Begraven Geld
Eerste Blad.
BUITENLAND
DB Pyoa pytabak.
Keelontsteking
Abdijsiroop
Yereeniging tot bestrijding der Tuberculose.
Nr. 6994.
DINSDAG 3 MAART 1925.
Dnndag 8 Maart6.12 aar.
DE POLITIEKE CONSTELLATIE IN
EUROPA.
De Engelsche buitenlandsche politiek.
Het Duitsche garantie*voorstel.
Uit Londen wordt aan de Telegraaf ge
meld: De liberale partij in het Lagerhuis
zal a.s. Donderdag een debat over de bui
tenlandsche politiek inleiden. De bedoe
ling daarvan is, zoo mogelijk over dat on
derwerp een verklaring uit te lokken van
den minister van Buitenlandsche zaken,
Austen Chamberlaln, dde den daarop vol
genden dag naar Genève zal vertrekken
ter bijwoning van de samenkomst van den
Volk en bondsraad.
Naar verwacht wordt, zal Chamberlaln
Vrijdag of Zaterdag te Parijs een bespre
king hebben met Herriot en dit onderhoud
met den Franschen premier en chef van
den Quai d'Orsay zal wellicht betrekking
hebben op de een af andere garantie voor
Frankrijke veiligheid. Het is ook beet mo
gelijk, dat Chamberlain zijn Franschen
collega eenige aanduiding zal geven van
de voor te stellen Briteche amendementen
op het protoool van Genève. Met zekerheid
is hier echter dienaangaande niets be
kend.
De doorgaans goed-ingeliohte politieke
correspondent van het Londensche Zon
dagsblad de „Obeerver", constateert, dat
Frankrijk in zekeren zin op leiding uit
Londen hoopt en dat Duitschland in span
ning op een beslissing wacht
De buitenlandsche politiek der Brit-
sche regeering houdt zich, zegt hij, bezig
met twee soorten problemen:
lo. met de reeds in groote trekken vast
gelegde problemen, zooals die der ontrui
ming van Keulen, het protoool van Genève
en de intergeallieerde schulden, en
2o. met de veel belangrijker kwestie
van 9ntwikkeling der groote politiek in
Europa.
De geschiedenis der laatste 11 Jaren
heeft aangetoond, dat de Briteche buiten
landsche politiek van beslissend belang
voor Europa is. Chamberlain is van plan,
de richtlijnen der Briteche buitenlandsche
politiek voor langen tijd vast te leggen.
Uit zijn uitingen tot dusverre is bekend
dat een politiek van isolement een ana
chronisme is, en wel ten gevolge van de
ontwikkeling van het vliegwezen. Het Ka
naal sluit Eu geland niet meer van Europa
af.
De Britache politiek moet rekening hou
den met het geheele Empire en kan der
halve geen hinderlijke verplichtingen op
zich nemen. Het protocol van Genève is
niet uit te voeren, daar de tijden er" voor
nog niet rijp zijn. Daarom moet men in
zijn plaats een anderen veiligheidsmaat
regel nemen. De oplossing ligt in een
nieuw verdrag met Frankrijk, welks vorm
nog grondig bestudeerd zal moeten wor
den. De vrees van Frankrijk voor Duitsch
land is in vele opzichten begrijpelijk, en
in Europa kan dan ook geen veiligheid
bestaan zoolang deze vrees niet overbodig
is geworden. Daarom moet in de eerste
plaats Frankrijk, met inachtneming van
de Britsche belangen, tevreden worden
gesteld. Een nieuwe Fransch-Engelsche
Entente zal de grondslag van den Euro
peeschen vrede zijn, waarop het overige
gebouw van Duitschlands herstel zal wor
den opgetrokken. Wanneer door het vei*
drag met Frankrijk de veiligheid van dit
land metterdaad gewaarborgd wordt, kan
wel worden gehoopt, dat de geallieerden
het Rijnland geheel zullen ontruimen,
waarmee ongetwijfeld Ihutechland zal
kunnen instemmen en waartoe bet zal wil
len medewerken.
Uit Parfla verneemt de Telegr:
In zake het vraagstuk van de Fransohe
veiligheid, zijn groote dingen in voorbe
reiding. Het Duitsche voorstel van garan
tiepact, dat deze maand tweemaal toege
licht werd, op 9 en 20 Februari, wordt
niet langer zonder meer door Frankrijk
afgewezen. Verschillende bladen lieten
dit de laatste dagen reeds veronderstellen.
Vooral de „Quotidfen" drong er op aan het
Duitsche voorstel aan te hooren en dit
deed! merkwaardigerwijze ook Bainville in
de „Action Frangaise".
Herriot heeft zich in de Senaatscommis
sie over deze zaak uitgelaten en verklaard,
dat» het uur niet meer ver af is dat
Duitschland voorstellen zal doen, welke
Frankrijk echter alleen zal aanvaarden
in het volledige en onaangetaste kader
van het geheele tractaat van Versailles,
vooral met de verzekering, dat alle gren
zen der Duitschland omringende landen
op gelijke wijze beschermd rullen worden.
Deze formule is soepeler dan zij lijkt.
Zoowel Bainville als Pertinax laten door
schemeren dat het niet onmogelijk Is, dat
Duitschland een wijziging van de couloir
van Danzig toegezegd is en ten einde de
genoegdoening te krijgen omtrent Opper-
Silezië en Oostenrijk, zou Duitschland, na
toegelaten te zijn tot den Volkenbond en
den Raad van den Volkenbond, kunnen
rekenen op artikel 19 van het Covenant,
dat de mogelijkheid van territoriale wijzi
gingen opent Bainville meent dat Polen,
dat het gelag van de regeling zou moeten
betalen, gebaat zou zijn bij de verzekering
van den vrede in Europa en daarvoor iets
over mag hebben.
Voorlooplg zijn dit alles nog vage denk
beelden.
Herriot heeft medegedeeld, dat Frank
rijk een conferentie voorstelt, die slechts
een eenvoudige gedachtewisseling zou zijn
en plaats zou hebben te Brussel, na de
zitting van den Raad van den Volkenbond.
Duitschland zou in zake de ontwajfening
Slechts gehoord worden over de modalitei
ten, waarover de geallieerden het eens ge
worden zouden zijn.
Aangaande de Wrangelvloot zelde Her
riot, dat slechts een oorlogsbodem, na re
paratie van een jaar, in. gebruik kan wor
den genomen.
DUITSCHLAND.
President Ebert t
Onder dfe laatste berichten in ons num
mer van Zaterdag vermeldden wij het
overlijden van Dcuitschland's president,
F. Ebert. Zaterdagmorgen trad plotseling
een verergering van zijn toestand in, de
buikvliesontsteking verergerde, en, zon
der tot bewustzijn te zijn gekomen, trad
te 9.65 de dood in. De doodsoorzaak ont
stond evenwel niet rechtstreeks tengevol
ge van de buikvliesontsteking, maar door
darmverlamming. Zijn overlijden heeft op
de Berlijnsche bevolking een diepen in
druk gemaakt; alle openbare vergaderin
gen zijn afgelast, de beurs blijft gesloten,
openbare en vele andere gebouwen vlag
gen halfstok. De Rijksdag hield Maandag
middag te drie uur een rouwbijeenkomst.
Ook buitenlandsche gezantschappen heb
ben de vlag halfstok geheechen.
Namens koning Albert van België heeft
d'e hofmaarschalk een bezoek .bij den Duit-
schen gezant afgelegd. De opperbevelheb
ber van de Fransche troepen te Dussel-
dorp heeft de rijksregeering deelneming
betuigd; uit alle deelen van Duitschland
komen onophoudelijk betuigingen van
deelneming; de Norddeutsche Lloyd heeft
al haar schepen bevolen de vlaggen half-
Ingezooden Mrdedeellng,
HEERENBAA!
A per J pond 75 ets.
ii 4 ii ii
GROSSIER: C. J. Belmers, Helder.
In Parijs achtte men den overleden pre
sident boog. Voor zichzelf had hij er geen
vijanden. Men wist wat men aan hem had,
maar niet wat men in zijn plaats zou krij
gen. In rechtsche kringen in Frankrijk
acht men door zijn dood de Duitsche re
publiek onthoofd: met Ebert zou de laat
ste echte republikein verdwenen zijn. De
oppositie denkt thans aan Hindenburg,
zelfs zou de weg voor den ex-kroonprins I
Plaate l°°T Frank"heeft het land meer dan iets anders voor
lx* tot van Rusland gevrljwaarf.
Ingezonden Mededeellng.
Gebruik AKKLR'a
stok te zetten. Er zal een nationale rouw
voor acht dagen worden uitgeschreven.
De verkiezing van een nieuwen rijks
president zal thans waarschijnlijk in den
loop van deze maand worden uitgeschre
ven. Tot zoolang treedt d!e rijkskanselier
als waarnemend rijkspresident op.
Ebert wordt Woensdag op staatskosten
begraven in zijn geboorteplaats, Heidel-
berg. De staatssecretaris dr. Meissher, die
bij het overlijden tegenwoordig was, heeft
kort daarna een bezoek gebracht aan den
rijkskanselier om dezen de droeve tijdig
mede te deelen. Deze heeft daarop in een
korte zitting van het rijkskabinet hulde
gébracht aan de nagedachtenis van den
overleden president wiens dood geheel de
beschaafde wereld' treffen zal. Hij wees op
de voortreffelijke wijze waarop Ebert zijn
taak heeft vervuld!.
Voor het paleis van den president ston
den Zaterdag den ganschen dag honder
den nieuwsgierigen. De standaard van
den president waait halfstok van het dak;
twee onbeweeglijke schildwachten houden
aan weerskanten van den ingang de
wacht. Auto's van vreemde gezantschap
pen en andere belangstellenden rijden af
en aan.
De Berlijnsche bladen schetsen in uit
voerige artikelen den persoon van den
overleden staatspresident over wien alle,
zonder onderscheid, vol lof spreken. Het
Berl. Tageblatt merkt op, dat Ebert de na
tie twee maal van den rand des afgronds
heeft gered> en wel tijdens de revolutio
naire onlusten en tijdens de ergste in
flatie. Met veel tact en fijngevoeligheid
was hij verheven boveif alle partijen;
slechts het heil van zijn vaderland stond
hem voor oogen. De Yoas. Zeitung zegt,
dat hij het slachtoffer is geworden van
zijn onverpoosden arbeid. Hij stond recht
op in een zee van dwaasheid en gemeen
heid. Het buitenland, aldus laat zich het
soc. dem. orgaan de „Vorwërts" uit, be
sefte veel beter wat Duitschland aan
Ebert bezat dan Duitschland zelf. Hij was
een man, een geschiedkundige persoon
lijkheid. De Duitsch-Nationale bladen zijn
minder vriendelijk; de Lokal-Anzeiger
meent, dat Ebert nimmer vergat sociaal
democraat te zijn en bij de oplossing van
minister-crisissen niet steeds boven de par
tijen stond. Maar ook dit blad roemt
Eberts tact en bescheidenheid en waardig
heid, al was hij geen heldhaftige figuur.
De Tag meent, diat Ebert zich in de laat
ste jaren van revolutionair tot bourgeois
had ontwikkeld.
FEUILLETON.
door
GEORGE A. BIRMINGHAM.
NEGENTIENDE HOOFDSTUK.
Kanunnik Sylvestre begreep den toe
stand in het kamp niet. Ik twijfel of hij
goed begreep, dat er daar twee vijande
lijke legers lagen. Hij wist stellig
®f van Josephine's conferentie met Hard>
nn den vorigen avond of dat Hardv het
heele kamp had overgegeven op de eetzaal
van de manschappen na.
Toen hij door den ingang naast het
wachthuis liep, bevond hij zich te midden
van een opgewonden groep republikein-
sche officieren. Zij hadden ontdekt dat
Josephine vermist werd. De auto waarin
zij den vorigen dag gekomen was, stond
er nog, en zij had niet gezegd, dat zij weg
wilde gaan. De onaangename conclusie
lag voor de hand. Zij was ontvoerd. Het
scheen ook düidelljk, dat Hardy haar ont
voerd moest hebben. Er was niemand an
ders, die het gedaan kon hebben.
Gelukkig was kanunnik Sylvestre zoo
verstandig, om niets aangaande haar te
zeggen. Het kwam bij niemand ook maar
een oogenblik op, dat hij iets met haar
te maken kon hebben. Geen burger in
Ierland zou een hand durven slaan aan
een dame gelijk de Welsprekende Jose
phine.
Kanunnik Sylvestre, die welwillend
glimlaohte, zeide, dat hij met brigade-ge
neraal Hardy wilde spreken.
De republlkelnsche officieren hielden
langdurig overleg. Ten slotte kwamen zij
op den inval om kanunnik Sylvestre als
een soort van afgezant te gebruiken. Zjj
stelden een ultimatum op en gaven het
hean mee, om het aan Hardy te overhan
digen. Het was een vreeslijk stuk en heel
lang, ofschoon op geen stukken na zoo
lang als een van Josephine's redevoerin
gen. Het belangrijkste gedeelte ervan was
een bedreiging met het openen van het
vuur op Hardy's kwartier, tenzij Jose
phine binnen het uur ongedeerd aan hen
uitgeleverd werd. Zij lieten kanunnik Syl
vestre het stuk lezen en belastten hem
ermee, Hardy duidelijk te maken dat het
hun ernst was met wat zij zelden.
Hij werd naar de open ruimte voor de
eetkamer gebracht. De republikeinsche
schildwachten, die met dubbe 1 loops-jaoh t-
geweren gewapend waren en cigaretten
rookten, waren aan de eene zijde van dit
betwiste gebied. Hardy's schildwachten,
twee in getal, met geweren gewapend en
cigaretten rookende, waren voor de deur
van de eetzaal opgesteld. Hun bevelen wa
ren blijkbaar heel streng. Zij wilden, naar
't scheen, kanunnik Sylvestre niet toe
staan het neutrale terrein over te steken,
waar zij' met Hardy overleg hadden ge
houden.
Na een kwartier waohtens, mocht ka
nunnik Sylvestre verder gaan, alleen en
met de handen boven het hoofd. Hij werd
in de eetzaal toegelaten en was zeer ver
baasd over hetgeen hij daar zag. Het heele
leger van Hardy, behalve de twee schlldr
Ingezonden Mededeellng.
waohten, was hard aan het graven. Er wa
ren niet genoeg spaden voor acht-en-veer-
tig man, zoodat sommigen met kolen-
sohoppen werkten, anderen met houten
ra dschappen, die gemaakt waren van
de deksels van pakkisten. Hardy leidde
zelf de operaties. Toen kanunnik Sylves
tre binnenkwam, was ongeveer een vierde
gedeelte van de geheele oppervlakte om
gespit.
Hardy kwam naar voren en zelde hem
hartelijk goeden dag.
„Het spijt mij, dat mijn manschappen u
zoo lang hebben laten wachten," zelde hij.
„Zoedra ik wist dat u het was, heb ik
bevel gegeven om u dadelijk binnen te
laten. Eigenlijk wilde ik u heel graag
spreken. Ik wil u een vraag doen. Dit is
toch de plaats waar u het Hunnebed van
daan hebt gehaald?"
Kanunnik Sylvestre staarde hem ver
baasd aan. Het allerlaatste wat £Jj ver
wacht had, was dat men hem over die
steenen zou raadplegen en hij dacht dat
Hardy in een kritieken en hoogst gevaar
lijken toestand was.
„Ik heb een brief voqt u," zeide hij,
„een vrij dringenden brief."
Hij nam het ultimatum uit zijn zak.
Hardy ihaakte een terzijdestellende 'be
weging met zijn hand.
„Best," zeide hij. „die kan waohten.
Maar zeg u mij eens, hebt u hiér die Hun
nebedden gevonden?"
„Ja," zeide Sylvestre. „Ten minste een
paar steenen ervan. Andere lagen verder
op, op de plaats waar nu de keuken staat.
Maar ik vrees dat u er geen meer zult
vinden. Ik heb alle die er waren meegeno
men. Bovendien dient het nergens toe, om
uit gaat. De grondwet schijnt zich niet te
gen opvolging van iemand uit een der
vroegere dynastiën te verzetten en ver
leent het staatshoofd uitgebreide macht.
Alle Londensche avondbladen wijden ln
sympathieken toon gestelde artikelen aan
den overledlen Duitsohen rijkspresident,
waaruit groote waardeering spreekt voor
bet barakter van den overledene, wiens
kalmte en bekwaamheid om ln bewogen
tijdten het land tegen de binnenlandsche
gevaren te beschermen vooral worden ge
roemd.
Ebert was 4 Februari 1871 geboren en
is dus 64 jaar geworden. Hij was de zoon
van een kleermaker te Heidelberg, waar
hij de volksschool afliep en bij een zadel
maker ln de leer kwam. Tot zijn dood is
hij lid gebleven van de vereenlging van
zadelmakersgezellen. In 1891, op 20-
jarigen leeftijd, trad hij in dienst der so
cialistische partijpers, te Bremen.
Na de ineenstorting van het keizerrijk
stelde Ebert zich met Scheidémann op 9
Nov. 1918 aan het hoofd' der omwenteling
en nam het ambt van rijkskanselier op
zich, diat hij twee dagen vervulde, waarna
hij leider werd van den raad van volksge-
mathtigden, die het bewind in handen na
men. Op 11 Febr. 1919 werd' hij tot voor-
loopig rijkspresident gekozen, in welke
functie hij 9 Juli van d)at jaar dé wet tot
het sluiten van vrede met de ge
allieerden dosr de Nationale vergadering
met 208 tegen 116 stemmen aangenomen,
bekrachtigdei In 1922 werd' hij opnieuw
voor 8 jaar herkozen; dit jaar zou hij we
derom zijn afgetreden.
Zijn groote verdiensten kwamen in
1904 op het partijcongres der S. D. A. P.
aan den dag.
Als lid van diat 'bestuur toonde Ebert
zich een man, die op onnavolgbare wijze
de 'kunst verstond om ook bij schijnbaar
hopelooze debatten, die op niets dreigden
ifit te loopen in heldere formuleeringen
de onderscheidene standpunten vast te
leggen zoo duidelijk er precies, dat het
voor de debaters soms een schoorvoetend
erkende openbaring was. En dan wist hij
altijd1 het gemeenschappelijke in de ver
scheidenheid) der meeningen te ontdek
ken en opnieuw te formuleeren, zoodat
hij steeds ln hooge mate tot de vrucht
baarheid der beraadslagingen placht bij
te dragen.
Toen Ebert in 1912 lid van den Duit-
schen rijksdag werd, toonde hij alras de
man te zijn, dien de nieuwe sociaal-demo
cratische fractie noodig had.
Hij was haar ziel, haar geestelijk hoofd.
In den ooriog bleef hij dat, maar gaande
weg groeide nog gedurende de jaren van
den veldtocht zijn politieke gezichts
kring en ook de kring van zijn politieke
werkzaamheid buiten het eigenlijke perk
van zijn partij. Hij voerde meer en meer
algemeen Duitsche politiek, was in den
engeren zin des woords nauwelijks partij
man meer.
Toen men eindelijk te hoogster plaatse
aan die leiders van de sociaal-democratie
de volle waarheid meedeelde over de ho
peloosheid van den militairen toestand en
een beroep deed' op hun hulp en medewer
king hadden deze met het volste recht
kunnen zeggen: nu is het te laat. Maar
niemand heeft meer dan Ebert in die da
gen gedaan om Duitschland voor een
chaos te behoeden. Zijn deelneming aan
de regeering Max van Baden, van socia-
ernaar te graven. Zij zijn niet begraven."
„Ik zoek niet naar meer steenen," zeide
Hardy. „Ik ik ik Uet vebaast
mij niet alleen dat hij het een beetje lastig
vond om te zeggen wat hij deed. Maar ten
slotte viel hem toch een soort van ver
klaring in. „Ik maak het terrein gereed
om ze weer op hun plaats te brengen. Dat
is tooh hetgeen u wilt doen, niet?"
Niemand op de wereld behalve kanun
nik Sylvestre zou dat gloofd hebben. Maar
hij scheen volkomen voldaan en dankte
Hardy warm dat hij zooveel moeite nam.
Daarna duwde hij het republikeinsche
ultimatum in Hardy's handen.
„Ik wilde graag, dat u dit las," zelde hij.
„Het is werkelijk heel dringend."
Hardy, die ten aanzien van de steenen
min of meer tevreden gesteld was, las het
ultimatum door. Daarna floot hij.
„Weet u waar het over gaat?" vroeg hij
„Ja. Ik heb het gelezen."
„Nu,"«zeide Hardy, „hebt u er iets tegen
om terug te gaan en hun te zeggen dat
ik de Welsprekende Josephine niet heb
en wat meer is dat ik haar geen uur zou
houden, als ik haar had. Het kan zijn dat
zij er smul in hebben om zich blaren aan
hun hoofd te laten praten door woeste
vrouwen, maar ik niet. Maar zeg hun dat
ik veel liever een menschenverscheurenr
de tijgerin in het kamip los zou laten rond-
loopen dan Josephine Willbred."
Thans legde kanunnik Sylvestre een
hoeveelheid wijsheid en behoedzaamheid
aan den dag die ik nooit van hem ver
wacht zou hebben.
(Wordt vervolgd).
Toen eeft president aan het hoofd van
de republiek moest worden gekozen,
kwam het in niemand meer op, dat dit
iemand anders dan Ebert kon zijn.
In veel opzichten was de vervulling van
dit ambt voor Ebert een martelaarsschap.
De president heeft volgens de grondwet
een vooral representatieve en ornamen-
teele taak te vervullen. Moge zulk een
taak al moeilijk zijn ln rustige tijden, die
representatie van een nieuw staatsleven,
dat zich eerst langzamerhand gezag en
populariteit kan verschaffen, komt daar
op neer, dat men als de zinnebeeldige ver
persoonlijking van het nieuwe het mik
punt wordt van alle crltiek en alle onte
vredenheid. Dat is Ebert dan ook geweest
en alleen aan uiterste vastheid van over
tuiging en inzicht is het te danken ge
weest, dat hij langzaam meer en meer de
algemeene achting heeft verworven.
In den laatsten tijd van zijn regeering
was hij meer nog dan vroeger het slacht
offer van een lastercampagne, die dienen
moest om hem zoowel by uiterst links als
bij uiterst rechts onmogelijk te maken en
zijn herverkiezing als president te ver
ijdelen.
De a.8. presidentsverkiezing.
Berlijn, 2 Maart De presidentsverkie
zing in verband met Ebert's overlijden, zal
waarschijnlijk op 26 April worden gehou
den.
Als candidaten voor het presidentschap
hoort men in het openbaar reeds de na
men van Cuno, Marx, Luther en Loebe
noemen.
ENGELAND.
De conferentie der Britsche vlootvoogden
te Singapore.
Een aantal Engelsche oorlogsbodems en
oorlogsschepen van de dominions zijn te
Singapore binnengeloopen, waar Dinsdag
de aangekondigde conferentie tusschen de
maritieme gedelegeerden van Engeland
en de dominions begint Men neemt de
grootste geheimhouding in aoht
FRANKRIJK.
Het handelsverdrag met Duitschland.
Minister Raynaldy en von Trendelen-
burg hebben Zaterdag een Fransch-
!Duitsch economisch modus vivendi ge-
teekend. Er zijn brieven gewisseld, waar
in de overeenstemming wordt geconsta
teerd. Deze zullen onverwijld gepubli-
oeerd worden.
BELG IE.
De ontbinding der Kamer.
Den 7en Maart zal het koninklijk besluit -
verschijnen, waarbij de Kamer wordt ont
bonden en de nieuwe verkiezingen op 6
April en de bijeenkomst van het parle
ment op 28 April worden vastgesteld.
Dit is de twaalfde Kamerontbinding in
België sedert 1880.
TURKIJE.
De opstand der Koerden.
De „Times" imeldt uit Konstantinopel:
De telegrammen, die Zaterdag te Angora
ontvangen zijn, luiden gunstiger voor de
Turksche regeering. De opstandelingen
zijn (naar werd gemeld) door de inwoners
uit Karpoet verdreven; tevens wordt ge
meld, dat Diarbekir, Arghane en Malatla
nimmer door de rebellen veroverd zijn.
Er is sprake van dat de dagbladen, die
aansprakelijk zijn voor deze valsche be
richten, gestraft zullen worden. Men
wacht met belangstelling si welke maat
regelen genomen zullen worden tegen het
blad, dat den val dezer plaalseu gemeld
heeft.
Turkije en Griekenland.
Londen, 2 Maart. De onderhandelingen
te Athene tusschen den Griekschen en
den Turkschen. afgevaardigde ln de uit-
wisselingsoommissie hebben geen resul
taat opgeleverd, daar de Turk zijn ver*
zoeningsaanbod van Woensdag niet offi
cieel gestand kon doen. Hij verklaarde nu,
dat een vriendschappelijke regeling
mogelijk is, mtis Griekenland zijn
beroep op den volkenbond Intrekt. De
Griek weigerde daarin te treden. Zoolang
de Volkenbond' niet bijeen ls geweest en
Angora zijn standpunt niet prijs geeft en
uitdrukkelijk aan de oommissie verklaart,
dat het de acht metropolieten niet over
de grens zal zetten, ls geen hervatting der
besprekingen te verwachten.
Ingezonden Mededeellng.
Geestelijke en lichamelijke kracht vol
gen na tijdelijk gebruik van Foetert
Maagpillen. Dit geneesmiddel regelt de
gal, bevordert de spijsvertering, ver
schaft normale werking der ingewanden,
en helpt de lever om gezond, voedend
bloed te vormen. Alle leden der familie
kunnen dit welbekend huismiddel veilig
toepassen. Prijs per flacon van vijftig
versuikerde pillen 0.66; ln apotheken
en drogistzaken.
HELDERSCHECOURANT
Lloht op
voor Auto's en Fietsen i
Woensdag 4 6 14
echte friesche
a «i ^v. a a listisch partijstandpunt scherp gecriti-
a T de S*1 seerd e® zelfs ais verraad bestempeld,
Ccatarrh, bronchitis, schorheid.
46)
Het Consultatiebureau ie geopend weke
lijks Woensdag van 2—3 uur, in de voor
malige Stads-Apotheek naast het Ziekenhuis.
Consult kosteloos.