Herfst Nouveauté's HelearBovenal LANGS DONKERE PADEN Eerste Blad. I. GRUNWALD, BUITENLAND Nr. 8920. DONDERDAG 11 SEPTEMBER 1924. S2s«e JAARGANG. VOLKENBOND. De Volkenbondsvergadering. De vergadering heeft Dinsdag op voor stel van den voorzitter besloten het voor stel van den Zweedschen afgevaardigde over de ontwikkeling van het internatio naal recht dloor den Volkenbond! te ver wijzen naar de eerste oommissie. Apponyi (Hongarije) dankte dien Bond voor de hulp verstrekt bij het financieel herstel van Hongarije en besprak daarop bet vraagstuk van de minderheden. Hij betreurt, dat de gerechtvaardigste klach ten steeds een doode,letter gebleven zijn en verzekert, dat dit stilzwijgen voor den binnenlandschen vrede nog nadeeliger is dan een ongunstige beschikking zijn zou. Apponyi behandelde vervolgens het ontwapeningsvraagstuk, waarbij hij zeide, dat het verdrag van Trianon de ontwape ning van Hongarije heeft voorzien als een voorwaarde voor de algemeene ontwa pening. Hijverklaarde,dat de ontwapening van Hongarije, dat omgeven is door ge weldig gewapende landen, een onduld- baren toestand schept, waarbij zijn land zich niet kan neerleggen. Wat de kwestie van de minderheden betreft, beklaagde hij zich, dat het verdrag van, Trianon een zijdig is jegens Hongarije in dit vraag stuk, en drong hij aan op uitbreiding van arbitrage. dhr. Loudon is benoemd1 tot voorzitter der belangrijke subcommissie voor de vlootbe- perking, die voorts als leden heeft De Jou- venel, Henderson, Schanzèr en voorts een Japanner, een Spanjaard1 en een Braziliaan. Uit Genève wordt aait de „N. R. Ot." ge meld: In vele kringen hier heerscht ontstemming en verrassing over de samenstelling der groote sub-commissie uit de juridische com missie voor de behandeling van het arbitrage- vraagstuk. Het is inderdaad opmerkelijk, dat in deze commissie geen enkel lid1 uit Scan dinavië, Zwitserland of Nederland1 benoemd is, juist de landen, die als de kampioenen voop de internationale rechtsgedachte be schouwd kunnen worden. Toch hebben deze landen voortreffelijke rechtskundige leden in de oommissie, die stellig in de sub-com missie de grootste diensten bewezen zouden hebben. Het is zeer eigenaardig, dat van de veertien staten, die het facultatieve protokol van het gerechtshof reeds geratificeerd heb ben, slechts een, namelijk Finland, in de sub- oommissie vertegenwoordigd is. Toch heb ben ook deze staten wel eenig belang bij de besprekingen over eventueele wijzigingen van dat protokol, zou men zoo zeggen. (In de sub-commissie zijn vertegenwoor digd: Engeland, Frankrijk, Italië, Japan, Brazilië, Hongarije, Cuba, Finland, Ierland en België). Toezicht op oorlogsvoorbereidingen holten het gebied van den staat Er is sprake van om den Fransohen ge delegeerden te Genève, wanneer de be spreking over de ontwapening voldoende gevorderd is, op te dragen maatregelen voor te stellen betreffende toezicht op de oorlogsvoorbereidingen, welke sommige staten clandestien bulten hun gehied or- gandseeren. Deze formule zou vooral slaan FEUILLETON. ii) door G. D. PRIEM. V. Dien dag heerschte er op dien molen1 oen stemming als ware het de begrafenis dag van een der bewoners. Hein, die reeds vroeg op was geweest en met zijn gewone werk een paar uur oerdier (klaar was dan anders, liep met een gezicht rond, alsof hem een ongeluk had getroffen. Hij1 hielp de klanten, maar sprak niet meer tegen hen dan 't hoog moedige; zelfs wanneer zij een of ander Belden over 't examen, maakte hij er zich met een „'t zal wel gaan", öf „zé komt er wel" af. Teunis was lang op zSjh hed blijven lig gen. Hij durfde niet naar IbenecEen gaan zoolang Geertje en haar moeder er nog waren, Over zjjn ledikant gebogen, luisterde 1 naa r alle geluiden welke van hen eden opstegen. hoorde het dichtslaan der dieuren, 'het klompengeslof van Hein, de haastige mem van de molenaarster, die af en aan nep, net stemmetje van Geertje, bedees der dan anders. Even voor ze vertrokken had de mole- knecfoi n<>8 6611 kort gesprek met den Uit die enkele woorden, weilke hij op op de handelwijze van Duitschland, dat munitie voor zijh leger zou doen gereed maken in Russische f abrieken, ander ma teriaal in de Scandinavische landen en vliegtuigen in Nederland en zeifis in Zwit serland sommige losse stukken voor zijn geschut zonder te spreken van1 de indu- strieele voorraden, waarvan de reserves in verschillende landien te zijner beschikking staan. De regeeringen moesten zich verbinden om binnen haar gebied dergelijke toebe reidselen te verbieden en vertegenwoor digers van den Volkenbond toestaan ter plaatse oontróle te oefenen. (Bbl.) Internationale samenwerking. Een conferentie over dien achturendag. Maandajg is de toepassing van de ar beidsovereenkomst van Washington in zake den achturendag uitvoerig te Bern besproken tussohen de Britsohe, Fransóhe, Belgische en Duitsche (ministers van ar beid. De directeur van het Internationaal Arbeidsbureau was eveneens aanwezig. Het meerendeel- der landen heeft zich bij het beginsel van den achturendag aan gesloten, hetzij ltrachjens wetgevende 'be palingen of collectieve onderhandelingen, doch' het wordt wenschelljk geacht dat alle regeeringen dezelfde conventie zullen on derteekenen, welke door niemand zal wor den afgewezen zonder alle anderen er in te hebben gekend. Men kreeg' den indruk, dat het mogelijk zal zijn om tot een gemeenschappelijke ratificatie van de conventie van Washing ton te komen. Het belangrijkste punt ter oonferentie was de houding van Duitschland in ver band met de Duitsche verordening van December 1918 waarbij de werkdag in ze kere bedrijven langer dan acht uur werd. N adat hem beslist verzekerd was d'at de positie van alle mogendheden die de con ventie hebben geteekend dezelfde zou zijn en dat geen enkele buiteniandsche con trole over de Duitsohe oeconomisdhe wet geving daarin1 lag opgesloten, stemde de Duitsdie minister van arbeid erin toe de ratificatie van de conventie bij zijn regee ring aan te bevelen en hij vertrouwde dat de verordening van December 1923 bin nenkort zou worden ingetrokken. DUITSCHLAND. De ontruiming van het bezette gebied. In dien nacht van Maandag op Dinsdag zijn de Fransche douanekantoren aan <je Oostgrens van het bezette gebied zonder opzien opgeheven. De kommiezen blijven nog eenige dagen om de loopende zaken af te wikkelen. Nu de douanegrens vervalen is, is er dadelijk een geweldige handel over en weer begonnen. Het goederenvervoer is zelfs plotseling zoo groot, dat men vreest, dat die spoorwegen het d© eerste dagen niet aan zullen kunnen. Een nieuwe publicatie van admiraal Vou Tirpitz. Nadat admiraal von Tirpitz reeds eeni ge jaren geleden zijn herinneringen in boekvorm heeft uitgegeven, laat hij thans door de bekende uitgeversfirma Ootta een nieuwe publioatie aankondigen en wel van documenten, waarvan hij indertijd bij het schrijven van zijn herinneringen geen gebruik heeft kunnen' maken om verschil lende redenen. Hij acht evenwel thans het oogenbük gekomen, waarop het Duitsche volk kennis behoort te krijgen van alle geheime akten, die op de Duitsche ge schiedenis van -de laatste twintig jaar be trekking hebben en heeft daarom beslo ten, zijn archieven zonder eenige terug houding te openen. In sociaal-democra tische kringen gelooft men, dat deze pu blicaties zeer bezwarend zullen zijn voor tal van kopstukken van het oude regime ving, 'begreep Teunis, dat ze hem de noo- dlge dingen op t 'hart drukte, daar hij dien dag geheel alleen voor de zaak zou staan. De naam van den blinde wepd niet genoemd, (men dacht niet aan ham. Opnieuw even geloop, toen het openen van de voordeur, het goedendag zeggen, daar gingen 'ze. Hein stond zeker op deni drempel ze na te kijken, want eerst geruimen tijd later hoorde hij' de deur weer sluiten. Teunis stond nu langzaam op, loom en lusteloos kleedde hijl zloh aan en ging naar heneden om zich te wasschen. In alle stilte at hij zijn broodje, dronk een kop half lauwe koffie en -ging naar buiten, den tuin door, naar 't prieeltje. Hij hoorde de molenwieken klepperen. Hein was druk, er waren den vorigen dag van den bakker in de stad twintig zakken koren gekomen, waarvan het meed van avond zou worden gehaald. In een hoekje van 't prieel zette Teunis zich neer, even beschut door het jonge groen tegen den krachtigen- wind, die nu en dan zand en stof van den weg op de blaadjes deed' neerritselen. Alles soesde door zijn hoofd in de mor genstilte, die slechts af en toe verbroken werd' door het igeknerp van -een wagen of het geklap van een zweep. Hij1 dacht er over hoe gtfoot de een zaamheid' zou zijn, waarin hij voortaan ge- doemd zou wezen zijb dagen door te bren gen. Vroeger had hij dat .nooit zoo ge voeld, was hij- er aan gewend geweest alles om zich hèen donker en leeg te vinden. Als een licht was Geertje door zijn zwarte ziel gegaan, éven maar, de eene deur ln de andere uit Nü was de deur achter haar dicht gevallen, ©nherroepe- Ingezonden Mededeellng, KANAAL WEG 71-74 en dat de admiraal ze slechts uitgeeft met de bedoeling, zichzelf schoon te wassohen en zich op deze wijze den weg tot het fcan- selierschap te openen. Noorweer ln Duitschland. Het Zepp elin-luchteoMp Z R m, bad gisteren zijn derde proefvlucht moeten ondernemen, maar de commandant dr. Eckener, had het op grond van meteoro logische voorspellingen geraden geacht het luchtschip maar liever in de loods te laten. Hoe verstandig dit besluit la ge weest, blijkt achteraf: Dinsdagmiddag omstreeks half drie is geheel midden- en Zuid-Duitschland door een windhoos ge teisterd, die overal geweldige schade heeft aangericht en zoo goed) als zeker het luchtschip, zoo het ware uitgevaren^ zou hebben vernietigd1. De windhoos duur de slechts ongeveer 8 minuten, maar heeft j in dien kort ot'tijd een enorm deel desj lands verwoest, vooral het Kinzig-dal en een deel van het Noijirach-dal hebben zeer zwaar te lijden gehad. De steden Reichenbach, Lahr, Kippemheimi en ver schillende anderen zien er uit alsof ze ge bombardeerd zijn. Het gebied' tusschen deze steden lijkt wel oen •sLagtveld. Ge- heele gebouwen zijn van den aardbodem weggevaagd, honderden daken weggeslin gerd, tal van schuren, boerderijen en der- gelijken ingestort of zwaar beschadigd. Een sanatorium in de nabijheid van Fuss- bach, dat eerst verleden jaar was ge bouwd, had geducht te lijden. Eén der mu ren stortte geheel in, een andere muur werd 15 cM. naar buiten gedrukt, de da- ben zijn geheel weggewaaid. Een groot aantal verpleegden werd ernstig gewond. In Reichenbach werd' een boer onder de puinen van zijn huis begraven, van een eenzame boerderij in het Kinzig-dal werd een vrouw gedood. Uit alle deelen van Zuid-Duitschland komen berichten, dat duizenden vruchtboomen ontworteld zijn. Ook in de bosschen heeft de wind hoos verschrikkelijk huis gehouden. Dui zenden boomen zijn ontworteld of afge knapt. Ook in Zuid- en Midden-Baden is de schade zeer aanzienlijk. Het telefoon verkeer is bijna overal gestoord en ook het telegraafverkeer heeft ernstige scha de geleden door het afbreken van hon derden telegraafpalen. FRANKRIJK. Frankrijk en de Dawes-leenlng. Parijs, 10 September. Volgens de Fran sche bladen zullen de Fransche banken op aansporing der Amerikaansohe ban kiers deelnemen aan de Duitsohe leening en wel voor 6 pot van het totale bedlrag. Het is echter nog niet zeker of dit een zuivere participatie zal zijn, daar wellicht Amerika op andere wijze het bedrag zal financieren. De baten van de bezetting en exploitatie van het Rnhrgebled. Uit Parijs wordt aan het „Hbl." gemeld: Bij de debatten hi den Senaat over het Ruhrgebled verklaarde Poincaré, dat de Fransch-Belgische bezetting reeds vier imil- llard Fransche francs per jaar had opgele- lljk. Ze zou zijn dagen niet meer vullen met haar lachen en praten^ met haar spotternij zells of haar geplaag. Als ze vanavond uit de stad terugkwam, zou hij 't hooren. Haar juichkreet was zijn von nis, haar geluk sdjh ellende. Want op de weinige uren, welke zij daags thuis zou zijn, mocht hjj1 niet reke nen. Ze zou huiswerk te maken hebben en haar moeder zou bovendien beslag op haar leggeru Ze zou meer en meer van hem vervreemden, ze zou hem vergeten voor al het nieuwe, waarvan haar hoofdje zou worden vervuld en hij', de arme jon gen, zou teruggeduwd worden ln het donkere hoekje, waaruit zij ham vroeger een oogenMikje in kinderlijke dartelheid had te voorschijn geroepen. Het ging in zijn hoofd als in den molen: soem, soem, noem, eindeloos soesde het rond, igonsde het op en neer. Was hij1 maar dood! Waar leefde hij voor, wat. had het leven aan hem en hij aan het leven? Hij had maai1 een 'beetje geluk ge vraagd; een heel klein heetje, maar ook dat was voor hem nog te veel geweest. Hij droeg het leven als een last en hij verlangde naar het oogenlblik, dat die van hem zou worden 'afgewenteld. Wat dün zou komen, kon moeilijk ver schrikkelijker zijn dan 't 'geen nü was. Zacht weg te Slopen, niets meer te voelen, niets meer te denken. 't Was of een hand op zijn voorhoofd werd gelegd', die alles stil deed worden wat daar ibinnen was. Het geroes en gesoes werd minder, droomde weg in de vage verte. Zijn hoofd zonk op zijn horst, zijn hand,die het pijpje vasthield, gleed neer, morste de verdi en dat men dientengevolge, daar het pand voldoende productief was, dit moest be^ houden tot aan de verwezenlijking van andere betalingsmethoden. Op l'ast van Herriot heeft het ministerie van buiteniandsche zaken een juiste rekening opgemaakt. De totalen zijn thans gepubli ceerd); zij vormen een tegenspraak van die beweringen van den oud-premier. De bezet ting en de exploitatie van het Ruhrgebiedi brachten- drie en een half imllliard francs op, maar in 18 maanden, hetgeen gelijk staat met zeven honderd vijftig millioen gouden marken. Van deze som kon, na aftrek van de kosten der bezetting van het Rijnland en van het Ruhrgebied, alsmede van de uitga ven voor de exploitatie, op de rekening der schadevergoedingen slecht® zeven honderd negen en dertig millioen franc® voor Frank rijk en honderd dertig millioen voor België worden gebracht, welk laatste land, daar het recht heeft op prioriteit bovendien honderd drie en zeventig mffioen gouden marken ontving. Er blijft zoodoende slecht® twee en dertig millioen gouden marken in kaa Uit deze cijfers blijkt, dat Frankrijk uit de exploitatie van het pand veel minder ontving (jan het vóór de Ruhrbezetting van Duitsch land ontving uit hoofde der schadevergoe dingen. De Ruhrbezetting was derhalve een slechte finanoieele operatie. ENGELAND. Het vredelievend gebaar van een generaal j De wakkere generaal Sir Jan Hamilton heeft voor oudgediende soldaten een rede gehouden, waarvan men slechts kan i wenschen, dat zij, in het belang van den duurzamen vrede, overal weerklank zal vinden. In een beraadslaging mét een aantal van zijn vroegere kameraden bij de Gor- don EQghlanders bepleitte hij de opne ming van oudgediende Duitsche soldaten in de Fidac, den» geïnterallieerden bond van oorlogsveteranen. Als wij, zoo betoogde hij, Duitsohland in den "Volkenbond willen opnemen en dit moeten wij ten slotte doen kan ik geen enkele reden zien waarom zij uit de organisatie van oudgedienden ultge-j sloten zouden worden' Het komt mij eer voordat de soldaten het eerst ertoe moeten toetreden en de eer moeten hebben een der eerste stappen te doen om een werkelijken en duurzamen vrede in Europa te verzekeren. Oudstrijders zijn gewoonlijk minder bitter gestemd jegens de Duitschers dan burgers. Ik kan begrijpen dat onze vrou wen bitter gestemd zijn tegen den vroege- ren vijand. Sommigen hebben hun mannen verloren en sommigen hun verloofden en thuis achtergebleven om terouwen, zonder de groote louterende uitwerking van werkelijke deelneming aan het krijgsbe drijf, hebben zij hun haat gaande gehouden. „Over tien jaar", zoo besloot de generaal, „zullen wij den zegen zien, als wij nu deze broederschap stichten, en, inplaats van weer met elkaar oorlog te voeren, in vrede zullen leven. Niet de paoifis- ten, maar de strijders gaan hun krachten tegen den oorlog vereen!gen, en wij hopen dat Fidac mee moge helpen om deze problemen op te lossen". Maandag zal te Londen een oongres van de Fidao geopend worden, waarin deze kwesties ter sprake zullen komen. McDonald weigert „groen baren te maaien". MaqDonald heeft bij zijn aankomst te Dundee een rede gehouden, waarin hij oja. het volgende zelde: Het Is waar, dat l!k zeer vermoeid hen. (Het mag zeer aange naam zijn minister-president te zijn, maar dit genoegen wordt duur betaald. Het zal zeer de vraag zijn of iemand voortaan, 'bij deze lange zittingsperiode van het parle ment mM den daaraan verbonden onver- Ingeenmden Mededeeilng. Vraagt uwen winkelier i Wettig gedeponeerde e CENTS SIGAAR, 13 «NI. lang, la 15 cent waard. ascb op zijn broek. Kom, woord' eens wakker, Tennis! 't Was Hein, die vóór hem stond en hem hij den schouder schudde. De blind© richtte schuw het hoofd' op en een trek van spijt was om zijn mond, toen hij' zei: Hè, heh ik geslapen? Dat zou "k denken! 't Is al twee uur. Moet je niet eten? We eten maar een boterham begrijp je. De vrouw is er niet om eten te koken. 1c Heb geen honger, zei Teunis. Had' me maar laten slapen! Kom, maak nu geen gekheid en ga meel Hij nam den blinde bij de hand en trok hem het pad op naar den molen Van de drie (boterhammen^ welke Hein voor hem neerzette, at hij er een op, dronk een kop koffie en' ptond op. Het was hem te benauwd in huis, hij verlangde weer naar buiten, naar de een zaamheid, de stilte. Hein had al geruimen tijd niets- van hem -begrepen en hu zij zoo geheel alleen waren, besloot hij zijp nieuwsgierigheid te bevredigen. Op den man af vraagde hij: Wat scheelt je toch tegenwoordig. Teunis? Mij1? Niets! Als je niets scheelde, zou j' zoo niet doen. Maar ik begrijp wezenlijk niet wat je meent Of je doet maar zoo. Waarom laat je den dokter niet eens komen? Ik ge loof stellig, dat je een zware ziekte onder de leden hebt, als.'t tenminste niet wat anders is! biddelijken partijstrijd, langer dan twaalf maanden premier zal bunnen blijven. Een (ministeivpresident moet zijn werk met toewijding, geduld en trouw volvoeren, zonder overhaasting en zonder iets van zijln Idealen prijs te geven; hiji moet wach ten tot het koren rijp is en nooit groene aren in zijn schuren willen brengen. Wanneer nu sommige onverstandige lie den zeggen, dat lk niet al mijn beloften 'ben nagekomen, dan moet ik erkennen, dat lk, wanneer lk 60 jaar lang minister president zou biijMen en even hard zou werken als gedurende de laatste acht maanden, toch niet al imijn beloften zou kunnen nakomen, omdat ik er niet toe kan besluiten groen koren te maaien. SPANJE. De Spanjaarden In Marokko. De Spanjaarden hebben een aanval der opstandelingen in de streek van Benldah afgeslagen, 60 Spanjaarden zijn gewond. Primo d© Rivera heeft een proclamatie aan de troepen in Marokko afgevaardigd, waarin hij nen aanspoort met kalmte en moed den strijd te voeren en waarbij hij zegt te Tetoean te zullen blijven totdat het expeditiecorps de overwinning behaald zal hebben. Tetoean, de hoofdstad van de Spaan- sche zone in Marokko, die de Spanjaar den dertien jaar lang bezet hebben ge houden, wordt thans bedreigd door de op roerige Moorsche stammen, die tot onder de muren van de stad vechten. De mar kies de Estella (Primo de Rivera) presi dent van het dlreotorio, is er met ver scheidene generaals van dat lichaam heen om de maar steeds onvoorspoedig geble ven operaties van nabij te leiden. In het centrum van den Spaanschen tegenstand hoopen zich de troepen op, die de verder gelegen posten reeds ontruimd hebben. Bij# de gebrekkige transportmiddelen gaat de toestand van een deel' van de troepen er hachelijk uitzien. Het leger had er zijn zinnen op gezet de nederlaag van 1(SÜ door een beslissende nederlaag ongedaan te maken. De markies de Estella zegt in een proclamatie dat hij bij dit voornemen blijft, maar intussdhen is de belangrijke plaat® SjesJoean, 50 KM. ten Zuiden van Tetoean, ook al ontruimd Het prestige van het dlrectorio is ten nauwste betrok ken1 bij een toestand, dien men niet an ders dan kritiek kan achten. RUSLAND. Het Russische blad Kommunist schrijft naar aanleiding van de zaak-Savinkof: „We krijgen nu langzamerhand een mooie oollectie: Slasjtsjef, Tjoetjoenik, Roris SavinkofEr ontbreken nog maar aan Nikolaj Nikölajewietsj, Roma- nof en P. N. Miljoekofl.Velen zullen zeggen: het beste is maar met dat tuig korte metten te maken en ze allemaal dood te schieten. De vraag is echter of dat wel tactisch zou zijn. Wanneer wij aan het doodschieten gaan, komen daar nog honderden anderen ook voor in aanmer king. De kunst van „revolutie maken" be staat onder meer ook in het gebruiken van zijn vroegere en tegenwoordige vijan den, niet slechts ln het uit den weg rui men daarvan. Een- dergelijk geval nu heb ben wij thans: het Centraal Uitvoerend Comité «achtte het noodig en nuttig Sa- vjhkof ln het leven te laten. Natuurlijk zal die arbeiders-massa Savinkof nooit Teunis voelde dat Hein hem strak aan zag en kreeg een kleur. Gerust, zei hij aarzelend, je be driegt je. 'k Wou voor jou, dat 't waar was. Hijl wachtte even, toen voegde hij er Vindt Je het dan zóó erg, dat Geertje schooljuffrouw wordt? Ik? Ja, jij! Maar al vindt je dat nu nèg zoo erg, dan is dat tooh nog geen reden oan er zelf ziek van te worden. 1 Was een vreemd soort medelijden, dat van Hein, maar het deed Teunis toch goed, dat er tenminste iemand was, die zich om hem bekommerde, die op hem lette, die hem niet voorbijging met on verschilligheid, zooals alle anderen, zelfs Geertje en haar moeder dit schenen te dodh» Maar wezenlijk, Hein. Er was Iets weeks in zijn stem, Iets dankbaars, iets dat van de begeerte sprak zijn hart eens uit te storten. Want dat zou hem goed doen, dat voelde hij. Bemerkte Hein, dat Teunis op het punt stond hem tot zij'n vertrouwde te maken? Hij kwam dichter hij hem en goedmoedig op zijh schouder kloppend', zei hij: Kom, Teunis, niet dat ik wil, dat je 't m ij zal vertellen, neen, dat moet je zelf weten, maar er scheelt je Iets, er is iets niet met je in orde. Je weet, dat ik je graag mag lijden en lk wou, dat lk je helpen kom Dat was te veel voor den Minde. (Wordt vervolgd.) COURANT Lloht op voor auto's en fietsen Donderdag 11 fiept7.53 nur. Vrijdag 13 7.52 naaat het Postkantoor. haastig bij:

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1924 | | pagina 1