VAN 'S LEVENS
WIJSGEERIGEN KANT
«OOR DE VROUWEN
êKX'..kr ie m086l,ik 'n ue,1«8
bij het vier.
Terwijl daar In de kanner de gramofoon
weer kraakt,
't Is weer als in de Rimboe: Oaruso in
gemaakt!
Toen heeft de man geschreven een brief
vol bitterheid,
Waarin hij de misère te luchten heeft
geleid!
Zijn vriend ginds in de Rimboe zat op
de galerij
En rookte een sigaartje in stille mijmerij.
De jongen bracht zijn paitjen en ook den
brief daarbij.
Toen is hij voor gaan lezen, wat men uit
Holland zei.
Toen hij met lezen klaar was, keek hij z'n
vrouwtje an,
Die wou ook graag naar Holland.
Toen zei ze: .Kassian!
Arabische Spreekwoorden.
Oostersche wijsheid.
Wanneer ik in gevaar verkeer, dan
zeg ik met een gerust hart Edele Heer
tegen een straatroover I
Bedenk, dat wanneer de zon ondergaat
zij weer onherroepelijk een stukje van
uw leven meeneemt!
Een gebrekkige is in zijn schik als
hij een anderen gebrekkige tegenkomt!
Een goede reputatie reikt ver, maar
een slechte reikt oneindig veel verder
Wees niet zoet, anders wordt gij op
gegeten. Wees niet ai te bitter, anders
wordt gij uitgespuwd!
Vertrouw noch het paard dat zweet
noch de vrouw die schreit
In de oogen van de moeder is de aap
een slanke hinde
Eet en drink met je intieme vrienden,
maar doe geen zaken met hen!
De regen maakt de verstandigen en
de dommen tegelijkertijd nat!
Als gij een muildier naar zijn afkomst
vraagt zal hij nooit zeggen: Mijn vader
was een ezel, maar hjj zal zeggen: Mijn
moeder was paard.
Wie bij een woordenwisseling het eerst
zwijgt is van goede familie
Wie een zonde tweemaal heeft begaan
vindt het geen zonde meer
Vraag je vjjand om raad en doe dan
het tegendeel.
Stavo's orakelspreuk en de Zuiderzee
werken.
De heer H. J. Busé, te Stavoren, schrijft
aan de „N. Robt. Ort.":
Frieache kronieken gewagen van de le
gende van het op ruim een half uur van
Stavoren gelegen Roode Klif, waaruit in het
jaar 4 v. Ohr. en in 155 n. Ohr. uit een put
een groote vlam zou zijn gestegen in de ge
daante van een draak; toen nu de beangste
inwoners van deze oudste van Friesland^
steden hun afgodi Stavo over dit verschijnsel
.raadpleegden," gaf deze bij monde zijner
priesters door de volgende orakelspreuk te
kennen, dlat men niet bevreesd' behoefde te
zijn voor groote sterfte of pest, „want daer
soude nae lanckheyt van tijde een seer ooude
materie na volghen". Duidelijk was zeldten
een orakel en het had! er zijn reden voor;
maar het as wel typeerend, dat men al zeer
spoedig deze uitspraak aldlus opvatte, dat „de
seer ooude materie" het Noordzeewater zou
zijn, dat vroeg of laat ook de landen tusschen
Stavoren en Bakhuizen verzwelgen zou. Wdj
zien uit deze verklaring der Friezen oude
vrees, die tenslotte verwezenlijkt -yverd. Ocko
van'Scarl, wiens oudste inededeelingen even
als die van de meeste FYiesche kroniekschrij
vers weinig geloofwaardigheid 'bezitten, ver
telt (blz. 20), dat zekere Yglo Taedema den
12en Juli 808 dn zijn hof op het noorden van
de Creyl een diepen put liet graven, waarin
na vier dagen zout water opborrelde, en
waaruit hij een stem hoorde roepen: „Vliet
van dit Landt; vliet van dit Landt!" Hij riep
zijn zoon Joucke erbij en zeide: „Des Af-
godts Prophetie van den vyerighen put wil
noch na. oomen, want dit Landt, vrees dek,
sal noch een see worden." Zij. dempten den
put en spraken af er niet over te preken.
Ook zijn grootvader, aMus had de vader van
Yglo dtezen dikwijls verteld, had! hetzelfde
ervaren. Drie weken daarna stierf Yglo en
zijn zoon Joucke verkocht nu spoedig huis
en hof en kocht daarvoor veiliger landlen in
het hoog gelegen Q-aasterland.
Een dergelijk verhaal vinden we op blz. 83,
waar een zekere Harman Galama een na
zaat van Galo Yges Galama, die in 1119 zijn
bekende ontmoeting hadi met graaf Floris II
in 1259 in zijn landen naar den kant van
Enkhuizen gelegen, in zijn vijver eens een
haring zag drijven, waarvan hij zeer ver
schrikte, daar hjj begreep, „dattet selve Land
van de NoortJZee al hol ghemaekt ende on
derlopen moest "zijn". Ook Galama verzweeg
het geval, liet den vijver dempen, verkocht
al zijn land aan Inwoners van Enkhuizen en
andere Westfriezen en kocht daarvoor gron
den in Koudum, waar hij reeds zeer veel
land bezat„want hij vreesde", schrijft
Ocko van Scarl, „dat nu de Afgodts zeer
oude profetie noch geschien ende nacomen
soude". Het vermoeden ligt voor de hamdi, dat
Galama's bezittingen gelegen waren, waar
Zie o. a. Cronddeke van Vriesland van
Ocko van Scarl, blz. 4 en 6.
Men ziet nog steeds te Koudum een hoog
buis, dat gezegd wordt deel' uitgemaakt te
hebben van de „Galamastiiis".
zich nu de beide zandbanken bevinden, nog
altijd bekend onder den naam van „de Hof-
stödjö"*
Dat'de bodem reeds vroeg door het zee
water ondermijnd' was, bewijst ook het ver
haal bij denzelfden schrijver, waarin hij ver
telt, hoe reeds in 154 n. Ohr. in een op het
zuidwesten van Stavoren gegraven put zout
water te voorschijn kwam in zulk een over
vloed, dat het drie dagen lang „offet eene
fonteyne hadde geweest" daaruit opspoot en
eerst ophield te vloeien, nadlat men op dien
eisch van Stavo het. bloed1 van een driejarig
kind in het water gemengd had. Wijst dit
terug od menschenoffers, het verhaal blijve
voor rekening van dezen kroniekschrijver.
In elk geval moest ook de oude Stavo wijken
voor „de ooude materie", en is tenslotte met
het oude Stavoren en zijn fraaien -tempel
verzwolgen. Hij. wist, dat zijn voorspelling
ook aan hem zelve voltrokken zou worden.
Wel kon hij 'langen tijd met Stavoren zelf
zich telkens verder landlwaarts in verplaat
sen, maar in eigen algeheelen ondergang ge
loofde hij' niet
Het is een langdurig en moedziek werk ge
weest om Frieslandi's kusten aldus door dij
ken te beschutten, dat de hongerige water
wolf van verderen buit moest afzien; en zoo
trotsch zijn de Friezen op hun sterke dijken,
dat één hunner in lang vervlogen dagen ge
zegd heeft: „God' heeft de wereld geschapen,
maar de Friezen hebben Friesland ge
maakt" Overmoedig gezegd: Er ligt veel
waarheid, in deze oude spreuk. Maar het geldt
alleen voor de landen ten noorden van den
ouden Vliestroom. Wat ten zuiden daarvan
ligt onderging vele en geweldige verande
ringen. Aanvankelijk was het zee; door
eeuwenlange aanslibbing land geworden, liet
de Noordzee haar oude rechten weer gelden.
Na wederom vele eeuwen zal alles nu weer
grootendeels land worden. Dé Bond van be
lastingbetalers heeft viuchteloos op zijn pro
gramma geplaatst: „Stopzetting der werken
tot droogmaking der Zuiderzee". De beslis
sing is eindelijk gevallen; men ziet meer heil
in de landaanwinst van een geheel nieuwe
provincie, dan in aMuiting van de Noordzee
gaten en verbinding van de eilanden met den
vasten wal. Laat ons hopen, dat de orakel
spreuk van den ouden Stavo nooit meer zal
worden gehoord: te dikwijls reeds werd' de
voorspelling althans aan. onze vaderlandsche
kusten vervuld:
„Eens zal. de zeeman op de baren,
Door die verdronken steden vareni,
En zeggen: Daar lag Nederland!"
Met eere wordt in dit opzicht de naam
van Caspar de Robles genoemd, van 1537
1577 stadhouder van. Friesland, Groningen
en Drenthe, wiens bestuur voor de Friezen
tot een zegen, is geweest.
De nette Jongen.
Wel, Karei heb je 't prenteboek
al ingezien, dat ik je veertien dagen gele
den gegeven heb?
Nee meneer Ik ben er nog niet
aan geweest.
Zoo en waarom niet?
Omdat moeder gezegd heeft, dat ik
't alleen mocht aanpakken als ik schoone
handen had....
beerde aan te toonen, boe van een man
tel twee mantels te maken zijn....
Ik geef toe: het thema is wel wat een
tonig op den duur, maar de allereerste
eisch vhn dezen tijd is: Meegaan met de
mode, maar.... op welke manier! En dat
brengt vanzelf weer telkens op hetzelfde
chapiter.
BABBELUURTJE OVER MODE.
Voor dans ern visite
Ja Het is ontegenzeggelijk waar. Als
een vrouw van smaak bij mij zou komen
om te klagen (en dat doen ze)dan zou
ik niet anders kunnen zeggen, dan: Ja
Het is ontegenzeggelijk waar!....
In onzen eigenaardigien tijd van mode en
smaak en veralgemeeniseering der ge
lijke standenkleeding is er ontzettend
veel noodig om een fatsoenlijke garde
robe te krijgen en Qm er 'n beetje behoor
lijk uit te zien.
Daarvoor behoeft men nog volstrekt
niet te 'behooren tot de „upper ten"!
Een geschikte japon en mantel voor vi
site. Ben dito voor een intiem dansmiddug
je en avondjeEen dito voor een offi
cieel bal of een buitengewonen schouw
burgavond of een belangrijk concert....
Enz. enz..
Nu noem ik nog maar „enkele" dingen!
En ik mag niet anders dan de zuinige
huisvrouw en de degelijk aangelegde
jonge dame gelijk geven, wan
neer ze de verzuchting slaakt:.Nou
maar ik vind 't niet meer om bij te hou
den, tegenwoordig! En als ik kon ging
ik er wat anders op verzinnen!.
„Want" zou zou de verzuchting ver
der luiden:.... ,Jk wil heel graag mee
doen, maar 't moet niet zoo onzinnig veel
geld gaan kosten!"
Welnu nog eens: Gelijk hebben ze!
En wat ieder voor zich er nu op zou
•willen verzinnen en wat misschien de een
of ander er op te verzinnen weet dat
is mij natuurlijk niet bekend. Maar ik
weet wel, dat er inderdaad het een eh
ander op te vinden is!
Om te beginnen:
Het dansen is op het oogenblik vrij al
gemeen geworden. Iedere jonge dame,
iedere jonge vrouw danst als ze maar
even tijd en gelegenheid er voor heeft.
Dus vanzelf heeft ze daarvoor een aardig
kleedje noodig. Zelfs zoo zijn nu toch
éénmaal de vrouwen! vindt ze het wel
zoo aangenaam als ze er twee tegen el
kaar heeft!
Maar.dan nog een of zelfs twee zoo
danige japonnetjes erbij voor vMtébezoek
of middagdracht nee, dat gaat niet!
Dus nu is er vindingrijkheid noodig. Nu
moet er iets op gevonden worden, dat er
b.v. met twee japonnen vier verschillende
mogelijkheden geschapen kunnen wor
den. Juist zooals ik de vorige week pro-
Voor een japon heb ik alvast een aar
dig ideetje. Is bovenstaand, model geen
snoes van een danstoiletje? Het is b.v.
allerliefst van zware, porseleinblauwe
crêpe de chine. Twee ruime schoordeeltjes
aan een huiceintuur gezet, zijn in mooie
teekening rijk versierd met witte kraal
tjes. Twee lange, saamgeknoopte slippen
dienen als sluiting van den ceintuur.
En als er bij dit toilet twee lange, ge
sloten mouwen worden gemaakt, die met
drukknoopjes in de armsgaten bevestigd
kunnen worden, dan zijn er uit dit mo
del twee japonnen compleet!
Twee???
Vanzelfsprekend!
Want de bovengenoemde schootdeeltjes
zijn er „afneembaar" aangezet. En men
neemt nu voor eenvoudig gebruik dus
b.v. voor den middag of voor visite de
ceintuur en de schootjes en slipjes en al
er heel eenvoudig af en men drukt de
lange mouwen in de armsgaten....
En niemand denkt aan het snoezige
dansjurkje bij het zien van de eenvou
digste „Thuis"-jurk!
Natuurlijk kunt u ook in plaats van
mouwen van dezelfde stof, deze van be
drukte Crêpe Georgette nemen en dan
ook een ceintuurtje hiervan.
Dan kan men ook nemen een dubbel
stel mouwen.
Vervolgens: een ceintuurtje van zil
verof van witte Suède.
Enfin: kleine variaties genoegl
U zult er nog genoeg zelf wetenl
Ook wat het materiaal voor de japon
zelf betreft is er verscheidenheid genoeg.
Het kleedje is b.v. ook heel fijn van Ve
lours Chiffon, dat heerlijk dunne en soe
pele glanzende fluweel, maar dan geen
kraaltjes garneering erop. Dan liever
borduren of fijn beschilderen.
En als het mij gelukken wil nog zoo'n
handig practisch kleedje op te duikelen,
dan zal ik dat met het grootste genoe
gen de volgende week offreeren.
I kaarsjes, en van een van haar honderd
bewonderaars kroeg de gevierde een arm
band, bestaande uit achtten-twintig saam-
geschakelde robijnen.
„Ik ben nog heerlijk jong." zei Sarah
„en ik zal zeker nooit mijn jaren verlo-
chenen."
Dertig jaar later. Meimaand. Comtesse
d'Armenon, sinds lang moeder en groot
moeder, viert haar zestigsten verjaardag.
Er is tusschen de gravin en de groote
actrice een kleine verwijdering ontstaan.
La Sarah heeft nu onder anderen de be
scherming van een prins, en zij wil het
wel weten, dat ook haar oude vrienden
het zéér moeten apprecieeren, la divine
tot hunne intieme te mogen rekenen.
Maar op dezen 'belangrijken geboorte
dag van la comtesse ontbreekt toch met
de nu wereldberoemde, pas terug van een
tournée door Europa, waar zij schatten
verdiende en opnieuw roem verweirf.
.yChérie," zegt zij, haar „vriendin" kus
send op beide wangen en zij legt de heer
lijkste orchideeën in de handen van gra
vin d'Armenon', „chérie, nu ben je oud!
Zestig jaar! Ik hoop zoo innig, dat jij je
ouderdom gezond en waardig zult dra -
gen."
Bven een pijnlijke stilte onder de gas
ten. Maar de gravin glimlacht lief, dankt
met evenveel kussen voor bloemen en
wenschen.
Sarah, in zalmkleurige zijde met ran
den van witte marabou en een grooten,
witten hoed vol wuivende struisveeren,
gaat zitten. Haar voetjes dragen wit sa
tijn, haar kousjes zijn rose. Zij is 'gekleed
als een meisje van zestien. Haar tolletje
is een rêve!
Me bewondert haar, men vleit haar.
En zij, in haar overmoed, zegt: „Weten
jullie, wat ik gedacht heb? Ik ga, als ik
óók zestig ben, gris perle dragen. Dat Is
de kleur voor bejaarde vrouwen. Parel
grijs.tranen...; de zon wordt bleek
en geeft geen koesterende warmte meer!
O, maar ik heb nog méér dan vijftien ja
ren den tijd. Zeker, over twintig jaar
draag ik muiskleur en gris perle."
„Chérie," zegt de gastvrouw, en weer
is de lieve glimlach om haar lippen!
„Wéét je nog van je feestdag in onzep
tuin aan de Avenue Montaigne? Je robij
nen armband, dien Henri Brunières je
gaf?"
Sarah schuift de lange, tot over haar
handen vallende Venetiaansche kanten
van haar mouw op. Daar fonkelen de
prachtige, bloedroode steenen.
„Acht-en-twintig steenen, chérie?"
„Ja, acht-en-twintig!"
„Jij werd toen acht-en-twintig?"
„Ja!" Sarah zucht even!
,Jk chérie, ik werd even daarna dertig!"
„Jij werd dertig!"
„Dat is dertig jaar geleden, ina chère
Sarah! Dertig jaren!"
De diepe blos, die Sarah's wangen
kleurde, zei meer dan haar zéér lieve
glimlach.
Op den een-en-zestigsten verjaardag
van la comtesse d'Armenon stuurde Sarah
Berahardt orchideeën en haar kaartje.
(HbL)
Anecdotes van beroemdheden.
Het Is een bekend feit, dat veel vrou
wen, als zij' „een zekeren leeftijd" bereikt
hebben, gaan hanselen met dien leeftijd.
Eerst is 't een paar jaar, die zij verdon
keremanen, maar als de tijd vordert,
wordt het een vijfje, een tientje. t Valt
zoo moeilijk om eerlek en waardig ouder
en oud te worden.
Jammer, dat zulke vrouwen vergeten,
dat er in haar omgeving altijd wel een of
meer personen zijn, die haar ook al tien,
vijftien, twintig jaar geleden, kenden. Die,
toen, wijl er destijds niet over te smok
kelen viel, wèl den juisten leeftijd wisten
en die zich nu verkneukelen over zooveel
vrouwelijke dwaasheid.
Enfin, wij weten, dat de dames, ijdel
zijn; dat er zelfs wel eens mannen zijn,
die op hun jaren (en hun haren) smokke
len! Ook weten wij! dat veel actrioes ge
woon zijn te rekenen met: min tien of min
vijftien.
Zoo ook Sarah Bernardt. Sarah la
divine! Toen zij 'n dikke zestig was,
schreef zij haar mémoires, en nergens, in
geen van de twee lijvige 'boekjes kan de
lezer ontdekken, hoe oud de schrijfster
toen was. Gaat men gissen, dan komt mon
tot veertig, hoogstens vijftig; ergo een
twintig gesmokkeld.
Eens heeft dat goochelen met haar leef
tijd ook Sarah parten gespeeld. Dat kwam
zóó:
Toen de actrice nog jong was, juist acht-
en-twintig jaren, werd te harer eere een
bloemenfeest gearrangeerd in den tuin
van de comtesse d'Armenon, die 'haar
prachtige appartementen had aan de
Avenue Montaigne. In de rozenprieelen
had men van meréchal Niel en van la
France rozen het cijfer aangebracht; op
elke feesttaart prijkten achben-twintig
De Juiste term.
Dienstbode, die pas in betrekking is:
Wat wilt u dat ik zal zeggen, mevrouw.
De soep is klaar of de soep is opgediend?
Mevrouw: Als de soep net zoo was als
gisteren, dan kun je gerust komen zeg
gen: Mevrouw «de soep is bedorven!
Klacht van een O.W.-er.
Je weet niet meer wat je moet doen.
Geef ik geen aalmoezen, dan verwijten
ze me dat ik een vrek ben en een kerel
zonder hart en ik weet al niet wat meer.
En geef ik wel wat aan die me vraagt,
dan zeggen ze dat ik 't enkel maar doe
om de branie uit te hangen en om m'n
geweten in slaap te sussen
De beroemde pillen!
Ja riep de kwakzalver op de
markt uit deze pillen verkoop ik al
twintig jaar en ik heb er nog nooit een
klacht over gehoord! Zegt u dat niets?..
Nee riep er een uit het publiek..
De dooden spreken niet!
Veel beter dlenstj
Luitenant: Maar Jansen, je wou toch
eerst zoo graag bij de cavalerie! Waarom
wil je nou bij den vliegdienst gaan?
Jansen: Ja ziet u, luitl As 'n vlieg
machine je op den grond gooit, dan loop je
niet de kans dat ze je achterna nog 'n
trap geeft of in de handen bijtl En dat
doet 'n paard bij de cavalarie wel!
De fijne sigaren!
Jonge vrouw (enthousiast). -Mijn man
is vreeselijk royaal voor z'n vrienden en
bezoekers, die hier komen. Ik heb 'n kist
je sigaren voor z'n verjaardag gekocht-
en hij heeft er zelf maar eentje van Be
rookt. De rest heeft hij allemaal <weg ge-
Mis!
~/on^e' ze8 is die zoon van jou
groot geworden.... Wat 'n kerel is dat,
w. v'" Ik weet zeker, dat je meer
dan trotsch op zoo'n zoon zult wezen.
,Ne? dat kan ik niet. En die jon
gen is niet van mij. Dat is 'n zoon uit m'n
vrouwa eerste huwelijk! Adieu
VOOR DE KINDEREN.
8TAKING VAN DE SCHOEN
KNOOPJES.
De schoeDknoopjes van de kinderschoe
nen waren bij elkaar gekomen om eens
ernstig samen te spreken.
„Ik zeg, dat we niet eerlijk behandeld
worden. Geen mensch werkt zoo hard als
wij doen, jaar in jaar uit, zonder een
vacantiedag" zei de één.
„Ja ik ben vreeselijk moe", antwoordde
een glimmend knoopje van een bruine
schoen, „ik krijg nooit rilst, ik ben het
eenige paar schoenen wat mijn kleine
meesteres bezit en zij draagt ons dag aan
dag, is 't niet zoo?" terwijl het zich
wendde naar het knoopje van de bijpas
sende schoen.
„Zeer zeker" was het antwoord.
„Ja. als dat het geval is, zou ik nooit
aan zoo'n schoen willen zitten", zei een
wit knoopje dat aan een klein wit schoentje
bevestigd was, „als jij ook wit geboren
was zou je het veel gemakkelijker hebben.
Er is wel iets te zeggen voor onze Hol-
landsche zomers, er zijn maar weinig
dagen in het jaar zoo warm dat de kin
deren witte schoenén aankrijgen en zoo
kom ik er gemakkelijk af." „Wat bedoel
je met er gemakkelijk afkomen, ieder
schoenknoopje kan er gemakkelijk af
komen, als het geen geweten had."
„Gekheid, ik bedoel dat ik niet veel
behoef te werken, maar je brengt me op
een idéé".
„Wat dan riepen alle schoenknoopjes
in koor.
„Wel waarom zouden we niet zoo nu
en dan staken, 't is gemakkelijk genoeg
van een schoen los te barsten en vacantie
te nemen."
Daar was een minuut stilte, de schoen
knoopjes dachten ernstig na, er was iets
waars in wat het witte knoopje gezegd
had. Wat had je er aan om je eigen dood
te werken en nooit een dag vacantie te
hebben als niemand het toch waardeerde.
„We zullen ons veel beter voelen en
harder werken als we weer terug komen",
ging het witte knoopje voort. „Wel, we
kunnen er eens over denken", zei een zwart
knoopje, „ik persoonlijk houd er niet erg
van, het schijnt een leelijke streek tegen
over een kleine meester of meesteres,
maar als jullie het allemaal eens bent.
„Dat zijn we niet", riepen de andere die
voelden dat ze te haastig geweest waren,
„we zullen er nog eens tot morgenavond
over denken." De samenkomst ging uiteen,
nadat ze afgesproken hadden den volgen
den avond weer bijeen te komen om te
beslissen.
Nu behoorde het zwarte knoopje aan
een schoentje van een slecht gehumeurden
kleinen jongen en ongelukkigerwijshoorde
het den jongen den volgenden dag ruw
tegen z'n moeder zeggen„een knoop kan
me niets schelen."
De schoenknoop dacht dat het al heel
beleedigend voor hem was en hij wist
dat z'n vrienden het met hem eens zouden
zijn. Hjj dacht ineens't zal de kinderen
goed doen als wij zoo nu en dan eens
verdwijnen, dan zullen ze ons meer waar-
deeren.
Hetzelfde zei hij 's avonds op de bij
eenkomst.
„Hoor eens aan", zei het witte schoen
knoopje, „nu zijn we het allen eens dat
we zoo nu en dan een vacantiedag noodig
hebben." „Ja", zuchtten de knoopjes en een
gelukkig stilzwijgen volgde. Dit werd
onderbroken door het gefluister van één
der bruine knoopjes dat tegen z'n twee
ling broeder zei„laten wij samen Zondag
vacantie nemen."
De schoenknoopjes staking is de langste
van alle stakingen, want ze begon hon
derden jaren terug en is neg steeds niet
geëindigd. Het is natuurlijk soms erg
lastig als je schoenknoopjes weg loopen,
maar als je daar boos om wilt worden,
bedenk dan dat niemand het zonder
vacantiedag kan stellen.
Ik tenminste niet en jij?
RAADSELS.
Oplossingen der vorige raadsels.
I. 1. Dromedaris.
2. Orang-oetang.
8. Nijlpaard.
n. Wie aan den weg timmert, heeft
veel bekijks.
herfst, Helder, veteraan, Willem, wrik,
bieten, gemak.
Nieuwe raadsels.
I. Welke mannelijke beroepen staan
hieronder
1. vroegtrenschoese.
3. meakkreler.
II Op de staande en liggende kruisjes-
lijn komt do naam van ©en visch.
X Op den len regel een mede-
X klinker; op den 2en regel
v' X een smakelijke vleesch-
XXXXXXX soortop den 8en een voor-
X werp, om uit te drinken
op den 4en het gevraagde
X woordop den 6en het
tegengestelde van zwak; op den 6en iets
dat tot afsluiting dient; op de 7e een
medeklinker.
Goede oplossingen van belde raadsels
ontvangen van:
O. A.; M. B.; A. B.; A. B.; A. H. D.;
O. A. en M. A. D.; J. D.; D. en M. D.;
A. F.; J. en G. v. F.; H. en M. F.; B. en
T. G.; J. G.; J. H.; A. H.; M. en A. H.;
W. K.; L. K.; H. J. v. d. K.; G. K.; C. K.;
E. de L.; P. L.; T. N.; A. H. P.; F. G.
v. P.; J. en J. v. R.; P. J. R.; J. en W. 8.;
M. S.; A. S.; S. en A. S.; J. A. S.; J. J.
W. en C. V.; A. en C. de W.; A. W.;
J. M. W.
Dan is er nog één leepert, die als naam
opgeeft v. Galenstraat 48! en één die
maar heelemaal geen afzender(ster) be
kend maakt; zijn dit soms K. t. B.? en O.
B.? Laten zij dit hedenmiddag of anders
Maandag even komen opgeven dan kun
nen ze nog meetellen.
Zij talen niet haar uitgaan. Zij kruipen
Mme Corry.
g0V0ü.
2. tebbankarkek.