Terug in het leven
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Eerste Blad.
T
Nr. 5739
DINSDAG 17 JULI 1923
51e JAARGANG
ABONNBME1NT PER 3 MAANDEN BEJ VOORUITBETALING
ITeldorsche Courant fl.50; ir. p. p. Iflunenlomd 12.Ned. O. en W.
Indiö p. zeepost 12.60id.. p. maiil en oryeriigie landien f 4.20. Zondagsblad
raap. 10.576,10.76,10.85,11.26. Modeblad reep. 10.95,11.25,1 L2ö, 1 L60
Losse munmetre deir. Couxant 4 ot.; Ir. p. p. 6 at.
ADTBeVBRVlBH:
Dinsdag 17 Juli 9-43 unr-
Woensdag 18 9-42
Uit Londen werd Zaterdag aan de „N. Rott.
Qrt." gemeld1:
Bij nadere beschouwing van Baldwiu's ver
klaring komt men te Parijs tot het inzicht, dat
Frankrijk en Engeland zoo ver van elkaar ver
wijderd' zijn als ooit Met het oog op het ont-
werp-antwoordi laat men zich liever niet defi-
tief uit; maar.het lis duidelijk, dat de kans op
een vergelijk als gering beschouwd wordt.
Aangezien het optimisme de laatste dagen vóór
de verklaring onmiskenbaar was, moet men
zich) te Parijs dus toch eenigermate in de in
terpretatie der Engelsche houding vergist heb
ben. De Lobby-correspondent van de „Daily
Express" geeft de drie Fransche voorwaarden
voor samenwerking. Het antwoord aan Duitsdn
land moet zich 'tegen het' lijdelijk verzet en
tegen sabotage verklaren; het voorgestelde on
derzoek der betaalcapaciteit van Duitschland
moet enkel door geallieerde deskundigen uit
gevoerd worden. I)e commissie moet door de
commissie voor de schadeloosstelling benoemd
worden. Geven deze voorwaarden ongeveer
weer, wat de Franschen zich voorstellen, dat
wil zeggen: een aanvaarding van een commissie
tot vaststelling van Duitschland's betaal-capa-
citeit onder voorwaarden die voor de onpartij
digheid dier commissie een garantie bieden,
dan lijkt een oplossing van het geschil welhaast
onmogelijk. Het is overigens weder hoogst
karakteristiek, dat de Fransche pers aan Bald-
win verwijt, wèl kritiek op de Roer-actie, maar
geen afkeuring van het lijdelijk verzet der
Duitschers te hebben uitgesproken.
In de Britscbe binnenlandsche politiek is de
toestand niet bijzonder helder. Men moet on
derstellen, dat Baldwin's positie in eigen kring
er niet sterker op geworden is. Men schrijft de
regeering nog altijd den wil toe, flink te blij
ven optreden en een ontwerp-antwoord te zul
len zenden, dat al de essentieele punten der
Britscbe zienswijze belichaamt. Neemt men
echter in aanmerking, welk verzet Baldwin in
zjjn plan om Mackenna tot kanselier der schat
kist te maken, ontmoet en hoe kil de ontvangst
door de conservatieven van zijn verklaring was,
dan kan men aannemen, dat een ontwerp-ant
woord. waarin al de punten, welke de verkla
ring, hetzij verzweeg, hetzij slechts kort of
vaag aanduidde, op positieve wijze behandeld
worden, onder de die-hards een storm verwek
ken zal. De befaamde „donkere wolken" pak
ken zich reeds samen. Natuurlijk houdt Bald
win ook in de eigen partij een flinken aanhang
en zou het hem mogelijk, vallen door dezen
aanhang, samen met de oppositie, een meer
derheid te houden. Maar het zou toch te bezien
staan, of hij bereid zou zijn, zoo onomwonden
van de oppositie afhankelijk te worden. Eerder
zou hij wellicht heengaan- en desnoods voor
een meer pro-Fransch minister plaats maken.
Even-wel, de gevolgen d'aarvan moet juist hij
hachelijk achten; en hij zal er daarom pas in
laatste instantie toe overgaan.
De diplomatieke medewerker van de „Daily
News" schrijft, dat het Kabinet vermoedelijk
Woensdag het antwoord aan Duitschland zal
opstellen en het dan naar Parijs, Rome, Tokio,
Brussel en Washington zal verzenden. Men
zal spoedige beantwoording op prijs stellen,
daar snel moet worden gehandeld, teneinde de
ïneenstprting van Duitschland, die Baldwin
anders verwacht, te verhinderen. Frankrijk
wenscht vermoedelijk deze ineenstorting, in de
meening, dat Duitschland dan tot onderwerping
zal zijn gebracht. De bedoelingen der regeering
zijn duidelijk, en de eenige vraag blijft nog
slechts de samenstelling der commissie. Er is
alle r-edien om aan te nemen, dat deze commis
sie werkelijk internationaal zal zijn -en dat ook
Duitschland daarin vertegenwoordigd zal zijn,
benevens op zijn minst een Nederlander en
een Scandtinaviër.
De diplomatieke medewerker van de „Daily
Tel." is van oordeel, dat het Engelsche kabinet
bij de beantwoording van het Duitsche memo
randum in de eerste plaats een besluit moet
nemen omtrent de vorming van de commissie,
teneinde juridische bezwaren van Frankrijk te
voorkomen, wordt voorgesteld, dat de com
missie haar werkzaamheden binnen het kader
van het verdrag van Versailles als onderdeel
van de Oommissie van Herstel, zal verrichten.
De deelneming van de Ver. Staten in de per
sonen van Taft of Elihu Root is over het alge
meen te aanvaarden, doch sommige geallieer
den zullen misschien bezwaar maken tegen het
opnemen van neutralen in deze commissie,
hoewel een Nederlander in 1922 deel uitmaakte
van de internationale bankierscommissie en de
neutralen evenveel belang hebben hij het her
stel van Europa. Krachtige tegenstand wordt
verwacht tegen de benoeming van een Duit-
schen gedelegeerde.
Na het vraagstuk der waarborgen en de
wjjze van betaling, waarhij weinig moeilijkheden
worden verwacht, daar de instemming van Bel
gië en Italië met de Engelsche opvattingen
verkregen zal worden, komt de quaestie der
conferentie van de geallieerden en Duitsch
land. In verhand met den eisch van Frankrijk
en België, dat de passieve tegenstand zal op
houden^ voordat de onderhandelingen begin
nen, verwacht men, dat België te dezer zake
waarschijnlijk met de Engelsche denkbeelden
niet zal instemmen.
De „Daily Herald" verwacht een breuk tus-
schen <Te uiterste conservatieven en Baldwin,
wiens verklaring door de oppositie werd1 toege
juicht en door zijn eigen aanhangers koel werd
ontvangen.
Zijn verklaring zou de ontevredenheid wel
eens tot het toppunt kunnen brengen, d'ie reeds
is ontstaan door de benoeming van lord Ro-
bert Cecil en Mc Kenna (tot ministers. De ultra
conservatieven zijn ontevreden en de scheur
moet steeds wijder wordien. Baldwin is te eer
lijk om zijn overtuiging geweld aan te doen ter
wille van de eenheid in de partijs
FEUILLETON.
Naar het Engelsch van William Locfce.
Voor Nederland bewerkt door
81)
W. J. A. Roldanus Jr.
„Beste kerel," antwoordde Sheepshanks,
„ik had alleen maar gehoord, dat hij1 gewond
was. Ik wist geen bijzonderheden. Daarom
ben ik dadelijk naar Grosby gegaan. In deze
dagen moet je voorzichtig zijn."
„Ja, dat is zeker zoo," zeide Baltazar ver
strooid. Een paar oogenblikken liep hij de
kamer op en neer. Dan bleef hij staan. „Ik
moet dien zoon van mij zien. Maar op mijn
eigen manier. Wil je me beloven hem niet
te melden, dat ik terug ben, vóór ik het je
zeg?"
„Zeker," zeide dr. Crosby.
„Dank je hartelijk 1"
Hij -begon weer op en neer te loopen, zijn
hoofdi vol van de tragedie van dit verminkte
jonge leven. Hij keek van het eene gevoel-
looze gezicht naar het andere. Hun houding
was onbegrijpelijk. Crosby had vóór hij hem
dien brief liet zien, op de nuchterste en
meest onverschillige wijze over wond en am
putatie gesproken. Plotseling barstte hij ver
ontwaardigd los:
„Hebben jullie geen van beiden een flauw
idee van wat ik voel? Vandaag heb ik het
wonderlijke nieuws gehoord, dat ik een zoon
heb een flinke kerel, een man, een geleer
de. Een uur later vertellen jullie me, dat hij
■wor zij leven verminkt is. En geen van hei-
Ingezonden mededeellng.
den schijnen' jullie daar iets om te geven. Ik
heb geen woord van sympathie of medelijden
gehoord."
De grijsharige, goudigebrilde don kwam
©enigszins zenuwachtig en met uitgestoken
banden naar hem toe.
„Beste J. B., je moet God op Je bloote
knieën danken, dat Je zoon voor Je gespaard
is gebleven. Hij is nu voorgoed uit die heL"
„Mijn jongen mijn eenige zoon is
verleden jaar December gesneuveld" zeide
Crosby.
Baltazr staarde een oogenblik naar den
man met den korten baard en zoch naar
woorden, zelfs de meest oonventioneele
woorden, maar hij kon ze niet vinden. Dan
hield hij, bij een ploseling opkomende her
innering, zijn open hand een voet of drie
van den grond en zeide met een stem, die
hem zelf vreemd in de oor en klonk:
„Dat kleine kerelje?"
„Ja. Dat kleine kereltje."*
HOOFDSTUK XI.
Een paar dagen later kreeg Godfrey Balta
zar, die door zijn verminkt been nog steeds
op Ohurton Towers was, een brief, die hem
over zijn voorhoofd deed strijdken. De brief
was, behalve de handeekening, op een
schrijfmachine getikt en geadresseerd aan
een advocatenkantoor in Bedford Row. Zoo
dra Marcello hem dien ochtend kwam ver
binden, gaf hij haar den brief.
„Wat zeg jij daarvan?"
Alvorens te antwoorden, las Marcello den
brief, die als volgt luidde:
„Waarde Heer,
Na een verblijf van vele jaren in het bui
tenland 'ben ik zoo juist in Cambridge ge-
Een verweer van Polncaré.
Ter gelegenheid van de onthulling van
een ooriogsgedenkteeken te Senlis heeft de
Fransche minister-president een belangrijke
politieke redevoering gehouden, die op dit
oogenblik, nu het Fransche parlement voor
vier maanden naar huis is, dus de opinie
weergeeft van de Fransche regeering. Poln
caré zeide o.a: Frankrijk verlangt niet,
Duitschland onder te zien gaan, in de eerste
plaats omdat Frankrijk als schuldeischer
niet wenschen kan, dat zijn schuldenaar niet
in staat zal zijn te betalen, ook wanneer het
een schuldenaar is zooals Duitschland, dat
zich snel kan herstellen, en in de tweede
plaats omdat het niet met den Fransdhen
aard strookt een verslagen vijand te blijven
kwellen. Maar waarom zeggen wij, dat wij
aan het einde van het doen van concessies
zijn gekomen? Omdat wij tot dusver voor
deze concessies hebben moeten betalen."
Ons wordt verweten, dat wij geen reke
ning houden met de moeilijkheden van
Duitschland en dat land blootstellen aan een
ramp, waarvan alle andere naties den weer
omstuit zouden voelen. Drie jaar lang is men
tegenover [Duitschland zoo toegevend ge
weest, dat het zich aan zijn verplichtingen
kon onttrekken, terwijl wij werden genood
zaakt 100 milliard uit te geven, welke
Duitschland ons verschuldigd is, maai* niet
heeft betaald. Werd Duitschland niet in
staat gesteld, zijn handel te herstellen, zijn
kanalen en spoorwegen uit te breiden en
zijn groot-industrieele stelsel verder te ont
wikkelen, alles ten koste van zijn crediteu
ren? Wanneer alle geallieerden krachtig te
zamen waren opgetreden, dan zou Duitsch-
lands onwilligheid stellig zijn gebroken.
Maar Duitschland speculeerde op meenings-
verschillen, welke het zelf aanwakkerde.
Wanneer de andere geallieerden met ons
waren opgetreden, dan zou Duitschland van
stonde aan hebben toegegeven, maar wij
moesten alleen handelen met de positieve
hulp van België en de gedeeltelijke samen
werking van Italië en in plaats van dat
Duitschland de exploitatie der panden gewil
lig toeliet, organiseerde het verzet en dwong
ons tot verscherping van onzen druk.
Indien wij thans niet in het Roergebied
waren geweest, dan zou Duitschland even
goed zijn uitgegleden naar den afgrond, dien
het zichzelf heeft gegraven. Maar wij zouden
met leege handen hebben gestaan, terwijl
wij thans panden bezitten en in een positie
verkeeren, dat wij deze panden niet behoe
ven los te laten.
Ons besluit is ingegeven door de vitale
belangen van Frankrijk. Het kan derhalve
geen ergernis zijn voor onze geallieerden,
die toch ook willen, dat Frankrijk blijft le
ven, en wier eigen belangen van een hooger
standpunt beschouwd niet van onze belan
gen te scheiden zijn.
Sprekende over de vriendschap met En
geland, zeide Poincaré:
Niemand zou het meer betreuren dan ik,
wanneer ook maar tijdelijk een lichte scha
duw op die vriendschap werd geworpen.
Maar ik was steeds van oordeel, dat die
vriendschap aan beide vólken een onafhan
kelijke opinie liet en doelde op verzoening
van hun belangen, niet om het eene vólk aan
het andere ongeschikt te maken, maar veel
eer beoogende den besten steun te zoeken
in een aanhoudende poging elkaar te ver
staan.
Londen, 16 Juli. De Londensche corres
pondent van de Manchester Guardian
schrijft: Poincaré had zijn rede kunnen hou
den voordat Baldwin gesproken had. Er is
in zijn rede geen aanwijzing van de bereid-
west en heb daar gehoord, dat de zoon van
mijn ouden ooilege-vriend John Baltazur go-
wond in Towers Convalescent Home ligt.
Het doel van dit schrijven Is u te vragen
of u er geen bezwaar tegen hebt, dat iemand,
die vroeger zeer vriendschappelijk imet uw
vader omging, u komt opzoeken met de dub
bele bedoeling kennis te maken met John
Baltazarts zoon, van wiens academische
studiën de professoren mij op, de 8®"
bracht hebben, en ook om hulde te brengen
aan den dapperen soldaata, die zijn bloed
voor zijn vaderland vergoten heef. Daar Ik
vrijelijk over mijn tijd beschikken kan, zal
het mij aangenaam zijn te vernemen, wan
neer u mij liet best ontvangen kunt.
James Burtten.
„Het lijkt me nog al aardig van hem," zei-
de,X°Stod ik ook. Maar wie is dat oude
fC Marcello glimlachte „Waarschijnlijk wat
hy beweert te zijn. Ben' oude studievriend
van je vader." -
„Hij moet ook don of zoo geweest zUn.
Niet alleen een studie7riend. Hoe zou hij an
ders gegaan kunnen zgn naar de lui, die
alles van mij weten? Heb jij ooit gehoord
van Jameis Burden?'*
Neen antwoordde Marcelle, terwijl zij
van neen knikte. ,Hoe kan ik nu al de
studenten van je vaders ooilege kennen?
Nou zou ik dien sentimenteelen snaak
ontvangen? O, natuurlijk is hij sentimenteel.
Die „dubbele bedoeing" dnnpt van senti
mentaliteit. Wat zal ik doen? Zal ik hem
schrijven, dat hij maar komen moet?
„Waarom niet? Her. kan nooit kwaad.
Godfrey dacht evei na. Dan zeide hij:
„Kijk eens, vóór ii jou ontmoet heb, zou
willigheid om de Engelsche opvattingen te
overwegen en feitelijk komt de rede hierop
neer, dat Poincaré zegt, dat, indien het En
gelsche ontwerp-antwoord alle wenschen van
Frankrijk belichaamt, Frankrijk aan de zijde
van Engeland zal staan. De ontvangst van
Baldwin's verklaring door de geheele we
reld toont, dat Frankrijk feitelijk door nie
mand in zijn Roexpolitiek wordt gesteund.
Niettemin wordt het belang van de rede
van Sensil ten volle erkend en algemeen be
schouwd als een zijdelingsch antwoord op de
mededeelingen van Baldwin en Ourzon. Haar
vriendelijke toon wordt toegejuicht, maar de
voornaamste inhoud ervan wordt niet als
veelbelovend beschouwd.
De Times protesteert tegen Poincaré's on
derstelling, dat Engeland het tractaat van
Versailles niet meer zou steunen. Geen en
kele daad van Engeland wettigt dit vermoe
den. De politiek van de Britsche regeering
is gegrond op het tractaat van Versailles, dat
de grondslag dient te zijn van den Europee-
schen vrede. De Times betoogt dan verder,
dat Engeland enkel rehabilisatie van Euro
pa nastreeft en spreekt de overtuiging uit,
dat Poincaré de Britsche nota met hetzelfde
geduld zal onderzoeken, dat Engeland zes
maanden lang getoond heeft bij de Fran
sche proefneming aan de Roer.
Vrijdag werd uit Lausanne gemeld:
De toestond is niet veranderd'. De geallieer
den hielden onderling den ganschen dag be
sprekingen. De Turken bewaarden bet stil
zwijgen. De geallieerden schijnen besloten te
zijin op een geste der Turken te wachten, waar
door de hervatting der besprekingen mogelijk
wordit gemaakt. Indien dit gebaar zou uitblij
ven, zou het aan de Turksche regeering staan
om een beslissing te nemen omtrent de houding
harer delegatie te Lausanne.
Lausanne, 15 Juli. TM van teekenen' wet
tigen de hoop dat in de nieuwe krisis de ge
allieerden één lijn zullen trekken. Waar
schijnlijk zullen ze de Turksche delegatie
een nota zenden die den weg naar hervat
ting der onderhandelingen kan effenen.
Binnen enkele uren is hieromtrent een be
slissing te wachten.
De nota welke de geallieerden aan de
Turksche delegatie hebben gezonden is in'
ondubbelziznnige dloch verzoenlijke bewoor
dingen verval De geallieerden deelen daarin
mee dat zij de Turken zullen vragen zonder
omwegen te verklaren of de punten, waarom-
tent overeenstemming bereikt, onherroepe
lijk blijven en onverwijld de nog hangende
punten van geschil te regelen. De nota geeft
verder te kermen dat één bijeenkomst mor
gen die conferentie in staat zou kunnen stel
len den toestand1 voorgoed op te helderen.
UIT HET BEZETTE GEBIED.
Zaterdag is te Essen 1950 miljoen mark in
beslag genomen, bestemd' voor uitbetaling aan
het Makende spoorwegpersoneel. De Duitsche
politie te Essen beeft aan de bezettingsoverheid
5 Duitschers overgeleverd, die in Mei de tele
foonlijnen tusschen Essen en Kray beschadigd
hadden.
De Belgische krijgsraad heeft de Duitschers
graaf von Keilen, Ludwig en Kingender we
gens sabotage ter dood' veroordeeld. Lorbeer
kreeg levenslangen dwangarbeid'.
Op den spoorweg van Euskircheo z0m in
de buurt van de tunnel van Kaleel de sig
nalen in het engere ede gebracht. Een: pa
trouille schoot op twee Duitschers, die zich
op den spoorweg bevonden, en doodde één
hunner.
Daar de etablissementen van Thyssen Ce
Namborn weigerden steenkoolbelasting te
betalen, werden groote voorraden steenkolen
in beslag genomen.
Ik van vreugde in de lucht gesprongen zijh
bij het denkbeeld een oud vriend van mijn
vader te spreken. Maar JU1 wist meer van
hem dan de heele verdere bende bij elkaar.
Door Jou heb ik mij een beeld van hem ge
vormd. En ik ben er volstrekt niet op ge
steld van een ander zijbelichting op dat
beeld te krijgen, waardoor het misschien
misvormd zou wórden. Je begrijpt me toch?'
„Ja zeker," antwoordde Marcelle. „En la
ten we nu even naar je voet kijken."
Toen hij een uur later den hall in strom
pelde, om zijn correspondentie na te kijken
en verder te studeeren in dr. Routh's Trea-
tiso on Ri'gid Dynamicse schreef hij een
beleefd briefje aan Mr. Buiden en Stelde een
datum voor. Per slot van rekening was, zelfs
in zoo'n weelderige omgeving als Churton
Towers, het leven een beetje eentoonig en
waren bezoeken niet onwelkom. De meeste
vain zijn kameraden hadden moeders, vaders,
zuSters, nichtten of vriendinnen, die hen ge
regeld kwamen opzoeken', maar hij, Godfrey,
had zich steeds heel eenzaam gevoeld, wan';
de enkele bezoeken, die hij nu en dan van
een der Woodootss kreeg, telde hij niet me
de, daarvoor leefde de herinnering aan zijn
paria jeugd nog te sterk in hem. Ook kwa
men wel eens een paar vrienden, als ze mei
verlof in Engeland waren, naar hem kijken,
maar zij: hadden steeds hetzelfde te vertel
len: de toestanden in den sector, de veran
deringen in het bataillqn, promoties enz.
enz. Het bataillon was lang niet meer wat
het vroeger was, zeiden zij allemaal.
Openhartig en' jongensachtig stelde hl,
het onderhoudend gebabbel van zijn vrien
den op prijs. Maar zij kwamen en gingen
met de oppervlakkige bonhomie van den mo-
nernen soldaat. Er was geen diepte in hun ge
voel. Als hij aan het koudvuur in zijn voet
Hot Baargebled.
De „New Stetesman" bevat naar aanleiding
van het besluit van den Raad van den Volken
bond, om een onderzoek in te stellen naar de
landelingen der bestuurscommissie van het
Saargebied', een artikel, waarin scherpe kritiek
wordt uitgeoefend op den voorzitter van deze
commissie. Weliswaar heeft deze ontkend, dat
lij instructies uit Parijs ontving, doch bij gaf
toch toe, dat hij zich als speciaal vertegen woor
diger van de Fransche belangen beschouwde.
Voorts vestigt het blad er de aandacht op, dat
de beruchte verordening van 17 Maart wel is
ingetrokken, doch is vervangen door een nieu
we verordening van 18 Juni, waarover slechts
weinig is bekend geworden. De „New Stetes
man" is echter in het bezit van den tekst dezer
verordening gekomen en is van oordeel, dat
daardoor niet minder inbreuk op de vrijheid!
van spreken en van de drukpers wordt gemaakt
dan in de verordening van 17 Maart.
Ehrhardt ontvlucht
Omtrent de -ontvluchting van Ehrhardt uit
de gevangenis te Leipzig melden de bladen,
dat Ehrhardt tegen 5 uur 's middags uit zijn
cel op de derde verdieping naar de kelderver
dieping ging om een bad -te nemen. Na afloop
daarvan verliet hij onder toezicht van een be
ambte de badkamer en- ging weer naar boven.
Aan de achterpoort zou hij door andere be
ambten in ontvangst worden genomen.
'Plotseling verklaarde Ehrhardt, dat hij zijn
zeep in de badkamer had laten liggen en die
even zou gaan halen. Blijkbaar heeft hij den-
weg naar de badkamer terug toen zonder toe
zicht afgelegd. In elk geval keerde hij niet uit
de badkamer terug. Men weet tot dusver niet,
hoe Ehrhardt erin geslaagd is te ontvluchten.
De deuren van de gevangenis kunnen1 alleen
van buiten af worden geopend', en alle sloten
waren onbeschadigd. Het staat vast, dat hij
mlpers moet hebben gehad.
De „Vorwfirts" schrijft over Ehrbardt's
vlucht: „Zijn arrestatie had indertijd op de ar
beiders geruststellend gewerkt, zijn vlucht
daarentegen doet weer groote ongerustheid
onder hen ontstaan, want zij is zeker niet zon
der hulp uitgevoerd' en zij is een bewijs voor
de zwakheid van het staatsgezag en voor dte
onverminderde activiteit van de door Ehrhardt
geleide geheime organisaties. Het is zeer on
waarschijnlijk, dat Ehrhardt alleen gevlucht is
om zich aan het proces, diat 'dén 23sten zou be
ginnen, te onttrekken. En nog minder mag
men verwachtten, dat hij nu kalm op zijn lau
weren zal gaan rusten."
Ernstig spoorwegongeluk bf} Dortmund.
Uit Essen wordt gemeld, dat op bet traject
Langendreer-Bochum een ernstig spoorweg
ongeluk is gebeurd'. Tachtig goederenwagens,
die op een hellende spoorlijn stonden, geraak
ten in beweging en kwam terecht in het station
Dortmund-Noord, dat in handiem der Duitschers
is, waar onder donderend geraas de eerste tien
wagons omver vielen en vernield werden. Door
de tegenwoordigheid van geest der Duitsche
ambtenaren werd' een nog grooter ramp voor
komen.
FRANKRIJK.
De opbrengst van de Bufer.
In strijd met de uiterst optimistische verkla
ringen omtrent de-opbrengst der Ruhrbezet-
ting, Zondag door Le Troquer aan de „Matin"
Ingezonden mededeellng.
Een flacon Fosterie Maagpillen bevat een
maand gezondheid voor een familie. Zij zijn
een uitstekend laxeermiddel, en beteren
maagpijn, galzucht, het zuur, slechte spijs
vertering, een beslagen tong, schele hoofd
pijn en verstopping. Fosteris Maagpillen
dienen ln elk huis aanwezig te zijn. Prijs
er flacon van vijftig versulkerde pillen
0.65; in apotheken en drogistzaken. (11)
gestorven was, zouden zQ „Anme kerel!" ge
zegd en verder niet meer aan hem gedacht
hebben. HM nam hun dat volstrekt niet kwa
lijk, want hij had hetzelfde gezegd- en ge
dacht van menig en kameraad, die naar het
Westen gegaan waa Bet was een deel van
het spel, dat hij even nauwgezet en slim als
de anderen speelde. HiJ snakte echter naar
een diepere en blijvender bezorgdheid.
Natuurlijk had- hij Dorothy Maokwerth.
Zij kwam mooit op Ourton Towerrs, maar zij
was gehoorzaam in het Oarlton Hotel ge
weest, toen hij haar gevraagd had daar te
komen, om kennis te maken met Zuster
Baring. Ter wille van hem had zij haar inooü-
sten japon aangetrokken en zich van van
haar beste zijd© laten kennen'. De lunch was
verrukkelijk geweest. De jonge man was In
geestdrift over zijn gasten de twee mooi
ste vrouwen, verzekerde hij, in de heele we
reld, Marcelle met haar veel bewonderden
hoed, haar licht blozende wangen en haar
schitterende oogen zag er absurd jong uit
Het jonge' meisje liet gouden woorden val
len:
„Hè, laten we toch uitschelden over Leo-
poldl Ik moet niets van hem hebbenI"
Zij moest „niets hebben" van Leopold
Doon, zijn stiefbroer en medeminnaar. Hij
moest „uitscheiden over hem".
En verder:
„Ik wil niet, dat je weer in hef burger
leven terugkruipt en je in Oamihridge gaat
begraven. Je zou daar een bult krijgen',
waarvan je nooit meer beter werdt. Er zijn
baantjes genoeg aan de staf voor een knap
pen kop als jij, niet waar Miss Baring? Ik
zal er wel eens met papa over spreken."
(Wordt vervolgd).
mgpm
COURANT
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdlagmiddfcg
REDACTEUR-UITGEVER: G. DE BOER Jr., HELDOOR
Bureau: Koningstraat 20 Telatoon: 50 en 412
Poet-Girorekening No. 16066.
20 at p. ruyel teojjnasï). toss», madted. (kcdDDtbreaMe bAb raflmeWoa.
totost) 60 et. Kleine odrrautentóea (eeriHngd, ta hoop, Co buur) v. 1—4
ra» aló 40 et. élke reaal xnoar 10 et bij vooruitbetaling (oirue Bureau
v.d.blad en mot br. onder no. 10 et. p. adv. eertra). Berwljeno. 4 ot.
Licht op
voor auto's en fietsen:
BUITENLAND.
ENGELAND EN FRANKRIJK.
De verklaring van Baldwin.
De meening te Parijs.
De positie van Baldwin.
Het verwachte antivoord aan
Duitschland.
Een Fransche persstem.
Voor de „Temps" is de hoofdzaak van het
huidige geschil, dat Engeland' wil scheidsrech
teren tusschen Frankrijk en Duitschland. Deze
traditie beantwoordt niet meer aan de behoeften
van het oogenblik. Stellig wil Engeland door
Duitschland betaald worden, maar het vreest,
dat Frankrijk in Europa te veel te zeggen zal
krijgen. Tegen de Fransche politiek richt zich
hardnekkig de Britsche inspanning. Baldwin's
verklaring beoogt vooral de openbare meening
in de wereld tegen de Fransche regeering in
beweging te brengen. Als Duitschland echter
zich weer oprichtte, zou de Engelsche weeg
schaal naar den anderen kant doorslaan, gelijk
toen de Duitsche keizer riep: „Onze toekomst
1'gt op het water!" Die politiek van scheiding,
die niet alleen tusschen Frankrijk en Duitsch
land wordt toegepast, heeft grootelijks hijge
dragen tot de ontreddering van Europa en bij
gevolg tot de Britsche werkloosheid. Want de
volken, wier twisten men bestendigt, zijn mid
delmatige klanten voor de Britsche fabrikan
ten. Daarom dient men niet slechts de belan
gen der continentale landen, maar ook die van
den Briitschen handel als men zegt: tegenover
de ontbindend'e politiek, die Engeland helaas
voortzet, moet Frankrijk een opbouwende poli
tiek stellen, die aan de continentale volken de
rust hergeeft.
Verfrlsschend en Verkwikkend
A. J. P's Frambozensaus
A. J, P's Grenadinesaus
over A. J. P's RO MA-PUDDING
smaakt als room. (b7)
Puddingfabriek A J POLAK, Groningen
DE CONFERENTIE TE LAUSANNE.
DUITSCHLAND.