TWEEDE EN LAATSTE BLAD. PLAATSELIJK NIEUWS. GEMENGD NIEUWS VAN DONDERDAG 9 JULI 1921. Onze vroegere stadgenoot, de heer Jao. Jansen, thans wonende te Alkmaar, ontving dezer dagen het voor hem ver heugend en vereerend bericht, dat een fragment voor groot orchest uit zijn opera „Reinoud en Bertha" waardig ge keurd is om door het Utrechtsch Stede lijk Orchest, dirigent de heer Evert Cor- nelis, te worden uitgevoerd op het mu ziekfeest dat a.8. October door de Neder- landsche Toonkunstenaarsvereeniging te Utrecht gehouden wordt. Een nleaw hótel? Naar wij vernemen is het al sedert ja ren braakliggend bouwterrein naast het gebouw van den matrozenbond op het Stationsplein (Prins Hendriklaan) aange kocht door den heer Robertson, gérant van hotel den Burg. De bedoeling is dnwr te eeniger tijd tijd een dependance van bet aan het Havenplein gelegen hotel te stichten. Overweg Middenvilei Naar wfl vernemen is door den Minis ter van Waterstaat ingetrokken het be sluit tot opheffing der afsluiting en bewa king van den spooroverweg aan den Mid- denvliet In den polder het Koegras. De staande toestand zal dus worden besten digd, wat zeer zeker van groot belang is voor de openbare veiligheid daar te plaatse. DE KDRMTS. Casino. Dinsdagavond werd door Het Schouw- tooneel de alleraardigste klucht „Zijn Fi liaal? Hml hm!" opgevoerd, een stuk met de dolste verwikkelingen en meest dwaze situaties, dat den ganschen avond de aan wezigen in een stemming hield van uit bundige vroolijkheid. Wegens het groote succes wordt de opvoering Zondagavond herhaald. Woensdagavond ging voor een goed- bezette zaal „Drie wijze Gekken". Op het eerste gezicht een onmogelijk gegeven. Drie reeds bejaarde heeren, een bankier (schatrijk), een dokter en een rechter zijn in hun jeugd gecharmeerd geweest van hetzelfde meisje, dat echter geen van drieën koos, en door hen geheel uit het oog werd verloren. Door deze teleurstelling blijven de drie heeren, „de drie musquetiers", vrijgezel en bewonen als goede vrienden hetzelfde huis en dezelfde kamers. Als een bom valt op een goeden dag in hun eentonig, saai, alledaagsch „sleurleven", een doch ter van deze „oude liefde" in de gestalte van een schattig achttienjarig meisje, dat haar moeder in een soort testament aan de heeren heeft vermaakt. (De vader blijkt later onschuldig in de gevangenis te hebben gezeten). Evenals de moeder vroeger, brengt dit meisje reeds op het eerste gezioht den ouden heeren het hoofd op hol en het huis op stelten. Gelukkig is er nog een jongere, zeer knappe neef van /len rijken bankier in het spel, en waar hier drie vechten om een been, loopt de vierde er ras mee heen. Er komt nog heel wat meer in dit stuk voor, te veel om te vertellen doch laten wij er na de recensie, dip Dinsdag [>as in deze courant heeft gestaan, er al- een van zeggen, dat „het gegeven" ge heel aannemelijk werd gemaakt door het sublieme spel van de Vereenigde Artisten van Het Schouwtooneel, die aan het einde dan ook langdurig en hartelijk werden toegejuicht. Heden Donderdagavond gaat „Met de verkeerde getrouwd", waarop wij nog nader terugkomen, en Vrijdag avond een gezellig Engelsoh blijspel „Polly Perkins". Over dit laatste, dat in 1922 hier eenlge malen opgevoerd is, ■ohreef de Held. Ort. van 14 Maart 1922 familievoorstelling gegeven. Opgevoerd werd „Schooiertje", tooneelspel in vier bedrijven en een voorspel van D. van 01- lefen Jr., vrij bewerkt naar het bekende kinderboek „Kruimeltje" van Ohr. van Abcoude. De vele aanwezige kinderen hadden een recht genoegelijken middag en hebben van het aardige stuk braaf ge noten. Tal van liedjes op bekende school- wijsjes waren ingelascht en werden na tuurlijk flink meegezongen. Hedenavond treedt in deze schouwburg- loge „Het Vroolijke Tooneel" op onder di rectie van Louis Davids en Louis de Bree van het Centraal Theater te Amsterdam. Opgevoerd wordt een klucht met zang en dans in drie bedrijven, getiteld „In Pyama". Ook hierop komen wi) nader te rug. Men weet, dat Davids en de Bree de al lerbeste onzer Hollandsche komieken zijn, en dat zij tot nu toe nimmer bereid wa ren te Helder op te treden. Wij meenen ons te herinneren, dat Davids voor jaren terug eens bij het gezelschap Pisuisse op trad, maar nadien hebben wij hem nooit hier gehad. De bezoekers van de schouw- burgloge zullen dus kunnen profiteeren van een gelegenheid, die zij niet mogen verzuimen. Musls Sacrum. lederen avond worden nieuwe variété nummers door het gezelschap, dat in bo vengenoemd gebouw optreedt, ingelascht. Zaterdag en Zondag wordt als extra num mer opgevoerd „De Pop", operette in één bedrijf, door Emiel de Voe. De groote Nederl. bladenzooals „De Telegraaf", „De Maasbode", „Nieuwsblad van Rotterdam" enz., schreven over deze kleine operette, dat ze tot de beste behoort, die in de laatste jaren geschreven zijn. De inhoud is geestig, de pop snoezig, do mu ziek heerlijk. Kindervoorstelling. 't Was een zeer sympathiek idee van de directie van „Musis Sacrum", om voor de kinderen gisterenmiddag een voorstelling te geven. En welk een voorste ling! De kinderen juichten van genot en den ge- heelen middag was de goede stemming er meer dan in. Dat begon al met het optreden van Paul Ostra, die de kleintjes direct pakte met z'n leuke, prettige manier van doen. Wat hebben ze gelachen, de zaal daverde er van en de ouders genoten mee, dat beloof ik U. Louis de Haan, de buikspreker, wist de lachspieren bij zijn jeugdig auditorium ook spoedig op te wekken. De poppen spraken heusch en met open mond zaten de kleintjes te luisteren, de spanning lag op hun gezichten. O, o! die domme Frits, die het rooken zoo slecht bekwam en die grappige ouwe tante en dan de man in den kelder, 't was alles net echt. Emmy Vos declameerde eenlge vroo lijke en één heel tragisch liedje, zéé tra gisch, dat een van de kleintjes het er be nauwd van kreeg. De handschaduwbeelden van Mr. Ie Cock waren zeer vermakelijk en dwongen bewondering af bij oud en jong. Hoe geestig was b.v. „de dominee op den be- tooverden kansel en „een smakelijke ptjp". Als slot, de clou van den middag, kwam een geheimzinnig vroolijke kindergeschie denis in één bedrijf: „Ploetje en Mopie in Tooverland". Hoe ze daarvan genoten hebben 1 Het tooneel was herschapen in een Ja- panschen tuin en daar zijn zoo wonder- tooverachtige dingen gebeurd, die ik U ternauwernood kan beschrijven. Mopie is een leuke, aardige jongen, die zich verdienstelijk maakt voor een oude heks en dan Ploetje (een allerliefst speel kameraadje) als belooning ontvangt Samen komen ze bij Aki moto in Toover land en daar gebeuren prachtige dingen, die de heele zaal in stille verwondering brengen en d»n de kleine toeschouwers weer verrukt O o o o o! doen roepen. t Was vyi uur voor we er erg in had den, zoo prettig was de middag geweest. Al is dan ook de directie van „Musis Sa crum" financieel niet uit de kosten ge komen, toch heeft ze de voldoening, een honderdvijftigtal kinderen een recht plei- zierigen middag bezorgd te hebben. Ingezonden MededeeQng. (460) Tegen Slapeloosheid, Overspanning, Gejaagdheid, Prikkelbaarheid en Examenvrees, gebruikt men de Zenuwstillende en Zenuwsterkende MIJnhardt's Zenuwtabletten. het volgende: Temidden van de hedendaa neelstukken van echtbreuk ,e too- het zoo niets is, van psychologische, pathologi sche en andere logische en onlogisohe verwikkelingen, is dit frissohe stuk als een oase in de woestijn.Het was geen zware, naar een bepaald cliché gemaakte Duitsche humor, geen il te luchtige, èl te vluchtige Fransche scherts, geen zwaar wichtige Hollandsche moppentapper!}. Niets ervan: het was door en door En- gelsch, beschaafd Engelsch wel te ver staan, met een tintje luchthartigheid en een greintje ernst. Het was een zonne straaltje van geest, een mixed pickle van zoet-zuur, een sjalotje in kruidenazijn: frisch en pittig, bijtend op de tong, maar gezond voor de maag en de spijzen krui dend. Het behoort tot een der beste blijspelen van bovengenoemd gezelschap en is dan ook al meer dan 800 maal opgevoerd door dit uitnemend ensemble. Zaterdag wordt een herhaling gegeven van het oharmante blijspel „Met de ver keerde getrouwd", dat zeker door den uit stekenden inhoud en het prachtvolle spel van de bekende artisten, mag worden Man- bevolen Zondag gaat tot slot der serie nog eens de reuzen-lacb-klucht „Zijn Filiaal !.J hm! hm!!", een stuk dat geknipt is voor de kermis en den bezoeker den geheelen avond doet schudden van 't lachen. Schouwburg-loge Kerkplein. fu de sehouwburgloge op het Kerkplein werd Wft«»^■ymiHrUg1 een Iflnder- en Kermis-bespiegeling. Sterft de kermis? De vraag stellen is haar beantwoorden: de kermis is bezig aan hét verdwijnen. Met kunst- en vliegwerk is zit nadat de staat van beleg tijdens de mobllisatiejaren was opgeheven, weder in gevoerd; we kregen een paar jaren van opleving, maar ae laatste jaren hebben bewezen, dat deze opleving slechts de laatste stuiptrekking was van de ten doode opgeschreven kermis. Dit jaar zelfs had het maar weinig gescheeld of de kermis ware niet doorgegaan; de verschillende pachters hadden onvoldoende ingeschre ven voor hun standplaatsen en Burge meester en Wethouders wilden voorstel len de kermis niet te doen houden. Maar een vernieuwde inschrijving bracht wat meer pachtgeld in 't laadje, en daar de aldus opgebrachte sommen waarbij nog komt betasting, licht en water, nog al tijd van invloed zijn op onze gemeente- begrooting, was hiermede het behoud der karmis verzekerd. Maar tang zal zij niet meer bestaan; de teekenen harer ontbinding zijn aanwezig en het opgroeiend geslacht zal de kermis niet meer kennen. Symptoom van de voor uitgaande geschaving, den hoogeren vorm van leven, die zich in een nieuw geslacht openbaart. De eerste kermisdag Maandag bracht vrij wat drukte; iedereen wilde zien wat er alzoo was. Maar eenmaal rond ge weest, lokte dit niet uit voor een tweede wandeling, en Dinsdag- en Woensdag avond kon men op den Kanaalweg rustig loopen, zonder tast te hebben van groote drukte. Hier en daar natuurlijk, hadden zich de menschen opgehoopt, maar de ver schillende „hoepla"-tenten, en de kramen hadden het het tegendeel van druk. Ook de schouwburg- en cabaretgezelschappen spelen voor halfvolle a(of nog minder!) zalen. Zoo ooit, dan heeft de kermis haar absolute overbodigheid dit maal wel dui delijk bewezen. Op het Westplein lijkt het nog het meest op de ouderwetsche kermis van vroeger. Aldaar heeft men, zooals bekend is, verschillende vermakelijkheden; schuit jes- en andere draaimolens, schiettent, mneT vooral het groote „Vergenoegings- paleis" (zooals het met een prachtig ger manisme heet) van Hommersom Hier staan velen te kijken naar de vaak won derlijke capriolen van stoethaspelende jonge meisjes, die de beweegbare trap moeten bestijgen, welke naar het interieur van dit etablissement leidt. De korte rokjes en zijden kousjes spelen de deern tjes daarbij soms rare parten. De meesten evenwel zijn in dit werk geroutineerd en bestijgen rustig, kwiek en zonder onge lukken dit trapje, maar komen dan op het trottoir roulant weer voor allerlei verras singen. En zoo is dit een steeds weder- keerende bron van onschuldig vermaak voor jong en oud. Ook het Singel levert aardige momenten op. Daar staat het verst naar achteren, de bekende danstent, betrekkelijk spaarzaam verlicht, bescheiden' haar deuren dicht houdend. Maar tot laat in den nacht nog hooren de omwonenden des orgels steps, shimmies en andere dansmuziek, en schui felen de paartjes er over den dansvloer. Meer naar voren vindt er de jeugd haar vreugd. Vooreerst: de vliegmachine-draai molen, met de wijd uitzwaaiende schuitjes en dan de fiets-draaimolen, waarop zooveel jongens en meisjes leeren trappen. Verder op op den Kanaalweg is het een enkele marktkoopman, die in een grammofoontrechter-als-scheepsroeper de zotste keelklanken voortbrengt en met een grappige muts en een uilebril op Meine jongens de gewonnen armbandjes om de mollige polsjes wringt. De Russische ko lonel verkoopt vlot zijn aardig Russisch handwerk, en hier en daar staat een straat kunstenaar zijn capriolen te vertoonen. De aloude Kokadorus trekt nog steeds publiek. Hij beloofde aan iedere dame, die hem kussen wilde, een extra-koek, en was niet weinig verbaasd, toen een welgedane Heldersche dit galante aanbod accepteerde, en onder uitbundige vreugde van het auditorium, op de blozende en lichtelijk transpireerende koonen des marktkoop- nmna een klinkenden zoen drukte, met de boodschap er bij, „dat-ie er nóg meer kon krijgen!" op welk aanbod Kokadorus even wel niet inging. Heelemaal op het Havenplein staat de fraaie, luxueuse stoom-caroussel van Jan vier, alsook een zweefmolen, 't Is velen menschen wat ver, maar de liefhebbers hebben het er voor over. De rechte kermia-stemming wil niet komen, óók niet in de poffertjes- en wafelkramen; de tijden zijn er niet meer naar, de geest is veranderd. Tempora mutantus et nos mutamos in illis (de tijden veranderen en wij met hen) is een uit spraak van een ouden Romein, die 2000 jaar terug leefde, doch die nog in haar geheel op onzen tijd toepasselijk is. IN DE RONZEBONS. Vermoedelijk staat het woord ronze bons niet in het taalboek, doch is het ge vormd! door dien volksmond. Dikwijls is dan het woord het meest juist uitgedrukt, omdat er geen kernachtiger woorden en gezegden zijn dan juist die, welke ge vormd zjjn door den volksmond. Ik dacht aan het woordje toen, op dien eersten kermisdag, de straten dreunden en denderden door al de zeer variëerende wijzen, waarop op het een of ander instru ment muziek werd geproduceerd of gehoord de benauwde geluiden aan werd ontworsteld. Toen schoot me opeens heit woord „ronzebons* te binnen en ik voelde, dat dat precies weergaf de oaoophonile van geluiden, die tegen elkaar botsten en met elkaar botsten in een zeer onharmo- nieus concert. Ondanks het weinig harmonieuse had den toch die geluiden voor mij iets be koorlijks en vermoedelijk wel hierdoor, dat die muzdekklanken met verplaatsten midden in mijn jeugd, tpen de kermis voor mij was het summum van genot en dat het hooren van de straatorgels en daar tussohendoor het gebonk van1 de Turksche trom der blaaspoepen mij toen elk jaar weer aan, in een wonderlijke stemming brachten. En die stemming was voor mijn jong gemoed van zoo groote gelukzaligheid en schiep in mij een zoo uitbundige feest stemming, dat het mij ten eenenmale on mogelijk was me te kunnen indenken, hoe b.v. volwassen menschen er behagen in konden scheppen geregeld te blijven doorwerken, in plaats, zoo als ik, zich vol uit te werpen in den feestroes van de ronzebonzendle kermis. Geen macht ter wereld had mij in mijn voegen kunnen houden en voor imijin jeugdherinnering is het misschien wel goed, dat ik toen nog niet had te worste len met allerlei schoolexamens, want ik vrees, dat er toenmaals niet veel van zou zijn terecht gekomen. Natuurlijk spreek ik van ettelijke jaren terug, toen de kermis in het leven der burgerij heel andere plaats Innam als thans. Zoo zou je je nu niet meer kunnen in denken, dat er hier ter plaatse een spe ciaal kenniskrantje verscheen, waarin allerlei pubollige keimismoppen afge drukt stondlen. Toch was dat eertijds het geval en met verbazing over de naïeve stemming in die dagen tas ik laatst nog zooln krantje. Toch is dat krantje de juiste af spiegeling van de toenmalige opvattin gen over de kennis en bewijst het duide lijk, dat de kermis het feest was voor iedereen. We weten allen, dat er ontzettend veel is veranderd en elk jaar wordt duidelijker geveeld, dat de kennis bezig is uit zich zelf te verdwijnen. En dat komt natuurlijk hierdoor, dat er, haast het geheele jaar door, gelegen heid tot ontspanning is en dat je ten slotte óf beu wordt van al die ontspan ning óf door het dwingende feit, dat je slechts éénmaal je oenten kunt uitgeven. Toch is de kennis voor mijn gevoel -nog de ronzebons als ik al die warrel- geluiden hoor en ik ban me zoo goed in denken, dat de jeugd die week een beetje van streek is, omdatde ronzebons der ker mis mij vroeger heelemaal van streek maakte. De omgeving toch heeft zoo'n ontzet- tonden invloed op je stemming. Dat ondervond lik zoo sterk den avond vóór de kennis, toen ik, ongeveer bij het opkomen der maan en de zon nog niet was weggegleden achter Onrust, mij op het Wierhoofd bevond. Er was geen zuchtje wind. Allee ademde diepe rust De natuur was kalm en vredig en dat scheen van weldadigen invloed te zijn niet alleen op de menschen, doch ook op de dieren. De jeugd, anders zoo ravottend van aard, was kalm en inge togen; de ouderen Mepen bedaard te fla- neeren of stonden rustig bijeen, terwijl ze fluisterend1 met elkaar spraken of zwegen; de vogels wiekten kalm voort en de meeu wen stonden peinzend op den strekdam. Het diep doorschijnende water in de 'buitenhaven was bezet met tahooze kwal len in alle variëteiten, van het donker blauwe soort, tot de lichtgroen, met streepjes -doortrokken, gekleurde. De stroom was bezig te kenteren en in het haast stille water waren de kwallen aan gewezen op eigen vermogen1 om zich te verplaatsen en ze trokken samen en strek ten uit hun paraplumuts en dreven hun breiachtdge massa voort. De 'krabben, dik bezet met zeepokken, droomden op den bodem en schenen hun' dutje te doen. Slechts een enkele zwemkrab, zich mees ter wetend in het element, grabbel-klauw- de voort met zijn zwempooten. De zee sterren lagen, wijd gestrekt met hun rijfpuntige zuigspomzen óp den grond. Een enkel bliekje flikker-flakkerde door het water. De zon neeg en de droomig stil han gende wolken tooiden zich met gouden en puiper en violette tinten, alsof zij het waren, die zichzelf dien tooi gaven, ver getend dat er een andere macht was, die hun die kleedij gaf. Niet wat je ziet, maar wat je er i n ziet, had ik 's morgens gehoord. En vol ontzag en vol bewondering zag ik 's avonds weer het gewijde kleurenspel aan de lucht en op de zee en een stem ming van intense weldadigheid en, diepe, zieltreffende bekoring, gleed over ma Zeer waarschijnlijk spiegelde datzelfde zich af in een groepje meisjes, dat, spele varend in een vlet, zich bij Harssens be vond en liederen aanhieven, vol van stemming en vol van wijding. Wat een pracht-avond en van welk een diepen invloed op mensch en dier, welken zij al of niet bewust ondergaan! Dat was een andere inwerking op het gemoed dan de ronzebons van de kermis. Roblnson ontwapeningsactie zou lamleggen. De heer Frudn merkte op, dat de hooge kosten van Belawan nadeellg zijn voor de scheepvaart en ten bate komen van an dere havens. Spr. drong verder aan op her ziening van de tarieven van bakengelden. De heer v. d. Weyden hoopte, dat de nieuwe regeering „niet de dwaasheid zal begaan", Soerabaja als steunpunt te hand haven. De heer Talma betoogde, dat iedere cent voor de landsverdediging moet be steed worden aan de vlooi Het leger bepaie zich z. L tot die verde diging van de basis. Spr. bepleitte voorts het scheppen van een behoorlijk steun punt om de herbouwde vloot een rugge- graat te schenken. De heer Stokvis vroeg zich af of Neder land en Indië ooit gezamenlijk het grond gebied zouden kunnen beschermen. (Aneta.) VOOR DEN POLIT] ETTER. Zitting van 7 Juli. Voorwaardelijk veroordeeld De gepensionneerde militair, die zich vergreep aan gelden van een spaarkas, waarvoor hij als agent was aangesteld, is heden op advies der reclasaeering voor waardelijk tot 2 maanden gev. veroor deeld, zulks met 2 proefjaren en o.m. de bijzondere voorwaarde dat door beklaag de het geldelijk nadeel, 188,25, geleide lijk aan de Spaarkas wordt vergoed. Art 28» W. v. 8. Wegens openbare schennis der eerbaar' heid, gepleegd op 9 Mei te Helder, stond heden terecht de 86-jarige S. J. B., aldaar. Een drietal vrouwelijke getuigen werden in de zaak gehoord. De behandeling ge schiedde op grond van het zedekwetsende met gesloten deuren. OOST-INDEEL Opgeslagen materiaal. "Volgens het Bat. Nieuwsblad ligt in 'stands pakhuizen te Batavia, vijftien kilometer brugmateriaal ter waarde van 10.000.000 en staatsspoorwegmatertaal ter waanle van ten minste f 50.000.000 opgeslagen. Kastekort De afdeeilDgsbsnk te SoeraVji heeft eeu kastekort <»n J, 80.000, doordat 1- ad ministrateur B. valsche boekingen heeft gedaan. Hij heeft volledig bekend en is geschorst De Marine-begrootlng In dien Volksraad. Bataivia, 7 Juli. In den Volksraad heeft bij de behandeling van de begrooting van Marine de heer Lonkhuyzen de vervan ging door Nederlanders bepleit van de buitenlanders, die bij de hydrografie van de marine werkzaam zijn. Spr. drong aan op de regeling betreffende de minimum- gage uit een billijkheidsoogpunt van Indië tegenover de stoomvaartmaatschappijen. De heer Aay gispte t, dat vliegtuigen besteld zijn, zonder dat de Volksraad gehooid' is. Spr. begreep dat de voorstan ders van vlootuitbreiding hun meening handhaven, omdat z. L het communistisch gestook in den Pacdfio de democratische BUITENLAND. Een hittegolf in de oostelijke staten. New York, 8 Juli. De oostelijke staten worden bezocht door een geweldige hitte golf. De laatste paar dagen zijn er reeds tenminste negen personen door overle den. Tientallen gebouwen zijn door den bliksem getroffen. De inbraak In het Vatlkaan. De daders aangehouden. Het gestolene teruggevonden. Naar de RomeinBche bladen melden, ia het de politie gelukt de daders van des diefstal in het Vaticaan in handen te krij gen. De politie kent ook de namen van de helers, die in een auto over de Fransche grens poogden te ontvluchten. Zij heeft thans vier nieuwe aanhoudin gen in Rome gedaan. Men verzekert, dat het den hoofddader van den diefstal la met drie zijner medeplichtigen. Al de ge stolen voorwerpen zijn thans teruggevon den. Dwars door Afrika per auto. 'De Fransche Rénault-expeditie, die in November van het vorige jaar is vertrok ken om per auto Afrika te doorkruisen is op 6 Juli te Kaapstad aangekomen. De expeditie bestaat uit kapitein Delingette, zijn vrouw, een Fransche werktuigkundi ge en een inlaradsche bediende. De reizi gers werden in Kaapstad door hun landr genooten verwelkomd. Kapitein Delin gette vertelde dat hij 23,000 mijlen heeft afgelegd. (Het moelijkste gedeelte was de reis van Gringa naar Livingstone, die twee maanden nam. In dit gebied brachten hun de bergen en moerassen vele moeilijk heden. De auto heeft een motor van 10 P.K. Van te voren waren1 er geen reserve de póts op dien weg opgericht, de voorraden werden aangevuld ris daartoe gelegen heid waa Het beste gedeelte was de tocht door de Belgische Oongo; daar waren de wegen uitstekend, beter nog dan de weg tusschen Johanneaburg—Kaapstad: Geweldige brand te Glasgow. Het gemeentelijk tentoonstellingsge bouw, de beroemde Keivin Hall, te Glas gow, ta door brand vernield. Ook zijn een kerk en een aantal blokken arbeiderswo ningen door den brand aangetast, welke op het oogenblik nog woedt. Er zijn geen mensahenlevens te betreuren. De Kelvin Hall was in tijd van tien mi nuten verwoest Honderden families moesten haar woningen verlaten, daar deze eveneens in brand geraakt waren. Daar de brandweer niet in staat was het vuur te beperken of meester te worden, werden draadloos 8. O. S.-seinen gezon den aan alle naburige brandweercorpsen. Menschenlevens zijn gelukkig niet te betreuren. De materieele schade is daar entegen aanzienlijk en wordt op ruim 8 millioen gulden geschat Het proces-Angerstein. Angerstedn heeft Maandag nog verteld op welke wijze hij de overige slachtoffers heeft omgebracht Terwijl hij Dithardt neersloeg kwam de kantoorbediende KieL Deze zag het lijk van den eerste liggen, wilde nog vluchten maar Angerstein haalde hem In en sloeg hem' neer. De bijl bleef in het hoofd van Kiel steken en An gelstern moest het jachtmes gebruiken om de bijl uit de wonde te halen. Op een vraag van den voorzitter of hij de bijl na elke misdaad heeft algewasschen, ant woordt Angerstein: „neen, alleen na elke periode!* De voorzitter: Hoeveel perioden waren ef wel? Angerstein: Eerst kwamen l vrouw, schoonmoeder en dienstbode. Daarna Gedst, Ditthardt en KieL Deze was nog nauwelijks dood toen de 16-jarige schoon zuster van Angerstein van een uitstapje naar huis terugkeerde. Zij begaf zich naar de badkamer, waar Angerstoin haar neer sloeg. Dit lijk heeft hij later met een deken toegedekt, omdat hij het kind niet kon zien liggen. Na déze misdaad ta hjj weer naar buiten gegaan. Net belde de telefoon. Angerstein voerde het zakelijke gesprek en wilde daarop zelfs den tuin man opbellen om te vragen wanneer deze het 'bestelde ijzerdraad voor zijn tuin zou leveren. Dezelfde tuinman lag toen dood in Angersteinta woning. Hij heeft den tuinman niet opgebeld maar ta naar die keuken gegaan om wat te «tan. Op de trap agsch' Of hl

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1925 | | pagina 5