HERMAN NÏPEIS,
Tweede Blad
PLAATSELIJK NIEUWS
Indische Uitrustingen. Militaire KMrmikerij
en
lingmagazijnen
Regenjassen.
VAN ZATERDAG 14 FEBRUAR11925.
Het korpa Mariniers.
Gistermorgen te 10 uur had in de loodt
Atjeh eene treffende plechtigheid plaats
Bij gelegenheid van het feit, dat het gis
teren 60 jaar geleden it, dat een detache
ment sterk 6 luitenants en 800 onder
officieren en manschappen van het Korps
Mariniers, uit Nieuwediep vertrok met
bestemming deel te nemen aan de krijgs
verrichtingen op Atjeh, waren allen, die
tot het Korps Mariniers behooren, aan
wezig te Helder, gewapend verzameld en
werden zij door den Luitenant-Kolonel der
Mariniers IJssel de Sohepper als volgt
toegesproken:
Officieren, adelborsten, onderofficieren en
manschappen van het Korps Mariniers I
Heden, den 18en Februari 1926, worden
allen, dienend bij het Korps Mariniers,
zoowel in Rotterdam, Amsterdam, Vlis-
singen als hier, bij elkaar geroepen, om
het feit te gedenken, dat 60 jaar geleden
op denzelfden datum een detachement van
6 luitenants en 800 onderofficieren en
manschappen van de Mariniers, onder be
vel van den kapitein der Mariniers de
Gelder uit Nieuwediep naar Oost-Indië
vertrok om deel te nemen aan de krijgs
verrichtingen te Atjeh.
Een le detachement, bestaande uit 5 of
ficieren en 294 onderofficieren en man
schappen der Mariniers onder» bevel van
den kapitein der Mariniers van Braam
Houckgeest, was met hetzelfde doel reeds
in Mei 1878 naar Indië vertrokken.
's Morgens in de vroegte van 18 Febr.
1876 vertrok het detachement uit Amster
dam naar den Helder, onder een hevigen
sneeuwstorm, tot in het station te Am
sterdam begeleid door het geheele garni
zoen aldaar en duizenden menschen. Te
Alkmaar, waar pas door de groote drukte
te Amsterdam, door den kapitein de Gel
der, appèl kon worden gehouden, man
keerde niemand.
Zooals ge waarsohijnlijk wel zult weten,
werd in 1878 tot een expeditie naar het
Rijk van Atjeh besloten, een besluit, dat
heel wat moeite heeft gekost, daar wij
reeds geruimen tijd daarvoor getracht
hebben de grievên, die wij tegen dat land
hadden, op vredelievende wijze op te los
sen. Maar dat heeft niet mogen baten. De
klachten over zeeroof en andere geweld
daden, niet alleen tegen ons, doch ook te
gen Engelsche koopvaardijschepen ge
richt, deed de maat overloopen en dus
moest eindelijk de bom wel barsten. De ex
peditie in begin 1878 had weinig succes;
niet alleen dat wij slecht op de hoogte
waren van het land, het volk en het kh
maat aldaar, doch ook de vele verliezen,
daar geleden en bovenal het sneuvelen
van den opperbevelhebber, den generaal
Këhler, gesneuveld bjj die prachtige wa-
ringin, de naar hem genoemde Köhler-
boom nabij Kota-Radja, deed het moreel
van de troepen sterk dalen. De 2e bevel
hebber, de kolonel van Daalen, besloot,
na krijgsraad gehouden te hebben met
zijn officieren, den Gouverneur-generaal
te verzoeken, de expeditie terug te roepen,
hetgeen geschiedde. Maar de smaad, onze
wapenen aangedaan, moest uitgewischt
worden. In November 1878 vertrok de 2e
expeditie, een macht zoo groot, als nog
nimmer in onze koloniale geschiedenis
was voorgekomen. Onderweg brak helaas
de cholera uit aan boord van de schepen
en deze vreeselijke ziekte heeft geduren
de die expeditie op ontzettende wijze huis
gehouden onder het leger en de marine.
Ondanks dat werd kranig doorgezet met
het resultaat, dat in Janutiri 1874, na de
verovering van de missigit, de tempel der
Atjehers, hun sterke bolwerk de kraton
te Kota-Radja werd veroverd en de vlag
onder het spelen van het Wilhelmus werd
geheschen, de Nederlandsche vlag, die
sindsdien in Atjeh is blijven waaien.
Maar daarmede was de strijd nog niet uit
en het heeft nog moeten duren tot 1902,
na de gevangenneming van Panglima Po-
lem en bij het vertrek van den toenmaligen
goeverneur van Atjeh, generaal van
Heutsz in 1904, dat het eindelijk rustig
was in Groot-Atjeh.
De generaal van Swieten, commandant
van de 2e expeditie, werd opgevolgd door
generaal Pel en deze begon in 1875 zijn
meesterlijk geleide tochten naar het bin
nenland, zoodat in 1876 bijna de geheele
Atjeh-vallel was veroverd. Helaas stierf
de generaal in Februari 1876 te midden
van zijne overwinnende troepen aan een
slagaderbreuk.
In dien tijd van 1878—1876 zijn de ruim
600 officieren, onderofficieren en mari
niers ingedeeld geweest bij het Indische
leger en hebben deelgenomen aan ver
schillende tochten en krijgsverrichtingen.
Daarvan zijn meer dan 1/8 gesneuveld of
aan de bekomen wonden en aan de cholera
overleden. Drie kapiteins, drie luitenant
en zes onderofficieren en manschappen
werden beloond met de militaire Willems
orde; een kapitein, vier luitenant en veer
tien onderofficieren en manschappen wer
den eervol vermeld. De generaal Pel, die
kort voor zijn dood, in November 1876,
tegen het einde der detacheering, het te-
rugkeerende detachement, inspecteerde,
sprak het toe met de woorden:
Offioieren, onder-officieren en mari
niers!
Gij hebt u als brave soldaten gedragen
en naast het Indische leger moedig gestre
den te Mibouw, Djempit, Lantrassan, na
bij Pakan; Badak, in den bergpas van
Blang-Kala, te Boekit Daroe en andere
plaatsen. Zware vermoeiienissen en ont
beringen hebt ge doorstaan, elk oogen-
blik waart gij blootgesteld aan de geva-
°<*l°g, maar doordrongen
HLÏÏft" ®®rgevoel hebt ge dat alles
I cht geteld en heeft een goede geest u
steeds bezield. Uw verblijf te Atjeh be
slaat eenige schoone en roemrijke blad-
Mnriniers. geschiedenlB van het Korps
Weldra zult ge naar het vaderland te-1
rugkeeren en het voorrecht genieten, daar
uw bloedverwanten en vrienden weder te
zien.
Ik wensch u*een goede reis toel Het ga
u allen weL
Het eerste detachement werd! in Nieuwe
diep bij aankomst op den 8en Februari
feestelijk ontvangen. Het maakte een tocht
met muziek door de stad, waarbij de licht
gewonden en zieken in rijtuigen mee
reden. 1
En waarom wordt heden dat feit her
dacht?
Wel, om er op te wijzen, wat het Korps
Mariniers gepresteerd heeft en nog pres
toeren kan; om er op te wijzen, hoe groot
de band was tusschen offioieren, onder
officieren en manschappen en dat die
band nog bestaat, dat de korpsgeest er
nog is. De jongere mariniers hier zul
len dat wellicht nog niet zoo begrijpen,
doch de oudere mariniers en de onder
officieren natuurlijk wel.
Nadat Overste IJssel de Schepper eeni
ge voorbeelden uit zijn leven had aange
haald, betreffende den korpsgeest, eindig
de hij zijne toespraak aldus
Begrijpen jullie, wat dat is, die band
tusschen officieren, onderofficieren en
manschappen van een klein korps?
Laat die band blijven bestaan, men
schen! zoolang als het Korps Mariniers
blijft bestaan, tot heil van het vaderland,
tot heil van ons Vorstenhuis.
Leve de Koningin!
De Commandant van de stelling Helder,
Zijne Excellentie Vice-Admiraal O. Fock,
inspecteerde den troep en hield na afloop
een korte toespraak tot het corps.
Na de plechtigheid werd met de staf-
muziek een marsch door de gemeente ge
maakt en werd de troep op 's-Rijkswerf
ontbonden.
De maritieme autoriteiten en den
Korporaals bond.
Naar wij vernemen werd dezer dagen
het bestuur van den Korporaalsbond bij
den Commandant der Marine alhier ont
boden, in verband met de door dien Bond
gevoerde actie in zake de dienstneming.
Door den bond wordt het standpunt in
genomen dat de actie niet gaat t e g e n de
dienstneming zelf, doch tegen de voor
stelling die gegeven wordt van de oplei
ding, de vooruitzichten en den toestand
bij de marine.
De autoriteiten, die zich op het stand
punt plaatsen dat deze actie neerkomt op
een actie tegen dienstneming, hebben
thans de bestuursleden geplaatst voor de
keuze van ontslag uit den dienst of stop
zetting der actie. Men heeft het laatste
gekozen, in verband waarmede een ver
klaring werd opgesteld en geteekend.
Dansavond Gertrud Leistikow.
Dansen, opgevat als kunst, is bij uitstek
subjectief, dat wil dus zeggen, persoonlijk.
Ieder kan zich, naar eigen innerlijke ge
aardheid, omtrent een bepaalden dans een
meening vormen, die a priori dus de goede
is. Vooropgesteld natuurlijk, dat men ont
vankelijk is voor de gegeven kunstuiting.
Het was dus van Mevr. Leistikow zeer goed
gezien, dat zij de door haar uitgevoerde
dansen geen naam gaf. Zij lichtte dit op het
programma toe door te zeggen, dat zij den
dans als een op zichzelf staande schepping
beschouwt, die wèl door de muziek is ge
ïnspireerd, doch niet beschouwd moet wor
den, alsof de muziek wordt „uitgedanst".
En zij voegt er hij„De dansen hebben geen
naam gekregen, opdat men niet reeds van
tevoren een bepaalde idee van den dans ver
krijgt, en aldus aan ieder wordt overgelaten,
zich een eigen gedachte van den dans te
vormen*'.
Ziedaar het probleem van den dans „in a
nutshell". En daarmede is tegelijkertijd
verklaard waarom het succes groot was*en
het applaus bij ieder nummer volstrekt geen
conventioneel bedankje was. Immers, in het
aanschouwde vond ieder onzer, elk naar eigen
aard en innerlijk, iets dat hem ontroerde en
trof, en zoo werd1, ieder op zijn beurt, be
vredigd door rhyihmiek en plastiek, door
gracievol gebaar en soupele beweging. Wel
een dankbaar métier, dat van mevrouw
Leistikow! Want, ofschoon gebonden aan
muziek van anderen, is het, meer dan elke
andere reproduceerende kunstuiting, vrij in
ongebondenheid van eigen persoonlijke visie.
Mevrouw Leistikow heeft dit zeer sterk ge
voeld en in het programma van gisteren
avond was, meer dan bij haar eerste optre
den, de muzikale begeleiding geheel naar
den achtergrond gedrongen en gaf zij in
derdaad, zooals zij op het programma be
loofde, een geheel afzonderlijke danskunst.
Welke danseres zal het onderstaan op de
rhyttomiek van wat eentonige slagen (nage
maakte gamelannmuziek) zulke ingewikkelde,
rbythmische en op zichzelf geheel volledige
dansfiguren uit te voeren, als zij niet de dans
voorop stelt en de begeleiding als zeer on
dergeschikte bijkomstigheid beschouwt? Eén
stap verder en mevrouw Leistikow vertolkt
ons öhopin of Grieg geheel zonder muziek,
enkel als dans....
De hierboven omschreven opvatting van
haar danskunst vond1 men al dadelijk in het
eerste nummer van het programma terug.
De des-dur prélude van Chopin (op. 28 no.
15) immers is een met zachten weemoed ge
tint, zeer eenvoudig muziekstuk, dat, spe
ciaal in zijn 2e gedeelte, met 'n suggestieve
gis-begeleiding der rechterhand zich voor een
„dans" in den eigenlijken zin der woords
niet leent. De kunstenares Interpreteerde
deze muziek zóó zou men het kunnen
Ingezonden Mededeellng.
Onder de vele aanbie-
dingen op gebied van
Heeren- en Kinderkleeding, gemaakt
zoowel als naar maat, Modeartikelen
en Vakkleeding, nemen onze maga
zijnen de eerste plaata in door
opvallend goedkoop# prl|zen,
buitengewoon moolo aortoerlng
en een soliditeit van goederen,
die gunstig afsteekt boven vele
andere fabrikaten.
Wij beschikken over eigen coupeur
en eigen ateliers.
Het koopen in onze Speciale
KLEEDINGmagazijnen schenkt U
groote tevredenheid, vraagt dat Uwe
kennissen.
SCHAGEN, HoogzIJde.
HELDER, Spoorstraat.
omschrijven met rhythmischee bewegin
gen, die steeds bedoeld waren het dichterlijk-
weemoedige karakter en de zoetvloeiende
raelodiek te vertolken. En ditzelfde streven
vond men in de weer geheel andere vertol
king van Grieg's muziek terug.
Er was, in al die verschillende dansen,
die dus meer rhythmisohe bewegingen waren
dan dans een groote veelzijdigheid van
uiting, die nimmer tot banaliteit werd. Iedere
beweging was voornaam, rustig, en In har
monie met de muziek, en, zooals wij boven
reeds zeiden, ieder voor zich, vooropgesteld,
dat hij ontvankelijk "zij voor deze kunst, zal
er iets in teruggevonden hebben van de
eigen zielsbewegingen bij het hooren der
muziek-alleen.
Ietwat anders werd het bij de Indische
dansen. Van muzikale begeleiding was daar
bij geen sprake; zelfs gamelan-muziek ont
brak. Er werd alleen een gamelan-orkest
gemarkeerd door middel van enkele sobere
rhythmische geluiden op trom en koper. Al
tijd dezelfde, in twee en in drie slagen. Me
vrouw Leistikow wilde ook geen Javaansche
dansen geven; zij wilde blijkbaar slechts
de Indische sfeer benaderen. Wij verklaren
ons incompetent tot oordeelen, maar wij
hebben bewonderd de veelzijdigheid van
haar impressies, die hier onmogelijk uit de
muziek konden ontstaan, maar regelrecht uit
der kunstenares inspiratie.
Na de pauze was heit karakter van het
programma anders, zouden wij het moeten
omschrijven, we zouden zeggen meer „we-
reldsch". Op muziek van Turina werd een
wat luchtiger dans geconstrueerd, en de
groteske op muziek van Granados werkte
sterk suggestief. Een vijftal Tartaareche
volksdansen vormden het slot
De algemeene indruk werd nog verhoogd
door de zeer fraaie oostumes, die voor eiken
dans verschillend waren en in overeenstem
ming met het karakter. Vooral de groteske
had een schitterende uitwerking; in een
zeer flauwe tooneelverllchting van wit licht,
bjj een geheel donkere zaal, was de danseres,
in haar grillig groen kleed, met den zwarten
vederbos op het hoofd, een spookachtige
verschijning, die sprookjesachtig-luguber
werkte.
Het was, alles tezamen, een prachtige
avond en het vrij talrijk opgekomen publiek
waardeerde dit herhaaldelijk. Vóór de pauze
werd Mevr. Leistikow een bloemstuk aan
geboden en na afloop liet zij haar partnerin
op den vleugel, Riek Dieperink, in de haar
ten deel vallende hulde deelen.
Het vierde marine- en volksconcert
Zooals in de advertentie reeds is ver
meld, heeft het vierde concert door de
Stafmuziek te geven plaats op Dinsdag
17 Februari (voor de abonné's) en Woens
dag 18 Februari (volkaooneert). Op dit
ooncert wordt als nieuw nummer uitge
voerd een viertal door den direoteur, den
beer Leistikow, gearrangeerde composi
ties van onzen landgenoot Gottfried Mann.
Mann is een van de belangrijkste Neder
landsche oomponisten, wiens tragisch le
ven een einde nam ln het krankzinnigen
gesticht Ooudewater nabij den Bosch.
Hij heeft tijdens zijn verpleging aldaar
deze liederen geschreven (Mann is vooral
door zijn liederenoomposities bekend), en
de heer Leistikow heeft deze voor orkest
gearrangeerd.
Het programma is, wat het eerste ge
deelte betreft, gewijd aan Beethoven.
Diens ouverture „die Geschöpfe des Pro-
metheus" is aan de trouwe bezoekers van
vroeger wel bekend. Ook de tweede sym-
phonie ls al eerder opgevoerd. Deze twee
de symphonie behoort nog tot de werken,
waarbij Beethoven nog de oude wegen
volgde, hoewel hier reeds 's meesters
oorspronkelijkheid en persoonlijkheid
sterk uitkomt. Het is een breed opgezet
en in alle onderdeelen breed uitgewerkt
toonstuk; al wat de mensch in de schoone
dagen der Jeugd, in den glans van liefde
en hoop, gevoelen en droomen kan, ls
erin uitgedrukt. Kleine wolkjes van som
berheid verduisteren hier en daar den
liefelijken zonneschijn. Het Larghetto, het
tweede deel der symphonie, is een bekoor
lijk, zeer welluidend werk, door geen an
der oomponist ter wereld overtroffen of
misschien zelfs maar geëvenaard.
Na de pauze wordt geopend met een
werk van Ludwig Spohr, een belangrijk
Dultsch oomponist, een ouverture van een
zijner opera s, daarna de bovengenoemde
liederen van Mann, en als slotnummer een
mooie suite van Bizet, den componist der
opera „Canmen". Deze vier kleine stukjes
1'Arlésienne (een Arlealenne ls een be
woonster van Arles, een stad in het Zul-
óen van Frankrijk, het ii de naam van een
tooneelstuk van Daudet, waarvoor deze
muziek geschreven is), zijn reeds vroeger
uitgevoerd; het la zeer bekoorlijke muziek.
Aangezien door het Oomlté voor Volks
concerten thans weder uitvoerige toelich
ting op het programma is geplaatst, kun
nen wij met het bovenstaande thans vol
staan.
Ned. Ver. v. Huls vrouwen.
Dlnsdagcvond J.L hield de Ned. Ver. t.
Huisvrouwen hare eerste ledenvergade
ring in dit jaar, waaruit volgens het Jaar
verslag bleek, dat de afd. „Helder" zich
in grooten bloei mag verhengen, terwijl
ook de financiën geen reden tot bezorgd
heid geven.
Verscheidene lezingen over verschillen
de onderwerpen werden dit jaar gehouden,
terwijl door eenige demonstraties nieuwe,
of reeds bekende gebruiksartikelen onder
de aandacht der Huisvrouwen werden ge
bracht.
De portefeuille uitgaande van de Huis-
vr. Ver. verheugt zioh in steeds grooter
belangstelling.
De beide aftredende bestuursleden wer
den herkozen.
Dinsdag 24 Febr. zal het 6-jarig bestaan
feestelijk worden herdacht, door het op
treden van Ant van Dijk.
Dames, die nog geen lid zijn en van de
zen avond willen profiteeren, kunnen
zich voor dien datum" opgeven bij de
secretaresse, Weststraat 90.
Leden hebben toegang op vertoon van
haar diploma voor 1925.
Stedelijk Muziekcorps.
Uit de advertentie van heden blijkt, dat
het Stedelijk Muziekkoorps Zaterdagavond
voor donateurs en genoodigden een con
cert geeft ln Casino. Aanvang 8 uur. Het
programma vermeldt een vijftal nieuwe
nummers.
Leger des Heils.
Zooals uit de advertentie in dit nummer
blijkt, organiseert het Leger des Heils
van 16 tot 22 Februari een Jongelieden-
Kruistocht. Programma's, tevens bewijs
van toegang, vermeldend alle bizonder-
heden, zijn bij de heilssoldaten verkrijg
baar.
Een 96-Jarige.
De oudste inwoonster onzer gemeente,
wed. A. KochKwak, wonende Sluisdijk
straat 63, zal bij leven en welzijn Vrijdag
20 Februari ba haar 95en geboortedag
herdenken. Het oude menschje, dat een
dochter heeft van 65 jaar, is nog flink
en gezond.
Café „de Grot".
Vrijdagmiddag is in de Molenstraat
hoek Bierstraat een café geopend, dat
voor Helder iets nieuws brengt Het is
n.L in den geest van een grot ingericht.
De Kon. Ned. Beyersch Bierbrouwerij te
Amsterdam heeft het perceel, vroeger be
woond door den heer Doof, geheel als 't in
wendige eener grot laten inrichten. Daar
voor is de geheele diepte van het erf uit
gebouwd, waardoor een lokaliteit is ver
kregen van 18 M. diepte. Gebroeders Ran
hebben deze verbouwing uitgevoerd, het
schilderwerk is verricht door den heer de
Ridder, terwijl een tweetal Duitsche
werklieden, de heeren Lay uit Essen, het
inwendige door middel van speciaal ge
prepareerd, onbrandbaar papier, als grot
inrichtten. Evenals in een werkelijke grot
zijn in verschillende nissen gekleurde
gloeilampjes aangebraoht, hetgeen des
avonds een aardig en fantastisch effect
maakt. De heer Westerbaan verzorgde
deze electrische verlichting. De Electri-
sche Meubel-industrie „de Utrecht" le
verde het meubilair; hierbij valt vooral
te noemen het fraaie moderne buffet met
mooien opstand, en het billard, beide van
solied eikenhout vervaardigd.
Het café, waarin is gevestigd een ver
lofzaak, wordt geëxploiteerd door den
heer H. Brink, en zal ongetwijfeld, door
de gezellige verlichting, wel bezoek trek
ken.
RA AD80 VERZICHT.
Des heeren Schoeffelenbergers lintwurm
heelt nog het nuttig rendement gehad, dat
ons bij; den aanvang der vergadering van
Dinsdag vanwege het College een bezuini
ging van 5000 op den dienst der Gemeen
tewerken werd aangekondigd. Hierop trok
de heer Schoeffelenberger nog een aantal
zijner vooretellen in, waardoor, naar hijzelf
met eenigen bitteren humor zeide, de lint
worm een gewone dauwwurm was gewor
den. Maar de bestrating van de Koningstraat
wordt gelukkig niet geschrapt, zoodat we
ook hier een verhoogd trottoir krijgen. Ver
der wordt in de vacature voor oen hulp-
doodgraver bezuinigd door overplaatsing
van een werkman, er wordt f 1000 minder
grind aangekocht! en 2260 minder steenen
en ander materiaal. Eén en ander het gevolg
van de voorstellen der heeren Schoeffelen
berger en Eijlders.
De begrooting was, toen men eenmaal
door den rijstebrijberg der algemeene be
schouwingen was heengewerkt, vrij spoedig
vastgesteld. Nadat nog Vrijdag der vorige
week de Bedrijven waren aangenomen, werd
Dinsdagavond de rest afgehandeld. Bij den
Ophaal- en Stortingsdiienst besprak de heer
Zondervan de weinige medewerking, die
volgens hem nog altijd bestaat tusschen
den rijksontvanger en de gemeentelijke in
stelling van den Ophaal- en Stortingsdienst.
Het gevolg daarvan is, dat aangesloten be
lastingschuldigen, die geregeld' betalen, dezer
dagen een aanmaning kregen, die hen een
kwartje boete kostte. De heer Grunwald kon
niet ontkennen, dat de medewerking van
dezen ambtenaar ten opzichte van deze in
stelling te wenschen overliet Overigens
kunnen wij den Burgemeester, die meende,
dat het hier de vervolging betrof van ach
terstallige betalers, de positieve verzekering
geven, dat dezer dagen personen, die reeds
van den aanvang der inwerkingstelling af
zijn aangesloten bil den gem. Ophaaldienst
en daar geregeld storten^ een zoodanige aan
maning hebben ontvangen. Wethouder
PREDIKBEURTEN.
ZONDAG II FEBRUARI
Ned. Herv. Gemeente.
Nieuwe Kerk (Weststraat):
Avonds 6.80 uur, De. W. A. F. van Dijk.
Weeterkerk:
Morgens 10.80 uur, Ds. C. C. de Kloet,
„Moeders kind" (Doop). [Aangifte voor
den doop op Zaterdagavond van 6 tot
7 uur in de consistoriekamer van de
Weeterkerk].
Hulsduinen:
Geen dienst
Jullenadorp:
's Morgens 10 uur, Ds. W. A. F. van Dijk,
van Helder.
Evangelisatie (Palmstraat):
V.m. 10 uur, Ds. J. Henri Ledeboer van
Amsterdam.
V Avonds half zes, Ds. H. Janzen van
Oosterend.
Kinkerkerk i. d. School m. d. Bijbel.
Gerei kerk (Spoorstraat),
's Morgens 10 uur en 's avonds 6.30 uur,
Ds. W. J. J. Velders, van Amsterdam.
Chr. Gerei Kerk (Steengracht):
's Morgens 10 uur en 's avonds 5 uur,
Ds. B. v. d. Berg.
Oud Gerei Kerk (Hoogstraat):
's Morgens 10 uur eu 's avonds 6.80 uur.
Doopsgezinde Kerk:
Geen dienst
Luthersche Kerk:
V.m. 10 uur, Candidaat O. Rlemers van
Helder.
Grunwald' wees er op, dat men goed zal doen
elke persoonlijke klacht te zijner kennis te
brengen; hij zal die serieus onderzoeken.
Wellicht dat dan de gemeente die vervolg-
kosten voor hare rekening neemt. Er werd
verder nog op gewezen, dat de rijksontvan
ger in dezen volstrekt niet zijn bevoegdhe
den te buiten gaat en de woordvoerders, die
deze klachten te berde brachten, begrepen
dat ook zeer goed.
De heer Bok is door den heer Borkert uit
het rijksmuseum weggehaald, omdat deze
heer over de Arbeidsbeurs en de Werkloos
heidsverzekering door de rede van den heer
Verstegen andere ideeën heeft gekregen en
dit instituut wil handhaven.
Bij het Grondbedrijf werd nog kortelijks
gesproken over liquidatie van diverse per-
ceelen bij openbaren verkoop, doch het Col
lege voelt daar begrijpelijkerwijs niet veel
voor, zoolang niet de nood dringt. Wij kun
nen het ons indenken.
Bij de uitgaven zaten we plotseling mid
denin een heftig incident. Mevrouw Van
dier Hulst drong er bij den Burgemeester op
aan op den post politie niet te veel te bezui
nigen wegens de onveiligheid tegenwoordig
in de gemeente. De Burgemeester vloog
overeind als een kalkoensche haan, die plot
seling een roode lap voor zich ziet (en het
was maar een heel onnoozel rose doekje) en
antwoordde, dat mevrouw zich maar tot de
regeering in Den Haag moest wenden, in
dien zijn 's burgemeesters beleid haar
niet aanstond.
Bom! die zat en Mevrouw Van der Hulst
had er niet van terug. Maar ze kreeg hulp.
Eerst kwam de heer Zondervan. Denk er
om, zei de Burgemeester, geen woord over
de politie, anders smoor ik je! Meneer de
Voorzitter.zei de heer Zondervan. Ik
roep u tot de orde. Bom, die zat alweer en
de heer Zondervan had er niet van terug.
Volgde de heer Borkert. Heb je wel eens
een inktkoker naar je hoofd gehad? vroeg
de Burgemeester. BomI die zat. Ook de heer
Borkert had er niet van terug.
Zoo ontdoet men zich van lastige vragers.
Wie volgt? De heer Heijblok legde het iet
wat tactischer aan en wees er op, dat de
Raad nu wel gelden moest voteeren voor de
politie, maar volstrekt niet wist wat en hoe
er op den post politie bezuinigd was. En
ziet! deze heer kreeg antwoord.
Dat had u niet gedacht, hè, dat onze goed
moedige burgemeester zoo uit zijn slof kon
schieten. De Raad was er stil van geworden
en de respectieve harten klopten hoorbaar.
De heer Eijlders deed' eenige voorstellen
tot afschaffing van de subsidies Openbare
Leeszaal en Schoolreisjes. Spr. meende, dat
de kinderen zeer goed te voet de duinen kon
den intrekken en er geen noodzakelijkheid
was voor dezen post. De Raad oordeelde ge
lukkig anders en liet de kinderen althans
niet het slachtoffer worden van den grooten
Europeeschen oorlog, waardoor de gemeente
Helder thans in zak en asch zit. De heer
Van Dam noemde dit het ontketenen van
een relletje, toen men van hnks zich daar
tegen verzette. Ook de bezoekers van de
Openbare Leeszaal zullen hun instituut be
houden. De heer Smits besprak de Ouder-
commissies. Daar hiervan blijkbaar niet veel
actie meer uitgaat, was de post op de be-
grooting gehalveerd. De heer Smits wilde
hem weder verdubbelen; hij meende, dat de
weinige activiteit dezer commissies te wijten
is aan onvoldoende bekendheid van de- ziide
der ouders. Hij stelde voor de vergaderingen
te oonvooeeren door middel eener circulaire
inplaats van, zooals thans, den kinderen de
boodschap mee te geven. Hoewel de begroo-
tingspost niet werd veranderd, deed1 de voor
zitter toezegging dat in zoo'n geval niet
angstvallig zal worden gekeken naar een
paar gulden meer of minder. Hopen wij, dat
de actie succes heeft.
He heer Heijblok vroeg in een onbewaakt
oogenbbk stemming over den post van
1000 voor de stafmuziek, dien hjj weer op
de begrooting wilde zien geplaatst. De Raad
liet hem heelemaal alleen staan. Immers, er
was, nadat aanvankelijk het bedrag weer op
de begrooting was geplaatst, een gewijzigde
nota van wijziging gekomen, waarbij het op
nieuw werd teruggenomen, dus het was on-
