T DERDE EN LAATSTE BLAD PLAATSELIJK NIEUWS. VAN ZATERDAG 22 AUGUSTUS 1925. Helder, Anna Paulowna, Behagen, Noord- Bcharwoude, Heerhugowaard, Alkmaar, Heiloo, Oastricum, Uitgeest, Kromme nie-A., Wormerveer, Koog-Zaandijk en Zaandam naar Arnhem, Oosterbeek r^ag en Nijmegen en terug. PREDIKBEURTEN. I Opbrengst der eollecta De collecte tot leniging van den nood In Zuid- en Oost-Nederland tengevolge van de stormramp, heeft te Helder opge bracht ongeveer 4000.waaronder van leidend personeel en arbeiders Holland- sdhe Aanneming Maatschappij (Zuider zeewerken) 174J0, Departement Hel der van de Mij. tot Nut van het Algemeen 100.oollecte Groentenveiling Helder 42,24, Israëlitische vereeniging „Tot steun der armen" 20.—, Kon. Ned. Bond van Oud-Onderofficieren 10. j Naar Terschelling. iBlijkens advertentie in, ons nummer van Donderdag zal morgen het s.a „Ter schelling", via Texel op Terschelling varen. Vertrek van hier 7.15 uur vjm., vertrek van Terschelling'5 uur n im Voor bijzonderheden Gd© men de adv. Goedkoope trein. Donderdag 27 Aug. loopt een goed koope trein (2e en Be klasse) van Enkhui zen, Bovenkarspel-Gr., Hoogkarspel, West woud, Blokker, Hoorn, Averhorn, Oosthui- ren, Éwadijk-EcL, Purmerend, Oostzaan en van De prijzen voor heen en terug rijn: Van de stations Enkhuizen tot en met Hoorn en van Helder tot met Alkmaar 2e klasse 6.25, Se klasse 8.50. Van de stations Avenhorn tot en met Oostzaan en van Heiloo tot en met Zaan dam 2e klasse 4.25, 8e klassè 8.00. De verkoop der plaatskaarten, tot een beperkt aantal, vangt aan Zaterdag 22 en wordt gesloten Woensdag 26 Augustus 1925, des namiddags 8 uur of vroeger In dien het vastgesteld aantal zal zijn uitge geven. Zij worden verkocht aan bovengenoem de stations en zijn op geen andere dan de genoemde treinen geldig. Dienstregeling. Heenreis: Vertrek: Helder vjil 6.15; Anna Paulow na 0.29; Behagen 6.41; Nooórd-Scharwoude 6JS2; Heerhugowaard 7.00; Alkmaar 7.18. Aankomst: Arnhem 10.00; Oosterbeek Lg 10.26; Nijmegen 10.46. Terugreis: Vertrek: Nijmegen nam. 7.20; Ooster beek Laag 7.40; Arnhem 7.64. Aankomst: AVlrmnnr nm. 10.44; Heerhugowaard 10.66; Noord Scharwoude 11.04; Behagen 1116; Ann» Paulownü 1126; Heldor 1140. Tragisch omgeval Donderdagmiddag waren de drie broer tjés K. van de <Aehterstr. resp. 4, 5 en 6 Jaar oud aan het spelen aan den water kant op de Hoofdgracht. De 6-jarige Mar ien geraakte te water. Toevallig liep er op den anders tamelijk drukken verkeers weg niemand die hulp kon verleenen. De twee broertjes wisten van verbou wereerdheid niet wat ze doen moesten en hepen naar huis met dev mededeeling „Moeder, Marton ligt te water", VROUW DRIBBEL S AVONTUUR. „Nou meheer, wel gefUlsiteerd, en dat uweB en mefrouw d'r veel pleizier van be leven magge", zei vrouw Dribbel, en ze reikte den pas tot vader gepromoveerden heer des huizes haar eeltige hand. „Dank je wel, vrouw Dribbel, dank Je wer, zei meneer; „nou, jij hebt je ook ge weerd. hoorl" - „(Joh, meheer", antwoordde vrouw Drib bel, „datJieef nies te beteek. onoii. Dut doen ik om zoo te zeggen met liefde. Ik heb mefrouw nog gekend van dat ze zóó'n hummel was, en as kleine meld zijnde klom ze altijd op mijn schoot om bloempies te plukken omrede asdat ik om zoo te zeg gen een jak anhad mit bloempies d'rop, kom daar nou reis om meheer om dienst- meissies mit jakken, 't is allemaal bloesies en zoo en ze zijne om zoo te zeggen nog sjieker as mefrouw zeivers en van die lage halsies hebben ze en bloote armen en korte rokken dat vin ik toch om zoo te zeggen onfatsoenlijk meheer, ja 't is teges- woordig erg waar mot dat om zoo te zeg gen heen?' „Ja, ja", poogde mijnheer den woorden vloed te stuitert, Je kan wel geljjk hebben, vrouw DribbeL Hier, da's voor jou". En hij Btopte hnwr twee blinkende rijksdaalders in de hand, en, vóór ze de sluizen harer welsprekendheid opnieuw kon openzetten, had den aftocht geblazen. Vrouw Dribbel, de lezer heeft dit reeds begrepen, was een van die oude getrou wen, zooals onze moderne tijd ze helaas te weinig meer oplevert. Het ras is snel aan 't uitsterven. Ze was als Jong meisje bij de ouders van mevrouw in betrekking ge komen; ze was uit het huis getrouwd („<>m zoo te, zeggen")» ze had vol trots haar eerst geborene getoond, ze was, nog periodiek als werkster en hulp van de dienstbode met de familie in relatie gebleven, en thans had zij, bij de geboorte van het eer ste kind uit de tweede generatie, haar diensten bewezen in de keuken, bet buis- De moeder holde toen met haar beid© zoontjes naar de plaats des onheils, ge* volgd door buren en anderen. Reeds was het jochie verdwenen. Al meer menscheü kwamen nu toestroomen, niemand waag de zich- echter te water. Ten slotte ont kleedde zich de 11-jarige Ko' Schenkels, die daarna eenige malen naar zijn vriend je dook, doch zonfter resultaat. Eerst nadat men eenige minuten ge- dtigd had, werd Marten opgehaald. Door enkele doktoren werd toen onmiddellijk kunstmatige ademhaling toegepast. De levensgeesten keerden echter niet terug. Ook niet nadat er in het Marine-hospitaal met een zuurstof-apparaat was gewerkt. DE STORMRAMP. WD laten hieronder nog een opgave volgen van de opbrengsten der in ver schillende plaatsen gehouden collecten: Den Haag 30.819; Zaandam 2312^9; Zutphen 12.000; Apeldoorn 12.000; LJ muiden 2508. BD de Nationale Bankvereeniging, kantoor Borculo, was tot en met 18 dezer in totaal binnengekomen 148,990.66. Het Alg. Handelsblad verantwoordde gisterenavond 142.308^7', de N. Rótt. Courant 184.686,68'. De schadeberekening. In verband met de te Borculo gehouden vergadering kan nader worden meuegeueeki, dat is opgericht een, provinciaal bouwbu reau, ondier leiding van dartheer Wester bout, architect, die .tijdelijk de leiding op zich neemt, terwijl van dit bureau vertegen woordigers In andere plaatsen zullen werk zaam rijn. De heer Westerhout heeft naast zich twee bouwkundigen, vier teekenaars en twee boekhouders. Door het Provinciaal Steuncomité wordt een proclamatie uitgevaardigd betreffende die scnadevergoeding. Zij; diie in aanmerking willeni komen voor vergoeding, zuilen ten eerste spoedig aan het bouwbureau te Bor culo moeten opgeven, wat rij uiterlijk 26 Aug. aan hersteimigen van hun woningen, fabrieken^ enz. hebben verricht of hébben laten verrichten, met opgaaf van koeten en overlegging van bewijsstukken. Ten tweede, dat zij na 25 Aug. geen herstellingswerk meer mogen verrichten of laten' verrichten dan na voorafgaande goedkeuring van het bouwbureau. Verleden week heeft de Commissaris der Koningin in Gelderland aan de gemeente- tvesturen last gegeven, de geleden schaden te taxeeren. Door hetProvinciaal Comité zijn nu twee commissies benoemd om de taxaties te contróleeren. De eerste commis sie is samengesteld uit een architect te Zutphem, één uit Lochem en een schatter van de Assurantie-Mij. „De Nederlanden van 1846", diie dbor de Mij. welwillend ter beschikking is gesteld. Deze oommissie zai oontróleeren de taxatie van onroerend goed, meubilair en bedrijfsschade van fabrieken. De tweede commissie bestaat uit den heer Dosering, adviseur van de gemeente Zut- ahen voor landelijke aangelegenheid en den heer Bosloo, namens de Geldersche Mij. van landbouw, den heer Verhey namens de A.B.TD, die tot opdraoht hebben de lan delijke bezittingen, oogst, enz. te taxeeren. In het Provinciaal Comité heeft nog zit ting genomen de heer -ir. A. M. Kuysten, inspecteur van de Vo^agezondh'"*! N.V. Toereis Eigen Stoomb.-Ondernemlug ZOMERDIENST Op werkdagen: Vertrek Texel: .6— vjh„ 8.— v.m. 11.16 t tt. 2.85 nm., 660 mm. Vertrek Helder: 7.— vm., 9.60 vjb., 12.16 nm 4.16 nm., 6.40, nm. Op Zon- en Feestdagen: Vertrek Texel: 6.— v.m., 11.vm., 6.80 non. Vertrek Helde»: 9.vm., 12.— oaidd., 6.40 nm. UIT DE PERa De stanHmachine werkt maar door Te veei onderwijzer». Evenals in een fabriek van massa-arti kelen de stansmahines zonder rust voort- werken en uit platen metaal de voorwer pen stansen, zoo werken de examen- machines in dezen tijd in ons land maar door zonder ophouden. De geëxamineer- den-onagazDnen zijn overvol en schaarscfa is de clientèle, die wat weg komt halen. Diploma's IL B. S„ gymnasium, onder wijzer, medicijnen, rechten, diploma' 'boek houden, exatmen voor lagere en middel bare taalacten, stuurlieden-diploma's, di ploma's Nijyerhèidsonderwijsacten, óm maar een greep te doen uit de groot© chalblonenkist, worden als een lintjes regen neergegooid over de elf provinciën. Weinigen schijnen op de gedachte te ko men, na te gaan, of er vrèèg is naar ge diplomeerden. Elk diploma houdt zooiets als de in- haerente belofte in zich, dat het den be zitter een positie in overeenstemming met de heteekenis van het examen zal bezorgen. Maar dan komt de teleurstel ling: honderdtallen jonge mensehen met diploma's loopen werkeloos rond. Waar moet men heen met de overproductie van geslaagden van allerlei soort? Thans ont raden de kantoorbedienden de ouders hun kirtderen veelal met een mulo-diploma of een voor mulo, H. B. S. 8-of 6-jarigen cursus voor kantoorbediende te laten solliciteeren. Raadgevingen tegen de studie te Delft, tegen die voor rechten - - om maar enkelen te noemen kwamen reeds herhaaldelijk voor. Thans gaan er ook stommen op die de ouders vermanen, hun kinderen niet voor onderwijzer te doen opleiden. T^het Ohr. Schoolblad' „Onze Vacatures" bespreekt de redacteur E. H. B(os) de «raag „De <pleidinig stopzetten?" ni. die voor on derwijzer. D? schrijver zegt: Do risico ivbb hot einddoel nlert te Builen bereikep le niet. soo heel groot. En als de vijf jaren atudle om zijn, och. mltechlen eljn dan de beroeipsomstandlgheden wel ander*. Zoo derfkt het «noorendoei dor ouders. Waar nog bijkomt, dat. het onder- wij zersaimbt voor meisjes uiterst fatsoen lijk Is en voor jongens 'n prachtige voor opleiding geeft om wat anders te worden. Ik verwonder me dam ook nog zoo vrees o- Ujk niet over die ouders, die nog maar altoos hun kinderen daarvoor geven. En wat de opleider» betreft?? Och, die moeten ook leven. En ze zijn nu eenmaal opleiders. Daar mee verdienen ze Iwm brood. Wie kan hen nu kwalijk nemen, dat zij eigener bewe ging de ouders niet waarschuwen, om in de gegeven omstandigheden de onderwijzers- carrière te kiezen. Toch moet or gewaarschuwd en niet aan gemoedigd. Want de menschen die nn klaar komen Bullen de echool niet binnen gaan. Wat dus zeggen wil, dat ze het doel, waarvoor zij gewerkt hebben, niet bereiken - zullen En dat is al mee het treurigste wat hun kan overkomen. Bovendien kis zij straks nog een plaats zouden kunnen krijgen dan zijn ze een jaar, twee jaar of meer uit het schoolleven geweest en moe ten ze practisch weer van voren aan be ginnen. 1 Er moét dus gewaarschuwd. Maar door wie? Door de organisaties. Door de pers. Door de regsering desnoods. Inderdaad loopen er thans reeds velen rond met de onderwijzersakte. Hoe zal het Öan niet binnenkort zijn nu die exa mens het aantal gediplomeerden vergroot hebben. Hier komt nog bij, dat geslaagde onder wijzers een bewijs van 2-jarige school praktijk moet overleggen, om examen voor hoofdakte te kunnen afleggen. Jonge houden, en de kraamkamer, waar ze ge regeld overhoop lag met de zuster. En vertrok nu weer, meneer en mevrouw geluk te hebben gewenscjit, naar haar eigen huisje. Zeer in naar schik met do royale fooi, stopte vrouw Dribbel de riksjes haastig in haar zak en ging naar de keuken voor een laatste regeling van werkzaamheden. Zij als oudste maakte ook aanspraak op de oudste rechten, en handelde als zoodanig. Jeanne, het deftige meisje-alleen, had aan vankelijk niets met die pottenkljkerij °P gehad. Maar afgezien van haar eigenaar digheden, zooals die airtjes van den haas te willen spelen, enzoovoort, viel vrouw Dribbel erg mee en Jeanne kon meestal goed met haar opschieten. Als ze haar een maal een kopje troost hadden gegeVen, was vrouw Dribbel best te spreken en ver telde ze allerlei uit haar ervaringrijke le ven. En werken kon .ze voor drie; niets was haar te veel, ze wist van aanpakken, was altijd opgeruimd en vcoolijk, en sloeg zich door alle opeenstapeling van werk- zaatnhéden heen met een bewonderens waardige energie. r, „Sjane", dribbelde vrouw Dribbel de keuken in, „staat mefrouws melkie op? En heb je goed gekeken naar een vorsen eitje? D'r is niks beters as een versch eitje voor een kraamvrouw. Ik bin s ergens geweest en daar wazze' ze om zoo te zeg gen zoo schriel, daar wouwen ze geen ei in de melk doen. En wat was het gevolg? Koorsen, meidlief, mefrouw zag d r om zoo te zeggen uit as een geest, en 't was toch zoo'n knap vrommes, net as.... ken je Sientje, de nicht van me schoonzuster? Niet? Nou. net zoo'n stuk gezondheid was het, maar toe.'t leken om zoo te zeggen wel niks. En niks had ze voor 't kind, niks niemendal, en toen mosten ze want 't wazze sjieke lui, hoor - - een min nomen. Nou, die minnen, die binnen om zoo te zeggen*ook maar minnetjes, hoor!"...,. Vrouw Dribbel lachte even om haar eigen geestigheidje en Jeanne maakte van de gelegenheid gebruik om vinnig op te merken: „Vrouw Dribbel, doe me 't pleizier en gaan óf zitten óf staan. Maar je loopt èls maar heen en weer en dat maakt me zenuwachtig". „Heerink, heerink", zei vrouw Dribbel, die d'r finaal van schrok. Maar ze ging toch zitten om op h»«r gemak haar vernam te vervolgen. Toen vrouw Dribbel tenslotte klaar was, en het werk had geregeld, maakte zij zich gereed naar haar woning terug je gaan. Ze deed dat weliswaar eiken avond, ma ar vandaag was het toch een beetje anders, omdat haar hulp thans niet meer verlangd werd en ze dus niet terugkwam. Vrouw Dribbel pakte dus de haar toebehoorende zaken, een bonte werkschort, een paar pantoffels en nog wat andere dingen, die zij voor huis meegekregen had, bij elkan der. Aan sentimentaliteiten deed ze niet; ze had er geen aanleg voor en ook geen tijd, maar toch kon ze niet beletten, dat er een verraderlijke traan uit ham- oogen drong, die ze stiekum met haar schortpunt afveegde. Ze had het hier best gehad, al die dagen.... „Dag Sjane, kind", zei ze tegen het sier lijke, coquetté dienstmeisje, dat in haar hart ook de trouwe, eenvoudige ziel zou missen straks, en zich ook een beetje an ders ais anders voelde, „dag Sjane, kind, hou je maar goed!" En Jeanne pakte vrouw Dribbel's ruwe hand en drukte die hartelijk. „Nou, vrouw Dribbel, het beste, hoor! Als je eens langs komt, kom je me toch even goedendag zeggen, niet?" Dit beloofde vrouw Dribbel. Toen blies haar een duiveltje iets in de ooren, en fluisterend boog ze zich tot Jeanne over. „Nou kind", zei het duiveltje, „en m'n hartelijke groeten aan je weet wel....' Waarop Jeahne hevig blozend zich om- draaide en aan de kraan der waterleiding ging morrelen. Vrouw Dribbel verliet de woning, de twee blinkende rijksdaalders ramme lend in haar zak. Ja, 't wazzen best# men schen hier, niks niet gierig of schriel, ze wisten om zoo te zeggen wat een monsch menaóhen, die de acte wel, maar geen betrekking hebben, en die, o<m bezigheid te hebben, voor de hoofdact© zouden wil len gaan studeeren, woroen door dien eisch tegengehouden. Te overwegen ware, *of het goed zou zijn, dat een Kon. besluit dispensatie zou kunnen verleenen, in dier voege, dat er voorloopige hoofdact© kan worden be haald op grond van voldoende kennis, waarbij dan later, om de act©, definitief te maken, een omteekening van 2-jarige sohoolpractijk op de acte kan worden aan gebracht Misschien zou het goéd zijn, als men zoo langzamerhand begon in te zien, dat de practjjkwaarde van diploma's vermin dert met het aantal dlploimabezitters en dat goede handwerkslieden (meer kans op slaigen hebben dan „diplamJsben". Hoe groot de waardeering voor vlotte handwerkers is, blijkt wel uit den lof waarmee de dagbladen schrijven over hen, die in Borculo orde scheppen en beginnen op te 'bouwen. Men zal thans wel leeren, dat óén wer kelijk goed handenarbeider meer kan be ttekenen dan ©en dozijn menschen met èen diploma. En als men dat goed Inziet dan zal de vraag naar diploma's en d© over productie wel .beginnen te luweh. In 1910 bedroeg het aantal studeeren den voor wis- en natuurkunde voor Utrecht Amsterdam en Leiden ongeveer 150 voor elke der universiteiten en voor Groningen omstreeks 50. In 1928 waren die aantallen Utrecht 460, Amsterdam 825, Leiden ruim 800 en Groningen bijna 200. Met het oog op deze vermeerdering schijnt het ons toe», dat een waarschuwing niet ten onrechte in het licht gegeven wordt Ook deze markt blijkt dus over voerd- Maar waarheen dan met de jon gens, die hun einddiploma H,Tl.fi. en gymnasium' hebben behaald? Als het zoo voortgaat kcimt er een' noodtoestand en wie een uitweg zou weten aan te wflizen, zou een maatschappelijke weldaad doen. Zooals mon voorheen kon spreken van ..do onontwikkelde massa" zoo dreigt er thans een tijd te zullen komen, waarin men zal spreken van „de gediplomeerde massa". (HM.) ZONDAG 28 AUGUSTU& Ned. Herv. Gemeente. Nieuwe Kerk (Wwrtstraat): Geen dienst. W ester kerk: 'b Morgens 10.30 uur. Da. W. A. I*. van Dijk. De militaire medewerker van -Het Volk" schrijft: Van dezen minister is geen absolute ver mindering van bewapening te verwachten. Wij gebruiken daarbij het woord „absoluut" met opzet, omdat betrekkelijke verminde ring zeker aanstaande is. IWiji verstaan daar dam onder, reorgani satie dlea weermacbtskrachteni, die wèi ten gevolge ?al hebben, dat de persoonlijke en f.nantieeie lasten wat verminderen, doch die het oorlogsintrumcnt als zoodanig in stand' houdt, zelfs, er op gericht is, dit meer te grondvesten. Vatten we de plannen, die- minister Lambooy heeft (bjij kt te hebben) .tezamen, dan zien we drie objékten. L De Vloot. II. De Organisatie. HL Eet Personeel. Ten opzichte van de Vloot liggen de plan nen open. In ons vorig artikel toonden wij reeds aan, dat juist de opvattingen van dezen generalern-staf-officier omtrent de kustverdediging een. belangrijke reden vormden voor den Kabinetsformateur juist hem* de portefeuilles van Oorlog èn Marine aan te Meden. Geheel in overeenstemming met den grondslag van het R.-K. defensie- rapport en de motie-Bomans, zal deze mi nister de spEtsing der Marine voorstellen in een marine voor Nederland van klein materiaal, tot ,Jhet uiterste minimum" (zoo als het R.-K. 'lefelisie-rapport het uitdrukt) en één voor Indifl. De eerste kleinevloot zal dan onder het Dep. van Oorlog komen en het tweede grooteonder het Dep. van Koloniën. toekwam. En zoo'n royale fooi had ze nog nooit gehadI 't Kwam d'r goed van pas en ze zou ze dadelijk op de spaarbank bren gen, dan had ze d'r geen oppassen meer aan. U moet weten, dat vrouw Dribbel, zoo heef in 't geheim, aan 't oppotten was, niet voor zichzelf, o neel Zij had om zoo te zeggen drie gulden ouderdomsrente, verdiende er met werkhuizen nog een gul den of wat in de week bij, en ze had ©en jongen in de Oost, die d'r van tjjd tot tijd een postwisseltjq stuurde. Hü was stuur man bij de kuopvaardy en en t zat er best an bij hem. En dat wou die weten ook. Vrouw Dribbel was 'm d'r dankbaar voor, en nou had ze, heelemaal in d'r eentje, een plannetje uitgebroed, dat de reden was van haar geldzucht van den laatsten tijd. D'r dochter was getrouwd en woonde in Amsterdam. Ze hadden het niet zoo heel erg breed, Maar ze konden d'r om zoo te zeggen tot nu toe altijd zoo'n beétje komen met vallen en opstaan. En nou verwachtte Marie d'r eerste kind; ln September, ziet u, en had vrouw Dribbel zich in het hoofd gezet om voor die kleine een spaarbank boekje te koopen. Ze bad bij d'r meneer waar ze nou vandaan kwam, eens geïnfor meerd, en die had haar verteld, dat Je, als je dat geld jarenlang liet staan, om zoo te zeggen een heeleboel rente kreeg en het daardoor meer werd. Nou dacht ze: als ik die kleine hummel een spaarbankboekje geef, dan het-ie daar, om zoo te zeggen, als-ie straks groot is, pleizier van. Ze dacht aan hwêr eigen armoedige, sombere jeugd. En wat ze maar los kon krijgen: elk dub beltje, elke stuiver, was haar. Dat ging ln een doosje, en zoo eens in de week, 's Zon dagsmorgens, telde ze 't na, en 's Maan dags ging het naar de spaarbank. Vrouw Dribbel dan was best in haar schik met de koninklijke fooi, hetgeen den lezer na het bovenstaande wel duidelijk zal zijn. Het spreekt vanzelf, dat hiervoor een extra gang naar het postkantoor noo- dig was, en ze prakkizeerde er al over nog v anmiddag te gaan. Maar dat was te lastig; morgenochtend om* negen uur zou ze da delijk gaan. Geen dienst. Geen dienst. Huisduinen: Jullanadorp: Evangelisatie (Palmstraat): 's Morgens 10 uur, T. Doevendans, van IJmuiden. Gerei kerk (Spoorstraat). 's Morgens 10 uur en 's avonds 6.30 uur, R. J. v. d. Weerd, Candidaat t. d. EL D. Chr. GereL Kerk (Steengracht): 's Morgens 10 uur en - 'b avoad# 6 uur, Leesdienst. Oud Gerei. Kerk (Hoogstraat): 's Morgens 10 uur en 's avonds 6.30 uur. Doopsgezind© Kerk: Geen dienst. Luthersche Kerk: 's Morgens 10 uur, Ds. H. C. Zwahler, van den Haag. Leger des Hells (Spoorgracht 88). 's Morgens 10 uur, Heiligingadienat. 's Namiddags 8.80 uur, Openluchtbijeen komst, Prins Hendriklaan. 's Avonds 8 uur, Heilssamenkoinst. Ten opzichte van de Organisatie worden de bedoelingen van Minister Lambooy dui delijk, wanneer men bedenkt, diat hij in zijm wereld tot de jongeren behoort en een ötra- t -gisch geschoold stafofficier is. Vooral in deze laatste kwaliteit moest hij er wel toe komen», het zwaartepunt zhn*r Landsverdediging te zoeken in het Veld leger, terwijl het feit, dat hij tot de jonge ren behoort (en misschien ook omdat hij Limburger is!) hém gemakkelijker zal doen breken met traddtioneele vesting- en stel- Hngwerken, waar trouwens de noodzaak om tebezuindgen hem reeds toe drijft. De rechtstreeksche gevolgen van zijn zwaartepunt leggen ln het v eldleger, ge paard aan den noodzaak om te bezuinigen, zjjn: Oeen man Dermindering van het kontin- gent. Aankoop van materieel. Daartegenover: Opheffing der Stellingen Helder en VTis- singen. Opheffing Kommando Vesting Hbüand met openlegging van Naarden en Utrecht. Opheffing van eenige Irtspekttes van wa pens en dienstvakken. Zoo sterk mogelijke vereenvoudiging van Geneeskundigen Dienst, Genie, Kavalerle en VrijwllUgen Landstorm. Ten opzichte van het Personeel-aantal, zal minister Lambooy voortgaan op den weg van rijn ambtsvoorganger, hoewel met te genzin, want als Stafofficier is hij geen voorstander van Kader-vermindering. Maar waar zooals gezegd hij de lich ting niet wenscht te verminderen, en toch bezuinigen moet, zal er nog veel beroeps kader verdwijnen. Een voor het Jagere" personeel, de ma-ssa onzer aanstaande dienstplichtigen, zeer be langrijke zaak, vormen ten slotte de vóór- oefeningen, die de nieuwe minister w-èl wil behouden (op den grondslag vau vrijwillige weerbaarmaking), doch waarop hij een deel van zijn bezuiniging wil vinden. •Zijn bedoeling in dezen is, het diploma van vóórgeoefendheid! van thans te splitsen in tweeën, waarvan het eerste alléén dié eischen bevat, die een jongeman parttkulier kan leeren,terwijl het tweede, de militaire eischen bevattend, te behalen zal zijn bij IL Precies te negen uur stond vrouw Drib bel voor het loket van 't postkantoor. Ze had d'r boeltje aan kant gemaakt, de aard appels geschild en in 't water staan. Ze was de eerste aan het loket; de dienstdoende beambte smeet met een nijdi- gen ruk het raampje open, en vroeg op barschen toon: „Wat mot je?" „Nou, nou", zei vrouw Dribbel, „een beetje minder is ook goed". De beambte had een slechten nacht ge had. Zijn oudste jongen verkeerde in het stadium der bewustwording, dat men ge meenlijk aanduidt met den naam van „tan- denkrijgen". Dit proces was oorzaak ge weest, dat de "vader van de ongeveer acht uren slaap, die hem van rechtswege toe kwam, er vier of daaromtrent met een krijschend kind op den arm heen en weer geloopen had. Aangezien de Staat der Ne derlanden toet dergelijke interne aangele genheden ten opzichte van zijn ambtena ren geen rekening kan houden, had de dienstdoende beambte zich verplicht ge zien des morgens op den gewonen tijd zich aan te melden. De Staat der Nederlanden kon hem evenwel niet verplichten daarbij een vriendelijk gezicht te zetten. Van wel ke fatale gevolgen voor vrouw Dribbel deze minder welwillende houding des dienstdoenden ambtenaars was, zal het vervolg onzer geschiedenis overduidelijk leeren. „Ik wou vflf gulden laten bijschrijven", zei vrouw Dribbel; „riet-u, ik heb om zoo te zeggen nog wel wat meer, maar dat kom lk over 'n paar dagen wel effe' brengen, u kan het om zoo te zeggen beter bewaren as ikke wat zeit-u, en lk docht zoo" „Hm", zei de beambte en geeuwde achter zijn hand. „Hou je mond maar". En hij verrichtte de noodige formaliteiten. „Cornelia Johanna Stappers, dat bent u, hè?" vroeg hij. „Gut ja aieheer, riet-u, ik hlet zoo van me eigen. Me man die hiette om zoo te zeggen".

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1925 | | pagina 9