Abdijsiroop Foster's Rugpijn Nieren Pillen glazen flacons, geel etiket NIEUWSBLAD VOOR HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA LANGS DONKERE PADEN Eerste Blad. BUITENLAND Voor Uw succes WYBERT Genees Uw hoest Voordat het te laat is!! Nr. 5939 ZATERDAG 25 OCTOBER 1924. 62ste JAARGANG. Heropening Postchèque- en Girodienst. FRANKRIJK. Gratis verkrijgbaar MIJNHARDT's Staal-Tabletten90 Maag-Tabletten75 CL Zenuw-Tabletten.... 75 Laxeer-Tablet'ten 60 Hoofdpijn-Tabletten 60 FEUILLETON. la een welluidende stem van groot be lang. Gebruikt daar om vóór het zingen en spreken de ver- frisschende Ingezonden mededeellng. VEREENIGDE STATEN. De ontploffing aan boord van een Amerlkaansch oorlogsschip. Ingezonden Mededeellng. WIJ vestigen er de aandacht op, dat thans uitsluitend verkocht worden in verpakt in met zwarten opdruk. Weigert alle andere verpakkingen. Foster-Mo Clellan Co. London. (Wordt vervolgd). OURANT ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BET VOORUITBETALING lleldursche Courant fl.50; Ir. p. p. binnenland f2.—, Ned. O. en W. Indiö p. zeepost f 2.60; ld. p. mail en overige landen f 4.20. Zondagsblad reep. f 0.50, f 0.70, f 0.70, f 1.20. Modeblad roep. f 0.96, f 1.26, f 1.25, f 1.60 Loss© nummers der Courant 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- ien Zaterdagmiddag Redacteur-Uitgever: O. DB BOÏIR Jr„ HELDER Burearu: Koningstraat 29 Telefoon» 60 en 412 Poet-Glrojrakenlag No.1* 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct p. regel (galjard) Ingea. meded. (kolom/breedte als redaotlon. tékst) 60 ct Kleine edvertentiee (gevraagd, te koop, te buur) v. 1—4 regels 40 ct, elke regel meer lOct. bij vooruitbetaling (adree: Bureau v. d. blad' en met br. onder no. 10 ct. pi adv. eatra). Bewljsno. 4 ct Voor het overmaken van abonnements- en advertentiegelden, gelieve men weder gebruik te maken van den POSTCHEQUE-en GIRODIENST. One rekeningnummer is 16066. Adm. Held. Crt. Duitschland en de Volkenbond. Het Belgische departement van biyten- landsche zaken heeft aan den Duitsohen gezant den tekst van het Belgische ant woord op den brief der Duitsche regee ring inzake de toelating van Duitschland tot den Volkenbond doen toekomen. Wat de hoofdzaken 'betreft verschilt het niet van de antwoorden van Frankrijk en En geland. Hoewel het zich vóór de toetre ding uitspreekt, wordt ontkend, dat Duitschland recht zou hebben op eenig privilege of bijzonder voorrecht. De uitzetting van de Grieken nlt Turkfle. De bijeenkomst van den Raad van den Volkenbond, die Maandag te Brussel ge houden wordt, zal 'behalve het vraagstuk van Mosoel ook 'het 'geschil tusschen Tur kije en Griekenland inzake de uitzetting der Grieken uit Turkije behandelen. De moord op den fascist Bonservlzl te Parijs. In het proces tegen Bonomini (die den fascist Bonservizi doodde) heeft de jury, na een half uur te hebben beraadslaagd, den beklaagde schuldig bevonden. Zij verwierp den voorbedachten raad en nam verzachtende omstandigheden aan en ver oordeelde hem tot 8 jaar dwangarbeid, 10 jaar verbod van verblijf, betaling van de kosten aan den staat en van de schade vergoeding, door de civiele partij ge- eischt. DUITSCHLAND. De vervolging der communistische rijks dagleden. De politie is er in geslaagd twee com munistische rijksdagafgevaardigden te arresteeren, een te Stuttgart en de ander te Bremen. Alle andere communistische rijksdagleden zijn nog voortvluchtig. De Dultsch-Nationale partij. In de Donderdag gehouden vergade ring van het bestuur der Duitsch-Natio- nale partij heeft de partijleider dr. Hergt het voorzitterschap neergelegd. Het be- Ingezonden Mededeellng. bij Heeren Apothekers en Drogisten een Handleiding over Pijnloos Scheren met behulp van Purol. Een uitkomst voor hen die last hebben van schrijnen en stuk gaan der huid. Ingezonden Mededeellng. (291) Bjj Apoth. en Drogisten. stuur zegde hem dank voor de groote diensten, die hij aan de partij bewezen heeft en verzocht hem, ook verder deel van het bestuur te blijven uitmaken. Tot waarnemend voorzitter werd het vrij on bekende lid van den Pruisischen Land dag Winckler benoemd, terwijl voorts ad miraal von Tirpitz met algemeene stem men tot lid van het bestuur werd geko zen. In parlementaire kringen beschouwt men von Tirpitz algemeen als toekomstig voorzitter van de Duitsch-Nationale partij. ENGELAND. De conservatieve campagne tegen Laboor. Onthullingen uit de oorlogsdagen. Uit Londen wordt, aan de Telegraaf gemeld: In verband met den verkiezingsstrijd is een merkwaardig licht geworpen op het groote offensief in den wereldoorlog, dat de Duitsohers in het voorjaar van 1918 aan het'West front ondernamen. Te Liverpool beweerde een conserva tieve candidaat, Sir Warden Chillott, in een zijner vergaderingen, dat een ver raderlijke defaitistische propaganda bfi dat offensief een groote rol speelde. Toen dat door de Labour-tegenstanders werd ontkend, beriep de conservatief zich op generaal Seeley, den yroegeren lieberalen minister van Oorlog, die tijdens het offen sief een der 'bevelvoerende Britsche offi cieren aan het Westelijk front was. Gene raal Seeley heeft nu in een schrijven aan de „Liverpool Post" de verklaring van den conservatieven candidaat bevestigd en vertelt daarin de volgende gebeurte nissen: „Weken voor het begin van den Duit sohen aanval gingen geheime agenten achter onze linies rond en vertelden den Britschen soldaten in cantines en andere rustplaatsen, dat de heele oorlog een ka pitalistische onderneming was en dat zij het vechten dienden te staken. Wegens de groote moeilijkheid om Britsche soldaten tot ongehoorzaamheid te bewegen vertel den de agenten verder, dat de soldaten links en rechts van hen aan het front be sloten hadden op een gegeven oogenblik de wapens neer te leggen. Toen de Duitsche aanval op 21 Maart in de schemering van een mistigen och tend aanving, gelastten vele spionnen, die onze uniform droegen, onze soldaten te rug te trekken. Een dezer spionnen, ver momd als Britsch staf-officier, verscheen bij den commandant van een batterij en deelde hem mee, dat op last van het hoofdkwartier de divisie moest terug trekken. Gelukkig weigerde de stoutmoe dige officier dat te doen en vertelde den overbrenger van het zjg. bevel, dat hij hem voor een spion hield waarop de iman snel in de mist verdween. De zaak was zoo schrander op touw gezet, dat in som mige gevallen troepen, door de schijn- foevelen misleid, werkelijk terugtrokken. Dicht achter de Engelsche linies gingen andere spionnen rond onder de transport troepen en de manschappen van de ar- beids-bataljons en vertelden hun, dat zij als ziji hun loven wilden redden, zich zoo snel mogelijk uit de voeten moesten ma ken, en ze voegden er bij, dat links en rechts deze of gene brigade of divisie eveneens teruggetrokken was. Deze tao- tlek leverde ruimschoots vruchten opJSom- mige afdeelingen sloegen geloof aan de 'berichten omtrent een afmaxsch zoodat groote verwarring ontstond. Ondanks dat alles wisten de Engelschen zich toch door hun heldhaftige verdediging van Vergnier zoo goed tegen een groote overmacht te handhaven, dat zij ten slotte met behulp van versterkingen den Duitschen aanval tot staan wisten te bren gen en 'bewonderenswaardige getuigenis sen aflegden van hun volharding en moed. Allen die de feiten kennen, zegt Seeley, zullen het ermee eens zijn, dat de verra derlijke propaganda over den „kapitalis- tisohen oorlog" in die hachelijke dagen verantwoordelijk is geweest voor den dood van vele trouwe Britsche soldaten." RUSLAND. Russisch! Het Russisch bolsjewisme is bovenal Russisch; in den Kaukasus treedt zijn Kaukasisch karakter op den voorgrond. Wie het niet gelooft, verneme het vol gend verhaal, dat een onvervalschte locale kleur heeft. Wat locale kleur in die wereld beduidt, zal ook nog bjj een andere gelegenheid blijken. Zwakke of overge voelige zenuwen zijn in dat land geens zins op hun plaats. Nu dan het verhaal. De Kaukasus munt ten plattelande uit door onveiligheid. Zoo was het bovenal eenigen tijd geleden in Adzjaristan, de streek van Batoem. Twee benden in het bijzonder maakten den Kaukasiër die iets te verliezen had, het leven tot een hel. Een daarvan stond onder bevel van een man uit Adzjaristan zelfde andere had tot aanvoerder een Turksch officier, die jaren lang in het Russische leger gediend had. Van dit tweetal was de officier stellig de beste in zijn vak. Hij had fantasie en onder nemingsgeest. Maar, zooals het meer voorkomt, de andere was voorspoediger. Op hem viel het oog van je hooge auto riteiten in Adzjaristan. Die hooge over heid dreigde in moeilijkheden te geraken. Moskou was er heel weinig van gesticht, dat de onveiligheid in het land bleef voortduren; Moskou werd zelfs lastig, eischte dat er nu eens spoedig een einde aan kwam. En Moskou heeft men nu eenmaal te gehoorzamen, als men open en bloot aan de Zwarte Zee ligt. Men kwam toen te Batoem op het goede denkbeeld den landgenoot onder de twee piraten, mitsgaders het beste gedeelte van diens bende, in dienst te nemen als hoofd en als leden van de plaatselijke gepeoe! Dat had, wat deze bende be- door G. H. PRIEM. 80) Tennis, de (goede, trouwe Teuuis, de blinde jongen, zacht 'als een lam, die nie mand een hard woord zou hebben toege voegd, hij droomde van bloed, van 'bloed, waarin hij alles smoren zou, zijn eigen leed, zijn eigen leven, maar ook het geluk en het leven van den ander. De gedachte aan den dag van morgen, aan dien van overmorgen en al de andere dagen, dat bjj door 't leven kruipen zou onder den last zijner ellende, maakte hem angstig. Hjj verlangde naar het einde, naar het einde van vrede, d. w. z. van rust ten op zichte van zijn vijand. Als die niet meer was, zou hij blijmoedig gaan. De molenaarster vreesde dat hij krank zinnig werd, zoo vreemd kon hij doen. Hein schreef zijn wonderlijke in zichzelf gekeerdheld toe. aan het verdriet en geertje, och Geertje zag hem aan met <nen medelijdenden glimlach, die zei: u't wpyt me voor jou, maar ik kan me er toch niet dood om treuren?" Bovendien duurde het nu niet lang meer of zij ging naar de stad op school. //e had allerlei dingen te beredderen, ^©Ifee reeds voor we- ™n TTi™11 en nu eindelijk geko- SirfÜ l en te af- «haidsviflite* te maken bij haai- weinige vriendinnetjes, flsof zij het land ging verlaten en niet 's morgens naar de stad zou gaan om 's avonds weer thuis te ko men. De meester kwam bijna niet op den molen. Of hij wegbleef om vooralsnog Geertjes moeder niets te doen vermoeden, dan wel of er een andere reden was, dit stond vast, dat hij in de eerste week na 't feest nog maar één heel vluchtig 'bezoek had afgelegd, kwansuis om te vernemen of de 'boeken .voor 't meisje waren gekomen. Maar Geertje sprak hem wel, dit was gemakkelijk af te leiden uit de kleine wandelingen, welke zij deed, juist op de uren dat de school aan en uit ging. Een paar maal had ze haar moeder in bijzijn van Teunis verteld, dèt ze hem gesproken had. Teunis werd al stiller en stiller. Het liefst was hij naar de school gegaan, had zijn vijand naar buiten geroepen en hem zonder veel ooimplimenten een mes lp de borst gestoken, dan was 't gedaan geweest. Op een middag beproefde Hein hem aan 't praten te krijgen. Voor 't eerst zat Teunis weer op den omloop in de scha duw. De molen stond stil, er was zoo goed als geen wind. De knecht kwam hij den blinden jongen staan, stopte zijn pijpje en zei: Moet je ook niet eens opsteken, Teunis? Neen, zei de blinde, lk zal maar niet rooken. Hij rookte weinig in de laatste dagen. Wat 'ben je stil! Hoe komt dat toch? Ls er wat? Of er wat is? Och! Dat weet je wel! Ingezonden Mededeellng. HlllllllllilUlillllilllllilllilllllllilllllllllUllllllillllilllllllllUUillllllillUlUlUiUliUlUlllllll TABLETTEN Groote doozen 65 Ct treft werkelijk het gewenschte gevolg. De officier echter oefende zijn beroep verder uit, zonder zioh erom te bekom meren dat zoo groote eer een beroepsge- noot wedervarep was. De nieuwe ge- peoeman was tegen hem machteloos. Te water en te land waren zijn heldendaden talrijk en roemruchtig. Hij waagde het zelfs schepen op het strand te zetten en ze leeg te plunderen. Moskou verloor het geduld. Het liet weten dat het nu eens uit moest zijn. Het stelde het hoofd van de gepeoe ver antwoordelijk. Als er nu niet gauw een einde aan kwam, dan was dit wel een bewijs, dat deze ambtenaar niet voor zijn taak berekend was. De waardigheid van opperhoofd der gepeoe te Batoem is blijkbaar eenaan genaam baantjein ieder geval, de dignitaris deed alle moeite om het niet te verliezen. Toen zijn macht faalde, nam hij list te baat. Hij schreef aan zijn gewezen collega een vertrouwelijken briefhij wilde blijk geven dat hij den ouden vriend, tot wien het lot hem in tegenstelling had gebracht, daarom niet te minder een goed hart toedroeg. Al dien tijd had hij aan diens belangen gedacht, en nu was hij zoover, dat hij ook hem een ambtelijken post kon aanbieden. Hij stelde den officier voor naar Batoem te komen en de zaak met hem te bespreken. Natuurlijk zou daarvoor vrijgeleide worden verleend. De officier luisterde niet naar het gefluit van den vogelaar. Ons kent ons in die buurt. Nu moest het gepeoehoofd wel heel stellig worden. Hij deed een aanbod met nauwkeurige bijzonderheden, eveneens pathetische verzekeringen van vriendschap. Dit maakte inderdaad een heel betrouwbaren indruk. De Turk waagde zich wel niet in het hol van den leeuw, maar hij was toch niet meer afkeerig van een ontmoeting buiten de stad. Hij wilde onderhandelen. Met zijn heele bende zou hij zijn intrek nemen in de buurt van Batoem. Daar kon men dan de overeenkomst sluiten. De gepeoeman was zeer verheugdhij had volkomen vrede met het voorstel, nu zou heel gauw alles in orde zijn, zoo schreef hij. Dit laatste meldde hij ook, met iets andere beteekenis, naar Moskou. Op een nacht omsingelde hij met een sterke macht de hoeve, waar de officier met zijn kornuiten de komst van den onderhandelaar afwachtte. Drie man zond hij naar de belegerden; die nog van den prins geen kwaad wisten, meteen sommatie tot onderwerping. De officier was een goed verstaander. Toen de drie arme drommels voor hem verschenen, bespaarde hij hun de moeite van de boodschap. Zonder een woord af te wachten schoot hij hen neer. Even later werd het nog slapende Batoem opgeschrikt door een oorver- doovend lawaai. Machinegeweren en hand granaten knalden, alsof legers tegenover elkander stonden. In de stad brak een begin van paniek uit. In die wereld heeft men begrip er van, wat voor gevaren er zooal kunnen dreigen. Maar na eenigen tijd kwam het schieten tot rust. Er was toen maar één man van de heele bende overgebleven. Sedertdien heeft Moskou geen reden meer om zich over de veiligheid te Batoem te beklagen. (N.R.(Jt.) BRAZILIË. Uit Rlo de Janeiro verneemt men, dat een nieuwe poging tot een gewapende Ja, jongen, t loopt mis, glad mis! Teunis zei niets, sloeg alleen met de handen op zijn knieën. Dat feest heeft er geen goed aan ge daan. Maar hij komt anders weinig! Of zij hem niet opzoekt 1 Dat kan, zei de knecht, natuurlijk, dat kan. Als ze hem hebben wil. kan ze hem licht vinden. Ze weet wanneer hij uit school komt. De blinde knikte. Maar je moet er je toch tegen ver zetten, Teunis! Je zou je waarachtig de tering op den hals halen. Teunis lachte droevig. Ik? De tering? Geen nood, hoor! Hij zal van de week 's avonds wel komen. Wat zeg je? Van de week 's avonds? Wanneer? Waarom? Wel, je weet toch dat Geertje Don derdag naar stad gaat? Hij zal dan toch Woensdagavond wel even komen gedag zeggen? Zoo! Gaat ze Donderdag al? Ik wist van binnenkort, maar zóó gauw dacht ik toch niet. Ja, 'dan komt hij zeker Woens dagavond f 't Zal een heele verandering geven! Ja, ja, Woensdagavond. Wat 'bedoel je? De blinde hoorde, zijn vraag blijkbaar niet en herhaalde: Woensdagavond. Droom je, Teunis? vraagde Hein, hem aanstootend. Hél Droomen? Weineenl Ik zei dat 't een heele verandering zal geven I Ja zeker, een heele verandering. Hein bemerkte zeer goed, dat Teunis eigenlijk niet wist wat hij zeL Ik ga eens naar 'beneden, zei hij. Jij blijft zeker nog wat zitten. Woensdagavond 1 Woensdagavond 1 herhaalde hij, toen de knecht weg was. Ik zal wachten tot hij heengaat 't Is dan dónker en hij' kan me niet zien. Ik ga dan achter een boom staan en als hij langs komtHaha, lachte hij, dat is anders dan voor een paar weken. Je hebt gemaakt dat mijn leven roe niet zooveel meer waard is, ik zal je laten zien dat het jouwe voor mij even weinig beteekent. Toen Hein weg ging, ging hij naar be neden, naar zijn kamertje. Hij deed de deur achter zich dicht bleef even staan luisteren, kroop onder het ledikant en haalde onder wat oude couranten en boeken een mes te voor schijn, een gewoon breed mes, zooals de boeren het dragen, de snede rechtuit loo pend in een punt, de rug licht gebogen. Hij1 had het meêgebracht van beneden den dag na 't feest en er was geen avond voort»ij gegaan of vóór hij zijn ledikant opzocht, had hij 't geslepen op den olie- steen, dien hij van Hein gekregen had. Op zijn duim voelde hij of het scherper werd en hij rustte niet vóór de snede al dunner was geworden en de punt al pun tiger. Eens had hij zich gesneden, heel even, door het afschampen van den steen. Het was maar een klein wondje ge weest, waaruit één enkele droppel 'bloed was geweld. Met wat een 'genot had hij evenwel dien droppel opgezogen 1 Woensdagavond 1 zei hij. Woensdag avond I Hoesten is een verschijnsel van den strijd, dien het lichaam voert tegen alles wat de ademhaling belemmert. Zuiver Uw luchtwegen en kom de natuur te hulp met de slijm- oplossende en ontsteking genezende L50 f179 IAM Dc groote fUcoo* omwenteling door de regeering ls onder drukt en dat de leiders der actie in hech tenis, zijn genomen. Uit Norfolk in den staat Virginië wordt gemeld, dat nog twee zeelieden zijn om gekomen aan de gevolgen van de ontplof fing in den geschuttoren van de Trenton. Het aantal dooden ls daardoor gestegen tot elf. Hij vatte het handvat stevig vast en stiet woest van zich af. Toen streek hij met het lemmet over het plat van zijn hand, wikkelde het mes weer in het papier, kroop onder het ledikant en verborg het tusschen de boeken. Hij ging op den rand van zijn bed zit ten. De zekerheid dat Woensdagavond aan alles een einde zou komen, vervulde hem met een vreemde kalmte. 't Werd hem of hij een reis ging onder nemen, een verre, verre reis, waarvan hij nooit zou terugkeeren. Tegen die reis op zien deed hij niet, integendeel, hij ver langde naar het oogenblik van vertrek, maar met een weemoedig gevoel dacht hij aan wat achterbleef en in de eerste plaats aan het meisje, dat hjj zoo lief had gehad en misschien nóg had, want hij voelde dat het afscheid nemen van hóór hem moei lijker viel dan al het andere. StilKlonk daar geen geluid van stap pen op de trap? De treden knerpten zacht. Zou zij1. De deur van het kamertje werd ge opend, zij kwam binnen. Zijl Want zij was het, dit wist hij aan alles, dit had hij gehoord aan haar stap, aan haar manier van den kruk omdraaien, aan de zacht heid, waarmeê zij de deur opende. Ben je hier, Teunis? We zoeken je overall Wat is er dan? vraagde hij met een lichte trilling in zijn stem. Er ls iemand voor je, je oom, geloof ik. Moeder zei, ik moest je roepen. Zijn oom? Wat moest die van hem? Hij was in al die jaren hem maar ééns ko men opzoeken. Wat zou dat beteekenen?

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1924 | | pagina 1