msÊÊmm
Populair Bijvoegsel van de
HELDERSCHE COURANT,
van Zaterdag 3 Nov. 1923.
TOOVEREN MÉT DE SCHAAR!
NO. 95. (AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN)
HERF8TGASTEN.
Pang! pang! Jawel, liohte maan. Dan moe
ten de ganzen heti ontgelden. Ik bedoel de
wilde landganzen, want de zeeganzen blijven
stilletjes buiten in bet ruime sop.
Bö dag zijn de landganze® niet gemakke
lijk te naderen. Wel ziet men ze vliegen in
troepen en ze lijben dan net beweeglijke wol'
ben. Ook trqkken zo wel in den bekenden
V-vorm over den jager heen, maar zoo boog,
dat men alleen met oen kogel een den dieren
zou gunnen raken, doch de trefkans la daar
bij zoo klein dat men gewoonlijk „pech®
hoeft. Neen, wie ganzen wil schieten, wacb
bet lichte maantje af, om zich, vóór dat de
schemeravond invalt, verdekt, op .t# stellen
bij de plaatsen, waar men weet, dat de gan
zen zich op de grocngronden te goed zullen
doen. 't Is wel een koud werkje,, want men
heeft soms apo een paar uur te wachten,
eer de buit nadert Maar eindelijk,.daar ko
men ze, de niets kwaads vermoedende die
ren, die zich den ganaehen dag, veto buiten
eenige bedekking, op de schorren hebben
opgehouden. Het nog nalach© hérfstgroen,
ginds bij de plassen binnen den dijk, zai
smaken. Reedi strijken de dieren in schuin-
öcho richting naar omlaag) reeds zoeken ze
met hun scherpziende oogen naar de beste
plaatsen, of pang, pangt daar stuift hei
moordend lood naar boven. Gewoonlijk val'
len er eenige schoten, want verschillende
gers spreken wel Bamen cl, en meermalen
ook weet men ganzen naar omlaag te doen
tuimelen.
Ook gebeurt het wel, da't er raak' ge
schoten wordt, doch niet dadelijk üoodeljjk,
en dan vliegt de geikwetste gans we! bulten
het gezichtsveld van den jager, om ergens
aan de bekomee: wonden ta verkwijnen oi*to
sterven. Zooto exemplaar valt dan wel in
harden van don wandelaar, die dep volgen
den dag toevallig hot dier vindi
Zijn er schoten gevallen, dan vliegen de
S:anzen in wilde vlucht verder, en ze komen
len avond niet weer o® dia gevaarvolle
plaatsen terug.
De gonzen kunnen aan den boer somi hooi
wat schade berokkenen, ook op do bouw
landen, waar ze het winterkoren met worte"
en al uit den bodem rukken. Daarom worden
dikwijls machtigingen gevraagd voor zich
of voor hun knechten, opdat zij zonder jaoht-
acte op dit on op ander schadelijk wild kunr
nen schieten. Men beweert wel eens, dat er
door dezulken ook wel gewoon jachtwild go-
dood wordt. Misschien gebeurt het bij onge
luk, want een boer ia niet zoo maar dadelijk
een scherpschutter. En dan kan je soms op
hut ecne beest aanloggen on hot andere ra-
kon. En wat moet je dan doen? Nu dat we©
de boe® well
Zeer groot kan het getal wllda ganzen
zijn, dat in herfst en voorjaar bij ons ver
blijf houdt. Ook ln het hartje van den winter
zijn er nog-wel wilde landganzen In de Beo-
polders, maar die zijn nog waan van gen an
der soort. Daarover later.
De echte grauwe gans, d!e Ansar ossen L*
komt begin Octobor In groot aantal b$ ores,
en dan hangt hot van woor en temperatuur
af, hoelang ze onze gakten bleven. Wordt
hot hun hlor te bar, dan trokken ae Zuide
lijker, totdat ze in Lentemaand opnieuw
woor hier komen, om in April naar de brood
plaatsen in Noordelijker oorden te trekken,
in ous land hooft ltog sera troepje gebroed
in Friesland hij Eernewonde, en op Texe
.is eenmaal een o} gevonden, moor t la sedert
een aantal jaren uit, en nn broedt er geen
enkelo wilde gani meer ln qnu land^ nóch
van de land-, nóch van de zeeganzen.
Een oud spreekwoord leort ona, dat men
de vogels ann de voeren kent, maar meer
malen toch ook heb Je de anavelkcnmerfcen
er bi) noodig, om precies te weten. met welke
soort men te doen heeft. Zoo ken je de Anser
anser aan don- bek, die oranje-geel la, mei
rosé aan de zijde en met wit aan den voor
kant. Want deze vilde gans is lang niet de
omlge, die zich hier in het najaar ophow
Ook de Kolgana of Anser elbifrons (Soop.)
mag genoemd wolden. Deze soort komt wat
later, doch blijft een weinig langer, daar zo
alleen bij strenge koude naar hot Zuiden
gaat. Kolgana heel ze naar een witten veder-
band, die om den wortel van den bovonsna-
vel loopt. Hieraan en aan den vleè«chkleuri-
gen bok is ze goed te kennen.
En dan noemen we neg de Rietgans of
Anser fabalis (Lath), die zich elk winterhalf-.
Wij zijn een volt van knutselaars. Wij
maken geen fijn gedreven en met duizen
derlei kunstige figuren besneden koperen
voorwerpen, zooals de Indiërs dat in hun
vrijen tijd en voor bun genoegen doen. We
maken ook igeen buitengewone batikken met
de bedoeling die eSapol weg in ons dago-
ljjkscih werk te dragon en we maken ook
geen ln het oog vallende weefsels om daar
mede onze kamera to bekleedon of om er
onze nationale kleedMdradbten van saAm té
stellen.
We maken op deze manier, geen grêoto
en over de wereld gtfoebt geworden /kunst"
Maar wat wij Hollanders naar onzen
aard doen is toch1 vel to kunst. Laten we
zeggen: to kunstje!
Wij knutselen -grtag. Er is geen Hollan
der, die er op zto (beurt niet groot op gaat
zelf eens iets te hebben geprutst, zelf eens
iets te hebben samengesteld, terwijl hij.
geen vakman was.
Er_ is geen Hollandscbe zeeman, die niet
°P zijn tij<j en op asiji) beurt ©en groot of
jaar ba ons vertoont, 0a het dam ook veel
minder menigvuldig als de beide andere
soorten. Zoom irietgans Is weer te kennen
nam dem zwarten «navel, die in het midden
roodachtig is. Verder zijn ®r voor de drie
genoomde soorten nog wel verschillen in het
vederkleed op te noemen, maar .deze zijn niet
opvallend De anavelkeumerkea zijn in doze
de besta -
Een gamzebout is niet te versmaden, voor
al niet wanneer het en een ia van ©en niet
al te oud voorwerp. De oud© dieren kent men
nogal aan de zwarte vlokken waarmede die
onderdeden versierd zijn.
Dat de ganzen door d' eeuwen heen een
gezocht wildbraad geweeist zijn, leest men
maar al te vaak. In bijna alle geschiedkun-
dgie romans wordt men onthaald op ganzen
lever en ganzenpastedtjes. En niet alleen ln
den üzas doet mm zich te goed aan aPAte
de fode gras".
Misschien zijn da ganzen, die eenmaal het
kapitool redden, nog wel de nuttigste ge
weest.
J. Daalder Dz.
Hl s 11 PmTTfTTTTMr//
Generaal Tompoueo.Hruta
Evenals dit nog hel geval is, loveri lediero
tijdsperiode haan bekende persoonlijkheden
op, dia don wel niet tot da wereldberoemd
heden gaan behooren on in dien loop der tij
den weer vergoten raken, maar dl© dan toen
tijdens hun bestaan «au mtfaa dnnm g-arone
bekendheid bezitten,
Üoo was het ook sens in het van da
vorigs eeuw.
In een groofe stad loofde oen bekende
persoonlijkheid vnn het grooto circus. He
was een kleine on mismaakte dwerg, die de
rol van plas speelde en dientengevolge don
algemeeme lieveling van het publiek was.
Omdat hij zoo nietig en zoo gedrochtelijk
was had hij -don bijnaam van „Generaal
Tompouca".
Nu gebeurd© het oong dat ©en eveneens
bekend zanger - Lablache, een man van
©en imponoerend voorkomen, zooali dof een
rechtgeaard1 heldentenor betaamt, in he
zeUda hotel' logeordo als Generaal (Tom
pouce. Zij hadden zelfs toavallLgerwSs hun
kamera naast olknndor.
Zoo gebeurd© het dat Gonornal Tom-
pouche op zekeren dag bezoek ontving van
oen damp, die hem dn hot circus had gezien.
Dat was geen buitengewoonheid! voor don
dwong. Hij trok voel bezoek. Zooveel zolfs,
dot hij or vaak tussche® uit knoop tegen ho i
middaguur on dn gasten voos ko
men liet.
D© dame overkwam hetzelfde lot. Zij liep
to Boeken op de verdieping waar Tompouehe
woonde, maar Ikon hom niet vindon. Ten
slotte belandde za in oen kamer en «bond
van1 aangezicht tot wnngftrioiv* tegenover dqn
Banger Lablache.
Ik moet bij GanaEaal ffompcraso aSïm.
stamelde de dame.
Dat ben lk? antwoordde do Banger
met onverstoorbaar gezicht
Maarstotterde do bezoekster.
Ik meen toch ta weten,.dat.eh.dat
Generaal Tompoune de kleinste man ven de
wereld' ls?
Dat ls ook zoo, mevrouw verzekerde
de heldentenor.Maar alleen 's avonds in
het circus, ziet u.Als ik diaags thuis ben
dan.en.dan maak Ik bot me gemak
kelijk!
De gestolen hoed.
Een dief, die geen hoed had, maar er
graag een wilde hebben, sloop op een Zon
dag achter de menigte aan in do kerk. Hi
kwam vlak achter een bekenden taiagjsferaa'
10 loop en, die zijn besten hoed onder den arm
droeg. Onverwachts trok do dief den arm
van zijn voorman vandaan en drukte het
hoofcieksid sr/el op zijn eigen lokken.
De bestolene draaide zich om.
Voelende dat men hem zijn hoed ontfut
seld had, begon hfj rond te zien en slotte
zelfs te roepen:.Men heeft mijn hoed on
der mjjn arm vandaan getrokken!.
Waf zegi u, mijnheer? vroeg de cflef
verontwaardigd.Zijn het hier zulke lui
dat ze op klaarlichten dag en nog wel op
Zondag en bovendien in de kerk iemand do
hoed van het hoofd halen?Nou ik
verzeker u mij zal de gauwdief niet te pak
ken krijgen! Be zal de mijne voor alle zeker
heid vasthouden
En de dief dirufcfe den pas gestolen hoed
met beide handen vast op het hoofd en zag
argwanend naar alle konten uit
Niemand die hem in verdenking
het in ieder geval' onz© dL w. z. da manne
lijke schuld niefi is, als we in da verzoe
king komen?.
een klein schip tot ln de kleinste bijzonder
heden probeert na te bootsen. Soms ls het
een opgetuigde sahoeoer of een fregat met
volle takel-age. Vaak ls het maar een sim-
ele nabootsing van een soheepke en steekt
!e aardigheid daarin, dat de maker kans
leeft gezien het beele geval door de hals
van een flesoh te wurmen en het dan met
een achtergehouden draadje omhoog to teek-
oen, zoodot het voor den argeloozen toe-
MANNEN-BROEDERSWAT MOSTEN
WE DOEN?....
„Leidt ons niet Ju de vera>oking!n
Voor eenige jaren geleden het was toe
vallig juist in den tijd, dat er een zekere
overdaad kwam in het vrouwelijk kantoor-
en werkplaats-personeel is er korten tijd
een beweging gaande geweeisf om de vrou
welijke werkkrachten te nopen een meer
stemmig kleed te dragenJ Da leddiera en
hoofden van instellingen meenden dat hei
wel een beetje tegen den goeden gang van
zaken ging, wanneer de jonge meisjes, die
zich ten slotte uit den aandrang van eman
cipatie en uit den nood' van zelf-ondprhoud
een plaats hadden weten te veroveren in de
maatschappij, zoo gekleed bleven als zo tol
dusver waren.
En zooals gezegd, het zou tegen ieder
begrip van'goede (gedachten indruiscben,
wanneer we meendeiyiat het een met het an
der verband hield dat deze opmerkingen
julsf kwamen toen de nood van vrquweiijk
personeel nicf meer zoo hoog was, maar in
iedor geval hef gebeurde.
Weg met de lage halzen weg mefl do
doorschijnende blouses on weg met parfums
zakdoekjes, spiegeltjes om wat dies meer zi
zoo luidde hou dooreet van de directeuren,
en patroons.
Zij meenden dat hot publiek ln de eer
ste plaats de medewerkende mannelijko be
dienden en arbeiders er niet van gediend
waren!
Wnf moeten we hiervan gelöoven?
In do Nieuwe Courant las lk kortgeleden
oen artikel, waarin het volgende gedeelte
voorkwam: Het maakt toch werkelijk wel een
groot onderscheid, wanneer je een half do
zijn wijnglazen gaat koopen ln een vertrek
met moderne houtsneden aan den wand en
op een bureau oen* venetlaansch glas mot
mooie Darwiutulpen en daar loopt dan
zoo een hoogst smaakvol gekleed vrouwelijk
wezen rond. die Je bezig houdt met een inne
mend praatje-of dat §e maar zoo doodr
gewoon in de eerste de beste glaswinkeT
gaat waar to verouderde meneer je over zto
brilloglazen knorrig aankijkt en snauwerig
vraagt wat er van de diénst ls.
Hot m*akt toch wel oen groot onderscheid
of jo oen loeren roistasch gaat koopen bij een
meisje, dat staat in een omhulsel van teere
ehantoong, mot daarbij een broche als een
botorhambordje en een dikke snoer houten
kralen om haar beeldig mlddol.of dat
in een ouderwetsoh© zaak gaat, waar nog
winkelknecht achter do toonbank staat mei
zijn van jaren lang gebruikt versloten
groene voorschoot van billaidlakan.
En lk ba<J me al geruist gesteld!
Maar nu lees ik kort gel-oden de „Rotter-
damSoho Zode-prenten" van M. J. Brusse on
daarin Staat:Ik geef «rif toe, dat mis
schien wel de meeste vrouwen en meisjes
zich niet zoo bekoorlijk verzorgen met den
opzet om hun makkers en hun superieuren
van het andere geslacht te verlokkenIk
freef toe, dat er nog heel wat argeloosheid
eoft ook in de huidige vrouwen. Maar zi;
moeten don, in haar staat van emancipatie
maar weten, dat het vertoon van hun beenen
ln zijden doorzichtigheid, van bloots halzen
en echouders en armen, dat die sfeer van
penetrante® geut om haar been, haar bloot
stelt aan aanminÏBgjhieden. Hoezeer Hf hier
door dan ook soms oprookt gegriefd, belee-
dlgd, teleurgesteld mogen wezen en geschokt
in haar ernst en haar vertrouwen op de soli
diteit ook van waarlijk soms ook hoog
staande mannen van karakter.
En wat moeten we nu «elooven en waar
aan moeten we ons nu houden? De „Nieuwe
Courant/' vindt het wel aardig en Brusse
vindt het niet aardig! Moeten we dan maar
enkel gerust gesteld zijn ln die gedachte, dat
in reparoeren van iets, of in het maken van
een eigen aquarium of vogelkootje, in het
aanleggen van een eigen electrische licht-
gelei<3ng, hebben we een eigenschap, die
vooral in vroeger jaren vaak tot een op
vallende hoogte van vaardigheid heeft ge
leld.
Dat was de kunst van het „prentjes
knippen*'.
De kunst om met de enkelvoudige hulp
van een kleine schaar figuren, beelden,
andsoh-appen, schepen en ook heel vaak
manische voorstellingen in simpel wit pa-
)ier na te bootsen.
Deze kunst-knutsel-elgenaohap is vrij
oud bij ons volk en werd misschien ln vroe
ger» en rustiger dagen met tmeer animo 'be
oefend dan tegenwoordig.
In het jaar 1702 verscheen er te Haarlem
een boek, geheeten: „Brieven over de Ver-
eenigde Nederlanden Dit boek was ge
schreven door een zekeren Duitschen luite
nant J. Grabner. Deze luitenant diende in
iet regiment van Saxen Gofha en aangezien
lij geruimen tijd in dienst van het leger van
do Vereenigde Republiek der Nederlanden
doorbracht, was hif in de gelegenheid in
verschillende steden van ons land- de volks
gebruiken te leereri kennen. Dit gaf hem de
aanleiding voor bet bovenaangehaalde boek.
schouwer een wonder lijkt hoe dat schip in
die nauwe flesch gekomen is.
Behalve de eigenaardige zucht van ons
om nu en dan eens uit te blinken in de
kunst van knutselen met hout, met ijzer of
met wat anders de liefhebberij om waf te i
maken ki houtsnijwerk of in sehilderwehk: van de liefste bezigheden la: „Oïn allerlei
En in een van de brieven ln dit boek nu
behandelt luitenant Grabner de liefhebbe
rijen en ontspanningen van den Hollander
en hierbij legt hij er den nadruk op, dat een
De ^ongBvaflenkwaal" nis penrMseh
verschijnsel.
Serlpture heeft er in de Lancet op. gewe
zen, dat volgens ztjn overtuiging een groo
aantal ongevallen met noodlottigen afloop in
het hooggebergte te wijten is aar onderbe
wuste neiging tot zelfmoord. Daarop ia o.a.
door Erend reeds vroeger gewezen. Bij wijze
van. illustratie doelen nu andere correspon
denten in hetzelfde blad enkele gevallen
mede van iuenschen, die ln bepaalde omstan
digheden een (bijna) onweer&sanbaren
drang in zich gevoelden om zkti van een
hoogte naar beneden te werpen, onder een
locomotief te springen enz., era. Psycho
analytisch bezien worden door de schrijvers
sadistische en sexueelo gevoelselementen
naar voren gebracht ter verklaring der ge
noemde impulsen. De Geneest uids ver
meldt deze gedachtenwisseling uit de Lance
om te wijzen op de uitgesproken psycholo
gische zijde van hef ongevallemvraagstuk,
waaraan zoo goedl als geen aandachï besteec
wordt door de meeste geneeskundigen. Na
tuurlijk kan men niet generalisec-an en zeg
gen: een belangrijk deel vah: alle ongevallen
is een gevolg van een onderbewust n drang
tot zelfmoord (a q. zelfbeschadiging). Maar
zooveel is toch zeke$, diat bij vel gevallen
hef „toeval® een minder groota rol speelt dan
een zekere „praedispositie" om een vage
uitdrukking te gebruiken. Bij de bestrijding
van de „ongevaLenkwlaal', moet waarmede
noodzakelijk rekening gehouden worden.
HOE DB WERELD EH TEGEKWOOHDIG
UITZIET.
Zeker van de Vlootwet echoord
.Ik kom hoe langer hoe meer tof de
conclusie, dat de wereld aan den wjoravont
staat van een geweldige ooraervatieve
reactie.
(Den IngeJ
Dwalen Is mOTCheflJt
Er Bullen niet veel meaüahan gevonden
worden, die (mof opzet on voor tan genoe
gen den weg naar do Hel inslaan: Dat or
niettemin zooveol in zullen terechtkomen,
moet vermoedelijk worden geweten aan de
omstandigheid, dat de meeste verdwalen bi;
hef zoeken naar den weg. tot den bemqL
(La Teanps.)
A. b olnuta
Kort geleden werden er te Londen op een
Zaterdag 103 ecbtscheldingsprc^oeaseu be
handeld. In drie uur tijds wareneer 62 geval
len afgehandeld.
(Daily Newa.)
Ra-ra.Wat b dat?
De goudvoorraad van de Vereemgde Sta
ten bedraagt op hef oogenblik meer dan
0000 millioen gulden. En nog wekelijks kom
or IQ Amerika meer dan' een bah' millioen
•gulden goud ln hoofdzakelijk uit.
De oude waarheid.
En toch zal (Europa nooit weör* gezonc
kunnen worden ln politiek en ta materiaa
opzicht, zoolang de herschensdhïm wordt
nagejaagd om Duitschland dertig jsren lang
onder een soorf voogdijschap te tanden en
veertig Jaren lang onder finanötwe eura-
teel 0.
(Garvln la „The Observer*)
Dat moesten we authoaden.
De heer José Lopez Rodriques, groot-In
dustrieel te Havana, die tijdens tis laatste
crisis 40 mllioen dollara verloor, heeft door
ophanging oen einde aan rijn leven ge-
maakt. Mon vond in rijh kamer volgen
de brieijo: „In de meest moeilijke oogen-
blikken van den laatsteen tijd hefe Ik geen
een van de z.g. vrienden die ®o'-"eel aan
mij te danken hebben- «an mijn rijde ge-
had. ZB lieten mij la den steek. Ik bezit op
het oogenblik nog 11 miHloen Mars, die
ik nalaat aan mijn aangenomen dochter. Ik
zelf had- nooit begeerte naar gdd, doch
mijn valsche vrienden hebben nta altijd be-
:eerlg gemaakt. Nu wjensch ik huc niets an
jers toe, dan dat zij evenveel zullen genie
ten van hun geld als ik he/b gedaan van
het mijne ik, die ln veertig jaren tijd
misschien .niet een kwartier van waarachtig
geluk gekend' heb!
(Lc Matin.)
voorstellingen uit papier te knippen".
dk spreek rechtuit van een fcunsif
zoo zegt de schrijver „omdat de men-
schen soms heele laodsohappen. Je zelfs
wel historiestukken weergeven, welke ia uit
drukking om den voorrang ikunnen twisten
met de fraaiste teekeningen"Hij meent
zelfs dat verschillende knipsels, velke hij
zag, meer dan twintig dukaten waard' waren.
En dat zegt nogal iets.
Het bleven niet allemaal onbekenden
de liefhebber» van hef prentjes knippen.
Onder degenen, die in deze soort van huis
vlijt hebben uitgeblonken en er ztófs een
groofce vermaardheid' door hebben ^kregen,
>ehoort in de eerste plaats Johaiuua Koer-
ten, echtgenoote vam Adriiaan Blok, die
den ITen November 1660 te Amsterdam het
levenslicht aanschouwda
De door haar in den loop der jaren aan
den dag -gelegde bedrevenheid was zoo
groot, dat zij te 'boek staat in de geschiede
nis van Amsterdam als het ,A™sfördamsche
ftohaar-wonder*.
.Tohnmna Koerten had zich van haar Jeugd
•af toegelegd op de beoefening van verschil
lende kunsten en handwerken, zooals -bor
duren, boetseoren en kantwerken. Maar in
zonderheid legde zij zich toe op toef snijden
en knippen van allerlei taf-ereelen en figu
ren in papier.
Bloemen, vogels, landschappen en portret
ten itooverde zij met behulp van haar knip
mes en schaar te voorschijn. En «dies was
zoo ragfijn, dat men bij den ©eraten oog
opslag meende met ,een kunstige penfeeke-
De Flets.
Hef Belgische sportblad Vélo Sport bevat
een statistiek van hef aanaJ rijwielen, dat
er la België ïn gebruik is. Daaruit blijkt,
dat er in Oost-Vlaanderen Bil ,000 rijwielen
zijn, in de provincie Antwerpen 210,000, io
West-Vlaanderen- 200,000, Brabant 185,000.
provincie Luik 130,000, Limburg f76,000, Nar
men 60,000, provincie Luxemburg 85,000.
Tezamen een aantal van 1,306,500 rijwielen.
De Vraag naar rijwielen neemt in België zoo
zeer toe, dat dit aantal in 1924 wel tot
1.600,000 zal zijn opgeloopen, wat beteekent
één rijwiel op elke 6 inwoners.
459 tramritten per jaar.
Gedurende het jaar dat loopt van 1 Juli
1922 tot 80 Juni 1923 hebben 2,700,000,000
betalende passagiers gebruik gemaakt van
de tramlijnen, de ondergrondsche en boven-
grondsche treinen in New York (stad). CO
pet. komt tem goede van de zoogenaamde
snelverbindin'gen, d.i. ondergrondsche en
bovenlgrondsche treinen, en de overige 40
pet. van de tramlijnen. Dit is een vermeer
dering van 90,000,000 sinds het jaar tevoren.
In 191Ö was het voor het eerst dat dit aan
tal het. cijfer 2,000,000,000 overschreed, en
het is twintig jaar geleden (dit was een jaar
voor dat de eerste ondergrondsche geopend
werd) dat het aantal passagiers van de teams
1,000,000,000 bedroeg.
Daar waar de burger v,a» New Yo*k ge
middeld in 1860 per jaar drie-en-veertig rit
ten ondernam in stadsvervoermiddelen1, is
hef aantal daarvan voor 1923 tof vier-hot»-
derdrzes-emvjjftig gestegen.
(N. R. OlL)
Per spoor Hoor de Sahara
Hef Koloniaal Instituut te Parijs heeft de
zer dagen bekend gemaakt, dat de plannen
voor een spoorweg dwars door de Sahara in
alle onderdeden gereed zijn en' met de uit
voering een begin kan worden gemaakt
Behalve uit een oogpunt van handel werd
de aanleg van dien spoorweg nu ook uit
militaire beweegredenen noodzakelijk ge
acht, "nu de Fransche Kamer een wet heeft
aangenomen, waarbij jaarlijks 280,000 Afri-
kaansche troepen gelicht zullen worden.
•Besloten is tot een Hjn, die vrijwel lood
recht in noord-zuidelijke richting zal loopin
en bij Oran in Algerië zal beginnen. Het
voorioopig dndpunt wordt Boerem aan do
Niger, ten' oosten van Tiraboektoe, een af
stand van ruim 2000 KM. van Oran. Ta
Boerom wordt een spoorwegbrug over da
zeer breede rivier gebouwd, en als die ge
reed ls zal de lijn doorgetrokken worden tot
Wagadoegoe, aan dè Fransche Westkust
van Afrika', welke plaats oen ideaal knoop
punt vormt voor do ook van Engelscho zijde
geprojecteerde lijnen in het dal van de
Niger, en waardoor binnen een- tiental jaren
do Fransche en Engelscho koloniën aan de
Westkust Guiana. Kameroen, Sierre Leone
enz. door een netwerk van spoorwegen 'zul
len' verbonden zijn.
Da Fransche P. L. M. spoorwegmaat
schappij, die 'ook de reeds bestaande lijnon
ln West-Algiers exploiteert, zal ook de
nieuwe Trans-S aharlsche lijnen in gebruik
en onderhoud nemen, en men hoopt over
acht jaar den eersten trein van Oran naar
Boerem te kunnen laten rijden.
AI«.
.Als lk hot lot nou -nog had, dat ik
twee jaar geleden in de Staatsloterij speelde,
en de baido laatste getallen waren' (48 ln
plaats van 45 en hef was dan een heel lot
in do Weenscho Premielloterij, dan zou ik
vandaag de hoofdprijs gewonnen bobben.
De bedrogene.
Een heer, die Juist rijn uitgebreid diner
in oen dieftig restaurant geëindigd had,
stond plotseling overeind, greep rijn hoed en
oen oude parapluie, die togen den muur
stond en stormde het lokaal uit. De gerant
zag-hot.
Houd hem.riep hfl tegen den pon
tter. die heer gaat weg zonder te beta
len!
Wacht maar even ik zal hem.riep
een kordaat uitziende Jonge man, die haas
tig van hef nabürijnde tafeltje opstond. Hij
neemt me daar in de gauwigheid ook mijn
parapluie mee, to splinternieuwe.Zoo'n
schurk! Ik zal hem regelrecht aan de politie
overleven.
En zonder een moment te aarzelen snelde
hij den bedrieger ln volle vaart nchterna,
Maar de gerant ls langzamerhand: tot de
overtuiging gekomen, dat hij n van de
beide gasten ooit meer zal terug zien.
nlng te doen te hebben.
Haar roem verbreidde zich dan ook tot
ver bulten onze 'grenzen. Een groot aantal
vreemdelingen, onder wie Gzaar Peter van
Rusland en Keur -orst Johan Willem van
de Palts, vervoegden rich aan haar woning
op den Nieuwendjjk „Waar 't Blok uit-
't Jutte rt je
Da Kunst van bet „Prentjes knippen" I
Breitsa.
Brensa.
