Tweede Blad. VAN DINSDAG 15 MEI 1923. PLAATSELIJK NIEUW& Gein'^nteraadsvorlriezinft. Tot nog toe werd door ona niet vermeld, hoe de verschillende lijsten genummerd zijn. Wij Men die opgave hieronder volgen: 1. Vrijheidsbond.. 2. Plattelanders. 8a. Vrijz.-domocraten (lijst Van Loo). 3b. (lijst Grunwald). 8c. (lijst Maters). 4. Christi-Hist. Unie. 5. R.-Kath. Staatspartij. 8. Lijst Baak. 7. Gemeentebelang. 8. Ghristen-Democraten. 9. Anti-Rev. Partij. 10. Lijst Scboeffelenberger. 11. Soc.-Dem. Arb. Partij. Door het beduur van de Vereeniging „Gemeentebelang" werd aan de kiesvereni gingen hier ter plaatse een schrijven gericht met verzoek bij de a.s. Gemeenteraadsverkie zingen overeen te komen afstand te doen van de gewoonte onze gemeente te ontsieren door het aanbrengen van reclame betreffende can didaten, op allerlei daarvoor niet bestemde plaatsen, zooals het beschilderen van straten en dergelijke. G emeentoraadsverkl ezln gen. Belangstellenden zij medegedeeld, dat op Woensdag 16 Mei ars. Mr. J. B. Bomans van Haarlem, Lid van de Tweede Kamer, komt spreken in het gebouw van den R.-K. Volks bond aan de Molengracht, over de Gemeente raadsverkiezingen. Concert. Hedenavond geeft de Muziekvereniging „Wlnnubst" van 8 tot half 10 uur een oonoert in de muziektent Juliana-Park. Bij nlet-doorgaan zal de blauwe wimpel wor den geheschen op het Bondsgebouw M. M. P. Concert Btafmuziekcorps Kon. Marine. Oonoert, to geven door het Stafmuziek- oorps dor Kon. Marine, op Donderdagavond 17 Mei, in de muziektent in het Plantsoen, van 8—81/» uur. 1. Souvenir do Moat 8t. Andró, Marriho Doulanger 2. Ouvortura Foatostlauo Govaort 8. Valso Uosquo Wlttmann 4. Ouverture Yolva Rotsslgor Gavotte Prlnoosuso Eustago 0. d/.anlas de 1' Opora „Dor Goist des Wolwoden" Grossmaxm 7. Auf dor Wauderschaft.1 Potpourri Rocklln# „Helder's Mannenkoor." Op den Internationalen Zangwedstrijd', uit geschreven door de Liedertafel „Arastel's Werkman" te Amsterdam, behaalde „Helder's Mannenkoor" in de derde af deeling Mannon- koren den vlierden prijs. Verbreeding straat Ter verbetering van het verkeer achton B. en W. het noodig om don toegang tot de Ane- monenstruat vanaf don Brakkeveldweg te ver broeden en te verbeteren. Dit kan geschieden door afbraak van een aldaar bestaande boet. De bedoelde toegang is 12 M. breed gepro jecteerd, waarvan 7.50 M. als rijweg en 2 trot toirs, rosp. 2.en 2.50 M. breed. Verder is aan de Noordzijde ovor de volle lengte en breedte van perceel O, No. 7240, ©en plant soen! ie gedacht, met daarom een laag ijzeren hekje, ais begin van het later door to trekken plantsoen, zoodru de huisjes ter plaatso kun nen worden gesloopt, terwijl de perceeteohel ding' thans zal worden afgezet met palen en draad, zooals. nu reeds 'bestaat langs genoemde straat. l)o koeten van uitvoering warden, Inclusief do afbraak waarde van de boet, door den Ge meente-Bouwmeester geraamd op ƒ1450. B. en W. stellen den Raad voor hen mach tiging tot uitvoering te verleenen. Handelsschool met 5-jarigen cursus. Dat deae school al long buitan haar kleeren gegroeid was, is bekend. Het aantal leerlin gen is in ruim 3 jaar tydi gegroeid1 tot pre cies 100, voor een middelbare school reeds een flinke bevolking. Dit groote succes ver oorzaakte echter groote zorg wegens de schoolruimte. De plannen om het schoolge bouw op de Hoofd'graoht voor Handelsschool in te richten, hebben ail lang vasten vorm aangenomen; het zal echter nog wol een jaartjo duren, oer hot zoover is; met do ver bouwing kun in elk geval pas begonnen wor den, als do nieuwe Lagere School in do Van Gnlonstraat klaar la Ondertusschon was de toestand! aan do Handelsschool vrij pentbdl geworden. Twee klassen zijn in de nabij gelegen Ambachts school ondergebracht, maar daar die school 's Woensdagsmiddags geheel bezet is, moet op dien middag les gegeven worden im de Openbare school in de Schoolstraat. Aan dezen verkeerden toestand komt ge lukkig nu een eind. Burgemeester en Wet houders der Gemeente hebben voor de zoo- veelsto maal blijk gegeven van hun warm© liefde voor het onderwijs, en het Weeshuis, dat nu geheel leeg ia ter beschikking van do Handelsschool gesteld, tijdelijk natuurlijk. Het Bestuur betuigt daarvoor zijn hartelijken dank. Over oen week of drie zal dus de Handels school in het Weesbuis gevestigd! zijn. Openbare Leeszaal en Bibliotheek. D© leeszaal werd in de maand April bezocht door 1229 mannen en 199 vrouwen, totaal 1428 personen. Uitgeleend werden 456 studieboe ken, 2115 romans en 1646 kinderboeken, to- 'avl 4217 banden- De navolgende hoeken iwerden aangeschaft: Bok: Loven worstelen zegepraal. Buy- tendijk: De wijsheid der mieren. Van Capelle: De electriciteit, 2 dln. Diez: Alt-Konstanüno- pel. Easton: Italiaansche reisindrukken. Eigen buis: De horizon blinkt. Friedboff: De Diesel motor. Grand: Alt-Flandern. Harterink: Elec- trische leidingen en hare berekening. Ilei- mans: Uit ons krijtland. Heiman Thijsse: Van vlinders, bloemen1 en vogels. Hielscher: Das unbefcannte Spauien. Hoe word ik....? No. 113. Jansen: Geschiedenis der wijsbe geerte, dl. 4. Leopold: Uit de leorschool van de spade. Van Poelje: De Nederlandsche ge meente, dl. 8. Rothuyizen. Projectieleer. Id.: Perapectiefleer. Schulz: Die Welt des Islam. Schweitzer: Aan den zoom van bet oerwoud. Sipkes: Flora van onze gekweekte kruidach tige voliegrondsge^'assen. Stienstra: Bloemen teelt in kleine tuinen. De Stoppelaar: Waar de greiden groenen en de wateren klotsen. Zwart: Zomerweelde en dorre dagen. Ten geschenke ontvangen: Beranger» Chan sons. Craway: Called back. Gedenkschriften van Paul Kruger. Gray: The reproach of An- nosley. Hoegsma: Wat iedereen van theosofie weten moet. Jerome: They and I.. Maodonald: Donal Grant. Macé: De geschiedenis van een hapje brood. Maris—Fransen van de Putte: Stille gepeinzen. iMilton: Poetlcal works. Polko: Dichtergrüsse. Slotemaker de Bruine: Het ge loof aan God' in de 20ste eeuw. Thackeray: De lotgevallen van Filipa Uitgaven van de Centr. comra. v. bezuiniging. Vereen, v. landsdiena- ren in Indië: Officieel erkende armoede. Waar schuwende cijfers uit de gemeente-financiën. Gids voor Vlaardingon. Uit het Politierapport Op verzoek van een caféhouder in de Spoor straat is Zondagavond de timmerman R. B., die aldaar onder den Invloed' van sterken drank de orde verstoorde, door twee aldaar surveil- leerehde agenten uit zijn Inrichting verwijderd. Te omstreeks 11 uur verzocht de caféhouder opnieuw om assistentie aan de helde agenten, daar dezelfde man weder den boel op stelten zette. Hij werd andermaal door de agenten uit het café verwijderdi, en thans overgebracht naar het Bureau 'Molenplein, en aldaar in be waring gesteld Proces-verbaal zal tegen hem worden opgemaakt. v Te 1.40 u. in den nacht van Zondag op Maan dag werd door een bewaker van den nachtvei- ligheldsdlenst aan het Bureau Molenplein ge deponeerd een rood-wit-blauw-geschilderde paal, die hij even te voren uit het Heldersche Kanaal had opgevischt, waarin hij haar door een drietal hem onbekende mannen had zien gooien. ■Vermoedelijk is deze paal het eigendmn van een aan de Molongracht wonenden barbier. Een onderzoek wordt ingesteld Ltfst van gevonden voorwerpen gedurende de week van 7 tot 14 Mei 1023. Aan het Hoofdbureau van Politie aan de Prins Hendriklaan terug te bekomen: Een ventieldop van een automobiel, oen bril, een portemonnale met inh-, oen cein tuur van een regenjas, on bij: G. Molenaar, AnjeUersfcraat 1, een kinder muts. Liodmeijer, Laan 48, ©oax pakje inli. blaadjes en teksten. O. Bujjs, Spoorgrncht 23, oen zilverbon. Langhorst, Weststraat 01, een rozerfkrons in etui J. Provilij, Achtergr. Z.Z. 25, oen beenkap. A. Rooonrt, Smidstraat 28, een collier met modaiillon. Bedj, van der Hamstraat, een hangertje van een collier. G. Schuitemakor, Statkxnsstr. 8, een porte monnale met Inhoud Van Soest, Rozenstraat 21, een fietspomp. Nieuwkamp, Nieuwstr. 47, een mantelceint. Van Schalk, Middenstraat 48, een wollen muts. Boon, Brouwerstraat 18, een marlnefrokjo. J. Lutter, Vijzelstraat 53, een doosje gebruik te postzegels. O. Bot, Binnenhaven 0, een strandschepje, do BoerKorver, Spoorstraat 88, een' dames horloge. Hoogendijk, woonark, Binnenhaven, een pet. L> gezonden m 4 sh AMSTERDAMSCHE BRIEVEN. ROND DEN DAM. Verleden Dinsdagavond heeft de vereeniging van artisten en intellectueelen, „De Kring", reeds een enkele maal in deze brieven ge noemd, het bestaan, ten besluite van haar „seizoen" en ter stijving van haar, natuur lijk, chronisch berooide kas, een feestavond te geven in den Stadsschouwburg, avond waarop binnen het luttele bestek van 'n paar uur, in snelle volgorde veel en velerlei uitingen van kunstzinnig leven aan de oogen van het in roote getale opgekomen publiek voorbij trok- en. Velerlei! Het liep van de xylofoon en de sirpne der Jazz-band muziek, tot aan .reien uit Sophocles' „Eleotra". Daar tusschénin „le vensliederen", Dadaïstische verzen, dans, de clamatie, tooneelspel.Een artistiek aller hande, een chaos van allerlei schoons, dat de toeschouwers voortdurend boeide, al ging het velen misschien tenslotte wel wat duizelen. Het is mijn bedoeling niet u, door een poging tot beschrijving van al deze nummers te wa gen, eveneens gevaar voor een duizeling te bezorgen. Ik wil slechts een enkel nummer even naar voren brengen, niet zoozeer om dit als het beste aan te wijzen, maar omdat hier mede een nieuw experiment werd gedaan, dat de aan da ebt verdient. O [gevoerd werd dan „Pierlot aan de Lan taarn", een „clowneske rhapsodie" van M. Nij- hoff, die door den componist Paul F. Sanders als dans-declamatorium werd getoonzet. De pers: nen in dit stuk,-Pierrot en Harle kijn, werden op een gedeelte van iTiet tooneel „gedanst", terwijl de dialoog gezegd word op een ander gedeelte door twee tegen het orkest aan staande declamators. Een volkomen „een heid" werd nog wel niet bereikt; men werd in zijn aandacht nu eens gebonden door de mu ziek, dan weer door den dans of door de decla matie en verloor daardoor meerdere malen_zjjn kijk op het geheel. Toch, waar men ook op ander gebied' de laatste jaren een drang be speurt naar een synthese, een samengaan, van verschillende kunsten, was dit een poging tot het samenbrengen van muziek, dans en declamatie, zooals gezegd, een belangrijk ex periment Dat het in Rusland niet aan het nemen van nieuwe experimenten ontbreekt, woot een ieder. In hoeverre deze nieuwe experimenten op sociaal en economisch gebied 'belangrijk- zijn, daarover kan men van meening verschil len. De een ziet in bon niets anders dan een afwijking, een tijdelijke overwinning van het Rijk des duivels, de ander beschouwt hen als de stek waaruit in de toekomst al het heil dei mensohheid zal groeien. Ik voel me allerminst geroepen hier een pro- dan wel anti-bolsjewis tisch betoog te gaan opzetten. Maar wat men in hen ook laken of prijzen moge, één ding valt, nu we ln ons Stedelijk Museum een door ben georganiseerde tentoonstelling voor oogen hebben, wel imet zekerheid te zeggen, dit nL, dat zij op kunstgebied lijden aan een grenzen- looze zelfoverschatting of, op z'n minst geno men, aan een ongerechtvaardigde overijling. „Nu de Revolutie zich bil ons voltrokken heeft", zeggen-zij, „en aldus nieuwe maat schappelijke en eoonomisohe waarden door ons in de wereld zijn gezet, scheppen wij meteen ook maar geheel nieuwe oultureele, kunstzinnige waarden. Met de „crisis", waarin het Europeesche kunstleven verkeert, hebben wij niets mepr te maken; wij zijn daar geheel on al boven uit. Wij zijn op het oogenblik de eenigsten in wie de waarlijk levende, nieuwe kunst een tehuis vindt". En zij noodigen hun Europeesche kunstbroeders dan ook uit, nu zij het hunne gedaan hebben, met hen in oontaot te treden. „Thans is de beurt aan de kamera don in het Westen", schrijft de organisator dezer tentoonstelling, de schilder D. Steren- Men kan er, zooals gezegd, over twisten»of men daar in Rusland inderdaad' nieuwe maat schappelijke en economische waarden ln het leven heeft gezet. 'Maar een bogenblik aange- nomen, dat dit al zoo ware, dan nog is bet gansch en al onmogelijk, dat vanuit dien nieu wen, maegdelljken bodem plotseling, ais bij tooverslag, een nieuwe cultuur met een in wezen kant-en-klare kunst, in enkele jaren zou zijn opgerezen. Zoo maakt dan ook deze tentoonstelling in het Stedelijk Museum veel meer den Indruk van een „laatste woord", gezegd na elndelooze theoretische bespiegelingen, dan van een „eerste woord", als een sterke kinderkreet geschreeuwd door een nieuw-geboren mensch in eon nieuwe wereld. „Laatste woorden", waarvan onze Europeesche cubistcn, futuris ten en Dadaïsten reeds jaren geledon de eer ste letters gestameld hebben, maar waarvan zij juist don laatsten tijd meer en meer weer terugschrikken. Men wordt bij dé beschou wing van ecu en ander onwillekeurig herin uerü aan een woord, dat de Russische schrijver Dostojewsky lrt zijn boek „De Idioot" den hoofdpersoon 'n den mond legt., luidende: „Zoodra wij Russqü aan don oever zjjn geko men en ook werkelijk geloovcn, dat bet den oever is, verhengen wij ons zéé daarover, dat wij dadelijk tot de uiterste grom gaan. Hoe komt dat? Als iemand vun ons tot het katho licisme Overgaat, dan wordt hij direct niets minder dan Jezuïet on daarbij de allerzwartste van allen; wordt hij atheïst, dan zal hij' on middellijk verlangen, dat het geloof aan God, zoo noodig, met gewald uitgeroeid moet worden." Zoo kont men 3n Holland het „neo-plastl- cisine" vau Piet Mondriaan, die, hoe ver hij dan" ook moge gaan, met het abstraheeren en vereenvoudigen, toch tonminste in zijn, uit niets anders dan vorschillende vierkantjes op gebouwde schilderijen', nog de tegenstelling wlt-zwart behoudt. De Russen gaan met dezo „onderwerplooze schilderkunst" nog een stapje verder; zij voeren dezo inderdaad tot liet oever loos; door, «prokon van „suprematisme" en stollen bier don ook doeken ten toon van wlt- op-wit.... Een verdere stap bestaat er niet, zou men zeggon. Tóch wel: eenvoudig niet meer schilderen en zich toch nog schilder noemen.... En ook dit, meest „oeverloos" werd door de Russen bereikt! Malewltoh, de hoofdvertegenwoordiger van deze „suprema- üsten", bereikte hot.... Zoo zag men ander voorbeeld op een tentoonstelling van de „Onafhankelijken" reeds jaren geleden, enkele hoogst moderne werken, die niet alleen door verf en kwast ontstaan waren, maar waarin, ter verhooging van het effect, stukjes hout, stukjes katoen, steentjes, lucifers en wat niet al, geplakt zaten. De Rus^ sen, wederom, gaan met deze ^productie-kunst" nog een stapje verder; schilderijen maken/rij niet meer, maar wel „constructies" in metaal, hout en ander materiaal, die echter, naar zij verklaren, geen ingenieurs-werk moeten ver- niradn ten.. beelden en ever kunstnijverh eidsp roduc- En ook in de lijn van dén Hollandschen schilder Petnis Alma, die de laatste jaren niets anders dan de strenge omtrekken van werktui gen! als een' hamer, een zaag, een beitel, als schilderijen gaf, gaan ook de Russen, zooals b.v. D. Stereniberg met zijn „factuur-contras ten", tot het hittere einde. Zooals men ziet, altemaal „laatste woorden", en allerminst een „nieuw geluid". En men komt daarbij tevens tot het Vermoeden, dat de propaganda, die deze Russen met deze ten toonstelling trachten te maken, onder den dek mantel der kunst niets anders is dan een dood gewone, politieke Sovjetpropaganda. Al be seffen de Russische kunstenaars, die zich hiervoor hebben laten vinden, dat misschien zelf lang niet aücn. Niettegenstaande al dan niet verkapte Rus sische Sovjet-propaganda-acties begint Amster dam zioh langzamerhand voor te bereiden on de feesten, ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum der Koningin te houden. Naast de levende materie, zooals de deelnemers aan een op den Dam te houden aubade, die men aan vangt in vaste vormen te organiseeren, is men thans oök begonnen met het in orde brengon der bij de feestelijkheden min of meer betrok ken doode materie. Zoo hebben ws dan de vaste toezegging, dat de schier eindelooze repa raties van bet dak, de klok en het-speelwerk ojf het Paleis, in alle geval vóór de groote week in September, gereéd zullen zijn.Wat noodig was, die toezegging! Men begon op den duur sterk te twijfelen aan den ernst waarmede dit werk bedreven werd: En zoo hebben de bewo ners van den Overtoom zich de laatste weken verbaasd, maar tevens verheugd over de ener gie, waarmede» aan de verfraaiing en het her stel van bun straat door Publieke Werken ge werkt werd. De bestrating werd in snel tempo hersteld, vluchteheuveltjes verrezen als bij tooverslag bij de tramhaltes, de trottoirs werden schielijk verbreed en gemoderniseerd. De Overtoomers wisten niet waaraan zij deze plotselinge liefde van P. W. voor hun belangen te danken hadden. Totdat het uitlekte, dat de feestelijke, vorstelijke intocht in September vanaf het station-Willemspark, langs den Overtoom zal plaats hebben» En men daarom maar alvast begonnen is deze buurt in een be hoorlijk tenue te steken. Vo'orloopig wordt dat spiksplinternieuwe tenue evenwel' dadelijk, zooals ook in andere stadsgedeelten, weer be smeurd met verf- en kalkletters den roem ver kondend van diverse candidaten voor de Ge meenteraadsverkiezingen1 op 23 Mei e.k. Dit „schilderwerk", in de avondlijke en nachtelijke uren door jeugdige propagandisten van ver schillende partijen verricht, heeft, het dient gezegd, zooals helaas wel meer dingen dm dezen materialistischen tijd, veel, zoo niet alles, van zijn bekoring, van zijn romantiek verloren. Vroeger, ja, toen toog men er met kwast, lad der, verf-emmer en plakkaat op uit, zette op de hoeken der straten posten uit, trachtte de koperen knoopen, alias de dienders te verschal ken, leverde veldslagen met vijandelijke propagandisten, die eveneens op het oorlogs pad waren, of schoot, geheimzinnig in een bootje, onder langs de wallekanten en brug gen weg.... Nu maakt men, onder het be smeuren van de 'trottoirs, een lijzig praatje met den geïnteresseerd' toezienden agent, biedt hem een sigaar aan en sloft verder.... Het mèg, en, zooals dat meer gaat, de bekoring Is erafl i Laat ons hopen, dat het spoedig weer niet zal „maggen". En dat miet alleen ten behoeve van het sportieve en romantische genot. Is het- niet wat al te zonderling, dat, waar men aan den eenen kant moeite doet het stadstenue in behoorlijken staat te brengen, men aan den anderen kant rustig toelaat, dat het schoone pakje weer aanstonds wordt bevlekt door poli tieke „schilders"? Het voorbeeld van Hilver sum, dat onlangs eon verbod uitvaardigde te gen deze morsers, lijkt ons navolgenswaardig... Minder navolgenswaard ls de methode van lnteroellanten-bestrijdlng, die wethouder Vos in de laatste Gemeenteraadszitting inaugu reerde. De methode n.1., waarbij' men de strub belingen in de partij van den interpellant tegen dezen gaat- uitspelen. In dit geval was het dub bel jammer, dat dr. Vos zich hiertoe ten op zichte van den communist Lisser liet verlei den, waar de wethouder toch ook zonder -toe passing van deze averechtsche methode sterk genoeg zou gestaan hebben. Het ging n.1. over de toestanden in het gemeentelijk Armenhuis, die door den heer Lisser schandelijk werden genoemd. Ideaal is de toestand daar zeer zeker niet, maar of de toestand er verbeteren zou door aan de verpleegden, voornamelijk maat schappelijke schipbreukelingen, medezegging schap in bet beheer toe te kennen, zooals ■de interpellant wilde, va.lt toch ten zeerste te be- Iwjjfelen. Men moet in dergelijke inriohtingen •tu eer met een soort „verlicht fascisme" te werk gaan. Overigens «bleek uit het antwoord van don wethouder en tevens nit raededeelingen van den heer Van Zutphen, dat de heer Lisser zich zeer eenzijdig bad laten voorlichten en zelfs niet oons gepoogd hadi zich met de* di recteur van de inrichting in verbinding te stellen. i Het was verleidelijk voor wethouder Vos, dit moet toegegeven worden, den heer Lisser toe te voegen: „U praat nu zooveel over mede- zeggingsschap; maar steek de hand in eigen boezem; zeg datzelfde ook eens ln uw Commu nistische Partij en let op hoe gauw u er dan niet uit ligt. Spiegel u aan het geval-Oolly." Het was verleidelijk.... maar toon kwam het in den mond van een wethouder eigenlijk niet te past Het komt ook eigenlijk van.... do zon niet te pas, op dagen als de Hemelvaartsdag niet te verschijnen vanachter de regenwolken. In- tusaohen hebben zoowel de studenten, die op dien dag op het Noordzee-kanaal hun jaarlijk- sche roclwedstrijdon, de „Varsity" hielden, noch de „Ons Huls"-jeugd, die, ter viering van eon lentefeest in zestig vracht-auto's naar Bloe- m end aal en omstreken vervoerd werd', zich veel gelegen laten liggen aan (on)-zonnlge on hebbelijkheid. De oudere, meer gegoede jeugd, zoowel als de jongere dito met meer bescheiden beurzen, heeft dien dag Itoch zon in 't hart ge dragen. En waar het zóó is doet het er weinig toe of zjj' dan ook nog al dan niet aan den hemel staat. Wat echter Inderdaad meer ln- het water viel, was de demonstratie, de meeting cn de bloempjes-verkoop van de drankbestrijders. Maar ook dit was misschien zoo erg niet. Is water, nog eens water, enl uit den treure water voor den doortrapten blauwe-knooper geen alleraangenaamst en uiterst welkom ver schijnsel en symbool?! INGEZONDEN. Doms Rijkers-fonds. (Doel: Steunvorleoning aan alle noodlijden de redders vani schipbreukelingen langs de geheele Nederlandsche bust). Sedert vorige opgaaf groot 165.60 ont vangen van J. L. te Helder 0.—, U. M. te den Haag 2-50, J. F. H. SL te Amsterdam 10 totaal 188,10. In deze opgaaf worden niet verantwoord de contributie der leden welke jaarlijks wor den ontvangen. W. F. la Laiu, penningmeester Breewaterstraat 19. Helder, Mei 1928. Geachte Redactie. Beleefd verzoek ik U voor ondcr^cande eenige plaatsruimte. x Bij bet lezen van uw blad van 12 Mei vind ik onder een berichtje uit den polder E legras het verslag van de propaganda-vergadering der S. D. A. P. Op deze propaganda-vergadering komt de heer Verstegen, nadat hij verteld heeft, zooais op een dergelijke vergadering voor een ver kiezing te doen gebruikelijk is, dat al wie an ders denkt of doet dan Z.Ed., het bij het ver keerde eind heeft, er toe, ook de Landibouw- Mjj. Verfaille te betrekken bü groote machi naties tegen het beheer vain dien heer Verste gen, zulks in verband met die aj3. reorganisatie van den reinigingsdienst. Nu is datgene, wat de heer Verstegen aan de vergadering vertelt, bijna «waar, 't is aleen maar ©enigszins anders, dan ZJ3d. het aan de vergadering voorstelt De directeur der reiniging heeft mij inder tijd gevraagd naar terrein tot berging van den afval van den beltdienst. Naar aanleiding daarvan schreef ik 30 Dec. 1922 aan bet gemeente-bestuur van Helder: „Het is mij' gebleken, dat het land nabij de opslagplaats van den gemeentereinigingsdienst binnenkort geen ruimte meer heeft tot berging van den rommel van den dienst.' Op nader overeen te komen voorwaarden, kan ik de gelegenheid geven tot berging van dien rommel op en in de aangrenzende per- ceelen Sectie O ,2447 en 8683.' Zoo ook tot het bergen van den afval uit het Tuindorp en de Bloemstraten, waarvoor op het oogenblik nog beschikbaar is perceel Sectie O 4869, liggende nabiji de Kraanbrug aan de Zuidzijde der gemeenschapsdinie en waarmee de in aanleg zijnde Anemonenistraat door het leggen van een paar eenvoudige bruggen zeer gemakkelijk is te verbinden. Indien Uw College hierop meent te kunnen ingaan, ben ik gaarne bereid met U omtrent de voorwaarden ln overleg te treden." Dit schrijven ging naar de Commissie voor de Reiniging, waarvan de heer Verstegen voorzitter is» ter afdoening, en deze heeft het ook afgedaan, want ik kreeg ais antwoord: „In antwoord op nevensaangehaald schrijven dieejen wjj U mede, dat wij geen gebruik zul len maken vam Uw aanbieding van terreinen voor opslagplaatsen van den gemeentelijken reinigingsdienst. Burgemeester en Wethouders van Helder." Het verwonderde mij wel, na de vraag van den directeur, dit antwoord te bekomen. Zoo zonder ©enig overleg, zonder te onder zoeken op welke wijze de verbinding met den bestaanden toegangsweg, waar de beer Ver stegen in de propaganda-vergadering over spreekt, tot stand moest komen, zonder na te gaan of behalve mijn belang ook nog het ge meentebelang te dienen ware, doet een zooda nige afdoening, dan ook eenlgszlns zonderling aan.... Mis hoor, zoo beschouwen alleen menschen, die „zaken doen'" het, niet echter de propagandist der S. D. A. P. Deze gaat dan een beetje verder en zegt: „Nu ls Dissel een klein landbouwertje, die zelf hard' moet werken voor zijn bestaan en op het land van Verfaille zit. Is het nu gewaagd om verband te leggen tusschen het stukje in de krant van Dissel en de politiek van den heer Verfaille?" Gewaagd om dat te zeggen is het heelemaal niet, mijnheer de redacteur, t is zelfs een. „Schlager" Gp zoo'n propaganda-vergadering om den landgebruiker tegenover den landeige naar te stellen. Het zoeken van verband is ech ter totaal onjuist en spruit voort uit 's heeren Verstegen's rijke fantasie. De heer Dissel wees in zijin stukje voor op slagplaats van den afval der reiniging terrei nen van de gemeente zelve aan on dat kon hij daarom zoo goed doen, omdat hij op land zit van mijn collega-grondbezitter, de gemeente Halder. En hij deed dat blijkbaar, omdat bij 's heeren Verstegons inzicht in de reorgani satie der gemeente-reiniging niet doolde, en, dat dat landbouwertje nog niet zoo verkeerd' inzag, blijkt me nu uit 's heeren Verstegens verder botoog, dat thans nog een plan in for- tefeuille is en nog wel van een hoofdambte naar, en dat vrijwel overeenkomt met den wenk, door d'en heer Dissel gegeven, en totaal afwijkt van het aangenomen reorganisatieplan. Dat dat plan gaat over het land van den heer Verfaille, is voor mij een verrassing. Ik zou het hierbij kunnen laten, mijnheer de redacteur, ware het niet, dat ik als oud-lid van de Commissie van Bijstand van de Ge meentereiniging me gedwongen gevoel om te waarschuwen tegen het in het leven roepen van nog een derde 'beltbedrijf. We hebben thans den bestaanden dienst, waarbij de rommel rechtstreeks gebracht wordt op de plaats van bestemming. In de raadsvergadering van den 24en April is aangenomen ae reorganisatie, waarbij net verloop is als boven, doch waarna dan de rom mel ln zee gebraoht en op stroom gestort zal worden en nu dreigt er nog een derde dienst te komon, n.1'. die welke gaat over het land van Verfaille. Dat gaat mij wel wat hard on ik wil hiertegen waarsohuwen. Ik vraag mezelf af: ls het wel noodig zooveel beweging en kosten te maken voor het vervoer van zoo'n beetje rommel? De heer Verstegen zegt wel in de openbare raadsvergadering, dat er dagelijks pf.m. 80 M8. vuil is te verwijderen, doch dit getal lijkt mij toch wat al te hoog. Heeft de wethouder, belast met den reinigingsdienst, dat wel goed opgenomen? Vergist hij zich niet? Zou hij dat nog niet eens opnieuw onderzoeken? Mij dunkt, wanneer er dagelijks een zoodanige hoeveelheid aankomt, dan zou dat per jaar on 300 werkdagen gerekend 24000 M'. zijn, en wanneer die hoeveelheid tot op de helft terug gaat, zou er nog 12000 M'. overblijven. Wan neer van deze 12000 M., 8000 M'. per jaar aan compost door verkoop afgaat, welke hoeveel heid meer dan ruim genomen is, blijft er n 9000 M®. voor opbooging van het terrein mab de reiniging (eigendom der gemeente) over, voldoende om 18000 M'. een halven meter op te hoogen. En nu blijkt, dat in de tien jaar van het bestaan van het beltterrein aan het N.-H. Kanaal een oppervlak van klein 4 H.A. ge middeld nog geen halven meter opgehoogd is. Het lijkt me zoo toe, dat de heer Verstegen den aanvoer lichtelijk overdrijft, althans vol komen onbekend' is met de dagelijks aauge- voerd© hoeveelheid en in verband met de groot te van het opgehoogde terrein ongeveer vier voudig in de war was. En, mynheer de Redacteur, dan zou ik als oud-lid der Commissie den wethouder van den Reinigingsdienst óók nog gaarne in overwe- I i Brand in de duinen,t Zaterdagavond 10.20 u. werd van Huisdui nen aan de politie kennis gegeven, dat er brand was in de nabijheid van het Pompstation. Aan den agent, die zich daar onmiddellijk heen be gaf, werd door den heer Niessink, directeur der Weesinrichting te Huisduinen, meegedeeld, dat er brand ontstaan was in de helmbeplanting door het inslaan van den bliksem, welke door hem en den machinist van genoemd pomp station door middel van zand was gedoofd. Niet steeds is de liefde bestendig van duur. Twee zusters waren Zondagavond in „Ca sino", toen omstreeks 10 uur een der twee zich aan 't bureau Molenplein vervoegde, met de mededeeling, dat haar zuster, die ongeveer eeu jaar kennis had gehad aan een werkman, door dezon in het ,£)asino"-gebouw zou zijn mis handeld. Bij- onderzoek bleek van mishandeling evenwel geen sprake te zijn; de man had haar bij de keel gegrepen uit woede, dat zij, zoo kort na'de verbreking van haar engagemont, weder ln „Casino" aanwezig was. Een lastig heerschap. Paal-drama. Kring-avond in den Stadsschouw burg. Een nieuw experiment. Russische tentoonstelling. De aanstaande Jubileum-feesten. Een slechte methode. Do ver regende Hemelvaarts-dag.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1923 | | pagina 5