NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Eerste Blad.
Het geheim van de
Verpleegster
BUITENLAND
Nr. 6078
DINSDAG 15 SEPTEMBER 1925
Zij, die zich van heden
af, voor minstens 3
maanden op dit blad abon-
neeren, ontvangen het tot 1
October GRATIS.
FEUILLETON.
"^®^cen
eerd, dai in drie
-ndige bizonderheden
in beeld bracht
fcrfaagd mag
HELDERSCHEGOURAl
ïïöke fa-
tweede
■lling in
•nden
kilo
ABONNEMENT PER 9 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Helderseho Courant fl.50; fr. p. p. binnenland f2.—. Ned O en W.
^fnöf ft wnm 7ft f 'fi Vaw T overl«e landen f 4'20. Zondagsblad
reep. f 0.50. f 0.70, f 0.70, f 1.20. Modeblad reep. f 0.95, f126, f125, f160
Losse nummers der Courant 4 ct.; fr p p 6 ct
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur-Uitgever: O. DE BOER Jr„ HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 60 en .412
Poet-Girorekentog No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 ct. p. regel fealjard). Inge®, meded. (kolombreedte als redaction.
tekst)dubbel tarief. Kleine advert. (gevraagd, te koop, te huur)y. 1 t/m 8
regel8 40 ct., elke regel meer lOot. bij vooruitbetaling (adres: Bureau
v. d. blad eu met br. onder no. 10 ct. p. adv. ertra). Bewijeno. 4 ct.
De Administratie.
Licht op
voor Auto's en Fietsen:
Dm-dag 15 Sept7.46 uur
Woensdag 16 7 44
De Volkenbondsvergadering.
Voortzetting der algemeene be
schouwingen.
De Volkenbondsvergadering heeft Za
terdag de bespreking van het Raadsrap-
port voortgezet. Arfa ed Dowleh (Perziè)
steunde het Zweedsche voorstel tot een
hernieuwde studie van de voornaamste
bepalingen van het protocol.
Bello Oodesino (Chili) legde getuige
nis af van de bet eekenis, die Chili
aan den Volkenbond hecht en zeide, dat
het streven van den bond thans moet lei
den tot het vinden van een middel, waar
door de toepassing van de beginselen van
den vrede, die in het protocol neergelegd
zijn, voor allen aannemelijk wordt. Hij
verzekerde, dat Latijnsch Amerika het
denkbeeld der verplichte arbitrage om
helst
Burggraaf Isjil (Japan) stelde vast. dat
alle regeeringen het over de beginselen
van het protocol eens zijn, maar niet over
de wijze van toepassing. De meeste thans
gesloten verdragen voorzien de instelling
van een bevredigingsoommissie. De Ja-
pansche regeering is van meening, dat dit
stelsel algemeen toegepast diende te wor
den.
Hymans (België) zeide, dat, moge het
protocol niet dadelijk toepasselijk geacht
zijn, zijn beginselen van blijvenden aard
zijn en thans nog een aanzienlijken in
vloed uitoefenen. Met name het denkbeeld
van arbitrage heeft vorderingen gemaakt,
doch de arbitrage dient geschoord te
worden door positieve sancties. Bij een
beschouwing van de gewestelijke verdra
gen, welke thans in voorbereiding zijn,
stelde Hymans vast, dat zij binnen het al
gemeene kader van het protocol vallen,
waarvan zij den geest behouden hebben.
Een voorstel van Spanje.
Quinones de Léon verklaarde, dat
Spanje trouw blijft aan de beginselen, die
neergelegd zijn in het protocol. Hij dien
de een ontwerp-besluit in tot het houden
van een algemeene conferentie voor de
ontwapening, zoodra de Raad het oogen-
blik daartoe geschikt zal achten en tot het
uitnoodigen van den Raad om aan de vol
gende vergadering meedeeling te doen
van den vooruitgang, die door de afzon
derlijke verdragen, welke thans In voor
bereiding zijn. aan de zaak van den vrede
is geschonken.
Benesj (Tsjecho-Slowaklje) verdedigde
door
MURRAY HERQjBRT.
78)
„Cherry's volgende woorden vervulden
heim opnieuw met verbazing.
„Maar ik wil mijn maat vroeger terug
hebben, dan op die (manier, snap je?" zei
de Cherry nadrukkelijk. „Die overland
reis schikt me niet. Et ben van plan de
„Western Gleaim" aan te klampen, voor
dat zij te Genua is".
Foss Squire moest deze mededeeling
eerst even verteren, voordat hij1 kon ant
woorden: „Daarvoor bestaan twee wegen.
Een kruiser van de marine, als je éen van
de Lords van de Admiraliteit was, wat je
nu toevallig niet bent; of eene vliegma
chine, wat een beetje gevaarlijk Is."
„Geen van beide," riep Cherry uit met
gloeiende oogen.
„Kijk eens hier," Foss Squire kwam een
stapje naderbij en sprak vriendelijk
Kuister een oogenblik. Je staat mij aan.
Ik spreek eerlijk, ik maak je nietts twijs.
Laat ik je een raad mogen geven. Neem
dien ter harte jongen, want de zaak, waar
in je betrokken bent, Is te belangrijk om
er abuizen in te maken. Neem er notitie
van voor het te laat ls en Je je vingers
verbrandt. Je zult vragen, waarom?" Zijne
stem daalde tot een gefluister, dat de in
zittenden van de auto, die naast den stoep
nogmaals op besliste wijze de beginselen
van het protocol van Genève en betoogde
de noodzakelijkheid om aan het protocol
vast te houden. Ten slotte verkjaarde hij
zich te vereenigen met het voorstel-Quino-
nes de Leon.
Nadat nog baron Lehmann (Liberia) en
Guerrero (San Salvador) gesproken had
den, wees Scialoja (Italië) op hetgeen de
Volkenbond tot dusver verricht heeft.
Het protocol was zijns inzien te vroeg ge
komen; de Volkenbond moet eerst een
geest van broedermin onder de volken
zaaien.
Uit Genève wordt aan die N. R. CL ge
meld:
Na de discussies van Zaterdag, waarbij
ook Hymans zijn instemming verklaarde
met het door jhr. Loudon Vrijdag gedane
voorstel tot onverwijld© voorbereiding van
een algemeen ontwapeningsplan, mag men
wel aannemen, dat er een besluit in dezen
zin genomen zal worden. Opmerkelijk is
het echter, dat Paul Boncour, Hymans en
Benesj allen een volstrekt stilzwijgen heb
ben bewaard over de motie-Unden inzake
de bevordering van een algemeen verdrag
van verplichte arbitrage. Ook Quinones
de Leon heeft in de vermoedelijk offi-
cieuse motie over de onderhandelingen
inzake het veiiLgheidsverdrag met Duitsch
land, waarbij ook hij den wensch naar
voorbereiding eener ontwapeningsconfe
rentie heeft opgenomen, geen woord over
Unden's denkbeeld gezegd.
Genève, 14 September. In de ochtend
vergadering heeft Buero namens Uruguay
vertrouwen in den Volkenbond uitgespro
ken en een motie ingediend om den Vol-
k en bondsraad te verzoeken een grondige
studie t© maken van de regelen betreffen
de het permanente hof van internationale
justitie, daarbij rekening houdend met den
den arbeid en de ervaring van dit hof en
van de meeningen geuit in parlementaire,
wetenschappelijke en andere'kringen, ten
einde te komen tot meer universeel© toe
passing van de rechtspraak van dit hof.
Bulgarije heeft zich voorstander ver
klaard van een algemeen verdrag ter in
stelling van verplichïe arbitrage.
Nadat Apponyi gesproken had, heeft
Galvanauskas (Lithauen) het vraagstuk
der minderheden behandeld en den Volr
kenbond verzocht een internationale over
eenkomst inzake de minderheden uit te
werken, welke allen landen gelijke plich
ten op zal leggen ten aanzien der minder
heden. Voorts sprak Galvanaukas de hoop,
dat de Volkenbond een voor beide partijen
aannemelijke oplo&ing moge vinden voor
de Grieksch-Bulgaarsch© betrekkingen.
Gistermiddag hebben verschillende com
missies hun werk hervat; in de zesde
commissie zou burggraaf Cecil een uiteen
zetting geven van het ontwerp tot afschaf
fing van eiken vorm van slavernij.
Nieuwe Turksche voorstellen inzake
MosoeL
Bern, 14 September. Men zegt, dat de
Turksche delegatie te Genève bij de com
missie van drie leden uit den volkenbonds
raad, welke belast is mét het onderzoek
van de Mosoel-kwestie, nieuwe voorstel
len ingediend heeft.
Turkije, hetwelk de toekenning van het
vilajet van Mosoel aan Turkije blijft
eischen, is bereid de provincie Diala,
welke volgens het rapport der door den
Volkenbond benoemde deskundigen noo-
dig is voor de watervoorziening van het
het dal van den Eufraat, aan Irak af te
staan.
Voorts verklaarde Turkije zich bereid
met Irak, Perzië en Engeland een verdrag
te sluiten tot wederkeerigen waarborg van
veiligheid en hulpverleening.
Het waarborgverdrag.
Italië neemt de ultnoodiglng aan.
De Italiaansche regeering heeft mee
gedeeld, dat het bereid is deel te nemen
aan de uitnoodiging van Duitschland en
aan de conferentie over het waarborgver-
drag.
ENGELAND.
Het vakvereenlglngscongres.
Het vakvereenigingscongres, waar in
het begin een vrij gematigde strekking
scheen te heerschen, welke echter bij de
behandeling van de verhouding tot de
Russische arbeiders in een radicale om
sloeg heeft Zaterdag, den laatsten dag,
een zeer radicale motie aangenomen. Deze
motie, voorgesteld door Purceli, luidt als
volgt:
„In de overtuiging, dait de overheer-
sching van niet Britsche nationaliteiten
door de Engelsche regeering een vorm
van kapitalistische exploitatie beteekent,
welke ten doel heeft goedkoop© grondstof
fen te verkrijgen, waardoor de levens
standaard der arbeiders in Groot-Brittan-
nië wordt verlaagd, spreekt het oongres
zich uit tegen elk imperialisme en komt
het op voor het zelfbeschikkingsrecht voor
alle volken van het Britsche rijk, met in
begrip van het recht om zich van het rijk
af te scheiden."
Bij de verdediging van deze motie zeide
Puroel, dat het imperialisme in den grond
slechts een schoonzuster van het kapita
lisme was en de ergste vijand van de ar
beidersklasse.
Thomas betoogde bij het debat, dat niets
het werk van het congres zoo belachelijk
zou maken als het aannemen van een der
gelijke motie aan het einde der zitting,
terwijl de helft der gedelegeerden reeds
vertrokken was, en na een debat waar
iedere spreker slechts drie minuten aan
het woord werd gelaten ove. zoo belang
rijke vraagstukken als de toekomst van
Palestina, Egypte, China en Kenya. Ver
der zedde Thomas,, dat het Congres steeds
het standpunt had ingenomen, dat geen
duim-breed gronds aan het Britsche rijk
mocht worden toegevoegd ten gevolge
van den oorlog, maar dat deze algemeene
principieel© kwestie heel iets anders was
dan een motie als deze, welke alle proble
men zonder kennis van zaken over een
kam scheert.
Thomas erkende dat de motie goede
passages had. Ook hjj was van meening
dat aan de exploitatie een einde moet ko
men. Maar hij drong er op aan, dat het
congres zich niet belachelijk zou maken
door deze motie aan te nemen. Men dien
de te bedenken, dat men 41/» miltioen ar
beiders vertegenwoordigt en het is bela
chelijk en dwaas te beweren, dat een mo
tie waarin zulke zonderlinge uitdrukkin-
kingen voorkomen in het belang van de
arbeidersbeweging zou zijn.
De motie werd ten slotte aangenomen
met 8.082.000 tegen slechts 79.000 stem
men. De nationale bond van spoorweg
personeel onthield' zich van stemmen.
Aan het slot van de zitting had de stem
ming plaats voor het nieuwe bestuur,
waarbij zich het buitengewone geval voor-
deeld, dat de resultaten door de vertegen
woordigers dier mijnwerkers in twijfel
stond te wachten, niet konden verstaan.
„Wung Lo is gek op dit zaakje. Hij denkt
aan niets anders."
Maar Cherry lachte om deze waarschu
wing, maar merkte toch dadelijk op, dat
de echte ernst, waarmede de ander die
gaf eerlijk gemeend waa
„Ik ben van plan om mijn maat terug
te halen," herhaalde hij, „en gauw ook.
De „Strathalla" vertrekt vanavond voor
een pleizlerreisje van Southampton. Er is
nog een kooi vrij en die bespreek ik da
delijk. Zoo zullen we de „Western Gleam"
op ons gemak te pakken krijgen."
„Je (bent bij de hand, maar dat ls me
toch te kras!" riep Squire uit, in een on-
geloovigen lach uitbarstend. „Zulken on
zin moet tje me niet twtijts maken. Op de
„Strathalla" ia een heele troep van die
opscheppers uit het West End aan boord
op een winter kruistocht voor hun pled-
zier, allemaal lords en 1 adios. Het ls te
denkelijk, dat die voor jou hun koers zul
len veranderen en de „Western Gleam"
zullen gaan opsnorren."
„Ik zal er wel een (middeltje op vinden,"
verweerde Cherry zich halsstarrig. „Laat
dat maar aan mij over."
Hij deed het portier van den auto weder
open en Squire, met het ongeloof nog dui
delijk merkbaar op zijn gelaat, zag voor
het eerst, dat er eene dame in zat. Hij
'lichte dadelijk den hoed op en zijn rood©
haar straalde als een© vlam, waardoor
Barbara's aandacht op hean gevestigd
werd, terwijl hij haar scherp aanzag.
Cherry duwde hem op zijde en liet zich
naar binnen vallen. De wagen reed' snel
weg. Groot© opwinding straalde nog uit
Cherry's oogen en Jim Ferrisa zag hem
werden getrokken, zoodat een nieuwe tel
ling moest plaats hebben.
Thomas en miss Bondfield, die hun
functies hadden neergelegd toen zij tot
leden van het arbeiderskabinet werden
benoemd, zijn thans weer gekozen.
Bij de sluiting van het vakvereenigings
congres te Scarborough heeft Swales*. de
voorzitter, gezegd, dat het oongres het
bestuur een mandaat heeft gegeven om
pogingen om de Russische vakvereenigin-
gen tot de Amsterdamsche internationale
te brengen en tot internationale eenheid
te komen voort te zetten.
Een nitiatlng van den minister
van koophandel.
Sir Philip Ounfille Lister. de minister
van koophandel, heeft gezegd, dat het dui
delijk is, dat de mannen, die voor het
oogenblik de leiding van het vakvereeni
gingscongres in hadden hebben weten te
krijgen, vastbesloten zijn de vakbeweging
ven een industrieele tot een revolutionaire,
communistische organisatie te maken. De
vakvereenigingen hebben hun vrijheid en
macht verkregen, opdat zij een groote in
dustrieele taak zouden vervullen, doch
niet om de Engelsche constitutie en ver
dere instellingen uiteen te scheuren.
Brltsch smaldeel ln de Zwarte Zee en de
Mosoel-kwestie.
De Balkanoorrespondent vim de N. R.
Ort schrijft 6 September:
Paragraaf 2 van de Conventie betref
fende het regiem over de zeeëngten naar
de Zwarte Zee, welke een aanhangsel
vormt van het Vredesverdrag van Lau-
sanne, schrijft voor: „Volkomen vrije door
vaart over dag en bij nacht wordt in tijd
van vrede toegestaan aan elke vlag, onver
schillig welke, en zonder voldoening van
eenige heffing, welke ook, onder de vol
gende voorwaarden, voor zoover het be
treft de tof&le sterkte dier oorlogsbodems:
a. Het maximum scheepsmacht, dat een
mogendheid de zeeëngten zal mogen la
ten doorvaren met bestemming naar de
Zwarte Zee, mag niet de sterkte over
schrijden van de grootste scheepsmacht
van een der oeverstaten op het oogenblik
van de doorvaart D© mogendheden be
houden zich echter het recht voor om ten
allen tijde en onder alle omstandigheden
in de Zwarte Zee een scheepsmacht te
zenden welke drie oorlogsbodems, meten
de elk niet meer dan 10.000 tonnen, niet
zal overschrijden, b. Turkije zal geen en
kele verantwoordelijkheid dragen voor het
aantal en de soort van de oorlogsbodems,
welke de zeeëngten doorvaren, c. Het wa
ken over de nauwgezette nakoming: van
deze voorschriften gaat uitsluitend de In
ternationale Commissie voor de zeeëngten
aan."
Steunend op die bepalingen, heeft En
geland nu twee kruisers in de Zwarte Zee
gezonden, welke, zoolang zij daar zullen
vertoeven, er de heerschappij ter zee zul
len kunnen uitoefenen.
Op 29 Augustus is een Britsch smaldeel
den Bosporus doorgevaren. Het maakt
deel uit van de onlangs zeer versterkte
vloot in de MiddelL Zee en bestaat uit
den gepantserden kruiser Frobisher, waar
op de eskaderoommandant, schout bij
nacht Wisedell, zijn vlag heeft^ggbeschen
en den lichteren kruiser Dragon.
De Frobisher is in 1920 van stapel ge-
loopen, meet 9750 ton, is lang 184, breed
20 M„ loopt 34 mijl, is ingericht voor het
stoken, zoowel van kolen als olie. De be
wapening bestaat uit 7 stukken van 19
cM. en 3 van 10.25. De bemanning be
draagt 800 koppen.
De Dragon dateert van 1919, meet 4810
ton, is lang 144, breed 16 M„ loopt 29 mijl,
is bewapend met 6 stukken van 15 oM„ 2
van 7.6 en 16 de 4.7, en bemand met 465
koppen.
Het is de eerste maal, sedert den we
reldoorlog, dat oorlogsschepen van die
grootte en die gevechtswaarde naar de
Zwarte Zee zijn doorgevaren. Zou het ge
val reeds alleen deswege de bijzondere
aandacht van alle oeverstaten hebben ge
trokken, zulks is zooveel te meer het ge
val, nu die gebeurtenis samenvalt met het
tijdstip, waarop de beslissing moet vallen
in zake de toewijzing van het gebied van
Mosoel, hetzij aan Turkije, of aan de Irak,
waarachter het Britsche rijk staat.
Dat samenvallen wordt dan ook ln al de
oeverstaten, en in inzonderheid in Tur
kije en in Rusland, druk besproken, zoo
wel in de pers, als in de politieke kringen.
En uit al die uitingen treedt duidelijk een
zeker wantrouwen en ongerustheid aan
den dag betreffende de ware bedoelingen
welke achter dat Britsche vlootbezoek zou
den kunnen steken.
Ook de houding van de Britsche ambas
sade te Konstantinqpel heeft daartoe bij
gedragen. Ondervraagd naar het doel van
de reis van het Britsche smaldeel, verze
kerde men daar niets van te weten* ja,
de doorvaart welke langs Konstantino-
pel in den nacht heeft plaats gehad pas
uit de kranten hebben vernomen. Tege
lijkertijd kwam echter te Konstantinopel
het bericht, dat het Britsche gezantschap
te Sofia reeds eenige dagen tevoren de
Bulgaarsche regeering mededeeling had
gedaan van het voorgenomen bezoek van
het eskader aan de haven van Varna van
29 Augustus tot en met 4 September, en
het bij den tsaar een gehoor had aange
vraagd voor den schout bij nacht, eska
dercommandant, ten einde dien in de ge
legenheid te stellen Zijne Majesteit zijne
opwachting te maken.
Het verblijf van die Britsche scheeps
macht in die Bulgaarsche haven, waar nog
nimmer oorlogsbodems van die grootte wa- a
ren geweest, ls een aaneenschakeling van
feestelijkheden en uitstapjes in den om
trek geweest, welke laatste echter door de
achterdochtige speurders in Turkije en
in Rusland veeleer als Inspectie- en on
derzoekingstochten worden aangezien no
pens de mogelijkheid' zoo noodig te Var
na een operatiebasis te kunnen inrichten.
Op 80 Augustus werd de schout-bij-nacht
met groot gevolg door tsaar Boris op
diens buitenverblijf te Euxinosgrad, drie
kwart uur van Varna aan de zee gelegen,
in gehoor ontvangen, en daarna ten noen
maal gehouden, 's Avonds van dien dag
gaf de eskader-commandant aan boord
van zijn vlaggeschip een maaltijd aan de
Bulgaarsche autoriteiten, welke gevolgd
werd door een groot bal, zooals de Var-
naërs er nog nooit een hadden bijge
woond.
verbaasd vragend aan.
„Dat meende je toch niet, Gherry, wat
je daar zeide van de „Strathalle"?"
„Zeker," zeide Gherry, terwijl hij alweer
bezig was met de spreekbuis.
,;Oockspur Street," schreeuwde hij,
„zelfde kantoor, waar we al geweest zijn!"
„Het is natuurlijk gekkenwerk, om alles
op zijn beloop te laten," merkte Ferris op.
„Maar wat je hier ook zou willen begin
nen, je kan de „Western Gleam" niet in
halen. Daar ls geen kijk naar."
„Hei, kijk eens door dat kleine venster
tje achter je," beval Cherry, en Ferris,
zich met moeit© ronddraaiende, gehoor
zaamde. „Wat voert die rood© nu uit? Ik
zal het je wel zeggen, zonder dat ik kijk.
Hij neemt ook een auto."
„Ja," antwoordde Ferris, „en die volgt
ons nu aL"
„Dat wist ik wel." Gherry wreef zich
de handen. „Hij denkt dat Ik overal gek
genoeg voor ben en nu wil bij zien, of ik
ook werkelijk ga. En voor den duivel, dat
zal ik doen ook. Ik gooi er vijf en zestig
glimmers aan weg, den prijs voor eene
kooi, en jelui beiden moet me zien ver
trekken. En dan gaat -hij hard terug naar
Wung, om te rapporteeren, dat ik ook uit
den weg ben, en dan is hij zoo blij als een
kind. Dan denken ze heelemaal niet meer
aan m}j. Als ik hen niet tussohen de vin
gers doorglipte, zooals ik nu doen wil,
zouden ze mij overal dwars zitten, waar
ik maar gaan zou. Ik zou dan geen voet
kunnen verzetten."
Deze woordenstroom verwonderd© de
anderen ten hoogste.
„Ik begrijp niet.begon FerrU.
„Jij moet eene wat innemen van den
dokter, om je begripsvermogen op te fris-
schen!" zeide de zeeman. „Ik ken nu de
troeven in dit spel en dat is een heelen
hoop waard. We staan tegenover drie
boeven en de ergste is Wung. Zou je den
ken, dat die twee anderen Wung met hun
geheimpje bekend gemaakt hebben, dat
zij al dien tijd zoo netjes in de watten ge
wikkeld hebben? O neen! Heb je niet ge
merkt, dat Squire imij trachtte mt te hoo-
ren, zoo voorzichtigjes en liefelijk? Fir-
nim en dat doktertje gaven Wung een
karreweitje. Zou je denken, dat ze hem er
hij1 gezegd- hebben, waarom zij dat opge
knapt wilden hebben? De ouwe -Wung
wist dat niet, maar hij zag wel, dat het
iets zeer belangrijks was. En daarom heeft
hij zijn mannetjes op wacht gezet, om te
trachten daar achter te komen."
Hij hield even op.
„Met Jack veilig op de „Western
Gleam" is het spel verloren, zeg jij, maar
gelijk heb je niet. Hij is heelemaal niet
op de „Western Gleam". Daar durf ik
alles onder te verwedden, wat ik bezit.
Firnkn denkt, dat hij er wel op is en dat
denkt die dokter ook; en ik ben lekkertjes
naar Southampton, zooals Squire Co,
ook denken, dat ik ben. Maar Wung Lo
houdt hem in veiligheid bij de hand
Wung Lo, die hier dubbel spel speelt met
dien advocaat."
De gebeurtenissen van dien dag gaven
den zeeman wel grootendeels gelijk. De
auto van Squire was nog in het zicht,
toen Cherry zijne kooi betaalde voor de
„Strathalle"; maar een half uur later, nog
een half uur voor de boottrein zou ver
trekken naar Southampton, had Squire
tijd gevonden om hulp te halen en een
Ingezonden Mededeeling.
Foster's Maagpdllen regelen de lever en
wekken de maag op. Zij genezen verstop
ping, slechte spijsvertering, maagpijn en
galzucht. Houdt uw gestel in orde uw
geest helder en uw lichaam flink door nu
en dan een dosis Foster's Maagpillen te ge
bruiken. Prijs per flacon van vijftig versui-
kerde pillen f 0.05; in apotheken en drogist
zaken.
andere man nam den taak over om Cherry
te bewaken. Bij het Waterloo station, waar
Barbara en Ferris afscheid naonen, schom
melde een (men onopgemerkt in hun vaar
water en de scherpe oogen van den zee
man zagen dienzelfden man te Southamp
ton weden waar Cherry dadelijk aan
ixxird en zijn hut inging, waar hij de
boodschap gaf, dat als er soms iemand
naar hem zou vragen, hij niet gestoord
wilde worden. Hij sloot de deur van zijne
hut en later, toen hij zich overtuigd kon
houden, dat zijn geheimzinnige vervol
ger nu volkomen tevreden gesteld zl>u
zijn en overtuigd, dat hij nu werkelijk
met de „Strathalla" naar zee ging, vond
hij den weg naar Londen terug met een
verbazend langzamen boemel trein.
Om twaalf uur was 'hij onder het diohte
gedrang in Piocadilly. Cherry gevoelde
zich niet op zijn gemak tussohen die lang
zaam voortbewegende menigte op de
nauwe trottoir. Hij stak over naar den
grooten vluchtheuvel tegenover het sta
tion van den ondergrondschen spoorweg
en bleef daar in zware gepeinzen den toe
stand even staan overdenken. Uft die ge
dachten werd hij opgewekt door het ge
roep van een oourantenjongen. Een klein
kereltje hield hean, een nieuwsblad onder
den neus, en verstrooid zocht Cherry naar
klein geld en kocht de oourant. Een op
schrift in groote letters trof hean: „Aan
varing in het Kanaal!" Cherry begon da
delijk te lezen en slaakte toen een kreet.
„Als ik bet bij het rechte eind heb, zal
Wung Lo's kaartenhuisje nu wel in elkaar
zakken," bromde hij en las het bericht
nog eens door.
(Wordt vervolgd.)
I