UIT DE OUDE DOOS
1
I
KWINKSLAGEN
S
BABBEL-UURTJE OVER MODE.
Het gekleede vest
Het wil in de wereld van de vrouwenklee-
ding heel dikwijle voorkomen* dat bijzondere
of nieuwe of onbekende of ietwat vreemde
inodeanuf jes bh hun verschijnen door een of
andere ooraaat dadelijk grooten opgang
maken!
In cüt geval worden ze korten tijd met de
grootst mogelijke geestdrift gedragen en
meestentijds verdwijnen ze weer even snel uit
de aandacht om door de wispelturige vrouwen
nooit meer te worden aangekeken....
Aangezien deze levensloop van nieuwe of
vernieuwde mode-kleedingstukken in negen
van de tien gevallen plaats heeft, zou het der
halve geen wonder zijn, wanneer ik hetzelfde
moest constateeren. van het onderdeel van
vrouwenkleeding, dat ik hierboven als titel
plaatste.... Het gekleede vest!
Want het gekleede vest is in de eerste plaats
van huis uit geschapen voor de „chic" en
niet in de eerste plaat» voor de „praotijk".
Het zou dus heelemaal geen wonder zijn ge
weest wanneer het om deze reden nog vlugger
dan andere kleedingebukiken den weg der ver
getelheid was opgegaan 1
Ma«r wonder boven wonder is het
met dit kleedingstuk nu eens niet op de ge
bruikelijke wijze verloopen, maar Is het ge
kleede vest gaan behooren tot de buitenge
wone ultzonderingenl
Het gekleede vest leeft! En niet alleen heeft
het zich kunnen handhaven. Neen, wat
meer zegt: het blijft zich nog zonder ophouden
verfijnen en veredelen. Wat aanvankelijk ge
lanceerd 1» als een „onderstuk" met eigenlijk
geen andere bedoeling, dan een teekeaende
Kim
mm
in koude winterdagen, dat la tegenwoordig
gegroeid tot 'n soort volledige „oasaoque" met
uitzondering van de mouwen.
En omdat het dus te voorzien is, dat dit ge
kleede vest zich niet meer van zijn plaat» zal
laten dringen en voorloopig zijn laatste
woordje nog niet gezegd heeft, geef ik hier
onder de reproducties van een paar modellen,
die naar mijn bescheiden meening de moeite
waard zfyn.
lleur-nuanoe te scheppen onder de wijd
maande mantel, of als simpele verwarm
open
mlng
lig al
Dit eerste model Is te
vervaardigen van een
marineblauw Orepe Ma»
Junga (een uiterst
fijne zijden stof). Het
is beslikt met een smal
zilveren bandjeeen
antieke zilveren knoop
diemt tot sluiting.
Vest nwmmero tv es
ml het prettigste afeet
aiaken, wanneer het
wordt gemaakt van
amandel-kleurig crepel-
la. Steekjes en blesjes
kunnen worden gefa
briceerd van Turksoh-
OUDE APOTHEKEN EN HUN
INVENTARIS.
Over apotheken in de 16de en 17de eeuw
(van wat er vóór dien tijd op dit gebied be
stond Is slechts weinig bekend) heeft dezer
dagen dr. M. A. van Andel uit Gorkum be
langwekkende bijzonderheden verteld in de
vergadering van het Koninklijk Oudheid
kundig Genootschap te Amsterdam.
Van de stoffeering der apotheken maakte
men in dien tijd zeer veel werk, dat is de
indruk dien men aanstonds krijgt bij de be
zichtiging van de apotheek dn het begin
der 18de eeuw in het Medlsch-pharmaceu-
tiach museum (stedelijk museum) te Am-t
sterdam. Maar behalve mooie koperen vij
zels en fraai aardewerk vond men er ge
woonlijk ook, tot leering en vermaak van
de clientèle en vermoedelijk uit overweging
dat er wel aanleiding bestond, aan dit oord
van verschrikking tenminste eenlge aan
r,n„m inmillflll «u I1MIOI BIJ-
daratethaafflaohe natuurp red tieten, dl© de
V
I ook
lekera
i,_imv. "fïiïr'K'u men-
sohslijk llekasm tij stoffen ter
Dit elegante, maar
ietwat bewerkelijke vest
kan worden gesmaakt
van zwarte Satin soupie.
De halspas en het punt-
stukje op voorpand kan
gemaakt worden van
z.g. „open-werk" van
oud-blauw en oud-goud
souiteoh.
Het materiaal, dat
gebruikt was voor het
oorspronkelijk model
van nuimimer vier, was
perl-grjjze drap ondulé
de zeer fijn geribde
laken stof, waarover ik
de vorige maal sprak.
Het geheel was afge
werkt met jade-groen
tres, knoopsn en
kwastjss.
ZONDERLINGE LOTGEVALLEN IN HET
DAG BLIJ OOI! LEVEN.
Esa Verruwing.
Bso vriend komt MJ een ander op zijn ka
mer geloop®» n laat aiah op een Stoel neer
vallen:
Manl wat ia er? Je rist bleek ea je
beeft.
De vriend:
Ze wil me niet hebben l
Je hebt ze dam toch gevraagd!?
Ja.
En ze zei: „nee?"
Dat zei zei
En meent het?
Zondier twijflell
Is er geen mogelijkheid om haar tot
andere gedachten te brengen?
Niet een schijntje van een mogelijk
heid.
En ik veronderstel, dat al» ze Je geno
men hadt, Je dadelijk een prachtige engage-
mentsrling zoudt gekocht hebben?
Natuurlijk. Ik hiadi er het geld1 al voor
lm mijn zak.
Goddank! Er is geen ongeluk zoo groot
of er Is een gelukje hy.
En daarop stapte de ander naar rijn bu
reau, haalde er een briefje uit ea zei ont
roerd:
Lees dat eens, Wiml
Willem nam het papier en laa.
JIJ kumt" ging Jam voort „tot Je
een ander meisje hebt, dat geld voor dien
ring mij wel Iconen. Dam mak Je zoo als Je
uit dis aanmanning ziet, twee menschen ge
lukkig: mij en mijn kleermaker.
De zoete woorden.
Een officier trad! een» de centime van een
kazerne binnen en zag daar twee soldaten
zitten; eem van de twee las hardop een brief
voor, terwijl de andere luisterde en tevens
den voorlezer de oorem toehleld.
„Wat doe je daar?" vroeg de officier
aam den eerste.
„O, luitenant, Ik lees hem eem briefje van
zijn meisje voor, omdat hij niet lezen kam!"
„Maar wat ter wereld doe jij dan?" aldus
wendde hij zich tot den tweeden.
„Luitenant, ik hou zijn ooren dicht, omdat
lk niet hebben wil, dlat hij er een woord van
hoort van wat er in dien brief staak"
éjfttftti
voor nuttige
L ttftw <hl
utttveöttOJHj
tÜMlillij
.idudui
Kort en bondig.
Verloren tfjd la het eenlge ding, dat nooit
kon worden hersteld. Men kan een vriend
verliezen en weer herwinnen, geld kwijtra
ken en het terugverdienen, een ontglipte,
bestrijding van allerlei ziekten en kwalen.
Volgens de pharmaoopee van die dagen
moest b.v. iedere apotheker voorradig heb
ben vet van een mensch, dat gewoonlijk
kwam van ter dood' gebrachte misdadigers,
gedroogd bokkenbloed, gedroogd adder-
vleesoh, kreeftenscharen, het beentje det
in het hart van sommige herten moest voor
komen, enz. Dat waren allemaal genees
middelen die hoog in aanzien stonden op
grond van oeroude tradities en oeroud bij
geloof, waarvan de aanwijzingen veelal aan
de klassieken ontleend waren. Aaninoo-
pingspunten met oude religieuse of wjjsgee-
rige wereldbeschouwingen bepaalden veelal
den aard en de samenstelling van de mid
delen waaraan geneeskracht werd toege
schreven.
Wie goed purgeert, goed' cureert; dat was
al een zeer fundamenteele medische grond
stelling van dien tijd; maar de doktoren
achtten het zetten van lavementen 'beneden
hun waardigheid en Meten het cllsteeren
aan, de apothekers over, zooala zij chirurgi
sche kunstbewerkingen lieten verrichten
door de chirurgijn». Zoo kwam het dat een
met een groote olisteergpult beladen apothe
ker in dien tijd een zeer gewone versohij-
nlng op straat was, maar ondanks den spot
en de onaangenaamheden welke zij zich
hiermede op den hals haalden en den volks-
humor, waaraan zij zloh blootstelden, deden
zij het maar al te gaarne, want het stelde
hen te de gelegenheid, «elf voor dokter te
hen en daar htm hulp goedikooper was dan
die van den doker gaf men er' dlkwMls*dë
voorkeur aan, zoodat de begrippen apothe-
ker en kwakzalver vrijwel synoniem waren.
Het was een kwaad, waartegen geen stede-
UJks keur#* vesl rsmeehtea; al w«rdta rij
te&u-
krogon wunlon
uan te wenden.
Idealen zijn geen cent waard, temztJ gt
vroeg naar bed gaait en vroeg opstaat, en
den tijd, dat gij wakker ziJt, „vecht" en Uw
celd' bespaart. Schoolopleiding ia niet abso
luut noodzakelijk. Die geeft slechts vernis
maar tenzij gij de geestdrift en ruggegraa"
en de energie bezit om hard te werekn, za
Uw opvoeding U niet helpen.
De Billiton-Mi}., die zoo juist haar jaar
verslag over 1921 heeft gepubliceerd, heeft
voor het eerst sedert 1867 verties geleden.
Een sterk staaltje voor de ontwrichting van
ons ecomomisoh leven.
Veie menschen bidden om werk, en dan
ken, wanneer zij het niet krijgen.
In Amerika gelooft men, dat Dult9chland
nog een zworen economische» strijd tege
moet gaat dat daarna schielijk indrukwek
kend herstel zal plaats vinden. Ook acht men
de kansen op een internationale leening voor
Duitsóhland nog niet verkeken.
(Uit Middenk.)
Hf} had gezeten.
Kastelein tot een gast, die staande een
glas bier drinkt: „Wilt u niet even gaan
zitten?"
Gast: „Dank Ja, ik heb pas drie maanden
gezeten."
Op het stadhuis.
Jonge man: „Wal kost het me, als ik wil
trouwen?"
Ambtenaar: „Tien gulden direct ea verder
zoolang u leeft, aan het eind va» riks maand
uw geheels salaris."
Stadhuiswoorden.
Een heer, die gaarne vreemde woorden ge
bruikte, zonder de beteekenls ervan te be
en, noodigde een vriend uit op zijn fau-
Slaats te nemen,
eem toch als 't u blieft plaats in mijn
„feuilleton", zei de voorstander van de stad-
huls-woorden-taaL
Hij: „Vtodt Je bet niet verbazend*", zei
hij bij den grooten waterval staande, „dat
zoo'n massa water tegelijk naar beneden
stort?"
Zij: „Ik niet; er is immers niets om het te
gen te houden."
Roeping voor den koopmansstand.
Heer: „Hél Jij bent toch niet de jongen,
aan wlen ik straks mijn paard in bewaring
heb gegeven?"
Jongen: „Neen mijnheer, maar ik heb dat
baantje straks voor drie centen van kleine
Kees gekocht"
Een koopje.
Uit de brieven eener Jonge vrouw aan
haar moeder: „Voor Willem's verjaardag beu
lk toch zoo aardig geslaagd. Ik heb een kist
sigaren voor hem gekocht e
betaalt voor precies zoo'n groote kist vij
gulden, en lk maar twee. Ik geloof, dat ze
neeren toch ook maar laten betalen wat ze
willen.
Ook een reden.
Hij: „Dus juffrouw I u wilt niets van mij
weten?"
Z]j: „Juist, want lk weet veel te veel van
ui"
Kinderlogica.
Kareltje: Pappie, kan ik met Oma trou
wen?
Vader: Wel nee, kereltje, Oma is mijn
moeder.
Kareltje: Nou u bent toch ook met mijn
moeder getrouwd?
Trekken.
Zeg, amice, lk begin populair te wor
den zei de tooneelspeler tot zijn vriend.
Er ls al een merk sigaren naar mij ge
noemd."
Zoo? Zei de vriend. Dan is *t maar
te hopen, dat ze beter trekken dan jij.
duurte en de dienstboden en de belasting
ouuru! «JU UO
ls buitengewoon Interessant. Maar zoo ~.-r
lijk komt in de symphoaie dat heel raohte
adagio.Zoudt u zoo vriendelijk wiihM»
zijn misschien even een pauae van wijl mi
nuten te houden?.
RUSKIE EN DB LAMMEREN.
7.
Ruskie wa® een verbannen Elf met een ge
broken vleugeltje. Hij mocht weer in Elfen
land terugkeeren, als hij zonder te plagen
twaalf goede daden verricht zou hebben. El-
ken keer, als hij wat goeds doet, laat het kleine
Roze-elfje een rozeblaadje vallen voor Ruskie.
Den volgenden ochtend werd Ruskie ge
wekt door een onaangenaam uitzdenden kever,
die hem opzij trachtte te duwen en riep:
„Word wakker 1 Je hebt al ik weet niet hoe
lang voor mijin deur gelegen!" Ruskie sprong
heel verontwaardigd' overeind. In Elfenland
zou een inseot niet zóó tegen een Elf durven
spreken. „Hoe durf Je?" riep hij uit: „Ik za,
het aan de Koningin vertellen. Ik zal.
„O, nee, je zult het niet aan de Koningin
vertellen," antwoordde de kever kalm: „Je
vergeet, dat je niet in Elfenland bent. Je bent
op de aarde met een gebroken vleugel en
alles...."
En meteen verdween de kever in zijn bol
de, waar Ruskie hein niet volgen kon.
„Wacht maar", riep de Elf woedend:
„Wacht maar tot lk in Elfenland terug boni"
risp bij in bet bolletje.
,3wrt"
hoor, lk wacht al," riep een stem van
omlaag. „En schreeuw alsjeblieft niet soo aan
mijn voordeurl"
Ruskie liep bet bosoh in, verschrikkelijk
soos. Het was al erg genoeg uit Elfenland
verbannen te zijn, maar het was nog veel er-
jer, dat alle Insecten het wisten. Hij wou zoo
ïeel graag die brutale kever straffen, maar
zag er geen kans toe.
Hij kon zich maar één keer op een dag te
ets anders veranderen, en dan kon hij geen
Elf meer worden vóór zonsondergang. „Ik
zou me wel In een pad willen veranderen en
lem opeten," dacht Ruskie: „Maar den heelen
een pad te zijn, daar heb ik geen zin te.
Bah!"
Ruskie vloog langzaam en laag door het
bosch tot hij bij een hek kwam. Hij keek er
door en zag een weide vol schapen en lam
meren. „Wat zou het leuk zijn in een jong
ïondje te veranderen en ze wat op te jagen
dacht hij, zachtjes lachende. En hij was op
iet punt om zich
mei
.unit om zich te veranderen toen hij een
Herdershond te de gaten kreeg. „Hm, lk moet
eerst nog eens even kijken", zei hij.
De herdershond was oud en hij had heel
wat werk om de schapen bjj elkaar te drijven.
Toen hij buiten adem was, ging hij luid zitten
blaffen, om de weggeloopen schapen en lam
meren te roepen. Maar zijn oude oogen zagen
niet, dat één schaap en één laan het bosch te
waren gegaan. Ruskie echter had het wel
gezien.
De kleine Elf, die sprekend op een groote
bij leek en ook een zoemend geluld maakte,
vloog rondom de kop van den HM
met zware straffen bedreigd als zij zich niet
beperkten tot de artsenijbereidteg, als zij
buiten voorschrift van den dokter medi
cijnen gaven of olisteerden of aderlaten of
bloedzuigers aanzetten, de klachten over
onbevoegd optreden van apothekers waren
niet van de lucht Velen lieten htm winkel
maar aan hun jongens en knechts over,
omdat hun „praktijk" te veel tijd ln beslag
nam.
Tot de voornaamste medicamenten be
hoorde in dezen ijd het alruin (mandragora),
een plant behoorend tot de familie der
nachtschaden, die verdoovend werkende
stoffen bevat, voorgeschreven werd voor
het stillen van pijnen en ook gebruikt werd
bij operatiea Zoowel in de klassieke als in
de middeleeoiwsche literatuur vinden we
dit geneesmiddel vermeld. De overeenkomst
van den wortel met het mensohelijk lichaam
zoowel als de Invloed van de sappen die
er aan ontrokken worden zijn vermoedelijk
de oorzaak geweest van de wonderverhalen
die er aan vastgeknoopt zijn, omdat men de
ie werking ervan niet begreep. Zoo
.iet, dat de wortel bij het uit den
grond trekken een mensohelljken schreeuw
geeft; wie dien schreeuw hoort ls des doods
en daarom stopte men zich de ooren dicht
bij het vergaren van de wortel» en bond ze
aan de staart van een hond, omdat deze ze
zouden uittrekken en do gevolgen van het
hooren van den noodlottlgon schreeuw on-
dergaan.
van beteekenls te de oude artsenijkunde
was ook het beginsel, dab stoffen, afkomstig
vanjrfj volle gezondheid, duf deer geweld
komt
ja, w
Vandaar dat mensohenvet gebruikt
om het leven «ekomenen,'een zekere léven#.
LL,)fd«
energie behielden, welke op lijdenden over
Vandaar dat menschen vat gebruik,
werd voor massage en ln het algemeen de
reputatie had van oen buitengewone genees-
fcraeht ts badtbsa. Nog kent list volksbgf».
wat een lastige vliegen toch", raop-
rde deze. „En wait een lastige schapen. Ik
n maar aan het tellen blijven en lederen
keer is het verschillend. Als die lammeren nu
maar een» even stil stonden. Ik zal er vandaag
of morgen nog een kwijt raken en dan zullen
ze zeggen, dat ik te oud ben voor herdershond
en me verkoopen!" En een traan role langs
zijn neus
„Zoem-zoem!" Ruskie zoemde zoo luid hij
kon. Hij zag niet graag tranen.
De oude hond lette er niet op. „Ik zal maar
weer gaan tellen", mompelde hij.
„O, wee", zuchtte Ruskie. „Nu zal lk moe
ten zien, dat ik het schaap en het lam weer
terug breng". Hij vloog zacht mopperend
naar 'het bosch terug. „Ik had zoo'n zin om
een jong hondje te zijn en wat pret te hebben.
En nu Toen kTeeg hij ineen» een goede
gedachte. Hij moest toch een paar schapen
terug Jagen. Waarom zou hij zich niet te een
jong hondje veranderen. Hij kon dan toch n
pret hebben. En Ruskie veranderde
loot het rrmezondaarsvet; het was gewoon
lijk afkomstig van ter dood' gebrachte mis
dadigers. Tegenwoordig ia het gewoon var
kensvet, maar de naam la gebleven. Maar
in vroegere eeuwen moest elke apohsker,
die zich aan zijn pharmaoopee hield, het ln
voorraad hebben; in den Bartholomeus-
nacht hebben de apohekers een ware roof-
exp editie op de lijken georganiseerd om
menschenvet machtig te worden. Anders
was de beul de geregelde leverancier van
dit geneesmiddel; en daarvan maakte hij,
evenals van zijn nevenberoep van „leden-
zetter" ook weer misbruik om den artsen
en apothekers een unfaire concurrentie aan
te doen.
We komen thans tot een ander zeer on
smakelijk recept uit den ouden tijd, name
lijk mummievleesch, alleen voor inwendig
gebruik.
De wetenschap, dat de oude Egyptenaren
hun dooden conserveerden met allerled aro
matische stoffen al» aloë, wierook en ook
asphalt, heeft geleld tot de meenlng, dat er
feneeskracht in school voor inwendige
neuzingen', maar ook voor huidaandoente-
;en van allerlei aard. Zoo groot werd echter
I* vraag naar muimmles, dat Egypte er niet
voldoende kon leveren; toon la men er toe
overgegaan, zo zelf te fabrioeeren. De galg
leverde al weer het materiaal,
WeeT an<1pE ff611 lesmiddeldat
iteeti) een onfeilbaar middel tegen peètll-
ientle. buikloop «ns, Men had .Wnnrr*
orientaW' van Azlatteohe bokken nn bcT
meteen te est
pooijtt» en
jen# Mje wet twetee
'arute# oogam
En v:t leuk je nu dat het domme schaap
gedaan had Het was door het kreupelhout
gedrongen en het laai wa» te een kuil geval
len en halverwegc opgevangen te een braam
struik,
,rMè, bè," riep het moeder schaap, wanhopig
om den kuil loopende.
„O," rel Ruskie: „Had ik ine nu maar niet
in een jong hondje veranderd. Dan had ik een
jongon kunnen worden en het lam uit den
kuil halen. Dat 1» voor een hondje niet zoo
gemakkelijk. Maar ik zal het toch probeeren!
En hij daalde te den kuil af, telken» haast
vallend en zloh schrammend aan de braam
struiken.
Maar toen het lam een hondje omlaag zag
komen, schrok het hevig en maakte wilde be
wegingen om weg te komen, met het gevolg,
dat het nog verder naar omlaag rolde.
O, wat werkte Ruakie. Hij was Wet grooter
dan het lam en hoe meer hij trachtte het te
helpen klimmen, hoe wilder het lam werd en
hoe luider het moederschaap begon te blaten.
Ze dacht zeker, dat het hondje haar kind wou
doodmaken.
Eindelijk gaf Ruskie het op. „Het helpt
Wet». Ik zal de herderehond roepen," zei hij.
En hjj jankte zoo luid hij kon.
De herdershond hoorde het en toen hij de
ooTen spitste, hoorde hij ook het geblaat. En
doodelijk verschrikt rende hfl op het geluld
af. Toen hij den kuil bereikte, schoot bil er
met een vaart ln. Ruskie dacht opeen», dat hij
er beter vandoor had kunnen gaan, maar het
volgend oogenblik, vóór hij tijd had om iet»
uit te leggen, pakte de herdershond hem bij
het nekvel en schudde hem, dat zijn tanden
op elkaar klapperdien.
„Ik zal je wel leeren, mtJn schapen te ja
gen en kwaad te doen!" riep de oude hond
woedend. Even later pakte hij met zijn tanden
voorzichtig het lam beet, en gooide het om
hoog op den rand van den kuil en liep snel
met het schaap en het lam naar de weide terug.
Toen Ruskie wat van de schrik bekomen
was, begon hij de stekels uit rijn arme pootjes
te trekken «n mopperde: „O. wat een vreese-
ltjk ondankbaar beest was datl Hè, wat 1»
dat?" Want er viel Iets op rijn mus. Hst wis
een rozeblaadje!
RAADSELS.
Oplossingen der vorige raadsel».
I. Torpedoboot.
t mos kerel stoppen ontbering
torpedoboot schoolbel armband -
stoel ros t.
II. 1. Aardrijkskunde.
2. Geschiedenis.
Goede oplossingen rem belde raadsels ont
vangen van:
G. v. d. B.; C. v. d. B.; L. v. d. B.; C. B.;
D. B.; N. de B.; T. D., ook van 10 Febr.,
Truusl: C. D.; A. F.; B. en T. G.; C. G.; P.
J. G; M. K.; W. en L. K.; C. K.; A. M.; D.
M.; C. R.; G. R.; W. O. R.; J. de R.; M. R.;
J. de 8.; N. T.; Th. J. V.; M. V.; J. de W„
Sommige kinderen hebben voor: „een ander
woord voor gebrek of armoede", wel een
woord, waarvan de letters goed uitkwamen,
zooals bij kommervol of behoeftig opgegeven,
maar er wordt natniuriijk bedoeld een zelf
standig naamwoord. Als Je vraagt, zeg een»
•en ander woord voor gebrek, dan kun Je
toch niet antwoorden behoeftig? of kommer-
voll Wel ontbering. Begrijp Jullie wel? Du»
een volgenden keer beter opparaerr, hoor!
Nieuwe raadsels.
I. Het geheel bestaat uit 26 lettere of
woorden en la een spreekwoord.
12, 22, 10, 24 ls het tegenoveigestelde van
gaar.
Een 9, 2, 8, 6 dient tot verwarming van een
stoof.
16, 18, 21 Is een zomergroente.
De bij bewaart de honing te 'n 12,18, 26, 17.
Een 24, 7, 8 !s de woonplaaats van een apin.
Een 26, 19, 28. 6 Is een wapen uit vroegere
tijden.
14, 16, 4, 20 zijn sen soort eetbare bolge
wassen.
1, 11, 14, 12 ls niet goedkoop.
n.
Met m ben lk een deel vsn het ge«i<4it.
Met w ben lk pijnlilk.
Met h ben lk een dier.
Met p ben lk een gewióht.
Met b ben ik een vereeniging.
Wat ben ik?
heeft laten nemen met een ter dood veroor
deelden kok. Deze moest een flinke dosis
arsenicum slikken, redde de „bezoa" hem,
dan had hij gratie. De proef had echter een
negatief resultaat en maakte het beulswerk
oveihodig. Ze heeft aan de reputatie van
dit geneesmiddel een gevoeügen knak toe
gebracht.
Dr. Van Andel seide tot slot dat het niet
zijn bedoeling was geweest, de medlcijïien-
kennis onzer voorvaderen belachelijk te ma
ken. Zij hadden reeds veel geneesmiddelen,
die in de hedendaagsche artsenijbereidkun-
de een voorname plaats innemen. Overi
gens moeten we de tijdsomstandigheden ln
aanmerking nemen; de wetenschap was
toen- niet zoover, dat een verklaring van de
werking van geneeskrachtige kruiden op
natuurwetenschappelijke wijze mogelijk was.
Men beschouwde de medicijn eenvoudig als
de vijand der ziekte, die zij versloeg, «n
die or-
loopt vrijwel parallel met die van de primi
tieve natuurvolken. Merkwaardig ls, dat
veelal dat volksgeloof ia overgegaan naar
de wetenschappelijke literatuur, om daarna
weer ln een volksgeloof gefiltreerd te
worden.
De voorzitter, prof. «lx, merkte op, dit ln
dat oude volksgeloof toch dikwijls een zeer
elementaire Wem van waarheid gevonden
wordt. Onbewust heeft men «mus lel# be
vroed van wat inderdaad Isj een voorbeeld
daarvan ziet bil te het geloof aan da genee#.
krachtige werking van stoffen, afkomstig
van de ltehimen van ln volle gezondheid
gestorvenen, het geloof aan de daarvan uit-
Saande levensenergts vergelijkt met de m
ern# wetenschap, ais ssrolofis heet
|ra
Mme Corry.
