IE COURANT
Tweed© Blad.
VAN DINSDAG 8 JANUARI 1924.
plaatselijk nieuws.
Hr. Hs. „Heemskerk" was gistermorgen
8 uur in het EngeLsch Kabaai recht ten Zui
den van Plymouth.
Voor het op 4 en 6 December jX ge
houden examen ter verkrijging van het prak-
tijkdipttoma Boekhouden van de Federatie
van Handels- en K antoor bediend en-Véreeni-
gfnigen (zga Mercurius-dap-loma) zijn o.a.
geslaagd de dames L. L. Langerjjs en M. de
Kok, leerlingen van den heer R, de Kok.
Vertrek van den heer A. W. Michels.
In de groote zaal van het Bandsgebouw
had Zondagmorgen een intieme en treffen
de plechtigheid plaats naar aanleiding van
het vertrek van den heer en mevr. Michels
uit deze .gemeente. Zooals bekend is, zag de
heer Michels zich, om gezondheidsredenen,
die hem de voortdurende reizen naar de pro
vinciale hoofdstad op den duur onmogelijk
maakten, genoopt in Haarlem zelve te gaan
wonen. Zooals in de S.D.A.P. gebruikelijk
is, werd hem op hartelijke en treffende wijze
door de arbeiders uitgeleide gedaan.
Het merkwaardigste van dezen Zondag
morgen was de aanwezigheid, 'op die verga
derzaal van het Arbeidersfanfarecorps. En
nog merkwaardiger was de onberispelijke
wijze, waarop dit corps de pittige Internatio
nale vertolkte bij het binnentreden van den
heer en mevrouw Michels. Waarom was dat
zoo merkwaardig? vraagt de lezer. Hierom,
omdat dit fanfarecorps nog maar heel kort
bestaat, en dezen morgen zich voor het eerst
deed hooren. Vroeger heeft een harmonie-
kapel bestaan, die evenwel, zooals dat vaker
gaat, van liet tooneel verdween en niets meer
van zich liet hooren. Ongeveer drie maan
den geleden is dit fanfarecorps opgericht
onder leiding van den arbeider Lugtenburg.
Harmonie? Fanfare? vraagt alweer de lezer.
Die hebben toch geheel verschillende instru
menten? Juist, en nu komen we waar we we
zen wilden: de heer Michels heeft veel voor
deze jonge vereeniging gedaan, heeft ze ge
holpen met geld, zoodat ze instrumenten
konden, koop en. Was het nu wonder, dat ze
zich voor het eerst wilde- laten hooren aan
den heer Michels en diens echtgenoote bij
hun vertrek?
„De wereld steunt op nieuwe krachen,
Begeerte heeft ons aangeraakt".
Zoo bliezen ze, pittig en rhythmisch, zui
ver en goed.
Jawel, maar ook de zangvereeniging was
present. Die zong echter niet in het Bonds-
gebouw, maar elders. Laat ons geregeld ver
téllen hoe de zaak zich toedroeg.
Allemaal waren ze present, de zangver
eeniging, 'het fanfarecorps, de raadsfractie.
En nog veel meer. De heer Verstegen, pater
famiïias van al deze mannen en vrouwen,
had maar werk om het album te laten zien,
dat straks zou worden aangeboden, en waar
in de portretten voorkwamen van de ver
schillende besturen der socialistische orga
nisaties hier ter stede. Dat album bevatte de
portretten van de bestuursleden van de af-
deeling der S. D. A. P., den Held. Bestuur-
dersbond, de Socialistische Vrouwenclub, de
S.D. raadsfractie, de Zangvereem, „Kunst aan
't Volk", het Fanfarecorps (met aparte photo
van alle leden), de Arbeiders Jeugdcentralo
(pas opgericht) en het Arbeiders Strijkorkest.
Het was gebonden in fluweel en voorzien
van een opdracht.
Toen tegen twaalf uur de heer en mevrouw
Mlohels de zaal betraden, werden zij begroet
met bloemen en de muziek van het fanfare
corps. En toen de laatste klanken gestorven
waren, nam de afdeelingsvoorzitter, de heef
Verstegen, het woord.
Met opzet, zoo zeide hij, hen je hier door
tzle
nog eens extra dank te zeggen voor allee wat
hij gedaan heeft. Onze Bond verkeert op het
oogenblik in een stadium van meer inten
sief, meer productief werk. De periode, dat
wij in opstand waren tegen de autoriteiten,
is voorhij; wij oogsten thans de resultaten
van hetgeen onze leiders van vroeger de
den, we plukken de vruchten van onzen ar
beid. En het moet Michels een voldoening
zijn te weten, dat wij gecombineerd het werk
voortzetten, hetgeen door hem is aangevan
gen. De meesfcen onzer weten niet meer,
Michels voorgonzen bond geweest,ia Met zijn
werk voor oogen, zullen we overwinnen 1
Spr. biedt namens h,et Hoofdbestuur van
den Bond van M. M. P. een fraaie gekleurde
ets aan.
Namens het Camibó hield de heer B. v. d.
Pol vervolgens met een kort woord van dank
een bloemstuk aan mevrouw Michels aan.
De heer Michels dankte met enkele woor
den voor de gebrachte hulde. Het is moei
lijk voor iemand, die van een htflde als deze
het onderwerpjuister: het lijdend voor
werp is, in woorden te brengen wat op
zoo'n oogenblik in hem omgaat. Je onder
gaat iets in je binnenste, en dergelijke ge
voelens lateir-zich niet in woorden brengen.
Ik kan me voorstellen, aldus spr., dat men
behoefte gevoelt, als er een leider vertrekt,
dien een laatst vaarwel toe te roepen. Het
aantal leiders in onze partij is helaas nog
klein, dus het is begrijpelijk, dat men ieder,
die weggaat, mist. Maar persoonlijk heb ik
het land aan dergelijke huldigingen. Dat
nu wel niet vriendelijk, maar ik moet daarbij
altijd denken aan die tallooze naamlooze
werkers, die stillen onder ons, die nooit
worden gehuldigd, en die zoo ontzaglijk veel
doen voor ons werk.. Het is goed dat steeds
weer bij gelegenheden als deze te zeggen.
Zooals Verstegen al releveerde, was de
aanwezigheid van het fanfarecorps inder
daad de grootste verrassing voor mij. De
Muziekvereeniging, die altijd een ooilam was
geweest, die nimmer wilde groeien. Het is
onze grootste voldoening, dat het succes van
dezen morgen is behaald onder leiding van
een arbeider.
Wat mij thans aangeboden is, zullen in
derdaad herinneringen aan Helder ziijn. Maar
ook zonder deze stoffelijke blijken zou er
voor mij aanleiding te over zijn deze stad
nimmer te vergeten. Ontzaglijk veel heb ik
er meegemaakt, en'gelukkig, ook resultaten
van onzen arbeid gezien. Ik hoop, makkers,
dat jelui 'met je organisatie hier zult behou
den wat je hebt, dat je er het allerergste
mee zult kannen voorkomen. Daarom is de
beste wensch, dien ik achter kan laten, deze:
zorgt voor je organisaties, versterkt ze,
bouwt ze uit: gij zult ze in de komende jaren
noodig hebben.
„kuimte voor de zangvereeniging". De
heer Borkert had een heelen stapel perron-
kaartjes aan den man gebracht, en daar het
nu langzamerhand tijd werd voor den trein
van 12.40, trok alles stationwaarts. Aldaar
was het de taak der zangvereeniging den
vertrekbenden een laatste afscheidswoord
toe te zingen en wat zou daarvoor toepasse
lijker zijn dan Dirk Troelstra's aangrijpend
„Aan de Strijders". Eerst het bekende „Een
heid" (woorden van S. Bonn), en, tot slot
klonken over het perron de woorden:
O Strijders, die uw liefd' en leven,
Uw kracht, uw geest, uw heldenmoed,
Aan heel de menschheid hebt gegeven,
U brengen wij een broedergroet.
En of u het gelooven wilt of niet, maar
daar waren vochtige x>gen bij; dezen zang
en proppen in de kee^.
Gij zijt de-vreugde onzer dagen.
Gij zijt ons tropst en hulp en hoop,
Gij helpt ons 't bitt're leed te dragen,
Dat als een kanker ons bekroop.
Maar een afscheid moge ^weemoedig zijn,
we moeten er overheen,
dan ook de zang omhoog:
'En straks rijst
ihet muziekkorps verwelkomd. Met opzet, om
dat gij u voor het oorps bizonder hebt inge
spannen en wij het ons tot een eer rekenden
ie eens te laten hooren, wat wij al konden
in den korten tijd van ons bestaan. Dit corps
staat onder leiding van een arbeider, en dat
't in den korten tijd van zijn bestaan al zoo
veel presteeren kan, komt, omdat deze ar
beider prceieis weet hoe hij met zijn medo-
afbeiders moet omgaan.
Je gaat ons nu verlaten, Michels, en de
moesten onzer weten niet wat dat beteekent.
Je had de laatste jaren een andere maat
schappelijke taak te vervullen, die je aftrok_
van onze kleinere d'agelijksche werkzaam
heden. Er zullen onder de onzen een massa
zijn, die je, nu ja, van naam kennen, die we
ten dat je lid van Gedeputeerde Staten 'bent,
maar voor de rest niets meer. Misschien we
ten ze ook nog, dat je 'n weggejaagd matroos
bent, Michels, zoo een, die niet goed genoeg
was voor zijn werk aan de vloot.
Maar als ze zich dan rekenschap geven,
'dat deze weggejaagde matroos op het oogen
blik een van de grootste en aanzienlijkste
vertrouwensposten in het provinciaal bestuur
bekleedt, en ze willen daaraan dan een ,ge-'
schiedenis vastknoopen, dan, Michels, zul
len ze beseffen het ontzaglijke werk, dat jij
voor ons gedaan hebt.
Neen, de meesten weten het niet. wat
Michels heeft meegemaakt; welke bergen
van werk verzet moesten worden in den loop
der jaren, om te verkrijgen wat we hebben.
Wij zijn gegroeid, we hebben een massa in
stellingen gekregen, en nu we dit alles heb
ben, gaat Michels ons verlaten. Hij moet dat
doen, omdat zijn gezondheidstoestand het
eischt, maar we zoudep, hem willen vragen
de Heldersche arbeiders nog een beetje in
zijn herinnering te willen houden. En we
hebben .gemeend een heel eenvoudig bewijs
van onze groote erkentelijkheid jegens hem
te moeten geven: een album met de portret
ten van de bestuurders van al onze instel
lingen, dat, hopen wiij, de herinnering aan
Helder levendig zal houden.
Nu trad d'e heer Smith, Voorzitter van den
Bond van Minder Mariine-personeel naar vo
ren, die een kort woord-wenschte te zeggen
en zoo gelukkig was Michels nog eenmaal
in het eigen .gebouw der matrozen te kun
nen toespreken. Het is te eenenmale on
doenlijk alles te releveeren wat Michels voor
de beweg'ng gedaan heeft. De bedoeling van
het Hoofdbestuur van onzen Bond is hem
Heil u! de toekomst lacht u tegen,
De dag der vrijheid rijst omhoog 1
Dat was het einde. De heer Michels had
nog gelegenheid1 een paar woorden van dank
te zeggen, en, onder het drukken van een
aantal handen, ging de trein weg, nagewuifd
ioor de talloozen, die achterbleven.
Orgel. Herst. Evang. Luth. Gemeente.
Door de ongelfondscommissie der Hersteld
Evang. Luth. Gemeente .alhier werd, ten be-
lioeve van haar prachtig kerkgebouw in de
Veezenstraat, aan de firma R. van den Burg
te Amersfoort, die voor Nederland de be
roemde kerkorgelfabriek van de firma Sauer
te Frankfort a.d. Oder, vertegenwoordigt, de
levering opgedragen van een geheel nieuw
cerk-concertorgel, dat gebouwd wordt naar
het reln-pneumatisch systeem.
Het Instrument, dat twee klavieren en vri
pedaal krijgt, zal bevatten 12 stemmen, sa
men uitmakende een geheel van pl.m. 700
pijpen. Het bovenmanuaal wordt gebouwd in
,een zwelkast, terwijl voorts nog een automa
tische pedaalomschakeling en de noodige
drukknoppen worden aangebracht. Aan het
orgel wordt een electrische windvoorzienlng
en tevens een hulptraptoestel aangebracht,
zoodat dit instrument vereweg het mooiste
hier ter stede zal worden.
De aflevering zal uiterlijk met Paschen
moeten geschieden.
De firma van den Burg wordt alhier ver
tegenwoordigd door den heer J. A. van der
Vliet, orgelhandel, Koningstraat.
Het is wellicht niet van genoegzame (be
kendheid, dat de posterijen in December
een tweetal z.g. „Kerstzegels" hebben uit
gegeven. Deze postzegels 'zijn vervaardigd
naar ontwerpen van onzen -grooten schilder
Toorop, en de bedoeling-daarvan is uit den
verkoop daarvan een fonds te 'kweeken
ter ondersteuning van noodlijdende kunste
naars. De postzegels zijn in twee soorten
verkrijgbaar, n.1. van 10 en van 2 cent, doch
voor elke waarde moet een toeslag van 5
cent worden betaald. De zegel van 10 cent
voor brieven dus kost alzoo 15 cent,
die van 2 cent voor drukwerk tot 50 gram
X- 7 cent. Deze 5 cenit wordt aan bedoeld
fonds afgedragen.
Door deze zegels te koopen, steunt men
alzoo de kunstenaars. Hoewel de verkoop
aan de postkantoren 15 Januari wordt stoP-
gezet, blijven de zegels voor onbepaalden
termijn geldig. Het is dus voor niemand een
bezwaar er een stuk of wat te koopenv om
dat men ze steeds gebruiken kan.
Doel van dit schrijven is het publiek eens
op te wekken tot het koopen van deze ze
gels. Betrekkelijk zijn ze natuurlijk duur,
want inplaats van 10 oent kost een brief
dan 15, en de Heldersche Courant, die u
mogelijk voor 2 ct. aan een familielid zendt,
zou u dan 7 cent port kosten. Maar de weten
schap dat deze extra-belasting ten goede
komt aan een groep mensohen, die 'het zeer
noodig (hebben, en die ons met hun kunst
zooveel mooie en dikwijls ontroerende
oogenblikken hebben geschonken en nog
zullen schenken, kan u met deze extra uit
gave toch wel doen verzoenen. Zooveel cen
ten worden .gedachteloos weggeschonken;
welnu, laat men nu ook eens aan deze kun
stenaars denken. Bovendien hebben de ze
gels voor de albums van uw kinderen, of
van verzamelaars onder uw .kennissen, na
tuurlijk groote waarde.
Nog deze week kan men ze ten postkan-
tore krijgen, daarna niet meer. Maar ze blij
ven geldig, op al uw brieven of druk
werken.
Het IJs.
Het was ouderwetsehe ijs-Zondag, zoo
een, als we maar weinig meer meemaken in
onze meestal kwakkelende winters. Het duurt
hier meestal wat langer dan in andere plaatsen,
maar als het ijs er is, hebben we gelegenheid
te over op de vele en uitgestrekte fortgrachten
om te rijden. En zoo is het dan ook geen won
der, dat Zaterdagmiddag en Zondag de geheele
binnenstad1 uitgestorven was en dat alles zich
concentreerde op de grachten rondom. En daar
deze zeer uitgestrekt zijn, was het gelukkig
meestal niet zoo overweldigend druk, dat de
rijders er last van hadden. Algemeen werd be
weerd, dat het mooiste ijs te vinden was op de
gracht onmiddellijk achter het meteorologisch
station, en hier vond men dan ook vele uitste
kende rijders en rijdsters. Het Sjs was er spieJ
gelglad' en zoo hard als kristal. Er was een
hoekje, bij uitstek geschikt voor de kunstrijders,
en hier kon men ze dan ook geregeld vinden met
hun evolutlön. De ook als zwemsters welbekende
gezusters Lanser vond men er ook, en de klein
ste van de twee verrukte de omstanders door
haar sierlijke zwenkingen. Er waren, maar wei
nig heeren, die zich "friet dit jonge meisje durf
den te meten, en de meesfcen was zij verreweg
de baas. Zij walste op haar schaatsen met een
gemak, een sierlijkheid van beweging, een ele
gantie en een zwier, die een lust voor de oogen
waren.
Rondom de forten, waar de banen het breedst
waren, bewogen zich uitteraard de meeste rij.
ders. Aan den kant stonden ook reeds de oud
Hoüandscbe „koek-en-zoopjes", zooals men ze
op de schilderijen onzer 17de-eeuwsche mees
ters vindt. Al moge het dan waar zijn, zooals
een bejaard man ons opmerkte, dat men hier
niet zooveel rijders vindt „bij ons op Terschei
ling rijden de menschen van 70 jaar nog"
toch zagen wij Éeel wat goede rijders en rijd
sters. Het is altijd een mooi gezicht een goed
schaatsenrijder te zien, en de eenzame schild
wacht van „Erfprins" kwam Zaterdagmiddag
oogen te kort. Zelfs de eenden van den heer
Hoogerduyn hadden er hun pleizier in, want ze
snaterden, dat het zoofri lust was.
Baanvegers waren ook in actie, d. w. z. ze
streken wel de centen op-, die men hen geven
wilde, veegden een tien- of twintigtal meters
schoon, en lieten, de rest de rest maar. Het is
zeer verdienstelijk, dat deze menschen trachten
een daggeld'je te verdienen, en op het ijs is men
meestal nogal gul ook. Maar de rijders mogen
dan toch zeker ook verwachten, dat de geheele
baan geveegd wordt en niet maar een stukje
De IJsclub „Het Noorden" had de beschik-
king over een der grachten en langs den kan
electrische verlichting geplaatst. Zaterdagavonc
was het daar zeer druk; de breede fortgrachten
achter de Anemonenstraat warén hier het ter
rein. Toen wij er Zondagmiddag even eep kijkje
gingen nemen, kregen wij den indruk, dat het
ijs, tengevolge van het spuien dezer grachten
bedenkelijke scheuren vertoonde, hetgeen na-
tuurlijk hoogst gevaarlijk is en aan het ijsgenot
afbreuk doet. Zou men dit spuien nu, zoo lang
wij hier ijs hebben, niet wat kunnen temperen?
Het zou toch jammer zijn, dat de IJspret, die
toch meestal maar van korten- duur is, bedorven
werd, omdat het te gevaarlijk zou worden.
Groot was het aantal wandelaars langs de
oevers dezer grachten. Zooals gezegd' was in de
stad alle leven uitgestorven, daarentegen was
het op de gladde en lang niet gemakkelp be
gaanbare wegen langs ae grachten ontzaglijk
druk. Het is te hopen, dat, nu het ijs er eenmaa.'
is, 'het nog maar een tijdje aanhoudt.
Zondagmiddag werd ook reeds op het Helder
sche Kanaal gereden. Hierwas het ijs verre van
fraai; de straatjeugd had er voor eenige dagen
terug groote hoopen sneeuw op gegooid, die
langs den kant lagen, en d'lt was thans vastge
vroren. Zoo wreekt het kwaad zichzelven: in
plaats dat de jongens en meisjes nu een be
hoorlijke baan hier hadden, moesten ze op heele
smalle baantjes tnsschen de sneeuwklompen
door hun weg zoeken.
Maandag was het op de verschillende gedeel
ten van het Heldersche Kanaal reeds veel druk
ker. Velen, wier werk hen niet veroorlooft den
geheelen dqg aan de ijsgoden te geven, willen
toch even „en passant" een slippertje maken,
en binden dan de schaatsen maar even voor of
vlak bij huis aan. En toen des namiddags de
scholen vrijaf kregen, werd het er een ware
invasie van jongens en meisjes. Sakkerloot, wat
hebben ze hun hart kunnen ophalen! En wat
zijn er al, naast onnoemelijk veel krukken, een
aantal -goede rijders en rijdsters in den dop aan
wezig! Schaatsenrijden is, evenals het genie,
aéngeboren, en het eerste is nog zoo'n soort
erfelijkheid ook.
Een tamelijk harde oostenwind en een mistig,
-miezerig weer, maakten in den namiddag het
verblijf op het ijs minder prettig. Ondanks dit,
was het bezoek des avonds op de banen van- de
IJsclub „Het Noorden" tamelijk druk. Men
reed daar vrijwel in het oppertje van „Dirks
Admiraal". Hoewel voor ons bureau was aan
gekondigd, dat van 7 -tot 10 een orgel op het ijs
zou staan, was dit, waarschijnlijk omdat men
tengevolge van het gure weer op weinig bezoek
rekende, niet aanwezig.
Van de zijd'e van het bestuur der IJsclub „Het
Noorden" schrijft men ons:
Nu de vorst haar intrede heeft gedaan, en de
jonge IJsclub „Het Noorden" de sportliefheb
bers wil laten, profiteeren, kan men toch zien,
dat- hier inderdaad, zoo goed als in andere plaat
sen, iets valt te hereiken. De IJsclub „Het
Noorden" laat voor haar leden en verdere sport
liefhebbers de banen onderhouden door arbei
ders in loondienst. Des avonds zijn deze banen
eleptrisch verlicht, hetgeen dus iederen rijder
leci
ten goede komt-. Schaatsenrijder zoowel als ge
woon toeschouwer profiteeren overdag en bij
avond.
Een dergelijke opzet kost veel geld, en naar
ons van verschillende zijden -ter oore kwam,
wordt er door het publiek onvoldoende geofferd
om de dageijjksche kosten dezer ijsclub goed te
maken. Men bedenke, dat ons werk aan velen
ten goede komt. Wij stonden er bij, dat de be
stuursleden- moesten bedelen om een paar
seoondeloten te verkoopen, teneinde aan een
bepaald bedrag te komen tot dekking der kosten
voor de baanvegers. Zeer vele personen loopen
door de oontróle zonder iets te geven, en daar
van kunnen wij toch zeker geen baanvegers be
talen. Al ons werk zou beloond worden als ieder
nu eens een cent of twintig per dag betaalde.
Indien men in de toekomst niet -meer iets van
dezen aard krijgt, zal dat zeker niet aan het
bestuur van die IJsclub liggen.
Het moet toch voor elk sportliefhebber prettig
zijn te weten, dht d'e Vereeniging zorgt, dat hij
voor een klein bedrag rijden kan zonder lastig
te word'en gevallen door baanvegers. Men zal
-toch niet willen, dat zoo iemand in dezen tijd,
waarin zijn gezin eenige inkomsten hard noodig.
heeft, met -leege handen huiswaarts wordt ge
stuurd? Welnu, offert allen een steentje, gij
steunt een goed en verdienstelijk werk. Laat
deze oproep niet vergeefsch zijn, maar helpt
-ons, om hier ter stede iets goeds tot stand' te
brengen. Als het zoo moet doorgaan, zullen wij
ons werk weldra stop moeten zetten, en dan is
het gedaan met het rijden des avonds.
Eigen Stoombootonderneming E.s.oji.a.
Tengevolge van de aanhoudende vorst, wordt
de verbinding te water Helder—Alkmaar—Am
sterdam steeds moeilijker. Toch tracht de
„Esona" die verbinding met inspanning van alle
krachten te handhaven. De vaart Amsterdam
Alkmaar is door het meerdere verkeer nog open,
doch het traject AlkmaarHelder is sedert Za
terdag niet bevaren. „Esona" iis bezig goederen
per vrachtauto's van Alkmaar te halen en pro
beert op deze wijze de ergste stagnatie te voor
komen. Zoodra zich de gelegenheid voordoet,
zal door „Esona" worden getracht hst N.-H.
Kanaal van Alkmaar naar Helder open te bre
ken.
Het zal zeker de Instemming van de Helder
sche zakenmen-schen en burgerij hebben, dat
„Esona" kosten noch materiaal spaart om de
verbinding HelderAlkmaarAmsterdam te
onderhouden.
Da postverblndng met de eilanden.
Nu het ijs weder een voorname rol speelt
in ons dagelijksch leven', zal het onze lezers
interesseeren een en ander te vernemen om
trent de -postverbinding met onze eilanden.
Naar de directeur van het postkantoor
alhier, de heer Jonker, ons mededeelde,
loopt de verbinding met het grootste en be
langrijkste eiland, Texel, vooralsnog geen
gevaar. De „Dageraad" onderhoudt nog el-
kan dag d'e verbinding, zij het dan ook, dat
deze uit den aart} der zaak niet meer regel
matig eenige malen daags plaats heeft. Van
Texel uit is een zeer goede secundaire ver
binding met Vlieland, die, indien het traject
H-ar lingenVilei and mocht tekort schieten,
nog zeer lanig de post enz. kan overbrengen.
Slimmer wordt het met Schiermonnikoog. Dit
eiland is al eenige dagen geheel geïsoleerd
geweest, zoodat de regeering thans aan den
vliegdienst dér marine 'het transport van gist
-op-droeg, daar dit' voor het 'bakken van brood
onvermijdelijk is, en de Schiermonnikpogers
daaraan behoefte 'hadden. Maandagmorgen
zijn twee vliegtuigen der marine met een
lading gist en de -post, naar dit eiland ver
trokken. Mocht de vorst aanhouden, en ook
de andere, thans nog te water in stand ge
houden verbindingen met onze Wadden
eilanden' in het gedrang komen, dan zal het,
meenen wij, zaak zijn groot er vliegtuigen
daarvoor te requireeren, daar natuurlijk uit
den aard der zaak de watervliegtuigen der
marine niet Ingericht zijn op vervoer van
groote hoeveelheden'.
Ook de verbinding met Wielingen kan op
het oogenblik nog in stand wordén gehou
den; het is natuurlijk niet te zeggen voor
hoe lang.
GEMEENTERAAD.
De Oommissie van het Grondbedrijf heeft,
in overeenstemming met 's Raa-ds bedoeling
voor de met Deoemb-er 1028 vrij van huur
gekomen perceelen wei- en tuinland, het tijd
vak van verhuring bepaald op drie jaren,
zoodat alle reeds verpachte gronden tot 1020
zullen zijn verhuurd, met uitzondering van
een paar perceelen, waarvan het huurcon
tract eindigt e'nde 1025. Voor de Volks
tuintjes blijft het tijdvak van huur één jaar.
Voor zijn door B. en W. aan den Raad
een tweetal voorstellen ingediend, strekken
de tot wijziging van erfpachtsvergtunningen,
Oprichting cursus Hoofdacte.
B. en W. hebben aan den Raad het vol
gend schrijven gericht:
In Uwe onlangs gehouden vergadering
werd reeds met een enkel woord ter sprake
gebracht het feit, dat in de laatste jaren in
deze -gemeente geen gelegenheid voor onder
wijzers en onderwijzeressen meer bestaat om
zich onder voldoende leiding te bekwamen
voor het examen van Hoofdonderwtjzer(es).
Uw College machtigde ons toen reeds een
onderzoek-in te stellen naar de mogelijkheid
om tot opri-chfcig van een gemeentelijken cur-
sus te geraken.
Nadien is Ingekonm een aan uwe vergade
ring gericht verzoek, gedaan uit naam van
een 20-tal onderwijzers en onderwijzeressen,
om van gemeentewege een kursus voor de
opleiding van het hiervoren genoemd exa
men in het leven te roepen.
Wij' hebben daarom de eer U thans nog
het volgende mede te deelien:
Zooals ook Uwe vergadering wellicht be
kend is, bestond voorheen in deze gemeente
een particuliere cursus, gesubsidiëerd door
de -gemeente. Deze cursus is evenwel sedert
een paar jaren opgeheven. De studeerende
onderwijzer®(essen) bezochten daarna den
gemeentelijken hoofdaktecursus te Alkmaar,
wat evenwel' met veel tijdverlies en groote
finiancieele opofferingen gepaard gaat, te*
meer waar het Rijk geen reiskosten aan de
cursisten meer uitbetaalt. Het gevolg hier
van is, ook volgens deskundigen, dat vele
ond erwijzers(essen) de studie voor de hoofd
akte laten rusten.
Herhaalde malen reeds is getracht hier ter
stede weder een particulieren cursus op te
richten, doch even vgle malen mislukte dit.
Het komt ons in }Let algemeen belang ech
ter zeer wensohelijk voor dat een cursus, als
bovengenoemd. In deze gemeente bestaat,
omdat dan een volledige opleiding voor on
derwijzer aanwezig is. "Waar, zooals hier
boven reeds is gezegd, het particulier initia
tief in dezen faalt, meenen wij dat het op den
weg van de gemeente ligt een cursus in het
leven te roepen.
Wij zijn, wat deze aangelegenheid betreft,
verder te rade gegaan met den Directeur der
Rijksnormaallessen, alhier, aan wien wij, in
afwachting van Uwe definitieve beslissing
omtrent de oprichting van een cursus, heb
ben verzocht dé noodige voorbereidende
maatregelen te treffen. Voorts hebben wij
een verzoek om een Rijkssubsidie, voor de
instandhouding van den cursus gedaan, op
welk veraoek echter, zooals U uit de bij de
stukken "vergelegde beslissing blijkt afwij
zend is beschikt. Ondanks deze beslissing
meenen, wij, dat de aan de instandhouding
verbonden kosten, mits een minimum van 15
cursisten wordt gesteld en een cursusgeld
wordt geheven van 50.per cursist en per
jaar, voor de gemeente niet van zoodanigen
omvang zijn, dat d'e oprichting van een ge
meentelijken cursius hierop moet stranden.
Volgens een door den Directeur der Nor
maallessen opgemaakte en door ons juist ge
achte begrooting worden de kosten, voor re
kening der gemeente komende, voor het cur
susjaar 19231924 geraamd op 724.55.
B. en W. stellen voor een betreffend voor
stel aan te nemen.
Commissie van Bijstand Ziekenhuis.
Mevr. van der Hulst en de heeren L. F.
van Loo en J. C. Maters hadden den Raad
voorgesteld over te gaan tot- de benoeming
van een Commissie van Bijstand voor het
Ziekenhuis. Wegens het late uur kwam een
voorstel, dat B. en W. hadden ingediend,
niet meer in behandeling.
•B. en W. dée-len thans mede, dat het hen
niet- geraden voorkomt om nu over te gaan
tot het benoemen van een Commissie van
Bijstand v-oor het Ziekenhuis, daar nog steeds
onderhandelingen worden gevoerd omtrent
de reorganisatie van den geneeskundigen
-dienst. In dit stadium nog een Commisa'e
van Bijstand te benoemen, achten B. en W.
met het oog o-p een spoedige afwikkeling
niet gewenscht.
Lijst Tan gevonden voorwerpen
Terug te bekomen aan het Hoofdbureau van
Politie:
een koralen halsketting, een manchetknoop,
eenige huisdeursleutels, een klnderhandschoen-
•tje en bij:
N. E. Stecher, Slulsdijkstr. 84: een postduii.
Levering, Brakkeveldweg 18: een werkbroek
en -jas.
Zwaneveld', De Ruljterstr. 48: een hondenbak»»
band.
H. Zegel, BrouwerStr. '87: een ceintuur.
Van der Koolj, Oestersteeg 1: een kinderhand-
schoen.
O. Geus, Molenstraat 24: een portemonnaie met
Inhoud'.
J. Verschuur, Dahliastr. 10: een (Fransohe)
huisdeursleutel.
A. Lastdrager, Walvlschstr. 12: een ceintuur.
Brosse, Wachtschip: een huisdeursleutel.
C. Meijer, L. v. Berkstr. 1: een vulpen.
Kerkhof, Stakman Bossestr.: een ceintuur.
P. Wakker, J. in 't Veltstr. 42: een kinderhand^
schoen.
K. Mastemaker, Achtergr. Z.Z. 20: een bril in
étui en een stukje breiwerk met 4 breinaalden,
J. D. v. d. Veen, J. in t Veltstr. 80: een zakmes.
Flink, Piet Heinstr. 17: een sleutel van een
hangslot.
K. de Jong, Basstr. 57: een kinderhandschoen.
Jongepier, Schagenstr. .20: een alpaccabeursje.
A. W. Klok, Langestr. 115: een schietmasker.
Scheer, Kanaalweg -20: een zweep
R. Regelink, Langestr. 50: een petroleumlan-
taarn.
H. de Jonge, le Vroonstr. 72: een heerenhor-
loge.
MARINEBERICHTEN.
Hr. Ms. „Tromp".
'Blijkens een bij het departement van ma
rine ontvangen telegram Is Hr. Ms. pantser-
schip Trcwnp, ouder -bevel van kapt. ter zee
T. A. van Hengel, op zijn oefeftingsrels
naar de Mlddellandsche Zee Vrijdag te Ma
laga aangekomen.
De tocht van de Pelikaan en de onderzee
booten.
De landvoogd' heeft dén ooimmlandanten van
de Pelikaan en de onderzeeboeten een' maal
tijd aangeboden en sprak zdjn groote waar-
deering uit voor de officieren en de beman
ning, die kfanig den tocht hebben volbracht.
Hij' -bracht een heildronk uit op de marine,
die, zoo zeide hij, niet behoeft te wanhopen,
zoolang er nog zulke ófficleren en beman
ningen zijp. De vlootvoogd dankte namens
de marine.
Liefdadigheidspostzegels.
De uit Oo«t-Indië teruggekeerde off. vwn adm.
dier le kl. H. G. Gerd'et, wordt te '«-Graveaha^#
werkzaam 'gesteld' -bij het Dep. vaa Marine.
Onder nadere goedbeurl-na van Hare Majesteit
de Koningin met ingang van den Hen Jan. 1924
eervol ontslag verleend aan den off. van tgee. der
le kl. F. J. L. Woltriag.
Da off. van gez. der le kl. L. Hendriks, mat
ingang van den len Febr. *24 ter beschikking ge
steld, is aangewezen om den len Maart d.a.v. met
het a.s. Vondel naar Ooist-Indië te vertrekken.
Op den 22en Jan. 1924 wordt de kap. ter zae
A. M. Kan -eervol ontheven van het bevel over
Hr. Ma. Wachtschip alhier, op dien datium ter
beschikking gesteld en eveneens ontheven van de
betrekking van havenmeester.
K,ap.-luit. ter zee W. Brandt wordt op genoem
den datum belast met het bevel over Hr. Mis,
Wachtschip 'te Willemsoord en met de betrekking
van -havenmeester.
Luit. ter zee le kl. van Moors-el wordt op den
17en Jan. *24 eervol ontheven van het tijdelijk
bevel over Hr. Ms. Wachtschip te Vlissingen en
op dien dattim ter beschikking gesteld.
ap.-luit. ter zee H. M. Manikus wordt met in
gang van den 17en Jan, '24 belast met het tijdelijk
bevel over Hr. Ms. Wachtschip te Vlissingen.
Serg.k'ok H; J. Galavazi op 9 Jan. *24 van Kae.
O.zeedienst naar Hr. Ms. van Speyk.
Idem N. Scheffer 9 Jan. '24 van, Wachtschip
Wiill-emsoonT naar Kaz. 0.zeedienst.
De buitengewoon adelborst le kl. van dl# Kon,
mar.-res. F. W. d)e Groot is voor den tijd van 8
maanden geplaatst aan boord van Hr. Ms. artil»
Ierie-instructieschip Gelderland -te Ndeuwediep.
Bij 't laatst 'gehouden examen voor den rang
van off. van den M. S. D. le kl. is geslaagd' de
id. 2e kl. A. D. Jongkees, alhier.
Deze is aangewezen -voor den dienst in Oost-
Indië en zal zijn bestemming volgen met het sa
Kawi, dat 26 dezer wn Rotterdam vertrekt.
De buitengewoon adelborst le kl. der Kon.
marine-reseve J. Go-os wordt geplaatst bij den
onderzeedienst tg Willssnaoerd.
