KWINKSLAGEN
VOOR DE KINDEREN
jeahuiaen etc. wonden bezocht door mu
sici en zangers.
De schouwburgen zuilen bijzondere
muziekavonden geven en de bioscopen
zullen het muzikalo gedeelte van hun pro-
grammaa's op 200S1 muziek-week belang
rijk uitbreiden!
(Mandh. Guardian.)
LIEDJE VAN DE WEEK.
(Over Irooven).
Het eenige genoewnidcM.
Als |e 'b nachts niet kan slapen
En je hart schrikkelijk klopt,
Nu eens bij bent dan weer treurig,
Eb je gemoed overkropt
Als je gaat door het leven
Als ln één langen droom,
En je trilt of je lichaam
Altjd staat onder stoom.
Als je 's avonds steeds thuis zit,
En je stamkroeg versmaadt,
Zondags heel in je eentje
In het park wandlen gaat
Als ie hersens je pjn doen,
Eln je glimlacht toch nog.
Waarom wacht je dan langer?.
Trouw haar dan toch 11
Dat was reden genoeg.
Waarom ik tooh niet trouwP
Dat vragen mij mijn vrinden,
Nu ik reeds menigmaal,
Te vaak reeds naar zij vinden,
Gezegd heb, dat Tc tot vrouw
'n Zeker meisje wilde.
En 't is dan ook 'n feit,
'k Denk Oaag'ljjks aan Mathllde.
Wj waren al getrouwd,
Als 'k wil het niet ontveinzen
Zj niet Iets had gezegd,
Dat mij torug dood dolnzenl
Ik droomde al van den dag,
Die mijn geluk zou gronden,
Maar nooit had ik verwacht
Dat zeg ik u onomwonden
Dat uit haar lieven mond
Het woord zou kunnen vlooien,
Dat 't beter Ijken dood,
Mij niet met haar to moolonl
En daarom Heb 'K terstond
Den band met haar verbroken,
Toen z* op beslisten toon,
Haar.... „neen" had uitgesproken.
KRDMNDBUKKEN.
B j onze Zuidelijke buren.
V,
Waar de rotsen godeelteljk uit bjzon-
dere kalkgesteenten bestaan, heeft het
neerzakkende water die kalksteen wegge
spoeld en opgelost en zj$ binnen ln oio
enorme rotsgevaarten holten en grotten
ontstaan van do allergrilligste vormen.
Zoo zjn in Belgifl beroemd geworden dé
grotten van Han, Roohofort en niet te
vergeten in de laatste Jaren vooral die
van Remouobnmpg.
.t Is druk voor de rots van do toe
risten, die in groepjes van ongevoer 18
personen, aan do gidsen worden toever
trouwd. En zoo stonden wj dan ook dra
voor de opening, die zich ongeveer 16 mo
tors (een klimweg leidt er naar toe) boven
de oppervlakto dor Amblfivo, in den rots
wand bevindt
Aan het gebouwtjo ter zj offeren we
onze entree, we gasn door de opening en
bevinden ons nu in het zoogenaamde voor
portaal, ongeveer 150 vierkante meters
groot De vrouweljke gids ontsteekt oen
groote carbidlamp, met zeer sterke reflec
tor. en.daar gaan wel Op den aoh-
tergrond van het voorportaal begint de
weg, die naar de eerste galorj loopt Vier
maal verandert deze tooh van richting, eer
h j een punt bereikt, vanwaar de weg eens
klaps snel naar den afgrond daalt
Tot in het jaar 1828 was men niet ver
der in de grotten doorgedrongen.
In dat jaar echter liet zekere Leon Wll-
mar zich met eenige vrienden neer, over
schreed de onderaardsche rivier (Rubl-
oon) en onderzocht zoo het eerst het bo
vengedeelte der grot.
Langzamerhand heeft men toen de on
derzoekingen voortgezet
Het thans in exploitatie gebrachte ge
deelte, eerst pas na 1012, bestaat uit drie,
boven elkaar gelegen grotten.
Kunstig heeft men de gangen en gewel
ven electrisoh verlicht En hot ls sprook
jesachtig, wanneer daar ln een hoek aan
gebrachte lampjes, van die droomzalen
verlichten. Gewelven, meters bj meters
hoog, van de grilligste vormen, schitte
rend van kristallen. Wonderschoon. Wat
daar de natuur in den loop der eeuwen
aan vreemde druimpsteenvormingen heeft
getooverd grenst aan het ongeloofljke.
En maar steeds druipt het van die hooge
wanden, die bezet zjn met millioen drup
pels. Langzaam maar zeker vallen ze.
Waar? Ergensl En er zet ziohi óf een kris-
tallotje van wondere steensoort of het
bljft hangen....
Zoo staan en hangen daar de in den loop
der eeuwen gevormde stalaymieten en
stalactieten van de grilligste vormen en
oombinaties. Zware groote blokken of
franje-aohtlg dan weer meer zuilvormig.
En ze vullen en stoffeeren de zalen, die
allen namen hebben ontvangen. Boven ln
een dier enorme zalen, de Kathedraal ge
naamd, luidt men de klokken....
Dannaar beneden, voorzichtig,
maar steeds achter het licht van de gids,
langs stelle paden, nat van 't vallende
druipwater, langs kunstig aangebrachte
jzeren trappennaar.de onder
aardsche rivier. En het' reisgezelsohap
neemt plaats in twee platboomde vaartui
gen. Een jongen roeit langzaam vooruit;
de lantaarn voorop.
Onder do reusachtige overhangende
rotsen, waaiers en kegelzuilen door. Zoo
nu en dan werpt de lantaarn het licht tien
tallen meters omhoog. Dan blikkert en
schittert alles van kristallenschoon. Een
prachtige tocht Na ongeveer anderhalf
uur begroeten we weer het zonlicht
En nu naar Spa!....
In de keurig geïllustreerde gidsjes, uit
gegeven door de Belgische Spoorwegmaat-
sohapp jen vinden we deze plaats aangege
ven als: de beroemde ljronnenstad; de pa
rel der Ardennen.
En werkeljk heerljk gelegen ls deze
badplaats.
Op een hoogte van 250 tot 275 meters
boven het zeeoppervlak ls het liefljke
stadje beschut door een geheele keten van
begroeide heuvels en Ugt het daar ver
scholen als een nestje in t groen.
Reeds in vroeger eeuwen waren de ge-
zondmakende bronnen van Spa beroemd.
De eerste geneesheer van den Engelsohen
Koning Hendrik IVIII vertoefde er reeds
in 1541, maar vooral na de 17e eeuw heeft
de stad groote vermaardheid gekregen.
Zeker heeft het geluk het stadje ge
diend, want in talrijke plaatsen ln t' Ar-
dennenland treft men jzer- of koolzuur
houdende bronnen, welke echter óf in het
geheel niet, óf althans op zeer bescheiden
wjze werden geëxploiteerd. We herinne
ren ons de eenvoudige staalhoudende
bron bj het plaatje Trols-Polnts, waar
men maar vrj opschept het roestachtig
smakende, staalhoudende water, dat de
flesschen zoo roodbruin aanslaat.
Spa echter heeft een vlucht genomen,
zóó grootsoh, dat het een wereldvermaard
heid heeft verworven.
Ongeveer een tiental van die koolzuur
of staalhoudende bronnen worden daar ge
ëxploiteerd, waarvan dan de bron „Mario
Henriette" voor de beroemde baden wordt
gebruikt.
't Spreekt wel vanzelf, dat het genees
krachtige bronwater ook gebotteld wordt.
Het „Syndljsat dea eaux de Spa" verzendt
zjn mineraal- en tafelwateren naar alle
deelen der wereld.
Zooals we reeds opmerkten heeft deze
moderne badplaats werkeljk een sohltte-
rende omgeving.
De geheele keten van begroeide bergon,
welke het dal, waarin Spa is gelegen, be
schutten, bestaat uit groepen, waardoor
niet alleen paden voor vootgniigors, tuaar
bovendien rjwogen zjn aangelef
Van alle zjdon zjn de bergen bereik
baar; felteljk kaft mon zoo langs de fraai
aangelegde lanen, geheel de stad boven
langs rjdon, vanwaar men de sohltteread-
sto vergezichten heeft
Niet minder dan 800 verschillende uit
stapjes kunnen vanuit Spa worden onder
nomen, en overal zjn banken en landeljko
rusthoekjes aangebracht Vele van de uit
zichtpunten hebben namen ontvangen van
in den oorlog beroemd geworden Belgi-
sohe en Fransohe legeraanvoerders en
staatslieden.
Zoo klimmen wj ook steeds hooger tot
we ons eindel jk bevinden „Au point de
vue du Mariohal F och".
Beneden ons ligt de stad als een sprook
je en daarover breidt zich naar alle zj-
den een wonderschoon panorama: het
schilderachtige Ardennengebled.
Spa.tevenB bekend geworden ln den
Europeeschen wereldbrand. Do Dultsohors
kenden de geneeskraoht van het bronwa
ter en benutten het ton voordoelo hunner
zieke en afgematte soldaten, die ln deze
schitterende, gezonde omgeving meerma
len weer op krachten kwamen.
Spa.hier vestigde de Keizer in de laat
ste maanden van den wanhopigen krjg,
zjn hoofdkwartier.... tot hij in de villa
Neubola aldaar zjn troonafstand toeken
de c
n
Kan ik nog een plaats krijgen? vroeg
de lichtelijk aangeschoten heer aan den
portier van don biosooop.
Noen mijnheer, zei de man. Het is
t>jna elf uur, dus het ls dadelijk afgo-
loopen.
Heb Je dan ook een programma voor
me? hield de ander aan.
Neen mijnheer, antwoordde de por
tier. Maar Waarom? Ik zeg u toch dat de
voorstelling over vjf minuten gedaan ia
De voorstelling kan me niet schelen,
zei de man. Maar ik wou wat meebrengen
om mijn vrouw te laten aden waar ik van
avond ben geweest
Een slimmerd.
Mevrouw (tot nieuwe dienstbode): Is
het noodlg, dat je 's morgens gewekt
wordt?
Dienstbode: O, nee wat m j betreft
Alleen als mevrouw soms iets mocht noo
dlg hebbent
BABBELUURTJE OVER MODE.
Borduurwerk voor de trieste
vacantle-dagen.
We weten het tooh zoo heel goed,
hetzj uit ondervinding, hetzj uit overle
vering we kunnen soms zoo leelijk ge
dwarsboomd worden door onwelkome
regenbuien ln onze vacantiedagen. Ik zelf
kan er tot m'n groot verdriet over mede-
spreken, ik had voor drie weken terug niet
één mooie dag in m'n tien dagen vacantie
en heb dit Moeder Natuur dan ook terdege
kwaljk genomen. As je naar „zee" gaat
om bruin te worden, nietwaarInmid
dels, ik hoop, dat mjn lezeressen het bij
zonder zullen treffen en niet één enkele
„leeljke" dag zuilen krjgen. Maar....
stel nu, dat er wel een paar natte daagjes
onder door zullen loopen, dan is 't toch
zaak om het hoofd boven water te houden
(geestige woordspeling, nietwaar?) en ver
tier te zoeken op ik-weet-niet-wat voor
manier. In ieder geval ge moogt U niet
vervelen, want dit is zeer slecht voor de
gezondheid. Wanneer ge niet meer lezen
wilt, dan gaat ge musiceeren, wanneer ge
niet meer spelen wilt, dan gaat ge wat
borduren, wanneer ge niet meer borduren
wilt, dan gaat U maar wat kamer-gymna-
stiek-oefeningen maken, enz., enz. oor
dit laatste groote woord had lk graag
exerceeren geschreven, want dan was het
bjna een gedicht geworden. Maar exer
ceeren kan men beter bulten doen.
Ik heb een paar aardige borduurwerkjes
voor U opgezocht en wat U ervan gebrui
ken kunt, dat pikt U maar op: oen avond
japon, een dansjurk, een tricot-jurk, dito
das en hoedje en een kleedje voor uw
kouweljk hondje zelfs.
Pracht-verzameling n'est pas?
Te beginnen met de avondjapon.
streep er onder door gaan.
Voor het materiaal wordt gebruikt Ma-
rooaln Batln onver. De satinkant wordt
boven gebruikt eo daar het model hoogst
eenvoudig en totaal recht is, valt hierover
niet veel meer te zeggen. De clou is het
borduurwerk. De rok is als 't ware bezaaid
met groote witte margrieteh en bjbehoo-
rende groene blaadjes. Wanneer het goed
opgevat wordt, ls het een zeer vlot bor
duurwerk, wat toch zeer mooi aundoet.
Aan een zoom der japon wordt een breede
streep marabout aangebracht.
Het tweede model, een elegante dans
jurk, is mooi van witte crêpe do chine. Of
ge dit min of meer moeilijke model zelf
zult kunnen vervaardigen, laat ik aan uw
eigen meening over, maar dan 1b er in
ieaer geval het borduurwërk, wat ook al
wocr zeer vlot en zeer loonend is. Ge neemt
f jne wol en r jgt deze maar door de beide
verscheidene kleurtjes borduurzjde of
zoomen; 't rokje tot op 15 cM. hoogte en
de casaque tot 10 oM. hoogte. Een smallere
streep op de borst en mouwtjes. De rozen
met blaadjes komen nu geappliqueert op
de streepen. De rozen van vieux-rose en
do blaadjes van zacht-groen fluweel of
zijde. Natuurlijk kan men de roosjes ook
borduren, dan moet echter de draden-
De derde jurk ia er een van wit wollen
tricot met een onderstuk en vest van mos
groen wollen tricot. De aardige vlotte tee-
kenlng op de witte trioot wordt met"een
streepjes-steek ln mosgroen perl-garen
uitgevoerd. Met dit garen worat ook de
halB-ultsnijdlng on do mouwtjes gefesto-
neerd. Bh deze japon behoort het stel:
shawl en noedje.
De shawl en hoedje zijn ook van wit
wollen trioot gemaakt, terwijl de das nog
zoomen heeft van mosgroen. Ze zijn bei
den ook geborduurd met hetzelfde garen
van de japon met een vlot krachtig pa
troon. Moet ik van dut honneponnlge
dekje voor het dito hondje ook nog wat
zeggen? Vogeltjes en bloempjes gebor
duurd op rood laken! Is dat wat?
Vergeetachtig.
....Het ls verschrikkelijk zooals m'n
hersens me den laatsten tijd in den steek
laten.... Voornamelijk drie dingen kan
ik tegenwoordig niet meer onthouden
Dat zijn ten eerste: Namen on ten tweede:
getallen, en ten derde:.. Kijk nou zie
je nou ben ik zelfs dat al vergeten.
Zty wist het
Motorrijder: Moot Je verbeelden, vrouw
- van hier tot aan die groote boer
derij daar buiten op den landweg, is mijn
motor niet minder dan vier maal blijven
staan....
Vrouw: Vier maal? Jonge dat is
merkwaardig.... Er zijn toch maar drie
café's tot daar aan toet
Macht der gewoonte.
Nou hoe vond Je de voordracht
van den professor, oud-student?
Ja wat zal ik je zeggen.... Hij
begon met de woorden: Reeds bij de oude
Qrieken en Romeinen.Nou - en toen
ben ik ingeslapen net als altijd.
Ook levensmoede.
Maar als Je je verdrinken wilde
waarop riep je dan toch om hulp, toen je
eenmaal in het water lag?
Ik had er eerst niet aan gedacht
ziet u maar juist toen ik er was inge
sprongen, viel het me in, dat ik morgen
ten eten gevraagd was bij een goeden,
ouden vriend, die mij ook nooit
iets geweigerd heeft!
Simson.
*n Ploegbaas in een fabriek gaf aan een
werkman de opdracht een aambeeld te
verplaatsen. Toen hij na eenlgen tijd te
rug kwam, had de mar, het zwnre ding
nog niet ver van z'n plaats. Maar dt
werkman zeide tot den baas:
Baas weet je wel good hoe lk heet'
ja zeker zei de Baas je heé
Jansen.
O, antwoordde de werkman, dan s
het goed.... Ik meende dat u me voit
Simson had aangezienI....
Klein misverstand
De chef van het Huls Eerzaam 3o.
heeft een groot kantoor-personeel on re
geert dit met strenge rechtvaardigheid.
Toch had hij het mèerendeel van ijn
kantoorbedienden reeds vele jaren in
dienst want moest hij soms oens stnng
wezen hij was ook hulpvaardig en
Hy had evenwel de gewoonte, nis hjj
voor z'n schrijftafel ging zitten, zijn ior-:
loge met gouden ketting voor zich te leg
gen en zoo ontging het hem maar zeilen,
wanneer er iemand te laat kwam.
Want laatkomen duldde hij van zijr
employé's niet
Inmiddels geschiedde dit op zekeren
morgen met een der klerken. De chd
staat op, treedt den man tegemoet e>
houdt hem zonder een woord te zeggo
zijp horloge voor. Eindelijk zegt hij, b-
straffend:
Kjjk 's, Pleterse.
O, wat 'n mooi horlogo ls bet- p-
eens verheugende antwoord.... Hoe Vst
u eigenlijk dat ik vandaag jarig was, ae-
neer?
EEN ZONDERLINGE JIEZOEKR.
Joke had niets geen zin om naaried te
gaan. Ze had nog heelemnal gcenBlaap;
en bovendien 2e las Eoo'n prachtig orook-
Je ln haar groote sprookjosboek. I )t was
over de „Blnuwe-maan-elf" en Jok wilde
zóó erg graag woten, hoe het aflieieor se
ging slapen.
Maar moeder zei, dat het hoog td was,
kuste haar meisje welterusten cn lies de
kaars uit Joke had geen slaap en Ig naar
het plafond te kijken, dat nog eei beetje
verlicht werd omdat de overgordijen bo
venaan niet heelemaal aioten. Ze hd zoo'n
eigenaardig, kribbellg gevoel vanbinnen,
net of er ietB vreemds zou gaan gebeu
ren.
„Hè, wat was dat?" Joke ging werelnfl
zitten en wreef haar oogjes uit ,.u, daar
hoorde ze het weer, nog duidelijk* dan
eerst een schurend, krabbelend geluid.
Wat zou dat kunnen wezen?"
Joke sprong uit bed, stak haaf voetjer
in warme slofjes en trok een war» slaap
kamerjasje aan met allerlei grapige fi
guurtjes erop. Ze moest en zou wetn, waar
dat grappige geluid vandaan kwan. Daar
hoorde ze het al weer; nu vlak tij. Jota
greep het doosje lucifers en sdoof h»t
open, om den kandelaar aan te kunnen
steken. Ze streek een luoifer aar en....
daar was al de oorzaak van haar o)gew<n-
deuheid.... een heldere blauw» vltm
schoot eensklaps omhoog ln de ludit
Joke had genoeg tegi nwnonligleid mn
geest om tooh nog eerst de kaart aar te
steken, vóór ze ae luoifer liet valen.
Pang! Joke sprong verschrikt opzij, tul
nauwelijks raakte de luoifer den voer
aan, of ze verdween en maakte plaats -oor
een heel vreemd klein kereltje. Zijn dbhte
pikzwarte -haar stond recht overdnd Hij
had lange magere armpjes en' beentje en
vrij groote handen en voeten. Zijn ztarte
oogjes keken Joke ondeugend aaa ei bel
den laohten.
„Wie bent U? En waar komt FT toch
vandaan?" vroeg Joke.
„Oj ik ben hier alleen maar b ij onge
luk", antwoordde het ventje. Ik hm de
acrobaat onder de Blauwe-maanelfjes.
Heb je weieens een Blauwe-maar gaden?"
„Nee, maar ik las er juist een m<ol ver
haal over, voor ik naar bed ging. Fh moe
der zegt wel eens van op een „blauwe-
maandag". „Vertel me nu alsjeblieft eens,
hoeje hier gekomen bent!"
„Wel, zooals ik je al verteld heb, ik ben
een acrobaat Nu probeerde ik op zeke
ren dag op mijn hoofd op a#n van de
Blauwe maan-bergen te gaan staan, nvaar
toen viel ik er af, julat ln een lucifer
doosje, dat een man open had. En vóór ik
er weer uit kon springen, deed de mar
het doosje dicht"
„O, was U het dan, die xoo'n levea
maakte in het luciferdoosje. Och en dac
heb ik U in het donker als luciler ge
bruikt. Ik heb U toch hoop ik geen pij»
gedaan?"
„Nee, heelemaal niet hoor. Ik ben J
juist erg dankbaar, dat je me uit die na-
we gevangenis verlost hebt Je moest n?t
me meegaan, om de Biauwe-maan een^e
bekljken!"
„Ja, ja, heerlijk I" juichte Joke.
„Maar neem den kandelaar dan *ee-
Het is hier zoo donker en ik weet'let,
hoe we hier uit moeten komen," ze het
mannetje.
Joke pakte de kandelaar op en UP op
haar teentjes naar de deur, deed d deur
open en wilde juist het portaal ovotbopen,
toen <le kaars door de tocht uitweb
„OI", riep Joke uit en stak opnww de
kaars aan, maar waar was nu haarJlauwe
maan-ncrobaatje? En wat was hel >ortaal
opeens koud en donker. Hu, ze gig maar
weer gauw naar bed.
Den volgenden ochtend verteldemoeder
haar, dat ze aan het slaapwandien was
geweest, maar Joke kon net rut geloo-
ven. Nog steeds denkt ze, dat bar aoro-
baatje eens terug zal komen, onnaar mee
te nemen naar de Blauwe-maan
„Ja, zeker," zegt moeder, „opjen Blau-
we-maandag misschien t"
A. T.
Corry Brens.
