E
Populair Bijvoegsel van de
HELDERSCHE COURANT,
van Zaterdag 26 Januari 1924.
OUD-HOLLANDSCHE OPSCHRIFTEN.
n y,.a'Jr
LPlhKHQr.il
NO. 107 (AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN)
UIT DE OUDE DOOS.
Rijmpjes op Luifels, Wagens, Glazen en Uithangborden I
Overgesohreven door CAREL BRENSA.
Ben heer met maar één been wie had
het ooit vermoed!
Zal met een Prinses van 'sKonings af
komst trouwen,
tVerminderen van een been, vermeer
derde zijn moed.
Om naar den echt te staan van zoo door-
luchte vrouwen.
Wanneer hij was geweest zijn tweed© been
ook kwijt,
Dan had hij naar nog hooger vrouw
gevrijd.
Dat komt omdat d!e man, die kwijt beide
beenen,
Daarmee verloren heeft de vrees voor.
blauwe schenen1!
Somtijds meenen1 jonge dwazen.
Dat de oude lieden razen!
Maar zij hebben meer vergeten,
Dan de jonge zotten weten.
Geen hooger ambt te lande of te water.
Geen hooger in het Hof noch in den
Hoogen Raad.
Bij zijnen hoogen .stand la al t andere
laag.
Hij ia den Hemel 't naast en d' opperste
in den Haag.
Het geld dringt door een stalen deur,
't Zet wijsheid, eer en al te leur.
Het geld is kruid van groote kraoht
Hetwelk de gansche wereld aoht.
Als u dit goed gezelschap faelt,
Dan wordt ge zelden wel onthaald!
Huizen te bouwen, dat is een lieve lust.
Maar dat het zooveel kosten zou, waren wij
ons niet bewust.
A\s God het geeft baat afgunst niet!
Alia God 't onthoudt baat arbeid niet.
Ramp en schamp moet hem geschien.
Die meer zegt, dan hij heeft gezien.
Ik ben Jan Pieters geboortig van Luike!
En verkoop garnalen en alikruiken.
Zich altijd in die kroeg bevindt
En de waardinne wed betaalt.
Het is mij raadsel, waar hij 't haalt.
In uw handel zijt rechtvaardig!
Aan' uw tafel net en aancligl
Op het bedde zoet en minnigl
In den oorlog niet te vinnig!
In de Kerke weest aandachtig!
In uw kleeding niet te prachtig!
Die zich naar deez' les kan dragen,
Vindt bij: God' en mensdh behagen.
gro
ij van doen
is!....
Gij groote Heer van SommeladJJk,
Ik ben zoo arm en gij zoo rijk!
En weet gij waar het juist aan scheelt?
I is ongelijk verdeeld!
Het geld
Mfosg
DE ROMAN VAN JULIA RAKOCZY.
Een Oud-Weensche liefdesgeschiedenis.
Het was ln het allerlaatst der zeventiende
eeuw, dat de stad Weenen binnen zijn mu
ren geïnterneerd hield de fiere vorstin Ra
koczy, trotsdh opstandellnge van ©del Hon-
gaarsóh bloed tegen de Oostenrhksche over-
heersching. Drie jaren lang had zij met de
haren ln de oudte vesting Munkaoz het
Öostenrij'ksche geweld weerstaan, anaar ten
slotte had zdj móeten oapituleeren.
En omstreeks de negentiger Jaren zagen
de Weenera haar hoewel met ongebroken
trots als keizerlijk gevangene met zoon
en dochter.
In diezelfde jaren borg Weenen een an
dere gevangene in den persoon van den
bijna 50-jarigen graaf Asprement, een West-
faal van geboorte. Hij1 bad in den oorlog den
rang van veldmaarschalk bekleed, maar hac,
voor den keizer de stad Belgrado niet kun
nen behouden. Dat werd hem bitter kwalijk
genomen en er moest zelfs een scheldsge-
recht worden benoemd om uit te maken in
hoeverre er van hoogverraad kon worden
gesproken.
Er bleek van hoogverraad geen sprake te
wezen. Aspremont werd vrij gesproken
Hier ligt een stumper ln het graf,
Aan wien de buurt te eten gaf
Een zwijn in leven en ln werken.
Die meer biji and're vrouwen lag,
Als in Brevier of bijbel zag.
Bidt zoo 't kan helpen voor dit verken!
Is Liefde dronkenschap? Dan ben ik
altijd zatl
Schreef iemand op een lei
Een ander kwam en schreef er bij:
De '„Liefde" kan er af! 't Is waar.be
halve datl
(Wordt voortgezet).
maar do hem aangedt,: e smaad ibleef en hij
trok zich uit het publieke leven terug
„om een kluizenaar te worden" naar een
oude kroniek schreef.
Maar zie - juist toen de oude generaa
zich dit had voorgenomen, klopte plots en
met groote hevigheid de liefde op de deux
van den niet meer Jongen krijgsman en gaf
aan zijn leven onverwacht een geheel andere
richting,
Niemand weet pree es hoe de liefde kon
sluipen tusschen den graaf Aspremont en
de jonge mooie dochter der trotsche vorstin
Rakoczy de prinses Julia, maar toen het
nmaal bekend
uljzi'
Wfl
DE ZEESCHILDER.
Een Novelle uit het Engelsch.
Hier is een brief van Vernon Chïïd,
kindje zei ik aan het ontbijt tegen mijn
vrouw, toen ik de brief van mijn notaris op
genomen had.
En wat zou die weer willen? vroeg
Muriel, mijn vrouw, zonder bepaalde interesse.
Misschien heeft iemand ons een groot for
tuin nagelaten] plaagde ik haar.
Het zal eerder een vergeten rekening zijn
meende Muriel.
Inmiddels maakte lk den brief open en las
haar den.Inhoud voor.
Wij waren er belden ten hoogste verbaasd
over!
Uit dan brief bleek n.1. het volgende:
Onze notaris Vernon had een rijke cliënte,
die heel gelukkig met haar man leefde, maar
wier geluk door één ding verduisterd werd,
P.l. de manie van haar man om.... zeegezich
ten te schilderenI lederen morgen en lederen
avond ieder vrij oogenblik en Iedere Zon
dag werd daaraan besteed. Er bieef tijd noch
aandacht over voor andere dingen. Het werd
een wanhoop....
En in haar radeloosheid had de rijke dame
zich tot haar notaris gewend om hulp!
En? vroeg Muriel, toen ik klaar was..
eenmaal bekend geworden was, glimlachte
Weenen.
1 Want de tijden mochten dan nog zoo ro
mantisch zijn, ieder besefte, dat noch de
Keizer, noch de oude vorstin zelf, ooit hun
toestemming zouden geven tot een dergelijk
ouwelijk. De Graaf echter wilde zekerhek
hieromtrent,
Van alle twee de zijden inmiddels hoorde
zich de weigering toevoegen.
"at de prinses hetreft, nam men aan
stonds de maatregelen, welke in die dagen
In een soortgelijk geval te doen gebruike
lijk waren: Men sloot haar stil maar
veilig in een klooster op
En ln de Weensche toon-aangevende krln-
pn was „de affaire Rakoczy—Aspremont"
aarmede afgedaan^^^^H
De Graaf zou wel naar zijn Westfaalsche
bezittingen terug keeren de prinses wel
den sluier aannemen, die al zoo menige
liefdes-tragedie had helpen verhullen
meende men.
Maar Aspremont berustte niet.
Hijvorschte net zoo lang na, tot hij de ver-,
blijfplaats der mooie Julia had opgespoord.
Ze was bfj de Urselinen ondergebracht Nu
liet hij geen middel onbeproefd. Teerhar
tige nonnetjes brachten, naar de kroniek
verhaalt, briefjes en boodschappen over. En
op zekeren dag zelfs hield de graaf den sleu
tel van de klooster-spreekkamer in zijn be
vende handen. Toen kwam een schemeruur
vol gelukzaligheid, waarin een vermomd rid
der een jonge vrouw in de armen hield. De
oude kloostermuren echter, moeten, ondanks
alle medewerking der meevoelende kloos
terzusters, toch ooren gehad hebben, want
geruchten over de bijeenkomst der gelieven
drongen door tot zelfs bij den bisschop van
Weenen, graaf Trautschon.
Dit nu was een mild en goed man, en' hij
besloot de zaak persoonlijk te gaan regelen
en tot een goed' einde te gaan brengen.
Op een vroegen avond kwam bij onaan
gediend in het UrselineMooster, trad de
spreekkamer binnen en sloot de deur achter
zich af. Een gil weerklonk,, een man ontdeed
zach van zijn vermomming en trad vastbe
sloten op den bisschop toet.
En jonge vrouw zonk aan zijn voeten1.
Hoe kan men tusschen heilige muren
een zoo wereldsoh spel spelen, Graaf?
vroeg de oude priester verwijtend.
Toen knielde Aspremont naast Julia neer.
Wiji hebben ons wederkeerig verbonden
voor allen tijd en eeuwigheid, heer Bisschqp
sprak h}j.
Peinzend zag de oude man op het paar
neer. Maar hij was vóór alles dienaar des
keizers. En hij schudde het hoofd. Wel wil
de hij zoo zeide hij, alweer volgens de
oud© kroniek hun liefdé zegenen, opdat
hun zonden hun vergeven zouden worden
en zdj; in het hiernamaals vereend zouden
zijn. Maar op aarde zouden zij' dan verder
voor goed gescheiden worden.
De igraaf Aspremont berustte slechts tüL
deiyk.
Want op een donkeren nacht hield voor
het gesloten klooster en eten donkere karos
stil een poortje werd geopend een
slanke gestalte sloop naar binnen.
Toen klapte een portier dicht, de paarden
zetten aan, het rijtuig verdween in de duls-
ternia
De ontvoering was gelukt en ln alle stilte
lieten graaf Aspremont en Julia Rakoczy
zich trouweni Gansch Weenen lachte toen
het geval bekend waa Slechts de Keizer
en de gravin Rakoczy waren boos.
De oude bisschop schudde het hoofd.
Maar het jonge paar lachte ln het volle
leven.
DIALOOG.
Wat wil nu Vernon, dat wij er mee te maken
hebben?
Dit! antwoordde ik, en las haar het
betreffende deel van het schrijven voor.
Luister: Die mijnheer moet er eens uit
en bij menschen zijn, die voldoende artisticiteit
hebben om hem aan zijn verstand te brengen,
dat hij nonsens maakt en dat hij beter deed
zijn geld te verteren. Aangezien jij een schrij
ver bent en over fantasie beschikt, heb ik ge
dacht dat Mr. Masheder zooo heet de pa
tiënt eens een week bij jullie moest logeeren.
Zijn vrouw heeft ér twee honderd pond voor
over als hij gezond en.genezen bij haar terug
komt.... Probeer het eensl Aangezien jij
juist een huis aan zee hebt en de 200 pond je
te pas zullen komen. Zonder telegrafisch tegen
bericht komt Mr. Masheder a.s. Vrijdagavond
met den trein van 6.17. Wij hebben hem wijs
gemaakt, dat de zeegezichten ln jouw buurt
ongeëvenaard zijn en dat jij hem via mij hebt
ultgenoodigd ze te komen bewonderen...."
En wat nu? vroeg MurleL
Ik zweeg, legde zuchtend mijn vork neer en
ging naar de deur.
Wat zul* je doen, man? herhaalde mijn
vrouw.
Aan Vernon telegrafeeren....
Zou dat noodig wezen?
Natuurlek anders krijgen we dien
vreemden sinjeur met zijn zeegezichten-manie
bier. Het is morgen al Vrijdagl
Sov*
De beste plaats.
Heeremijntljd.jonge Jong.wei-
wel.nog-antoe.saiucerjuu, asjeme
nou koman.Waar heb jij1 zoo krlm-
mineel lang gezeten, zonder dat we je gezien
hebben.
Nou, wat denk Je?
Naar Rusland geweest.Tegenwoor
dig gaat iedereen naar Rusland om het
jetregiem te onderzoeken.,..
Mis!
Met, Mengelberg mee naar Amerika
dan?
Ook niet.
Naar Davos.voor de schaatskam
pioen schappen?
Neel
Ja je wil me toch niet wijsmaken
dat je ai dien tijd langs 't strand hebt loo
pert jutteren?
Ook niet!
Dat zou ik ook denken! Dan zóu ik
maar gauw opbiechten! Waar heb Je geze
ten?
In die oei!
In de cel?.Heb je dan.
Nee zoomaar! 'n Journalistieke on
derzoekingstocht
Prachtigl Hoe kwam Je daar bij? Plein-
vrees of zoo iets?
Neef Vanwege de campagne ln de
Telegraaf.
Weet ik niks van!
Dat kan de Telegraaf niet helpen!!!
Maar de Telegraaf had eens 'n aardigheidje
noodig voor de lezers. En toen ginig ze schrij
ven over de Zedelijke verbetering van Ge
vangenen. Niks vaal gelezen?
Niks gelukkig!
Nou, maar ik ben t glad oneens en ik
vind 't sohande dat ze voor de aardigheid' en
voor de reclame de gelukkige gevangenen
niet eens met rust kunnen Laten 1
Ik heb 't er nooit slecht gehad hoor.
rustig!
En wat zou dat dan? Zouden die twee
honderd pond te versmaden zijn?
Ja, maar die man....
Dat kunnen we altijd zien. Misschien lukt
het ons en dan hebben we de som verdiend.
Nu zei ik als jij er op gesteld bent.
En na een kwartier was ons besluit genomen.
En den volgenden dag om 6.17 haalde ik den
zeeschilder af. Zijn trein was stipt op tijd. En
blijkbaar had onze notaris hem een goede be
schrijving van mij gegeven, want zoodra hij
mij in het oog kreeg, stapte hij regelrecht op
mij toe en zei opgewekt:
U is zeker mijn gastheer?
Mijnheer Masheder? vroeg ik.
Precies antwoordde de reiziger En
k moet beginnen, mijnheer, u mijn buitenge
wone erkentelijkheid te betuigen voor de vrien
delijkheid van uw aanbod. Uw gastvrijheid doet
mij allerprettigst aan. Onze gemeenschappe-
ljke vriend Vernon heeft mij verteld, dat u
ook veel belang stelt ln de schilderkunst
vooral van zeegezichten net als lkHet
mij werkelijk een waar genoegen, dat lk..
Ik zweeg bedrukt, want om de waarheid» te
zeggen- had ik nog nooit van mijn leven een
kwast op het doek gezet.
Ik viel mijn gast dus haastig in de rede:
Uw bagage, mijnheer Masheder.... Als
er niet vlug bij is, gaat 't door.
Al mijn hebben en houden heb ik hier bij
EEN SCHILDERACHTIG HOEKJE IN DE OUDE HELDER.
En of. Nou Lk het heb onderzocht ge
loof ik dat we eerder moeten gaan Bpreken
van de zedelijke verbetering van de loaloo-
pendenl
Altijd gedacht, De oei is een van de
beste betrekkingen die je hebben kunt.
Nietwaar? Niks geen soesah. Je eten
en je drinken op z'n
En altijd werkl
Je hoeft heelemaal geen advertenties
te lezen en brieven te schrijven voor 'n
baantje.
—Je hebt geen duiten noodig.
En geen brandstoffen.
En je krijgt geen ongenoegen met Je
buren.
Of met je vrouw, als je 's wat laat thuis
komt.
Want je komt heolemaal niet laat
thuis.
Jte weet nlerftendial van de politiek.
En van het kabinet-Ruya
En CólJjn.
Of Poinoaré,
Van de Roerbezettlng trek je je niks
flin
Gezeur met dienstboden ketn je niet.
Asjeblieft.... De huisknecht met de
rooi© biezen kan je den dienst niet opzeg
gen.
Hij kan je sigaren niet oprooken,
Want die heb je niet.
En pruimtabak lust hij niet!
Zoooat je 'n leven hebt als 'n prins
Zander d'at je stroppen kunt krijgen bij
den Post-girodienst.
Nietwaar? Van die kant bekeken vind
ik dit de beste manier van Staatsbemoeiing.
Natuurlijk! De Staat moest veel verder
gaan en alle werkloozen gevangen nemen.
mij, lachte hij en wees op een klein hand
koffertje en een opvouwbare ezel. Ik ben
gewend altijd alles zoo beknopt mogelijk mee
te nemen.
Ik bracht mijn gast naar onze auto. Onder
weg praatte hij weinig en dan nog in het ge
heel niet over zichzelf. Of het vrees was om
in de auto gesprekken te beginnen of iets an
ders, kon ik niet ontdekken. Maar in ieder ge
val: Toen wé thuis kwamen, wist ik evenveel
van onzen nieuwen gast, als mijn vrouw, die
hem voor het eerst zag!
Inmiddels was de heer Masheder uiterst
voorkomend.
Mijn beste mevrouw zeide hij, haar de
land drukkend ik zal bij wijze van spre-
cen voor eeuwig bij u ln de schuld staan.
Ik hoorde van mijnheer Vernon, dat u zich
ook buitengewoon interesseert voor de kunst.
Ik leef er als 't ware voor antwoordde
Muriel vlotweg, op de manier waarop vrouwen
dat kunnen.
Dat Is heerlijk! riep de heer Masheder
uit Dan zullen wij het opperbest kunnen
vinden! Ik zal u eens Iets van mijn werk laten
zien.
En voordat lk het -had kunnen verhinderen
met een genjompel van excuus voor de mis
schien wat eenvoudige slaapkamer, was de
schilder reeds bezig zijn koffertje uit te pak
ken, waarbij er allerlei voorwerpen op den
grondi vielen. een haarschuier, nagelborstel»,
Ja En voor jezelf zorgen moest dan
de straf wezen. Dan waren alle mensohen
die veel geld verdienden misdadigers.
Dat zijn ze eigenlijk ook, want op 'n eer
lijke manier kun Je niet veel geld verdienen
tegenwoordig!
En dan waren wij staatsburgers!
Ik stel voor er een campagne voor te
voeren.
Laten we de tien Roomsche Kamerle
den' er voor Interesseeren. 't Is beter dan de
Vlootwet,
En t zal veel minder kosten.
Top! Beleg 'n vergadering en ik zal er
spreken.
Over Je ervaringen ln de oei?
Ja!
Moet je beslist niet doen, want als ja
dat vertelt, dan zit over 'n uur het politie
bureau vol met arrestanten.
Dan doen wij 't samen.adieu.
Saluut I
Modern verkeer.
A. Zeg, heb je al gelezen van die nieuwe
auto's met een .rood© en een groene lantaarn
en een -grammofoon in 'het midden?
B. Nee waar dient dat allemaal voor?
A. Zal ik je zeggen: Als de machine veer
tig kilometer loopt, dan gaal de groene lan
taarn nan: Dat beteekent nog veilig. Loopt
hij tachtig kilometer, dan gaat de rooie lan
taarn aan: Dat beteekent onveilig....
En als hij eindelijk honderd twintig kilo
meter gehaald heeft dan begint de grammo
foon automatisch de treurmarsch van Cho-
pln te spélen.
nachtgoed, onderkleeren enz. Tot hij er einde
lijk een paar met olieverf beschilderde paneel
tjes uit haalde, die hij triomfantelijk in de
hoogte hield.
Hoe vindt u die? riep hij opgetogen.
Meesterlijk!" wonderlijk mooi.... rie
pen Muriel en ik bijna tegelijk en in opperste
verbazing uit!
Nu, dat zijn ze.zeide hij bedaard. Ik
zal er u aan tafel alles van vertellen. Sta mij
toe, dat ik mij nu eerst eens even wat ga op
knappen.
Gedurende het diner noemde hij echter het
schilderen in het geheel niet. Hij bleek veel te
hebben gereisd en was vol anecdotes over
Spaansche Verzekeringsmaatschappijen en
Zuid-Amerikaansche Banken.
Pas toen we na den eten als oude vrienden
rondom het vuur zaten, zinspeelde hij voor het
eerst op de manie, welke Muriel en lk er bij
hem zouden trachten uit 'te roeien.
Ik heb u beloofd zoo begon hij u te
vertellen van de twee schilderijtjes, die lk u
vanavond liet zien. Ik ben blij dat u ze naar
waarde weet te schatten.
Wel hoe zou dat anders kunnen
riep Muriel werkelijk vol vuur uit. Zelfs de
amateur met de geringste technische kennis
zou dadelijk merken, dat uit deze paneelen de
h8nd van een meester spreekt!
Mr. Masheder zag mijn vrouw goedkeurend,
't Juttertje
Op den heer Van Oostenvee,
wiens been in den oorlog af
geschoten was.
Olasschrift.
Aan een klokkenluider in
Den Haag.
Olasschrift.
Lulfelschrtft op een nieuw
huls te Sloten.
Schoolmeesters-opschrift.
Op het krat van'een wagen.
Op een vischkoopersdeur. -
Boven een wijnhuis.
Die niet en heeft en niet en wint!
Boven een oud-Hollandsche
schoorsteen.
Lulfelschrtft.
De koe welt gaarne, daar' het groen ia.
Klacht van een boerin te
Sommelsdtjk.
Op een boemelaar.
Olasschrift.
Brensa.