Kinderen
Honig's
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
GELDiGELD!
Eerste Blad.
Puddingen
Nr. 5849
ZATERDAG 29 MAART 1924
52e JAARGANG
Het wegenvraagstuk In
Noord-Holland.
FEUILLETON.
Huidwondjes
p
HELDERSCHECOURANT
ABONNEMENT PER 3 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldersche Courant fl.60; fr. p. p. binnenland f2.Ned. O. en W.
Indië p. zeepost f2.60; id. p. mail en overige landen f 4.20. Zondagsblad
reep. f ÖAI-. f 0.70, f 0.70, f 1.20. Modeblad reep. f 0.95, f 1.25, f 1.26, f 1.60
Losse nummers der Gourant 4 ct.; fr. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdags Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur-Uitgever: O. DE BOER Jr„ HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 50 en 412
Post-Glrorekening Na 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. p. regel (gtuljard). Itagiez. meded. (kolombreedte als redSactlon.
tekst) 60 ct. Kleine advertenties (gevraagd, te koop, te huur) v. 14
regels 40 ct., elke regel meer 10 et. bij vooruitbetaling (adres: Bureau
v.d.blad en/ met br. onder ao. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
Op- en ondergang van Zon en Maan
en tijd van hoogwater (Texel).
Z o m e r t ij d.
Maan Zon Hoogwater
Mairt
op:
ond.: op: ond.: v.m.:n.m.:
Zo.
30 a.
4.43 m.
2.03 6.43 7.27 5.23 6.09
Ma.
81
6.17
3.12 6.41 7.27 6.49 7.24
April
Di.
1
5.46
4.22 6.38 7.28 7.55 8.22
Wo.
2
6.11
5.32 6.36 7.30 8.45 9.05
Do.
8
6.24
6.40 6 34 7.32 9.24 9.42
Vt.
4
6.57
7.46 6.33 7.34 9.5810.14
Za.
5
7.19
8.52 6.80 7.35 10.30 10.45
Licht op
voor auto's en fietsen:
Zaterdag 29 Maart6.54 uur.
Zondag 80 7.57
Maandag 31 7.57
V.
Bij" het vraagstuk der wegen-voorzie
ning in Noord-Holland traden reeds lang
drie bepaalde verkeerswegen" op den
voorgrond, waarvan nadere regeling zeer
urgent was te noemen. Dit waren de Zaan-
landsche Oommunicatieweg, de weg van
de Zes Steden en het z^g. Zandpad tus-
schen Amsterdam en Weesp.
Alle drie belangrijke verbindingen,
verkeeren deze wegen1 reeds jaren in zeer
slechten staat, omdat de middelen ontbre
ken, om het kostbaardere onderhoud van
tegenwoordig te bekostigen, terwijl geen
bepaalde verplichtingen konden worden
opgelegd.
De Zaanlandsohe Oommunicatieweg is
aangelegd omstreeks het midden van de
vorige eeuw. In dien-tijd, toen het IJ deze
streek bespeelde en er geen spoorweg
bestond, was het begrijpelijk, dat men
naast de waterwegen behoefte had aan
een verbinding te land.
Daartoe werd opgericht door eenige
belanghebbenden uit die streek hij akte,
verleden voor den Notaris Teunis Slagter
te Westzaan, d.d. 1 April 1848, ingewil
ligd bij; K.B. van 20 April d.a.v. No. 60 de
„N.V. Maatschappij van den Zaanl. Oom
municatieweg", gevestigd te Westzaan.
Deze maatschappij stelt zidh ten doel
het aanleggen en onderhouden van een
rijweg over het Gutepad door de kom
van Westzaan en over het Watermolens-
pad van de dijksloot te Zaandijk af tot
aan den Nauernaschen Vaart- of Jaagdijk
en verder Westwaarts tot den Rijksweg
HaarlemAlkmaar onder de gemeente
Wijk aan Zee en Duin met zijn
zijtakken van het Assummertblhek naar
Assum en door de kom van Westzaan
naar den Westzanerdijk.
Het Guispad te vermoedelijk aange
legd in 1626, als voetpad ter verbinding
van den Lagedijk met de Middel te
Westzaan, teneinde de Lagedijkbewoners,
die te Westzaan „te rechte komen en te
staan moesten" ,en te kerk gingen, daar
toe gelegenheid te geven.
Het Watermolenspad liep naar een in
1) Thans de bekende schilderachtige
weg door Zaandijk.
door
ELEANOR H. PORTER*
63)
Hij voleindigde dezen zin niet. Er was
©en geluid van voetstappen, een geruisch
van rokken, toen viel een ware stortvloed
van snikken, omhelzingen en onsamen
hangende woorden op hem.
„Het was niet dwaas.het was niet
dwaas. Het was prachtig, ik begrijp
nu alles, ik begrijp 't allemaal. Ik zie 't.
Oh, ik geloof, dat 'tdat 't eenig was.
En ik.ik schaam me zool"
Later, veel later, toen zij weer een
beetje geregeld met elkaar konden spre
ken, terwijl ze samen op de oude kanape
zaten, slaakte de man een zucht van ver
genoegen en zeide:
„Dan ben ik dus vergeven."
„Je beschouwt je dan met beiden, John
Smith en Stanley G. Pulton verloofd?"
„Het lijkt niet erg mooi, maarja,"
bloosde juffrouw Mpggie.
„Je moet van Stanley G. Pulton net
evenveel houden.neen, een beetje
meer, dan je van John Smith deed."
„Ik zal 't probeeren, dat te te zeggen,
wanneer hij evenveel waard te om van te
houden," zelde juffrouw Maggie, terwijl
ze haar hoofd behaagziek in de hoogte
stak.
lijk een weg van de banne Westzanen te
bij aoooord van 11 Augustus 1637 van
Schepenen en Regenten van West-Zaan
dam, Koog a/d Zaan, Zaandijk en Wor-
merveer met hun collega's van Westzanen,
door deze laatste in eigendom en onder
houd overgenomen tegen een som ineens
van 1626.
Deze 3 paden werden in 1848 gratis
aan de nieuwe maatschappij in eigendom
overgedragen.
De weg, zooals die thans nog steeds
bestaat, loopt dus behoudens een paar
zijtakken, van den Rijksstraatweg bij Wijk
aan Zee langs het Assummertolhek en
Assendelft naar Westzaan en Zaandijk.
De maatschappij had het recht van tol
heffing, uit welker opbrengst met die
van het grasgewas van de hermen hoofd
zakelijk de kosten moesten worden be
streden.
Dat dit niet langer mogelijk te, valt
reeds even gemakkelijk te begrijpen als
dat het middel van tollen feitelijk uit den
tijd te en slechts hinderlijke belemmering
van het verkeer veroorzaakt.
Overname tolvrij door de provincie was
dus zeer urgent.
Doch even urgent was dit hij den sub
twee genoemden weg.
De administratie van dezen weg berust
op een aocooid van 23 Febr. 1660 tus-
schen de steden Amsterdam, Monniken
dam, Edam, Hoorn A Purmerend (Enk
huizen trad eerst later toe, toen het stuk
Hoorn—-Enkhuizen er bij kwam) eri het
de vorige eeuw afgebrande watermolen
„de Guit" aan de Nauernasche Vaart.
De dorpsweg te Westzaan, oorspronke-
daarop gevolgde octrooi van de Staten van
Holland en West-Friesland van 5 Juni
1660, tot het doen maken van de aange
geven „Treckwegen en Vaerten" en om
„tot verval van de voorts aan te wendene
Onkosten op de voor^geroerde Treck-
ende Wagen wegen te mogen op-stellen,
heffen ende dden betalen eene rentelicke
gabelle, daer uyt de interessen sullen
konnen werden vervallen. Voorbehoudens
ende in dien verstande nogtans, dat de
Treckweg beginnende van de Wester
poort der stad Hoorn tot in den Aem-
sloot, daer de insnijdinge sal geschieden1,
gemaekt ende onderhouden sal worden tot
koste van de voornoemde steden Amster
dam, Hoorn, Edam, Monnickendam en
Purmereynde." (Handvesten, DL I, Bk. 9,
hl. 429).
Bij keizerlijk decreet van 7 Jan. 1813
werd het College der vijf steden echter
ontbonden en kwam de weg inbeheer en
onderhoud bij het Rijk.
Kort daarna echter, na het herstel onzer
onafhankelijkheid, werd dit College we
der ingesteld en bij KJB. van 25 Juli 1816
werd deze weg tot de „groote wegen" ge
promoveerd.
Een poging om nu ook de kosten van
onderhoud bij het Rijk te brengen, in dat
zelfde jaar ondernomen, faalde echter,
omdat art. 2 van bet genoemde besluit
uitdrukkelijk bepaalde dat bestaande on
derhoudsplicht blijft gehandhaafd.
Op 25 Maart 18Ï9 werd door Ged. Sta
ten van Noordholland aan deze admini
stratie een nieuwen grondslag gegeven
door de vaststelling van een Reglement
voor het College voor de Zes Steden (in
dat jaar trad n.1. Enkhuizen toe).
Art. 7 van dat reglement luidt:
„Door het College zal moeten worden
voorzien in het onderhoud der wegen,
vaarten, bruggen, schoelingen, aanleg-
kaden, tolhekken, tolhuizen, water
molens, sluizen, en in één woord alles
wat eenigszins kan gerekend worden te
hebben behoord tot de Directie van het
„Hij zal 't trachten te zijn. Maar, het
zal voor jou over het algemeen niet zoo
makkelijk zijn. Je zult hem moeten zeg
gen, wat Ihij met die twintig millioen
moet doen. Ja, vertél eens, wat zul je er
mee doen?" vroeg hij belangstellend.
'Juffrouw Maggie keek zichtbaar ver
rast op.
„Oh, ja, dat te zoo. Jijjij, als jij
mijnheer Fulton bent, dan heb jeik
was die twintig millioen al weer heele-
inaal vergeten. Zij behooren jou toe mijn
heer Smith."
„Neen!" Ze zijn niet van mijnheer
Smith,' wierp de man tegen. „Ze behoo
ren aan Fulton, als je blieft. Maar zou je
mij nu niet anders kunnen noemen, dan
bij die vervelenden naam van mijnbeer
Smith? Mijn naam in Stanley. Je zou 't
kunnen afkorten tot.... en.... Stan."
„Dat zou kunnen, maar ik zal 't niet
doen," lachte juffrouw Maggie. Nog niet;
je mag er dankbaar voor zijn, dat ik je
tenminste nog iets kan noemen, nu ik met
twee mannen tegelijk verloofd ben."
„Ja, en dan de verantwoordelijkheid te
hebben voor het uitgevefl van twintig
millioen."
„Oh, ja, het geld." Haar oogen begon
nen te schitteren. Zij zuchtte diep. „Oh,
wij zullen zooveel met dat geld kunnen
doen. Denk maar eens, wat er hier alleen
niet noodig te betere melk voor de zui
gelingen, een volkstehute; betere straten-
reiniging, een nieuw kleed voor de kerk,
een nieuw ziekenhuis met.
„Maar, zeg eens, ben je niet van plan
Ingezonden Mededeellng.
Schrijnende plekken
Brand- en Snijwonden
Schrammen, Ontvellingen
i geneest men met PUROL
Doos 30 - 60 en» 90 ct
Bil Aooth. en Drogisten»
289
gewezen College der Vijf Steden, als
mede in dat van den straatweg van
Hoorn tot Enkhuizen met de bruggen,
daarin gelegen, en dus in dat van den
geheelen weg van Buiksloot tot Enk
huizen ovpr de steden Monnikendam,
Edam, Purmerende en Hoorn, en wij
ders in de voldoening van alle tracte-
menten, lasten en verdere uitgaven tot
die administratie behoorende."
Toen in 1819 het Rijk de water
staatswerken, waaronder ook zekere we
gen, aan de Provinciën overdroeg, waar
over wjj reeds vroeger iets hebben mede
gedeeld, werd wederom gezorgd, dat het
onderhoud van dezen weg bleef bij het
genoemde Collegie.
En hoewel een dergelijke bepaling in
1821, toen, zooals we weten, weer een
nieuwe indeeling plaats vond en deze
weg feitelijk behoorde tot die, welke aan
de provincie in beheer werden gegeven,
niet werd herhaald, heeft men altijd aan
genomen, dat de vanouds onderhouds
plichtigen bleven belast met het beheer
en onderhoud van dezen Zes Steden weg.
Pogingen in 1845 en later herhaald, om
van die verplichting af te komen, hebben
steeds gefaald. j
In 1859 werd zelfs eenmaal door Am
sterdam besloten op voorstel van een spe
ciaal daartoe benoemde Raadscommissie,
geen gelden meer te voteeren voor dit
doeL Echter in 1860 kwam de Raad weer
Ingezonden Mededeellng.
houden in den regel veel
van pudding. Honig's
Puddingen worden be
reid in verschillende soor
ten en smaken. Er is elck
wat wils. De meeste kin
deren vinden Honig s
Puddingen lekker. Vraagt
daarom Uw winkelier
Gefabriceerd met Honig's Maïzena*
wat van dat geld voor jezelf uit te ge
ven?" vroeg hij'. „Is er niet iets, wat je
voor jezelf wil hebben?"
Zij keek hem vroolijk lachend aan.
„Voor mijzelf! Nu, dat zou ik denken.
Ik hen van plan naar Egypte, China en
Japan te gaan, niet jou natuurlijk,'en boe
ken. Je hebt in je leven nog nooit zoo
veel boeken gezien, als ik zal gaan koo-
pen. Oh, ik zal hoopen geld voor mijn-
eigen persoontje uitgeven, let maar eens
op. Maar eerst.Oh, er zijn zoo'n me
nigte van dingen, die ik zoo gaarne had
willen doen en nu pas besef ik, dat ik
't nu zal kunnen doen. Jij weet, hoe noo
dig een ziekenhuis voor Hillerton is."
Haar oogen schitterden en ze werd weer
ernstig. „En ik wil een winkel'laten bou
wen en het zoo beheeren, dat de meisjes
daar een fatsoenlijk bestaan hebben. Ook
een fabriek met nette woningen voor de
werklui en een goede gelegenheid, waar
zij hun levensmiddelen tegen kostprijs
kunnen koopen en dan is er nog een
speeltuin voor de kinderen en
Maar de man lachte hardop, terwijl hij
zijn handen met voorgewende wanhoop in
de hoogte stak.
„Zeg eens," izeide hij uitdagend. „Ik
dacht, dat je mij trouwde. Trouw je mij
of dat vervloekte geld?"
Juffrouw Maggie lachte vroolijk.
„Ja, maar zie jeZij hield plotse
ling op. Er kwam een eigenaardige uit
drukking in haar oogen.
„Ja, maar zie je
Plotseling begon ze weer te lachen en
op dit standpunt terug „tengevolge van
verschillende over de zaak gevoerde cor-
respondentiën en mondelinge onderhan
delingen. Wel werd vah toen af de bij
drage steeds voer vijf jaar verleend, en
te eenigen tijd terug de overeenkomst
opgezegd.
Sinds 1827 subsidieert het Rijk aan
vankelijk met 9000.later in 1847 met
10,000.de Provincie sinds 1828 met
8000.later verhoogd tot 10,000.
en sinds 1860 tot 12,000.— per jaar,
zoodat in elk geval erkend werd, dat de
Zes Steden op den duur niet verplicht
waren tot kosten die het onderhoud bij
moderner verkeer zou vergen.
De subsidies kwamen echter gedeelte
lijk in de plaats van een bijdrage ad 6
op de grondbelasting, die tot 1847 in het
District Hoorn door de Directie werd
geheven, maar toen werd afgeschaft.
De 6 gemeenten droegen tot 1917 ge
zamenlijk bij een som van 8350.per
jaar, na dat jaar te deze verdubbeld. De
andere inkomsten' der directie beloopen
ongeveer 8000.
De totale inkomsten waren dus tot 1915
ongeveer 38,500.later een kleine
47000.—.
Hieruit moet echter bekostigd worden
het onderhoud van 30 KM. straatweg, 35
KM. grintweg, 29 KM» vaarten, 5 be
weegbare bruggen, 60 vaste bruggen, 8
woningen, 8 K.M. schoeiing etc. In 1918
werd daarvoor reeds 32.600.geraamd,
terwijl bij goed onderhoud gerekend
wordt op 60,000.— 55,000.— per jaar.
Verder de tractementen /grondlasten
e.d., die pok een kleine 23,000.vergen.
Het spreekt dus vanzelf, dat deze Di
rectie een weinig benijdenswaardig werk
had de laatste jaren met de steeds stijgen
de tekorten en dat zij ongduldig uitziet
naar ingrijpen van provinciewege.
Met groote moeite te het Gedeputeerde
Staten mogen gelukken de zes gemeenten
tot het eontinueeren hunner bijdragen te
bewegen; doch heel lang kan de be
staande toestand natuurlijk niet meer
duren en eerlang zal dan ook in de Sta
ten over dezen weg worden beslist.^
De derde weg, die in zeer noodlijdende
omstandigheden verkeert, te het Zandpad
van Amsterdam naar Weesp.
Volgens een aoooord in het jaar 1637,
waarop de Staten van Holland en West-
Friesland 15 October van dat jaar aan
Amsterdam en Weesp vergund werd te
maken een „Treek- ende Voetpat" en „tot
vervallinghe der oncosten, tot laste van
de ghenen die 't voorsz. Treek-pat ende
Wegh sullen gebruioken, te mogen op
stellen een Gabelle, te begrooten tegen
den Penninck Twintich". (Hand vesten,
D1.I, Bb. 9, blz. 432).
Het pad liep oorspronkelijk van Amster
dam langs dén réchter Amsteloever tot
bij den Omval en van daar naar Diemer-
brug en verder langs den Bijlmermeer-
polder en Gaasp naar Weesp.
Den 14 Jan. 1650 werd echter tusschen
de beide steden een aoooord gesloten
„omme gesamentlijk te maaken, onderhou-
keek hem met zulk een vroolijken, gui-
tigen uitdagenden blik aan, dat bij' vroeg:
„Wel, wat te er nu weer?"
,jOh, het te zoo prachtig, dat ik 't je
zou willen zeggen."
„Natuurlijk zul je 't mij' vertellen. Maar,
waar ga je naar toe?" vroeg hij onte
vreden.
Juffrouw Maggie was van de kanape
opgestaan en stond halverwege bij de
deur ki een houding, alsof 'zij weg wilde
loopen.
„Ja, ik geloof, dat ik 't je zeggen zal,"
knikte zij met vuurroode wangen. „Maar,
ik meest eerst hier zijn om 't je te kun
nen vertellen."
„Daar?"
„Ja, hier. Herinner je je die brieven,
welke ik eenigen. tijd geleden kreeg en
het bezoek .van die advocaat uit Boston,
waarover ik niet met je wilde spreken?"
„Of ik mij die herinner!"
„Nu, ik weet, dat je.je dacht.
dat deze iets met geld te maken hadden.
met mijn geld.... dat ik wat verloren
had."
„Dat is zoo."
„Nu, zij.zij hadden iets te maken
met.met geld."
„Dacht ik 't niet," riep de man triom
fantelijk. „Oh, waarom heb je 't mij toen
niet gezegd, zoodat ik je op de een of
andere manier kon helpen?"
Zenuwachtig schudde zij het hoofd en
liep achteruit liep achteruit dichter naar
de deur. Hij was reeds halverwege opge
staan.
den en repareeren den: Vechtdijk van
Weesp af tot aan 't Sticht bij den Hinder
dam, alsmede den Broekdijk tot aen de
Hoybrugge aen 't Schraveland ofte Har
den toe, tot een Sandpad." In aansluiting
hiermee werd in 1675 overeengekomen,
dat tegenover de gezamenlijke lasten de
tollen, welke bij1 octrooi der Staten wer
den vergund, ook ten bate der beide ste
den zouden komen.
Tengevolge van deze regeling strekt
zich het Zandpad uit tot aan 's-Graveland.
Daartegenover te het stuk tusschen Am
sterdam en Diemerbrug in 1839 bij den
„groeten weg" Amsterdam/—Naarden ge
trokken en dus bij 't Rijk in onderhoud
gekomen. Het pad loopt dus van Diemer-
brug tot 's-Graveland.
In 1894 was de toestand zoo, dat het
gewone onderhoud1 nog geheel kon wor
den bekostigd uit de inkomsten van tol
gelden, verpachting grasgewa9 etc.
Alleen 'buitengewone werken als ver
nieuwing van bruggen etc. eischten zoo
nu en dan eene subbsidie uit de gemeente
kas.
Een denkbeeld, hoe de toestand van
dezen weg te, verkrijgt men, wanneer
men leest, dat reeds in 1858 door Gede
puteerde Staten een verbetering werd
noodig geacht, welke toen al op 120,000
werd geraamd, en welk werk nooit te uit
gevoerd wegens den druk, dien 't op de
twee steden zou leggen.
Dat ook hier overname door de Provin
cie het redmiddel zal zijn, behoeven wij
niet te zeggen. Thans iets over den vorm,
waarin Ged. Staten meenden zich het
beheer der wegen te moeten aantrekken.
Haarlem, 23 Mrt. '24. M.
N.V.Texels Eigen Stoomboot-Onderneming
Zomerdienst
ingaande 31 Maart 1924.
Op werkdagen:
vertr. Texel: 6.vjm, 8.van., 2.30 mm.,
5.30 n*m.
vertr. Helder: 7.— vjm., 10J6 vjm, 4.15
mm*, 6.46 n.m.
Op Zon- en Feestdagen:
vertr. Texel 6.vgn-, 11.v*m., 6.30 n*m.
vertr. Helder: 9.—v.m., 12.—m., 6.45 n.m.
Ingezonden Mededeellng.
ER ZIJN TWEE MANIEREN
om uit te maken, of gij zwakke nieren
hebt. Ten eerste door rugpijn en andere
uiterlijke kenteekenem, en ten tweede
door urine-ondlerzoek.
Als rugpijn, voortdurend terugkeeren-
de hoofdlijn, of zenuwachtigheid, ver
moeidheid en duizeligheid! u doen ver
moeden, dat gij een nierkwaal hebt, let
dan op uw urine. Sla acht op verschijnse
len als de volgende: te veeüvuldige of te
weinige aandrang tot urineeren, te groote
of te kleine hoeveelheden, te donkere of
te lichte kleur, branderig en pijnlijk ge-
veel bij de loozing, onaangename reuk
zanderig, gruisachtig of bewolkt bezink
sel.
Tijdelijke afwijkingen kunnen aan an
dere oorzaken te wijten zijn, maar als de
verschijnselen blijven optreden, zijn uw
nieren verstoord en behoeven zij hulp
Verwaarloozing kan noodlottig worden.
Foster's Rugpijn Nieren* Pillen ver
beteren en regelen de urine, helpen en
versterken zwakke nieren en verdrijven
zoodoende rugpijn, duizeligheid, rheuma-
tische pijnen, zenuwachtigheid en andere
gevollgen van nierkwalen. Zij hebben diui-
zende nierlijders voor goed genezen.
Verkrijgbaar in apotheken en drogist
zaken 1.76 per flacon (geel etiket met
zwarten opdruk).
„Neen, blijf daar. Als je 't niet doet,
zeg ik 't je niet."
Hij ging onwillig zitten.
„Nu, zooals ik 'zeide, hadden' die brie
ven iets met geld te maken. Maar, toen
je mij' zooeven vroeg of ik jou trouwde
of je geld.
„Maar, en.'t was.niet in ernst
je weet, dat ik 't niet meende," verdedig
de hij zich haastig.
„Oh, ja, dat weet ik," knikte juffrouw
Maggie.„Maar, ik. moest er om
lachen en het deed mij aan die brieven
denken. Ze waren niet, zooals jij dacht,
weet je. Zij berichten mij niet over geld,
dat ik verloren had, maar over geld, dat
ik gekregen had."
„Gekregen!"
„Ja, die neef George in Alaska was ge
storven en had mij vijftig duizend dol
lar nagelateft.
,Maar, vrouwtjelief, waarom heb je mij
dat niet gezegd?"
„Omdat," juffrouw Maggie deed een
stap. naar de deur toe. „Zie je, ik dacht,
dat je arm, washeel arm en ikik
wilde 't mijzelf niet bekennen, maar ik
wist, dat ik bang was, dat, warineer jij
hoorde van dat geld, jij mijmij niet
zou vragen om.om.
Zij was zoo in de war en 'bloosde zoo,
dat de man dadelijk begreep, wat ze be
doelde. Met een sprong stond hij op.
.Maggie! Mijn lieveling!"
Maar de deur «loot zich.Juffrouw
Maggie was gevlucht. (Wordt vervolgd.)