VAN 'S LEVENS WIJSGEERIGEN KANT «OOR DE VROUWEN êKX'..kr ie m086l,ik 'n ue,1«8 bij het vier. Terwijl daar In de kanner de gramofoon weer kraakt, 't Is weer als in de Rimboe: Oaruso in gemaakt! Toen heeft de man geschreven een brief vol bitterheid, Waarin hij de misère te luchten heeft geleid! Zijn vriend ginds in de Rimboe zat op de galerij En rookte een sigaartje in stille mijmerij. De jongen bracht zijn paitjen en ook den brief daarbij. Toen is hij voor gaan lezen, wat men uit Holland zei. Toen hij met lezen klaar was, keek hij z'n vrouwtje an, Die wou ook graag naar Holland. Toen zei ze: .Kassian! Arabische Spreekwoorden. Oostersche wijsheid. Wanneer ik in gevaar verkeer, dan zeg ik met een gerust hart Edele Heer tegen een straatroover I Bedenk, dat wanneer de zon ondergaat zij weer onherroepelijk een stukje van uw leven meeneemt! Een gebrekkige is in zijn schik als hij een anderen gebrekkige tegenkomt! Een goede reputatie reikt ver, maar een slechte reikt oneindig veel verder Wees niet zoet, anders wordt gij op gegeten. Wees niet ai te bitter, anders wordt gij uitgespuwd! Vertrouw noch het paard dat zweet noch de vrouw die schreit In de oogen van de moeder is de aap een slanke hinde Eet en drink met je intieme vrienden, maar doe geen zaken met hen! De regen maakt de verstandigen en de dommen tegelijkertijd nat! Als gij een muildier naar zijn afkomst vraagt zal hij nooit zeggen: Mijn vader was een ezel, maar hjj zal zeggen: Mijn moeder was paard. Wie bij een woordenwisseling het eerst zwijgt is van goede familie Wie een zonde tweemaal heeft begaan vindt het geen zonde meer Vraag je vjjand om raad en doe dan het tegendeel. Stavo's orakelspreuk en de Zuiderzee werken. De heer H. J. Busé, te Stavoren, schrijft aan de „N. Robt. Ort.": Frieache kronieken gewagen van de le gende van het op ruim een half uur van Stavoren gelegen Roode Klif, waaruit in het jaar 4 v. Ohr. en in 155 n. Ohr. uit een put een groote vlam zou zijn gestegen in de ge daante van een draak; toen nu de beangste inwoners van deze oudste van Friesland^ steden hun afgodi Stavo over dit verschijnsel .raadpleegden," gaf deze bij monde zijner priesters door de volgende orakelspreuk te kennen, dlat men niet bevreesd' behoefde te zijn voor groote sterfte of pest, „want daer soude nae lanckheyt van tijde een seer ooude materie na volghen". Duidelijk was zeldten een orakel en het had! er zijn reden voor; maar het as wel typeerend, dat men al zeer spoedig deze uitspraak aldlus opvatte, dat „de seer ooude materie" het Noordzeewater zou zijn, dat vroeg of laat ook de landen tusschen Stavoren en Bakhuizen verzwelgen zou. Wdj zien uit deze verklaring der Friezen oude vrees, die tenslotte verwezenlijkt -yverd. Ocko van'Scarl, wiens oudste inededeelingen even als die van de meeste FYiesche kroniekschrij vers weinig geloofwaardigheid 'bezitten, ver telt (blz. 20), dat zekere Yglo Taedema den 12en Juli 808 dn zijn hof op het noorden van de Creyl een diepen put liet graven, waarin na vier dagen zout water opborrelde, en waaruit hij een stem hoorde roepen: „Vliet van dit Landt; vliet van dit Landt!" Hij riep zijn zoon Joucke erbij en zeide: „Des Af- godts Prophetie van den vyerighen put wil noch na. oomen, want dit Landt, vrees dek, sal noch een see worden." Zij. dempten den put en spraken af er niet over te preken. Ook zijn grootvader, aMus had de vader van Yglo dtezen dikwijls verteld, had! hetzelfde ervaren. Drie weken daarna stierf Yglo en zijn zoon Joucke verkocht nu spoedig huis en hof en kocht daarvoor veiliger landlen in het hoog gelegen Q-aasterland. Een dergelijk verhaal vinden we op blz. 83, waar een zekere Harman Galama een na zaat van Galo Yges Galama, die in 1119 zijn bekende ontmoeting hadi met graaf Floris II in 1259 in zijn landen naar den kant van Enkhuizen gelegen, in zijn vijver eens een haring zag drijven, waarvan hij zeer ver schrikte, daar hjj begreep, „dattet selve Land van de NoortJZee al hol ghemaekt ende on derlopen moest "zijn". Ook Galama verzweeg het geval, liet den vijver dempen, verkocht al zijn land aan Inwoners van Enkhuizen en andere Westfriezen en kocht daarvoor gron den in Koudum, waar hij reeds zeer veel land bezat„want hij vreesde", schrijft Ocko van Scarl, „dat nu de Afgodts zeer oude profetie noch geschien ende nacomen soude". Het vermoeden ligt voor de hamdi, dat Galama's bezittingen gelegen waren, waar Zie o. a. Cronddeke van Vriesland van Ocko van Scarl, blz. 4 en 6. Men ziet nog steeds te Koudum een hoog buis, dat gezegd wordt deel' uitgemaakt te hebben van de „Galamastiiis". zich nu de beide zandbanken bevinden, nog altijd bekend onder den naam van „de Hof- stödjö"* Dat'de bodem reeds vroeg door het zee water ondermijnd' was, bewijst ook het ver haal bij denzelfden schrijver, waarin hij ver telt, hoe reeds in 154 n. Ohr. in een op het zuidwesten van Stavoren gegraven put zout water te voorschijn kwam in zulk een over vloed, dat het drie dagen lang „offet eene fonteyne hadde geweest" daaruit opspoot en eerst ophield te vloeien, nadlat men op dien eisch van Stavo het. bloed1 van een driejarig kind in het water gemengd had. Wijst dit terug od menschenoffers, het verhaal blijve voor rekening van dezen kroniekschrijver. In elk geval moest ook de oude Stavo wijken voor „de ooude materie", en is tenslotte met het oude Stavoren en zijn fraaien -tempel verzwolgen. Hij. wist, dat zijn voorspelling ook aan hem zelve voltrokken zou worden. Wel kon hij 'langen tijd met Stavoren zelf zich telkens verder landlwaarts in verplaat sen, maar in eigen algeheelen ondergang ge loofde hij' niet Het is een langdurig en moedziek werk ge weest om Frieslandi's kusten aldus door dij ken te beschutten, dat de hongerige water wolf van verderen buit moest afzien; en zoo trotsch zijn de Friezen op hun sterke dijken, dat één hunner in lang vervlogen dagen ge zegd heeft: „God' heeft de wereld geschapen, maar de Friezen hebben Friesland ge maakt" Overmoedig gezegd: Er ligt veel waarheid, in deze oude spreuk. Maar het geldt alleen voor de landen ten noorden van den ouden Vliestroom. Wat ten zuiden daarvan ligt onderging vele en geweldige verande ringen. Aanvankelijk was het zee; door eeuwenlange aanslibbing land geworden, liet de Noordzee haar oude rechten weer gelden. Na wederom vele eeuwen zal alles nu weer grootendeels land worden. Dé Bond van be lastingbetalers heeft viuchteloos op zijn pro gramma geplaatst: „Stopzetting der werken tot droogmaking der Zuiderzee". De beslis sing is eindelijk gevallen; men ziet meer heil in de landaanwinst van een geheel nieuwe provincie, dan in aMuiting van de Noordzee gaten en verbinding van de eilanden met den vasten wal. Laat ons hopen, dat de orakel spreuk van den ouden Stavo nooit meer zal worden gehoord: te dikwijls reeds werd' de voorspelling althans aan. onze vaderlandsche kusten vervuld: „Eens zal. de zeeman op de baren, Door die verdronken steden vareni, En zeggen: Daar lag Nederland!" Met eere wordt in dit opzicht de naam van Caspar de Robles genoemd, van 1537 1577 stadhouder van. Friesland, Groningen en Drenthe, wiens bestuur voor de Friezen tot een zegen, is geweest. De nette Jongen. Wel, Karei heb je 't prenteboek al ingezien, dat ik je veertien dagen gele den gegeven heb? Nee meneer Ik ben er nog niet aan geweest. Zoo en waarom niet? Omdat moeder gezegd heeft, dat ik 't alleen mocht aanpakken als ik schoone handen had.... beerde aan te toonen, boe van een man tel twee mantels te maken zijn.... Ik geef toe: het thema is wel wat een tonig op den duur, maar de allereerste eisch vhn dezen tijd is: Meegaan met de mode, maar.... op welke manier! En dat brengt vanzelf weer telkens op hetzelfde chapiter. BABBELUURTJE OVER MODE. Voor dans ern visite Ja Het is ontegenzeggelijk waar. Als een vrouw van smaak bij mij zou komen om te klagen (en dat doen ze)dan zou ik niet anders kunnen zeggen, dan: Ja Het is ontegenzeggelijk waar!.... In onzen eigenaardigien tijd van mode en smaak en veralgemeeniseering der ge lijke standenkleeding is er ontzettend veel noodig om een fatsoenlijke garde robe te krijgen en Qm er 'n beetje behoor lijk uit te zien. Daarvoor behoeft men nog volstrekt niet te 'behooren tot de „upper ten"! Een geschikte japon en mantel voor vi site. Ben dito voor een intiem dansmiddug je en avondjeEen dito voor een offi cieel bal of een buitengewonen schouw burgavond of een belangrijk concert.... Enz. enz.. Nu noem ik nog maar „enkele" dingen! En ik mag niet anders dan de zuinige huisvrouw en de degelijk aangelegde jonge dame gelijk geven, wan neer ze de verzuchting slaakt:.Nou maar ik vind 't niet meer om bij te hou den, tegenwoordig! En als ik kon ging ik er wat anders op verzinnen!. „Want" zou zou de verzuchting ver der luiden:.... ,Jk wil heel graag mee doen, maar 't moet niet zoo onzinnig veel geld gaan kosten!" Welnu nog eens: Gelijk hebben ze! En wat ieder voor zich er nu op zou •willen verzinnen en wat misschien de een of ander er op te verzinnen weet dat is mij natuurlijk niet bekend. Maar ik weet wel, dat er inderdaad het een eh ander op te vinden is! Om te beginnen: Het dansen is op het oogenblik vrij al gemeen geworden. Iedere jonge dame, iedere jonge vrouw danst als ze maar even tijd en gelegenheid er voor heeft. Dus vanzelf heeft ze daarvoor een aardig kleedje noodig. Zelfs zoo zijn nu toch éénmaal de vrouwen! vindt ze het wel zoo aangenaam als ze er twee tegen el kaar heeft! Maar.dan nog een of zelfs twee zoo danige japonnetjes erbij voor vMtébezoek of middagdracht nee, dat gaat niet! Dus nu is er vindingrijkheid noodig. Nu moet er iets op gevonden worden, dat er b.v. met twee japonnen vier verschillende mogelijkheden geschapen kunnen wor den. Juist zooals ik de vorige week pro- Voor een japon heb ik alvast een aar dig ideetje. Is bovenstaand, model geen snoes van een danstoiletje? Het is b.v. allerliefst van zware, porseleinblauwe crêpe de chine. Twee ruime schoordeeltjes aan een huiceintuur gezet, zijn in mooie teekening rijk versierd met witte kraal tjes. Twee lange, saamgeknoopte slippen dienen als sluiting van den ceintuur. En als er bij dit toilet twee lange, ge sloten mouwen worden gemaakt, die met drukknoopjes in de armsgaten bevestigd kunnen worden, dan zijn er uit dit mo del twee japonnen compleet! Twee??? Vanzelfsprekend! Want de bovengenoemde schootdeeltjes zijn er „afneembaar" aangezet. En men neemt nu voor eenvoudig gebruik dus b.v. voor den middag of voor visite de ceintuur en de schootjes en slipjes en al er heel eenvoudig af en men drukt de lange mouwen in de armsgaten.... En niemand denkt aan het snoezige dansjurkje bij het zien van de eenvou digste „Thuis"-jurk! Natuurlijk kunt u ook in plaats van mouwen van dezelfde stof, deze van be drukte Crêpe Georgette nemen en dan ook een ceintuurtje hiervan. Dan kan men ook nemen een dubbel stel mouwen. Vervolgens: een ceintuurtje van zil verof van witte Suède. Enfin: kleine variaties genoegl U zult er nog genoeg zelf wetenl Ook wat het materiaal voor de japon zelf betreft is er verscheidenheid genoeg. Het kleedje is b.v. ook heel fijn van Ve lours Chiffon, dat heerlijk dunne en soe pele glanzende fluweel, maar dan geen kraaltjes garneering erop. Dan liever borduren of fijn beschilderen. En als het mij gelukken wil nog zoo'n handig practisch kleedje op te duikelen, dan zal ik dat met het grootste genoe gen de volgende week offreeren. I kaarsjes, en van een van haar honderd bewonderaars kroeg de gevierde een arm band, bestaande uit achtten-twintig saam- geschakelde robijnen. „Ik ben nog heerlijk jong." zei Sarah „en ik zal zeker nooit mijn jaren verlo- chenen." Dertig jaar later. Meimaand. Comtesse d'Armenon, sinds lang moeder en groot moeder, viert haar zestigsten verjaardag. Er is tusschen de gravin en de groote actrice een kleine verwijdering ontstaan. La Sarah heeft nu onder anderen de be scherming van een prins, en zij wil het wel weten, dat ook haar oude vrienden het zéér moeten apprecieeren, la divine tot hunne intieme te mogen rekenen. Maar op dezen 'belangrijken geboorte dag van la comtesse ontbreekt toch met de nu wereldberoemde, pas terug van een tournée door Europa, waar zij schatten verdiende en opnieuw roem verweirf. .yChérie," zegt zij, haar „vriendin" kus send op beide wangen en zij legt de heer lijkste orchideeën in de handen van gra vin d'Armenon', „chérie, nu ben je oud! Zestig jaar! Ik hoop zoo innig, dat jij je ouderdom gezond en waardig zult dra - gen." Bven een pijnlijke stilte onder de gas ten. Maar de gravin glimlacht lief, dankt met evenveel kussen voor bloemen en wenschen. Sarah, in zalmkleurige zijde met ran den van witte marabou en een grooten, witten hoed vol wuivende struisveeren, gaat zitten. Haar voetjes dragen wit sa tijn, haar kousjes zijn rose. Zij is 'gekleed als een meisje van zestien. Haar tolletje is een rêve! Me bewondert haar, men vleit haar. En zij, in haar overmoed, zegt: „Weten jullie, wat ik gedacht heb? Ik ga, als ik óók zestig ben, gris perle dragen. Dat Is de kleur voor bejaarde vrouwen. Parel grijs.tranen...; de zon wordt bleek en geeft geen koesterende warmte meer! O, maar ik heb nog méér dan vijftien ja ren den tijd. Zeker, over twintig jaar draag ik muiskleur en gris perle." „Chérie," zegt de gastvrouw, en weer is de lieve glimlach om haar lippen! „Wéét je nog van je feestdag in onzep tuin aan de Avenue Montaigne? Je robij nen armband, dien Henri Brunières je gaf?" Sarah schuift de lange, tot over haar handen vallende Venetiaansche kanten van haar mouw op. Daar fonkelen de prachtige, bloedroode steenen. „Acht-en-twintig steenen, chérie?" „Ja, acht-en-twintig!" „Jij werd toen acht-en-twintig?" „Ja!" Sarah zucht even! ,Jk chérie, ik werd even daarna dertig!" „Jij werd dertig!" „Dat is dertig jaar geleden, ina chère Sarah! Dertig jaren!" De diepe blos, die Sarah's wangen kleurde, zei meer dan haar zéér lieve glimlach. Op den een-en-zestigsten verjaardag van la comtesse d'Armenon stuurde Sarah Berahardt orchideeën en haar kaartje. (HbL) Anecdotes van beroemdheden. Het Is een bekend feit, dat veel vrou wen, als zij' „een zekeren leeftijd" bereikt hebben, gaan hanselen met dien leeftijd. Eerst is 't een paar jaar, die zij verdon keremanen, maar als de tijd vordert, wordt het een vijfje, een tientje. t Valt zoo moeilijk om eerlek en waardig ouder en oud te worden. Jammer, dat zulke vrouwen vergeten, dat er in haar omgeving altijd wel een of meer personen zijn, die haar ook al tien, vijftien, twintig jaar geleden, kenden. Die, toen, wijl er destijds niet over te smok kelen viel, wèl den juisten leeftijd wisten en die zich nu verkneukelen over zooveel vrouwelijke dwaasheid. Enfin, wij weten, dat de dames, ijdel zijn; dat er zelfs wel eens mannen zijn, die op hun jaren (en hun haren) smokke len! Ook weten wij! dat veel actrioes ge woon zijn te rekenen met: min tien of min vijftien. Zoo ook Sarah Bernardt. Sarah la divine! Toen zij 'n dikke zestig was, schreef zij haar mémoires, en nergens, in geen van de twee lijvige 'boekjes kan de lezer ontdekken, hoe oud de schrijfster toen was. Gaat men gissen, dan komt mon tot veertig, hoogstens vijftig; ergo een twintig gesmokkeld. Eens heeft dat goochelen met haar leef tijd ook Sarah parten gespeeld. Dat kwam zóó: Toen de actrice nog jong was, juist acht- en-twintig jaren, werd te harer eere een bloemenfeest gearrangeerd in den tuin van de comtesse d'Armenon, die 'haar prachtige appartementen had aan de Avenue Montaigne. In de rozenprieelen had men van meréchal Niel en van la France rozen het cijfer aangebracht; op elke feesttaart prijkten achben-twintig De Juiste term. Dienstbode, die pas in betrekking is: Wat wilt u dat ik zal zeggen, mevrouw. De soep is klaar of de soep is opgediend? Mevrouw: Als de soep net zoo was als gisteren, dan kun je gerust komen zeg gen: Mevrouw «de soep is bedorven! Klacht van een O.W.-er. Je weet niet meer wat je moet doen. Geef ik geen aalmoezen, dan verwijten ze me dat ik een vrek ben en een kerel zonder hart en ik weet al niet wat meer. En geef ik wel wat aan die me vraagt, dan zeggen ze dat ik 't enkel maar doe om de branie uit te hangen en om m'n geweten in slaap te sussen De beroemde pillen! Ja riep de kwakzalver op de markt uit deze pillen verkoop ik al twintig jaar en ik heb er nog nooit een klacht over gehoord! Zegt u dat niets?.. Nee riep er een uit het publiek.. De dooden spreken niet! Veel beter dlenstj Luitenant: Maar Jansen, je wou toch eerst zoo graag bij de cavalerie! Waarom wil je nou bij den vliegdienst gaan? Jansen: Ja ziet u, luitl As 'n vlieg machine je op den grond gooit, dan loop je niet de kans dat ze je achterna nog 'n trap geeft of in de handen bijtl En dat doet 'n paard bij de cavalarie wel! De fijne sigaren! Jonge vrouw (enthousiast). -Mijn man is vreeselijk royaal voor z'n vrienden en bezoekers, die hier komen. Ik heb 'n kist je sigaren voor z'n verjaardag gekocht- en hij heeft er zelf maar eentje van Be rookt. De rest heeft hij allemaal <weg ge- Mis! ~/on^e' ze8 is die zoon van jou groot geworden.... Wat 'n kerel is dat, w. v'" Ik weet zeker, dat je meer dan trotsch op zoo'n zoon zult wezen. ,Ne? dat kan ik niet. En die jon gen is niet van mij. Dat is 'n zoon uit m'n vrouwa eerste huwelijk! Adieu VOOR DE KINDEREN. 8TAKING VAN DE SCHOEN KNOOPJES. De schoeDknoopjes van de kinderschoe nen waren bij elkaar gekomen om eens ernstig samen te spreken. „Ik zeg, dat we niet eerlijk behandeld worden. Geen mensch werkt zoo hard als wij doen, jaar in jaar uit, zonder een vacantiedag" zei de één. „Ja ik ben vreeselijk moe", antwoordde een glimmend knoopje van een bruine schoen, „ik krijg nooit rilst, ik ben het eenige paar schoenen wat mijn kleine meesteres bezit en zij draagt ons dag aan dag, is 't niet zoo?" terwijl het zich wendde naar het knoopje van de bijpas sende schoen. „Zeer zeker" was het antwoord. „Ja. als dat het geval is, zou ik nooit aan zoo'n schoen willen zitten", zei een wit knoopje dat aan een klein wit schoentje bevestigd was, „als jij ook wit geboren was zou je het veel gemakkelijker hebben. Er is wel iets te zeggen voor onze Hol- landsche zomers, er zijn maar weinig dagen in het jaar zoo warm dat de kin deren witte schoenén aankrijgen en zoo kom ik er gemakkelijk af." „Wat bedoel je met er gemakkelijk afkomen, ieder schoenknoopje kan er gemakkelijk af komen, als het geen geweten had." „Gekheid, ik bedoel dat ik niet veel behoef te werken, maar je brengt me op een idéé". „Wat dan riepen alle schoenknoopjes in koor. „Wel waarom zouden we niet zoo nu en dan staken, 't is gemakkelijk genoeg van een schoen los te barsten en vacantie te nemen." Daar was een minuut stilte, de schoen knoopjes dachten ernstig na, er was iets waars in wat het witte knoopje gezegd had. Wat had je er aan om je eigen dood te werken en nooit een dag vacantie te hebben als niemand het toch waardeerde. „We zullen ons veel beter voelen en harder werken als we weer terug komen", ging het witte knoopje voort. „Wel, we kunnen er eens over denken", zei een zwart knoopje, „ik persoonlijk houd er niet erg van, het schijnt een leelijke streek tegen over een kleine meester of meesteres, maar als jullie het allemaal eens bent. „Dat zijn we niet", riepen de andere die voelden dat ze te haastig geweest waren, „we zullen er nog eens tot morgenavond over denken." De samenkomst ging uiteen, nadat ze afgesproken hadden den volgen den avond weer bijeen te komen om te beslissen. Nu behoorde het zwarte knoopje aan een schoentje van een slecht gehumeurden kleinen jongen en ongelukkigerwijshoorde het den jongen den volgenden dag ruw tegen z'n moeder zeggen„een knoop kan me niets schelen." De schoenknoop dacht dat het al heel beleedigend voor hem was en hij wist dat z'n vrienden het met hem eens zouden zijn. Hjj dacht ineens't zal de kinderen goed doen als wij zoo nu en dan eens verdwijnen, dan zullen ze ons meer waar- deeren. Hetzelfde zei hij 's avonds op de bij eenkomst. „Hoor eens aan", zei het witte schoen knoopje, „nu zijn we het allen eens dat we zoo nu en dan een vacantiedag noodig hebben." „Ja", zuchtten de knoopjes en een gelukkig stilzwijgen volgde. Dit werd onderbroken door het gefluister van één der bruine knoopjes dat tegen z'n twee ling broeder zei„laten wij samen Zondag vacantie nemen." De schoenknoopjes staking is de langste van alle stakingen, want ze begon hon derden jaren terug en is neg steeds niet geëindigd. Het is natuurlijk soms erg lastig als je schoenknoopjes weg loopen, maar als je daar boos om wilt worden, bedenk dan dat niemand het zonder vacantiedag kan stellen. Ik tenminste niet en jij? RAADSELS. Oplossingen der vorige raadsels. I. 1. Dromedaris. 2. Orang-oetang. 8. Nijlpaard. n. Wie aan den weg timmert, heeft veel bekijks. herfst, Helder, veteraan, Willem, wrik, bieten, gemak. Nieuwe raadsels. I. Welke mannelijke beroepen staan hieronder 1. vroegtrenschoese. 3. meakkreler. II Op de staande en liggende kruisjes- lijn komt do naam van ©en visch. X Op den len regel een mede- X klinker; op den 2en regel v' X een smakelijke vleesch- XXXXXXX soortop den 8en een voor- X werp, om uit te drinken op den 4en het gevraagde X woordop den 6en het tegengestelde van zwak; op den 6en iets dat tot afsluiting dient; op de 7e een medeklinker. Goede oplossingen van belde raadsels ontvangen van: O. A.; M. B.; A. B.; A. B.; A. H. D.; O. A. en M. A. D.; J. D.; D. en M. D.; A. F.; J. en G. v. F.; H. en M. F.; B. en T. G.; J. G.; J. H.; A. H.; M. en A. H.; W. K.; L. K.; H. J. v. d. K.; G. K.; C. K.; E. de L.; P. L.; T. N.; A. H. P.; F. G. v. P.; J. en J. v. R.; P. J. R.; J. en W. 8.; M. S.; A. S.; S. en A. S.; J. A. S.; J. J. W. en C. V.; A. en C. de W.; A. W.; J. M. W. Dan is er nog één leepert, die als naam opgeeft v. Galenstraat 48! en één die maar heelemaal geen afzender(ster) be kend maakt; zijn dit soms K. t. B.? en O. B.? Laten zij dit hedenmiddag of anders Maandag even komen opgeven dan kun nen ze nog meetellen. Zij talen niet haar uitgaan. Zij kruipen Mme Corry. g0V0ü. 2. tebbankarkek.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1924 | | pagina 14