n.1. uit versche bladoron «iet verS'rifiMwde
grassoorten vereenigd. Het meest in 'rek
zijn de nerven dor kokosbladen en ^"r.ge
zien de Papoea's nog geen textielfabrieken
hebben, wordt alles met de hand genaaid,
ehaakt en geknoopt, en dit heoft tengevolge
at men zelden of nooit twee gelijk geworden
schorten ziet.
Ieder doet het op zijn eigen manier en
zoo vindt men op deze eilanden de mooiste
exemplaren van dit kleedingstük welke men
zich denken kan. Sommige zijn aan den
zoom met bonte veeren versierd ook wel
met slangenhuid of met kleine schelpen.
In ieder geval: Het zijn de ras-echte
„fantasie-schorten" welke iedere mode
zaak eer zouden aandoen!
Ook onder de Afrikaansche volksstammen
wordt het schort met eere gedragen. Hier
is het tegelijk een waarde-aanduidster.
Want lengte, breedte, kleur en kwaliteit
van het schort geeft in z.g. „Wild" Afrika
den rang, het aanzien en de waardigheid
van de dragers aan. Een opperhoofd is
allereerst aan zijn schort te herkennen.
Ook de stand van de vrouwen wordt hier
door kenbaar gemaakt.
Evenwel heerscht hier een antipathie
tegen onberedeneerde luxe.
De vrouw, die een mooier schort draagt,
dan ze Btandshalve dragen mag, ontvangt
de afkeuring van haar man en van de
geheele omgeving.
Voor het overige heeft de schort een ware
zegetocht gehouden over de -wereld. Er is
wel geen land en geen volk, dat niet tot
zijp kleeding het schort rekent. En als de
mannen het niet meer dragen, dan dragen
in ieder geval de vrouwen het nog.
En hoe....
Er is een zoo uitgebreide variatie in het
schort aan te wijzen, als men van een zoo
simpel stuk niet zou verwachten. In Spanje
werden reeds in de elfde eeuw rijk ver
sierde en met guirlandes opgetuigde
schorten gedragen. En nu nog is er geen
Spaansche schoone te vinden, die het zonder
kleurig schort zou willen stellen.
Op datzelfde schiereiland van Spanje en
Portugal moet de handel en industrie in
schorten wel zeer groot geweest zijn. Want
niet alleen dat men ze in vroeger eeuwen
daar met paarlen en diamanten bezette,
maar de vroeger wereldberoemde flligraan-
werkers hebben heel vaak op bestelling
schorten uit zilver- en zelfs uit gouddraad
gevlochten.
De Fransche vrouwen daarentegen zochten
het minder in de dure stoffen, dan in de
kokette vormen. Zij maakten in de acht
tiende eeuw schortjes van zuiver wit, maar
dan van een zoo zuiver, zoo teer. en toch
zoo sierlijk weefsel, dat zij haar draagsters
onweerstaanbaar maakten. En op den duur
werden ze zoo klein, dat ze niet grooter
waren dan een dameszakdoek van tegen
woordig
Heel anders weer waren in dit opzicht
de schorten van het oude Pommeren. Hier
waren de vrouwenschorten zoo bont als het
pak van een harlekijn. En ze waren zoo
groot, dat ze op de voeten hingen, terwij)
et rokje daarachter sleohts reikte tot aa**»
de knie.
Niet alleen echter bij de z.g. West^sche
volken worden schorten gedragen 1 üok in
Oost-Siberiö, bij de Lamutken en uoengoezen
zijn ze inheemsch. Zij bestaan mef mt Y
bokkeleder en wordon met r-szen kraaltjes
en stukjes metaal versierd Ze worden door
de vrouwen en door de mannen tesamen
met de gebruikelijke bontkleeren op
dezelfde wijze gedr.t»ei1, aardoor de beide
geslachten zoo op elkaar gelijken, dat oen
vreemde niet in <«aat is op het eersto ge
zicht een maneen vróuw te onderscheiden.
Bij do La/ian(iers ten slotte is het schort
een uiter- voornaam huwelijksgeschenk.
En als we nog meer karakteristiek van
het schort willen waarnemen, dan behoeven
we maar eens oen reisje te muken door ons
eigen land r te beginnen bij Marken en
Volendam zoo over Friesland en Gro
ningen tot aan Limburg en eindigende bij
de Zeeuwsche eilanden.
Carel Brensa.
8§
WOESTIJN-AUTO'S.
Door de Sahara per motor!
Wij geven er op het oogenblik al onze
aandacht aan, dat de groote automobiel
magnaat Henry Ford voor het komende jaar
zijn productie wil opvoeren tot 10.000
wagens per dag.
Dit is werkelijk een succes van de techniek
te noemen. Maar een zuiver kwantitatief
succes. Want de wagens zijn de gewone
Fordcars een samenvoeging van allerlei
machinaal gemaakte massa onderdeelen.
Hier tegenover staan nog andere techniek
successen op het gebied van de Auto. N.1.
successen van kwalitatieve beteekenis.
Een der merkwaardigste hiervan is de
Woestijn-auto.
Kort geleden heeft een karavaan van vier
automobielen namelijk een woestijntocht
ondernomen met wagens van een uiterst
interessante constructie. Na verschillende
proefnemingen is men er in geslaagd de al
oude kameelen voor de woestijn te vervangen
door een automobiel.
Iedereen, die zich een oogenblik wil
voorstellen wat er zou terecht komen van
het rijden met een gewone auto door het
mulle zand van de ongerepte duinen zal
begrijpen, dat hier een eigenaardige moeilijk
heid moest worden overwonnen. De moeilijk
heid namelijk van het voortbewegen. Eer,
wagen op gewone luchtbanden om gewone
wielen zou het niet al te ver hebben
gebracht. De aanwezige kameelen zouden
natuurlijk van groot leedvermaak gelachen
hebben.
Het is voor den niet-technicus te inge
wikkeld om te begrijpen en breedvoerig
uitleggen van de teohniek heeft dus weinig
sip. Hoofdzaak is mee te deelen, dat het
geheim gevonden wvjp! ifi het yetcsm van
de z.g. „eindoloozo" bard. Maar dat niet
alleen. Want de bekend geworden „Tanks"
uit den oorlog hadden dat ook al, maar dan
van rups achtig in elkaar grijpende ijzeren
stukken.
Dit nu was voor het woestijnzand onvol
doende, omdat deze stukken spoedig zouden
zijn door geschuurd.
Er werd dus een samenstelling gemaakt
van rubber eri katoen.
Maar behalve dat, moest een onderstel
worden uitgedacht, dat reed en omhoog en
omlaag kon over de zandheuvels en zelfs in
het mulste zand doordraaide zonder te blijven
steken en niet te vergeten: de zwaar
beladen wagen met watertanks en bagage
ruim nog meenam 1
Hoe het zijDoor middel van deze inge
wikkelde structuur, waar aan ook nog vaste
wielen als bij de gewone auto te pas kwamen,
is het gelukt aan de bekende firma Citroën
te Parijs een woestijntocht van ruim 3000 K.M.
ten einde te brengen, zonder beteekenisvolle
stoornissen.
Men deed er drie weken over en eenzelfde
reis per „kameel" zou tusschen de zes en
zeven maanden gevorderd hebben 1
Zoodat dit een zeker even groot succes
op Auto-gebied is dan de opgevoerde
productie van 10.000 wagens per dag van
de Henry Fordfabrieken!
B.
Een nieuw olietronsportvaartulg.
Met he t nieuwe volgens de gepatenteerde
vinding van Kurt Sommer uit Leipzig gecon
strueerde vaartuig moet het transport van olie,
in het bijzonder van petroleum, benzol, benzine,
enz. zonder overlading zoowel te land als te
water op eenvoudige en goedkoope wijze ge
schieden. Tot dit doel wordt van de bekende
olietanks, nadat zij met olie gevuld zijn, een
soort vlot gevormd, zoodat deze tanks in het wa
ter drijvend door een sleepboot getrokken kun
nen worden. Om deze vlotten samen te stellen,
dient een schip zonder bodem, zoodat de water
spiegel binnen het schip even hoog staat als
daarbuiten en waarvan de romp in open vakken
verdeeld is, die zoo groot zijn, dat de tanks zon
der veel speling daarin gaan. De zijwanden van
het vlotschip zijn door dwarswanden verbonden,
zoodat eenige grootere afdeelingen ontstaan
De verzending geschiedt nadat de tanks op
plaats van verzending met olie zijn gevuld,
gesloten en geplombeerd en in de afdeelingen
van het vlotschip zijn gelegd. In dezen toestand
worden zij gesleept naar het overiaadstation en
door middel van kranen op open goederenwa
gens gelegd en verder doorgezonden. Het vaar
tuig maakt de verschepiDg mogelijk over zee
zoowel als door ondiep vaarwater, daar de groot
ste diepgang slechts 1 iM. bedraagt en de tanks
door hun drijvenden toestand in een gesloten
raamwerk het gebesle geval zeewaardig maken.
De tanks moeten natuurlijk zoodanige afme
tingen hebben, dat zij op de gebruikelijke trans
port- en goederenwagens kunnen worden ver
laden. Het is doelmatig ze van haken of iets
dergelPs te voorzien, die het gemakkelijk aan
vaten voor de hefwerktuigen mogelijk maken.
BABBELUURTJE OVER MODE.
Schooten en tailles.
Het Is nu wel van algomeene bekendheid
en 'behoeft derhalve niet nader te worden
uiteengezet, dat de tegenwoordige d.w.z.
de „moderne" japon „aaneengesneden" is. Zij
bestaat niet meer, zooals in vorige mode
perioden uit rok en taille, maar uit één stuk.
De „lijn" vraagt er nu eenmaal om de
modellen daaruit ontstaat^, leenen zich niet
meer voor de verouderde samenvoeging.
Door de overgroot» meerderheid van de
huidige vrouwen wordt de japon In tweeën
ook eenvoudig niet meer geduld. En ten
slotte zijn er nog 1001 andere oorzaken, die
het dragen van rok en taille verhinderen I
En toch.En toch.
Niettegenstaande de schijnbare volledige
overwinning van de aaneengesneden japon
over de samengestelde dito niettegen
staande de ontelbare voordeelen van vorm
en smaak en moderniteit van de eerste
tegenover de nadeelen van ouderwetschiheid,
moeilijkheid, etc. van de laatste.
Niettegenstaande di't alles, zijn er nog
heel veel vrouwen, die de geheele japon on
der géén voorwaarde begunstigen1. Deze
■vrouwen persisteeren om redenen alléén
bij henzelf bekend bij de japon in twee
deelen, n.1. de rok met taille.
En nu is Vrouw Mode een zonderling we
zen. Ik zou haast duiven zeggen: Ze is als
vrouw net als wij vrouwen allemaal. Ze is
in haar zucht om den toon aan te geven
eigenzinnig en egoïstisch. Ze wil het aller
liefst iedereen naar „Haar" pijpen laten
dansen.
Maar.
Wanneer ze werkelijk in de gaten krijgt,
dat de nuchtere mensch zich togen „Haar"
wil gaat verzetten, danwel dan kiest
zij eieren voor haar geld en keert de rollen
eenvoudig om. En dan gaat zij op haar beurt
dansen naar de pijpen van de anderen.
Dan verzint ze van alles om de tegen
stribbelende vrouwen beur zin te geven-en
om maar weer goede maatjes met ze te
worden.
Dan stapt zc af van de door haar voor
geschreven wetten en maakt voor die ande
ren een nieuwe wet.
Zoo heeft Vrouw Mode dat dan b.v. op
het oogenblik gedaan voor die vrouwen, die
persé haar japonnen in twee deelen willen
blijVen1 dragen.
Om nu zoo practisch mogelijk door beide
mogelijkheden heen te 1 aveeren, schrijft ze
voor: Wanneer een lijfjo lo - op de rok wil
worden gedragen soitmaar dan dient
het een soort afwerking te krijgen, die solide
en bovenal smaakvol is opdat de afschei
ding dan nimmer onaesthetiech zal zijn.
En nu tegelijk heeft de mode dan ver
schillende afwerkingen voorgeschreven, van
welke soorten we er deze week ook eenige
zullen behandelen,
Te weten: De schcot!
Hiervan zullen we u eenige modellen
toonen.
No. 1 is de afwerking voor een zijden
toilet, waarvan de lange taille In punten
eindigt. Deze worden afgewerkt met in
plooitjes gestreken of genaaide georgette,
hetgeen wordt vastgezet met zijden biesjes.
Aan iedere punt worden nu nog ter ver
dere versiering slipjes van gepliceerde crêpe
georgette gezet.
Model 2 behoeft niet veel naderen uitleg.
Zij is voor eeen stoffen japon en wordt b.v.
op blauw kamgaren met zwarte soutaohe
bewerkt.
Het volgende model is bedoeld als afwer
king aan een vooral „eenvoudige" japon. Zij
heeft bij do aardige afwerking der punten
in de taille een zijden treslint doorgeregen.
Een paar lange zijdon kwasten zijn als vol
tooiing aangebracht.
Modelletje 4 is geschikt zoowel voor flu
weel als voor stof. Een afstekend vest
d.w.z. een vest van andere stof in dit
geval maakt slank en geeft een zeer mooi
effect. De bies om1 de onderkant van het
vestje en langs de ronding van de schooten
moeten gekozen worden in harmonie met de
japon.
slotte een alleraardigst „klok"-
'aa? Japen. Dit kriigt als
afwerking in de taille een1 gitten gesp en
kmUjw6611 "uitöfralin8" van kleine git-
Mme Corry,
De wraak.
Klots, een rijk geworden slager zondera
te veel medelijdend gevoel, en geweldig
reclame makend voor zijn delicieuze worst,
was zeer ruw voor beesten en niet minder
vriendelijk voor zijn buren 1
Vooral met een van deze buren had hi,
menigmaal twist gehad over een mooie kat,
die vermoedelijk graag afnemer wilde
worden van de hoog geprezen worst.
Totdat op zekeren aag de bewuste buur
man zijn lievelingskat dood vindt onder
omstandigheden waardoor het niet zeer
twijfelachtig meer is, hoe de kat aan zijn
einde gekomen is,..
De verbolgen buurman besluit zich te
wreken
En als des avonds de winkel van den slager
vol klanten is, komt hij onverhoeds binnen
met de doode kat onder den arm. Hij legt
het dier op de toonbank, onder het uit
spreken van de openhartige woorden:
Asjeblieft Klots Hier is eindelijk
nummero twaalf 1 Ik kon hem niet eerfler
te pakken krijgen hoorMaar de Andere
zeven breng ik je beslist ook zoodra ik
ze maar heb
En voordat de slager Klots van zijn ver
bijstering bekomen is, heeft de buurman
tegelijk met het overige publiek hals over
kop den winkel verlaten 1.
De reden.
A. Ik hoorde dat je buurman Smits gister
avond een stoel op het hoofd van zijn vrouw
heeft stuk geslagen
B. Ja dat heeft hijl Maar o wat had
hij da&r vanmorgen een spijt van
A. Zoo Nou dat doet me pleizier 't te
hooren
B. Nou Dat kan je toch wel begrijpen.
Het was de-beste stoel uit zijn heele huis
Klassificeertng.
Een boer en zijn vrouw op het platteland
brachten eenige koeien aan het station om
daarmede naar de naaste markstad te reizen.
Als de koeien in de wagon zijn, zoeken de
boer en boerin zelf ook een plaatsje. Daar
komt de conducteur bij hen:
Uw biljetten, asjeblieft...
Biljetten zegt de boerMan wè
hew' toch gien biljette neudig?... Wei
heuren bai 't vee...
Het vraagstuk.
De tegenwoordige arbeider heeft niemen
dal aan een z.g. verbetorde positie, wanneer
door die verbeterde positie in de eerste
plaats de werkmógeiykheid ophoudt. Het
eigenlijke doel van verbetering ls voorbij
geschoten, wanneer het economisch en han
delsleven zich niet voldoende roeren kan.
Dan is er geen verbeterde positie, maar
wordt aller maatschappelijk bestaan in de
waagschaal gesteld.
.(Opgang.)
Dat maakt verschil.
Dochtter: O, Papa u kunt u niét voorstei
on hoeveel Willem van mij houdt. HU heeft me
al ontelbare malen verzekerd, dat hij voor mij
zou willen sterven.
Vader:Nou, kind daar valt ine werke-
Ijk een steen mee van m'n hart I. Ik heb me al
tijd verbeeld, dat dat jongemensch met je trou
wen wou.... Maur voor je sterven? Dat is
teel wat anders! Ik vind 't buitengewoon flink
loorl Heldhaftig zelfs Én ik heb er niets op
tegen.... Laat liem gerust zijn gang gaan!
Het groote Avontuur.
I.
„Tok-tokke-tok" riep mevrouw Kloek en
alle dertien kuikentjes stoven zoo vlug ze
maar konden naar het plekje, waar hun
moeder stond te krabbelen. Want ze wisten
best, dat „tok-tokke-tok" beteekende„Hier
ïeeft moeder wat voor je te eten".
Ik zal je nu wat vertellen óver de twee
cuikentjes, die altijd het laatste kwamen
en nooit een worm snapten. Ze heeten
„Sjirp" en „Sjiep" en ik weet zeker, dat je
nog nooit zulke lieve diertjes gezien hebt.
Twee balletjes van goudgeel dons met zwarte
schitterende oogjes en rose pootjes en bekjes.
Ze waren niet steeds te laat, omdat ze
niet van lekkere hapjes hielden, maar het
cwam doordat ze zoo nieuwsgierig waren
en altijd verder weg liepen dan de anderen.
„Het geeft ook niets, Sjiep", zei Sjirp op
zekeren dag. Als we te laat komen voor
moeders wormen dan moeten we ze maar
voor ons zelf gaan zoeken. Ik weet wel,
hoe moeder ze zoekt. We zullen morgen
vroeg beginnen en een heerlijk rustig plekje
voor ons eigen uitzoeken. Was dat geen
goede gedachte?
Sjiep schudde zijn dons van pret en den
heelen nacht droomden de twee broertjes
van lekkere hapjes bij het ontbijt.
Den volgenden morgen ging Sjirp met Sjiep
op stap en al gauw hadden ze een plaatsje
gevonden, dat hun geschikt leek te zijn.
„Nu moet je zoo met je voeten achteruit
rappen zei Sjirp, „dan komen de wormen
vanzelf naar boven, om te kijken, wat dat
lawaai beduidt".
„Ik ben al zoo hard aan het krabben"
hijgde Sjiep„maar' ik zie nog niets Je
moet wel erg hard werken voor een lekker
hapje".
„Wat is dat allemaal?" vroeg een stem
en uit een holletje vlak by de kuikentjes
keek een vette worm. „Ha!" riepen Si;m en
Sjiep tegelijk en Sjirp pakte d^orrn be"t
en begon haar uit den grond te trekken.
Dat, ging nog met zoo gemakkelijk. „Ga
me J*taan Sjiep en trek aan mij"
zei Sjirp. Dat gebeurde en de kleine kui
kentjes trokken en trokken. De yrorm had
heelemaal geen lust om voor ontbijt te dienen,
maar .zij moest toch eindelijk te voorschijn
komen. Juist kwam meester Haantie Fik
aanstappen en vóór Sjirp of Sjiep iets kon
den zeggen wtf Lxtr. va-mo vóirdwon-^i ln
meester.-: grooton snavel.
Arme kuikentjes I Wat tol? teleurstelling
nadat ze aóó hard gewerkt haddea. Zo huil
den haast. En bovendien waren ze wat bang
voor meester Haantje Pik» Hjj was de
schoolmeester van het kippenhok en had
een groote roode kam, glanzende blauw
groene staartveeren en grooto sporen.
„Het wordt hoog tijd, dat jullie kuikentjes
naar school gaan." Ik zal aan je moeder
vertellen dat ze jullie morgen naar school
moet sturen", kraaide meester Haantje rik
met een hooge, schelle stem. En het ge
beurde ook.
Sjirp en Sjiep waren zoo bedroefd, dat
ze heusche tranen schreiden en elkaar de
oogjes droogden met hun donsen vleugeltjes.
Den volgenden morgen marcheerden de
dertien kuikentjes netjes in een lange rij
achter elkaar naar de schuur, waar meester
Haantje Pik school hield.
Sjirp en Sjiep zaton naast elkaar en
moesten samen in één boek kijken. Het was
heelemaal in kuikentaai geschreven met
grobte, duidelijke letters. Op de eerste >lad-
zijde stond
„Vertrouw nooit katten of ratten."
„Blijf dicht bij je moeder als je gaat
wandelen."
„Luister niet naar vogels, die te luid
kraaien."
„Ik ga ook liever met moeder uit om
wormen te leeren vangen, dan in zoo'n saai
boek te lezen," geeuwde Sjirp. „Kijk Pip
eens zitten knikkebollen
„Laten we hem van zijn bankje duwen,
fluisterde Sjiep.
Juist toen ze tegen Pips bank zaten te
trappen, werd deze weer goed wakker en
hij pikte in Sjirps pootje. Meester Haantje
Pik zag het en o, wat was hij boos!
„Ga alle drie in een hoek staan op een
poot,- tot ik zeg, dat je weer mag gaan
zitten l" zeide hij.
„Als je weer ondeugend bent, zal Ik je
pikken voor straf."
Wat waren de kuikens blij, toen de school
eindelijk uit ging. Ze stoven allemaal tegelijk
op hun moeder af, die bij de schuurdeur op
haar kinderen stond te wachten.
„Tok-tokke-tok,", zei ze. „Ik hoop dat jullie
zoet geweest bent en goed je best gedaan
hebt. Kom dan maar gauw mee. Ik heb een
heerlijke wormentaart gebakken."
De tien zoete kuikentjes keken naar de
drie stouterds, maar zeiden niets. Elk kuiken
weet best, dat het heel leelijk is, om wat te
verklappen.
„Hoor eens Sjiep," zei Sjirp na den maal
tijd, toen ze alleen weren. „Ik ga morgen
niet naar school. Ik vind het er heelemaal
niet prettig. We zullen ons verstoppen en
als de anderen aan het leeren zijn, gaanVij
pret maken."
„Ja, heerlijk." riep Sjiep uit.
Den volgenden morgen gingen Sjirp en
Sjiep achteraan loopen in de lange rij
cuikens, die naar school gingen en toen ze
halverwege waren, fladderden ze ln een
fieter, die de tuinjongen had laten staan.
Dven later kwam Jan, de tuinjongen met
halverwege waren, fladderden ze ln een
it
tuinjong'
zijn kruiwagen aan. Hij zette den gieter er
op bij andere werktuigen en reed weg zonder
de kleine passagiers op te merken. Bomber-
debomberdebom deed ae kruiwagen. Waar
gingen zo heen. Het leek wel heel, heel ver
"an huls. Daar stond de kruiwagen stil en
Jan liep weg. Toen de kuikentjes zijn voet
stappen niet moer hoorden, fladderden ze uit
den gieter. Wat oen vreemde plaats! Hier
waren ze nog nooit geweest.
„Wat is het hier groot," zei Sjiep. „Ik
geloof, dat het tijd is, om naar huis te gaan
voor het eten."
„O, nee, nog lang niet," antwoordde Sjirp.
„We moeten eerst nog avonturen beleven.
Kom mee I"
Ze fladderden weg, maar Sjiep zuchtte:
„Als we alleen moedor maar konden hooren
kakelen."
Daar zagen ze een vreemd dier met twee
horentjes langs het pad komen kruipen. Het
had een rond ding op zijn rug en bewoog
heel langzaam.
„Het is geen worm," zei Sjiep.
„Maar het leeft wel," zei Sjirp.
Mijnheer Slak glohelde.
„Ik ben alleen maar een slak en ik draag
mijn eigen huis," zei hij.
„Ik heb wel eens van slakken gehoord,"
zei Sjirp. „Mijnheer en mevrouw Eend eten
zo op."
Mijnheer Slak kroop wat vlugger.
„Breng ze alsjeblieft niet hier," zei hij
boos. „Ik haat de heele Eenden-familie.
Daarom ga ik nooit naar de beek. Het kan
me verder niet schelen, waarheen ik ga.
Maar alleen naar de beek ga ik nooit 1 Ik
ga gauw slapen in mijn schelp. Goeden
middag."
Sjirp en Sjiep bleven hem nakijken tot hij
uit het gezicht was.
(De volgende week vertel ik hóe
het avontuur van Sjirp en Sjiep
eindigde).
RAADSELS.
I.
II.
Oplossingen der vorige raadsels.
Koffer—pofferdoffer.
rekenen
otter
geel
dag
o t
k
Goede oplossingen van belde raadsels
ook droogerij is nog voor goede oplossing
gerekend ontvangen van:
H. A.; P. en O. B.; O. B.; N. de B.; M. B.;
B. en T. G.; M. S. de G.; W. G.; J. L. de J.J
W. K.; W. en J. K.; W. en L. K.; M. v. d.
L.; B. P. L.; A. N.; B. L. v. O.; M. O.; J. O.;
A. R.; J. A. S.; C. S.; H. S.; S. T.; K. V.;
S. «n A. W.; A. en O. de W.
Nieuwe raadsels.
I. Het geheel is een spreekwoord Tan
22 letters of 5 woorden.
I—8—10—4—7—20—18—18—19 is een
plaats in Drente.
9106107 dientom iets te bevestigen.
18218816 is een familielid.
222148 ls een metaal.
II16B71912 is een zeer kort
tijdsverloop.
II. Ik ben de naam van een voedings
middel en word met 4 letters geschreven.
Keert men mij om dan ben lk een soort bak.
Wat ben lk
Zood~* een meisje daar trouwt moot zij
l schorten-draoht veranderen. Dan is
k),' uit met de witte en sierlijk bewerkte
..ukken dan mag de laplandsche voortaan
slechts bonte schorten dragen.
Droogdok.
o e r t ij d
