E Populair Bijvoegsel van de HELDERSCHE COURANT, van Zaterdag 26 Januari 1924. OUD-HOLLANDSCHE OPSCHRIFTEN. n y,.a'Jr LPlhKHQr.il NO. 107 (AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN) UIT DE OUDE DOOS. Rijmpjes op Luifels, Wagens, Glazen en Uithangborden I Overgesohreven door CAREL BRENSA. Ben heer met maar één been wie had het ooit vermoed! Zal met een Prinses van 'sKonings af komst trouwen, tVerminderen van een been, vermeer derde zijn moed. Om naar den echt te staan van zoo door- luchte vrouwen. Wanneer hij was geweest zijn tweed© been ook kwijt, Dan had hij naar nog hooger vrouw gevrijd. Dat komt omdat d!e man, die kwijt beide beenen, Daarmee verloren heeft de vrees voor. blauwe schenen1! Somtijds meenen1 jonge dwazen. Dat de oude lieden razen! Maar zij hebben meer vergeten, Dan de jonge zotten weten. Geen hooger ambt te lande of te water. Geen hooger in het Hof noch in den Hoogen Raad. Bij zijnen hoogen .stand la al t andere laag. Hij ia den Hemel 't naast en d' opperste in den Haag. Het geld dringt door een stalen deur, 't Zet wijsheid, eer en al te leur. Het geld is kruid van groote kraoht Hetwelk de gansche wereld aoht. Als u dit goed gezelschap faelt, Dan wordt ge zelden wel onthaald! Huizen te bouwen, dat is een lieve lust. Maar dat het zooveel kosten zou, waren wij ons niet bewust. A\s God het geeft baat afgunst niet! Alia God 't onthoudt baat arbeid niet. Ramp en schamp moet hem geschien. Die meer zegt, dan hij heeft gezien. Ik ben Jan Pieters geboortig van Luike! En verkoop garnalen en alikruiken. Zich altijd in die kroeg bevindt En de waardinne wed betaalt. Het is mij raadsel, waar hij 't haalt. In uw handel zijt rechtvaardig! Aan' uw tafel net en aancligl Op het bedde zoet en minnigl In den oorlog niet te vinnig! In de Kerke weest aandachtig! In uw kleeding niet te prachtig! Die zich naar deez' les kan dragen, Vindt bij: God' en mensdh behagen. gro ij van doen is!.... Gij groote Heer van SommeladJJk, Ik ben zoo arm en gij zoo rijk! En weet gij waar het juist aan scheelt? I is ongelijk verdeeld! Het geld Mfosg DE ROMAN VAN JULIA RAKOCZY. Een Oud-Weensche liefdesgeschiedenis. Het was ln het allerlaatst der zeventiende eeuw, dat de stad Weenen binnen zijn mu ren geïnterneerd hield de fiere vorstin Ra koczy, trotsdh opstandellnge van ©del Hon- gaarsóh bloed tegen de Oostenrhksche over- heersching. Drie jaren lang had zij met de haren ln de oudte vesting Munkaoz het Öostenrij'ksche geweld weerstaan, anaar ten slotte had zdj móeten oapituleeren. En omstreeks de negentiger Jaren zagen de Weenera haar hoewel met ongebroken trots als keizerlijk gevangene met zoon en dochter. In diezelfde jaren borg Weenen een an dere gevangene in den persoon van den bijna 50-jarigen graaf Asprement, een West- faal van geboorte. Hij1 bad in den oorlog den rang van veldmaarschalk bekleed, maar hac, voor den keizer de stad Belgrado niet kun nen behouden. Dat werd hem bitter kwalijk genomen en er moest zelfs een scheldsge- recht worden benoemd om uit te maken in hoeverre er van hoogverraad kon worden gesproken. Er bleek van hoogverraad geen sprake te wezen. Aspremont werd vrij gesproken Hier ligt een stumper ln het graf, Aan wien de buurt te eten gaf Een zwijn in leven en ln werken. Die meer biji and're vrouwen lag, Als in Brevier of bijbel zag. Bidt zoo 't kan helpen voor dit verken! Is Liefde dronkenschap? Dan ben ik altijd zatl Schreef iemand op een lei Een ander kwam en schreef er bij: De '„Liefde" kan er af! 't Is waar.be halve datl (Wordt voortgezet). maar do hem aangedt,: e smaad ibleef en hij trok zich uit het publieke leven terug „om een kluizenaar te worden" naar een oude kroniek schreef. Maar zie - juist toen de oude generaa zich dit had voorgenomen, klopte plots en met groote hevigheid de liefde op de deux van den niet meer Jongen krijgsman en gaf aan zijn leven onverwacht een geheel andere richting, Niemand weet pree es hoe de liefde kon sluipen tusschen den graaf Aspremont en de jonge mooie dochter der trotsche vorstin Rakoczy de prinses Julia, maar toen het nmaal bekend uljzi' Wfl DE ZEESCHILDER. Een Novelle uit het Engelsch. Hier is een brief van Vernon Chïïd, kindje zei ik aan het ontbijt tegen mijn vrouw, toen ik de brief van mijn notaris op genomen had. En wat zou die weer willen? vroeg Muriel, mijn vrouw, zonder bepaalde interesse. Misschien heeft iemand ons een groot for tuin nagelaten] plaagde ik haar. Het zal eerder een vergeten rekening zijn meende Muriel. Inmiddels maakte lk den brief open en las haar den.Inhoud voor. Wij waren er belden ten hoogste verbaasd over! Uit dan brief bleek n.1. het volgende: Onze notaris Vernon had een rijke cliënte, die heel gelukkig met haar man leefde, maar wier geluk door één ding verduisterd werd, P.l. de manie van haar man om.... zeegezich ten te schilderenI lederen morgen en lederen avond ieder vrij oogenblik en Iedere Zon dag werd daaraan besteed. Er bieef tijd noch aandacht over voor andere dingen. Het werd een wanhoop.... En in haar radeloosheid had de rijke dame zich tot haar notaris gewend om hulp! En? vroeg Muriel, toen ik klaar was.. eenmaal bekend geworden was, glimlachte Weenen. 1 Want de tijden mochten dan nog zoo ro mantisch zijn, ieder besefte, dat noch de Keizer, noch de oude vorstin zelf, ooit hun toestemming zouden geven tot een dergelijk ouwelijk. De Graaf echter wilde zekerhek hieromtrent, Van alle twee de zijden inmiddels hoorde zich de weigering toevoegen. "at de prinses hetreft, nam men aan stonds de maatregelen, welke in die dagen In een soortgelijk geval te doen gebruike lijk waren: Men sloot haar stil maar veilig in een klooster op En ln de Weensche toon-aangevende krln- pn was „de affaire Rakoczy—Aspremont" aarmede afgedaan^^^^H De Graaf zou wel naar zijn Westfaalsche bezittingen terug keeren de prinses wel den sluier aannemen, die al zoo menige liefdes-tragedie had helpen verhullen meende men. Maar Aspremont berustte niet. Hijvorschte net zoo lang na, tot hij de ver-, blijfplaats der mooie Julia had opgespoord. Ze was bfj de Urselinen ondergebracht Nu liet hij geen middel onbeproefd. Teerhar tige nonnetjes brachten, naar de kroniek verhaalt, briefjes en boodschappen over. En op zekeren dag zelfs hield de graaf den sleu tel van de klooster-spreekkamer in zijn be vende handen. Toen kwam een schemeruur vol gelukzaligheid, waarin een vermomd rid der een jonge vrouw in de armen hield. De oude kloostermuren echter, moeten, ondanks alle medewerking der meevoelende kloos terzusters, toch ooren gehad hebben, want geruchten over de bijeenkomst der gelieven drongen door tot zelfs bij den bisschop van Weenen, graaf Trautschon. Dit nu was een mild en goed man, en' hij besloot de zaak persoonlijk te gaan regelen en tot een goed' einde te gaan brengen. Op een vroegen avond kwam bij onaan gediend in het UrselineMooster, trad de spreekkamer binnen en sloot de deur achter zich af. Een gil weerklonk,, een man ontdeed zach van zijn vermomming en trad vastbe sloten op den bisschop toet. En jonge vrouw zonk aan zijn voeten1. Hoe kan men tusschen heilige muren een zoo wereldsoh spel spelen, Graaf? vroeg de oude priester verwijtend. Toen knielde Aspremont naast Julia neer. Wiji hebben ons wederkeerig verbonden voor allen tijd en eeuwigheid, heer Bisschqp sprak h}j. Peinzend zag de oude man op het paar neer. Maar hij was vóór alles dienaar des keizers. En hij schudde het hoofd. Wel wil de hij zoo zeide hij, alweer volgens de oud© kroniek hun liefdé zegenen, opdat hun zonden hun vergeven zouden worden en zdj; in het hiernamaals vereend zouden zijn. Maar op aarde zouden zij' dan verder voor goed gescheiden worden. De igraaf Aspremont berustte slechts tüL deiyk. Want op een donkeren nacht hield voor het gesloten klooster en eten donkere karos stil een poortje werd geopend een slanke gestalte sloop naar binnen. Toen klapte een portier dicht, de paarden zetten aan, het rijtuig verdween in de duls- ternia De ontvoering was gelukt en ln alle stilte lieten graaf Aspremont en Julia Rakoczy zich trouweni Gansch Weenen lachte toen het geval bekend waa Slechts de Keizer en de gravin Rakoczy waren boos. De oude bisschop schudde het hoofd. Maar het jonge paar lachte ln het volle leven. DIALOOG. Wat wil nu Vernon, dat wij er mee te maken hebben? Dit! antwoordde ik, en las haar het betreffende deel van het schrijven voor. Luister: Die mijnheer moet er eens uit en bij menschen zijn, die voldoende artisticiteit hebben om hem aan zijn verstand te brengen, dat hij nonsens maakt en dat hij beter deed zijn geld te verteren. Aangezien jij een schrij ver bent en over fantasie beschikt, heb ik ge dacht dat Mr. Masheder zooo heet de pa tiënt eens een week bij jullie moest logeeren. Zijn vrouw heeft ér twee honderd pond voor over als hij gezond en.genezen bij haar terug komt.... Probeer het eensl Aangezien jij juist een huis aan zee hebt en de 200 pond je te pas zullen komen. Zonder telegrafisch tegen bericht komt Mr. Masheder a.s. Vrijdagavond met den trein van 6.17. Wij hebben hem wijs gemaakt, dat de zeegezichten ln jouw buurt ongeëvenaard zijn en dat jij hem via mij hebt ultgenoodigd ze te komen bewonderen...." En wat nu? vroeg MurleL Ik zweeg, legde zuchtend mijn vork neer en ging naar de deur. Wat zul* je doen, man? herhaalde mijn vrouw. Aan Vernon telegrafeeren.... Zou dat noodig wezen? Natuurlek anders krijgen we dien vreemden sinjeur met zijn zeegezichten-manie bier. Het is morgen al Vrijdagl Sov* De beste plaats. Heeremijntljd.jonge Jong.wei- wel.nog-antoe.saiucerjuu, asjeme nou koman.Waar heb jij1 zoo krlm- mineel lang gezeten, zonder dat we je gezien hebben. Nou, wat denk Je? Naar Rusland geweest.Tegenwoor dig gaat iedereen naar Rusland om het jetregiem te onderzoeken.,.. Mis! Met, Mengelberg mee naar Amerika dan? Ook niet. Naar Davos.voor de schaatskam pioen schappen? Neel Ja je wil me toch niet wijsmaken dat je ai dien tijd langs 't strand hebt loo pert jutteren? Ook niet! Dat zou ik ook denken! Dan zóu ik maar gauw opbiechten! Waar heb Je geze ten? In die oei! In de cel?.Heb je dan. Nee zoomaar! 'n Journalistieke on derzoekingstocht Prachtigl Hoe kwam Je daar bij? Plein- vrees of zoo iets? Neef Vanwege de campagne ln de Telegraaf. Weet ik niks van! Dat kan de Telegraaf niet helpen!!! Maar de Telegraaf had eens 'n aardigheidje noodig voor de lezers. En toen ginig ze schrij ven over de Zedelijke verbetering van Ge vangenen. Niks vaal gelezen? Niks gelukkig! Nou, maar ik ben t glad oneens en ik vind 't sohande dat ze voor de aardigheid' en voor de reclame de gelukkige gevangenen niet eens met rust kunnen Laten 1 Ik heb 't er nooit slecht gehad hoor. rustig! En wat zou dat dan? Zouden die twee honderd pond te versmaden zijn? Ja, maar die man.... Dat kunnen we altijd zien. Misschien lukt het ons en dan hebben we de som verdiend. Nu zei ik als jij er op gesteld bent. En na een kwartier was ons besluit genomen. En den volgenden dag om 6.17 haalde ik den zeeschilder af. Zijn trein was stipt op tijd. En blijkbaar had onze notaris hem een goede be schrijving van mij gegeven, want zoodra hij mij in het oog kreeg, stapte hij regelrecht op mij toe en zei opgewekt: U is zeker mijn gastheer? Mijnheer Masheder? vroeg ik. Precies antwoordde de reiziger En k moet beginnen, mijnheer, u mijn buitenge wone erkentelijkheid te betuigen voor de vrien delijkheid van uw aanbod. Uw gastvrijheid doet mij allerprettigst aan. Onze gemeenschappe- ljke vriend Vernon heeft mij verteld, dat u ook veel belang stelt ln de schilderkunst vooral van zeegezichten net als lkHet mij werkelijk een waar genoegen, dat lk.. Ik zweeg bedrukt, want om de waarheid» te zeggen- had ik nog nooit van mijn leven een kwast op het doek gezet. Ik viel mijn gast dus haastig in de rede: Uw bagage, mijnheer Masheder.... Als er niet vlug bij is, gaat 't door. Al mijn hebben en houden heb ik hier bij EEN SCHILDERACHTIG HOEKJE IN DE OUDE HELDER. En of. Nou Lk het heb onderzocht ge loof ik dat we eerder moeten gaan Bpreken van de zedelijke verbetering van de loaloo- pendenl Altijd gedacht, De oei is een van de beste betrekkingen die je hebben kunt. Nietwaar? Niks geen soesah. Je eten en je drinken op z'n En altijd werkl Je hoeft heelemaal geen advertenties te lezen en brieven te schrijven voor 'n baantje. —Je hebt geen duiten noodig. En geen brandstoffen. En je krijgt geen ongenoegen met Je buren. Of met je vrouw, als je 's wat laat thuis komt. Want je komt heolemaal niet laat thuis. Jte weet nlerftendial van de politiek. En van het kabinet-Ruya En CólJjn. Of Poinoaré, Van de Roerbezettlng trek je je niks flin Gezeur met dienstboden ketn je niet. Asjeblieft.... De huisknecht met de rooi© biezen kan je den dienst niet opzeg gen. Hij kan je sigaren niet oprooken, Want die heb je niet. En pruimtabak lust hij niet! Zoooat je 'n leven hebt als 'n prins Zander d'at je stroppen kunt krijgen bij den Post-girodienst. Nietwaar? Van die kant bekeken vind ik dit de beste manier van Staatsbemoeiing. Natuurlijk! De Staat moest veel verder gaan en alle werkloozen gevangen nemen. mij, lachte hij en wees op een klein hand koffertje en een opvouwbare ezel. Ik ben gewend altijd alles zoo beknopt mogelijk mee te nemen. Ik bracht mijn gast naar onze auto. Onder weg praatte hij weinig en dan nog in het ge heel niet over zichzelf. Of het vrees was om in de auto gesprekken te beginnen of iets an ders, kon ik niet ontdekken. Maar in ieder ge val: Toen wé thuis kwamen, wist ik evenveel van onzen nieuwen gast, als mijn vrouw, die hem voor het eerst zag! Inmiddels was de heer Masheder uiterst voorkomend. Mijn beste mevrouw zeide hij, haar de land drukkend ik zal bij wijze van spre- cen voor eeuwig bij u ln de schuld staan. Ik hoorde van mijnheer Vernon, dat u zich ook buitengewoon interesseert voor de kunst. Ik leef er als 't ware voor antwoordde Muriel vlotweg, op de manier waarop vrouwen dat kunnen. Dat Is heerlijk! riep de heer Masheder uit Dan zullen wij het opperbest kunnen vinden! Ik zal u eens Iets van mijn werk laten zien. En voordat lk het -had kunnen verhinderen met een genjompel van excuus voor de mis schien wat eenvoudige slaapkamer, was de schilder reeds bezig zijn koffertje uit te pak ken, waarbij er allerlei voorwerpen op den grondi vielen. een haarschuier, nagelborstel», Ja En voor jezelf zorgen moest dan de straf wezen. Dan waren alle mensohen die veel geld verdienden misdadigers. Dat zijn ze eigenlijk ook, want op 'n eer lijke manier kun Je niet veel geld verdienen tegenwoordig! En dan waren wij staatsburgers! Ik stel voor er een campagne voor te voeren. Laten we de tien Roomsche Kamerle den' er voor Interesseeren. 't Is beter dan de Vlootwet, En t zal veel minder kosten. Top! Beleg 'n vergadering en ik zal er spreken. Over Je ervaringen ln de oei? Ja! Moet je beslist niet doen, want als ja dat vertelt, dan zit over 'n uur het politie bureau vol met arrestanten. Dan doen wij 't samen.adieu. Saluut I Modern verkeer. A. Zeg, heb je al gelezen van die nieuwe auto's met een .rood© en een groene lantaarn en een -grammofoon in 'het midden? B. Nee waar dient dat allemaal voor? A. Zal ik je zeggen: Als de machine veer tig kilometer loopt, dan gaal de groene lan taarn nan: Dat beteekent nog veilig. Loopt hij tachtig kilometer, dan gaat de rooie lan taarn aan: Dat beteekent onveilig.... En als hij eindelijk honderd twintig kilo meter gehaald heeft dan begint de grammo foon automatisch de treurmarsch van Cho- pln te spélen. nachtgoed, onderkleeren enz. Tot hij er einde lijk een paar met olieverf beschilderde paneel tjes uit haalde, die hij triomfantelijk in de hoogte hield. Hoe vindt u die? riep hij opgetogen. Meesterlijk!" wonderlijk mooi.... rie pen Muriel en ik bijna tegelijk en in opperste verbazing uit! Nu, dat zijn ze.zeide hij bedaard. Ik zal er u aan tafel alles van vertellen. Sta mij toe, dat ik mij nu eerst eens even wat ga op knappen. Gedurende het diner noemde hij echter het schilderen in het geheel niet. Hij bleek veel te hebben gereisd en was vol anecdotes over Spaansche Verzekeringsmaatschappijen en Zuid-Amerikaansche Banken. Pas toen we na den eten als oude vrienden rondom het vuur zaten, zinspeelde hij voor het eerst op de manie, welke Muriel en lk er bij hem zouden trachten uit 'te roeien. Ik heb u beloofd zoo begon hij u te vertellen van de twee schilderijtjes, die lk u vanavond liet zien. Ik ben blij dat u ze naar waarde weet te schatten. Wel hoe zou dat anders kunnen riep Muriel werkelijk vol vuur uit. Zelfs de amateur met de geringste technische kennis zou dadelijk merken, dat uit deze paneelen de h8nd van een meester spreekt! Mr. Masheder zag mijn vrouw goedkeurend, 't Juttertje Op den heer Van Oostenvee, wiens been in den oorlog af geschoten was. Olasschrift. Aan een klokkenluider in Den Haag. Olasschrift. Lulfelschrtft op een nieuw huls te Sloten. Schoolmeesters-opschrift. Op het krat van'een wagen. Op een vischkoopersdeur. - Boven een wijnhuis. Die niet en heeft en niet en wint! Boven een oud-Hollandsche schoorsteen. Lulfelschrtft. De koe welt gaarne, daar' het groen ia. Klacht van een boerin te Sommelsdtjk. Op een boemelaar. Olasschrift. Brensa.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1924 | | pagina 11