GEMENGD NIEUWS
AMST ERDAMSCHE BRIEVEN.
Een geladen revolver.
De Internationale Wielerkampioenschappen,
louzie van over de Naardensche horretjes.
Steeds sneller. Ja-
We zfln toch al, ook in gewone tijden,
„de stad der fietsen" (the city of the nuliion
bicycles, zeggen onze Engelsche vrienden)
en nergens ter wereld is het, eertijds bet-
roemde, refreintje van „allemaal op de fiets"
zoo toepasselijk als hier. Maar met het con
gres van de U. O. I. (Union Oyciistes inter-
mationales) en de internationale kampioens
wedstrijden op de Stadioobaan waren we
deze week dan toch wel' extra-begenadigd
centrum in het Rijk van trapper en stuur
stangZelfs menschen, die tot nu toe
nooit blijk hadden gegeven van ook maar
één woord te verstaan van de, in dit Rijk
gebruikelijke taak spraken plotseling met
het grootste gemak over „sprintera" en
„stayers", over Jappen" en „een goede
tweede", alsof het ging over het weer....
De Burgemeester ging in dezen Voor. Ter
gelegenheid1 van de officieele ontvangst ten
stadhuize van de U.O.I.-afgevaardigaen,
aan het einde der vorige week hield hij
een enthousiaste rede doorspekt met techni
sche termen en een schat van gegevens uit
de geschiedenis der wielersport, die de best-
ingelichte sport-journalist-van-onder-
vinding hem niet zou verbeterd hebben. Het
deed hem buitengewoon veel genoegen,
zoo begon hij zijn speech, namens het
Gemeentebestuur de vertegenwoordigers der
wieler-wereld te mogen ontvangen en dit
wel om drie redenen (volgde een opsomming
dezer redenen, waarop zijn vreugde en zijn
genoegen steunden). Welk een verschil
lende en uiteenloopende vreugden en ge
noegens beleeft' een hoofdstedelijk burger
vader toch! Komt er morgen een ander
congres bijeen in onze veste van wielerwed-
strij d-bestrjj dende veneenigingen *(ik zeg
niet dat het gebeurt, maar zoo iets is,
onder voorzitterschap van den bekenden E.
van Dieren, arts, bijvoorbeeld, toch niet on
denkbaar of uitgesloten!), dan worden
de afgevaardigden natuurlijk weer met de
zelfde vriendelijke gemoedelijkheid officieel
ontvangen, en verwelkomt hij ze weer „met
genoegen" en „vreugde" onder opgaaf van
de dan weer geldende „redenen"!
Burgemeesterschap en.... journalistiek
liggen inderdaad niet ver van elkaar
Maar dit terzijde. Blijven we een oogenblik
bij het Stadion, dat dezer dagen het middel
punt van de belangstelling van duizenden
was. In zeker opzicht zou men de sport
evenementen daar deze week vertoond kun
nen beschouwen als een soort repetitie, als
een voorproefje van de komende Olympi
sche Spelen. Men kon nu, als het ware, een
steekproef nemen op het organisatie-ver
mogen, dat men er kan mobiliseeren, een
vermogen, dat men in 1928 ongetwijfeld ten
volle zal moeten uitbuiten wil men de
Olympiade in goede banen houden en de
min of meer chaotische toestanden, die den
laatsten keer in Parijs heerschten, ontgaan.
Deze steekproef nu heeft uitstekend vol
daan: de regeling zat goed in elkaar, de ver
schillende nummers verliepen vlot en de
wijze waarop men voor de deelnemers ge
zorgd had, wekte voldoening en lof. Alleen
is wel gebleken, dat de doode materie, d. i.
de baan zelf (die trouwens oorspronkelijk
niet in ons sportpark gebouwd was, maar
later werd „ingelegd"), alsook enkele tri
bunes, noodig eenige correctie en verbete
ring behoeven.
Maar de hoofdzaak, de vertoonde sport
zelf, zult ge vragen, hoe stond 't daar mee?
Ik geloof niet ver beneden de waarheid te
blijven als ik zeg, dat zelfs de meest ver
slaafde wielersport-enthousiast ten dezen
wel eenige teleurstelling ondervonden heeft
Ten eerste is het al niet prettig als de twee
Hollandsche favorieten onder de beroeps-
rijders, de wereldkampioen-sprinter Piet
Moeskops en de veel-gèliefde stayer Blek^
molen het min of meer smadelijk afleggen
(wat dan vooral voor Blekemolen geldt, die
er, na een korte inspanning, de brui aan gaf
en „uit de baan" ging), maar dan ook,
al voelt men nog zooveel voor „tdktiek": het
minutenlang balanceerend stilstaan op de
start-lijn, zóó lang dat er zelfs „official"
aan te pas moet komen om een einde aan
het spelletje te maken, beantwoordt moeilijk
aan het sport-ideaal, dat, hoe ook verduis
terd, toch altijd blijft: open, vrije meting
van krachten, uithoudingsvermogen en.
snelheid. En tegen dit alles woog de
overwinning van den populalren (Amster-
damschen amateur Jaap Mleijer maar ten
deele op.
Maar mogelijk brengt de finale as. Zon
dag achter de „groote motoren" te verrijden,
een finale, waarin ook de Hollander Snoek
zich wist te plaatsen, dan nog meerdere ver
goeding en een schoone apotheose.
Was het dan, daar op de Stadion-baan.
vanwege de tactische „spelletjes" niet altijd
een „steeds-snelier", in de stad zelf bleef
men dit moderne wachtwoord getrouw. Dit
keer is het onze telefoon, die het tempo gaat
versnellen. Van kleine oorzaken verwacht
men hier groote gevolgen. Het schelsignaal
bij het oproepen en bjj de „in geeprek"-
waarschuwing gegeven bestaat, naar men
weet, uit kort op elkaar volgende stooten.
Men zal .nu (bjj één Centrale heeft men het
ai ingevoerd) de pauzen tusschen de stooten
een tikje korter maken. Proefnemingen
hebben geleerd, dat het publiek op deze
kleine versnelling aanstonds reageert en, als
ware onbewust, dan ook vanzelf sneller
en korter spreekt. En bjj de tienduizenden
gesprekken, die bier per dag moeten ver
werkt worden, beteeikent dit een belangrijke
tijdwinst en een groote ontlasting der
lijnen....
Ooi de post volgt het moderne wacht
woord. Met het inrichten van hulppostkan-
toortjee in groote winkels (het eerste van
dien aard werd lil „Gerzon" ondergebracht
en deze week ging er een in de „Bijenkorf"
open) wil zij ons den tijd besparen, dde het
ons mannen het „steeds sneller!" gestolen
worden.... Want dat beteekent hier, dat....
bet geld steeds sneller je zak wordt uitge-
kloptl Moeder de vrouw hoeft in dien ver
volge maar even naar het postloketje in den
winkel-zelf te stevenen en dringend te tele-
grafeeren: „Zend telegrafisch zoo en zoo
veel; zit hier vast; heb gekocht; laten me
zonder betaling niet los".
Steeds sneller, dat'geldt óók voor de
pleizier-makende en potverterende massa
en niet alleen voor den welgestelden één
ling die zich in zijn snel-rijdende luxe-
auto, na het diner, nog even naar Zand-
voor of desnoods naar Sdheveningen laat
rijden, teneinde daar zijn kleintje-koffie
te nuttigen.Gelukkig! Voor wie niet
ten eenemale van sociaal gevoel versto
ken is, is hét een prettig gezicht te zien
hoe tegenwoordig op vrije dagen steeds
meer vrachtauto's, door middel van ban
ken, stoelen en kisten worden omgevormd
tot zéé wel bruikbare omnibussen waar
in vroolijke gezelschappen, die botje bij
botje de kosten bijeengaarden, naar bosch,
hei en strand worden vervoerd. Een
„aestetisch" gezicht is het dikwijls niet,
toegegeven! En wat er aan klanken,
aan „liederen", uit dergelijke motorische
pleizierwagens opstijgt is voor muzikaal
eenigszins verwende ooren nu ook niet al
tijd over genietbaar.Maar zijn onze
medemensohen er dan tenslotte alleen
maar voor óns genot en heelemaal niet
voor het hunne? Zou men sommige
dwarskijkers wel eens, vragend, onder den
neus willen duwen.
- B. en W. van het Gooische stadje Naar-
den nu hebben op deze vraag onlangs met
een stompzinnig „Voor het onze" geant
woordZij hadden zich blijkbaar over
hun horretjes, 's Zondags, in hun netjes-
geschrobde, doodelijk vervelende straatjes
turend, of meer jaloerschelijk geërgcbd
aan hun medemenschen, die op vrije da
gen. ook nog wel eens iets anders en meer
willen doen dan door de ramen turen en
„vierkantjes loopen" (een zeker deel der
Naardensche bevolking houdt inderdaad
dit, van eeuwen-her stammende plaatselijk
gebruik, waarbij enkele straten die tesa-
men een vierkant vormen, worden afge
drenteld, nog in stand). En zij maakten
„dus" een politie-verordening waarbij het
verboden wordt met vracht-auto's, inge
richt voor personenvervoer door Naar-
den's straten te rijden
Men mag nóg zoo voor gemeentelijke
autonomie zijn, dit gaat o.L toch a 1 te
ver.... Amsterdam heeft, zou men zoo
zeggen, op de hoofdstraat door Naarden
heen, als zijnde een stuk van den ver
bindingsweg met het Gooi toch ook
nog wel eenig recht. En 't zou ons dan ook
niet verwonderen ais het hoofdstedelijk
gemeentebestuur een dezer dagen, naar
aanleiding van deze kwestie, eens een
hartig woordje ging spreken met de vroe
de vaderen van het oude vesting-stadje.
Bij welk gesprek Gedeputeerde Staten
dan mogelijk nog wel een duit in het zakje
zullen doen.
Laat ons 't hopen!
heen en, weer loopen naar de groote post
kantoren kost. Ons? Of alleen de
winkelende, vrouwelijke bevolking?.... We
vreezen: alleen het laatste! En deze nieuwe
Scst-maatregelen zullen dan ook wel alleen
oor hen, le vrouwen, geapprecieerd wor
den. Op dit terrein^ het terrein der japon
nen, der mantels, der lapje# en hoeden kan
Geheime handel ln gedistilleerd.
Reeds maanden geleden had de Haar
lemsehe recherche een belangrijke zaak
in onderzoek tegen een bandelaar in. ge
distilleerd te Haarlem. Betreffende deze
zaak verneemt de N. R. Ct. thans de vol
gende bijzonderheden.
Bjj het onderzoek inzake geheime bran
derijen was gebleken, dat een groot deel
van het gemaakte gedistilleerd aan een
der Haarlemeche handelaars was gele
verd. Deze handelaar ontving ook groote
partijen uit de Oostelijke grensstreken.
Dit deed bedrog vermoeden. Als n.L Ne-
derlandsche distillateurs aloohol naar het
buitenland zenden, moeten zij wel eerst
het volle accijns betalen, maar is de al
cohol eenmaal de grens g<*passeerd, dan
worden aan de verzenders alle accijns-
gelden weer terugbetaald. Vermoed werd
nu, dat dezelfde aloohol, als die pas in
Duitschland was aangekomen, weer opge-
heiraewijze naar Nederland werd gesmok
keld. De smokkelaars hadden dan den
vollen accijnsprljs verdiend. Bij het on
derzoek bleek, dat de aloohol naar Óen
handelaar te Haarlem werd verzonden,
verpakt als amandelen, appelen en peren.
Bij dit vervoer deden eenige tussohen-
personen dienst, o. a. een pakjesdrager
uit Amsterdam.
Op het kantoor van den handelaar
werd een inval gedaan. Het bleek, dat
voor den geheimen handel een afzonder
lijke (boekhouding was aangelegd, waarin
de leveranciers onder valsche namen
voorkwamen.
Op deze manier werd ongeveer 27« ton
te weinig belasting betaald. Het rijk heeft
nu volgens de wet drie maal dat bedrag
dus T/t ton te vorderen. -
De bedoelde handelaar Is Inmiddels
naar Duitschland vertrokken; rijn zaak
ging in andere handen over. De belas
tingautoriteiten hebben op tal van eigen
dommen van 'hem beslag doen leggen.
Verwacht wordt dat deze zaak binnen
korten tijd voor de Haarlemsche recht
bank zal worden 'behandeld
Dinsdagmiddag gal te Gorinobem een
vaandrig onderricht over 'de behandeling
van de revolver aan voor de herhalings
oefeningen onder de wapenen zijnde man
schappen en bediende zich daarbij van
een geladen browning.
Bij die gelegenheid ging onverwacht
een eohot af en drong door de tafel ln bet
been van een der toehoorder#, die «Joh
onmiddellijk onder geneeskundige be
handeling moest stellen.
Vreemd geval
Poging om een dame te bedwelmen.
„De Telegraaf' bevat het volgende sen-
sarioneele verhaal:
•In den nacht van Woensdag op Donder
dag heeft zich een geheimzinnig drama af
gespeeld in perceel Lassussüraat 5 te Am
sterdam. Omstreeks kwart voor drie werd
daar ter plaatse de aandacht van een nacht
waker getrokken door angstkreten van' een
vrouw. Ook een) paar politieagenten hoor
den dit en toen zij de Lassusstraat een
korte dwarsstraat, die achter de Valerius-
klMek de De Laaressestraat met de Vale-
riusstraat verbindt inliepen, zagen ze
voor perceel 6 een vrouw, die ten prooi was
aan hevige zenuwoverspanning.
In haar, in den aanvang onsamenhangend
verhaal kwamen verschillende keeren de
woorden: de dokter, voor. Uit hetgeen zij
mededeelde kon worden afgeleid), dat een
dokter plotseling op haar slaapkamer op
de parterreverdieping verschenen was en
getracht had haar te vergiftigen. Terwijl zij
te bed lag, greep hij haar aan, stak zijn vin
gers in haar mond om deze open te rukken
en trachtte daarin den inhoud van een
fleschje te gieten. Dit is hem slechts ge
deeltelijk gelukt; het overgroote deel van
den inhoud kwam op het kussen terecht
Het slachtoffer worstelde hevig om aan den
greep van haar aanrander te ontkomen en
beet hem in dé vingers.
'De vrouw, die uit den mond' bloedde, werd;
verbonden en daar zij nog steeds ten prooi
was aan een ernstigen zenuwaanval, naar
de Valeriuskliniek overgebracht
Inmiddels was het onderzoek, dat van
wege de politie van het bureau Overtoom
werd ingesteld, in vollen gang. Er werden
eenige getuigen gehoord, terwijl het huis,
waarin de bewuste vrouw woonde, aan een
nauwkeurig onderzoek werd onderworpen.
Dit laatste leverde resultaat op: men vond
namelijk in het slaapvertrek een leeg
fleschje, dat een veraoovingsmiddel had
bevat Bovendien werd daar aangetroffen
een injectiespuitje, zooals medici plegen te
gebruiken. Hieruit concludeert men, dat dte
onderdeelen van den aanval eenigszins an
ders waren dan het slachtoffer meent te
hebben waargenomen.. Men vermoedt na-
melijk, dat de aanrander het bedwelmende
vocht met het spuitje uit het fleschje heeft
gezogen en getracht moet hebben haar te
injecteeren. De bloedende wonde nabij den
mond schijnt dan ook tijdens de worsteling
veroorzaakt te zijn door de scherpe naald
van het spuitje..
Dit wat de eerste ontmoeting betreft.
De tweede was de volgende: ongeveer
halfdrie weid de wacht van een in aanbouw
zijnd complex in de buurt door een jeugdig,
ais heer gekleed persoon aangesproken. Deze
vertelde, dat hij in perceel Lassusstraat 5
woonde, doch zijn sleutel vergeten had. Aan
gezien hier niemand aanwezig was, en hij
toch graag thuis wilde slapen, verzocht hij
den waker hwm een ladder te willen mede-
geven. Dit gebeurde en de onbekende zette
deze tegen de bel-étage, schoof een raam
open en klóm naar binnen Dit werd blijk
baar niet gemerkt door de bewoonster, die
zich op de geljjkstraatsche verdieping ter
ruste had begeven. De dader is dus de trap
afgegaan en heeft zich zoodoende toegang
verschaft tot het slaapvertrek.
Toen de vrouw zich verweerde en om
hulp gilde, is de dader gevlucht. Echter met
langs den weg, welken hij gekomen was,
doch via de tuinen. Zoo schijnt vast te staan,
eveneens uit getuigenverklaringen
dat hij over eenige schuttingen is geklom
men en aan de achterzijde een perceel van
de De Lairessestraat moet zijn binnenge
drongen. In zijn angst is hij door een slaap
kamer, waarin zich een echtpaar te bed be
vond, geloopen en kon zoo de straat be
reiken.
H:er is men het spoor bijster geraakt.
Wie hij is, heeft men reeds uitgevonden.
Het is een jeugdig medicus hier ter steden
die zich vroeger reeds m een warnet van
onaangenaamheden heeft gestoken, onaan
genaamheden, welke tot op dit oogenblik
althans, besloten werden met dit nachtelijk
drama.
Vast staat, dat de medicus, die gehuwd
iau eenige keeren te voren met de vrouw ln
aanraking is geweest en dat hij haar m het
huis in de Lassusstraat een paar maal heeft
bezocht. De dader voelde zich sterk tot de
vrouw aangetrokken.
HQ durfde blijkbaar niet zijn waren naam
te noemen en gaf zich eenige keeren uit
voor een collega, die in het Museumkwar
tier woonde. Op zekeren avond begaf de
'iame zich naar den medicus, doch toen zij
hem ontmoet had, bleek, dat het niet haar
bezoeker was.
Toen kwam ook aan het daglicht, dat de
dader zich reeds eenige keeren voor een
dokter in het Museumkwartier had uitge
geven. Dit kon natuurlijk niet geheim bill
een en ander vergewist te hebben, stelde
den zonderlingen arts ter oore. Na zich van
een en ander vergewist te hebben, c ende
7 ij een elsch tot echtscheiding in. Daar de
dokter begreep, dat de dame in de Lassus
straat in liet geval gemoeid zou worden' en
als getuige zou moeten optreden, trachtte
lij haar te-bewegen het land te verlaten.
Dit weigerde zij. Van dat oogenblik af viel
de man, die de aanleddende oorzaak tot al
die narigheid was, haar eenige malen lastig.
Zoo klom hij eens te voren over de schut
ting om bij haar binnen te komen. Uit bet
voorioopig onderzoek zou mede gebleken
rijn, dat hjj getracht had haar door middel
van een glas port te vergiftigen, althans te
bedwelmen. De dame heeft den drank echter
ter zHde gezet. Dat de Inhoud van het glas
vergif zou bevatten ia evenwel nog niet ge
bleken.
Al deze vermoedenB worden inmiddels
door de politie uitgeplozen en de feiten ge
schift
De dame heeft blijkbaar een voorgevoel
van een naderend onheil gehad1. Ongeveer
anderhalve week geleden verzocht ze een
veiligheidsdienst, speciaal op haar huis te
letten en schafte zich, ten einde bij gevaar
op hulp te kunnen rekenen een alarmflult
aan.
'Zij heeft de Valerfuskllmiek verlaten en
vertoeft thans eldere.
De dader ie voortvluchtig. Uit «eni dbor
hem geteekend •ohrtgjn tot f
p),„
gaan.
De moord te Oosterbout
Omtrent den nog onopgehelderd^
moord op mej. Wimelrnina Itosgoed ml
Oosterhout, verneemt de »-HerU Ot. nog.
Toen zij niet in Dongen verscheen, waar
zt) volgens afspraak zou komen, terwijl
zij des avonds weder bij haar eigen fami-
lie zou terugkeeren, heeft haar 64-ja1^6
vader de politie gewaarschuwd, welke on-
middeliijk een onderzoek Instelde en on
der leiding van den heer Inspecteur net
kanaal afdregde van den Bredaschen weg
af tot aan de Rijensche brug. Echter zon
der resultaat. In den loop van den middag
ontving de politie het bericht, dat he
meisje gezien was bij de z4?- Brinkhoef,
alwaar zij in matige snelheid passeerde
en de bewoners goedendag zei de. h« n
was aan haar nog niets abnormaals te be
speuren. Het eenige verdachte is dan ook.
dat zij den weg volgde in plaats van het
gebruikelijke rijwielpad langs het kanaal.
De Brinkhoef namelijk is gelegen nabij
Dorst. Het is-een groote omweg op de
gebruikelijke route. Toen dit bericht be
kend werd, heeft de politie een nauwgezet
onderzoek ln geheel deze'streek ingesteld,
wat tot Zaterdagavond zonder resultaat
bleef.
Toen echter vond haar 82-jarigie broer,
die in gezelschap van haar zwager de z.g
honderdbunder afzocht, een rijwiel, dat
als het hare herkend werd. Men keerde
toen terug naar Oosterhout en een nieuw
onderzoek ving aan, waarbij de zoeken
den pLm. een kwartier van de fiets op
merkzaam werden op een sterke lucht van
bedorven vleesch. Op den reuk afgaande,
vonden zij in een uitholling van den bo
dem het lijk van een vrouw, dat bedekt
was met losgerukte heide in de nabijheid
van het lichaam uit den grond gerukt en
waarvan eenige deelen reeds ernstig door
bederf geschonden waren. Het gelaat was
geheel blauwzwart. Om haar hals bevond
zich een gewone hennepstrik met een lus
zijwaarts. Aan haar arm was een gouden
polshorloge bevestigd, waarin niet te her
kennen was, dat er eenige poging was ge
daan om dit af te nemen. Het lichaam lag
achterover, de armen langs het lijk, de
hoed half afgevallen onder het hoofd. Het
droeg een blauw mantelpak, lichtgrijze
kousen en zwarte schoenen, alles zonder
kreuken of vouwen, geheel gaaf en zuiver.
Dr. Hulst uit Leiden verrichtte de sectie,
nam eenige foto's en constateerde, dat er
geen sprake was van geweld. Het lijk was,
behoudens bederf, gaaf.
Men moet dan ook aannemen, dat een
andere wijze dan geweldpleging hier de
oorzaak van de verstikking is geweest.
Dè omstandigheden immers, waarin het
lijk zich bevond sluiten roofmoord bruten,
althans maken het onwaarschijnlijk. Het
ledig vinden van haar taschje wordt als
niet abnormaal beschouwd, daar dit wel
meer. voorkwam en het meisje absoluut
niet gecontroleerd, werd. Ook het afwezig
zijn van een rijwielplaatje wordt verklaar
baar, wanneer men weet, dat zij dikwijls
zonder uitging en, had ze het bij haar, het
dan slechts met een touwtje los aan het
rijwiel bevestigde. Men wil aannemen, dat
zij het op eenig punt van den langen weg
verloren heeft. Immers, ware het gestolen,
waarom nam dan de dader ook het pols
bandhorloge niet mee, wat in zijn alge
meen model niet zeer de aandacht zoude
hebben getrokken.
Ook is het onverklaarbaar dat mej. B.
zich geheel zonder verzet zou hebben la
ten ombrengen, terwijl, had zij wel verzet
gepleegd, de doodstrijd van dit jonge
lichaam, niet zou hebben nagelaten spo
ren te maken.
Zelfmoord heeft ook geen enkelen grond
van bestaan, daar mej. B. voor zoover be
kend, steeds wel stil, maar niet melancho
liek was, iederen morgen ter kerke ging
en rustig haar bezigheden verrichtte.
Wanneer men nog weet, dat zij buiten
haar familie in Dongen, waar zij sinds
het vorig jaar niet geweest was, absoluut
noch mannelijke noch vrouwelijke kennis
sen had immers men zoude daar dan
toch wellicht iets van gemerkt hebben
dan kan men toch gelooven, dat een lief
desdrama hier niet in de termen valt.
Het onderzoek met politiehonden heeft
niets uitgewezen.
Weer een moord te Oosterhoot
Donderdagavond hebben te Oosterhout
twee mannen, resp. 68 en 60 jaar, ruzie
gekregen. Een van hen heeft een mes
.getrokken en den ander zoodanig gesto
ken, dat deze aan de gevolgen is over
leden.
Nader vernemen wij dat de dader, de
50-jarige V., en de verslagene, zekere
Mook, de een met een tent, de ander
imet een kraam op de-kermis hadden ge
staan. Donderdagavond om half 11 moet
het tusschen 'beiden tengevolge van een
oude familieveete tot een hevige woor
denwisseling zijn gekomen en moet V.
den ander zoodanig met een mes in de
borst hebben gestoken, dat de'dood on
middellijk is ingetreden. Er was nieimand
bij tegenwoordig. Intusschen is V. in
hechtenis genomen.
Behalve J. van M., werden nog twee
andere mannen gestoken. Een hunner
de vermoedelijke moordenaar bekwam
een vrij diepe snede over het hoofd,
een vrij dieipe snede oevr 'het hoofd.
In het geheel werden dus drie mannen
het slachtoffer der woeste vechtpartij.
Brutale graandlefstallen te Roterdam.
Te Rotterdam stonden Donderdag voor
de rechtbank terecht de 24-jarlge J. K en
de 80-jarige P. S., beiden schipper, die
in den nacht van 21 op 22 Mei J.l. uit een
bij de Oude Plantage liggend lichter-
schip een 14.860 K.G. tarwe, toebehoo-
rend aan de firma G. Plange, te Dussel-
dorp, zouden hebben gestolen.
Beide beklaagden bekenden. Teramen
met nog eenige kameraden, weren xe met
het bootje van bekl. K. naar dè o,, i
Plantage gevaren. De zegels werden ver
broken en de luiken van den lichter
opend. Met emmers hadden ze om
de tarwe uit de ruimen in w
bootje geschept. Hun kameraden hadn!?
later de tarwe verkocht Aan wie en L i'1
veel wisten ze niet ÜOe"
Het O. M. noemde de beklaagden
roevers" ln de Rotterdaansche haven "Sj
herinnerde voorts aan de geruchtmakén'
de transito-diefstallen eveneens ln fa
Rotterdamsche haven gepleegd, welk«
Rotterdam allerminst een goeden naam
MUmi b««ï4 Stoms* mïïfc»
de rechtbank hiervoor destijds op.
wilde hier cveneens een zware straf
eischen, n.L tegen ieder 2 jaar en 6 maan
den gevangenisstraf.
Rijzing van den bodem.
De heer Naulty, een New Yorks aard
kundige, voorspelt dat de natuur in den
grooten Oceaan de Ver. Staten zal begif
tigen met een flink stuk nieuw gèbieï
De bodem in den omtrek van de Hawtdl.
eilanden rijst langzaam en, volgens
Naulty zal ons geslacht het nog beleven,
dat daar een gebied zoo groot als Califor-
nië uit het water zal oprijzen. Dat gebied,
zoo voorspelt hij, zal gemakkelijk een
bevolking van 26 miljoen zielen- kunnen
heibergen.
Een nieuw type rotor.
Vólgens de Berlijnsche Boersenkurier
heeft de Finsche ingenieur Siegfried J.
Savenius een nieuw type rotor geconstru
eerd, dat geen extra hulp meer 'behoeft
om het effect van Magnus op te wekken.
De nieuwe wiekrotor moet eenzelfde
trekkracht hebben als een zeil van drie
maal zijn oppervlak. Evenals bij den rotor
van Flettner bestaat het lichaam van Sa
venius' rotor uit een houten cylinder,
imet dit onderscheid echter, dat deze cy
linder overlangs in tweeën gedeeld ia en
dat beide helften op een afstand van el
kander geplaatst zijn, die overeenkomt
met de helften van de doorsnede binnen
werks. Hierdoor moet de nieuwe rotor
een draaisnelheid krijgen, die overeen
komt met tweemaal de windsterkte.
Ben dlenenbeuL
- Voor het kantongerecht te Zwolle heeft
terecht gestaan H. J. B„ 45 jaar, voerman
te Westenholte bij Zwolle. Bekl. werd
aangehouden .door de marechaussee, toen
hij bezig was zijn paard met een stuk
hout te bewerken, omdat de wagen was
blijven steken in mul zand. Bij onderzoek
bleek het broodmagere, geheel onder
voede dier onder het zadel twee groote
open wonden te hebben. Wonden, die het
dier aan den buik had, waren imet verioo-
pen wagensmeer dichtgesmeerd. De kan
tonrechter herinnerde er aan, dat deze
bekl. betrekkelijk kort geleden veroor
deeld is wegens verregaande verwaarloo-
ring en mishandeling van zijn paarden.
De dieren stonden tot hun 'buik in de
mest en 'kregen eten nooh drinken. BekL
staat bekend als de grootste en ergerlijk
ste dierenbeul uit de heele streek. De
ambtenaar van het O. M. vroeg 160
boete of 6 maanden hechtenis. De kanton
rechter zal schriftelijk vonnis wijzen.
De brandt astdiefstal te Haarlem.
Een der daders van den brutalen brand-
kastdiefstal bij de American Petroleum
Company op het Phoenix-terrein is nog
steeds voortvluchtig.
Nadat hij des nachts aan de recherche
wist te ontkomen, is hij den volgenden
dag nog in een café te Haarlem gezien.
Hij heeft daar een verhaal gedaan van
zijn ontsnapping.
Toen de rechercheurs hem en K. wil
den arresteeren, liep hij op een koppel
koeien in een weiland in de nabijheid toe,
in de hoop dat die beesten door het leven
dat hij maakte zenuwachtig zouden wor
den. Deze toeleg gelukte, zoodat de recher
cheurs die hem volgden, hem niet dadelijk
achterna gingen. De vluchteling kon toen
in het donker in een moddersloot sprin
gen, waarin hij bleef staan, alleen met het
hoofd boven water. De rechercheurs dach
ten niet anders of de gezochte was over
de sloot ontkomen en gaven de vervol
ging op.
Een verrassende „vangst".
Een vijftienjarige jongen, die op de pier
Weymouth, in Engeland, zijn hengel
had uitgeworpen om een vischje te ver
schalken, bemerkte, toen hij „beet" dacht
te hebben, dat zijn hengel aan een zwaar
der vischje vastzat dan waarop hfj gere
kend had. Hij haalde zeer voorzichtig ln
en toen zijn bult aan de oppervlakte ver
scheen, bleek het dat hij oen geldkistje
met een daaraan gebonden reticule aan
den haak had geslagen. Bij: opening bleek
net geldkistje stukken van een der oor-
logsleeningen, chèques en schatkistbiljet
ten ter waarde van honderden ponden
sterling te bevatten. Het geheel bleek te
behouren aan een daime Southampton. In
lichtingen te Southampton ingewonnen,
brachten aan het licht, dat het geldkistje
en de reticule begin Juni werden gesto
len. Het geldkistje bevond zich toenten-
tijde in de reticute en bevatte toen ook
nog 62 pond sterling aan bankbiljetten en
een gouden broche, die de dieven er uit
hebben gehaald, waarna zij het geldkistje
in het water wierpen.
Oplichting.
Voor de Vacantiekamer der Rochtharffr
te Maastricht stonden terecht de voormap
lige directeur der begraafplaats en een
bewaarder op die begraafplaats. Belden
hadden zich te verantwoorden ter zake van
oplichting van den 88-Jarlgen gepenaion
neerden generaal Hanckar, wonende te
's-Grav lüiage.
Het langdurige getuigenverhoor komt
in het kort hierop neer. dat de generaal
in September 1981 op het kerkhofeea ge
sprek met beklaagden heeft gevoerd, om
te vragen, het familie-graf van dan gene-
