Herfst
Nouveauté's
HelearBovenal
LANGS DONKERE PADEN
Eerste Blad.
I. GRUNWALD,
BUITENLAND
Nr. 8920.
DONDERDAG 11 SEPTEMBER 1924.
S2s«e JAARGANG.
VOLKENBOND.
De Volkenbondsvergadering.
De vergadering heeft Dinsdag op voor
stel van den voorzitter besloten het voor
stel van den Zweedschen afgevaardigde
over de ontwikkeling van het internatio
naal recht dloor den Volkenbond! te ver
wijzen naar de eerste oommissie.
Apponyi (Hongarije) dankte dien Bond
voor de hulp verstrekt bij het financieel
herstel van Hongarije en besprak daarop
bet vraagstuk van de minderheden. Hij
betreurt, dat de gerechtvaardigste klach
ten steeds een doode,letter gebleven zijn
en verzekert, dat dit stilzwijgen voor den
binnenlandschen vrede nog nadeeliger is
dan een ongunstige beschikking zijn zou.
Apponyi behandelde vervolgens het
ontwapeningsvraagstuk, waarbij hij zeide,
dat het verdrag van Trianon de ontwape
ning van Hongarije heeft voorzien als
een voorwaarde voor de algemeene ontwa
pening.
Hijverklaarde,dat de ontwapening
van Hongarije, dat omgeven is door ge
weldig gewapende landen, een onduld-
baren toestand schept, waarbij zijn land
zich niet kan neerleggen. Wat de kwestie
van de minderheden betreft, beklaagde hij
zich, dat het verdrag van, Trianon een
zijdig is jegens Hongarije in dit vraag
stuk, en drong hij aan op uitbreiding van
arbitrage.
dhr. Loudon is benoemd1 tot voorzitter der
belangrijke subcommissie voor de vlootbe-
perking, die voorts als leden heeft De Jou-
venel, Henderson, Schanzèr en voorts een
Japanner, een Spanjaard1 en een Braziliaan.
Uit Genève wordt aait de „N. R. Ot." ge
meld:
In vele kringen hier heerscht ontstemming
en verrassing over de samenstelling der
groote sub-commissie uit de juridische com
missie voor de behandeling van het arbitrage-
vraagstuk. Het is inderdaad opmerkelijk, dat
in deze commissie geen enkel lid1 uit Scan
dinavië, Zwitserland of Nederland1 benoemd
is, juist de landen, die als de kampioenen
voop de internationale rechtsgedachte be
schouwd kunnen worden. Toch hebben deze
landen voortreffelijke rechtskundige leden
in de oommissie, die stellig in de sub-com
missie de grootste diensten bewezen zouden
hebben. Het is zeer eigenaardig, dat van de
veertien staten, die het facultatieve protokol
van het gerechtshof reeds geratificeerd heb
ben, slechts een, namelijk Finland, in de sub-
oommissie vertegenwoordigd is. Toch heb
ben ook deze staten wel eenig belang bij de
besprekingen over eventueele wijzigingen
van dat protokol, zou men zoo zeggen.
(In de sub-commissie zijn vertegenwoor
digd: Engeland, Frankrijk, Italië, Japan,
Brazilië, Hongarije, Cuba, Finland, Ierland
en België).
Toezicht op oorlogsvoorbereidingen holten
het gebied van den staat
Er is sprake van om den Fransohen ge
delegeerden te Genève, wanneer de be
spreking over de ontwapening voldoende
gevorderd is, op te dragen maatregelen
voor te stellen betreffende toezicht op de
oorlogsvoorbereidingen, welke sommige
staten clandestien bulten hun gehied or-
gandseeren. Deze formule zou vooral slaan
FEUILLETON.
ii)
door
G. D. PRIEM.
V.
Dien dag heerschte er op dien molen1
oen stemming als ware het de begrafenis
dag van een der bewoners.
Hein, die reeds vroeg op was geweest
en met zijn gewone werk een paar uur
oerdier (klaar was dan anders, liep met een
gezicht rond, alsof hem een ongeluk had
getroffen. Hij1 hielp de klanten, maar
sprak niet meer tegen hen dan 't hoog
moedige; zelfs wanneer zij een of ander
Belden over 't examen, maakte hij er zich
met een „'t zal wel gaan", öf „zé komt er
wel" af.
Teunis was lang op zSjh hed blijven lig
gen. Hij durfde niet naar IbenecEen gaan
zoolang Geertje en haar moeder er nog
waren,
Over zjjn ledikant gebogen, luisterde
1 naa r alle geluiden welke van hen eden
opstegen.
hoorde het dichtslaan der dieuren,
'het klompengeslof van Hein, de haastige
mem van de molenaarster, die af en aan
nep, net stemmetje van Geertje, bedees
der dan anders.
Even voor ze vertrokken had de mole-
knecfoi n<>8 6611 kort gesprek met den
Uit die enkele woorden, weilke hij op
op de handelwijze van Duitschland, dat
munitie voor zijh leger zou doen gereed
maken in Russische f abrieken, ander ma
teriaal in de Scandinavische landen en
vliegtuigen in Nederland en zeifis in Zwit
serland sommige losse stukken voor zijn
geschut zonder te spreken van1 de indu-
strieele voorraden, waarvan de reserves in
verschillende landien te zijner beschikking
staan.
De regeeringen moesten zich verbinden
om binnen haar gebied dergelijke toebe
reidselen te verbieden en vertegenwoor
digers van den Volkenbond toestaan ter
plaatse oontróle te oefenen. (Bbl.)
Internationale samenwerking.
Een conferentie over dien achturendag.
Maandajg is de toepassing van de ar
beidsovereenkomst van Washington in
zake den achturendag uitvoerig te Bern
besproken tussohen de Britsohe, Fransóhe,
Belgische en Duitsche (ministers van ar
beid. De directeur van het Internationaal
Arbeidsbureau was eveneens aanwezig.
Het meerendeel- der landen heeft zich
bij het beginsel van den achturendag aan
gesloten, hetzij ltrachjens wetgevende 'be
palingen of collectieve onderhandelingen,
doch' het wordt wenschelljk geacht dat alle
regeeringen dezelfde conventie zullen on
derteekenen, welke door niemand zal wor
den afgewezen zonder alle anderen er in
te hebben gekend.
Men kreeg' den indruk, dat het mogelijk
zal zijn om tot een gemeenschappelijke
ratificatie van de conventie van Washing
ton te komen.
Het belangrijkste punt ter oonferentie
was de houding van Duitschland in ver
band met de Duitsche verordening van
December 1918 waarbij de werkdag in ze
kere bedrijven langer dan acht uur werd.
N adat hem beslist verzekerd was d'at de
positie van alle mogendheden die de con
ventie hebben geteekend dezelfde zou zijn
en dat geen enkele buiteniandsche con
trole over de Duitsohe oeconomisdhe wet
geving daarin1 lag opgesloten, stemde de
Duitsdie minister van arbeid erin toe de
ratificatie van de conventie bij zijn regee
ring aan te bevelen en hij vertrouwde dat
de verordening van December 1923 bin
nenkort zou worden ingetrokken.
DUITSCHLAND.
De ontruiming van het bezette gebied.
In dien nacht van Maandag op Dinsdag
zijn de Fransche douanekantoren aan <je
Oostgrens van het bezette gebied zonder
opzien opgeheven. De kommiezen blijven
nog eenige dagen om de loopende zaken
af te wikkelen.
Nu de douanegrens vervalen is, is er
dadelijk een geweldige handel over en
weer begonnen. Het goederenvervoer is
zelfs plotseling zoo groot, dat men vreest,
dat die spoorwegen het d© eerste dagen
niet aan zullen kunnen.
Een nieuwe publicatie van admiraal
Vou Tirpitz.
Nadat admiraal von Tirpitz reeds eeni
ge jaren geleden zijn herinneringen in
boekvorm heeft uitgegeven, laat hij thans
door de bekende uitgeversfirma Ootta een
nieuwe publioatie aankondigen en wel
van documenten, waarvan hij indertijd bij
het schrijven van zijn herinneringen geen
gebruik heeft kunnen' maken om verschil
lende redenen. Hij acht evenwel thans het
oogenbük gekomen, waarop het Duitsche
volk kennis behoort te krijgen van alle
geheime akten, die op de Duitsche ge
schiedenis van -de laatste twintig jaar be
trekking hebben en heeft daarom beslo
ten, zijn archieven zonder eenige terug
houding te openen. In sociaal-democra
tische kringen gelooft men, dat deze pu
blicaties zeer bezwarend zullen zijn voor
tal van kopstukken van het oude regime
ving, 'begreep Teunis, dat ze hem de noo-
dlge dingen op t 'hart drukte, daar hij
dien dag geheel alleen voor de zaak zou
staan. De naam van den blinde wepd
niet genoemd, (men dacht niet aan ham.
Opnieuw even geloop, toen het openen
van de voordeur, het goedendag zeggen,
daar gingen 'ze.
Hein stond zeker op deni drempel ze
na te kijken, want eerst geruimen tijd
later hoorde hij' de deur weer sluiten.
Teunis stond nu langzaam op, loom en
lusteloos kleedde hijl zloh aan en ging
naar heneden om zich te wasschen.
In alle stilte at hij zijn broodje, dronk
een kop half lauwe koffie en -ging naar
buiten, den tuin door, naar 't prieeltje.
Hij hoorde de molenwieken klepperen.
Hein was druk, er waren den vorigen dag
van den bakker in de stad twintig zakken
koren gekomen, waarvan het meed van
avond zou worden gehaald.
In een hoekje van 't prieel zette Teunis
zich neer, even beschut door het jonge
groen tegen den krachtigen- wind, die nu
en dan zand en stof van den weg op de
blaadjes deed' neerritselen.
Alles soesde door zijn hoofd in de mor
genstilte, die slechts af en toe verbroken
werd' door het igeknerp van -een wagen
of het geklap van een zweep.
Hij1 dacht er over hoe gtfoot de een
zaamheid' zou zijn, waarin hij voortaan ge-
doemd zou wezen zijb dagen door te bren
gen. Vroeger had hij dat .nooit zoo ge
voeld, was hij- er aan gewend geweest
alles om zich hèen donker en leeg te
vinden. Als een licht was Geertje door zijn
zwarte ziel gegaan, éven maar, de eene
deur ln de andere uit Nü was de deur
achter haar dicht gevallen, ©nherroepe-
Ingezonden Mededeellng,
KANAAL WEG 71-74
en dat de admiraal ze slechts uitgeeft met
de bedoeling, zichzelf schoon te wassohen
en zich op deze wijze den weg tot het fcan-
selierschap te openen.
Noorweer ln Duitschland.
Het Zepp elin-luchteoMp Z R m, bad
gisteren zijn derde proefvlucht moeten
ondernemen, maar de commandant dr.
Eckener, had het op grond van meteoro
logische voorspellingen geraden geacht
het luchtschip maar liever in de loods te
laten. Hoe verstandig dit besluit la ge
weest, blijkt achteraf: Dinsdagmiddag
omstreeks half drie is geheel midden- en
Zuid-Duitschland door een windhoos ge
teisterd, die overal geweldige schade
heeft aangericht en zoo goed) als zeker
het luchtschip, zoo het ware uitgevaren^
zou hebben vernietigd1. De windhoos duur
de slechts ongeveer 8 minuten, maar heeft j
in dien kort ot'tijd een enorm deel desj
lands verwoest, vooral het Kinzig-dal en
een deel van het Noijirach-dal hebben
zeer zwaar te lijden gehad. De steden
Reichenbach, Lahr, Kippemheimi en ver
schillende anderen zien er uit alsof ze ge
bombardeerd zijn. Het gebied' tusschen
deze steden lijkt wel oen •sLagtveld. Ge-
heele gebouwen zijn van den aardbodem
weggevaagd, honderden daken weggeslin
gerd, tal van schuren, boerderijen en der-
gelijken ingestort of zwaar beschadigd.
Een sanatorium in de nabijheid van Fuss-
bach, dat eerst verleden jaar was ge
bouwd, had geducht te lijden. Eén der mu
ren stortte geheel in, een andere muur
werd 15 cM. naar buiten gedrukt, de da-
ben zijn geheel weggewaaid. Een groot
aantal verpleegden werd ernstig gewond.
In Reichenbach werd' een boer onder
de puinen van zijn huis begraven, van
een eenzame boerderij in het Kinzig-dal
werd een vrouw gedood. Uit alle deelen
van Zuid-Duitschland komen berichten,
dat duizenden vruchtboomen ontworteld
zijn. Ook in de bosschen heeft de wind
hoos verschrikkelijk huis gehouden. Dui
zenden boomen zijn ontworteld of afge
knapt. Ook in Zuid- en Midden-Baden is
de schade zeer aanzienlijk. Het telefoon
verkeer is bijna overal gestoord en ook
het telegraafverkeer heeft ernstige scha
de geleden door het afbreken van hon
derden telegraafpalen.
FRANKRIJK.
Frankrijk en de Dawes-leenlng.
Parijs, 10 September. Volgens de Fran
sche bladen zullen de Fransche banken
op aansporing der Amerikaansohe ban
kiers deelnemen aan de Duitsohe leening
en wel voor 6 pot van het totale bedlrag.
Het is echter nog niet zeker of dit een
zuivere participatie zal zijn, daar wellicht
Amerika op andere wijze het bedrag zal
financieren.
De baten van de bezetting en exploitatie
van het Rnhrgebled.
Uit Parijs wordt aan het „Hbl." gemeld:
Bij de debatten hi den Senaat over het
Ruhrgebled verklaarde Poincaré, dat de
Fransch-Belgische bezetting reeds vier imil-
llard Fransche francs per jaar had opgele-
lljk. Ze zou zijn dagen niet meer vullen
met haar lachen en praten^ met haar
spotternij zells of haar geplaag. Als ze
vanavond uit de stad terugkwam, zou hij
't hooren. Haar juichkreet was zijn von
nis, haar geluk sdjh ellende.
Want op de weinige uren, welke zij
daags thuis zou zijn, mocht hjj1 niet reke
nen. Ze zou huiswerk te maken hebben
en haar moeder zou bovendien beslag op
haar leggeru Ze zou meer en meer van
hem vervreemden, ze zou hem vergeten
voor al het nieuwe, waarvan haar hoofdje
zou worden vervuld en hij', de arme jon
gen, zou teruggeduwd worden ln het
donkere hoekje, waaruit zij ham vroeger
een oogenMikje in kinderlijke dartelheid
had te voorschijn geroepen.
Het ging in zijn hoofd als in den molen:
soem, soem, noem, eindeloos soesde het
rond, igonsde het op en neer.
Was hij1 maar dood! Waar leefde hij
voor, wat. had het leven aan hem en hij
aan het leven?
Hij had maai1 een 'beetje geluk ge
vraagd; een heel klein heetje, maar ook
dat was voor hem nog te veel geweest.
Hij droeg het leven als een last en hij
verlangde naar het oogenlblik, dat die
van hem zou worden 'afgewenteld.
Wat dün zou komen, kon moeilijk ver
schrikkelijker zijn dan 't 'geen nü was.
Zacht weg te Slopen, niets meer te voelen,
niets meer te denken.
't Was of een hand op zijn voorhoofd
werd gelegd', die alles stil deed worden
wat daar ibinnen was.
Het geroes en gesoes werd minder,
droomde weg in de vage verte. Zijn hoofd
zonk op zijn horst, zijn hand,die het
pijpje vasthield, gleed neer, morste de
verdi en dat men dientengevolge, daar het
pand voldoende productief was, dit moest be^
houden tot aan de verwezenlijking van
andere betalingsmethoden.
Op l'ast van Herriot heeft het ministerie
van buiteniandsche zaken een juiste rekening
opgemaakt. De totalen zijn thans gepubli
ceerd); zij vormen een tegenspraak van die
beweringen van den oud-premier. De bezet
ting en de exploitatie van het Ruhrgebiedi
brachten- drie en een half imllliard francs op,
maar in 18 maanden, hetgeen gelijk staat
met zeven honderd vijftig millioen gouden
marken. Van deze som kon, na aftrek van
de kosten der bezetting van het Rijnland en
van het Ruhrgebied, alsmede van de uitga
ven voor de exploitatie, op de rekening der
schadevergoedingen slecht® zeven honderd
negen en dertig millioen franc® voor Frank
rijk en honderd dertig millioen voor België
worden gebracht, welk laatste land, daar het
recht heeft op prioriteit bovendien honderd
drie en zeventig mffioen gouden marken
ontving. Er blijft zoodoende slecht® twee en
dertig millioen gouden marken in kaa
Uit deze cijfers blijkt, dat Frankrijk uit de
exploitatie van het pand veel minder ontving
(jan het vóór de Ruhrbezetting van Duitsch
land ontving uit hoofde der schadevergoe
dingen.
De Ruhrbezetting was derhalve een slechte
finanoieele operatie.
ENGELAND.
Het vredelievend gebaar van een
generaal j
De wakkere generaal Sir Jan Hamilton
heeft voor oudgediende soldaten een rede
gehouden, waarvan men slechts kan i
wenschen, dat zij, in het belang van den
duurzamen vrede, overal weerklank zal
vinden.
In een beraadslaging mét een aantal
van zijn vroegere kameraden bij de Gor-
don EQghlanders bepleitte hij de opne
ming van oudgediende Duitsche soldaten
in de Fidac, den» geïnterallieerden bond
van oorlogsveteranen.
Als wij, zoo betoogde hij, Duitsohland
in den "Volkenbond willen opnemen
en dit moeten wij ten slotte doen kan
ik geen enkele reden zien waarom zij uit
de organisatie van oudgedienden ultge-j
sloten zouden worden' Het komt mij eer
voordat de soldaten het eerst ertoe moeten
toetreden en de eer moeten hebben een
der eerste stappen te doen om een
werkelijken en duurzamen vrede in Europa
te verzekeren.
Oudstrijders zijn gewoonlijk minder
bitter gestemd jegens de Duitschers dan
burgers. Ik kan begrijpen dat onze vrou
wen bitter gestemd zijn tegen den vroege-
ren vijand. Sommigen hebben hun mannen
verloren en sommigen hun verloofden en
thuis achtergebleven om terouwen, zonder
de groote louterende uitwerking van
werkelijke deelneming aan het krijgsbe
drijf, hebben zij hun haat gaande gehouden.
„Over tien jaar", zoo besloot de generaal,
„zullen wij den zegen zien, als wij nu
deze broederschap stichten, en, inplaats
van weer met elkaar oorlog te voeren, in
vrede zullen leven. Niet de paoifis-
ten, maar de strijders gaan
hun krachten tegen den oorlog
vereen!gen, en wij hopen dat Fidac
mee moge helpen om deze problemen op
te lossen".
Maandag zal te Londen een oongres
van de Fidao geopend worden, waarin
deze kwesties ter sprake zullen komen.
McDonald weigert „groen baren te
maaien".
MaqDonald heeft bij zijn aankomst te
Dundee een rede gehouden, waarin hij oja.
het volgende zelde: Het Is waar, dat l!k
zeer vermoeid hen. (Het mag zeer aange
naam zijn minister-president te zijn, maar
dit genoegen wordt duur betaald. Het zal
zeer de vraag zijn of iemand voortaan, 'bij
deze lange zittingsperiode van het parle
ment mM den daaraan verbonden onver-
Ingeenmden Mededeeilng.
Vraagt uwen winkelier i
Wettig gedeponeerde
e CENTS SIGAAR,
13 «NI. lang, la 15 cent waard.
ascb op zijn broek.
Kom, woord' eens wakker, Tennis!
't Was Hein, die vóór hem stond en hem
hij den schouder schudde.
De blind© richtte schuw het hoofd' op
en een trek van spijt was om zijn mond,
toen hij' zei:
Hè, heh ik geslapen?
Dat zou "k denken! 't Is al twee uur.
Moet je niet eten? We eten maar een
boterham begrijp je. De vrouw is er niet
om eten te koken.
1c Heb geen honger, zei Teunis.
Had' me maar laten slapen!
Kom, maak nu geen gekheid en ga
meel
Hij nam den blinde bij de hand en trok
hem het pad op naar den molen
Van de drie (boterhammen^ welke Hein
voor hem neerzette, at hij er een op,
dronk een kop koffie en' ptond op.
Het was hem te benauwd in huis, hij
verlangde weer naar buiten, naar de een
zaamheid, de stilte.
Hein had al geruimen tijd niets- van
hem -begrepen en hu zij zoo geheel alleen
waren, besloot hij zijp nieuwsgierigheid
te bevredigen.
Op den man af vraagde hij:
Wat scheelt je toch tegenwoordig.
Teunis?
Mij1? Niets!
Als je niets scheelde, zou j' zoo niet
doen.
Maar ik begrijp wezenlijk niet wat
je meent
Of je doet maar zoo. Waarom laat
je den dokter niet eens komen? Ik ge
loof stellig, dat je een zware ziekte onder
de leden hebt, als.'t tenminste niet
wat anders is!
biddelijken partijstrijd, langer dan twaalf
maanden premier zal bunnen blijven. Een
(ministeivpresident moet zijn werk met
toewijding, geduld en trouw volvoeren,
zonder overhaasting en zonder iets van
zijln Idealen prijs te geven; hiji moet wach
ten tot het koren rijp is en nooit groene
aren in zijn schuren willen brengen.
Wanneer nu sommige onverstandige lie
den zeggen, dat lk niet al mijn beloften
'ben nagekomen, dan moet ik erkennen,
dat lk, wanneer lk 60 jaar lang minister
president zou biijMen en even hard zou
werken als gedurende de laatste acht
maanden, toch niet al imijn beloften zou
kunnen nakomen, omdat ik er niet toe kan
besluiten groen koren te maaien.
SPANJE.
De Spanjaarden In Marokko.
De Spanjaarden hebben een aanval der
opstandelingen in de streek van Benldah
afgeslagen, 60 Spanjaarden zijn gewond.
Primo d© Rivera heeft een proclamatie
aan de troepen in Marokko afgevaardigd,
waarin hij nen aanspoort met kalmte en
moed den strijd te voeren en waarbij hij
zegt te Tetoean te zullen blijven totdat het
expeditiecorps de overwinning behaald
zal hebben.
Tetoean, de hoofdstad van de Spaan-
sche zone in Marokko, die de Spanjaar
den dertien jaar lang bezet hebben ge
houden, wordt thans bedreigd door de op
roerige Moorsche stammen, die tot onder
de muren van de stad vechten. De mar
kies de Estella (Primo de Rivera) presi
dent van het dlreotorio, is er met ver
scheidene generaals van dat lichaam heen
om de maar steeds onvoorspoedig geble
ven operaties van nabij te leiden. In het
centrum van den Spaanschen tegenstand
hoopen zich de troepen op, die de verder
gelegen posten reeds ontruimd hebben. Bij#
de gebrekkige transportmiddelen gaat de
toestand van een deel' van de troepen er
hachelijk uitzien. Het leger had er zijn
zinnen op gezet de nederlaag van 1(SÜ
door een beslissende nederlaag ongedaan
te maken. De markies de Estella zegt in
een proclamatie dat hij bij dit voornemen
blijft, maar intussdhen is de belangrijke
plaat® SjesJoean, 50 KM. ten Zuiden van
Tetoean, ook al ontruimd Het prestige
van het dlrectorio is ten nauwste betrok
ken1 bij een toestand, dien men niet an
ders dan kritiek kan achten.
RUSLAND.
Het Russische blad Kommunist schrijft
naar aanleiding van de zaak-Savinkof:
„We krijgen nu langzamerhand een
mooie oollectie: Slasjtsjef, Tjoetjoenik,
Roris SavinkofEr ontbreken nog
maar aan Nikolaj Nikölajewietsj, Roma-
nof en P. N. Miljoekofl.Velen zullen
zeggen: het beste is maar met dat tuig
korte metten te maken en ze allemaal
dood te schieten. De vraag is echter of
dat wel tactisch zou zijn. Wanneer wij aan
het doodschieten gaan, komen daar nog
honderden anderen ook voor in aanmer
king. De kunst van „revolutie maken" be
staat onder meer ook in het gebruiken
van zijn vroegere en tegenwoordige vijan
den, niet slechts ln het uit den weg rui
men daarvan. Een- dergelijk geval nu heb
ben wij thans: het Centraal Uitvoerend
Comité «achtte het noodig en nuttig Sa-
vjhkof ln het leven te laten. Natuurlijk
zal die arbeiders-massa Savinkof nooit
Teunis voelde dat Hein hem strak aan
zag en kreeg een kleur.
Gerust, zei hij aarzelend, je be
driegt je.
'k Wou voor jou, dat 't waar was.
Hijl wachtte even, toen voegde hij er
Vindt Je het dan zóó erg, dat Geertje
schooljuffrouw wordt?
Ik?
Ja, jij! Maar al vindt je dat nu nèg
zoo erg, dan is dat tooh nog geen reden
oan er zelf ziek van te worden.
1 Was een vreemd soort medelijden,
dat van Hein, maar het deed Teunis toch
goed, dat er tenminste iemand was, die
zich om hem bekommerde, die op hem
lette, die hem niet voorbijging met on
verschilligheid, zooals alle anderen, zelfs
Geertje en haar moeder dit schenen te
dodh»
Maar wezenlijk, Hein.
Er was Iets weeks in zijn stem, Iets
dankbaars, iets dat van de begeerte sprak
zijn hart eens uit te storten.
Want dat zou hem goed doen, dat
voelde hij.
Bemerkte Hein, dat Teunis op het punt
stond hem tot zij'n vertrouwde te maken?
Hij kwam dichter hij hem en goedmoedig
op zijh schouder kloppend', zei hij:
Kom, Teunis, niet dat ik wil, dat je
't m ij zal vertellen, neen, dat moet je
zelf weten, maar er scheelt je Iets, er is
iets niet met je in orde. Je weet, dat ik je
graag mag lijden en lk wou, dat lk je
helpen kom
Dat was te veel voor den Minde.
(Wordt vervolgd.)
COURANT
Lloht op
voor auto's en fietsen
Donderdag 11 fiept7.53 nur.
Vrijdag 13 7.52
naaat het Postkantoor.
haastig bij: