Begraven Geld
Eerste Blad.
BUITENLAND.
DONDERDAG 26 MAAR;T 1925.
63ste JAARGANG.
Ymrhfrt Dtoatog., m RedftcteuMJltgewr: a
Zij, die zich van heden
^voor minstens drie maan
den op dit blad abonneeren,
ontvangen het tot f april
gratis.
Lloht op
voor auto's en fietsen
Vrijdag 27
6.54
Uit het Britsche Lagerhuis.
Engeland en het protocol van Genève.
BIJ de tweede lezing van de Consolida
ted Funds Bill opende Henderson in het
Lagerhuis het debat over het protocol van
Genève. Hij zeide zeer teleurgesteld te
zijn over het verloop der gebeurtenissen.
Zij, die te Genève hebben deelgenomen
wereldvrede werd ondernomen, hadden
het recht te verwachten dat dit werk met
voldoende aandacht zou worden behan
deld. Het parlement diende het Protocol
onpartijdig en in alle kalmte te bespreken,
doch in plaats daarvan is een toestand ge
schapen, welke iedere discussie over het
Protocol van een hooger politiek stand
punt uit feitelijk onmogelijk maakt. Men
heeft het Protocol ernstige schade toege
bracht en zelfs getracljt het te vernietigen
alvorens het in het parlement aan de orde
kwam. In Genève werd een slag toege
bracht, die ten doel had het Protocol te
dooden. De regeering heeft een zeer ge
vaarlijke stap gedaan door zich uit te
spreken tegen de politiek, waarop het
Protocol gebaseerd is en door de voor
keur te geven aan de zeer gevaarlijke po
litiek der afzonderlijke verdragen. De
situatie werd bovendien verward door
ondeskundige kritiek en door verkeerde
voorstellingen van zaken, welke reeds on
middellijk werden gelanceerd. Het is
moeilijk te zeggen hoe het Protocol er op
het oogenblik voorstaat en de minister
van biütenlandsche zaken zou misschien
goed doen het Huis hierover nauwkeurig
in te lichten. Spreker weigert te gelooven
dat het Protocol dood is. Zoo goed als
eenstemmig hebben de vertegenwoordi
gers van 47 naties besloten het bij hun
parlementen aan te bevelen.
Henderson deed alsnog een beroep op
de regeering om het beginsel der ver
plichte arbitrage te aanvaarden. Enge
land heeft daarbij niets te verliezen, zeide
hij.
Tenslotte verklaarde Henderson met
nadruk dat de Labour-Party zich met
hand en tand zal verzetten tegen elke
pact, dat een militair en blijvend karakter
zou hebben en dat er toe zou bijdragen
de wereld in twee kampen te verdeelen.
Het parlement heeft nog. niet vernomen
welke de plannen der regeering zijn'.
Frankrijk heeft ten aanzien van het Pro
tocol de juiste houding aangenomen en
spr. wenschte nogmaals een beroep op de
Britsche regeering te doen om haar hou
ding opnieuw in overweging te nemen
en mede te werken aan de verbetering van
het werk dat te Genève werd verricht.
Bij de beantwoording van Henderson
verklaarde Austin Chamberlaln in hoofd-
DE BOER
heaefth'lln£-nde,: De Britsche regeering
IndiS en "Vta de regeeringen van
Protonni u ^roote Dominions het
den. De r»Mpi kV# kunnen aanvaar-
het Pr, t, g, ®rïng kon niet aannemen dfit
en tntnnT de veiligheid ™u verhoogen
achfde tS?5?. g 2011 leiden- Niettemin
mede ta wlïf regeering zich verplicht
beide dneie^ het bereiken van deze
tuiL'd Hot e,n en k er van over
doen FwSng^ 111 8taat is om dit te
hii HÓ geland heeft rechtstreeks belang
en u - Lgheid van Frankrijk en België
bovendien tegenover de mede-
vE6e, en,aars van het statuut van den
Volkenbond verplicht mede te werken
vrede V r^gen van een algemeenen
In Frankrijk is het verlangen naar
veiligheid zeer groot, aldus de minister,
en hebben erkend, dat Frankrijk het
recht heeft van ons een verhooging van
zijn veiligheid te verwachten, welke wij
bovendien als een gemeenschappelijk be
lang beschouwen. Wij zijn ons van niets
zoo ernstig bewust als van de noodzake
lijkheid om een politiek te vinden, die
samenwerking der naties mogelijk maakt.
Vervolgens over de Duitsche voorstel
len sprekend, zeide Chamberlaln dat hij
daarover thans meer kon mededeelen dan
vóór zijn vertrek naar Genève. Duitsch
land heeft belang bij het tot stand komen
- „-„ï, - van een speciaal verdrag en bij een betere
8 Tjen verhouding tot Frankrijk en het is be-
wereldvrede werd ondernomen. hnHden rej<j ^et beginsel van arbitrage te aan
vaarden en het nieuwe pact te ondertee
kenen. Het veiligheidspact zou de tegen
woordige grenzen aan den Rijn garan
deeren, en Duitschland is bereid de arti
kelen 42 en 43 van het Verdrag van Ver-
sailles als basis te aanvaarden.
Indien ik hetDuitsche voorstel goed
begrijp, dan beteekent het, dat Duitsch
land thans vrijwillig aanvaardt hetgeen
het tot nu toe onder den dwang van het
Verdrag van Versallles moest aanvaar
den, en dat het bereid is den oorlog als
middel ter verbetering van zijn grenzen
in het Westen zoowel als in het Oosten
uit te sluiten en iedere gedachte aan oor
log als middel tot wijziging der grenzen
te laten varen. -1
Lloyd George interrumpeerde hier en
zeide begrepen te hebben dat'Duitschland
bereid is vrijwillig de bestaande grenzen
in het Westen te aanvaarden. Hij
wenschte echter te weten of Duitschland
ten aanzien van zijn Oostelijke grenzen
hetzelfde verklaart, of dat het daarvoor
een beslissing door arbitrage verlangt.
Chamberlain antwoordde: Duitsch
land is bereid een verdrag van wederkee-
righeid te sluiten tot garantie van de
grenzen in het Westen en het ziet af van
den oorlog als middel tot wijziging van
zijn grenzen in het Oosten, maar Duitsch
land is niet bereid ten aanzien van zijn
Oostelijke grenzen te verklaren dat het
afziet van zijn hoop door middel van
vriendschappelijke, diplomatieke onder
handelingen en met de hulp van den
Volkenbond verschillende concessies te
verkrijgen.
HHLDER Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 50 en 412
FEUILLETON.
door
GEORGE A. BIRMINGHAM.
66)
(Slot)
Na een poosje bedacht ik mij, dat ik
weieens kon kijken, welke boeken de oude
kanunnik Sylvestre mij gezonden had. Ik
sneed het touwtje stuk en maakte het pak
open. De inhoud ervan verbaasde mij., In
plaats van oudheidkundige boeken, vond
ik een groot aantal verslagen van gods
dienstige genootschappen. Ik herinnerde
mij, dat kanunnik Sylvestre een ontzag
lijke hoeveelheid van deze soort literatuur
op de bovenste planken van zijn studeer
kamer gehad had en ik dacht, dat hij bij
abuis de verkeerde boeken voor mij had
ingepakt. Eöj kon onmogelijk de bedoe
ling gehad hebben, mij overjarige ver
slagen als huwelijksgeschenk te sturen.
Ik keek ernaar, mij afvragende, wat ik
den ouden heer moest schrijven om hem
te bedanken. Er waren er in het geheel
zes-en-veertig. Sommige hadden betrek
king op de zending onder de heidenen.
Andere betroffen de zorg voor weezen.
Weer andere de zorg voor de weduwen
van doode dominees, het verschaffen van
hulppredikers aan nog levende dominees
en van (buitenlucht aan bewoners van ach
terbuurten en lk weet niet meer wat,
maar het waren allemaal uitstekende doel
einden.
Terwijl ik nog om kanunnik Sylvestre's
malle vergissing zat te glimlachen stapte
mijn zwager de kamer binnen. Hij had
iets tegen mij te zeggen over zijn verga
dering in de Albert Hall, maar toen hij
al die verslagen van liefdadige genoot
schappen over mijn tafel verspreid zag
liggen, kon hij de verzoeking niet weer
staan om er een oogje in te slaan. Alles
wat met balansen in verband staat, boeit
George en natuurlijk gaven de genoot
schappen van kanunnik Sylvestre een
overzicht van de geldmiddelen. Ik merkte
op, toen George de verslagen opensloeg,
dat er op sommige bladzijden dingen wa
ren aangehaald en groote kruisen met
blauw potlood op de marges stonden. Ik
merkte ook op dat George na eenlge mi
nuten buitengewoon veel belangstelling
toonde. Hij sloeg het eene verslag na het
andere open, en een peinzende frons trok
zijn voorhoofd in rimpels. Daarna nam hij
een velletje papier van mijn schrijftafel
en begon cijfers te noteeren die hij bui
tengewoon snel uit de jaarverslagen over
nam, tot hij ze alle zes-en-veertlg had
doorgewerkt.
Ten slotte keerde hij zich naar mij toe:
„John", zeide hij, „je hebt mij immers
verteld dat kanunnik Sylvestre de steenen
van dat Hunnebed had verplaatst vóór jij
te Knockcroghery kwam?"
„Ja," zeide ik, „die goede oude kerel
had er niets kwaads mee bedoeld, maar
hij heeft ons stellig heel wat last bezorgd."
Ik dacht aan Hardy en rijn graafwerk.
Als kanunnik Sylvestre de steenen niet
Ingezonden Mededeellng.
Belasting verlaging?
B. en W. maken bekend, dat alsnog,
na ernstig onderzoek, het niet doenlijk
bleek tot belastingverlaging over te gaan.
Eveneens kwam officieel vast te staan]
dat de bevolking voortaan op Heeren- en
Kinderkleeding 20 °/o besparing kan be
reiken, door hun Kleeding te koopen in
Bramlage's Volkskleedingmagazijn, West
straat 11, Helder. Oud en vertrouwd adres.
Gevestigd sedert 1864.
gendheden waren het met mfl eens, dat het
Duitsche voorstel niet kon worden aanvaard,
doch dat het evenmin kon worden afgewe
zen, en dat het noodig was het nauwgezet
en te goeder trouw te onderzoeken om het
tot een basis voor een werkelijken vrede en
voor de veiligheid te maken.
Wij waren het in groote trekken er over
eens, dat wij uitsluitend een defensief ver
drag konden sluiten en dat Engeland zijn
verplichtingen niet verder kon uitstrekken
dan tot de grenzen in het Westen, want
juist omdat het Protocol onze verplichtingen
uitbreidde tot alle grenzen ter wereld we
zen wij het van de hand. Wat wij echter
in de uitgebreide sfeer van het Protocol niet
konden aanvaarden, kunnen wij wel op ons
nemen ten aanzien van de westelijke gren
zen, waarbij wij rechtstreeks betrokken zijn.
Het feit alleen, dat de grenzen in het wes
ten gewaarborgd zijn, zal echter de veilig
heid voor het oosten in zich sluiten. Geen
natie heeft zooveel belang hij een algemee
nen vrede en bij stabiliteit als Polen, en
Polen zal ook begrijpen dat Duitschland er
geen voordeel en geen verhoogde veiligheid
bij kan vinden wanneer het een nabuur
aanvalt.
Aan het einde van de beraadslaging
heeft de eerste minister Baldwin de ver
schillende sprekers beantwoord en gezegd
dat de regeering overtuigd was, dat er
voor Europa geen vooruitgang mogelijk
is, zoolang de geestesgesteldheid in West-
Europa geen wijziging heeft ondergaan
en dat dit Blechts kon geschieden, als
het gevoel van onveiligheid plaats maakte
voor een gevoel van veiligheid.
Het leed geen twijfel of bestendigheid
van den huidigen stand van zaken en
een ongerechtvaardigde handhaving van
de bezetting van vroeger-vijandelijk grond
gebied zouden kunnen leiden tot een zeer
ernstigen toestand in Europa, tot een
toestand, welke menschelijke kracht tot
verhelping ervan te boven zou gaan.
De regeering had daarom met eenige
hoop de Duitsche voorstellen gezien, die
weliswaar vrij onverwacht waren gekomen,
maar die meer reden gaven om te hopen
op een duurzame regeling dan ai wat er
den laatsten tijd in Europa was geschied.
De meeste bladen dër oppositie wijzen
er op dat Chamberlain er in zijn gisteren
gehouden rede niet in geslaagd is de
meening te weerleggen, dat hij feitelijk
geen eigen politiek volgt. De „Manchester
Guardian" zegt dat de minister van buiten-
landsche zaken wel de positieve politiek
van anderen heeft bestreden, doch dat hij
daar tegenover niets anders kon plaatsen
dan een voorstel, dat niet van hemzelf,
maar van Duitschland afkomstig was.
Veel opzien werd gewekt door de rede
van Lloyd George, die zóó ver ging dat
Chamberlain hem moest onderbreken om
er den nadruk op te leggen, dat hij niet
kon instemmen met hetgeen Lloyd George
over Polen en over de andere geallieerden
had gezegd. MacDonald ging nog verder
en zeide dat hij nog nooit een zóó krasse
kritiek op de verschillende vredesver
dragen had gehoord als thans van Lloyd
George, den man, die aan het totstand
komen van die verdragen heeft medege
werkt en die als de voornaamste „spiritus
rector" moet worden besohouwd.
Het Duitsche velllgheldspact en de
Pools che grens.
Verwijzende naar een ingezonden stuk,
dat zij van den Duitschen gezant Sthamer
te Londen heeft ontvangen, waarin cate
gorisch ontkend wordt dat de Duitsche re
geering toen zij haar pact-aanbod deed,
de Poolsch-Duitsche grens genoemd heeft,
zegt de Times: „Het belang hiervan wordt
vergroot door het* feit dat de Duitsche di
plomatieke vertegenwoordigers in de ge
allieerde hoofdsteden eensluidende ver
bale ophelderingen hebben gegeven, vol
gens welke de bezorgdheid die de Pool-
sche regeering aan den dag legde, zonder
grond was. Deze houding van de Duitsohe
regeering is er blijkbaar op berekend de
pas begonnen gedachtenwisseling tus-
schen haar en de Westersche mogend
heden gemakkelijker te maken."
DUITSCHLAND.
Het communisten-proces te Lelpzlg.
In het communisten-proces te Leipzig
(tegen de z.g. Duitsohe Tsjeka) heeft de
rechter van instructie meegedeeld dat bij
de huiszoeking in het bureau te Berlijn,
waar de communisten hun valsche pa
pieren vervaardigden, 678 valsche passen
zijn gevonden voor cpmmunistisohe kop-
fcop-
stukken, onder wie ook Thaelamnn, de
communistische candidaat voor het presi
dentschap.
De bouw van luchtschepen door
Duitschland.
Naar de „Vossische Zeitung" verneemt,
zullen er dezer dagen vertegenwoordigers
van de Duitsche regeering naar Parijs
vertrekken, ten einde daar met den Raad
van Ambassadeurs onderhandelingen aan
te knoopen over de opheffing der beper
kingen, die het Londensche ultimatum
den Duitschen aanbouw van luohtsche-
pen en vliegtuigen heeft opgelegd.
ENGELAND.
Het proces Dennlstoun.
In de actie van mevrouw Dennlstoun
tegen haren vroegeren man is de rechter
Dinsdag met zijn samenvatting begonnen.
Rechter Mc. Cardie zeide van overste
Dennistoun: Ik erken dat zijn gedrag,
doordat hij de liaison van zijn vrouw met
generaal Sir. John. Cavans gedoogde,
ernstig te veroordeelen is.
Van de vrouw zeide de rechter: Zij is
een van de handigste en vernuftigste
getuigen die ik in dertig jaar op de ge
tuigenbank heb gezien. Als zij besloten
zou hebben een aanspraak te bedenken,
zou zij een van de gevaarlijkste vrouwen
zijn, die ik ooit als getuige gehad heb.
Zij bezit een vlugwerkend verstand, vol
strekte zelfbeheersching, is vastberaden
en op bewonderenswaardige wijze meeste
res over haar antwoord.
Zijn laatste opmerking tot de gezwore
nen was, dat het duidelijk was dat de
ontbinding van het huwelijk wettig was
en dat daaruit ook volgde, dat het huwelijk
van den overste met Lady Carnarvun
bindend was.
De gezworenen bepaalden de schade
loosstelling, die mevr. Dennistoun toe
kwam, op 6000.
In juridische kringen schat men dat de
kosten van het geding, dat vijftien dagen
geduurd heeft, voor beide partijen onge
veer 40.000 bedragen.
Er komt een tegenelsch van overste
Dennistoun in behandeling tot teruggaaf
van zijn boedel.
POLEN.
Antl-Poolsche betoogingen.
Volgens een berloht aan den „Lokal
Anzeiger" uit Kattowitz zijn dezer dagen
voor de eerste maal de dienstplichtige
van hun plaats had gehaald, zou aan
Hardy heel wat werk gespaard zijn ge
worden en zou ik op goeden voet met hem
gebleven zijn.
„En hij heeft ook dien bepaalden steen
meegenomen, dien Wiïbred aan jou had
beschreven?" zeide George.
„Ik heb dien zelf gezien", zeide ik. „Die
stond midden in zijn tuin."
„Ik vermoed dat Sylvestre geen rijk
man is?"
„Zoo arm als een kerkerat", zeide ik.
„Die soort van eenvoudige vrdme men-
schen zijn altijd arm."
„Hoe verklaar je dan dit?" zeide George.
Hij overhandigde mij een van de ver
slagen, dat opengeslagen was bij de lijst
van contributies. Er was een blauw-pot-
lood-kruis, boven aan de bladzijde. Ik las:
„De eerw. Kanunnik Sylvestre 600."
„En dit?" zeide George.
Ik las weer. Een zendingsgenootschap,
waarvan lk nooit gehoord had, erkende de
ontvangst van 1000 van den eerw. Ka
nunnik Sylvestre. George gaf mij het
eene verslag na het andere. Het bedrag
van de contributie wisselde, maar zij wa
ren alle groot en zij waren alle gegeven
in 1916, het jaar waarin het vliegveld te
Knockcroghery was ingericht, toen ka
nunnik Sylvestre de steenen van hun
plaats had gehaald.
„Het totaal", zeide George, kijkende
naar het velletje papier dat hij beschre
ven had, „bedraagt precies twintigduizend
pond."
„Nu," zeide ik, „de oude heer sohijnt
strikt eerlijk te zijn geweest. Dat ls één
troost. Hij heeft van eiken stuiver van
het geld rekening en verantwoo
daan. Wilbred had gezegd, dat er tw:
duizend pond was."
„Ik geloof," zeide George, „dat dit het
beste is, wat er met dat geld had kunnen
gebeuren."
„In elk geval," zeide George, „dient het
nergens toe, om er nu op terug te komen.
Zelfs als de commissarissen van de bank
het wilden, zouden zij het niet kunnen, en
lk geloof, over het algemeen, dat het maar
het beste ls als wij over deze ontdekking
onzen mond houden. Wij zouden er geen
goed aan doen, met erover te praten."
„Ik zou het graag aan Hardy vertellen,"
zeide lk. „Hij denkt dat lk het geld heb
en ik zou hem graag overtuigen dat lk
het niet heb."
„Beter van niet," zeide George. „Hij zou
er over spreken."
Ik zag dadelijk in, dat George gelijk
had. Hardy zou stellig met Iemand over
de zaak spreken, en als de Welsprekende
Josephine ervan hoorde zou zij er nau
welijks tevreden mee zijn met kanunnik
Sylvestre alleen maar den kogel te ge
ven, en ik zou het niet hebben kunnen
uitstaan, als de oude man nog op den
koop toe gefolterd was. Het ls, geloof ik,
heel goed mogelijk, om een heilige te zijn
zonder ook martelaar te worden.
Ik heb het echter aan Geneviève ver
teld, toen wij de laatste week van onze
wittebroodsweken te St. Jacut doorbrach
ten. George kon mij dat niet verwijten,
want ik ben er later achter gekomen, dat
h]j het aan Lucy verteld had.
EINDE.
Opper-Sileziërs voor den Poolschen
krijgsdienst opgeroepen. Een groote op
winding maakte zich van de bevolking
meester, welke in anti-Poolsche betoogin
gen tot uiting kwam. Vele dlenstplichtin-
gen zijn over de grens naar Duitschland
gevlucht om zich vandaar naar het bui
tenland te begeven. Zoo sprongen bi]
Beuthen 60 recruten uit den trein van
Kattowitz, liepen de grenswacht onder den
voet en vluchtten naar Duitsch gebied.
RUSLAND.
De Roesskaja Gazeta meldt, dat tijdens
de afwezigheid van Krassin, bij het sow-
jet-gezantochap te Parijs belangrijke do
cumenten gestolen zijn. Deze documenten
bevonden zich in een afgesloten lade van
het schrijfbureau van gezantschapsecre
taris Wolin en zijn blijkbaar bemachtigd
door het forceerec van het slot van die
lade. Ojn. wordt, volgens het blad, vermist
een brief uit Moskou, behelzende geheime
instructies aan de Fransche oommunisti-
sche partij.
Op 22 Maart ls te Moskou de zitting
van het uitgebreide centrale uitvoerend
oomité der communistische internationale
geopend. Er waren 240 afgevaardigden
vertegenwoordigd.
760.000 hongerlijdende kinderen.
Volgens de officieele „Communist"
werden op de bijeenkomst van de organi
saties, die zich ten doel stellen den hon
gersnood in de Oekrajine te bestrijden,
de volgende gegevens daaromtrent mede
gedeeld:
De hongersnood heerscht in 6 gouver
nementen (althans zoo wordt officieel er
kend) en in die gewesten zijn gere
gistreerd 760.000 kinderen, die honger lij
den. Het grootst is hun aantal in het gou
vernement Charkow, nl. pl.m. 420.000;
daarna volgt het gouvernement Odessa
met 280.000 hongerlijdende kinderen.
Hiervan ontvangen slechts 91.000 kinde
ren eenige hulp en de overige 669.000 zijn
aan hun lot overgelaten. De „Commu
nist" plaatst een oproep tot alle inwoners
van de Oekrajine deze kinderen te hel
pen, omdat de regeering niet in staat is
hulp te bieden.
ITALIË.
Ontevreden belastingbetalers.
Aan de „Tribuna" wordt uit Palermo
gemeld: De bevolking van Nicosia, ver
bitterd door de verhooging der belastin
gen, heeft een inval gedaan in het raad
huis en alle registers op het marktplein
verbrand. Het hoofd van het gemeentebe
stuur was onder een hagel van steenen
genoodzaakt te vluchten.
TURKIJE.
De reorganisatie der marine.
Angora, 26 Maart De Wetgevende Ver
gadering heeft de marine-begrooting aan
genomen.
De regeering ls voornemens een op
leidingsschool voor de marine op te rich
ten, welker onderwijskrachten buiten-
landsche deskundigen zullen zijn.
Met betrekking tot de oorlogsvloot is
de regeering van plan de schepen te la
ten herstellen, die nog dienst kunnen
doen en de anderen te verkoopen.
De onrust ln Irak.
Londen, 26 Maart. De „Daily News"
wijst er op, dat het bericht omtrent den
terugkeer van de door den Volkenbond be
noemde commissie voor de grensregeling
in Irak samenvalt met de berichten over de
concentratie van Turksche troepen in de
buurt van MosoeL Het blad meent, dat de
regeering te Angora de berichten over den
opstand der Koerden sterk heeft overdre
ven, teneinde een voorwendsel te hebben
voor deze troepenconcentraties.
VEREENIGDE STATEN.
De Ver. Staten en Europa.
De secretaris van Staat, Kellogg, zal op
verzoek van president Coolidge een diep
gaand onderzoek instellen inzake de al of
niet mogelijkheid der bijeenroeping van de
conferentie tot beperking der maritieme be
wapeningen.
In regeeringskringen wordt verzekerd,
dat de president de conferentie zou willen
samenroepen indien hij er van overtuigd
ware, dat alle betrokken zeemogendheden
dat wenschten, en dat tevens een zedelijke
kans bestaat op een gunstiger afloop van
zoo'n bijeenkomst. Dientengevolge is nog
geen enkele mogendheid onder de roos ge
polst.
Het is niet het plan van de regeering om
de uitnoodiglngen te doen Indien een van
de vooraanstaande marinemogendheden, die
op de conferentie van 1921 waren vertegen
woordigd, niet bereid zou wezen aan een
nieuwe conferentie deel te nemen.
De wervelstorm.
Chicago, 26 Maart. Een voorloopige
raming van de schade hij den wervelstorm
van j.1. Woensdag komt tot een bedrag van
$18.000.000. Verre weg het grootste deel
van deze schade komt voor rekening van
gezinnen met beperkte middelen.
AUSTRALIË.
Australische kruisers.
De regeering van het Australische ge-
meenebest heeft bij een scheepsbouwfir-
ma aan de Clyde'een order gepaatst voor
twee kruiser». De kosten worden bena
derd op 4l/« mlüioen pond sterling.
-
COURANT
De Administratie.
Donderdag 86 Maart6.53 uur.
Chamberlaln's houding tn den Raad van
den Volkenbond.
Rede van Henderson.
De rede van Chamberlaln.
De Dultsche voorstéllen.
Toen ik naar Parijs en naar Genève ver
trok, zoo vervolgde Chamberlaln, kreeg ik
van het Britsche kabinet ee.n instructie
mede, die een voor mij alles behalve aange
name boodschap inhield. Ik moest n.1. Ver
klaren, dat de Britsche regeering niet in
staat was het Protocol van Genève te on
derteekenen en ik moest daaraan toevoegen,
dat de Britsche regeering evenmin in staat
was een eenzijdig garantieverdrag met
Frankrijk en België te sluiten tegen een
eventueelen aanval van Duitschland. (Bijval
van de Labourleden). Ik heb betoogd, dat
het van groote beteekenis was het Duitsche
voorstel ernstig in overweging te nemen en
militaire operaties voor de toekomst uit te
sluiten.
De vertegenwoordigers der andere mo-
t
WÊ