Eerste Blad.
Het geheim van de
Verpleegster
BUITENLAND.
Nr. 6024.
DINSOAQ 12 MEI 1625.
53ste JAARGANG.
ertlag en Zatfj^lagmlddag Redacteur-Uitgever: O. DB BUUR .Tr. HBLDBR Bureau: Koningstraat 29 Telefoon; 60 en 412
VOLKENBOND.
De Internationale conferentie over den
wapenhandel.
ENGELAND.
De tentoonstelling te Wemblev geopend.
Zelfmoord?
De memoires van Lord Grey.
FEUILLETON.
Het vraagstuk van de veiligheid.
„Juist,"* hernam Sir Stanton droog.
„Toen ik de club verliet, gevoelde ik be
hoefte tanr eene wandeling en ik kwam
FRANKRIJK.
De herstemming voor de gemeenteraden
ln Frankrijk.
De Socialistische Internationale.
BELGIE.
Het kabinet Van de Vijvere.
NOORWEGEN.
'Gedwongen arbitrage ln arbeids
geschillen.
BULGARIJE.
DUITSCHLAND.
De intocht van Rijkspresident
Hindenburg te Berlijn.
„Zeer juist" antwoordde Firnim,
„Spoorwegaandeelen, leening van Brigh-
De ontruiming van de Keulsche zone.
De bankschandalen.
(Wordt vervolgd.)
«I
COURANT
Licht op
voor Auto's en Fietsen!
Dinsdag 12 Mei8.11 unr.
Woensdag 18 8.12
De Volkenbondsoonlerentie te Genève
betreffende het toezicht op den interna
tionalen wapenhandel hield zich Zaterdag
bezig met een theoretisch interessante
doch practisch geheel van belang versto
ken discussie over een door Brazilië op
geworpen vraag of het stelsel de conven
tie zijn zou een verbod v.an wapenuitvoer
behalve in bijzondere omstandigheden,
dan wel een vrijheid van wapenuitvoer
behoudens bepaalde uitzonderingen^
In de technische militaire oommissie is
thans een voorstel van Engeland in over
weging om schepen en luchtvaartuigen
buiten de conventie te doen vallen. Dit
amendement is door Italië en Japan on
dersteund, doch door Spanje en de Scan
dinavische staten sterk bestreden, vooral
met een beroep op den slechten indruk,
dien het op de openbare meening zou
maken, indien de conventie in een derge
lijke omvangrijke groep oorlogswerktui
gen geheel vrij zou laten.
De Nederlandsche delegatie heeft een
drietal amendementen ingediend op arti
kel 8 van het ontwerp-conventie betrek
king hebbend op het geven van vergun
ningen voor den uitvoer van wapenen
naar een erkende regeering. -
De conservatieve partij dringt er bij de
ministers op aan, krachtige maatregelen
te nemen ten «einde de bedrijvigheid der
communisten in Engeland te stuiten. Naar
men verneemt, zal het kabinet eerlang
nieuwe plannen overwegen om het vraag
stuk te behandelen.
Een sterke groep unionistische leden
van het Lagerhuis tracht komende week
een onderhoud met Chaapberlain te 'krij
gen, om het denkbeeld te bepleiten, dat
Engeland niets met Rusland te doen moet
hebben, zoolang de Sowjet-regeering zich
niet verplicht hare financieele verbinte
nissen gestand te doen en zich van de pro
paganda in Engeland te onthouden.
De koning heeft, vergezeld van de konin
gin, de tweede Britsche rjjkstentoonstelling
geopend.
De opening werd door 90.000 personen
bijgewoond.
Francis John Lascelles, een oom van den
schoonzoon van den koning van Engeland,
werd Zaterdagmorgen met een kogel in het
hoofd dood in de rookkamer van zijn land
goed te Hampshire gevonden. Naast het lijk
lag een dubbelloops geweer met een ledige
huls. Men had hem sedert Donderdagavond
niet meer gezien. Een onderzoek is ingesteld,
waarvan het resultaat nog niet bekend is.
Lord Grey heeft zijn in de „Westminster
Gazette" gepubliceerde memoires'beëindigd.
Dit slot is de moraal, die hij; trekt uit de
ervaringen, die hij gedurende zijn elfjarig
'bewind als Engelsch minister van Buiten-
landsche Zaken heeft opgedaan en in zijn
memoires heeft vastgelègd. Hij richt daarin
door
een ernstige waarschuwing tot Europa en
in het hijzonder tot de Geallieerden. Hij
schetst den toestand in Europa van voor den
oorlog aldus: oorlogstoebereidselen hadden
vrees gewekt; vrees predisponeert voor ge
weld en catastrofe, en gaat. dan als volgt
voort:
In de landen dérGeallieerden kan men
met gerustheid zeggen, dat Duitschland,
door het tempo der militaire en maritieme
bewapeningen te forceeren,' meer dan
iemand anders verantwoordelijk was voor
dezen kwaden stand van zaken. Het was
Duitschlands politiek en exclusieve bond
genootschappen en bewapeningen na 1870,
die dit resultaat te voorschijn riep. Wanneer
de geallieerden de overwinnaars in den jong-
sten oorlog, dezelfde' politiek voortzetten,
die Duitschland na 1870 volgde, zal dit pre
cies dezelfde onaangename gevolgen na zich
slepen.
Wanneer de geest van von Bülow en van
von Tirpitz de politiek van Duitschland
blijft, aldifs Grey, zal Europa opnieuw op
denzelfden ongelukkigen weg van 1914 wor-
De onmiddellijke verantwoordelijkheid
den gedreven.
echter wat betreft het onderzoeken van wat
mogelijk is, wat betreft het aangeven van
den toon voor een nieuwe Europeesche poli
tiek, vervolgt Grey, rust eerder op de Ge
allieerden, die de overwinnaars waren, dan
op Duitschland/Zij moeten een begin ma
ken ten beste en Duitschland de kans geven
zich daarbij aan te sluiten.
Een gestolen memorandum?
Londen, 11 Mei. De „New-York World"
publiceert een telegram uit Londen, dat be
weert den volledigen tekst te bevatten van
een memorandum van het Engelsche depar
tement van Buitenlandsche Zaken gedateerd
20 Februari j J., hetwelk uitsluitend tusschen
de leden van het Kabinet heeft gecirculeerd.
Gemeld wordt, dat de nota ten doel had, het
Kabinet ervan te overtuigen, dat een nieuwe
entente tusschen Groot-Brittannië, Frank
rijk en België noodzakelijk was, doch dit
voorstel, zegt het telegram, werd verworpen
ten gunste van de door Duitschland voorge
stelde voorstellen nopens een wederzijd-
schen waarborg.
De „New-York World", die het telegram
bespreekt, zegt, dat het memorandum aan
toont, dat het Engelsche departement van
Buitenlandsche Zaken er voor is om, zoodra
de tijd daarvoor rijp is, het onrecht, aan
Duitschland begaan door het Opper-Silezië
af te nemen en den Poolschen corridor in
het leven te roepen, te herstellen.
Chamberlain is, zoolang hij het desbetref
fende artikel niet heeft gezien, niet bereid
zijn meening te zeggen. De ondersecretaris
van Buitenlandsche Zaken, Mc Neill, ver
klaart dat hij van het document nooit iets
gezien of gehoord heeft.
De concurrentie tusschen de
scheepswerven.
Er is, zoo seint Reuter, een. hevige
strijd gaande tusschen Engelsche, Hol-
landpche en Duitsche scheepswerven om
de bestelling ter waarde van 24 millioen
gulden, van acht koolschepen voor de
Blue star-lijn machtig te worden. Naar
verluidt, is de laagste Engelsche inschrij
ving 240,000 gulden per schip hooger dan
de laagste Hollandsche en Duitsche. De
Engelsche scheepsbouwers bewegen in-
tusschen hemel en aarde om de 'bestelling
te krijgen.
Opdat de Engelsche werven aan de con
currentie van de buitenlandsche scheeps-
bouwwerven het hoofd kunnen bieden, heeft
Mulherion, directeur-generaal van de Tyne
Iron Shipbuilding Company, in een rede bij
het te water laten van een schip het denk
beeld bepleit om invoerrecht te heffen van
nieuwe schepen, die in den vreemde ge
bouwd zijn.
Met een subsidie van vijftig millioen in
het jaar, zoo betoogde hij, zouden de Duit-
20)
MURRAY HERBERT.
„Hij ligt juist op hare zaal" Philips ge
laat stond somber en pijnlijk en het kostte
hem moeite te spreken. Nog niet 'beko
men van den schok van déze. ontdekking,
keek hij Firnim vaag aan. Firnim haalde
de schouders op. Na een minuut viel Phi
lip uit. „Die vervloekte Geoffreyl Wie
zou nu gedacht hebben dat een vagebond
als hij getrouwd zou zijn? Nu is alles af-
geloopen, Maurice. Er is niets meer aan
te doen."
„Daar komt niets van in; voor mij is 'het
heelemaal niet afgeloopen," sprak de an
der kalm. „Ik 'ben nu eenimaal begonnen,
en ik zal voortgaan ook, daar kun je ze
ker van zijn. Ik zie, dat 'het tot je door
gedrongen is, hoe erg de toestand hier
door geworden is, Philip. Als die vrouw
werkelijk zijne echtgenoote is en hem kan
identifioeeren, komt natuurlijk meester
Geoffrey's fórtuin aan haar. Maar voor-
loopig weet zij nog nergens van, dat is
zeker. Het is heelemaal voor een kwestie
van een paar-maanden, alles wel 'be
schouwd. Kunnen wij haar niet veilig een
week of wat uit den weg brengen? Of.
Hij brak plotseling af en Philip keek
hem aan. De klank van de electrisohe bel
weerklonk eensklaps schril tot in het kan
toor, niettegenstaande de deur gesloten
was.
„Wie kan er om dezen tijd in hemels
naam nog komen?" mopperde Firnim,
.toen het gébel opnieuw begon. Deze keer
scheen er geen einde aan te komen. Fir
nim stond van zijn stoel op en ging, na
nog een blik op Philip, naar buiten. Zijne
vaste stappen klonken door het buiten
kantoor. Philip, met al zijne aandacht
luisterend, hoorde de zware, voordeur
openen en ook den verwonderden lach
van Firnim, voordat hij de deur weder
sloot. Toen herkende hij1 tot zijne verras
sing de stem van zijn vader, die een
oogenblik later de kamer binnenstapte.
„H&Uo, vader," riep Philip uit, zioh
dwingende, om deze begroeting zoo ge
woon mogelijk te doen klinken. „Ik dacht,
dat u al lang te bed waart."
Sir Stanton liep met zijn lichten tred
de kamer door. De kraag van zijn overjas
was opgeslagen en regendruppels glin
sterden op zijne schouders en op den'
'hoed in zijne hand. Toen hij; een stoel,
dien Firnim hem aaifbood, aannam, wis
selden vader en zoon een blik. Sir Stan
ton zag eruit, alsof hij zijne gemoedsbe
weging met moeite bedwong. Zijn gelaal
was nog bleekec dan .gewoonlijk.
„Het spijt mij, vader," bracht Philip
haastig in hefr midden, waarbij de onaan
gename ontmoeting met zijn vader in het
speelhuis op Suffolk Square hem in de
gedaohten was. „Nu herinner ik het mij
weder. U zeide, dat u een onderhoud met
mij wildé hebben voor u naar bed ging."
Ingezonden Mededeellng.
Heeren- en Jongenskleeding. Vraagt zicht-
zending en vergelijkt pnze prijzen, die 20°/0
lager zijn dan elders.
schers de Engelsche industrieën kunnen
nekken. Dit was een ernstige zaak in het
leven van een natie, daar, indien het opnieuw
tot moeilijkheden in Europa kwam, Enge
land geen staal zou hebben. De regeering
zou dit ernstige vraagstuk 'onder de oogen
moeten zien. Hij was al vijftig jaar scheeps
bouwer geweest en zijn hart bloedde, als hij
zag, dat zijn werklieden niet konden werken.
Frank Jones, president van de Metropoli
tan, voor welke het nieuwe schip gebouwd
was, zeide, dat het vreeselijk was, om de
leege scheepswerven aan de Tyne te zien.
Hij hoopte, dat het lang zou duren, vóór zijn
maatschappij bestellingen in het buitenland
plaatste.
Parijs, 11 MeL Bij de herstemming
voor 31 zetels van den gemeenteraad te
Parijs zijn gekozen: 8 republikeinen, 4
links-republikeinen, 1 onafhankelijke ra
dicaal, 5 socialistische radicalen, 4 socia
listische republikeinen, 8 socialisten en 0
communisten. Bij de eerste stemming wa
ren er 49 leden gekozen. De gemeente
raad bestaat nu uit 4 conservatieven, 14
republikeinen, 23 links-republikeinen, 6
onafhankelijke radicalen, 6 socialistische
radicalen, 5 socialistische republikeinen,
14 socialisten en 8 communisten. De nieu
we samenstelling van den raad wijst op
een lichte vermindering van het aantal
candidaten van het nationale blok.
Troelstra door Vliegen vervangen.
Parijs, 9 Mei. Het uitvoerende cdmité
van de Socialistische Internationale hield
zich bezig met de voorbereiding van het vol
gende internationale congres, dat op 22
Augustus in Frankrijk geopend zal worden.
De president Vandervelde las een brief
van Troelstra voor, waarin deze ontslag
neemt als. lid van het uitvoerende comité.
Op voorstel van de Nederlandsche partij
werd Troelstra door Vliegen vervangen.
'Uitvoerig werd de Bulgaarsche en Balkan-
quaestie besproken.
Van de Vijvere, de nieuwe Kabinetsfor
meerder, heeft aan de journalisten eenige
imededeelingen gedaan over de samenstel
ling van zijn kabinet Hij verklaarde, dat
alle katholieke ministers uit het vorig
kabinet hun portefeuilles behouden, op
Theunis na, die zich niet weder voor de
portefeuille van financiën beschikbaar ge
steld heeft Voor de andere ministeries
heeft hij zich tot de personen buiten het
parlement gericht. Deze hebben bedenk
tijd gevraagd. Van de Vijvere hoopt
Woensdag met de samenstelling van zijn
kabinet gereed te zijn en Dinsdag 19 Mei
voor de Kamer te verschijnen.
Men verwacht in politieke kringen, daf
Van der Vijvere zelf de portefeuille van
buitenlandsche zaken zal nemen. Janssen,
directeur van de Nationale Bank van
België, zon financiën krijgen, generaal
Hellebout of generaal Kestens nationale
verdediging.
Voor de portefeuille van wetenschap
pen en kunst wordt Wodon 'genoemd en
voor de spoorwegen generaal IJpulon,
maar deze bedde benoemingen zijnf nog
zeer onzeker.
Oslo, 9 Mei. De regeering heeft bij de
Storting een wetsontwerp ingediend inzake
gedwongen arbitrage 5n arbeidsgeschillen,
welke afmetingen dreigen aan te nemen,
waardoor zij gevaarlijk worden voor de ge
meenschap. De gedwongen arbitrage zal al
leen worden toegepast op voorstel van den
bemiddelaar. Het wetsontwerp behelst stren
ge bepalingen ten aanzien van onrechtmatige
stopzetting van het werk. Indien b.v. de
arbeiders in weerwil van het verbod over
gaan tot een onrechtmatige staking, dan mag
de andere partij hierop antwoorden met een
uitsluiting/
Sofia, 11 MeL Met behulp van de be
volking heeft de recherche bij Gawrilowe
het toevluchtsoord ontdekt van een ster
ke bende communisten, die pp het bevel
zich over te geven gewapenden tegen
stand-bood. De aanvoerder en eenige le
den der bende zijn neergeschoten. Men
heeft veel bezwarende stukken en een
kleine drukkerij in beslag genomen.
Oroote geestdrift in rechtsche
kringen. 'Van Hannover naar
de Rijkshoofdstad.
Berlijn, 11 Mei. Vanmiddag is rijks
president Hindenburg te Berlijn aange
komen.
Het geheel maakte een ©enigszins killen
indruk.
De intocht van Hindenburg werd uitslui
tend bijgewoond door dat gedeelte van de
Berlijnsche' bevolking, dat rechts georiën
teerd is en dit demonstreerde door het dra
gen van kleine zwart-wit-roode vaantjes.
Aan beide zijden van den ruim 8 K.M.
langen weg tusschen het station Heerstrasse
en het paleis van den rijkskanselier stonden
de toeschouwers lang tevoren in dichte ge
lederen geschaard te wachten. Kilometers
ver zag men niets dan zwart-wit-roode vlag
gen en kilometers ver ook niets dan grijze
uniformen van de leden der rechtsche orga
nisaties.
Opmerkelijk was het geringe aantal zwart-
rood-gouden vlaggen, niet alleen in de stra
ten, waardoor de stoet zou komen, maar ook
in bet overig© gedeelte van de stad. Zwart-
wit-rood was overal overheerschend en
,s]echts hier en daar zag men een republi-
keinsche vlag.
i
Het afscheid van Hannover.
Het afscheid van Hindenburg van de stad,
waar hij zoo lang als ambteloos burger heeft
gewoond, droeg een onmiskenbaar republi
keinsch karakter. Overal langs den weg, dien
Hindenburg van zijn. villa naar het station
had af te leggen, stonden masten met vlag
gen in de kleurên van de republiek.
Aan het station sprak de regeeringspresi-
dent van Hannover, de sociaal-democraat
Noske, den rijkspresident hartelijk toe,
waarop Hindenburg-zichtbaar bewogen ant
woordde: „Het Duitsche volk moet weer
eensgezind worden. Ik wil probeeren het tot
eensgezindheid te brengen. Alleen eendracht
maakt macht". Daarop schudde hij Noske,
den burgemeester van Hannover en eenige
andere heeren de hand en stapte in zijn
salonwagen, die hij vandaag voor de eerste
maal gebruikte.
De aankomst te Berlijn.
Te Berlijn werd hij aan het station Heer
strasse opgewacht door den rijkskanselier
dr. Luther, den minister van binnenlandsche
zaken, Schiele, den rijksweerminister dr.
Gessier, generaal von Seeckt, den eersten
burgemeester van Berlijn, Böss en eenige
toen maar eens dezen kant op, om te zien
of je soms hipi* nog waart Uwe blinden
zijn goed in orde, Firnim; ik kon geen
spoor van licht gewaar worden en zoo
belde ik maar op goed geluk. Het is ook
juist gaan regenen, bovendien. Ik hoop
toch, dat ik niet stoor?"
„In het minst niet," antwoordde Firnim
vlug. „Philip en ik hebben veel moeten
bespreken, maar wjj zijn nu zoo wat aan
het einde. Mag ik u een sigaar aan bieden;
Sir -Stanton?"
Terwijl Sir Stanton de sigaar aannam
uit het kistje, dat de procureur hem voor
hield, schoot er een blik van verwonde
ring en vérwarring tusschen Firnim en
Philip heen en weer. Het bezoek van Sir
Stanton onder deze omstandigheden was
volkomen natuurlijk, maar zijne vreemde,
gedwongen manieren1 waren den beiden
jongen lieden hinderlijk. Maurice Firnim
zou er veel voor over gehad hebben, om
Sir Stanton's ware gevoelens te kennen,
waaromtrent zijn gelaat, zoo beheerscht
en 'bewegingloos, niets uitdrukte. Terwijl
hij daar zat met de niet aangestoken si
gaar tusschen zijne lippen, staarde Sir
Stanton eenige seoonden strak voor zich
heen, alsof hij zich van hunne tegenwoor
digheid niet bewust was. Een gevoel van
berouw en medelijden greep Philip aan,
toen' hij de starende uitdrukking en de
treurige, lijnen om den mond opmerkte.
Toen begon Sir Stanton te spréken zonder
(le oogen van de tafel op te heffen.
jk kwam eigenlijk niet, om over zaken
te spreken, Firnim, maar ik geloof, dat je
van mij eenige effecten ln bewaring hebt"
andere hooge militaire en civiele autoriteiten.
Nadat Hindenburg, die In civiel was en
alleen door zijn zoon majoor von Hinden
burg en diens echtgenoote begeleid werd,
uit de salonwagen was gestapt, heerschte er
eerst eenige oogenblikken een plechtige
stilte. Daarop trad de rijkskanselier op Hin
denburg toe en heette hem met weinige
woorden welkom. Het dochtertje van den
rijkskanselier bood den grijzen rijkspresi
dent bloemen aan. Eerst toen 't kleine ge
zelschap langzaam naar den uitgang van het
station wandelde, brachten de medereizigers
van Hindenburg, die natuurlijk allen vanuit
de coupéraampjes de ontvangst hadden gade
geslagen, een geestdriftig „Hoch" op den
rijkspresident uit.
Vóór het station wachtte reeds de auto
met de standaard van den rijkspresident.
Vlug en veerkrachtig begaf Hindenburg er
zich heen en stapte in. Voor hij ging zitten
bleef hij nog eenige oogenblikken rechtop
staan en dankte met zijn hoogen hoed voor
de daverende ovaties, die de dichte menigte
hem bracht. Dr. Luther nam daarop naast
den rijkspresident plaats.
De tocht van het Station naar het paleis
van den rijkskanselier werd een triomftocht.
Zoodra de menschen het grijze hoofd van
den rijkspresident in het oog kregen, barst
ten zij in een geestdriftig gejuich uit.
Overal voor de vensters verdrongen zich
duizenden menschen en allen wuifden met
hoeden en zakdoeken, groetten met vaandels
en vlaggen. Hindenburg, bleek en zichtbaar
onder den indruk door deze hartelijke ont
vangst, zat maar stil te buigen.
Toen Hindenburg voor het paleis van dr.
Luther was uitgestapt, hief de menigte
spontaan het „Deutschland, Deutschland
über Alles" aan en bleef ook later, toen de
rijkspresident reeds lang verdwenen was,
nog staan zingen. Slechts eenmaal nog trad
Hindenburg aan het venster en werd op
nieuw daverend toegejuicht. Toen verdween
hij voor goed en langzamerhand verspreidde
zich de menigte.
Incidenten van eenige beteekenis hebben
niet plaats gehad. De orde werd nergens ver
stoord. („Hbl.").
De ontruiming der Keulsche zone zou,
naar Berlijnsche bladen uit Parijs verne
men, plaats hebben op 16 Augustus, gelijk
met die van het Roergebied. Frankrijk zou
hierin toestemmen, indien aan Duitsch
land een serie dwingende maatregelen
wordt opgelegd, die achtereenvolgens op
1 Juni, 1 Juli en 1 Augustus hun beslag
moeten hébben gekregen-, en uit strenge
verificaties is gebleken, dat Duitschland
deze verplichtingen inderdaad is nageko
men. Briand zal dit voorstel heden in den
Ministerraad uiteenzetten.
Aangezien daarna de gezanten eerst
zullen moeten nagaan, welken1 indruk het
bij hun verschillende regeeringen maakt,
vermoedt men, dat de vergadering van
den gezantenraad, die voor Woensdag
uitgeschreven is, wel opnieuw verdaagd
zal moeten worden.
Berlijn, 11 MeL De instructie tegen de
gebroeders Barmat en in de zaak-Kutis-
ker is geëindigd. De dossiers zijn ter be
schikking van het O. M. gesteld voor het
indienen van een aanklacht.
De verzoeken om Kutisker uit hechte
nis te ontslaan zijn definitief van de hand
gewezen.
ton en dien Braziliaanschen wissel."
„Dat alles moet je dan maar voor mij
verkoopen, alstublieft. Nu ik toch hier
ben, kan ik je wel meteen dien opdracht
geven."
De verwondering van Maurice nam
steeds toe.
„Het is daar nu niet de meest geschikte
tijd voor, mijnheer," raadde hij. „de markt
is slecht." I
„Verkoop ze toch maar, allemaaL Ik
moet realiseeren," beval Sir Stanton kort.
„Ik heb er bijzondere redenen voor."
„Zeer goed, Sir Stanton."
Nu bemerkend, dat zijne sigaar nog niet
brandde, zocht Sir Stanton in de zakken
van zijn overjas naar lucifers, toen hij een
uitroep slaakte, doordat zijn vingers met
een vreemd voorwerp in aanraking kwa
men). "Volgens zijn zorgvuldige methode
had hij den-inhoud' van het kleine fleschje,
dat Sidney Dane hem gebracht had, ge
analyseerd en daarop, in de veronderstel
ling, dat hij nog wel tijd zou vinden, om
naar het ziekenhuis te gaan, had hij het
flesohje in zijn zak gestoken, voor hfj zijne
woning verliet.
„Ma-g ik je telefoon een oogenblik ge
bruiken, Firnim?" vroeg hij, het tafel
toestel naar zich toehalende, terwijl hij
sprak. Daar de procureur dadelijk toe
stemmend geknikt had, nam hij den hoorn
af en de anderen hoorden hem het num
mer van het ziekenhuis opgeven en naar
Sidney Dane vragen."
„Ben jij daar, Dane?"
Bij de volgende woorden van zijn vader
ontstelde Philip verschrikkelijk.
„Ik wilde je even zeggen, dat goedje,
wat je mij meegaf om te analiaeeien, dat
Ingezonden Mededeellng.
Het beste geneesmiddel voor ee<n trage
lever, schele hoofdpijn, verstopping eai
slechte spijsvertering is een dosis Fosteria
Ma-agpilleo. Deze pillen regelen dé vloeiing
der gal van de lever naar de ingewanden.
Nu en dan een dosis Fosrter's Maagpillen
verzekert goede werking van lever en in
gewanden, en is het beste voorbehoedmid
del tegen een sLeohte gezondheid. Prijs
?er flacon van vijftig vemsuikerde pillen
0.66; ln apotheken en drogistzaken.
is vergift, Dane." Voor Dane weder sprak
hoorde Sir Stanton de deur dicht slaan
van de kamer, waarin deze zich bevond.
„Ik wist het, Sir Stanton. Ik had er ook
wat van behouden en heb dat zelf geana-
liseerd, nadat u het ziekenhuis verlaten
had. Ik wist niet, welk vergift het was.
Ik kon daaromtrent geen zekerheid ver
krijgen; Het is niet een van de algemeen
•bekende vergiften. Het bezat eenige der
eigenschappen van het vergift, dat uzelf
ontdekt hebt, waarover u voor de medi
sche faculteit een week of wat geleden
eene lezing gehouden hebt. Als u het on
derzocht hebt, kunt u mij wel zeggen, of
ik het bij het rechte einde heb."
Voor eenige seoonden antwoordde Sir
Stanton niet. Hij keek op van het toestel
en zag als door een imist het door vrees
vertrokken gelaat van zijn zoon.
„Kan u mij niet hooren, Sir Stanton?"
vroeg Dane aan het andere einde.Sir
Stanton boog nogmaals het hoofd.
„Br stond eenig verhaal in verband met
dat goed, dat je mij wilde vertellen, Dane.
Wat was dat? Waarom heb je het mij
eigenlijk gegeven?"
Nu was het de beurt van Dane om te
zwijgen, tot ten laatste zijn aarzelend ant
woord kwam.
„Het werd aangetroffen in een glas
naast het bed van No. 39," zeide hij zacht
jes, „Sir Stanton! Eén minuut!"