Terug in het leven NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Eerste Blad. T Nr. 5739 DINSDAG 17 JULI 1923 51e JAARGANG ABONNBME1NT PER 3 MAANDEN BEJ VOORUITBETALING ITeldorsche Courant fl.50; ir. p. p. Iflunenlomd 12.Ned. O. en W. Indiö p. zeepost 12.60id.. p. maiil en oryeriigie landien f 4.20. Zondagsblad raap. 10.576,10.76,10.85,11.26. Modeblad reep. 10.95,11.25,1 L2ö, 1 L60 Losse munmetre deir. Couxant 4 ot.; Ir. p. p. 6 at. ADTBeVBRVlBH: Dinsdag 17 Juli 9-43 unr- Woensdag 18 9-42 Uit Londen werd Zaterdag aan de „N. Rott. Qrt." gemeld1: Bij nadere beschouwing van Baldwiu's ver klaring komt men te Parijs tot het inzicht, dat Frankrijk en Engeland zoo ver van elkaar ver wijderd' zijn als ooit Met het oog op het ont- werp-antwoordi laat men zich liever niet defi- tief uit; maar.het lis duidelijk, dat de kans op een vergelijk als gering beschouwd wordt. Aangezien het optimisme de laatste dagen vóór de verklaring onmiskenbaar was, moet men zich) te Parijs dus toch eenigermate in de in terpretatie der Engelsche houding vergist heb ben. De Lobby-correspondent van de „Daily Express" geeft de drie Fransche voorwaarden voor samenwerking. Het antwoord aan Duitsdn land moet zich 'tegen het' lijdelijk verzet en tegen sabotage verklaren; het voorgestelde on derzoek der betaalcapaciteit van Duitschland moet enkel door geallieerde deskundigen uit gevoerd worden. I)e commissie moet door de commissie voor de schadeloosstelling benoemd worden. Geven deze voorwaarden ongeveer weer, wat de Franschen zich voorstellen, dat wil zeggen: een aanvaarding van een commissie tot vaststelling van Duitschland's betaal-capa- citeit onder voorwaarden die voor de onpartij digheid dier commissie een garantie bieden, dan lijkt een oplossing van het geschil welhaast onmogelijk. Het is overigens weder hoogst karakteristiek, dat de Fransche pers aan Bald- win verwijt, wèl kritiek op de Roer-actie, maar geen afkeuring van het lijdelijk verzet der Duitschers te hebben uitgesproken. In de Britscbe binnenlandsche politiek is de toestand niet bijzonder helder. Men moet on derstellen, dat Baldwin's positie in eigen kring er niet sterker op geworden is. Men schrijft de regeering nog altijd den wil toe, flink te blij ven optreden en een ontwerp-antwoord te zul len zenden, dat al de essentieele punten der Britscbe zienswijze belichaamt. Neemt men echter in aanmerking, welk verzet Baldwin in zjjn plan om Mackenna tot kanselier der schat kist te maken, ontmoet en hoe kil de ontvangst door de conservatieven van zijn verklaring was, dan kan men aannemen, dat een ontwerp-ant woord. waarin al de punten, welke de verkla ring, hetzij verzweeg, hetzij slechts kort of vaag aanduidde, op positieve wijze behandeld worden, onder de die-hards een storm verwek ken zal. De befaamde „donkere wolken" pak ken zich reeds samen. Natuurlijk houdt Bald win ook in de eigen partij een flinken aanhang en zou het hem mogelijk, vallen door dezen aanhang, samen met de oppositie, een meer derheid te houden. Maar het zou toch te bezien staan, of hij bereid zou zijn, zoo onomwonden van de oppositie afhankelijk te worden. Eerder zou hij wellicht heengaan- en desnoods voor een meer pro-Fransch minister plaats maken. Even-wel, de gevolgen d'aarvan moet juist hij hachelijk achten; en hij zal er daarom pas in laatste instantie toe overgaan. De diplomatieke medewerker van de „Daily News" schrijft, dat het Kabinet vermoedelijk Woensdag het antwoord aan Duitschland zal opstellen en het dan naar Parijs, Rome, Tokio, Brussel en Washington zal verzenden. Men zal spoedige beantwoording op prijs stellen, daar snel moet worden gehandeld, teneinde de ïneenstprting van Duitschland, die Baldwin anders verwacht, te verhinderen. Frankrijk wenscht vermoedelijk deze ineenstorting, in de meening, dat Duitschland dan tot onderwerping zal zijn gebracht. De bedoelingen der regeering zijn duidelijk, en de eenige vraag blijft nog slechts de samenstelling der commissie. Er is alle r-edien om aan te nemen, dat deze commis sie werkelijk internationaal zal zijn -en dat ook Duitschland daarin vertegenwoordigd zal zijn, benevens op zijn minst een Nederlander en een Scandtinaviër. De diplomatieke medewerker van de „Daily Tel." is van oordeel, dat het Engelsche kabinet bij de beantwoording van het Duitsche memo randum in de eerste plaats een besluit moet nemen omtrent de vorming van de commissie, teneinde juridische bezwaren van Frankrijk te voorkomen, wordt voorgesteld, dat de com missie haar werkzaamheden binnen het kader van het verdrag van Versailles als onderdeel van de Oommissie van Herstel, zal verrichten. De deelneming van de Ver. Staten in de per sonen van Taft of Elihu Root is over het alge meen te aanvaarden, doch sommige geallieer den zullen misschien bezwaar maken tegen het opnemen van neutralen in deze commissie, hoewel een Nederlander in 1922 deel uitmaakte van de internationale bankierscommissie en de neutralen evenveel belang hebben hij het her stel van Europa. Krachtige tegenstand wordt verwacht tegen de benoeming van een Duit- schen gedelegeerde. Na het vraagstuk der waarborgen en de wjjze van betaling, waarhij weinig moeilijkheden worden verwacht, daar de instemming van Bel gië en Italië met de Engelsche opvattingen verkregen zal worden, komt de quaestie der conferentie van de geallieerden en Duitsch land. In verhand met den eisch van Frankrijk en België, dat de passieve tegenstand zal op houden^ voordat de onderhandelingen begin nen, verwacht men, dat België te dezer zake waarschijnlijk met de Engelsche denkbeelden niet zal instemmen. De „Daily Herald" verwacht een breuk tus- schen <Te uiterste conservatieven en Baldwin, wiens verklaring door de oppositie werd1 toege juicht en door zijn eigen aanhangers koel werd ontvangen. Zijn verklaring zou de ontevredenheid wel eens tot het toppunt kunnen brengen, d'ie reeds is ontstaan door de benoeming van lord Ro- bert Cecil en Mc Kenna (tot ministers. De ultra conservatieven zijn ontevreden en de scheur moet steeds wijder wordien. Baldwin is te eer lijk om zijn overtuiging geweld aan te doen ter wille van de eenheid in de partijs FEUILLETON. Naar het Engelsch van William Locfce. Voor Nederland bewerkt door 81) W. J. A. Roldanus Jr. „Beste kerel," antwoordde Sheepshanks, „ik had alleen maar gehoord, dat hij1 gewond was. Ik wist geen bijzonderheden. Daarom ben ik dadelijk naar Grosby gegaan. In deze dagen moet je voorzichtig zijn." „Ja, dat is zeker zoo," zeide Baltazar ver strooid. Een paar oogenblikken liep hij de kamer op en neer. Dan bleef hij staan. „Ik moet dien zoon van mij zien. Maar op mijn eigen manier. Wil je me beloven hem niet te melden, dat ik terug ben, vóór ik het je zeg?" „Zeker," zeide dr. Crosby. „Dank je hartelijk 1" Hij -begon weer op en neer te loopen, zijn hoofdi vol van de tragedie van dit verminkte jonge leven. Hij keek van het eene gevoel- looze gezicht naar het andere. Hun houding was onbegrijpelijk. Crosby had vóór hij hem dien brief liet zien, op de nuchterste en meest onverschillige wijze over wond en am putatie gesproken. Plotseling barstte hij ver ontwaardigd los: „Hebben jullie geen van beiden een flauw idee van wat ik voel? Vandaag heb ik het wonderlijke nieuws gehoord, dat ik een zoon heb een flinke kerel, een man, een geleer de. Een uur later vertellen jullie me, dat hij ■wor zij leven verminkt is. En geen van hei- Ingezonden mededeellng. den schijnen' jullie daar iets om te geven. Ik heb geen woord van sympathie of medelijden gehoord." De grijsharige, goudigebrilde don kwam ©enigszins zenuwachtig en met uitgestoken banden naar hem toe. „Beste J. B., je moet God op Je bloote knieën danken, dat Je zoon voor Je gespaard is gebleven. Hij is nu voorgoed uit die heL" „Mijn jongen mijn eenige zoon is verleden jaar December gesneuveld" zeide Crosby. Baltazr staarde een oogenblik naar den man met den korten baard en zoch naar woorden, zelfs de meest oonventioneele woorden, maar hij kon ze niet vinden. Dan hield hij, bij een ploseling opkomende her innering, zijn open hand een voet of drie van den grond en zeide met een stem, die hem zelf vreemd in de oor en klonk: „Dat kleine kerelje?" „Ja. Dat kleine kereltje."* HOOFDSTUK XI. Een paar dagen later kreeg Godfrey Balta zar, die door zijn verminkt been nog steeds op Ohurton Towers was, een brief, die hem over zijn voorhoofd deed strijdken. De brief was, behalve de handeekening, op een schrijfmachine getikt en geadresseerd aan een advocatenkantoor in Bedford Row. Zoo dra Marcello hem dien ochtend kwam ver binden, gaf hij haar den brief. „Wat zeg jij daarvan?" Alvorens te antwoorden, las Marcello den brief, die als volgt luidde: „Waarde Heer, Na een verblijf van vele jaren in het bui tenland 'ben ik zoo juist in Cambridge ge- Een verweer van Polncaré. Ter gelegenheid van de onthulling van een ooriogsgedenkteeken te Senlis heeft de Fransche minister-president een belangrijke politieke redevoering gehouden, die op dit oogenblik, nu het Fransche parlement voor vier maanden naar huis is, dus de opinie weergeeft van de Fransche regeering. Poln caré zeide o.a: Frankrijk verlangt niet, Duitschland onder te zien gaan, in de eerste plaats omdat Frankrijk als schuldeischer niet wenschen kan, dat zijn schuldenaar niet in staat zal zijn te betalen, ook wanneer het een schuldenaar is zooals Duitschland, dat zich snel kan herstellen, en in de tweede plaats omdat het niet met den Fransdhen aard strookt een verslagen vijand te blijven kwellen. Maar waarom zeggen wij, dat wij aan het einde van het doen van concessies zijn gekomen? Omdat wij tot dusver voor deze concessies hebben moeten betalen." Ons wordt verweten, dat wij geen reke ning houden met de moeilijkheden van Duitschland en dat land blootstellen aan een ramp, waarvan alle andere naties den weer omstuit zouden voelen. Drie jaar lang is men tegenover [Duitschland zoo toegevend ge weest, dat het zich aan zijn verplichtingen kon onttrekken, terwijl wij werden genood zaakt 100 milliard uit te geven, welke Duitschland ons verschuldigd is, maai* niet heeft betaald. Werd Duitschland niet in staat gesteld, zijn handel te herstellen, zijn kanalen en spoorwegen uit te breiden en zijn groot-industrieele stelsel verder te ont wikkelen, alles ten koste van zijn crediteu ren? Wanneer alle geallieerden krachtig te zamen waren opgetreden, dan zou Duitsch- lands onwilligheid stellig zijn gebroken. Maar Duitschland speculeerde op meenings- verschillen, welke het zelf aanwakkerde. Wanneer de andere geallieerden met ons waren opgetreden, dan zou Duitschland van stonde aan hebben toegegeven, maar wij moesten alleen handelen met de positieve hulp van België en de gedeeltelijke samen werking van Italië en in plaats van dat Duitschland de exploitatie der panden gewil lig toeliet, organiseerde het verzet en dwong ons tot verscherping van onzen druk. Indien wij thans niet in het Roergebied waren geweest, dan zou Duitschland even goed zijn uitgegleden naar den afgrond, dien het zichzelf heeft gegraven. Maar wij zouden met leege handen hebben gestaan, terwijl wij thans panden bezitten en in een positie verkeeren, dat wij deze panden niet behoe ven los te laten. Ons besluit is ingegeven door de vitale belangen van Frankrijk. Het kan derhalve geen ergernis zijn voor onze geallieerden, die toch ook willen, dat Frankrijk blijft le ven, en wier eigen belangen van een hooger standpunt beschouwd niet van onze belan gen te scheiden zijn. Sprekende over de vriendschap met En geland, zeide Poincaré: Niemand zou het meer betreuren dan ik, wanneer ook maar tijdelijk een lichte scha duw op die vriendschap werd geworpen. Maar ik was steeds van oordeel, dat die vriendschap aan beide vólken een onafhan kelijke opinie liet en doelde op verzoening van hun belangen, niet om het eene vólk aan het andere ongeschikt te maken, maar veel eer beoogende den besten steun te zoeken in een aanhoudende poging elkaar te ver staan. Londen, 16 Juli. De Londensche corres pondent van de Manchester Guardian schrijft: Poincaré had zijn rede kunnen hou den voordat Baldwin gesproken had. Er is in zijn rede geen aanwijzing van de bereid- west en heb daar gehoord, dat de zoon van mijn ouden ooilege-vriend John Baltazur go- wond in Towers Convalescent Home ligt. Het doel van dit schrijven Is u te vragen of u er geen bezwaar tegen hebt, dat iemand, die vroeger zeer vriendschappelijk imet uw vader omging, u komt opzoeken met de dub bele bedoeling kennis te maken met John Baltazarts zoon, van wiens academische studiën de professoren mij op, de 8®" bracht hebben, en ook om hulde te brengen aan den dapperen soldaata, die zijn bloed voor zijn vaderland vergoten heef. Daar Ik vrijelijk over mijn tijd beschikken kan, zal het mij aangenaam zijn te vernemen, wan neer u mij liet best ontvangen kunt. James Burtten. „Het lijkt me nog al aardig van hem," zei- de,X°Stod ik ook. Maar wie is dat oude fC Marcello glimlachte „Waarschijnlijk wat hy beweert te zijn. Ben' oude studievriend van je vader." - „Hij moet ook don of zoo geweest zUn. Niet alleen een studie7riend. Hoe zou hij an ders gegaan kunnen zgn naar de lui, die alles van mij weten? Heb jij ooit gehoord van Jameis Burden?'* Neen antwoordde Marcelle, terwijl zij van neen knikte. ,Hoe kan ik nu al de studenten van je vaders ooilege kennen? Nou zou ik dien sentimenteelen snaak ontvangen? O, natuurlijk is hij sentimenteel. Die „dubbele bedoeing" dnnpt van senti mentaliteit. Wat zal ik doen? Zal ik hem schrijven, dat hij maar komen moet? „Waarom niet? Her. kan nooit kwaad. Godfrey dacht evei na. Dan zeide hij: „Kijk eens, vóór ii jou ontmoet heb, zou willigheid om de Engelsche opvattingen te overwegen en feitelijk komt de rede hierop neer, dat Poincaré zegt, dat, indien het En gelsche ontwerp-antwoord alle wenschen van Frankrijk belichaamt, Frankrijk aan de zijde van Engeland zal staan. De ontvangst van Baldwin's verklaring door de geheele we reld toont, dat Frankrijk feitelijk door nie mand in zijn Roexpolitiek wordt gesteund. Niettemin wordt het belang van de rede van Sensil ten volle erkend en algemeen be schouwd als een zijdelingsch antwoord op de mededeelingen van Baldwin en Ourzon. Haar vriendelijke toon wordt toegejuicht, maar de voornaamste inhoud ervan wordt niet als veelbelovend beschouwd. De Times protesteert tegen Poincaré's on derstelling, dat Engeland het tractaat van Versailles niet meer zou steunen. Geen en kele daad van Engeland wettigt dit vermoe den. De politiek van de Britsche regeering is gegrond op het tractaat van Versailles, dat de grondslag dient te zijn van den Europee- schen vrede. De Times betoogt dan verder, dat Engeland enkel rehabilisatie van Euro pa nastreeft en spreekt de overtuiging uit, dat Poincaré de Britsche nota met hetzelfde geduld zal onderzoeken, dat Engeland zes maanden lang getoond heeft bij de Fran sche proefneming aan de Roer. Vrijdag werd uit Lausanne gemeld: De toestond is niet veranderd'. De geallieer den hielden onderling den ganschen dag be sprekingen. De Turken bewaarden bet stil zwijgen. De geallieerden schijnen besloten te zijin op een geste der Turken te wachten, waar door de hervatting der besprekingen mogelijk wordit gemaakt. Indien dit gebaar zou uitblij ven, zou het aan de Turksche regeering staan om een beslissing te nemen omtrent de houding harer delegatie te Lausanne. Lausanne, 15 Juli. TM van teekenen' wet tigen de hoop dat in de nieuwe krisis de ge allieerden één lijn zullen trekken. Waar schijnlijk zullen ze de Turksche delegatie een nota zenden die den weg naar hervat ting der onderhandelingen kan effenen. Binnen enkele uren is hieromtrent een be slissing te wachten. De nota welke de geallieerden aan de Turksche delegatie hebben gezonden is in' ondubbelziznnige dloch verzoenlijke bewoor dingen verval De geallieerden deelen daarin mee dat zij de Turken zullen vragen zonder omwegen te verklaren of de punten, waarom- tent overeenstemming bereikt, onherroepe lijk blijven en onverwijld de nog hangende punten van geschil te regelen. De nota geeft verder te kermen dat één bijeenkomst mor gen die conferentie in staat zou kunnen stel len den toestand1 voorgoed op te helderen. UIT HET BEZETTE GEBIED. Zaterdag is te Essen 1950 miljoen mark in beslag genomen, bestemd' voor uitbetaling aan het Makende spoorwegpersoneel. De Duitsche politie te Essen beeft aan de bezettingsoverheid 5 Duitschers overgeleverd, die in Mei de tele foonlijnen tusschen Essen en Kray beschadigd hadden. De Belgische krijgsraad heeft de Duitschers graaf von Keilen, Ludwig en Kingender we gens sabotage ter dood' veroordeeld. Lorbeer kreeg levenslangen dwangarbeid'. Op den spoorweg van Euskircheo z0m in de buurt van de tunnel van Kaleel de sig nalen in het engere ede gebracht. Een: pa trouille schoot op twee Duitschers, die zich op den spoorweg bevonden, en doodde één hunner. Daar de etablissementen van Thyssen Ce Namborn weigerden steenkoolbelasting te betalen, werden groote voorraden steenkolen in beslag genomen. Ik van vreugde in de lucht gesprongen zijh bij het denkbeeld een oud vriend van mijn vader te spreken. Maar JU1 wist meer van hem dan de heele verdere bende bij elkaar. Door Jou heb ik mij een beeld van hem ge vormd. En ik ben er volstrekt niet op ge steld van een ander zijbelichting op dat beeld te krijgen, waardoor het misschien misvormd zou wórden. Je begrijpt me toch?' „Ja zeker," antwoordde Marcelle. „En la ten we nu even naar je voet kijken." Toen hij een uur later den hall in strom pelde, om zijn correspondentie na te kijken en verder te studeeren in dr. Routh's Trea- tiso on Ri'gid Dynamicse schreef hij een beleefd briefje aan Mr. Buiden en Stelde een datum voor. Per slot van rekening was, zelfs in zoo'n weelderige omgeving als Churton Towers, het leven een beetje eentoonig en waren bezoeken niet onwelkom. De meeste vain zijn kameraden hadden moeders, vaders, zuSters, nichtten of vriendinnen, die hen ge regeld kwamen opzoeken', maar hij, Godfrey, had zich steeds heel eenzaam gevoeld, wan'; de enkele bezoeken, die hij nu en dan van een der Woodootss kreeg, telde hij niet me de, daarvoor leefde de herinnering aan zijn paria jeugd nog te sterk in hem. Ook kwa men wel eens een paar vrienden, als ze mei verlof in Engeland waren, naar hem kijken, maar zij: hadden steeds hetzelfde te vertel len: de toestanden in den sector, de veran deringen in het bataillqn, promoties enz. enz. Het bataillon was lang niet meer wat het vroeger was, zeiden zij allemaal. Openhartig en' jongensachtig stelde hl, het onderhoudend gebabbel van zijn vrien den op prijs. Maar zij kwamen en gingen met de oppervlakkige bonhomie van den mo- nernen soldaat. Er was geen diepte in hun ge voel. Als hij aan het koudvuur in zijn voet Hot Baargebled. De „New Stetesman" bevat naar aanleiding van het besluit van den Raad van den Volken bond, om een onderzoek in te stellen naar de landelingen der bestuurscommissie van het Saargebied', een artikel, waarin scherpe kritiek wordt uitgeoefend op den voorzitter van deze commissie. Weliswaar heeft deze ontkend, dat lij instructies uit Parijs ontving, doch bij gaf toch toe, dat hij zich als speciaal vertegen woor diger van de Fransche belangen beschouwde. Voorts vestigt het blad er de aandacht op, dat de beruchte verordening van 17 Maart wel is ingetrokken, doch is vervangen door een nieu we verordening van 18 Juni, waarover slechts weinig is bekend geworden. De „New Stetes man" is echter in het bezit van den tekst dezer verordening gekomen en is van oordeel, dat daardoor niet minder inbreuk op de vrijheid! van spreken en van de drukpers wordt gemaakt dan in de verordening van 17 Maart. Ehrhardt ontvlucht Omtrent de -ontvluchting van Ehrhardt uit de gevangenis te Leipzig melden de bladen, dat Ehrhardt tegen 5 uur 's middags uit zijn cel op de derde verdieping naar de kelderver dieping ging om een bad -te nemen. Na afloop daarvan verliet hij onder toezicht van een be ambte de badkamer en- ging weer naar boven. Aan de achterpoort zou hij door andere be ambten in ontvangst worden genomen. 'Plotseling verklaarde Ehrhardt, dat hij zijn zeep in de badkamer had laten liggen en die even zou gaan halen. Blijkbaar heeft hij den- weg naar de badkamer terug toen zonder toe zicht afgelegd. In elk geval keerde hij niet uit de badkamer terug. Men weet tot dusver niet, hoe Ehrhardt erin geslaagd is te ontvluchten. De deuren van de gevangenis kunnen1 alleen van buiten af worden geopend', en alle sloten waren onbeschadigd. Het staat vast, dat hij mlpers moet hebben gehad. De „Vorwfirts" schrijft over Ehrbardt's vlucht: „Zijn arrestatie had indertijd op de ar beiders geruststellend gewerkt, zijn vlucht daarentegen doet weer groote ongerustheid onder hen ontstaan, want zij is zeker niet zon der hulp uitgevoerd' en zij is een bewijs voor de zwakheid van het staatsgezag en voor dte onverminderde activiteit van de door Ehrhardt geleide geheime organisaties. Het is zeer on waarschijnlijk, dat Ehrhardt alleen gevlucht is om zich aan het proces, diat 'dén 23sten zou be ginnen, te onttrekken. En nog minder mag men verwachtten, dat hij nu kalm op zijn lau weren zal gaan rusten." Ernstig spoorwegongeluk bf} Dortmund. Uit Essen wordt gemeld, dat op bet traject Langendreer-Bochum een ernstig spoorweg ongeluk is gebeurd'. Tachtig goederenwagens, die op een hellende spoorlijn stonden, geraak ten in beweging en kwam terecht in het station Dortmund-Noord, dat in handiem der Duitschers is, waar onder donderend geraas de eerste tien wagons omver vielen en vernield werden. Door de tegenwoordigheid van geest der Duitsche ambtenaren werd' een nog grooter ramp voor komen. FRANKRIJK. De opbrengst van de Bufer. In strijd met de uiterst optimistische verkla ringen omtrent de-opbrengst der Ruhrbezet- ting, Zondag door Le Troquer aan de „Matin" Ingezonden mededeellng. Een flacon Fosterie Maagpillen bevat een maand gezondheid voor een familie. Zij zijn een uitstekend laxeermiddel, en beteren maagpijn, galzucht, het zuur, slechte spijs vertering, een beslagen tong, schele hoofd pijn en verstopping. Fosteris Maagpillen dienen ln elk huis aanwezig te zijn. Prijs er flacon van vijftig versulkerde pillen 0.65; in apotheken en drogistzaken. (11) gestorven was, zouden zQ „Anme kerel!" ge zegd en verder niet meer aan hem gedacht hebben. HM nam hun dat volstrekt niet kwa lijk, want hij had hetzelfde gezegd- en ge dacht van menig en kameraad, die naar het Westen gegaan waa Bet was een deel van het spel, dat hij even nauwgezet en slim als de anderen speelde. HiJ snakte echter naar een diepere en blijvender bezorgdheid. Natuurlijk had- hij Dorothy Maokwerth. Zij kwam mooit op Ourton Towerrs, maar zij was gehoorzaam in het Oarlton Hotel ge weest, toen hij haar gevraagd had daar te komen, om kennis te maken met Zuster Baring. Ter wille van hem had zij haar inooü- sten japon aangetrokken en zich van van haar beste zijd© laten kennen'. De lunch was verrukkelijk geweest. De jonge man was In geestdrift over zijn gasten de twee mooi ste vrouwen, verzekerde hij, in de heele we reld, Marcelle met haar veel bewonderden hoed, haar licht blozende wangen en haar schitterende oogen zag er absurd jong uit Het jonge' meisje liet gouden woorden val len: „Hè, laten we toch uitschelden over Leo- poldl Ik moet niets van hem hebbenI" Zij moest „niets hebben" van Leopold Doon, zijn stiefbroer en medeminnaar. Hij moest „uitscheiden over hem". En verder: „Ik wil niet, dat je weer in hef burger leven terugkruipt en je in Oamihridge gaat begraven. Je zou daar een bult krijgen', waarvan je nooit meer beter werdt. Er zijn baantjes genoeg aan de staf voor een knap pen kop als jij, niet waar Miss Baring? Ik zal er wel eens met papa over spreken." (Wordt vervolgd). mgpm COURANT Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdlagmiddfcg REDACTEUR-UITGEVER: G. DE BOER Jr., HELDOOR Bureau: Koningstraat 20 Telatoon: 50 en 412 Poet-Girorekening No. 16066. 20 at p. ruyel teojjnasï). toss», madted. (kcdDDtbreaMe bAb raflmeWoa. totost) 60 et. Kleine odrrautentóea (eeriHngd, ta hoop, Co buur) v. 1—4 ra» aló 40 et. élke reaal xnoar 10 et bij vooruitbetaling (oirue Bureau v.d.blad en mot br. onder no. 10 et. p. adv. eertra). Berwljeno. 4 ot. Licht op voor auto's en fietsen: BUITENLAND. ENGELAND EN FRANKRIJK. De verklaring van Baldwin. De meening te Parijs. De positie van Baldwin. Het verwachte antivoord aan Duitschland. Een Fransche persstem. Voor de „Temps" is de hoofdzaak van het huidige geschil, dat Engeland' wil scheidsrech teren tusschen Frankrijk en Duitschland. Deze traditie beantwoordt niet meer aan de behoeften van het oogenblik. Stellig wil Engeland door Duitschland betaald worden, maar het vreest, dat Frankrijk in Europa te veel te zeggen zal krijgen. Tegen de Fransche politiek richt zich hardnekkig de Britsche inspanning. Baldwin's verklaring beoogt vooral de openbare meening in de wereld tegen de Fransche regeering in beweging te brengen. Als Duitschland echter zich weer oprichtte, zou de Engelsche weeg schaal naar den anderen kant doorslaan, gelijk toen de Duitsche keizer riep: „Onze toekomst 1'gt op het water!" Die politiek van scheiding, die niet alleen tusschen Frankrijk en Duitsch land wordt toegepast, heeft grootelijks hijge dragen tot de ontreddering van Europa en bij gevolg tot de Britsche werkloosheid. Want de volken, wier twisten men bestendigt, zijn mid delmatige klanten voor de Britsche fabrikan ten. Daarom dient men niet slechts de belan gen der continentale landen, maar ook die van den Briitschen handel als men zegt: tegenover de ontbindend'e politiek, die Engeland helaas voortzet, moet Frankrijk een opbouwende poli tiek stellen, die aan de continentale volken de rust hergeeft. Verfrlsschend en Verkwikkend A. J. P's Frambozensaus A. J, P's Grenadinesaus over A. J. P's RO MA-PUDDING smaakt als room. (b7) Puddingfabriek A J POLAK, Groningen DE CONFERENTIE TE LAUSANNE. DUITSCHLAND.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1923 | | pagina 1