Waarschuwing! Prijsverlaging! Dat bekent bet beste den toestand. BRAMLAGE'S PEEK CLOPPENBURG Alle waar Is naar zijn geld. HERMAN NYPELS, WESTSTRAAT 11 SSST toïïaorp nisatie en grootschen opzet der Internatio nale Tentoonstelling voor HandJel en In dustrie 1824 Tilburg, is het te verwachten, dat haar een enorm bezoek zal te beurt vallen. De stranding van het as. „Amsterdam". Veertien degen geleden deed de Kaad voor de Scheepvaart omderaoek naar de stranding van het ml „Amsterdam'van de Kon. Ned Stoomboot Mi)., op de Zuid kust van San Domingo op IQ Oot 1628. Aan boord waren ,47 man equipage en 11 passagiers, het schip was geladen met Ijzer en ooment en onderweg van Antwer pen naar Kingston. Heit schip bleef tien dagen vast Bitten en bekwam vrij ernstige schade. Door dien Inspecteur voor de scheep vaart was naar aanleiding van deze stran ding een aanklacht Ingediend! tegen den gezagvoerder en den derde stuurman. Bij het onderzoek bleek dat die Be stuur man veelal te laat afloste, en dit ook in den nacht van de stranding gedaan had. Da Inspecteur voor de Scheepvaart vroeg schorsing zoowel voor den kapitein als voor den tweede en derdie stuurman. De Baad zal later uitspraak doen. Faillissementen ln Nederland. Volgens mededeeling van het Handels informatiebureau van Van der Graai Oa's Bureau voor dien Handel zljh over de aflgeloopen week, eindigende 16 Mei in Ned. uitgesproken 68 failllsementen tegen 60 faillissementen in dezelfde week van het vorige jaar. Van 1 Januari tot en miet IQ Md 1024 1749 faillissementen tegenover 1540 over hetzelfde tijdperk van het vorige jaar. AMSTERDAMSCHE BRIEVEN. BOND DEN DAM. INGEZONDEN MEDEDEELING, Al naar gelang, het publiek hier ter plaatse weigert nog langer minderwaardige fabrleksoon- feotle te dragen, ziet men de prijzen van dit soort kleeding verminderen met sprongen van 10,20, zelfs 30%- Men bezlchtlge geregeld onze éta lages, waarin wij steeds afwis selend onze moderne Heeren- en Klnderkleedlng etaleoren. Onze combinatie stelt ons mede In staat ons ook te Helder het beste te brengen, dat op gebied van heeren- en klnderkleedlng gebracht wordt. Koopt niet slechte fabrlekscon- feotle voor geringe prijzen, waarbij ge op den duur toch bedrogen uit komt, maar geeft voorkeur aan degelijke kleeding, zooals die In onze bekeilde magazijnen steeds verkrijgbaar la. Denkt er aan HEEREN- EN KINDERKtEEDINQMAGAZIJNEN HELDER SCHAGEN. Het Gouden Kalf is van ouds een druk aangebeden beest. Velen hebben het in den loop der eeuwen ten aansohouwe van de menigte zijn toeren laten verriohten. De dressuur verschilde al naar gelang' van het tijdperk en van de fantasie der diverse impressarii. Er waren onder deze exploitanten handige clowns, die naust het podium, waarop het geadresseerde dier zijn kunsten vertoonde, de boeren- en buitenlui vermaakten met goocheltoeren en Cooadorus-redevoeringen, er waren listige kwakzalvers, die de groote trom met talent bespeelden, maar er waren ook deftige oirousbazen, die zelfs saai van fatsoenlijkheid werden (is bijv. Vader Staat met sljn Staatsloterij er soo niet een?) en tenslotte zelfs filantropen, die, gelijk thans „De Joodsohe Invalide", door genoemd Kalf, ten bate van „het goede doel", geheele woonhuizen, auto's, fietsen en piano's onder de aanbidders lieten - distribueeren, totdat... Broekhuijs opstond en de Koning dezer impressarii werd. Hij overtrof inderdaad al zijn collega's, de eerlijken zoowel als de niet eerlijken, de fatsoenlijken zoowel als de avonturiers, in „aanpak" en fantasie. Toen hij van bet tooneel verdween, soheen alle fan tasie ineens geweken en het Gouden Kalf kwijnde en werd ziek.... en een geur van bedorven kalfsvleesch begon f ich te ver spreiden. Geen enkele nieuwe machts reclame-spreuk bleek in staat die luoht te verdrijven. Iets nieuws, wat het Gou den Kalf weer ten leven zou kunnen wek ken, deed zich niet voor. Het bleef, op z'n best, bij zwakke echo's van de fantasie des heengeganen meesters. Een dergelijke echo was b.v. de reclame- vraag: „Heeft U wel eens een Ford de zaal in zien vallen?" Gelanoeerd door de Mij. Nationaal Sportpaleis. En hoewel de Joodsche Invalide goedbedoelde pogingen in de riohting van originaliteit doet, komt ook deze instelling niet veel verder dan „echo-fantasie". Het is jammer, omdat, behalve het feit, dat gebrek aan origina liteit altijd onaangenaam aandoet, de echo's in dezen niet alleen aan het goede in Broekhuijs (zijn fantasie) herinneren, maar ook beelden oproepen aan zijn an dere, minder-gewensohte karakter-eigen schappen, beelden, die ln het nieuwe ver band mogelijk geheel misplaatst zijn. Zoo maakt bijv. genoemde Mij., „Nationaal Sportpaleis", er ons opmerkzaum op, dat zij, blijkens politioneel onderzoek, geheel buiten eetiig verband met Broekhuijs c.s. stuat, waarvan bij dezen nota. Ais nu de Joodsche Invalide op haar beurt ook maar niet weer gaat denken, dat wij haar op „listige" wijze in een denigreerend verband met Broekhuijs hebben willen brengen. Maar met of zonder het Gouden kalf, met of zonder infantasie, zijn we dan deze week „full speed" den zomer Inge varen. Het begon, even daarvoor al, met een klein aanloopjezoo hadden tegen de traditie van de laatste jaren, die een somberen dag wil, in, de studentèn- roeiwedstrijden op het Noordzeekanaal j.1. Zondag plaats onder een stralenden lentehemel. De Varsltyl Dat ls elk jaar weer, de feestelijke opening van het nion daine watersport-seizoen. Heel zeilenden roeiend Amsterdam trekt er in de nieuw opgekalefaterde en vroolijk gepavoiseerde vuurtuigen en bootjes naar uit en geeft er elkander het eerste water-rendez vous van het jaar. Dikwijls zijn dan de wed-.l strijden, behalve voor de studenten zelve, een beetje bijzaak. Het is „om het uur een lepel" en toen daarbij nog de laatste jaren het Delftsche „Laga" als geabon neprd scheen op de overwinning, zakte de* belangstelling voor den eigenlijken strijd onder den gemiddelden toeschou wer nog meer, maar ook dit was dit jaar anders. Het hoofdnummer „oude vieren" gaf een zeer Bpunnende race te zien tusschen Nereus en Laga en tenslotte gingen de hoofdstedelijke studenten niet enkele dagen op het Rembrandt-plein „behelpt" zijn. BeheptU ziet, ik word als vanzelf, zoodra ik dit onderwerp ter sprake breng, min of meer hatelijk I Kan het anders als men, mot wel en wee aan het krantenbedrijf verbonden, plotseling een nieuwe concurrent ziet opstaan, die, zonder zich van persen, zetterij, losse verkoop of abonne s, iots aan to trokken, zoo maar vanaf een dak berichten, voet baluitslagen, beurskoersen en wat niet al, op Jan en Alleman lichtend neerlaat flitsen ln langzaam-voorsohrijvende, eleo- trlscbe letters Wie z'n krantje wil lozen gaat maar op een café-terras ln de buurt zitten, bestelt een kleintje koffie en blikt omhoog Maar tóchvak- en noodbroedere, wees ferustl.. Er valt voorloopig nog gemak- olijk te oonourreeren. Hot publiek, zelfs dit uitermate nieuwsgierige Amsterdam- sobo, houdt „den nek ln eere en behoedt dat liohaamsdeol gaarne voor stijfheid, terwijl het voortdurend verschuiven van de flikkerende letters spoedig vermoeit. Dit krantje op het dak „is" or don ook nog lang nietfUw blad houdt 'tervoor loopig nog wel tegen. Maar, vragen de nngstlgen zioh af, maar, als over eenigen tijd, op elk dak, op eiken muur deze eleo- trisohe kranten versohijnen en de men- sohen wel tot kijken en lezen dwingen, wat dan? Dit is nog maar een begin. Dan,och dan, gaat het inderdaad dien weg op, dan is t nog niet erg Want temidden van de wentelende licht borden, de draadlooze gil-reolames, de flitsende beriohten, zijn we toch al alle maal gek geworden en ls Uw „verstan dig" woord, waarde vakbroeder, ook niet meer noodlg. En in alle gevalbehept met de kwalen der moderne beschaving blijven we. Make the best of lt. den prijs strijken, waarbij zij meteen den record-tijd, die de laatste 12 Jaar onwrik baar was, blijven vaststaan, met enkele minuten verbeterden. Een goed voorteeken voor alles wat in Amsterdam aan water sport doet en in het begonnen seizoen op bekers, „blikjes" en andere eeretee- kenen aast Nooit, in een lang leven op eereteekenen 'geaasd" en tóch, telkenmale, records geboekt te hebben, ziedaar zeker een van de groote verdiensten van bij de dezer dagen overleden „verzamelaar A. Th. Hartkamp. De Amsterdamsche verzame laar ÖJj uitnemendheid I Reeds als jongen behept met de verzamel-drift, begon hij, nu zoowat een halve eeuw geleden, met het aanleggen van zijn collootie, waarin alle mogelijke gegevens over de geschie denis en het leven van onze veste een tehuis vonden. Aanvankelijk een lief hebberij die te hooi en te' gras beoefend werd, zooals het dikwijls met postzegel- en muntenverzamelingen het geval ls, leidde Hartkamp langzamerhand zijn hartstocht binnen de banen van een wetenschappelijk systeem. Zijn dossiers en platenkasten werden toonbeelden van volledigheid en veelzijdigheid waaruit zeer velen geput hebben om hun kennis van het oude Amsterdam te vermeerderen. Als merkwaardig staaltje van den Hver en kunde waarmede de Heer Hartkamp ;e werl£ ging moge vermeld worden het lelt, dat meerdere vereenigingen die te een of andere tijd een gedenkboek wensch- ten uit te geven, datgene wat hun eigen archieven niet gaven, onmiddellijk bij dezen Koning-der-verzamelaars konden opdiepen. Niettegenstaande Hartkamp's werk reeds jaren lang in de praktijk bewezen had wat het waard was, bleven de offi cieels archivarissen en dergelijke „ver- zamel-autoriteiten" tóch nog altijd van onwetenschappelijk, systeemloos, enz, smalen. Zoo is nu eenmaal de vak- trots I Tenlaatste echter kwam er «enige erkenning en zoo ging b.v. 1918 een geheele reeks bescheiden over ln het bezit van de stad; een en ander werd ondergebracht ln het gemeente-archief aan de Amsteldjjk. Een ander deel van j v®rzameling ging daarnaast, onder den titel „Vondel-museum", over naar de Universiteitsbibliotheek. Een typlsoh Amsterdamsohe figuur is met dezen 75-Jarigen verzamelaar heen gegaan. Een meester onder de „dilettanten", die meer records geslagen heeft dan de meeste vak-lieden. En last not least een trouw vriend van alles wat journalist heet. Hoevelen van het schrii vend gilde heeft hij niet aan zijn rijke bron van gegevens gedrenkt? Van de rijke volheid van een bescheiden teruggetrokken leven naar de leege vol heid van het moderne, openbaar ver maak, zou men kunnen gewagen als men het memoreeren van Hartkamp en zijn arbeid, overstapt naarhet vrii geven van den dans. In Trianon is deze week de victorie begonnen. Deze inrlcli tuig was de eerste die van de verleende ^vergunningen gebruik hoeft gemaakt Met inachtneming natuurlijk van de be perkende bepalingen, als daar zijn het onziohtbaarztjn vanaf den openbaren weg de afgescheiden dansruimte, waarvan het niet dansend publiek minstens één Meter moet afblijven, het achterwege blijven van claxon-kabaai. Natuurlijk deed dit her leefde nieuwtje van de thé-dansants deze eerste dagen weer druk opgeld en een file van auto s voerde danslustigen voor 'het café op het Leidsche plein aan. En men kan zich thans weer bevredigd te ruste leggen met het prettige besef dat we in dans opzicht als moderne wereld stad ook weer beginnen mee te doen Maar of, nu de vrucht niét meer ver hffi" l8' d,6 Tak niet ïal «aan tan®n, de vraag vro®g®r reeds schreef, Een ander, niet herleefd, maar werke lijk nieuw nieuwtje, is daf van de schrij vende „licht krant" waarmede we sinds UIT DE PERS. Zeldzame vogela Ondier diilt opschrift nomen wij diezer da gen een stukje over uit „Onze Vloot'1 waarin huid© werd gebracht aan de Ver- e omging van Marine-officieren, die met algemeen© stemmen op een na het besluit nam een korting op de salarissen van uni form 10% te aanvaarden over een deel vian het jaar 1924. iDe Redactie van het Algemeen Marine- weekblad zendt ons thans ter plaatsing die overdruk van een artikel in dit blad! ver- schenen, dat een .andier licht op dit be sluit werpt Het artikel is veel te groot om in zijn geheel te worden overgenomen; wij zuilen de quintessens ervan vermel den. De redactie van het Alg. Mar. Week blad! maakt d'e volgende kantteekeningen bij het artikel ln „Onze Vlioot" (dat zij; in zijn geheel aanhaalt): lo. gaat deze gan scbe aangelegenheid! do vereeniging „Onze Vloot" niet aan; 2a bedoeld! verslag Is niet openbaar; de verslagen van bedoelde vereeniging worden opgenomen in het Oorrespondentie-Madl der Vereeniging, welks inhoud niet voor publicatie is be stemd. Het is dus, indien het publicatie verbod niet is opgeheven, een groote on bescheidenheid van „Onze Vloot" op een .dergelijke misleidende wijze van het ver handelde in bedoelde vergadering publiek goed te maken; 8o. op die bedoelde ver gadering, waar dit besluit met algemeens stemmen op een na genomen werd, waren aanwezig 85 leden, terwijl het aantal marine-officieren ongeveer twintigmaal zoo groot is. Slechts ongeveer 0 van het oorps nam dit besluit, waarvoor nu aan het oorps in zijn geheel hulde wordt ge bracht; 4o. Daartegenover stelt de redac tie van het Alg. Mar. Weekblad, dat een zeer groote categorie van de overblijven de 95 officieren volstrekt niet ingeno men is met de korting, zooals ieder, die zijn oor te luisteren legt op, die vloot, kan weten. Zelfs zijn er leden van bedoelde vereeniging, die er over spreken hun lid maatschap te dezer zake op te zeggen; drie dagen na bovenvermelde vergadering vergaderde de oommissie G. O., waar na vertrek van de vertegenwoordigers der O.A.M.B.O.-bond'en eenzelfde soort motie werd aangenomen. Daarvan maakt O. V. geen melding. TWEEDE KAMER. Zitting van Donderdag 15 Mei. Nagenoeg heel den middag van Donder dag werd besteed aan de voorgestelde uit breiding van Dokkum. Maar 't ging om de vraag, of Oostdongeradeel geheel of gedeeltijk bij Dokkum moest worden go- trokken. Het regeeringsonitwerp (gedeelte lijke annexatie van Oostdongeradeel, W estdongeradeel en Dantumade>el( werd aangenomen. Do belangrijke wijziging der wet op den goud)- en zilver-waarborg ging er daarna zonder slag of stoot door. Vrijdag behandelde de Kamer de inter pellatie-van Ravesteyn over Rusland. De neer van Ravesteyn stelde den Minister een zevental vragen betreffende de afbre king der onderhandelingen met de Russi sche sovjet-republiek en Minister van Karnebeek antwoordde daarop uitvoerig, nu en dan lichtelijk ironisch. De discus sies groeiden vervolgens uit tot een ruzie tusschen den interpellarat en den heer Troelstra. Laatstgenoemde wees er op, de Bchuld van het niet slagen geheel bij de Sovj et-regeering, en dat reeds 1919 de heer Duys een motie indiende voor de erkenning daarvan. Hier is echter sprake van gemis aan eerlijkheid en goede trouw, zeide de heer Troelstra. Van de rest is weinig belangrijks meer te vermelden; aangevangen werd met de behandeling van een wetsontwerp tot wij ziging en aanvulling der Nijverheid»- onderwijswet. dat ligt ls in INGEZONDEN MEDEDEELING. Deze tijd eleoht Dat vindt U In den van VOLKSKLEEDING-MAGAZIJN Herdenking Eerste Vredesconferentie (1899). Op 28 Augustus 1898 richtte de toenma lige Russische keizer zijn bekend ontwape- niugsimanifest tot de verschillende souvorel- nen in Europa, Amerika en Azië. Nadat langdurige onderhandelingen waren gevoerd, kwam de ln dit manifest bedoelde Confe rentie niet, zooals aanvankelijk gedaoht was, te Brussel, doch te 's-Gravenhage bijeen. Op 18 Mol 1809, juist een kwarteeuw gele den, werd zij op den verjaardag van den monarch, wiens tragisch uiteinde toen zeker niet te voorzien was geopend. Acht jaren later kwam, nogmaals op uitnoodiglmg van den Russlschen keizer, zij het ook tenge volge van den aandrang van President Roo- sevelt, een tweede Vredesconferentie, op nieuw te 's-Gravenhage, bijeen. Het Perma nente Hof van Arbitrage kwam voort uit de werkzaamheden van 1899; na den oorlog werden ln het, dank zij Carnegie's edelmoe dige gift, opgerichte Vredespaleis achtereen volgens het Hof van den Volkenbond en de Academie voor Internationaal Recht geves tigd, Zoo Den Haag niet is geworden, wat enkelen pen korten tijd hebben gehoopt: de zetel van den Volkenbond, dan toch is het de stad, waar recht wordt gesproken tus-; schen de natiën, en waar het volkenrecht' wordt ontwikkeld en den jongeren geleerd. Over de beteekenis in het algemeen, ja zelfs over de vraag of de Vredesconferenties beteekenis hadden, spreken.wij hier niet. De resultaten der eerste Vredesconferentie stel den de groote menigte, die daarvan een einde verwachtte van den wedstrijd der bewape ningen, teleur, en moesten na de opge wekte verwachtingen wel teleurstellen. Ont wapening, zelfs stilstand der bewapeningen mislukte; met een nietszeggende motie ein digde het debat. De Conferentie van 1899, als ontwapeningsconferentie bedoeld, werd een arbitrage-oonferentie, schiep vooruit zichten van veel grooter beteekenis, waar van het Permanente Hof maar een eerste, klein begin vertegenwoordigde. Maar dat kon voor de groote menigte, a zelfs voor menigen ingewijde niet direct duidelijk zijn. De tweede Vredesconferentie beproefde om dit Permanente Hof uit te breiden, zoo wel wat zijn rechtskracht als wat zijn arbeids terrein betreft; zij slaagde niet, en bracht het evenmin tot een begin van dusgenaamde verplichte arbitrage, ten aanzien waar van haar voorgangsters eveneens vergeef- sche pogingen had gedaan, In 1907 kwam het vraagstuk van de ontwapening zelfs niet ter sprake; het was de conditlo eine qua non voor de deelneming van enkele groote Mo gendheden. Maar de tweede Vredesconfe rentie nam een schijnbaar slechts admini stratief besluit, dat evenwel principieel van groote beteekenis was. Zij proclameerde de continuïtelt van haar arbeid, Voorbereldl ngü voor de derde Vredes conferentie waren reeds allerwege getroffen, toen de noodlottige oorlog uitbrak. De oorlog wierp alles omver, en het „werk van Den Haag" scheen te hebben afgedaan. Maar één ding valt niet te ontkennen: de wereld wordt internationaler, niet uit idea lisme, maar uit economische noodzakelijk heid. Men begrijpe, dat Nederland, al ware het slechts uit egoïstische economische over wegingen, daartegenover niet onverschillig 'kan en mag blijven. Meent men van dezen Volkenbond niet veel te mogen en te kunnen verwachten, men steune dan degenen, die belangstelling voor de herziening, verbete ring van dien Volkenbond vragen, opdat iets beters totstandkome dan hetgeen nu aan wezig is. Men steune, zoo men dit niet door persoonlijke toewijding en arbeid kan of wil doen, althans door zijn belangstelling, die men kan toonen, b.v. door toe te treden tot de nog veel te zwakke Nederlandsche orga nisatie voor den Volkenbond.l) Op 18 Mei 1899 werd voor Nederland op internatioraal gebied geheel een veld van nieuwe vooruitzichten geopend. Eigenlijk schonk deze datum ons een internationale positie, gelijk wij die in den loop der negen tiende eeuw niet meer gekend hebben, en tengevolge van de gewijzigde omstandighe den niet meer konden verwachten. Dat bedenke men aan hét einde dezer kwarteeuw van het werk van Den Haag, waarop meer dén wij het als bescheiden Ne derlanders wel eens aannemen, de aandacht van een deel van de wereld is gevestigd! V l) De bedoelde organisatie ls de: Veree niging voor Volkenbond en Vrede, en bij welker secretariaat, te 's-Gravenhage geves tigd (Jan van Nassaustraat 93) men zich als lid kan opgeven tegen een minimum van 1.— per jaar. NIEUWE UITGAVE. Fellx Augustln, De Dans ln zijn sociale en artistieke be teekenis. Amsterdam, J. Emmering 1024. Pr. ƒ0.60. In uiterst beknopt bestek geeft de heer Augustin een overzicht van den dans en de beteekenis, die hij voor het maatschap pelijk leven had en heeft Meer en meer wordt de danskunst vernieuwd en ver jongd en de groote 'opvoedende waarde van den dans ingezien. Het geschriftje, dat uit den aard der zaak niet dlop op de zaak kan ingaan, behandelt kortelijkfl den tegenwoordlgen dans, zooals die door Isa- dora Duncan eerst, door vele anderen daarna, is hervormd, en ls met enkele zeer goede photo'e van Mary Wigman, Cnarlotte Bara, en Gertrud Leiertikow ver- luoht. ons Eigen Tijdschrift, „Om Eigen Tijdschrift" geeft deze maand /veel eohte lente-artikelen, Vermel den we eerst de mooie houtsnede van Edifch Pijpers, die de bijlage vormt. De hoofdredacteur schrijft over „Meinacht- viering 1028 in Valkenburg", oen feest door don schrijver en don fotograaf Hu- bert Leufkens bijgowoond. De Meldèn wordt vergeleken met den „Sti Brigida. boom" die elk Jaar Mei ln Noorbeek (Llmb.) bij het kapelletje an de H. lSrlgidj wordt geplant, met de Schiermonnikoog, sche „Kallemoor en met de Scandlnavt sohe „Maistang". Veel foto's en oude Illustraties vergezellen het interessante artikel. Van Tom Sohllforoort vinden we een artikel ovor „Meifeesten in Merlone", die na veel jaren ln 1928 weer voor het eerst en met veel animo gevierd werden. Van David Tomklna vinden we oen liedje „Te Meye", reeds in 1928 versoho. non maar nu door Oatharina van Hennes op muziek gezet Dr. Hein Boeken geeft eenige van zijn gedichten uit Soandlnavië, o.a.: „Het een zaam Lentefeest". „Een Wandeling" van Henri van Booven ls een fragment uj; zijn „Herinneringen uit Midden-Afrik^ die nog als geheel het licht zullen zien. Van W. J. Mets vinden we een geestig^ in Texelsoh dialect geschreven, beaohrjj. ving van ,,'n Ouwerwesse Tessolsohe Bruiloft" met teekenlngen van SJoexd Kupérua De goed verzorgde kinderafdeeling be vat een nieuw prijsraadsel. Kinderboeken. Verschenen te Alkmaar bij Gebr. Kluft- man: 5 keurig verzorgde kinderboeken. Twee ervan zijn nieuwe exemplaren voor de „Bibliotheek ons Genoegen". „Naa- neke", door Metta Hoog, verhaalt ons over de vreugde en het leed van een mank ge boren meisje. Aan wilde spelletjes en groote wan delingen kan ze niet meedoen en dan be nijdt ze vaak haar zusje en broertjes. Maar altijd vindt ze troost en opwekking bij haar moeder, die haar vertelt hoe vader eens gezegd heeft: „Misschien wordt dit ons liefste en gelukkigste kind". En Nan- neke leert haar ongeluk moedig te dra gen en anderen te helpen en daarin geluk en blijmoedigheid te vinden. 2. „Dina's Reisavontuur", door Tino Brinkgreve—Wlcherink is het verhaal van de reis van een eigenaardig en ver geetachtig meisje. Dina Kortveld la een flink meisje van 18 jaar, daii echter wal voor 16 of IQ jaar kan doorgaan. Ze moet alleen op reis van Breda Groningen. BJj het overstappen in Arnhem mist ze opzettelijk de aansluiting om wat van Am. hem te kunnen zien. Ze blijft te lang wan delen en mist den laatst en trein naar Gro ningen. Dan ls ze Ineens weer een klein hulpeloos meisje in plaats van de zelfbe wuste jongedame. Ze beleeft nog andere onaangename dingen, wordt zelfs ziek in een hotel te Arnhem, maar eindelijk komt alles toch terecht en Dina heeft een goede les gehad. Dit boek bevat nog een tweede verhaal over een vaderloos meisje, dat wat erg verwend! wordt door haar moeder, maar niets voor deze over heeft. ZiJ wordt tot Inkeer gebracht door het zien van de har telijke liefdevolle houding der kinderen in een arm huisgezin tegenover hun moe der en door het lezen van een verhaal. Belde boeken zijn mooi geïllustreerd ^jo Aatjes. De bandteekenlngen zijn van A Homan. Prijs por deel Inge naaid 0.75. Geb. 1.20. 8. Ook door Tine Brinkgreve—Wiche- rink geschreven weid1 het derde meisdes- bet Lies en Loak verder gingeen vervolg op twee reeds eerder ^^nenon boeken, dat echter ook afzon derlijk heel goed gelezen kan worden en. gelezen verdient te worden. Ingec. 2.-, geh. 2.00. Een eenvoudig onopgesmukt verhaal van twee zusjes van 17 en 18 jaar, waar- In het hoogste leerjaar aan de H.B.S. zit, terwijl de oudste na haar eindexamen verder studeert voor Fransch, en haar Mama wat in de huishouding helpt. Loek, een klein genie, redactrice van het pas opgerichte blad der meisjes u g 611 govat en bovendien met ft/m stem begaafd; Lies wat hm^'i moedertje voor haar kleine M^? 0 küld®r0n van tante u ,s 600 paaj" dagen geheel rzorgt, als hun moeder op reis ia. later het verhaal van Lies' verloving met een jong Deiftsch student. Alles vlot fü verteld en aardig gelllu»- hSi °°r Heiligers. Alleen Dolf hadden we graag iets mannelijker goteo- i §ezien (Pa?- 102). <W rHuisgezin van dokter Foirting", f 9qd?'t? Kievit. (Ingon. 2.—, geb. ïwÜ to vT u l0ven van een gezin van Vader, Moeder en 6 kinderen. nnJTvi0?1 doc?ter roöda van de HJ3.S. de V u^wf HJJH bezoeken en een <iorrv hk iiul™ Zö wonen ln ©en dorp bij Alkmaar. Een verhaal over meeuw-®n IJspret, en de voorbereiding ^Lï*t «°üden huwelijksfeest van de ouders van mevrouw Fortlng, dat ten nfh* d(m d®ktor gevierd zal wordon. De heele familie wordt genoodicd. zoodal het gezelschap 54 personen zal tellen. Alle ShelïftT^m11 ."Ü?®0 °P den twöeëo gescheiden zolder slapen en enkele vol- welkom «lo f trouwens overal nefSQ van het algemeen ge- Wl t Oeral iThet b£* lltar ^nr het gezin zoo geliefd' is. vn ln opoffering zijn kinderen voïehun Voder na te 7orZ^Jf^LMoed0r haar moederlijke Hnt h^JT. i10t 5eh6el« dorp uitbreidt der Pni Vkf dooLd0n benden kunstsohib der Pal Dom geïllustreerd. 6 Most", door Wall er Ohrlst- Het Gouden Kalf. De Var- etty. Een ras-verzamelaar. Het dansen weer vrt], - Een nieuw nieuwtje.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1924 | | pagina 10