VOOR DE KI»
ffssrjys
bijbehoorende baby een jongen of een
meisje?
„Nette gelegenheid voor slapen in een
rustig gezin." Het is wel gezellig in een rus
tig gezin te slapen, maar de meesten zullen
toch de voorkeur geven aan een slaapkamer.
„Gevraagd een commensaal met vrij ka
mertje." Lastig geval; moet de sollicitant zijn
kamertje meebrengen?
In de marktberichten kan men geregeld
lezen: zooveel duizend kilo's drielingen.
Uitkomst voor kinderlooze gezinnen of
jonggetrouwden.
BABBELUURTJE OVER MODE.
Toepassing van laktres.
De stof „kamgaren" in het bijzonder de
in ons land van ouds bekende en niet min
der geliefde „donkerblauwe kamgaren" is
een van de stóffen, die/ in de meeste geval
len iedereen kleeden. Men behoeft er geen
bijzonder persoon voor te zijn of geen bijr
zondere Smaak voor te hebben. Het staat
goed en het kleedt goed.
Het komt er ook niet op aan of de vtouw
er een langen mantel van draagt of dat zij
er een mantelcostuum van bezit zelfs niet
of zij het gebruikt in den vorm van een ja
pon of van een rok.De wereldberoemde
kamgaren staat immer gedistingeerd en
•dientengevolge verveelt hiet ons uiterst zel
den en kunnen we het nademaal het een
bijzonder sterk weefsel is heel lang dra
gen.
Wat lang niet van alle damesstoffen kan
worden gezegd.
Niettemin al verheugt de kamgaren zich
dan ook in de blijvende populariteit van ons
vrouwen zijn de toonaangevers van de
vrouwenmode er altijd op uit om deze oude
liefde te bestendigen.
Dit trachten zij te doen door de eigen
schappen ervan te verhoogen of beter te
doen uitkomen. B.v. door het zoeken van nog
betere oombinaties dan de bekende of zoo
iets.
Op het oogenblik is zoo een nieuwe op
fleuring van de stof kamgaren (en eveneens
de even' bekiend© Serge) in ide mode ge
bracht. En wel door middel van een' aparte
en voor bet doel geschikte garneering.
Ik bedoel de tegenwoordig alom gebruike
lijke garneering met laklint.
Naar de meening van de vrouwen van
smaak is de toepassing van laklint een ver
betering op het dragen van kamgaren. Het
verhoogt den indruk en brengt het weefsel
beter tot z^n recht.
Een tegenwoordige kamgaren japön
zoo zeggen zij zelfs van de meest eenvou-
digen vorm kan' door iedere vrouw van
smaak zonder vrees worden gedragen. Het
laklint fleurt op en geeft cachet.
En ik geloof, dat ik het met deze ziens
wijze eens kan zijn.
Hieronder zal ik u een paar voorbeeldjes
laten zien.
Dit min of meer chic uitziend toiletje is
in den grond uiterst eenvoudig. Het is een
geheel rechte nauwe jurk, die enkel op de
heup een weinig is ingehaald. Onder de
ceintuur die is gemaakt van in grootte
afnemende steenen krijgt zij verder een
ruime schoot aangezet
En deze schoot nu is op regelmatige wijze
en op regelmatige afstanden bezet met kar-
telingen vanlakdres. Juister gezegd:
Met gekarteld laktres.
Langs den hals wordt een scheef afge
sneden kraag, gezet welke eveneens geboord
zittingen van hypotheken ontlast en waren zijn
verpachte goederen en landerijen weer in zijn
onbezwaard bezit.
Het verschil was zoo groot, dat Willem de
Zesde aanvankelijk een poosje het buitenland
moest houden als een vreemdeling om achter
eenvolgens van zijn schuldeischers te ontko
men. En het was zijn vriend Eggert, die hem
in deze moeilijke periode van het noodige zak
geld voorzag, zonder dat iemand daar iets van
wist.
Terwijl na jaren van ernstige inspanning en
dank zij de medewerking van den vaderlijken
vriend Eggert, dezelfde Graaf Willem tot een
varl de meest bezittende prinsen van Europa
werd....
Het moet dus gezegd worden, dat Willem
Eggert wel zoo'n kleinigheid voor zijn adellijke
vriend heeft gedaan.
En Graaf Willem begreep dit dan ook beter
dan het overige kortzichtige publiek. Dwars
tegen de openbare meening in bevorderde hij
de macht en het aanzien van Eggert en schonk
hem volop de gelegenheid om zijn daden van
menschlievendheid ook toe te passen op tiet
ondankbare publiek zelve.
Om te beginnen sloeg Willem de vier zonen
van Eggert tot Ridder.
En hem zelf maakte hij tot een adellijk inan
en gaf hem den titel van Heer van Purmerend.
Hij schonk hem een groot en uitgebreid stuk
van zijn bezit in den omtrek van den Purmer
en Willem Eggert nu Heer van Purmerend
is met effen laktres en afgewerkt met een
„bosje" eindjes van hetzelfde materiaal. Dat
is voor de.zwierigheid.
Ten slotte nemen we ons de vrijheid om
met het oog op de gure dagen waarin we
leven de jurk te voorzien van een paar
gesloten mouwen, die dan ook onder bij de
hand een boorseltje krijgen van hetzelfde
tres.
Het tweede model is al even eenvoudig en
volstrekt niet minder keurig.
Ook dieze japon is bijna geheel van vorm
en ook1 hierbij is het weer uitsluitend de lak
tres en de wijze waarop hiet is aangebracht
de uitsluitende eleganoe van het kleeding-
stuk.
'Hoe het moet worden aangebracht ziet
men op het plaatje vanzelf.
De sluitknoopen kunnen zijn van Git of
van het z.g. Galalith doch hiet allerfijnst zul-
len vermoedelijk zijn de bekende hoorn-
knoopem.
Ten slotte Is ook No. IH een zeer hupsoh
model.
De buitenlijnen van de rechte banden
de zakjes de manchetten en de boord
zijn alle -heel smal geboord met een lak-
tresje. -
Het is dus een examenstuk in het tres-
boren.
En om dan toch eens even leis aparts te
maken bij wijze van in het oog loopend e af
wisseling, zijn op dit overigens simpele
kleedje harde-roode Galalith knoopen ge
zet.
HOE DE WERELD ER TEGENWOORDIG
UITZIET.
Het lekke bootje.
Onder de beschaafde volken la het al se
dert lang gewoonte eerst In het huwelijk te
treden en daarna af te wachten of cle liefde
komen wil.
(Outlook.)
Moderne belastingvreugde.
Uit iedere pond sterling inkomen moet
de tegenwooridge Brit 9 stuivers betalen om
aan Mesopotamië een' bestuur te geven, dat
het niet eens hebben wil. En hij moet twee
pence betalen om de Joodsche republiek te
helpen aan Britsche bajonetten.
(Daily Express.)
Natuur en techniek.
Een reiziger moest per trein van Leeu
warden naar Snoek. De trein Mep naar zijn
meening zoo slecht, dat hij er te Bochum
zijn fiets uithaalde en door middel van de
kracht zijner beenen ver voor den trein te
Sneek aankwam.
(Krantenbericht.)
Indische journalistiek.
De heer Kommer, Indisch journalist en
tevens verzamelaar van wilde beesten, trok
zich op een gegeven oogenblik uit de jour
nalistiek terug. Hoe meer hij de couranten
leerde kennen hoe meer hij begon te hou
den van wilde beesten.
(Archipel-Post.)
Radiotelegrafie en
Radiotelefonie.
/door H. JANSEN.
Dir, Radio-school HelderAlkmaar.
xn.
Thans is de behandeling der drie-electro
denlamp aan de beurt. Hierbij is tusschen
den gloeidraad en de plaat vjm de lamp een
derde el&ctrode in den vorm van een rooster-
vormig metalen plaatje aangebracht. (Waar
om dit plaatje roostervormig moet zij® zul
len we later zien). Wanneer we nu ook op
dit rooster een positieve of negatieve po
tentiaal brengen ten opzichte van den gloei
draad, welke® invloed zal'dit dön hebben
op den electronenstroom. i®, den plaatkring?
Stel, dat we .een negatieve spanning op het
rooster aanbrengen. Aangezien het rooster
dichter bij den gloeidraad gelegen is dan bij
de plaat, zullen de vrijkomende electronen,
onder den invloed van de op de plaat aan
wezige positieve potentiaal naar de plaat
stroomende, gedeeltelijk door de gelijknami
ge lading negatieve electriciteit op het roos
ter wordt-n teruggestooten, waardoor de
eletronenstroom zal afnemen. Brengen we
echter het rooster onder positieve potentiaal.
(Zu'lks kan naar verkiezing gedaan worden
door toepassing van roosterspanning en po-
tentiometer) dan zal die positieve potentiaal
eveneens de electronen aantrekken, waar
door de electronen een grooter .snelheid krij
gen en gedeeltelijk door het rooster heen
naar de plaat vliegen, waardoor dus de oor
spronkelijke electronenstroom zal toene
men. Daarmede is tevens de roostervorm
der derde eliectroden verklaard.
Een negatieve spanning op het rooster zal
dus de electronenstroom doen afnemen, een
positieve, spanning daarentegen zal de elec
tronenstroom doen toenemen.
Met onzen vroegeren kristaldetector de
den we niets anders dan de van de antenne
komende wisselstroomtrillingen golijkrich-
ten, teneinde de teLefoon te doen aanspre
ken. Ofschoon de beide detectoren in de
praktijk gebruikt worden zij erop gewezen,
dat de kristaldetector gevoeliger is dan de
drie-electrodenlamp als detector. De geluid
sterkte, die evenwel met den lahpdotector
verkregen wordt overtreft de geluidsterkte
van den kristaldetectjor, doch dit Is te danken
aan de zg. „relaiswerking" der lamp.
Het is hier niet dè plaats om het eene of
andere fabrikaat van detectoriampen aan te
prijzen voor het gebruik bij een ontvang
toestel. In radiotijdsohriiten vindt men ver
schillendefirma's, tüe zoowel geheel e toe
stellen als onderdeóftn van een ontvangtoe
stel leveren.
Het is gebleken, dat elke lampénfabriek,
die goed aangeschreven staat voor zijn gloei
lampen, ook deugdelijke radio-lampen levert.
De praktijk heeft dat nu eenmaal uitge
maakt.
Heeft men nu zoo'n drie-electrodenlamp
aangeschaft voor gebruik bij een ontvang
toestel, dan moet dezo lamp aangesloten wor
den op een stroombron; immers toch' de
gloeidraad moet verhit worden om electro
nen to doen uittreden.
Deze stroombron kan alleen een accumu
lator zijn. Een zakfantaarnbatterij is hier
doelloos, aangezien bij een oenigszins groot
stroomverbruik de batterij spoed'g uitge
werkt is, en voor detector-lampen is beslist
een constante stroomsterkte oisch.
Nog dikwijls wordt-mij gevraagd roe groot
moet de accumulator zijn voor dit doel. Hier
op kan geantwoord worden, dat dit voor elk
ontvangtoestel verschillend is.
De ontvanglampen zijn gemaakt, op een
stroomsterktedoorgang van V, ampère.
Heeft men nu ©en ontvangtoestel met
sleets ééne lamp, dan is aanschaffing van
een 10 A.U. accu voldoende. Gebruikt men
toestellen met twee of drie lampen, dan zijn
deze lampen paralellel geschakeld en ver
bruiken .gezamenlijk meer stroom dan de
eene lamp op het toestel. Elke lamp neemt
dan V2 amp., dus een toestel met drie lam
pen neemt rlt amp. per uur. Welke accu
behoort nu hij dit toestel? Bij 1 amp. ver
bruik "toordt dit getal met 10 vermenigvul-
vuldigd en de aan te Schaffen accu moet dan
een capaciteit hebben van 15 amp. uren. Met
deze capaciteit wordt dan bedoeld het be
drag van de effectieve cap. der aocu. Op de
behandelingsvoorschriften, die op de accu
zijn aangegeven leest men b.v. effectieve
cap. 20 amp. uren en ignition cap. 40
amp. uren.
Wij moeten het oog gericht houden op het
eerste getal, want voor radiodoeleinden is
het laatste getal misleidend. Dit geldt alleen
voor ontst ekin gsdoeleinden. Resumeerend©
moeten we dus voor een tweelamptoested
een 20 amp. uren (ignition cap.) accu heb
ben van een drielamptoestel .een 80 amp.
uren (Ignition cap.) enz.
De accumulator blijft altijd een hulp
stroombron, die tot dusverre bij de draad-
loozo ontvangst onmisbaar is, maar die zeer
veel zorg en oplettendheid vereischt, wil
men hem een behoorlijken levensduur gun
nen.
De aocu wordt als regel gruwelijk mishan
deld, niet het minst door de z.g. deskundi
gen, die accu's verkoopen en laden. Het erg
ste kwaad, dat men een accu kan aandoen
is deze kortsluiten.
Hierop komen we in het volgend artikel
terug.
rv.
HET ZIEKENHUISBED.
Jaap ging eens met moeder naar het kinder
ziekenhuis. Hij' nam wat speelgoed en vruchten
mee, om aan de zieke kindertjeste geven, maar
hij had zooveel aandacht voor iets anders, dat
hij niet op de verheugde gezichtjes lette. Hij
zag namelijk boven verscheidene bedjes op
schriften als. „Gymnasiumbed", „Handels-
schoolbed", enzoovoorts.
Aioeder", vroeg Jaap: „beteekent dat, dat er
altijd een van het Gymnasium of de Handels
school in dat bed verpleegd wordt?"
„Welnee, mijn jongen," legde moeder uit:
„Dat beteekent, dat de leerlingen van die scho
len zooveel geld bijeen gebracht en aan het
ziekenhuis gegeven hebben, dat er steeds een
arm ziek kind verpleegd kon wordem"
Jaap moest er den heelen verderen dag tel
kens aan denken. Wat zou het heerlijk zijn, als
zijn school, de school van Juffrouw Smit of
ook wel „Smitschool" genoemd een verple
ging kon betalen. Maar moeder zei, dat de school
daar veel te klein voor was. Er wargn maar
vijftig leerlingen op de heele school.
Toch vertelde Jaap het den volgenden mor
gen in het speelkwartier aan zijn vrienden.
„Als we dan geen verpleging kunnen beta
len, moeten wij' toch wat geld bij elkaar leggen
voor de arme menschen", zei hij: „Het is na
tuurlijk goed,, om dat te doen en het Is een eer
voor onze scnool."
„Maar als we ons geM aan cfe arme menschen
geven, dan weet niemand, dat de „Smit-school"
het gedaan heeft," zei Marietje. „We moesten
één arm mensch eiken dag wat kunnen geven,
en dan een bordje ophangen aan de deur, waar
op staat, dat het van onze school komt."
„Zou dat niet opschepperig staan?" vroeg
Wim.'
„O, neen, het is toch voor de eer van de
„Smit-school", drong Marietje aan.
Daar -luidde de bel en onmiddellijk vergaten
alle kinderen, behalve Jaap, het heele plan.
's Middags toen Jaap wandelde .met Dora, het
dienstmeisje, vroeg hij haar allerlei dingen over
de arme menschen in het dorp. Bij het meest
verwaarloosde, kleine huisje stond hij stil en
vroeg: „Wie woont hier?"
„Mijnheer Geerman, een oude vrek," ant
woordde Dora. „Ze zeggen, dat hij alleen van
droog brood en water leeft."
Jaap zette groote oogen op van ontzetting.
Hij wist niet wat een vrek was, maar eens had
hijzelf een heelen dag lang niets gehad dan
droog brood en water, omdat hij toen heel on
deugend was geweest en het leek hem vteeselijk
nooit lei» anders te krijgen.
's Avonds zocht hij een stuk karton en wat
verf en zoo mooi hij kon schilderde hij op het
karton:
DEZE ARME MAN WORDT ONDER
HOUDEN DOOR DE SMIT-SCHOOL.
Den volgenden morgen ging hij gewapend
met het bord en zijn spaarpot naar school.
n.
„We hebben allemaal vijftien cent'bij ons
voor melk en wat lekkers," legde Jaap uit.
„Maar we kunnen toch geen melk drinken en
h'scnlts eten, terwijl een ander nooit Iets an
ders krijgt dan water en droog brood. Daaroih
moesten we allemaal eiken, dag een stuiver af
staan, waarvoor mijnheer Geerman dan goed
eten kan koopen."
En na schooltijd trokken alle kinderen samen
naar het huisje van mijnheer Geermans; Jaap
voorop met een zwaren spaarpot en het stuk
bordpapier.
Toen Jaap klopte deed mijnheer Geerman
de deur een paar centimeter open, maar den
spaarpot in Jaaps handen ziende, zei hij: „Nee,
nee, ik geef nooit aan de deur!" en gooide de
deur weer dicht.
Na lang zoeken vond een van de jongens een
stompje potlood in zijn zak en een ander een
stukje papier, waar Jaap op schreef:
Lieve mijnheer. Nu hoort U aan de Smit-
groeten van de
8 Smit-school.
Den volgenden dag en den daarop volgenden
gebeurde hetzelfde, maar Vrijdags lag er een
brief op de stoep, geadresseerd aan:
„Den jongen met de vuile knieën."
„Dait ben jij, Jaap," riep Annie. „Je bent
bent deze week iederen dag in' de modder ge
vallen."
Jaap las den brief voor:
Lieve jongen. Ik gebruik niets dan water
en brood, omdat ik dat het lekkerste vind. Hier
is 5000 gulden, die je aan hpt, ziekenhuis kunt
geven voor een verpleging. Eri het bed moet
den genoemd worden, het „Smit-school bed.
Met groeten van
Geerman.
Jaap keek snel nog eens in de envelop. En
ja, daar vond hij vijf slordige papiertjes en op
elk ervan stond 1000.
De kinderen holden naar Jaap's huis en ver
télden alles aan zijn ouders. En vader zei, dat
mijnheer Geerman niet arm was, maar juist
heel rijk. En.... een paar dagen later liepen
alle leerlingen op hun teerten door de zaal in
het ziekenhuis en keken naar een bedje, waar
boven stond:
SMIT SCHOOL BED.
RAADSELS.
Oplossingen der vorige raadsels.
I.
Vele kleintjes maken één groote katoen
stoom jas vlieger kaneel een
e.
n.
Paard aard ar.
Goede oplossingen van belde raadsels ont
vangen van:
H. A.; A. B.; M. B.; O. B.; T. en G. B.;
N. de B.; P. en O. B.; E. do O.; G. D.; C. D.;
D. en V. D.; N. D.; C. A. en M. A. D.;
T. J. D.; A. D.; S. E.; H. E.; L. E.; B. en
T. G.; O. G.; S. G.; A. G.; H. G.; M. S. de G.:
W. G.; W. en J. H.; J. L. de J.; W. K
R. K.; N. K.; W. K.; W. en L. K.; W. K
B. K.; P. L.; B. P. L.; M. v. d. L.; D. M
T. N.; M. O.: F. G. v. P.; A. R.; C. .T. B
A. J. de R.; C. S.; J. G. S.; R. C. 8.: J. de S
S. E. S.; J. A. 8.; H. S.; S. T.; N. en B. T
A. v. U.; M. V.; M. en Tb. V.; C. en L. V
K. V.; D. de W.; A. W.; A. en O. do W
A. IJ.; M. Z.; A. en W. de Z.; S. en M v. Z
I.
Nleuwo raadsels.
<XXXXXXXXX Op de llggénde (van
X- links naar rechts) en
X op de staande kruis-
Xjeslljn (van boven naar
Xonder) komt de naam
X van een muziekinstru-
X.ment; 'op de 2e regel
X een groente; op de 3e
X een bont-soort; op de
X de een werelddeel; op
de 5e iets moois, dat men tracht te bereiken,
maar dat heel moeilijk of in 't .geheel niet
te bereiken is. Op de 6e het resultaat van
den akkerbouw; op de 7e een vogel; de 8e
een onzichtbare brandstof; op de 9e een lek
ker voedsel; op de 10e een medeklinker.
n.
Met m ben ik een groot water; met p een
zoeit vloeibaar voedsel; met k een garneering
van dameskleeding.
Lf Dou.x -
Mme Corry.
bouwde daar een sterk en sierlijk slot. In
het jaar 1413 was het voltooid.
Het volk van Amsterdam zag dit met leeds
oogen aan. Het mocht Willem Eggert nu een
maal niet en daarmee uiti Het was de aloude
geschiedenis van vooroordeel en ongemotiveer
de haat. Men schold op Eggert al nam men
ook gaarne en onderdanig de voordeelen aan,
welke hij kon strooien in zijn kwaliteit van
tresorier.Men spuwde op zijn lage afkomst
men verweet hem zijn invloed op graaf Wil
lem, die al sedert lang niets van beteekenis
meer deejl, zonder daarbij den raad van zijn
vriend te vragen men wantrouwde hem en
schreef in het geniep iedere slechte gebeurtenis
in de stad toe aan een heimelijke intrige van
Eggert
En dat het geen malligheid was met het hei-,
melijk verzet van Amstels burgerij tegen den
koopman Eggert, bewijst wel het volgende:
Op zeker oogenblik zag Willem van Holland
zich genoodzaakt openlijk te waarschuwen
tegen molestatie en openlijk de partij van Eg
gert te nemen.
Hij deed dit op de volgende wijze. Hij ont
bood de ridderschap van Amsterdam en na
met deze langdurige beraadslagingen te heb'
ben gehouden, liet hij een openlijke aankondi
ging in de stad rondgaan, welke in de volgende
woorden was vervat:
.-...„lek bevele ende recomandere u-lieden
alle, mynen goeden vrient Willem Eggeart;
ende dat ghy-Iieden zynen persoon met soo-
danige Sorghvuldigheyt sult waernemen, ende
'<'z
bewaren, dat indien lr myn afwesigheyt hem
eenig ongeluck comme te bejegenen; jae al
ware 't rnaer dat by gevalle een pan ofte een
tegel van de daken op zyn hooft viele, ende heïn
krenckte, 't selve u-liéden sal gheweten wor
den, ende sal het ook op u-liedien verhalen.
Mij, dunkt dat is geen kleinigheid! Willem
Eggert liep dus dagelijks door de straten in de
nominatie 'n dakpan op z'n kop te krijgenl Het
is mogelijk, dat de buurt, waar hij woonde, tot
deze bedenkelijke soort van populariteit mee
hielp.
Want Willem Eggert had zijn woning in de
toenmaals bekende Huizinge „De Bril" in de
onmiddellijke nabijheid van de „Waag" op de
Nieuwjnarkt. Erg aannemelijk is dit intusschen
niet, want dit kwartier was in die dagen juist
het punt waar de rijkdom zich te vestigen be
gon. Het was op de plek waar later door de
schatrijke gebroeders „Trip" het zoo bekend geJ
worden Trippenhuis zou worden gebouwd.
In ieder geval was het niet aanlokkelijk! En
zeker niet voor een man, die er zijn liefste be
zigheid van maakte om zijn medemenschen van
dienst te wezen!
Hoe het zij: Een en ander1 schijnt er toe te
hebben bijgedragen, dat Willem Eggert metter
woon de stad verliet en zich voor goed vestigen
ging op zijn Heerlijkheid Purmerend.
En of hem dit nu nog niet voldoende was, of
hij zijn goedheid nog eens door dik en dun wil
de bewijzen of dat hij gevolg, wilde geven
aan de toenmalige gewoonte om zich vooral door
i
goede werken te heiligenWij weten het
juiste niet, maar feit is, dat Willem Eggert niet
boos werd op het volk van Amsterdam en het
niet met zijn genegenheid en al den rug toe
keerde, toen hij de wijk naar Purmerend0nam.
Integendeel: Hij zette de kroon op zijn werk
van jarenlange goedheden. En wel op de vol
gende wijze:
Zooals uit vorige feuilletons gebleken ls, be
stond Amsterdam nog in hoofdzaak uit twee
gedeelten de Oude Zijde en de Nieuwe Zijde,
gescheiden door de rivier de Amstel. De Oude
Zijde had tot hoofdstraat de tegenwoordige
Warmoesstraat en de Ni'euwe Zijde had tot ver
keersweg de huidige Nieuwendijk.
En nu stonden niet alleen de meeste kloosters
aan de z.g. Oude Zijde, maar deze parochie had
reeds ook een groote kerk behalve de St Olofs-
kapel n.1. de tegenwoordige Oude Kerk
En nu bezat Willem Eggert een groote boom
gaard grenzende aan den Dam en een dén
Nieuwendijk en N. Z. Voorburgwal
En deze boomgaard besloot hij te 'ófferen
teneinde het volk van de Nieuwe Zijde een ehren
groote Kerk te schenken. y eigen
Aldus geschiedde: Willem Eggert schonk den
om het kerkgebouw te stichten
weH? r^ntStond (?an het P^chtlge bouw-
\erk, dai wij nu nog in Amsterdam ongeschon-
echool en U moet het karton aan Uw voordeur
houden. We zullen U eiken dag wat geld bren
gen, om eten te koopen, zoodat U niet altijd
alleen brood en water hoeft te eten. Met veel
goede «hoe. De SmlUchoor
Toen hingen ze het karton aan de vooideu
schoven den brief er onder door en zetten t
spaarpot op den drempel, waarna ze zich op et-
afstand achter een heg verborgen. Even lak
werd de deur geopend en keek mijnheer bet
man naar huiten. Toen hij niemand zag, pa-
hij den spaarpot, nam het karton van den deu.
knop en ging weer naar binnen.
Den volgenden dag hielden de kinderen ver
gadering in het speelkwartier. „Misschien is hij
'trotsch, al is hij pok arm," /ei JaaP- --Hl w:'
misschien geen karton op zijn deur hebben o'
misschien vindt hij het niet prettig om geld te
krijgen. Laten wij eiken dag eten voor hem
koopen en hem weer een brief schrijven,^ dat
hij het karton niet behoeft op te hangen.
Zoodoende kochten de kinderen met het geld,
dat ze dien dag bijeen brachten, biefstuk en
aardappels en een roode kool en boter. En Jaap
schreef weer een brief:
„Lieve mijnheer Geerman. U hoeft het kar
ton niet op te hangen, als U het niet prettig
vindt. We deden het alleen maar, omdat het
gymnasium zijn naam heeft staan boven een
bedje in het ziekenhuis. Wij kunnen geen ver
pleging betalen, maar wij kunnen U onder
houden. We hebben nu maar eten gekocht in-
plaats van U geld te geven. Met hartelijke
Toen de kinderen het huisje naderden, stond
mijnheer Geerman achter een gordijntje te glu
ren, maar hij kwam niet paar de deur, zoodat
ze de pakjes maar weer op den drempel, legden
en den brief onder de deur schoven.
den bezitten als een van de meest merkwaardig?
schatten: De Nieuwe Kerk. Het ls onze offl-
cieele Staatskerk, waar vorsten worden ge
kroond, gedoopt, getrouwd, en waar alle buiten
gewone kerkelijke feesten worden gevierdI
Zij werd op wensch van Eggert voornamelijk
gebouwd volgens het beroemde plan van de
Hoofdkerk van Amiëns in Picardlë.
Willem zelf Intusschen beleefde er alweer
niet veel pleizler van. Aanvankelijk werd met
den bouw snel begonnen, maar het duurde niet
lang of er was weer krakeel en de bouw lag
stil jaren stil zelfs.
Middelerwijl stierf Graaf Willem' en dit gaf
aan Eggert schijnbaar een grooten knak....
Hij werd kwijnend en begbn te sukkelen. De
geschiedschrijvers zijn het niet over den Juls-
ten tijd eens, maar vast staat, dat Willem Eg-
gerts den Graaf van Holland na korten tijd ln
het graf volgde gestorven van zielsverdriet.
Zoo kwam aan de vriendschap van twee man
nen een einde.
En Willem Eggert vermocht niet den kwaL
den roep te keeren! Hij zag de Nieuwe Kerk
zelfs nimmer voltooid.... Er was nog volop
ruzie toen hij stieri....
Het eenlg genoegen, dat hij er van heeft ge
kregen, ls, dat men zijn stoffelijk overschot
jaren later In de kerk zelf begraven heeft en
dat men de kt-onkellge steeg, die door lateron
ombouw achter den Nieuwendijk ontstond, den
vijlsel)en naam gegeven heeft van:
De Eggertstraat.
