Abdijsiroop
Foster's Rugpijn
Nieren Pillen
glazen flacons,
geel etiket
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
LANGS DONKERE PADEN
Eerste Blad.
BUITENLAND
Voor Uw succes
WYBERT
Genees Uw hoest
Voordat het te laat is!!
Nr. 5939
ZATERDAG 25 OCTOBER 1924.
62ste JAARGANG.
Heropening
Postchèque- en Girodienst.
FRANKRIJK.
Gratis verkrijgbaar
MIJNHARDT's
Staal-Tabletten90
Maag-Tabletten75 CL
Zenuw-Tabletten.... 75
Laxeer-Tablet'ten 60
Hoofdpijn-Tabletten 60
FEUILLETON.
la een welluidende
stem van groot be
lang. Gebruikt daar
om vóór het zingen
en spreken de ver-
frisschende
Ingezonden mededeellng.
VEREENIGDE STATEN.
De ontploffing aan boord van een
Amerlkaansch oorlogsschip.
Ingezonden Mededeellng.
WIJ vestigen er de aandacht
op, dat
thans uitsluitend verkocht
worden in
verpakt in
met zwarten opdruk.
Weigert alle andere verpakkingen.
Foster-Mo Clellan Co. London.
(Wordt vervolgd).
OURANT
ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BET VOORUITBETALING
lleldursche Courant fl.50; Ir. p. p. binnenland f2.—, Ned. O. en W.
Indiö p. zeepost f 2.60; ld. p. mail en overige landen f 4.20. Zondagsblad
reep. f 0.50, f 0.70, f 0.70, f 1.20. Modeblad roep. f 0.96, f 1.26, f 1.25, f 1.60
Loss© nummers der Courant 4 ct.; fr. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- ien Zaterdagmiddag
Redacteur-Uitgever: O. DB BOÏIR Jr„ HELDER
Burearu: Koningstraat 29 Telefoon» 60 en 412
Poet-Glrojrakenlag No.1* 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct p. regel (galjard) Ingea. meded. (kolom/breedte als redaotlon.
tékst) 60 ct Kleine edvertentiee (gevraagd, te koop, te buur) v. 1—4
regels 40 ct, elke regel meer lOct. bij vooruitbetaling (adree: Bureau
v. d. blad' en met br. onder no. 10 ct. pi adv. eatra). Bewljsno. 4 ct
Voor het overmaken van abonnements-
en advertentiegelden, gelieve men
weder gebruik te maken van den
POSTCHEQUE-en GIRODIENST. One
rekeningnummer is 16066.
Adm. Held. Crt.
Duitschland en de Volkenbond.
Het Belgische departement van biyten-
landsche zaken heeft aan den Duitsohen
gezant den tekst van het Belgische ant
woord op den brief der Duitsche regee
ring inzake de toelating van Duitschland
tot den Volkenbond doen toekomen. Wat
de hoofdzaken 'betreft verschilt het niet
van de antwoorden van Frankrijk en En
geland. Hoewel het zich vóór de toetre
ding uitspreekt, wordt ontkend, dat
Duitschland recht zou hebben op eenig
privilege of bijzonder voorrecht.
De uitzetting van de Grieken nlt Turkfle.
De bijeenkomst van den Raad van den
Volkenbond, die Maandag te Brussel ge
houden wordt, zal 'behalve het vraagstuk
van Mosoel ook 'het 'geschil tusschen Tur
kije en Griekenland inzake de uitzetting
der Grieken uit Turkije behandelen.
De moord op den fascist Bonservlzl
te Parijs.
In het proces tegen Bonomini (die den
fascist Bonservizi doodde) heeft de jury,
na een half uur te hebben beraadslaagd,
den beklaagde schuldig bevonden. Zij
verwierp den voorbedachten raad en nam
verzachtende omstandigheden aan en ver
oordeelde hem tot 8 jaar dwangarbeid, 10
jaar verbod van verblijf, betaling van de
kosten aan den staat en van de schade
vergoeding, door de civiele partij ge-
eischt.
DUITSCHLAND.
De vervolging der communistische rijks
dagleden.
De politie is er in geslaagd twee com
munistische rijksdagafgevaardigden te
arresteeren, een te Stuttgart en de ander
te Bremen. Alle andere communistische
rijksdagleden zijn nog voortvluchtig.
De Dultsch-Nationale partij.
In de Donderdag gehouden vergade
ring van het bestuur der Duitsch-Natio-
nale partij heeft de partijleider dr. Hergt
het voorzitterschap neergelegd. Het be-
Ingezonden Mededeellng.
bij Heeren Apothekers en Drogisten een
Handleiding over Pijnloos Scheren met
behulp van Purol. Een uitkomst voor hen
die last hebben van schrijnen en stuk
gaan der huid.
Ingezonden Mededeellng.
(291) Bjj Apoth. en Drogisten.
stuur zegde hem dank voor de groote
diensten, die hij aan de partij bewezen
heeft en verzocht hem, ook verder deel
van het bestuur te blijven uitmaken. Tot
waarnemend voorzitter werd het vrij on
bekende lid van den Pruisischen Land
dag Winckler benoemd, terwijl voorts ad
miraal von Tirpitz met algemeene stem
men tot lid van het bestuur werd geko
zen. In parlementaire kringen beschouwt
men von Tirpitz algemeen als toekomstig
voorzitter van de Duitsch-Nationale
partij.
ENGELAND.
De conservatieve campagne tegen Laboor.
Onthullingen uit de oorlogsdagen.
Uit Londen wordt, aan de Telegraaf
gemeld:
In verband met den verkiezingsstrijd
is een merkwaardig licht geworpen op het
groote offensief in den wereldoorlog, dat
de Duitsohers in het voorjaar van 1918
aan het'West front ondernamen.
Te Liverpool beweerde een conserva
tieve candidaat, Sir Warden Chillott, in
een zijner vergaderingen, dat een ver
raderlijke defaitistische propaganda bfi
dat offensief een groote rol speelde. Toen
dat door de Labour-tegenstanders werd
ontkend, beriep de conservatief zich op
generaal Seeley, den yroegeren lieberalen
minister van Oorlog, die tijdens het offen
sief een der 'bevelvoerende Britsche offi
cieren aan het Westelijk front was. Gene
raal Seeley heeft nu in een schrijven aan
de „Liverpool Post" de verklaring van
den conservatieven candidaat bevestigd
en vertelt daarin de volgende gebeurte
nissen:
„Weken voor het begin van den Duit
sohen aanval gingen geheime agenten
achter onze linies rond en vertelden den
Britschen soldaten in cantines en andere
rustplaatsen, dat de heele oorlog een ka
pitalistische onderneming was en dat zij
het vechten dienden te staken. Wegens de
groote moeilijkheid om Britsche soldaten
tot ongehoorzaamheid te bewegen vertel
den de agenten verder, dat de soldaten
links en rechts van hen aan het front be
sloten hadden op een gegeven oogenblik
de wapens neer te leggen.
Toen de Duitsche aanval op 21 Maart
in de schemering van een mistigen och
tend aanving, gelastten vele spionnen, die
onze uniform droegen, onze soldaten te
rug te trekken. Een dezer spionnen, ver
momd als Britsch staf-officier, verscheen
bij den commandant van een batterij en
deelde hem mee, dat op last van het
hoofdkwartier de divisie moest terug
trekken. Gelukkig weigerde de stoutmoe
dige officier dat te doen en vertelde den
overbrenger van het zjg. bevel, dat hij
hem voor een spion hield waarop de iman
snel in de mist verdween. De zaak was
zoo schrander op touw gezet, dat in som
mige gevallen troepen, door de schijn-
foevelen misleid, werkelijk terugtrokken.
Dicht achter de Engelsche linies gingen
andere spionnen rond onder de transport
troepen en de manschappen van de ar-
beids-bataljons en vertelden hun, dat zij
als ziji hun loven wilden redden, zich zoo
snel mogelijk uit de voeten moesten ma
ken, en ze voegden er bij, dat links en
rechts deze of gene brigade of divisie
eveneens teruggetrokken was. Deze tao-
tlek leverde ruimschoots vruchten opJSom-
mige afdeelingen sloegen geloof aan de
'berichten omtrent een afmaxsch zoodat
groote verwarring ontstond.
Ondanks dat alles wisten de Engelschen
zich toch door hun heldhaftige verdediging
van Vergnier zoo goed tegen een groote
overmacht te handhaven, dat zij ten
slotte met behulp van versterkingen den
Duitschen aanval tot staan wisten te bren
gen en 'bewonderenswaardige getuigenis
sen aflegden van hun volharding en moed.
Allen die de feiten kennen, zegt Seeley,
zullen het ermee eens zijn, dat de verra
derlijke propaganda over den „kapitalis-
tisohen oorlog" in die hachelijke dagen
verantwoordelijk is geweest voor den
dood van vele trouwe Britsche soldaten."
RUSLAND.
Russisch!
Het Russisch bolsjewisme is bovenal
Russisch; in den Kaukasus treedt zijn
Kaukasisch karakter op den voorgrond.
Wie het niet gelooft, verneme het vol
gend verhaal, dat een onvervalschte locale
kleur heeft. Wat locale kleur in die
wereld beduidt, zal ook nog bjj een andere
gelegenheid blijken. Zwakke of overge
voelige zenuwen zijn in dat land geens
zins op hun plaats.
Nu dan het verhaal. De Kaukasus munt
ten plattelande uit door onveiligheid. Zoo
was het bovenal eenigen tijd geleden in
Adzjaristan, de streek van Batoem. Twee
benden in het bijzonder maakten den
Kaukasiër die iets te verliezen had, het
leven tot een hel. Een daarvan stond
onder bevel van een man uit Adzjaristan
zelfde andere had tot aanvoerder een
Turksch officier, die jaren lang in het
Russische leger gediend had. Van dit
tweetal was de officier stellig de beste
in zijn vak. Hij had fantasie en onder
nemingsgeest. Maar, zooals het meer
voorkomt, de andere was voorspoediger.
Op hem viel het oog van je hooge auto
riteiten in Adzjaristan. Die hooge over
heid dreigde in moeilijkheden te geraken.
Moskou was er heel weinig van gesticht,
dat de onveiligheid in het land bleef
voortduren; Moskou werd zelfs lastig,
eischte dat er nu eens spoedig een einde
aan kwam. En Moskou heeft men nu
eenmaal te gehoorzamen, als men open
en bloot aan de Zwarte Zee ligt.
Men kwam toen te Batoem op het goede
denkbeeld den landgenoot onder de twee
piraten, mitsgaders het beste gedeelte
van diens bende, in dienst te nemen als
hoofd en als leden van de plaatselijke
gepeoe! Dat had, wat deze bende be-
door
G. H. PRIEM.
80)
Tennis, de (goede, trouwe Teuuis, de
blinde jongen, zacht 'als een lam, die nie
mand een hard woord zou hebben toege
voegd, hij droomde van bloed, van 'bloed,
waarin hij alles smoren zou, zijn eigen
leed, zijn eigen leven, maar ook het geluk
en het leven van den ander. De gedachte
aan den dag van morgen, aan dien van
overmorgen en al de andere dagen, dat
bjj door 't leven kruipen zou onder den
last zijner ellende, maakte hem angstig.
Hjj verlangde naar het einde, naar het
einde van vrede, d. w. z. van rust ten op
zichte van zijn vijand. Als die niet meer
was, zou hij blijmoedig gaan.
De molenaarster vreesde dat hij krank
zinnig werd, zoo vreemd kon hij doen.
Hein schreef zijn wonderlijke in zichzelf
gekeerdheld toe. aan het verdriet en
geertje, och Geertje zag hem aan met
<nen medelijdenden glimlach, die zei: u't
wpyt me voor jou, maar ik kan me er
toch niet dood om treuren?"
Bovendien duurde het nu niet lang
meer of zij ging naar de stad op school.
//e had allerlei dingen te beredderen,
^©Ifee reeds voor we-
™n TTi™11 en nu eindelijk geko-
SirfÜ l en te af-
«haidsviflite* te maken bij haai- weinige
vriendinnetjes, flsof zij het land ging
verlaten en niet 's morgens naar de stad
zou gaan om 's avonds weer thuis te ko
men.
De meester kwam bijna niet op den
molen.
Of hij wegbleef om vooralsnog Geertjes
moeder niets te doen vermoeden, dan wel
of er een andere reden was, dit stond
vast, dat hij in de eerste week na 't feest
nog maar één heel vluchtig 'bezoek had
afgelegd, kwansuis om te vernemen of
de 'boeken .voor 't meisje waren gekomen.
Maar Geertje sprak hem wel, dit was
gemakkelijk af te leiden uit de kleine
wandelingen, welke zij deed, juist op de
uren dat de school aan en uit ging.
Een paar maal had ze haar moeder in
bijzijn van Teunis verteld, dèt ze hem
gesproken had.
Teunis werd al stiller en stiller. Het
liefst was hij naar de school gegaan, had
zijn vijand naar buiten geroepen en hem
zonder veel ooimplimenten een mes lp de
borst gestoken, dan was 't gedaan geweest.
Op een middag beproefde Hein hem
aan 't praten te krijgen. Voor 't eerst zat
Teunis weer op den omloop in de scha
duw. De molen stond stil, er was zoo
goed als geen wind. De knecht kwam hij
den blinden jongen staan, stopte zijn
pijpje en zei:
Moet je ook niet eens opsteken,
Teunis?
Neen, zei de blinde, lk zal maar niet
rooken.
Hij rookte weinig in de laatste dagen.
Wat 'ben je stil! Hoe komt dat toch?
Ls er wat?
Of er wat is? Och! Dat weet je wel!
Ingezonden Mededeellng.
HlllllllllilUlillllilllllilllilllllllilllllllllUllllllillllilllllllllUUillllllillUlUlUiUliUlUlllllll
TABLETTEN
Groote doozen 65 Ct
treft werkelijk het gewenschte gevolg.
De officier echter oefende zijn beroep
verder uit, zonder zioh erom te bekom
meren dat zoo groote eer een beroepsge-
noot wedervarep was. De nieuwe ge-
peoeman was tegen hem machteloos. Te
water en te land waren zijn heldendaden
talrijk en roemruchtig. Hij waagde het zelfs
schepen op het strand te zetten en ze
leeg te plunderen.
Moskou verloor het geduld. Het liet
weten dat het nu eens uit moest zijn.
Het stelde het hoofd van de gepeoe ver
antwoordelijk. Als er nu niet gauw een
einde aan kwam, dan was dit wel een
bewijs, dat deze ambtenaar niet voor zijn
taak berekend was.
De waardigheid van opperhoofd der
gepeoe te Batoem is blijkbaar eenaan
genaam baantjein ieder geval, de
dignitaris deed alle moeite om het niet
te verliezen. Toen zijn macht faalde, nam
hij list te baat.
Hij schreef aan zijn gewezen collega
een vertrouwelijken briefhij wilde blijk
geven dat hij den ouden vriend, tot wien
het lot hem in tegenstelling had gebracht,
daarom niet te minder een goed hart
toedroeg. Al dien tijd had hij aan diens
belangen gedacht, en nu was hij zoover,
dat hij ook hem een ambtelijken post kon
aanbieden. Hij stelde den officier voor
naar Batoem te komen en de zaak met
hem te bespreken. Natuurlijk zou daarvoor
vrijgeleide worden verleend.
De officier luisterde niet naar het
gefluit van den vogelaar. Ons kent ons
in die buurt. Nu moest het gepeoehoofd
wel heel stellig worden. Hij deed een
aanbod met nauwkeurige bijzonderheden,
eveneens pathetische verzekeringen van
vriendschap. Dit maakte inderdaad een
heel betrouwbaren indruk. De Turk waagde
zich wel niet in het hol van den leeuw,
maar hij was toch niet meer afkeerig
van een ontmoeting buiten de stad. Hij
wilde onderhandelen. Met zijn heele bende
zou hij zijn intrek nemen in de buurt
van Batoem. Daar kon men dan de
overeenkomst sluiten.
De gepeoeman was zeer verheugdhij
had volkomen vrede met het voorstel, nu
zou heel gauw alles in orde zijn, zoo
schreef hij.
Dit laatste meldde hij ook, met iets
andere beteekenis, naar Moskou.
Op een nacht omsingelde hij met een
sterke macht de hoeve, waar de officier
met zijn kornuiten de komst van den
onderhandelaar afwachtte. Drie man zond
hij naar de belegerden; die nog van den
prins geen kwaad wisten, meteen sommatie
tot onderwerping.
De officier was een goed verstaander.
Toen de drie arme drommels voor hem
verschenen, bespaarde hij hun de moeite
van de boodschap. Zonder een woord af
te wachten schoot hij hen neer.
Even later werd het nog slapende
Batoem opgeschrikt door een oorver-
doovend lawaai. Machinegeweren en hand
granaten knalden, alsof legers tegenover
elkander stonden. In de stad brak een
begin van paniek uit. In die wereld heeft
men begrip er van, wat voor gevaren er
zooal kunnen dreigen. Maar na eenigen
tijd kwam het schieten tot rust. Er was
toen maar één man van de heele bende
overgebleven.
Sedertdien heeft Moskou geen reden
meer om zich over de veiligheid te
Batoem te beklagen. (N.R.(Jt.)
BRAZILIË.
Uit Rlo de Janeiro verneemt men, dat
een nieuwe poging tot een gewapende
Ja, jongen, t loopt mis, glad mis!
Teunis zei niets, sloeg alleen met de
handen op zijn knieën.
Dat feest heeft er geen goed aan ge
daan. Maar hij komt anders weinig!
Of zij hem niet opzoekt 1
Dat kan, zei de knecht, natuurlijk,
dat kan. Als ze hem hebben wil. kan ze
hem licht vinden. Ze weet wanneer hij uit
school komt.
De blinde knikte.
Maar je moet er je toch tegen ver
zetten, Teunis! Je zou je waarachtig de
tering op den hals halen.
Teunis lachte droevig.
Ik? De tering? Geen nood, hoor!
Hij zal van de week 's avonds wel
komen.
Wat zeg je? Van de week 's avonds?
Wanneer? Waarom?
Wel, je weet toch dat Geertje Don
derdag naar stad gaat? Hij zal dan toch
Woensdagavond wel even komen gedag
zeggen?
Zoo! Gaat ze Donderdag al? Ik wist
van binnenkort, maar zóó gauw dacht ik
toch niet. Ja, 'dan komt hij zeker Woens
dagavond f
't Zal een heele verandering geven!
Ja, ja, Woensdagavond.
Wat 'bedoel je?
De blinde hoorde, zijn vraag blijkbaar
niet en herhaalde:
Woensdagavond.
Droom je, Teunis? vraagde Hein,
hem aanstootend.
Hél Droomen? Weineenl
Ik zei dat 't een heele verandering
zal geven I
Ja zeker, een heele verandering.
Hein bemerkte zeer goed, dat Teunis
eigenlijk niet wist wat hij zeL
Ik ga eens naar 'beneden, zei hij. Jij
blijft zeker nog wat zitten.
Woensdagavond 1 Woensdagavond 1
herhaalde hij, toen de knecht weg was. Ik
zal wachten tot hij heengaat 't Is dan
dónker en hij' kan me niet zien. Ik ga
dan achter een boom staan en als hij
langs komtHaha, lachte hij, dat is
anders dan voor een paar weken. Je hebt
gemaakt dat mijn leven roe niet zooveel
meer waard is, ik zal je laten zien dat
het jouwe voor mij even weinig beteekent.
Toen Hein weg ging, ging hij naar be
neden, naar zijn kamertje.
Hij deed de deur achter zich dicht
bleef even staan luisteren, kroop onder
het ledikant en haalde onder wat oude
couranten en boeken een mes te voor
schijn, een gewoon breed mes, zooals de
boeren het dragen, de snede rechtuit loo
pend in een punt, de rug licht gebogen.
Hij1 had het meêgebracht van beneden
den dag na 't feest en er was geen avond
voort»ij gegaan of vóór hij zijn ledikant
opzocht, had hij 't geslepen op den olie-
steen, dien hij van Hein gekregen had.
Op zijn duim voelde hij of het scherper
werd en hij rustte niet vóór de snede al
dunner was geworden en de punt al pun
tiger.
Eens had hij zich gesneden, heel even,
door het afschampen van den steen.
Het was maar een klein wondje ge
weest, waaruit één enkele droppel 'bloed
was geweld. Met wat een 'genot had hij
evenwel dien droppel opgezogen 1
Woensdagavond 1 zei hij. Woensdag
avond I
Hoesten is een verschijnsel van den
strijd, dien het lichaam voert tegen
alles wat de ademhaling belemmert.
Zuiver Uw luchtwegen en kom
de natuur te hulp met de slijm-
oplossende en ontsteking genezende
L50 f179 IAM
Dc groote fUcoo*
omwenteling door de regeering ls onder
drukt en dat de leiders der actie in hech
tenis, zijn genomen.
Uit Norfolk in den staat Virginië wordt
gemeld, dat nog twee zeelieden zijn om
gekomen aan de gevolgen van de ontplof
fing in den geschuttoren van de Trenton.
Het aantal dooden ls daardoor gestegen
tot elf.
Hij vatte het handvat stevig vast en
stiet woest van zich af.
Toen streek hij met het lemmet over het
plat van zijn hand, wikkelde het mes weer
in het papier, kroop onder het ledikant
en verborg het tusschen de boeken.
Hij ging op den rand van zijn bed zit
ten. De zekerheid dat Woensdagavond
aan alles een einde zou komen, vervulde
hem met een vreemde kalmte.
't Werd hem of hij een reis ging onder
nemen, een verre, verre reis, waarvan hij
nooit zou terugkeeren. Tegen die reis op
zien deed hij niet, integendeel, hij ver
langde naar het oogenblik van vertrek,
maar met een weemoedig gevoel dacht hij
aan wat achterbleef en in de eerste plaats
aan het meisje, dat hjj zoo lief had gehad
en misschien nóg had, want hij voelde dat
het afscheid nemen van hóór hem moei
lijker viel dan al het andere.
StilKlonk daar geen geluid van stap
pen op de trap? De treden knerpten zacht.
Zou zij1.
De deur van het kamertje werd ge
opend, zij kwam binnen. Zijl Want zij
was het, dit wist hij aan alles, dit had hij
gehoord aan haar stap, aan haar manier
van den kruk omdraaien, aan de zacht
heid, waarmeê zij de deur opende.
Ben je hier, Teunis? We zoeken je
overall
Wat is er dan? vraagde hij met een
lichte trilling in zijn stem.
Er ls iemand voor je, je oom, geloof
ik. Moeder zei, ik moest je roepen.
Zijn oom? Wat moest die van hem? Hij
was in al die jaren hem maar ééns ko
men opzoeken. Wat zou dat beteekenen?