Begraven Geld Eerste Blad. BUITENLAND DB Pyoa pytabak. Keelontsteking Abdijsiroop Yereeniging tot bestrijding der Tuberculose. Nr. 6994. DINSDAG 3 MAART 1925. Dnndag 8 Maart6.12 aar. DE POLITIEKE CONSTELLATIE IN EUROPA. De Engelsche buitenlandsche politiek. Het Duitsche garantie*voorstel. Uit Londen wordt aan de Telegraaf ge meld: De liberale partij in het Lagerhuis zal a.s. Donderdag een debat over de bui tenlandsche politiek inleiden. De bedoe ling daarvan is, zoo mogelijk over dat on derwerp een verklaring uit te lokken van den minister van Buitenlandsche zaken, Austen Chamberlaln, dde den daarop vol genden dag naar Genève zal vertrekken ter bijwoning van de samenkomst van den Volk en bondsraad. Naar verwacht wordt, zal Chamberlaln Vrijdag of Zaterdag te Parijs een bespre king hebben met Herriot en dit onderhoud met den Franschen premier en chef van den Quai d'Orsay zal wellicht betrekking hebben op de een af andere garantie voor Frankrijke veiligheid. Het is ook beet mo gelijk, dat Chamberlain zijn Franschen collega eenige aanduiding zal geven van de voor te stellen Briteche amendementen op het protoool van Genève. Met zekerheid is hier echter dienaangaande niets be kend. De doorgaans goed-ingeliohte politieke correspondent van het Londensche Zon dagsblad de „Obeerver", constateert, dat Frankrijk in zekeren zin op leiding uit Londen hoopt en dat Duitschland in span ning op een beslissing wacht De buitenlandsche politiek der Brit- sche regeering houdt zich, zegt hij, bezig met twee soorten problemen: lo. met de reeds in groote trekken vast gelegde problemen, zooals die der ontrui ming van Keulen, het protoool van Genève en de intergeallieerde schulden, en 2o. met de veel belangrijker kwestie van 9ntwikkeling der groote politiek in Europa. De geschiedenis der laatste 11 Jaren heeft aangetoond, dat de Briteche buiten landsche politiek van beslissend belang voor Europa is. Chamberlain is van plan, de richtlijnen der Briteche buitenlandsche politiek voor langen tijd vast te leggen. Uit zijn uitingen tot dusverre is bekend dat een politiek van isolement een ana chronisme is, en wel ten gevolge van de ontwikkeling van het vliegwezen. Het Ka naal sluit Eu geland niet meer van Europa af. De Britache politiek moet rekening hou den met het geheele Empire en kan der halve geen hinderlijke verplichtingen op zich nemen. Het protocol van Genève is niet uit te voeren, daar de tijden er" voor nog niet rijp zijn. Daarom moet men in zijn plaats een anderen veiligheidsmaat regel nemen. De oplossing ligt in een nieuw verdrag met Frankrijk, welks vorm nog grondig bestudeerd zal moeten wor den. De vrees van Frankrijk voor Duitsch land is in vele opzichten begrijpelijk, en in Europa kan dan ook geen veiligheid bestaan zoolang deze vrees niet overbodig is geworden. Daarom moet in de eerste plaats Frankrijk, met inachtneming van de Britsche belangen, tevreden worden gesteld. Een nieuwe Fransch-Engelsche Entente zal de grondslag van den Euro peeschen vrede zijn, waarop het overige gebouw van Duitschlands herstel zal wor den opgetrokken. Wanneer door het vei* drag met Frankrijk de veiligheid van dit land metterdaad gewaarborgd wordt, kan wel worden gehoopt, dat de geallieerden het Rijnland geheel zullen ontruimen, waarmee ongetwijfeld Ihutechland zal kunnen instemmen en waartoe bet zal wil len medewerken. Uit Parfla verneemt de Telegr: In zake het vraagstuk van de Fransohe veiligheid, zijn groote dingen in voorbe reiding. Het Duitsche voorstel van garan tiepact, dat deze maand tweemaal toege licht werd, op 9 en 20 Februari, wordt niet langer zonder meer door Frankrijk afgewezen. Verschillende bladen lieten dit de laatste dagen reeds veronderstellen. Vooral de „Quotidfen" drong er op aan het Duitsche voorstel aan te hooren en dit deed! merkwaardigerwijze ook Bainville in de „Action Frangaise". Herriot heeft zich in de Senaatscommis sie over deze zaak uitgelaten en verklaard, dat» het uur niet meer ver af is dat Duitschland voorstellen zal doen, welke Frankrijk echter alleen zal aanvaarden in het volledige en onaangetaste kader van het geheele tractaat van Versailles, vooral met de verzekering, dat alle gren zen der Duitschland omringende landen op gelijke wijze beschermd rullen worden. Deze formule is soepeler dan zij lijkt. Zoowel Bainville als Pertinax laten door schemeren dat het niet onmogelijk Is, dat Duitschland een wijziging van de couloir van Danzig toegezegd is en ten einde de genoegdoening te krijgen omtrent Opper- Silezië en Oostenrijk, zou Duitschland, na toegelaten te zijn tot den Volkenbond en den Raad van den Volkenbond, kunnen rekenen op artikel 19 van het Covenant, dat de mogelijkheid van territoriale wijzi gingen opent Bainville meent dat Polen, dat het gelag van de regeling zou moeten betalen, gebaat zou zijn bij de verzekering van den vrede in Europa en daarvoor iets over mag hebben. Voorlooplg zijn dit alles nog vage denk beelden. Herriot heeft medegedeeld, dat Frank rijk een conferentie voorstelt, die slechts een eenvoudige gedachtewisseling zou zijn en plaats zou hebben te Brussel, na de zitting van den Raad van den Volkenbond. Duitschland zou in zake de ontwajfening Slechts gehoord worden over de modalitei ten, waarover de geallieerden het eens ge worden zouden zijn. Aangaande de Wrangelvloot zelde Her riot, dat slechts een oorlogsbodem, na re paratie van een jaar, in. gebruik kan wor den genomen. DUITSCHLAND. President Ebert t Onder dfe laatste berichten in ons num mer van Zaterdag vermeldden wij het overlijden van Dcuitschland's president, F. Ebert. Zaterdagmorgen trad plotseling een verergering van zijn toestand in, de buikvliesontsteking verergerde, en, zon der tot bewustzijn te zijn gekomen, trad te 9.65 de dood in. De doodsoorzaak ont stond evenwel niet rechtstreeks tengevol ge van de buikvliesontsteking, maar door darmverlamming. Zijn overlijden heeft op de Berlijnsche bevolking een diepen in druk gemaakt; alle openbare vergaderin gen zijn afgelast, de beurs blijft gesloten, openbare en vele andere gebouwen vlag gen halfstok. De Rijksdag hield Maandag middag te drie uur een rouwbijeenkomst. Ook buitenlandsche gezantschappen heb ben de vlag halfstok geheechen. Namens koning Albert van België heeft d'e hofmaarschalk een bezoek .bij den Duit- schen gezant afgelegd. De opperbevelheb ber van de Fransche troepen te Dussel- dorp heeft de rijksregeering deelneming betuigd; uit alle deelen van Duitschland komen onophoudelijk betuigingen van deelneming; de Norddeutsche Lloyd heeft al haar schepen bevolen de vlaggen half- Ingezooden Mrdedeellng, HEERENBAA! A per J pond 75 ets. ii 4 ii ii GROSSIER: C. J. Belmers, Helder. In Parijs achtte men den overleden pre sident boog. Voor zichzelf had hij er geen vijanden. Men wist wat men aan hem had, maar niet wat men in zijn plaats zou krij gen. In rechtsche kringen in Frankrijk acht men door zijn dood de Duitsche re publiek onthoofd: met Ebert zou de laat ste echte republikein verdwenen zijn. De oppositie denkt thans aan Hindenburg, zelfs zou de weg voor den ex-kroonprins I Plaate l°°T Frank"heeft het land meer dan iets anders voor lx* tot van Rusland gevrljwaarf. Ingezonden Mededeellng. Gebruik AKKLR'a stok te zetten. Er zal een nationale rouw voor acht dagen worden uitgeschreven. De verkiezing van een nieuwen rijks president zal thans waarschijnlijk in den loop van deze maand worden uitgeschre ven. Tot zoolang treedt d!e rijkskanselier als waarnemend rijkspresident op. Ebert wordt Woensdag op staatskosten begraven in zijn geboorteplaats, Heidel- berg. De staatssecretaris dr. Meissher, die bij het overlijden tegenwoordig was, heeft kort daarna een bezoek gebracht aan den rijkskanselier om dezen de droeve tijdig mede te deelen. Deze heeft daarop in een korte zitting van het rijkskabinet hulde gébracht aan de nagedachtenis van den overleden president wiens dood geheel de beschaafde wereld' treffen zal. Hij wees op de voortreffelijke wijze waarop Ebert zijn taak heeft vervuld!. Voor het paleis van den president ston den Zaterdag den ganschen dag honder den nieuwsgierigen. De standaard van den president waait halfstok van het dak; twee onbeweeglijke schildwachten houden aan weerskanten van den ingang de wacht. Auto's van vreemde gezantschap pen en andere belangstellenden rijden af en aan. De Berlijnsche bladen schetsen in uit voerige artikelen den persoon van den overleden staatspresident over wien alle, zonder onderscheid, vol lof spreken. Het Berl. Tageblatt merkt op, dat Ebert de na tie twee maal van den rand des afgronds heeft gered> en wel tijdens de revolutio naire onlusten en tijdens de ergste in flatie. Met veel tact en fijngevoeligheid was hij verheven boveif alle partijen; slechts het heil van zijn vaderland stond hem voor oogen. De Yoas. Zeitung zegt, dat hij het slachtoffer is geworden van zijn onverpoosden arbeid. Hij stond recht op in een zee van dwaasheid en gemeen heid. Het buitenland, aldus laat zich het soc. dem. orgaan de „Vorwërts" uit, be sefte veel beter wat Duitschland aan Ebert bezat dan Duitschland zelf. Hij was een man, een geschiedkundige persoon lijkheid. De Duitsch-Nationale bladen zijn minder vriendelijk; de Lokal-Anzeiger meent, dat Ebert nimmer vergat sociaal democraat te zijn en bij de oplossing van minister-crisissen niet steeds boven de par tijen stond. Maar ook dit blad roemt Eberts tact en bescheidenheid en waardig heid, al was hij geen heldhaftige figuur. De Tag meent, diat Ebert zich in de laat ste jaren van revolutionair tot bourgeois had ontwikkeld. FEUILLETON. door GEORGE A. BIRMINGHAM. NEGENTIENDE HOOFDSTUK. Kanunnik Sylvestre begreep den toe stand in het kamp niet. Ik twijfel of hij goed begreep, dat er daar twee vijande lijke legers lagen. Hij wist stellig ®f van Josephine's conferentie met Hard> nn den vorigen avond of dat Hardv het heele kamp had overgegeven op de eetzaal van de manschappen na. Toen hij door den ingang naast het wachthuis liep, bevond hij zich te midden van een opgewonden groep republikein- sche officieren. Zij hadden ontdekt dat Josephine vermist werd. De auto waarin zij den vorigen dag gekomen was, stond er nog, en zij had niet gezegd, dat zij weg wilde gaan. De onaangename conclusie lag voor de hand. Zij was ontvoerd. Het scheen ook düidelljk, dat Hardy haar ont voerd moest hebben. Er was niemand an ders, die het gedaan kon hebben. Gelukkig was kanunnik Sylvestre zoo verstandig, om niets aangaande haar te zeggen. Het kwam bij niemand ook maar een oogenblik op, dat hij iets met haar te maken kon hebben. Geen burger in Ierland zou een hand durven slaan aan een dame gelijk de Welsprekende Jose phine. Kanunnik Sylvestre, die welwillend glimlaohte, zeide, dat hij met brigade-ge neraal Hardy wilde spreken. De republlkelnsche officieren hielden langdurig overleg. Ten slotte kwamen zij op den inval om kanunnik Sylvestre als een soort van afgezant te gebruiken. Zjj stelden een ultimatum op en gaven het hean mee, om het aan Hardy te overhan digen. Het was een vreeslijk stuk en heel lang, ofschoon op geen stukken na zoo lang als een van Josephine's redevoerin gen. Het belangrijkste gedeelte ervan was een bedreiging met het openen van het vuur op Hardy's kwartier, tenzij Jose phine binnen het uur ongedeerd aan hen uitgeleverd werd. Zij lieten kanunnik Syl vestre het stuk lezen en belastten hem ermee, Hardy duidelijk te maken dat het hun ernst was met wat zij zelden. Hij werd naar de open ruimte voor de eetkamer gebracht. De republikeinsche schildwachten, die met dubbe 1 loops-jaoh t- geweren gewapend waren en cigaretten rookten, waren aan de eene zijde van dit betwiste gebied. Hardy's schildwachten, twee in getal, met geweren gewapend en cigaretten rookende, waren voor de deur van de eetzaal opgesteld. Hun bevelen wa ren blijkbaar heel streng. Zij wilden, naar 't scheen, kanunnik Sylvestre niet toe staan het neutrale terrein over te steken, waar zij' met Hardy overleg hadden ge houden. Na een kwartier waohtens, mocht ka nunnik Sylvestre verder gaan, alleen en met de handen boven het hoofd. Hij werd in de eetzaal toegelaten en was zeer ver baasd over hetgeen hij daar zag. Het heele leger van Hardy, behalve de twee schlldr Ingezonden Mededeellng. waohten, was hard aan het graven. Er wa ren niet genoeg spaden voor acht-en-veer- tig man, zoodat sommigen met kolen- sohoppen werkten, anderen met houten ra dschappen, die gemaakt waren van de deksels van pakkisten. Hardy leidde zelf de operaties. Toen kanunnik Sylves tre binnenkwam, was ongeveer een vierde gedeelte van de geheele oppervlakte om gespit. Hardy kwam naar voren en zelde hem hartelijk goeden dag. „Het spijt mij, dat mijn manschappen u zoo lang hebben laten wachten," zelde hij. „Zoedra ik wist dat u het was, heb ik bevel gegeven om u dadelijk binnen te laten. Eigenlijk wilde ik u heel graag spreken. Ik wil u een vraag doen. Dit is toch de plaats waar u het Hunnebed van daan hebt gehaald?" Kanunnik Sylvestre staarde hem ver baasd aan. Het allerlaatste wat £Jj ver wacht had, was dat men hem over die steenen zou raadplegen en hij dacht dat Hardy in een kritieken en hoogst gevaar lijken toestand was. „Ik heb een brief voqt u," zeide hij, „een vrij dringenden brief." Hij nam het ultimatum uit zijn zak. Hardy ihaakte een terzijdestellende 'be weging met zijn hand. „Best," zeide hij. „die kan waohten. Maar zeg u mij eens, hebt u hiér die Hun nebedden gevonden?" „Ja," zeide Sylvestre. „Ten minste een paar steenen ervan. Andere lagen verder op, op de plaats waar nu de keuken staat. Maar ik vrees dat u er geen meer zult vinden. Ik heb alle die er waren meegeno men. Bovendien dient het nergens toe, om uit gaat. De grondwet schijnt zich niet te gen opvolging van iemand uit een der vroegere dynastiën te verzetten en ver leent het staatshoofd uitgebreide macht. Alle Londensche avondbladen wijden ln sympathieken toon gestelde artikelen aan den overledlen Duitsohen rijkspresident, waaruit groote waardeering spreekt voor bet barakter van den overledene, wiens kalmte en bekwaamheid om ln bewogen tijdten het land tegen de binnenlandsche gevaren te beschermen vooral worden ge roemd. Ebert was 4 Februari 1871 geboren en is dus 64 jaar geworden. Hij was de zoon van een kleermaker te Heidelberg, waar hij de volksschool afliep en bij een zadel maker ln de leer kwam. Tot zijn dood is hij lid gebleven van de vereenlging van zadelmakersgezellen. In 1891, op 20- jarigen leeftijd, trad hij in dienst der so cialistische partijpers, te Bremen. Na de ineenstorting van het keizerrijk stelde Ebert zich met Scheidémann op 9 Nov. 1918 aan het hoofd' der omwenteling en nam het ambt van rijkskanselier op zich, diat hij twee dagen vervulde, waarna hij leider werd van den raad van volksge- mathtigden, die het bewind in handen na men. Op 11 Febr. 1919 werd' hij tot voor- loopig rijkspresident gekozen, in welke functie hij 9 Juli van d)at jaar dé wet tot het sluiten van vrede met de ge allieerden dosr de Nationale vergadering met 208 tegen 116 stemmen aangenomen, bekrachtigdei In 1922 werd' hij opnieuw voor 8 jaar herkozen; dit jaar zou hij we derom zijn afgetreden. Zijn groote verdiensten kwamen in 1904 op het partijcongres der S. D. A. P. aan den dag. Als lid van diat 'bestuur toonde Ebert zich een man, die op onnavolgbare wijze de 'kunst verstond om ook bij schijnbaar hopelooze debatten, die op niets dreigden ifit te loopen in heldere formuleeringen de onderscheidene standpunten vast te leggen zoo duidelijk er precies, dat het voor de debaters soms een schoorvoetend erkende openbaring was. En dan wist hij altijd1 het gemeenschappelijke in de ver scheidenheid) der meeningen te ontdek ken en opnieuw te formuleeren, zoodat hij steeds ln hooge mate tot de vrucht baarheid der beraadslagingen placht bij te dragen. Toen Ebert in 1912 lid van den Duit- schen rijksdag werd, toonde hij alras de man te zijn, dien de nieuwe sociaal-demo cratische fractie noodig had. Hij was haar ziel, haar geestelijk hoofd. In den ooriog bleef hij dat, maar gaande weg groeide nog gedurende de jaren van den veldtocht zijn politieke gezichts kring en ook de kring van zijn politieke werkzaamheid buiten het eigenlijke perk van zijn partij. Hij voerde meer en meer algemeen Duitsche politiek, was in den engeren zin des woords nauwelijks partij man meer. Toen men eindelijk te hoogster plaatse aan die leiders van de sociaal-democratie de volle waarheid meedeelde over de ho peloosheid van den militairen toestand en een beroep deed' op hun hulp en medewer king hadden deze met het volste recht kunnen zeggen: nu is het te laat. Maar niemand heeft meer dan Ebert in die da gen gedaan om Duitschland voor een chaos te behoeden. Zijn deelneming aan de regeering Max van Baden, van socia- ernaar te graven. Zij zijn niet begraven." „Ik zoek niet naar meer steenen," zeide Hardy. „Ik ik ik Uet vebaast mij niet alleen dat hij het een beetje lastig vond om te zeggen wat hij deed. Maar ten slotte viel hem toch een soort van ver klaring in. „Ik maak het terrein gereed om ze weer op hun plaats te brengen. Dat is tooh hetgeen u wilt doen, niet?" Niemand op de wereld behalve kanun nik Sylvestre zou dat gloofd hebben. Maar hij scheen volkomen voldaan en dankte Hardy warm dat hij zooveel moeite nam. Daarna duwde hij het republikeinsche ultimatum in Hardy's handen. „Ik wilde graag, dat u dit las," zelde hij. „Het is werkelijk heel dringend." Hardy, die ten aanzien van de steenen min of meer tevreden gesteld was, las het ultimatum door. Daarna floot hij. „Weet u waar het over gaat?" vroeg hij „Ja. Ik heb het gelezen." „Nu,"«zeide Hardy, „hebt u er iets tegen om terug te gaan en hun te zeggen dat ik de Welsprekende Josephine niet heb en wat meer is dat ik haar geen uur zou houden, als ik haar had. Het kan zijn dat zij er smul in hebben om zich blaren aan hun hoofd te laten praten door woeste vrouwen, maar ik niet. Maar zeg hun dat ik veel liever een menschenverscheurenr de tijgerin in het kamip los zou laten rond- loopen dan Josephine Willbred." Thans legde kanunnik Sylvestre een hoeveelheid wijsheid en behoedzaamheid aan den dag die ik nooit van hem ver wacht zou hebben. (Wordt vervolgd). Toen eeft president aan het hoofd van de republiek moest worden gekozen, kwam het in niemand meer op, dat dit iemand anders dan Ebert kon zijn. In veel opzichten was de vervulling van dit ambt voor Ebert een martelaarsschap. De president heeft volgens de grondwet een vooral representatieve en ornamen- teele taak te vervullen. Moge zulk een taak al moeilijk zijn ln rustige tijden, die representatie van een nieuw staatsleven, dat zich eerst langzamerhand gezag en populariteit kan verschaffen, komt daar op neer, dat men als de zinnebeeldige ver persoonlijking van het nieuwe het mik punt wordt van alle crltiek en alle onte vredenheid. Dat is Ebert dan ook geweest en alleen aan uiterste vastheid van over tuiging en inzicht is het te danken ge weest, dat hij langzaam meer en meer de algemeene achting heeft verworven. In den laatsten tijd van zijn regeering was hij meer nog dan vroeger het slacht offer van een lastercampagne, die dienen moest om hem zoowel by uiterst links als bij uiterst rechts onmogelijk te maken en zijn herverkiezing als president te ver ijdelen. De a.8. presidentsverkiezing. Berlijn, 2 Maart De presidentsverkie zing in verband met Ebert's overlijden, zal waarschijnlijk op 26 April worden gehou den. Als candidaten voor het presidentschap hoort men in het openbaar reeds de na men van Cuno, Marx, Luther en Loebe noemen. ENGELAND. De conferentie der Britsche vlootvoogden te Singapore. Een aantal Engelsche oorlogsbodems en oorlogsschepen van de dominions zijn te Singapore binnengeloopen, waar Dinsdag de aangekondigde conferentie tusschen de maritieme gedelegeerden van Engeland en de dominions begint Men neemt de grootste geheimhouding in aoht FRANKRIJK. Het handelsverdrag met Duitschland. Minister Raynaldy en von Trendelen- burg hebben Zaterdag een Fransch- !Duitsch economisch modus vivendi ge- teekend. Er zijn brieven gewisseld, waar in de overeenstemming wordt geconsta teerd. Deze zullen onverwijld gepubli- oeerd worden. BELG IE. De ontbinding der Kamer. Den 7en Maart zal het koninklijk besluit - verschijnen, waarbij de Kamer wordt ont bonden en de nieuwe verkiezingen op 6 April en de bijeenkomst van het parle ment op 28 April worden vastgesteld. Dit is de twaalfde Kamerontbinding in België sedert 1880. TURKIJE. De opstand der Koerden. De „Times" imeldt uit Konstantinopel: De telegrammen, die Zaterdag te Angora ontvangen zijn, luiden gunstiger voor de Turksche regeering. De opstandelingen zijn (naar werd gemeld) door de inwoners uit Karpoet verdreven; tevens wordt ge meld, dat Diarbekir, Arghane en Malatla nimmer door de rebellen veroverd zijn. Er is sprake van dat de dagbladen, die aansprakelijk zijn voor deze valsche be richten, gestraft zullen worden. Men wacht met belangstelling si welke maat regelen genomen zullen worden tegen het blad, dat den val dezer plaalseu gemeld heeft. Turkije en Griekenland. Londen, 2 Maart. De onderhandelingen te Athene tusschen den Griekschen en den Turkschen. afgevaardigde ln de uit- wisselingsoommissie hebben geen resul taat opgeleverd, daar de Turk zijn ver* zoeningsaanbod van Woensdag niet offi cieel gestand kon doen. Hij verklaarde nu, dat een vriendschappelijke regeling mogelijk is, mtis Griekenland zijn beroep op den volkenbond Intrekt. De Griek weigerde daarin te treden. Zoolang de Volkenbond' niet bijeen ls geweest en Angora zijn standpunt niet prijs geeft en uitdrukkelijk aan de oommissie verklaart, dat het de acht metropolieten niet over de grens zal zetten, ls geen hervatting der besprekingen te verwachten. Ingezonden Mededeellng. Geestelijke en lichamelijke kracht vol gen na tijdelijk gebruik van Foetert Maagpillen. Dit geneesmiddel regelt de gal, bevordert de spijsvertering, ver schaft normale werking der ingewanden, en helpt de lever om gezond, voedend bloed te vormen. Alle leden der familie kunnen dit welbekend huismiddel veilig toepassen. Prijs per flacon van vijftig versuikerde pillen 0.66; ln apotheken en drogistzaken. HELDERSCHECOURANT Lloht op voor Auto's en Fietsen i Woensdag 4 6 14 echte friesche a «i ^v. a a listisch partijstandpunt scherp gecriti- a T de S*1 seerd e® zelfs ais verraad bestempeld, Ccatarrh, bronchitis, schorheid. 46) Het Consultatiebureau ie geopend weke lijks Woensdag van 2—3 uur, in de voor malige Stads-Apotheek naast het Ziekenhuis. Consult kosteloos.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1925 | | pagina 1