Tweede Blad.
VAN DINSDAG 15 MEI 1923.
PLAATSELIJK NIEUW&
Gein'^nteraadsvorlriezinft.
Tot nog toe werd door ona niet vermeld, hoe
de verschillende lijsten genummerd zijn. Wij
Men die opgave hieronder volgen:
1. Vrijheidsbond..
2. Plattelanders.
8a. Vrijz.-domocraten (lijst Van Loo).
3b. (lijst Grunwald).
8c. (lijst Maters).
4. Christi-Hist. Unie.
5. R.-Kath. Staatspartij.
8. Lijst Baak.
7. Gemeentebelang.
8. Ghristen-Democraten.
9. Anti-Rev. Partij.
10. Lijst Scboeffelenberger.
11. Soc.-Dem. Arb. Partij.
Door het beduur van de Vereeniging
„Gemeentebelang" werd aan de kiesvereni
gingen hier ter plaatse een schrijven gericht
met verzoek bij de a.s. Gemeenteraadsverkie
zingen overeen te komen afstand te doen van
de gewoonte onze gemeente te ontsieren door
het aanbrengen van reclame betreffende can
didaten, op allerlei daarvoor niet bestemde
plaatsen, zooals het beschilderen van straten
en dergelijke.
G emeentoraadsverkl ezln gen.
Belangstellenden zij medegedeeld, dat op
Woensdag 16 Mei ars. Mr. J. B. Bomans van
Haarlem, Lid van de Tweede Kamer, komt
spreken in het gebouw van den R.-K. Volks
bond aan de Molengracht, over de Gemeente
raadsverkiezingen.
Concert.
Hedenavond geeft de Muziekvereniging
„Wlnnubst" van 8 tot half 10 uur een oonoert
in de muziektent Juliana-Park.
Bij nlet-doorgaan zal de blauwe wimpel wor
den geheschen op het Bondsgebouw M. M. P.
Concert Btafmuziekcorps Kon. Marine.
Oonoert, to geven door het Stafmuziek-
oorps dor Kon. Marine, op Donderdagavond
17 Mei, in de muziektent in het Plantsoen,
van 8—81/» uur.
1. Souvenir do Moat 8t. Andró, Marriho Doulanger
2. Ouvortura Foatostlauo Govaort
8. Valso Uosquo Wlttmann
4. Ouverture Yolva Rotsslgor
Gavotte Prlnoosuso Eustago
0. d/.anlas de 1' Opora „Dor Goist des
Wolwoden" Grossmaxm
7. Auf dor Wauderschaft.1 Potpourri Rocklln#
„Helder's Mannenkoor."
Op den Internationalen Zangwedstrijd', uit
geschreven door de Liedertafel „Arastel's
Werkman" te Amsterdam, behaalde „Helder's
Mannenkoor" in de derde af deeling Mannon-
koren den vlierden prijs.
Verbreeding straat
Ter verbetering van het verkeer achton B.
en W. het noodig om don toegang tot de Ane-
monenstruat vanaf don Brakkeveldweg te ver
broeden en te verbeteren. Dit kan geschieden
door afbraak van een aldaar bestaande boet.
De bedoelde toegang is 12 M. breed gepro
jecteerd, waarvan 7.50 M. als rijweg en 2 trot
toirs, rosp. 2.en 2.50 M. breed. Verder is
aan de Noordzijde ovor de volle lengte en
breedte van perceel O, No. 7240, ©en plant
soen! ie gedacht, met daarom een laag ijzeren
hekje, ais begin van het later door to trekken
plantsoen, zoodru de huisjes ter plaatso kun
nen worden gesloopt, terwijl de perceeteohel
ding' thans zal worden afgezet met palen en
draad, zooals. nu reeds 'bestaat langs genoemde
straat.
l)o koeten van uitvoering warden, Inclusief
do afbraak waarde van de boet, door den Ge
meente-Bouwmeester geraamd op ƒ1450.
B. en W. stellen den Raad voor hen mach
tiging tot uitvoering te verleenen.
Handelsschool met 5-jarigen cursus.
Dat deae school al long buitan haar kleeren
gegroeid was, is bekend. Het aantal leerlin
gen is in ruim 3 jaar tydi gegroeid1 tot pre
cies 100, voor een middelbare school reeds
een flinke bevolking. Dit groote succes ver
oorzaakte echter groote zorg wegens de
schoolruimte. De plannen om het schoolge
bouw op de Hoofd'graoht voor Handelsschool
in te richten, hebben ail lang vasten vorm
aangenomen; het zal echter nog wol een
jaartjo duren, oer hot zoover is; met do ver
bouwing kun in elk geval pas begonnen wor
den, als do nieuwe Lagere School in do Van
Gnlonstraat klaar la
Ondertusschon was de toestand! aan do
Handelsschool vrij pentbdl geworden. Twee
klassen zijn in de nabij gelegen Ambachts
school ondergebracht, maar daar die school
's Woensdagsmiddags geheel bezet is, moet
op dien middag les gegeven worden im de
Openbare school in de Schoolstraat.
Aan dezen verkeerden toestand komt ge
lukkig nu een eind. Burgemeester en Wet
houders der Gemeente hebben voor de zoo-
veelsto maal blijk gegeven van hun warm©
liefde voor het onderwijs, en het Weeshuis,
dat nu geheel leeg ia ter beschikking van do
Handelsschool gesteld, tijdelijk natuurlijk.
Het Bestuur betuigt daarvoor zijn hartelijken
dank.
Over oen week of drie zal dus de Handels
school in het Weesbuis gevestigd! zijn.
Openbare Leeszaal en Bibliotheek.
D© leeszaal werd in de maand April bezocht
door 1229 mannen en 199 vrouwen, totaal 1428
personen. Uitgeleend werden 456 studieboe
ken, 2115 romans en 1646 kinderboeken, to-
'avl 4217 banden-
De navolgende hoeken iwerden aangeschaft:
Bok: Loven worstelen zegepraal. Buy-
tendijk: De wijsheid der mieren. Van Capelle:
De electriciteit, 2 dln. Diez: Alt-Konstanüno-
pel. Easton: Italiaansche reisindrukken. Eigen
buis: De horizon blinkt. Friedboff: De Diesel
motor. Grand: Alt-Flandern. Harterink: Elec-
trische leidingen en hare berekening. Ilei-
mans: Uit ons krijtland. Heiman Thijsse:
Van vlinders, bloemen1 en vogels. Hielscher:
Das unbefcannte Spauien. Hoe word ik....?
No. 113. Jansen: Geschiedenis der wijsbe
geerte, dl. 4. Leopold: Uit de leorschool van
de spade. Van Poelje: De Nederlandsche ge
meente, dl. 8. Rothuyizen. Projectieleer. Id.:
Perapectiefleer. Schulz: Die Welt des Islam.
Schweitzer: Aan den zoom van bet oerwoud.
Sipkes: Flora van onze gekweekte kruidach
tige voliegrondsge^'assen. Stienstra: Bloemen
teelt in kleine tuinen. De Stoppelaar: Waar de
greiden groenen en de wateren klotsen. Zwart:
Zomerweelde en dorre dagen.
Ten geschenke ontvangen: Beranger» Chan
sons. Craway: Called back. Gedenkschriften
van Paul Kruger. Gray: The reproach of An-
nosley. Hoegsma: Wat iedereen van theosofie
weten moet. Jerome: They and I.. Maodonald:
Donal Grant. Macé: De geschiedenis van een
hapje brood. Maris—Fransen van de Putte:
Stille gepeinzen. iMilton: Poetlcal works. Polko:
Dichtergrüsse. Slotemaker de Bruine: Het ge
loof aan God' in de 20ste eeuw. Thackeray: De
lotgevallen van Filipa Uitgaven van de Centr.
comra. v. bezuiniging. Vereen, v. landsdiena-
ren in Indië: Officieel erkende armoede. Waar
schuwende cijfers uit de gemeente-financiën.
Gids voor Vlaardingon.
Uit het Politierapport
Op verzoek van een caféhouder in de Spoor
straat is Zondagavond de timmerman R. B.,
die aldaar onder den Invloed' van sterken drank
de orde verstoorde, door twee aldaar surveil-
leerehde agenten uit zijn Inrichting verwijderd.
Te omstreeks 11 uur verzocht de caféhouder
opnieuw om assistentie aan de helde agenten,
daar dezelfde man weder den boel op stelten
zette. Hij werd andermaal door de agenten uit
het café verwijderdi, en thans overgebracht
naar het Bureau 'Molenplein, en aldaar in be
waring gesteld Proces-verbaal zal tegen hem
worden opgemaakt. v
Te 1.40 u. in den nacht van Zondag op Maan
dag werd door een bewaker van den nachtvei-
ligheldsdlenst aan het Bureau Molenplein ge
deponeerd een rood-wit-blauw-geschilderde
paal, die hij even te voren uit het Heldersche
Kanaal had opgevischt, waarin hij haar door
een drietal hem onbekende mannen had zien
gooien.
■Vermoedelijk is deze paal het eigendmn van
een aan de Molongracht wonenden barbier.
Een onderzoek wordt ingesteld
Ltfst van gevonden voorwerpen
gedurende de week van 7 tot 14 Mei 1023.
Aan het Hoofdbureau van Politie aan de
Prins Hendriklaan terug te bekomen:
Een ventieldop van een automobiel, oen
bril, een portemonnale met inh-, oen cein
tuur van een regenjas,
on bij:
G. Molenaar, AnjeUersfcraat 1, een kinder
muts.
Liodmeijer, Laan 48, ©oax pakje inli. blaadjes
en teksten.
O. Bujjs, Spoorgrncht 23, oen zilverbon.
Langhorst, Weststraat 01, een rozerfkrons in
etui
J. Provilij, Achtergr. Z.Z. 25, oen beenkap.
A. Rooonrt, Smidstraat 28, een collier met
modaiillon.
Bedj, van der Hamstraat, een hangertje van
een collier.
G. Schuitemakor, Statkxnsstr. 8, een porte
monnale met Inhoud
Van Soest, Rozenstraat 21, een fietspomp.
Nieuwkamp, Nieuwstr. 47, een mantelceint.
Van Schalk, Middenstraat 48, een wollen
muts.
Boon, Brouwerstraat 18, een marlnefrokjo.
J. Lutter, Vijzelstraat 53, een doosje gebruik
te postzegels.
O. Bot, Binnenhaven 0, een strandschepje,
do BoerKorver, Spoorstraat 88, een' dames
horloge.
Hoogendijk, woonark, Binnenhaven, een pet.
L> gezonden m 4 sh
AMSTERDAMSCHE BRIEVEN.
ROND DEN DAM.
Verleden Dinsdagavond heeft de vereeniging
van artisten en intellectueelen, „De Kring",
reeds een enkele maal in deze brieven ge
noemd, het bestaan, ten besluite van haar
„seizoen" en ter stijving van haar, natuur
lijk, chronisch berooide kas, een feestavond te
geven in den Stadsschouwburg, avond waarop
binnen het luttele bestek van 'n paar uur, in
snelle volgorde veel en velerlei uitingen van
kunstzinnig leven aan de oogen van het in
roote getale opgekomen publiek voorbij trok-
en. Velerlei! Het liep van de xylofoon en de
sirpne der Jazz-band muziek, tot aan .reien uit
Sophocles' „Eleotra". Daar tusschénin „le
vensliederen", Dadaïstische verzen, dans, de
clamatie, tooneelspel.Een artistiek aller
hande, een chaos van allerlei schoons, dat de
toeschouwers voortdurend boeide, al ging het
velen misschien tenslotte wel wat duizelen.
Het is mijn bedoeling niet u, door een poging
tot beschrijving van al deze nummers te wa
gen, eveneens gevaar voor een duizeling te
bezorgen. Ik wil slechts een enkel nummer
even naar voren brengen, niet zoozeer om dit
als het beste aan te wijzen, maar omdat hier
mede een nieuw experiment werd gedaan, dat
de aan da ebt verdient.
O [gevoerd werd dan „Pierlot aan de Lan
taarn", een „clowneske rhapsodie" van M. Nij-
hoff, die door den componist Paul F. Sanders
als dans-declamatorium werd getoonzet. De
pers: nen in dit stuk,-Pierrot en Harle
kijn, werden op een gedeelte van iTiet tooneel
„gedanst", terwijl de dialoog gezegd word op
een ander gedeelte door twee tegen het orkest
aan staande declamators. Een volkomen „een
heid" werd nog wel niet bereikt; men werd in
zijn aandacht nu eens gebonden door de mu
ziek, dan weer door den dans of door de decla
matie en verloor daardoor meerdere malen_zjjn
kijk op het geheel. Toch, waar men ook op
ander gebied' de laatste jaren een drang be
speurt naar een synthese, een samengaan,
van verschillende kunsten, was dit een poging
tot het samenbrengen van muziek, dans en
declamatie, zooals gezegd, een belangrijk ex
periment
Dat het in Rusland niet aan het nemen van
nieuwe experimenten ontbreekt, woot een
ieder. In hoeverre deze nieuwe experimenten
op sociaal en economisch gebied 'belangrijk-
zijn, daarover kan men van meening verschil
len. De een ziet in bon niets anders dan een
afwijking, een tijdelijke overwinning van het
Rijk des duivels, de ander beschouwt hen als
de stek waaruit in de toekomst al het heil dei
mensohheid zal groeien. Ik voel me allerminst
geroepen hier een pro- dan wel anti-bolsjewis
tisch betoog te gaan opzetten. Maar wat men
in hen ook laken of prijzen moge, één ding
valt, nu we ln ons Stedelijk Museum een door
ben georganiseerde tentoonstelling voor oogen
hebben, wel imet zekerheid te zeggen, dit nL,
dat zij op kunstgebied lijden aan een grenzen-
looze zelfoverschatting of, op z'n minst geno
men, aan een ongerechtvaardigde overijling.
„Nu de Revolutie zich bil ons voltrokken
heeft", zeggen-zij, „en aldus nieuwe maat
schappelijke en eoonomisohe waarden door
ons in de wereld zijn gezet, scheppen wij
meteen ook maar geheel nieuwe oultureele,
kunstzinnige waarden. Met de „crisis", waarin
het Europeesche kunstleven verkeert, hebben
wij niets mepr te maken; wij zijn daar geheel
on al boven uit. Wij zijn op het oogenblik de
eenigsten in wie de waarlijk levende, nieuwe
kunst een tehuis vindt". En zij noodigen hun
Europeesche kunstbroeders dan ook uit, nu zij
het hunne gedaan hebben, met hen in oontaot
te treden. „Thans is de beurt aan de kamera
don in het Westen", schrijft de organisator
dezer tentoonstelling, de schilder D. Steren-
Men kan er, zooals gezegd, over twisten»of
men daar in Rusland inderdaad' nieuwe maat
schappelijke en economische waarden ln het
leven heeft gezet. 'Maar een bogenblik aange-
nomen, dat dit al zoo ware, dan nog is bet
gansch en al onmogelijk, dat vanuit dien nieu
wen, maegdelljken bodem plotseling, ais bij
tooverslag, een nieuwe cultuur met een in
wezen kant-en-klare kunst, in enkele jaren
zou zijn opgerezen.
Zoo maakt dan ook deze tentoonstelling in
het Stedelijk Museum veel meer den Indruk
van een „laatste woord", gezegd na elndelooze
theoretische bespiegelingen, dan van een
„eerste woord", als een sterke kinderkreet
geschreeuwd door een nieuw-geboren mensch
in eon nieuwe wereld. „Laatste woorden",
waarvan onze Europeesche cubistcn, futuris
ten en Dadaïsten reeds jaren geledon de eer
ste letters gestameld hebben, maar waarvan
zij juist don laatsten tijd meer en meer weer
terugschrikken. Men wordt bij dé beschou
wing van ecu en ander onwillekeurig herin
uerü aan een woord, dat de Russische schrijver
Dostojewsky lrt zijn boek „De Idioot" den
hoofdpersoon 'n den mond legt., luidende:
„Zoodra wij Russqü aan don oever zjjn geko
men en ook werkelijk geloovcn, dat bet den
oever is, verhengen wij ons zéé daarover, dat
wij dadelijk tot de uiterste grom gaan. Hoe
komt dat? Als iemand vun ons tot het katho
licisme Overgaat, dan wordt hij direct niets
minder dan Jezuïet on daarbij de allerzwartste
van allen; wordt hij atheïst, dan zal hij' on
middellijk verlangen, dat het geloof aan God,
zoo noodig, met gewald uitgeroeid moet
worden."
Zoo kont men 3n Holland het „neo-plastl-
cisine" vau Piet Mondriaan, die, hoe ver hij
dan" ook moge gaan, met het abstraheeren en
vereenvoudigen, toch tonminste in zijn, uit
niets anders dan vorschillende vierkantjes op
gebouwde schilderijen', nog de tegenstelling
wlt-zwart behoudt. De Russen gaan met dezo
„onderwerplooze schilderkunst" nog een stapje
verder; zij voeren dezo inderdaad tot liet oever
loos; door, «prokon van „suprematisme" en
stollen bier don ook doeken ten toon van wlt-
op-wit.... Een verdere stap bestaat er niet,
zou men zeggon. Tóch wel: eenvoudig niet
meer schilderen en zich toch nog schilder
noemen.... En ook dit, meest „oeverloos"
werd door de Russen bereikt! Malewltoh, de
hoofdvertegenwoordiger van deze „suprema-
üsten", bereikte hot....
Zoo zag men ander voorbeeld op een
tentoonstelling van de „Onafhankelijken" reeds
jaren geleden, enkele hoogst moderne werken,
die niet alleen door verf en kwast ontstaan
waren, maar waarin, ter verhooging van het
effect, stukjes hout, stukjes katoen, steentjes,
lucifers en wat niet al, geplakt zaten. De Rus^
sen, wederom, gaan met deze ^productie-kunst"
nog een stapje verder; schilderijen maken/rij
niet meer, maar wel „constructies" in metaal,
hout en ander materiaal, die echter, naar zij
verklaren, geen ingenieurs-werk moeten ver-
niradn
ten..
beelden en ever
kunstnijverh eidsp roduc-
En ook in de lijn van dén Hollandschen
schilder Petnis Alma, die de laatste jaren niets
anders dan de strenge omtrekken van werktui
gen! als een' hamer, een zaag, een beitel, als
schilderijen gaf, gaan ook de Russen, zooals
b.v. D. Stereniberg met zijn „factuur-contras
ten", tot het hittere einde.
Zooals men ziet, altemaal „laatste woorden",
en allerminst een „nieuw geluid". En men
komt daarbij tevens tot het Vermoeden, dat de
propaganda, die deze Russen met deze ten
toonstelling trachten te maken, onder den dek
mantel der kunst niets anders is dan een dood
gewone, politieke Sovjetpropaganda. Al be
seffen de Russische kunstenaars, die zich
hiervoor hebben laten vinden, dat misschien
zelf lang niet aücn.
Niettegenstaande al dan niet verkapte Rus
sische Sovjet-propaganda-acties begint Amster
dam zioh langzamerhand voor te bereiden on
de feesten, ter gelegenheid van het 25-jarig
jubileum der Koningin te houden. Naast de
levende materie, zooals de deelnemers aan een
op den Dam te houden aubade, die men aan
vangt in vaste vormen te organiseeren, is men
thans oök begonnen met het in orde brengon
der bij de feestelijkheden min of meer betrok
ken doode materie. Zoo hebben ws dan de
vaste toezegging, dat de schier eindelooze repa
raties van bet dak, de klok en het-speelwerk
ojf het Paleis, in alle geval vóór de groote week
in September, gereéd zullen zijn.Wat noodig
was, die toezegging! Men begon op den duur
sterk te twijfelen aan den ernst waarmede dit
werk bedreven werd: En zoo hebben de bewo
ners van den Overtoom zich de laatste weken
verbaasd, maar tevens verheugd over de ener
gie, waarmede» aan de verfraaiing en het her
stel van bun straat door Publieke Werken ge
werkt werd. De bestrating werd in snel tempo
hersteld, vluchteheuveltjes verrezen als bij
tooverslag bij de tramhaltes, de trottoirs
werden schielijk verbreed en gemoderniseerd.
De Overtoomers wisten niet waaraan zij deze
plotselinge liefde van P. W. voor hun belangen
te danken hadden. Totdat het uitlekte, dat de
feestelijke, vorstelijke intocht in September
vanaf het station-Willemspark, langs den
Overtoom zal plaats hebben» En men daarom
maar alvast begonnen is deze buurt in een be
hoorlijk tenue te steken. Vo'orloopig wordt dat
spiksplinternieuwe tenue evenwel' dadelijk,
zooals ook in andere stadsgedeelten, weer be
smeurd met verf- en kalkletters den roem ver
kondend van diverse candidaten voor de Ge
meenteraadsverkiezingen1 op 23 Mei e.k. Dit
„schilderwerk", in de avondlijke en nachtelijke
uren door jeugdige propagandisten van ver
schillende partijen verricht, heeft, het dient
gezegd, zooals helaas wel meer dingen dm dezen
materialistischen tijd, veel, zoo niet alles, van
zijn bekoring, van zijn romantiek verloren.
Vroeger, ja, toen toog men er met kwast, lad
der, verf-emmer en plakkaat op uit, zette op
de hoeken der straten posten uit, trachtte de
koperen knoopen, alias de dienders te verschal
ken, leverde veldslagen met vijandelijke
propagandisten, die eveneens op het oorlogs
pad waren, of schoot, geheimzinnig in een
bootje, onder langs de wallekanten en brug
gen weg.... Nu maakt men, onder het be
smeuren van de 'trottoirs, een lijzig praatje
met den geïnteresseerd' toezienden agent, biedt
hem een sigaar aan en sloft verder.... Het
mèg, en, zooals dat meer gaat, de bekoring Is
erafl i
Laat ons hopen, dat het spoedig weer niet
zal „maggen". En dat miet alleen ten behoeve
van het sportieve en romantische genot. Is
het- niet wat al te zonderling, dat, waar men
aan den eenen kant moeite doet het stadstenue
in behoorlijken staat te brengen, men aan den
anderen kant rustig toelaat, dat het schoone
pakje weer aanstonds wordt bevlekt door poli
tieke „schilders"? Het voorbeeld van Hilver
sum, dat onlangs eon verbod uitvaardigde te
gen deze morsers, lijkt ons navolgenswaardig...
Minder navolgenswaard ls de methode van
lnteroellanten-bestrijdlng, die wethouder Vos
in de laatste Gemeenteraadszitting inaugu
reerde. De methode n.1., waarbij' men de strub
belingen in de partij van den interpellant tegen
dezen gaat- uitspelen. In dit geval was het dub
bel jammer, dat dr. Vos zich hiertoe ten op
zichte van den communist Lisser liet verlei
den, waar de wethouder toch ook zonder -toe
passing van deze averechtsche methode sterk
genoeg zou gestaan hebben. Het ging n.1. over
de toestanden in het gemeentelijk Armenhuis,
die door den heer Lisser schandelijk werden
genoemd. Ideaal is de toestand daar zeer zeker
niet, maar of de toestand er verbeteren zou
door aan de verpleegden, voornamelijk maat
schappelijke schipbreukelingen, medezegging
schap in bet beheer toe te kennen, zooals ■de
interpellant wilde, va.lt toch ten zeerste te be-
Iwjjfelen. Men moet in dergelijke inriohtingen
•tu eer met een soort „verlicht fascisme"
te werk gaan. Overigens «bleek uit het antwoord
van don wethouder en tevens nit raededeelingen
van den heer Van Zutphen, dat de heer Lisser
zich zeer eenzijdig bad laten voorlichten en
zelfs niet oons gepoogd hadi zich met de* di
recteur van de inrichting in verbinding te
stellen. i
Het was verleidelijk voor wethouder Vos,
dit moet toegegeven worden, den heer Lisser
toe te voegen: „U praat nu zooveel over mede-
zeggingsschap; maar steek de hand in eigen
boezem; zeg datzelfde ook eens ln uw Commu
nistische Partij en let op hoe gauw u er dan
niet uit ligt. Spiegel u aan het geval-Oolly."
Het was verleidelijk.... maar toon kwam het
in den mond van een wethouder eigenlijk niet
te past
Het komt ook eigenlijk van.... do zon niet
te pas, op dagen als de Hemelvaartsdag niet
te verschijnen vanachter de regenwolken. In-
tusaohen hebben zoowel de studenten, die op
dien dag op het Noordzee-kanaal hun jaarlijk-
sche roclwedstrijdon, de „Varsity" hielden,
noch de „Ons Huls"-jeugd, die, ter viering van
eon lentefeest in zestig vracht-auto's naar Bloe-
m end aal en omstreken vervoerd werd', zich
veel gelegen laten liggen aan (on)-zonnlge on
hebbelijkheid. De oudere, meer gegoede jeugd,
zoowel als de jongere dito met meer bescheiden
beurzen, heeft dien dag Itoch zon in 't hart ge
dragen. En waar het zóó is doet het er weinig
toe of zjj' dan ook nog al dan niet aan den hemel
staat. Wat echter Inderdaad meer ln- het water
viel, was de demonstratie, de meeting cn de
bloempjes-verkoop van de drankbestrijders.
Maar ook dit was misschien zoo erg niet. Is
water, nog eens water, enl uit den treure water
voor den doortrapten blauwe-knooper geen
alleraangenaamst en uiterst welkom ver
schijnsel en symbool?!
INGEZONDEN.
Doms Rijkers-fonds.
(Doel: Steunvorleoning aan alle noodlijden
de redders vani schipbreukelingen langs de
geheele Nederlandsche bust).
Sedert vorige opgaaf groot 165.60 ont
vangen van J. L. te Helder 0.—, U. M. te
den Haag 2-50, J. F. H. SL te Amsterdam
10 totaal 188,10.
In deze opgaaf worden niet verantwoord
de contributie der leden welke jaarlijks wor
den ontvangen.
W. F. la Laiu, penningmeester
Breewaterstraat 19.
Helder, Mei 1928.
Geachte Redactie.
Beleefd verzoek ik U voor ondcr^cande
eenige plaatsruimte.
x Bij bet lezen van uw blad van 12 Mei vind
ik onder een berichtje uit den polder E legras
het verslag van de propaganda-vergadering
der S. D. A. P.
Op deze propaganda-vergadering komt de
heer Verstegen, nadat hij verteld heeft, zooais
op een dergelijke vergadering voor een ver
kiezing te doen gebruikelijk is, dat al wie an
ders denkt of doet dan Z.Ed., het bij het ver
keerde eind heeft, er toe, ook de Landibouw-
Mjj. Verfaille te betrekken bü groote machi
naties tegen het beheer vain dien heer Verste
gen, zulks in verband met die aj3. reorganisatie
van den reinigingsdienst.
Nu is datgene, wat de heer Verstegen aan
de vergadering vertelt, bijna «waar, 't is aleen
maar ©enigszins anders, dan ZJ3d. het aan de
vergadering voorstelt
De directeur der reiniging heeft mij inder
tijd gevraagd naar terrein tot berging van den
afval van den beltdienst.
Naar aanleiding daarvan schreef ik 30 Dec.
1922 aan bet gemeente-bestuur van Helder:
„Het is mij' gebleken, dat het land nabij de
opslagplaats van den gemeentereinigingsdienst
binnenkort geen ruimte meer heeft tot berging
van den rommel van den dienst.'
Op nader overeen te komen voorwaarden,
kan ik de gelegenheid geven tot berging van
dien rommel op en in de aangrenzende per-
ceelen Sectie O ,2447 en 8683.'
Zoo ook tot het bergen van den afval uit het
Tuindorp en de Bloemstraten, waarvoor op het
oogenblik nog beschikbaar is perceel Sectie
O 4869, liggende nabiji de Kraanbrug aan de
Zuidzijde der gemeenschapsdinie en waarmee
de in aanleg zijnde Anemonenistraat door het
leggen van een paar eenvoudige bruggen zeer
gemakkelijk is te verbinden.
Indien Uw College hierop meent te kunnen
ingaan, ben ik gaarne bereid met U omtrent
de voorwaarden ln overleg te treden."
Dit schrijven ging naar de Commissie voor
de Reiniging, waarvan de heer Verstegen
voorzitter is» ter afdoening, en deze heeft het
ook afgedaan, want ik kreeg ais antwoord:
„In antwoord op nevensaangehaald schrijven
dieejen wjj U mede, dat wij geen gebruik zul
len maken vam Uw aanbieding van terreinen
voor opslagplaatsen van den gemeentelijken
reinigingsdienst.
Burgemeester en Wethouders
van Helder."
Het verwonderde mij wel, na de vraag van
den directeur, dit antwoord te bekomen.
Zoo zonder ©enig overleg, zonder te onder
zoeken op welke wijze de verbinding met den
bestaanden toegangsweg, waar de beer Ver
stegen in de propaganda-vergadering over
spreekt, tot stand moest komen, zonder na te
gaan of behalve mijn belang ook nog het ge
meentebelang te dienen ware, doet een zooda
nige afdoening, dan ook eenlgszlns zonderling
aan.... Mis hoor, zoo beschouwen alleen
menschen, die „zaken doen'" het, niet echter
de propagandist der S. D. A. P.
Deze gaat dan een beetje verder en zegt:
„Nu ls Dissel een klein landbouwertje, die zelf
hard' moet werken voor zijn bestaan en op het
land van Verfaille zit. Is het nu gewaagd om
verband te leggen tusschen het stukje in de
krant van Dissel en de politiek van den heer
Verfaille?"
Gewaagd om dat te zeggen is het heelemaal
niet, mijnheer de redacteur, t is zelfs een.
„Schlager" Gp zoo'n propaganda-vergadering
om den landgebruiker tegenover den landeige
naar te stellen. Het zoeken van verband is ech
ter totaal onjuist en spruit voort uit 's heeren
Verstegen's rijke fantasie.
De heer Dissel wees in zijin stukje voor op
slagplaats van den afval der reiniging terrei
nen van de gemeente zelve aan on dat kon hij
daarom zoo goed doen, omdat hij op land zit
van mijn collega-grondbezitter, de gemeente
Halder. En hij deed dat blijkbaar, omdat bij
's heeren Verstegons inzicht in de reorgani
satie der gemeente-reiniging niet doolde, en,
dat dat landbouwertje nog niet zoo verkeerd'
inzag, blijkt me nu uit 's heeren Verstegens
verder botoog, dat thans nog een plan in for-
tefeuille is en nog wel van een hoofdambte
naar, en dat vrijwel overeenkomt met den
wenk, door d'en heer Dissel gegeven, en totaal
afwijkt van het aangenomen reorganisatieplan.
Dat dat plan gaat over het land van den heer
Verfaille, is voor mij een verrassing.
Ik zou het hierbij kunnen laten, mijnheer
de redacteur, ware het niet, dat ik als oud-lid
van de Commissie van Bijstand van de Ge
meentereiniging me gedwongen gevoel om te
waarschuwen tegen het in het leven roepen
van nog een derde 'beltbedrijf.
We hebben thans den bestaanden dienst,
waarbij de rommel rechtstreeks gebracht wordt
op de plaats van bestemming.
In de raadsvergadering van den 24en April
is aangenomen ae reorganisatie, waarbij net
verloop is als boven, doch waarna dan de rom
mel ln zee gebraoht en op stroom gestort zal
worden en nu dreigt er nog een derde dienst
te komon, n.1'. die welke gaat over het land van
Verfaille. Dat gaat mij wel wat hard on ik wil
hiertegen waarsohuwen.
Ik vraag mezelf af: ls het wel noodig zooveel
beweging en kosten te maken voor het vervoer
van zoo'n beetje rommel?
De heer Verstegen zegt wel in de openbare
raadsvergadering, dat er dagelijks pf.m. 80
M8. vuil is te verwijderen, doch dit getal lijkt
mij toch wat al te hoog. Heeft de wethouder,
belast met den reinigingsdienst, dat wel goed
opgenomen? Vergist hij zich niet? Zou hij dat
nog niet eens opnieuw onderzoeken? Mij
dunkt, wanneer er dagelijks een zoodanige
hoeveelheid aankomt, dan zou dat per jaar on
300 werkdagen gerekend 24000 M'. zijn, en
wanneer die hoeveelheid tot op de helft terug
gaat, zou er nog 12000 M'. overblijven. Wan
neer van deze 12000 M., 8000 M'. per jaar aan
compost door verkoop afgaat, welke hoeveel
heid meer dan ruim genomen is, blijft er n
9000 M®. voor opbooging van het terrein mab
de reiniging (eigendom der gemeente) over,
voldoende om 18000 M'. een halven meter op
te hoogen. En nu blijkt, dat in de tien jaar van
het bestaan van het beltterrein aan het N.-H.
Kanaal een oppervlak van klein 4 H.A. ge
middeld nog geen halven meter opgehoogd is.
Het lijkt me zoo toe, dat de heer Verstegen
den aanvoer lichtelijk overdrijft, althans vol
komen onbekend' is met de dagelijks aauge-
voerd© hoeveelheid en in verband met de groot
te van het opgehoogde terrein ongeveer vier
voudig in de war was.
En, mynheer de Redacteur, dan zou ik als
oud-lid der Commissie den wethouder van den
Reinigingsdienst óók nog gaarne in overwe-
I
i
Brand in de duinen,t
Zaterdagavond 10.20 u. werd van Huisdui
nen aan de politie kennis gegeven, dat er brand
was in de nabijheid van het Pompstation. Aan
den agent, die zich daar onmiddellijk heen be
gaf, werd door den heer Niessink, directeur
der Weesinrichting te Huisduinen, meegedeeld,
dat er brand ontstaan was in de helmbeplanting
door het inslaan van den bliksem, welke door
hem en den machinist van genoemd pomp
station door middel van zand was gedoofd.
Niet steeds is de liefde bestendig van duur.
Twee zusters waren Zondagavond in „Ca
sino", toen omstreeks 10 uur een der twee zich
aan 't bureau Molenplein vervoegde, met de
mededeeling, dat haar zuster, die ongeveer eeu
jaar kennis had gehad aan een werkman, door
dezon in het ,£)asino"-gebouw zou zijn mis
handeld. Bij- onderzoek bleek van mishandeling
evenwel geen sprake te zijn; de man had haar
bij de keel gegrepen uit woede, dat zij, zoo kort
na'de verbreking van haar engagemont, weder
ln „Casino" aanwezig was.
Een lastig heerschap.
Paal-drama.
Kring-avond in den Stadsschouw
burg. Een nieuw experiment.
Russische tentoonstelling. De
aanstaande Jubileum-feesten.
Een slechte methode. Do ver
regende Hemelvaarts-dag.