NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA LANGS DONKERE PADEN S? binnen gegaan, i Eerste Blad. BUITENLAND Nr. 5010. DINSDAG 19 AUGUSTUS 1924. 52ste JAARGANG. Redacteur-Uitgever: O. DB BOER Jr. Bureau: Koningstraat 29 Telefoon Poet-Girorekening No. 16066. HELDER 50 en 412 Lloht op voor auto's en fietsen i Dinsdag 19 Aug8.46 uur| Woensdag 20 8.44 DE CONFERENTIE TE LONDEN, Overeenstemming bereikt Te laat om nog in het nummer van Zater dag te worden opgenomen, ontvingen wjj het bericht* dat de onderhandelingen inzake de ontruiming van het bezette gebied), tot een goed einde gebracht waren en daarmede ook de conferentie te Londen met succes be kroond) was. Zaterdagmorgen en -middag werden door besprekingen tusschen de Fransche en Bel gische delegaties en de Duitsdhe afgevaardig den in beslag genomen. Na afloop daarvan kwam des avonds te half 7 de voltallige con ferentie bijeen. De algemeene tekst van de getroffen overeenkomst weïd toen bekend gemaakt. Op een tevoren gehouden bijeenkomst van de voornaamste gedelegeerden der geallieer den werd- het volgende belangrijke besluit ge nomen: „Er wordt overeengekomen, dat de tenuit voerlegging van het Dawes-rapport en de schikkingen tot dat doel in de huidige over eenkomst getroffen, afhankelijk zijn van de uitgifte van een leening van 800.000.000 goudmaiken voor het doel van dat plan, en dat de genoemde uitgifte als voorwaarde is gesteld De geallieerde regeeringen, die wen- schen dat deze leening zal slagen, en die uit gaan van de overweging, dat de leening als eerste verband) zal worden beschouwd op het) daarvoor gestelde onderpand; zullen aan de centrale banken in hun resp. landen verzoe ken, haar goede diensten te willen aanwen den om de plaatsing van de leening te verge makkelijken". Het protocol wordt voorloopig alleen door MacDonald onderteekend, terwijl de secretarissen der delegaties alle overige overeenkomsten teekenen. De definitieve onderteekening van alle overeenkomsten zal op 30 Augustus plaats hebben, waarhij men uitgaat van de veronderstelling, dat alle in aanmerking komende parlementen de over eenkomsten dan zullen hebben goedgekeurd. De conferentie werd gesloten in een stem ming van wederzijdsche gelukwenschen. Alle toonaangevende gedelegeerden hielden eind- speeches. Nadat MacDonald de gedelegeerden had gelukgewenscht met het succes van hun ar beid, eeide hij nog het volgende: „Wij hebben ons werk voltooid en wij moeten nu, elk op onze eigen manier, trach ten om het permanente vruchten te doen dragen. Het is mogelijk, dat het ons niet gelukt is om uit iedere regel en paragraaf van onze besluiten, de vrees en het wantrou wen te verwijderen* die sedert den oorlog in Europa even welig tierden als het onkruid FEUILLETON. i) door G. H. PRIEM. L Ik hoor de school al, Geertje! Ja, we hebben hard igeloopen, zei het meisje, den blinde bij de hand meêtrek- kende. Ze gingen nu wat langzamer. Het harde pad, terzij van de sloot en iets hooger dan de mulle stoffige midden weg, was Juist breed igenoeg voor hun beidjes. De blind© veegde zich het voor hoofd af met den rooden zakdoek, waar van een slip, bij het weder wegbergen, naar buiten bleef hangen. 1Zal Je goed oppassen vanmiddag? Het meisje lachte zacht. Waarom? vroeg ze. Wel, anders duurt het zoolang "vóór Je komt. Blijf je dan op me wachten? i Ja, of vind je het niet goed? O zeker. Staat de bovenmeester in de deur? Ja. - Ik hoor het aan de Jongens. Ze waren aan1 den dwarsweg gekomen en staken dezen nu over. De blinde nam zijn pet af. in de vernielde districten, doch wij gelooven, dat zij thans slechts de overblijfselen Zijn van een oogst, die reeds van het veld is. Ik geloof, dat wij, alles tezaam genomen, tevreden kun nen zijn met de bereikte resultaten. Her haaldelijk stuitten wij' op moeilijkheden en op verschillen van opinie, die onoplosbaar leken. Doch vani af het oogenblik, dat wij bijeenkwamen, was ieder van ons bezield niet alleen door den wil, dat de conferentie niet zou mislukken, maar ook door het besluit, zich bij' de beraadslagingen te laten leiden door welwillendheid. Het zou bijna onbillijk zijn om in dit verband namen te noemen, doch gij allen zult het met mij eens zijn, dat in dit verband de zwaarste verantwoordelijk heid rustte op de schouders van mijn beide collega's, de minister-presidenten Herriot en Theunis. Zij hebben zich prachtig gehouden; en al hebben zij) wellicht soms ook gedacht, dat ik koppig was, dan ben fk dat geweest in het belang van Europa en in het beste belang van alle volken, zooals ik dat begrijp. Som migen van ons zouden op enkele punten in het protocol verschillende voorbehouden heb ben opgenomen willen zien; doch wj| bieden aan onze landen een overeenkomst-in-haar- geheel aan; en zij die er hier of daar een enkel detail uitpikken en daarover de wenk brauwen fronsen of het hoofd schudden, die nen voor zij ons veroordeelen er eens over na te denken, voor welk alternatief wij gesteld waren. Ik geloof, dat wij aan Europa iets beters hebben gegeven dan een overeen komst, opgesteld1 door advocaten en gedrukt op papier. Wij' hebben allen onderhandeld, beraadslaagd, ons op eikaars standpunt ge plaatst. Dat is de grootste vooruitgang dien wjj hebben behaald, ook al zou ten slotte de eene partij of de andere teleurgesteld zijn over het resultaat. Wij bieden thans de eerste, werkelijk door onderhandeling tot stand ge komen overeenkomst aan, die sedert den oorlog is verkregen. Iedere partij, hier aan wezig, is zedelijk verplicht, zijn best te doen om het uit te voeren, want het is niet het resultaat van een ultimatum. Wij hebben getracht elkaar tegemoet te komen, zoo ver als de openbare meening in de verschillende landen het wilde gedoogen. Deze overeen komst mag worden beschouwd als het eerste vredesverdrag, omdat wij het onderteekenen met het gevoel, dat wij den rug hebben toe gekeerd aan de vreeselijke oorlogsjaren en aan de oorlogsmentaliteit, i Ik kan mij' niet -weerhouden, nog in het bizonder te spreken over de positie van de Duitsche ministers, met wie wij hebben on derhandeld. Wij beseffen maar al te zeer de moeilijkheden, waarmee zij te kampen heb ben. De lasten, hun opgelegd, zijn zwaar; en hun volk zou wel eens niet heel blij kunnen wezen met de resultaten, Ik zou er het Duit sche volk van willen doordringen, indien ik dat zou mogen doen, dat wij als resultaat van deze conferentie, een stelsel van arbitrage, van onderzoek, van revisie hebben geschapen, dat het zoowel aan het Duitsche volk als aan ons zal mogelijk maken, de .tenuitvoerlegging van het plan-Dawes gade te slaan, en de voor stellen gadeslaan, die h. 1. bedenkelijk schij nen. Het is thans mogelijk, dat wij in op rechtheid bijeenkomen om vergissingen te verbeteren. Met andere woorden: de tijd1 der nationale isolatie is geëindigd, de tijd voor de wisseling van inzichten en van op redelijke wijze reke ning houden met de ervaringen is aange broken. Dat is een groote winst, niet alleen voor Duitschland, doch voor ons allen. En ik hoop, dat wanneer de vertegenwoordigers van alle landen worden beoordeeld door hun eigen volken, de beoordeelaars niet zullen vergeten, hoeveel het plan-Dawes en de middelen, die Nu stonden ze terzij van de school on der het groote boograam. De meester, in 't portaal, klapte in de handen. 't Was twee uur; de school zou begin nen: Ga nu maar gauw! De meester klapte opnieuw. Het meisje liet de hand van den blinde los en huppelde weg. Dag! Da-ag! lachte hij terug. Een oogenblik bleef hij staan, als wilde hij haar nazien, Da-ag! herhaalde hij aarzelend. Geen antwoord krijgende, begrèep h!j dat ze dön hoek al om was. Toen vpelde hij achter zich naar den vensterbank, ter hoogte van zijn nek. Hij .boog de knieën en* de linkerhand strijkende langs de ruwe steenen van den muur, tastte hij met de rechter lager en lager tot hij den grond raakte. Zijn lichaam schokte zacht op het gras; hij strekte de beenCn uit. Wat naar achteren sohulvende en zich meer naar rechts draaiende, leunde hij met den rug nu tegen den warmen muur, zijn voeten bengelend boven de klein© droge greppel, waaruit de bramen hoog opspoten: Links op het grasveld vóór de school was het stil geworden; maar achter hem, door het neergelaten bovenvenster, dreef een hel geklots naar buiten van de klomp jes, rommelend' bij 't rechtschikken op de voetlatten, klepperend tegen elkaar. Toen het rekketekken van een liniaal, driftig, tweemaal herhaald. Een oogenblik stilte, gevolgd door aan wjj hebben tot stand gebracht waard zijn voor geheel Europa. En ons werk is nog maar een begin. Wij moeten nu pas voor pas verder gaan op den weg van ons vredeswerk. Het vergoe- dingsvraagstuk moet worden afgedaan. Mpn heeft nu nog de quaestie der üngeallieerde schulden* welke quaestie ik voorstel dat zal worden opgelost in overeenstemming met de verklaring vervat in het Britsch-Fransche memorandum. Dan heeft men nog de vraagstukken der nationale veiligheid» der samenstelling en be voegdheden van den Volkenbond, en van de rechtsbedoeling door arbitrage. Dat zijn geen van alle eenvoudige vraagstukken. Sommige van hen kunnen opgelost worden door de eene natie op te offeren aan de be langen van een andere natie. Allen elschen, dat er internationale overeenkomsten tot stand komen tusschen volken, wier vertegen woordigers op voet van volkomen gelijkheid staan en die volkomen vrij zijn om voorstel len aan te nemen of te verwerpen. Een an-r dere klasse van gevaren, waaraan wij het hoofd1 moeten bieden zijn de economische vraagstukken. Pogingen van internationale combinaties, die het wapen der politieke pressie gebruiken om het algemeen belang aan het hunne ondergeschikt te maken zullen aangewend worden. Maar daartegenover be hoort de bescherming van nationale belangen een onderwerp van nauwlettende zorg en 'krachtige actie van de democratische regee- ringen te zijn. Wt ij hebben een langen weg af te leggen alvorens wij het doel, den vrede en de veilig heid van Europa, bereikt hebben. Het belang rijke voor heden is, dat wij zeker moeten zijn om den goeden weg te vinden. Ik meen, dat wij ale reden hebben er trotsch op te zijn, dat wij het geluk gehad' hebben deel te nemen aan deze historische conferentie, die met succes geëindigd is." Eerst later is het volgende merkwaardige voorval uit de slotzitting der conferentie be kend geworden. Toen MacDonald, die alle gedelegeerden tot afscheid de hand drukte, tot den Duitschen rljkskanseli >r was genaderd, hield hij diens hand vast e>> bracht hem zóó naar Herriot, die te midden van zijn vrien den stond. MacDonald legde daarop zonder één woord te spreken de hand van Marx in die van Herriot, trad1 terzijde en bleef glim lachend toezien, hoe de Franschman en de Duitscher elkaar de hand schudden. („Hbl.")i De ter conferentie gesloten overeenkom sten hebben den vorm van een slotprotocol met vier bijvoegsels. Het slotprotocol ver klaart, dat de voorzitter den vertegenwoordi gers van de mogendheden en van de oom missie van herstel, in vergadering bijeen, heeft meegedeeld, dat alle betrokken regee ringen en de commissie van herstel hun aan vaarding bevestigd hebben van het pltfn van de commissie van deskundigen en dat als resultaat der conferentie een aantal overeen komsten, welke bij het protocol gevoegd zijn, eteekend of geparafeerd zijn door de betrek en partijen. Deze overeenkomsten zijn on derling afhankelijk en kunnen niet gewijzigd worden. De betrokken partijen zullen later te Lon den bijeenkomen om hun plechtige ondertee kening te hechten aan de stukken, die niet geteekend zijn, waarbij' dan tevens een ge waarborgd afschrift van de tusschen de ge allieerden gesloten overeenkomst aan het andere eind een gierend geruistóh van schuivende leien, opnieuw rekketekken van de liniaal, nog even bedeesd na-ge- stommel hier en daar: 't haastig leggen van een lei op tafelvlak. Heel even was het geluid in de school met dat van buiten in balans: dof geeoem als dat van kevers en torren, geschuifel en gefluister als van 't windruisohen in de struiken aan de overzij van den weg. Maar opeens schrijnde een schelle steen door de soezende stilte, ratelend een bevel, gevolgd door geklets van boekjes en schriften. Tennis schrikte op, doch dadelijk ver trokken zijn lippen zich tot een minach tend lachje. Waarom sohrok hij? Was hij bang voor den ondermeester? Hij zou niet weten om welke reden. Hij hield niet van hem, doch ook dit was schijnbaar zonder oorzaak. De kinderen spelden tergend-zeturig: E-e-n een, r-o-o-s roos, s-t-o-n-d stond Hij werd slaperig. De warmte om hem, het zeuren1 der kin deren achter he^n deed zijn hoofd al lager en lager zinken, tot zijn kin rustte op zijn 'borst. Nu en dan schokte hij even op als het zwaardere woordzeggen op het zachtere letterzeggen volgde, tot ook dit heim niet meer bewust werd, en hij sliep vast en zwaar, ln den loomen middag, vol gesoem van kevers en de geur van verdrogend 'groen. Geen ander geluld verbrak de stilte in de wijde eenzaamheid van zandwegen, boschjes en verre hulzen, dan dat der kinderstemmen, drijvend over de velden Duitschland zal1 worden ter hand gesteld. Daar de vertegenwoordigers van de mo gendheden en de oommissie van herstel hier mee eendrachtig hebben ingestemd, verklaar de de voorzitter der conferentie deze ten einde. Bijvoegsel 1 is de overeenkomst van 9 Augustus tusschen de commissie van herstel en de Duitsche regeering. Het heeft betrek king op Duitschland's op zich nemen van de verplichting van het inwerking brengen van de wetten, vereisoht door het plan-Dawes en het op zich nemen door de commissie van herstel van de verplichting mee te werken tot het vergemakkelijken van de leening en in het algemeen haar best te doen het plan- Dawes te verwezenlijken. Bijvoegsel 2 belichaamt de bevindingen van de commissie voor de overdracht en voorziet in de leveringen dn natura en in de arbitrage in geval van een geschil tusschen de Duitschers en de commissie van over dracht en in geval de leden der commissie niet tot overeenstemming komen. Bijvoegsel 8 brengt het verslag van de tweede commissie, dat de heele ingewikkelde wfjze, waarop de ©economische ontruiming van het Roerbekken zal moeten geschieden, aangeeft, in den vorm van een overeenkomst tusschen de geallieerde regeeringen en Duitschland. Bijvoegsel 4 is de overeenkomst tusschen de geallieerde regeeringen, welke de bepalin gen betreft inzake het vraagstuk van het in gebreke blijven. De tusschen de Fransche, Belgische en Duitsche delegaties getroffen regeling voor de ontruiming van het bezette gebied komt neer op het volgende: Tegelijk met de economische ontruiming zal de militaire ontruiming plaats hebben van: ten le. de zone van Dortmund en Hoer de, ten 2de 15 dagen later de ontruiming van de havens van- Emmerik, Wesel, Mannhelm, van de distrioten van Offenburg en Appen- weiler, en van de spoorwegwerkplaatsen van Darmstadt, ten 8de de gordel, bij de Roeiacüe door de Franschen gelegd om het bruggenhoofd van Keulen en het gebied' Ko- blenz aan den eenen en Keulen en Mainz aan den anderen kant. Het Fransche en Belgische spoorwegper soneel wordt onvoorwaardelijk teruggetrok ken. In de gewisseld© nota's verklaren de Fran sche eh de Belgische minister-president nog, dat de Roerbezetting volgens het verdrag van Versailles mocht plaats nebhen, doch dat zij in verband met de te Londen gesloten over eenkomst verklaren, dat het Roergebied uiter lijk binnen een jaar ontruimd zal worden en dat de termijn van 15 Augustus af begint te loopen. Rijkskanselier Marx verklaart in zijn antwoord, dat Duitschland vasthoudt aan zijn opvatting, dat de bezetting van het Roerge bied onrechtmatig is geweest. Hij spreekt vereer de hoop uit, dat ln verband1 met de gesloten overeenkomst de ontruiming van het Roergebied zoo spoedig mogelijk zal Slaats h "bben en spreekt de verwachting uit, at de Belgische en Fransche regeeringen deze opvatting zullen huldigen. Het woord is nu aan de parlementen, die de overeenkomsten moeten goedkeuren. In Frankrijk zal Herriot vermoedelijk de meer derheid wel meekrijgen, nu het Fransche standpunt, dat de bezettingstroepen nog 1 Ingezonden Mededeeling. lOOPGVl prezen Akker's Kloosterbalsem als een eentonig, vreemd gezang. Het spellen hield eindelijk op; de meester galmde zijn woorden hoog uit, even stommelden de voeten weer, klepperden de leien, toen gonsde de school weer voort, Als zweepgeknal nu en dan weer de harde stem, kletsend' over de klein© hoof den, die zioh bogen over het werk. In de verte opeens het knarren en pie pen van een wagen. Het geluid werd sterker en links om den hoek sjokte aan, sloffend door het droge zand* opwolkend tusschen zijn poo- ten, het magere paard van den Blezen- boer, de grijsbeslikte mestkar voortzeu lend door 't breede wagenspoor. De Biezenboer zat vóór op het verleng de deel van den karbodean, zijn beenen bengelend naast het rad, op zijn knieën slaande met het uiteinde van den leidsel. Toen Mj den blinde gewaar werd; die rustig voortsliep, schreeuwde hij hein toe: Slaap Je, Theunis? De dommelaar richtte schichtig het hoofd op, tastte om zich heen en riep lachend: Sanderhuur? Ja, was 't antwoord, warm hé? Of het! En de kar piepte verder, het geslof van het paard werd onhoorbaar, het „Vort! Vort!" van den Biezenboer klonk flauwer en flauwer. In de school klepperden de leien weer, rekketekte het liniaaltje. Opeens een losbarsting van magere stemmetjes, eerst aarzelend, toen* over moedig. (Ben liedje. i 1 iaar in het eigenlijke bezette gebied kunnen blijven, is aanvaard en Duitschland zal on derhandelen over een voor Frankrijk gunstig handelsverdrag. Ook in de andere geallieerde landen zal de goedkeuring door de parlemen ten geen moeilijkheden opleveren. (Moeilijker valt echter te voorzien wat de Duitsche Rijksdag doen zal. In de rechteche pers komt teleurstelling over het te Londen bereikte tot uiting en zelfs een anders kakn en bezadigd blad als het ,3eri. Tageblatt" liet zich dezer dagen scherp tegen de goed keuring ervan uit. De Rijkskanselier heeft echter reeds ver klaard, dat hij niet zal aarzelen den Rijks dag te ontbinden, Indien voor de Dawes- wetten geen meerderheid van (de vereischte) 2/8 werd bereikt. Londen, 18 Aug. Naar van bevoegde zijde verluidt, zal de Duitsche leening niet zoo spoedig tot stand komen als algemeen verwacht werd en zal het wel October wor den, vóórdat het contract met de bankiers wordt gesloten. Enkele bankiers opperen nog bedenkingen ten opzichte van de getroffen regeling ln zake de sancties en de ontruiming van het Roergebied, doch de geallieerde re geeringen hopen deze bezwaren te overwin nen door de toezegging, dat de circulatieban ken in de betrokken landen de uitgifte der leening zooveel mogelijk zullen steunen. De Amerikaansche reservebanken zullen in af wachting van de leening Duitschland in staat stellen door het verieenen van credieten de noodige grondstoffen voor de Duitsche nljw verheid, vooral katoen en koper, aan te koo- pen. Op voorstel van den Amerikaanschen ©zant Kellogg worden intusschen de onder- andelingen over de leening direct tusschen de bankiers en de Duitschers gevoerd. Londen, 17 Aug. Daar de oorspronke lijke datum voor het begin der overgangs- iriode 15 Aug. was, is overeengekomen, dat ze datum en de andere, die er verband mede houden, 17 dagen zullen worden uit gesteld» zoodat het begin van de uitvoering van het plan-Dawes zal zijn begin September. Parijs, 18 Aug. De steden Offenburg en Appenweler, die op 4 Februari 1923 door Fransche troepen als strafmaatregel zijn be zet wegens het intrekken door de Duitsche overheid van de internationale treinen Pa rijsWarschau en ParijsPraag, zullen vandaag ontruimd worden, daar deze treinen sinds korten tijd weer loopen. De Franschen hebben de bewoners van de Ingezonden Mededeeling. Iedereen heeft bij tijden ©en zacht laxeermiddel noodlg voor dé lever en ingewanden. Fosteris Maagplllen werken rechtstreeks op de lever, wekken de vloeiing der gal op en verschaffen natuur lijke werking der ingewanden. Slaap, eetlust en goed humeur worden door Fos teris Maagpillen verzekerd. Prijs per fla con van vijftig versuikerde pillen 0.65; in apotheken en' drogistzaken. En zacht neuriede de blinde het meê met even wiegen van zijn hoofd. Wat 't al zóó laat? Nog maar een groot kwartier, dan kwam Geertje «hem wêer halen I 'Een prettig gevoel doorstroomde hem bij die gedachte. De dag was nog heerlijk lang en als ze thuis haar moeder geholpen en een boter ham had gegeten; zou ze bij hem komen zitten ln 't prieeltje vóór aan den weg en hij zou, haar vertellen, wat hij vandaag weer voor haar had bedacht, of op zijn viool dp liedjes spelen, die zij op school had geleerd of de vreemde melodieën, waarvan zijn hoofd vol was. Gelukkiger uren kende hij niet. Soms kwam haar moeder bij' hen zitten of Hein, de knecht, die rook naar 't meel, en met 'n zeker respect hem op den schou der kon tikken, zeggende: Tennis, als je nog wat weet te ver tellen.wat nieuws of wat ouds, dat doet er niet toe. En te vertellen had hij altijd. Daags lag hij in de zon op zijn buik, met den neus in 't gras, vaak te beden ken, of wel hij wandelde, met de zeker heid van een ziende, den weg op en het bosch in, waar hij zich neer liet zakken op het mos, den rug tegen een spar of den. Door niets afgeleid dan het tjilpen van een vogel of het gonzen van een tor, gin gen zijn gedachten teruig naar de dagen van licht, toen hij door de straten liep van 't kleine stadje, zijn 'hoeken onder den arm, of wel na schooltijd een pakje wegbrengende voor zijn oom, die schoen maker was. (Wordt vervolgd.) HELDERSCHECOURANT ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING Heldersehe Courant f 1.60; fr. p. p. binnenland f2.—, Nod. O. en W. Indiö p. zeepost f 2.60; ld. p. ma.il en overige landen f 4.20. Zondagsblad reep. f 0.50, f 0.70, f 0.70, f 1.20. Modeblad reep. f 0.95, f 1.25, f 1.25, f 1.60 Losse nummers der Courant 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag ADVERTENTIEN: 20 ct. p. regel (tgaljard). Ingaz. medied. (kolombreedte ale redaction. tekst) 60 ct Kleine advertenties (gevraagd, te koop, te huur) v. 14 regels 40 ct, elke regel meer 10 ct bij vooruitbetaling (adTes: Bureau v.<Lblad en met br. onder no, 10 ct p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct Rede van MacDonald. Een handdruk tusschen Herriot en Marx. De overeenkomsten. De ontruiming van het bezette gebied. en doorzitten 4rf) fietsen (zndel- UODT' pijn) kunt gl) gemakkelijk en da- delijk verhelpen met den alom ge- De houding der bankiers. Imverktngtredlng van het plan- Dames op 1 September. Offenburg en Appenweler ont ruimd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1924 | | pagina 1