Kinderen Honig's NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA GELDiGELD! Eerste Blad. Puddingen Nr. 5849 ZATERDAG 29 MAART 1924 52e JAARGANG Het wegenvraagstuk In Noord-Holland. FEUILLETON. Huidwondjes p HELDERSCHECOURANT ABONNEMENT PER 3 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING: Heldersche Courant fl.60; fr. p. p. binnenland f2.Ned. O. en W. Indië p. zeepost f2.60; id. p. mail en overige landen f 4.20. Zondagsblad reep. f ÖAI-. f 0.70, f 0.70, f 1.20. Modeblad reep. f 0.95, f 1.25, f 1.26, f 1.60 Losse nummers der Gourant 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Verschijnt Dinsdags Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur-Uitgever: O. DE BOER Jr„ HELDER Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 50 en 412 Post-Glrorekening Na 16066. ADVERTENTIEN: 20 ct. p. regel (gtuljard). Itagiez. meded. (kolombreedte als redSactlon. tekst) 60 ct. Kleine advertenties (gevraagd, te koop, te huur) v. 14 regels 40 ct., elke regel meer 10 et. bij vooruitbetaling (adres: Bureau v.d.blad en/ met br. onder ao. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct. Op- en ondergang van Zon en Maan en tijd van hoogwater (Texel). Z o m e r t ij d. Maan Zon Hoogwater Mairt op: ond.: op: ond.: v.m.:n.m.: Zo. 30 a. 4.43 m. 2.03 6.43 7.27 5.23 6.09 Ma. 81 6.17 3.12 6.41 7.27 6.49 7.24 April Di. 1 5.46 4.22 6.38 7.28 7.55 8.22 Wo. 2 6.11 5.32 6.36 7.30 8.45 9.05 Do. 8 6.24 6.40 6 34 7.32 9.24 9.42 Vt. 4 6.57 7.46 6.33 7.34 9.5810.14 Za. 5 7.19 8.52 6.80 7.35 10.30 10.45 Licht op voor auto's en fietsen: Zaterdag 29 Maart6.54 uur. Zondag 80 7.57 Maandag 31 7.57 V. Bij" het vraagstuk der wegen-voorzie ning in Noord-Holland traden reeds lang drie bepaalde verkeerswegen" op den voorgrond, waarvan nadere regeling zeer urgent was te noemen. Dit waren de Zaan- landsche Oommunicatieweg, de weg van de Zes Steden en het z^g. Zandpad tus- schen Amsterdam en Weesp. Alle drie belangrijke verbindingen, verkeeren deze wegen1 reeds jaren in zeer slechten staat, omdat de middelen ontbre ken, om het kostbaardere onderhoud van tegenwoordig te bekostigen, terwijl geen bepaalde verplichtingen konden worden opgelegd. De Zaanlandsohe Oommunicatieweg is aangelegd omstreeks het midden van de vorige eeuw. In dien-tijd, toen het IJ deze streek bespeelde en er geen spoorweg bestond, was het begrijpelijk, dat men naast de waterwegen behoefte had aan een verbinding te land. Daartoe werd opgericht door eenige belanghebbenden uit die streek hij akte, verleden voor den Notaris Teunis Slagter te Westzaan, d.d. 1 April 1848, ingewil ligd bij; K.B. van 20 April d.a.v. No. 60 de „N.V. Maatschappij van den Zaanl. Oom municatieweg", gevestigd te Westzaan. Deze maatschappij stelt zidh ten doel het aanleggen en onderhouden van een rijweg over het Gutepad door de kom van Westzaan en over het Watermolens- pad van de dijksloot te Zaandijk af tot aan den Nauernaschen Vaart- of Jaagdijk en verder Westwaarts tot den Rijksweg HaarlemAlkmaar onder de gemeente Wijk aan Zee en Duin met zijn zijtakken van het Assummertblhek naar Assum en door de kom van Westzaan naar den Westzanerdijk. Het Guispad te vermoedelijk aange legd in 1626, als voetpad ter verbinding van den Lagedijk met de Middel te Westzaan, teneinde de Lagedijkbewoners, die te Westzaan „te rechte komen en te staan moesten" ,en te kerk gingen, daar toe gelegenheid te geven. Het Watermolenspad liep naar een in 1) Thans de bekende schilderachtige weg door Zaandijk. door ELEANOR H. PORTER* 63) Hij voleindigde dezen zin niet. Er was ©en geluid van voetstappen, een geruisch van rokken, toen viel een ware stortvloed van snikken, omhelzingen en onsamen hangende woorden op hem. „Het was niet dwaas.het was niet dwaas. Het was prachtig, ik begrijp nu alles, ik begrijp 't allemaal. Ik zie 't. Oh, ik geloof, dat 'tdat 't eenig was. En ik.ik schaam me zool" Later, veel later, toen zij weer een beetje geregeld met elkaar konden spre ken, terwijl ze samen op de oude kanape zaten, slaakte de man een zucht van ver genoegen en zeide: „Dan ben ik dus vergeven." „Je beschouwt je dan met beiden, John Smith en Stanley G. Pulton verloofd?" „Het lijkt niet erg mooi, maarja," bloosde juffrouw Mpggie. „Je moet van Stanley G. Pulton net evenveel houden.neen, een beetje meer, dan je van John Smith deed." „Ik zal 't probeeren, dat te te zeggen, wanneer hij evenveel waard te om van te houden," zelde juffrouw Maggie, terwijl ze haar hoofd behaagziek in de hoogte stak. lijk een weg van de banne Westzanen te bij aoooord van 11 Augustus 1637 van Schepenen en Regenten van West-Zaan dam, Koog a/d Zaan, Zaandijk en Wor- merveer met hun collega's van Westzanen, door deze laatste in eigendom en onder houd overgenomen tegen een som ineens van 1626. Deze 3 paden werden in 1848 gratis aan de nieuwe maatschappij in eigendom overgedragen. De weg, zooals die thans nog steeds bestaat, loopt dus behoudens een paar zijtakken, van den Rijksstraatweg bij Wijk aan Zee langs het Assummertolhek en Assendelft naar Westzaan en Zaandijk. De maatschappij had het recht van tol heffing, uit welker opbrengst met die van het grasgewas van de hermen hoofd zakelijk de kosten moesten worden be streden. Dat dit niet langer mogelijk te, valt reeds even gemakkelijk te begrijpen als dat het middel van tollen feitelijk uit den tijd te en slechts hinderlijke belemmering van het verkeer veroorzaakt. Overname tolvrij door de provincie was dus zeer urgent. Doch even urgent was dit hij den sub twee genoemden weg. De administratie van dezen weg berust op een aocooid van 23 Febr. 1660 tus- schen de steden Amsterdam, Monniken dam, Edam, Hoorn A Purmerend (Enk huizen trad eerst later toe, toen het stuk Hoorn—-Enkhuizen er bij kwam) eri het de vorige eeuw afgebrande watermolen „de Guit" aan de Nauernasche Vaart. De dorpsweg te Westzaan, oorspronke- daarop gevolgde octrooi van de Staten van Holland en West-Friesland van 5 Juni 1660, tot het doen maken van de aange geven „Treckwegen en Vaerten" en om „tot verval van de voorts aan te wendene Onkosten op de voor^geroerde Treck- ende Wagen wegen te mogen op-stellen, heffen ende dden betalen eene rentelicke gabelle, daer uyt de interessen sullen konnen werden vervallen. Voorbehoudens ende in dien verstande nogtans, dat de Treckweg beginnende van de Wester poort der stad Hoorn tot in den Aem- sloot, daer de insnijdinge sal geschieden1, gemaekt ende onderhouden sal worden tot koste van de voornoemde steden Amster dam, Hoorn, Edam, Monnickendam en Purmereynde." (Handvesten, DL I, Bk. 9, hl. 429). Bij keizerlijk decreet van 7 Jan. 1813 werd het College der vijf steden echter ontbonden en kwam de weg inbeheer en onderhoud bij het Rijk. Kort daarna echter, na het herstel onzer onafhankelijkheid, werd dit College we der ingesteld en bij KJB. van 25 Juli 1816 werd deze weg tot de „groote wegen" ge promoveerd. Een poging om nu ook de kosten van onderhoud bij het Rijk te brengen, in dat zelfde jaar ondernomen, faalde echter, omdat art. 2 van bet genoemde besluit uitdrukkelijk bepaalde dat bestaande on derhoudsplicht blijft gehandhaafd. Op 25 Maart 18Ï9 werd door Ged. Sta ten van Noordholland aan deze admini stratie een nieuwen grondslag gegeven door de vaststelling van een Reglement voor het College voor de Zes Steden (in dat jaar trad n.1. Enkhuizen toe). Art. 7 van dat reglement luidt: „Door het College zal moeten worden voorzien in het onderhoud der wegen, vaarten, bruggen, schoelingen, aanleg- kaden, tolhekken, tolhuizen, water molens, sluizen, en in één woord alles wat eenigszins kan gerekend worden te hebben behoord tot de Directie van het „Hij zal 't trachten te zijn. Maar, het zal voor jou over het algemeen niet zoo makkelijk zijn. Je zult hem moeten zeg gen, wat Ihij met die twintig millioen moet doen. Ja, vertél eens, wat zul je er mee doen?" vroeg hij belangstellend. 'Juffrouw Maggie keek zichtbaar ver rast op. „Oh, ja, dat te zoo. Jijjij, als jij mijnheer Fulton bent, dan heb jeik was die twintig millioen al weer heele- inaal vergeten. Zij behooren jou toe mijn heer Smith." „Neen!" Ze zijn niet van mijnheer Smith,' wierp de man tegen. „Ze behoo ren aan Fulton, als je blieft. Maar zou je mij nu niet anders kunnen noemen, dan bij die vervelenden naam van mijnbeer Smith? Mijn naam in Stanley. Je zou 't kunnen afkorten tot.... en.... Stan." „Dat zou kunnen, maar ik zal 't niet doen," lachte juffrouw Maggie. Nog niet; je mag er dankbaar voor zijn, dat ik je tenminste nog iets kan noemen, nu ik met twee mannen tegelijk verloofd ben." „Ja, en dan de verantwoordelijkheid te hebben voor het uitgevefl van twintig millioen." „Oh, ja, het geld." Haar oogen begon nen te schitteren. Zij zuchtte diep. „Oh, wij zullen zooveel met dat geld kunnen doen. Denk maar eens, wat er hier alleen niet noodig te betere melk voor de zui gelingen, een volkstehute; betere straten- reiniging, een nieuw kleed voor de kerk, een nieuw ziekenhuis met. „Maar, zeg eens, ben je niet van plan Ingezonden Mededeellng. Schrijnende plekken Brand- en Snijwonden Schrammen, Ontvellingen i geneest men met PUROL Doos 30 - 60 en» 90 ct Bil Aooth. en Drogisten» 289 gewezen College der Vijf Steden, als mede in dat van den straatweg van Hoorn tot Enkhuizen met de bruggen, daarin gelegen, en dus in dat van den geheelen weg van Buiksloot tot Enk huizen ovpr de steden Monnikendam, Edam, Purmerende en Hoorn, en wij ders in de voldoening van alle tracte- menten, lasten en verdere uitgaven tot die administratie behoorende." Toen in 1819 het Rijk de water staatswerken, waaronder ook zekere we gen, aan de Provinciën overdroeg, waar over wjj reeds vroeger iets hebben mede gedeeld, werd wederom gezorgd, dat het onderhoud van dezen weg bleef bij het genoemde Collegie. En hoewel een dergelijke bepaling in 1821, toen, zooals we weten, weer een nieuwe indeeling plaats vond en deze weg feitelijk behoorde tot die, welke aan de provincie in beheer werden gegeven, niet werd herhaald, heeft men altijd aan genomen, dat de vanouds onderhouds plichtigen bleven belast met het beheer en onderhoud van dezen Zes Steden weg. Pogingen in 1845 en later herhaald, om van die verplichting af te komen, hebben steeds gefaald. j In 1859 werd zelfs eenmaal door Am sterdam besloten op voorstel van een spe ciaal daartoe benoemde Raadscommissie, geen gelden meer te voteeren voor dit doeL Echter in 1860 kwam de Raad weer Ingezonden Mededeellng. houden in den regel veel van pudding. Honig's Puddingen worden be reid in verschillende soor ten en smaken. Er is elck wat wils. De meeste kin deren vinden Honig s Puddingen lekker. Vraagt daarom Uw winkelier Gefabriceerd met Honig's Maïzena* wat van dat geld voor jezelf uit te ge ven?" vroeg hij'. „Is er niet iets, wat je voor jezelf wil hebben?" Zij keek hem vroolijk lachend aan. „Voor mijzelf! Nu, dat zou ik denken. Ik hen van plan naar Egypte, China en Japan te gaan, niet jou natuurlijk,'en boe ken. Je hebt in je leven nog nooit zoo veel boeken gezien, als ik zal gaan koo- pen. Oh, ik zal hoopen geld voor mijn- eigen persoontje uitgeven, let maar eens op. Maar eerst.Oh, er zijn zoo'n me nigte van dingen, die ik zoo gaarne had willen doen en nu pas besef ik, dat ik 't nu zal kunnen doen. Jij weet, hoe noo dig een ziekenhuis voor Hillerton is." Haar oogen schitterden en ze werd weer ernstig. „En ik wil een winkel'laten bou wen en het zoo beheeren, dat de meisjes daar een fatsoenlijk bestaan hebben. Ook een fabriek met nette woningen voor de werklui en een goede gelegenheid, waar zij hun levensmiddelen tegen kostprijs kunnen koopen en dan is er nog een speeltuin voor de kinderen en Maar de man lachte hardop, terwijl hij zijn handen met voorgewende wanhoop in de hoogte stak. „Zeg eens," izeide hij uitdagend. „Ik dacht, dat je mij trouwde. Trouw je mij of dat vervloekte geld?" Juffrouw Maggie lachte vroolijk. „Ja, maar zie jeZij hield plotse ling op. Er kwam een eigenaardige uit drukking in haar oogen. „Ja, maar zie je Plotseling begon ze weer te lachen en op dit standpunt terug „tengevolge van verschillende over de zaak gevoerde cor- respondentiën en mondelinge onderhan delingen. Wel werd vah toen af de bij drage steeds voer vijf jaar verleend, en te eenigen tijd terug de overeenkomst opgezegd. Sinds 1827 subsidieert het Rijk aan vankelijk met 9000.later in 1847 met 10,000.de Provincie sinds 1828 met 8000.later verhoogd tot 10,000. en sinds 1860 tot 12,000.— per jaar, zoodat in elk geval erkend werd, dat de Zes Steden op den duur niet verplicht waren tot kosten die het onderhoud bij moderner verkeer zou vergen. De subsidies kwamen echter gedeelte lijk in de plaats van een bijdrage ad 6 op de grondbelasting, die tot 1847 in het District Hoorn door de Directie werd geheven, maar toen werd afgeschaft. De 6 gemeenten droegen tot 1917 ge zamenlijk bij een som van 8350.per jaar, na dat jaar te deze verdubbeld. De andere inkomsten' der directie beloopen ongeveer 8000. De totale inkomsten waren dus tot 1915 ongeveer 38,500.later een kleine 47000.—. Hieruit moet echter bekostigd worden het onderhoud van 30 KM. straatweg, 35 KM. grintweg, 29 KM» vaarten, 5 be weegbare bruggen, 60 vaste bruggen, 8 woningen, 8 K.M. schoeiing etc. In 1918 werd daarvoor reeds 32.600.geraamd, terwijl bij goed onderhoud gerekend wordt op 60,000.— 55,000.— per jaar. Verder de tractementen /grondlasten e.d., die pok een kleine 23,000.vergen. Het spreekt dus vanzelf, dat deze Di rectie een weinig benijdenswaardig werk had de laatste jaren met de steeds stijgen de tekorten en dat zij ongduldig uitziet naar ingrijpen van provinciewege. Met groote moeite te het Gedeputeerde Staten mogen gelukken de zes gemeenten tot het eontinueeren hunner bijdragen te bewegen; doch heel lang kan de be staande toestand natuurlijk niet meer duren en eerlang zal dan ook in de Sta ten over dezen weg worden beslist.^ De derde weg, die in zeer noodlijdende omstandigheden verkeert, te het Zandpad van Amsterdam naar Weesp. Volgens een aoooord in het jaar 1637, waarop de Staten van Holland en West- Friesland 15 October van dat jaar aan Amsterdam en Weesp vergund werd te maken een „Treek- ende Voetpat" en „tot vervallinghe der oncosten, tot laste van de ghenen die 't voorsz. Treek-pat ende Wegh sullen gebruioken, te mogen op stellen een Gabelle, te begrooten tegen den Penninck Twintich". (Hand vesten, D1.I, Bb. 9, blz. 432). Het pad liep oorspronkelijk van Amster dam langs dén réchter Amsteloever tot bij den Omval en van daar naar Diemer- brug en verder langs den Bijlmermeer- polder en Gaasp naar Weesp. Den 14 Jan. 1650 werd echter tusschen de beide steden een aoooord gesloten „omme gesamentlijk te maaken, onderhou- keek hem met zulk een vroolijken, gui- tigen uitdagenden blik aan, dat bij' vroeg: „Wel, wat te er nu weer?" ,jOh, het te zoo prachtig, dat ik 't je zou willen zeggen." „Natuurlijk zul je 't mij' vertellen. Maar, waar ga je naar toe?" vroeg hij onte vreden. Juffrouw Maggie was van de kanape opgestaan en stond halverwege bij de deur ki een houding, alsof 'zij weg wilde loopen. „Ja, ik geloof, dat ik 't je zeggen zal," knikte zij met vuurroode wangen. „Maar, ik meest eerst hier zijn om 't je te kun nen vertellen." „Daar?" „Ja, hier. Herinner je je die brieven, welke ik eenigen. tijd geleden kreeg en het bezoek .van die advocaat uit Boston, waarover ik niet met je wilde spreken?" „Of ik mij die herinner!" „Nu, ik weet, dat je.je dacht. dat deze iets met geld te maken hadden. met mijn geld.... dat ik wat verloren had." „Dat is zoo." „Nu, zij.zij hadden iets te maken met.met geld." „Dacht ik 't niet," riep de man triom fantelijk. „Oh, waarom heb je 't mij toen niet gezegd, zoodat ik je op de een of andere manier kon helpen?" Zenuwachtig schudde zij het hoofd en liep achteruit liep achteruit dichter naar de deur. Hij was reeds halverwege opge staan. den en repareeren den: Vechtdijk van Weesp af tot aan 't Sticht bij den Hinder dam, alsmede den Broekdijk tot aen de Hoybrugge aen 't Schraveland ofte Har den toe, tot een Sandpad." In aansluiting hiermee werd in 1675 overeengekomen, dat tegenover de gezamenlijke lasten de tollen, welke bij1 octrooi der Staten wer den vergund, ook ten bate der beide ste den zouden komen. Tengevolge van deze regeling strekt zich het Zandpad uit tot aan 's-Graveland. Daartegenover te het stuk tusschen Am sterdam en Diemerbrug in 1839 bij den „groeten weg" Amsterdam/—Naarden ge trokken en dus bij 't Rijk in onderhoud gekomen. Het pad loopt dus van Diemer- brug tot 's-Graveland. In 1894 was de toestand zoo, dat het gewone onderhoud1 nog geheel kon wor den bekostigd uit de inkomsten van tol gelden, verpachting grasgewa9 etc. Alleen 'buitengewone werken als ver nieuwing van bruggen etc. eischten zoo nu en dan eene subbsidie uit de gemeente kas. Een denkbeeld, hoe de toestand van dezen weg te, verkrijgt men, wanneer men leest, dat reeds in 1858 door Gede puteerde Staten een verbetering werd noodig geacht, welke toen al op 120,000 werd geraamd, en welk werk nooit te uit gevoerd wegens den druk, dien 't op de twee steden zou leggen. Dat ook hier overname door de Provin cie het redmiddel zal zijn, behoeven wij niet te zeggen. Thans iets over den vorm, waarin Ged. Staten meenden zich het beheer der wegen te moeten aantrekken. Haarlem, 23 Mrt. '24. M. N.V.Texels Eigen Stoomboot-Onderneming Zomerdienst ingaande 31 Maart 1924. Op werkdagen: vertr. Texel: 6.vjm, 8.van., 2.30 mm., 5.30 n*m. vertr. Helder: 7.— vjm., 10J6 vjm, 4.15 mm*, 6.46 n.m. Op Zon- en Feestdagen: vertr. Texel 6.vgn-, 11.v*m., 6.30 n*m. vertr. Helder: 9.—v.m., 12.—m., 6.45 n.m. Ingezonden Mededeellng. ER ZIJN TWEE MANIEREN om uit te maken, of gij zwakke nieren hebt. Ten eerste door rugpijn en andere uiterlijke kenteekenem, en ten tweede door urine-ondlerzoek. Als rugpijn, voortdurend terugkeeren- de hoofdlijn, of zenuwachtigheid, ver moeidheid en duizeligheid! u doen ver moeden, dat gij een nierkwaal hebt, let dan op uw urine. Sla acht op verschijnse len als de volgende: te veeüvuldige of te weinige aandrang tot urineeren, te groote of te kleine hoeveelheden, te donkere of te lichte kleur, branderig en pijnlijk ge- veel bij de loozing, onaangename reuk zanderig, gruisachtig of bewolkt bezink sel. Tijdelijke afwijkingen kunnen aan an dere oorzaken te wijten zijn, maar als de verschijnselen blijven optreden, zijn uw nieren verstoord en behoeven zij hulp Verwaarloozing kan noodlottig worden. Foster's Rugpijn Nieren* Pillen ver beteren en regelen de urine, helpen en versterken zwakke nieren en verdrijven zoodoende rugpijn, duizeligheid, rheuma- tische pijnen, zenuwachtigheid en andere gevollgen van nierkwalen. Zij hebben diui- zende nierlijders voor goed genezen. Verkrijgbaar in apotheken en drogist zaken 1.76 per flacon (geel etiket met zwarten opdruk). „Neen, blijf daar. Als je 't niet doet, zeg ik 't je niet." Hij ging onwillig zitten. „Nu, zooals ik 'zeide, hadden' die brie ven iets met geld te maken. Maar, toen je mij' zooeven vroeg of ik jou trouwde of je geld. „Maar, en.'t was.niet in ernst je weet, dat ik 't niet meende," verdedig de hij zich haastig. „Oh, ja, dat weet ik," knikte juffrouw Maggie.„Maar, ik. moest er om lachen en het deed mij aan die brieven denken. Ze waren niet, zooals jij dacht, weet je. Zij berichten mij niet over geld, dat ik verloren had, maar over geld, dat ik gekregen had." „Gekregen!" „Ja, die neef George in Alaska was ge storven en had mij vijftig duizend dol lar nagelateft. ,Maar, vrouwtjelief, waarom heb je mij dat niet gezegd?" „Omdat," juffrouw Maggie deed een stap. naar de deur toe. „Zie je, ik dacht, dat je arm, washeel arm en ikik wilde 't mijzelf niet bekennen, maar ik wist, dat ik bang was, dat, warineer jij hoorde van dat geld, jij mijmij niet zou vragen om.om. Zij was zoo in de war en 'bloosde zoo, dat de man dadelijk begreep, wat ze be doelde. Met een sprong stond hij op. .Maggie! Mijn lieveling!" Maar de deur «loot zich.Juffrouw Maggie was gevlucht. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1924 | | pagina 1