T Bronchitis Abdijsiroop Vierde Blad. PLAATSELIJK NIEUWS. VAN ZATERDAG 28 NOVEMBER 1925. „O, Wat heilig, Liefdevol gebod! was de koorzang aan het eind wei wat hard, 1,1 k i klerkter Contróle Gemeente belastingen, alhier, is met ingang van 1 December a.s. benoemd, de heer F. J. Kerstiens, volontair ter secretarie alhier Voor deze betrekking hadden zich 64 sollicitanten aangemeld. Naar men ons mededeelt zal er op het terrein naast het gebouw van Minder Marine Personeel, in den Prins Hendrik- laan, indien toestemming van de autori teiten hiervan afkomt, voor een drietal maanden een moderne,danssalon worden geplaatst v Ia De heer J' alhier, be haalde op de Pluimveetentoonstelling te Zaandam, keurmeester J. Mantel, een le en eereprjjs Dominique, 3e prijs Mechelsche Koekoek. Concert Isr. Gemeente. Groote aanplakbiljetten allerwego geven kennis van een concert, dat de volgende week Woensdag gegeven wordt ten bate van het bouwfonds der Israëlitische ge meente. Zooals wellicht bekend is, heeft de Israëlitische gemeente dringend be hoeft aan een nieuwe synagoge, en de be doeling is hiervoor thans een fonds te vormen. Wij komen op dit concert nader terug; volstaan voor heden met de mededeeling, dat hieraan wordt medegewerkt door het kerkkoor der Groote Synagoge te Am. sterdam met medewerking van den op pervoorzanger der Port. Isr. Gemeente al daar, en een tweetal leden voor piano en cel. In ons volgend nummer zullen wij en kele beoordeelingen omtrent den zang van dit kerkkoor opnemen. 50-Jarig bestaan Zangvereenlging. „Hallelujah" Reeds bij een vorige gelegenheid had den wij medegedeeld, dat de Geref. Zang- ver. voor Gemengd Koor „Hallelujah den laatsten tijd zeer in kracht was toege nomen. Voor een tiental jaren was het een vrij onaanzienlijk zangkoortje, thans is het een sterke vereeniging van ruim 100 werkende leden. Dat met een derge lijk koor, mits goed geleid, wel wat te be ginnen is, bewees het jubileum-concert, dat Donderdagavond in de Geref. Kerk gegeven werd ter gelegenheid van het 60- jarig bestaan der vereeniging. Onder de bekwame leiding van den heer J. F. Asma Jr. had de zangvereenl ging het oratorium „Athalia" van Men- delssohn Bartholdy in studie genomen. De keuze van zoodanig werk was alleszins gelukkig, omdat dit stuk tal van schoon heden biedt en de uitvoering ervan in een kerk bij uitstek die schoonheden tot hun recht doet komen. Hiervoor was de mede werking noodig van verschillende solis ten, en het bestuur had zich die weten te verzekeren van de dames Brumsen— Hogerzeil en Hoogenbosch, sopraan, en Gunthert—Breet, alt. Het orkest was ver vangen door enkele violen, een vleugel, terwijl de heer Leewens het fraaie kerk orgel bespeelde. De vleugel werd be- Te langzaam weder we doen hier en daar maar een greep w8. het koor van {•openen en alten in het vierde deel (Ie het heil, Is het leed, wat ons zijn woord doet wachten?), en ook de Strijdzang in °°- 6 (Ten strijd, ten strijd! Gij Isrel, ga ten strijd.) had mot meer vuur en strijd lust moeten worden gezongen. Het werk bestaat uit solozang van twee sopranen en een alt, afgewisseld met koorzang), terwijl de declamatie de histo rische toelichting geeft. De solozang van de drie dames viel over 't'algemeen ten zeerste te prijzen; zooals bekend mag wor den verondersteld, bezitten wij in mejuf frouw Hoogenbosch een sopraan van zeer zuiver gehalte, die het evenwel tegen het krachtiger geluid van mevrouw Brumsen moest afleggen. Ook de alt*van mevrouw Gunthert, ofschoon wat zwak voor deze ruimte, is aangenaam van timbre. Maar het was af en toe merkbaar, dat de dames vermoeid waren. Wij kunnen er natuur lijk niet aan denken alle verschillende ko ren en solo's te noemen; de samenzang nu en dan van twee dames en soms van alle drie was mooi Soms viel in zoo'n samenzang telkens het koor in en het mezza vooe van dit groote zangerskoor was heel goed en maakte een buitengewoon fraai effect. De declamator, die heer Coppens, be schikt over een sonoor geluid, dat voor iedereen duidelijk hoorbaar was, en zijn declamatie viel in alle opzichten te prij zen. Steeds had hij de juiste intonatie en dientengevolge komt hem eqp aanzienlijk deel van het succes toe. Uit het bovenstaandeis, meenen wij, voldoende gebleken, dat deze uitvoering op een hoog peil stond. Het zou jammer zijn als het bij deze eene bleef; jammer voor het vele werk, dat er aan ten koste is gelegd. Misschien komt men er toe de uitvoering nog eens te herhalen, speciaal in dit kerkgebouw, dat er zich zoo uitste kend1 voor leent. Het is geen gewoonte in de Geref. kerk bij een concert te applaudisseeren, maar toen een dame met een aantal bloemstuk ken kwam aandragen om die te overhan digen aan de solisten en mevr. Asma, barstte spontaan het ingehouden applaus los. 'tWas dan ook wei verdiend inder daad! Wjj zijn, ietwat onbehoorlijk, met de deur in huis gevallen en hebben den lezer nog niets verteld omtrent het eigenlijke jubileum. Nu kwam de huldiging zelf ook wei na de uitvoering van dit oratorium. De kerk was keurig en smaakvol ver sierd met palmen en bloemen. Een zeer groot publiek was aanwezig, waaronder we opmerkten den Burgemeester van Hel der, afgevaardigden van den Kerkeraad der Geref. Gemeente, oud-leden der zang- vereeniging, alsmede vertegenwoordigers van verschillende zang- en muziekvereeni- gingen, o.a. de heeren Leistikow van het Stafmuziekoorps en ter Hall van het Ste delijk, Delgorge van de afd. Toonkunst, enz. De heer A. Klaassen, had de leiding van dezen avond, én heette de aanwezigen welkom, zijn voldoening uitdrukkend over de groote opkomst. ALlereerst werd het woord gegeven aan den Burgemeester, die namens de ge meente de gelukwenschen uitspraak met het gouden jubileum. De Vereeniging „Hallelujah" heeft door dit concert bewe zen de belangstelling, die hier heden avond getoond wordt, ten volle waard te zijn, zoo zeide de spr. Voor 50 jaren opge richt met de bedoeling door het zingen van christelijke liederen de gemeente te stichten, tracht zij den laatsten tijd de vleu gels wijder uit te slaan. Spr. wenacht hen geluk met dit pogen en hoopt, dat zjj nog vele jaren met succes op het gehied van den zang werkzaam mag zijn. De heer Boon feliciteerde namens den van het programma doorgegaan. Want hpt o'ttorium #tonden nog eer» tweetal duetten daarop, welke gezongen werden door de beide sopranen, de damee '3rui_isen en Hoogenbosch. Dit waren .Morgenlied" van Carl Reinecke en het rekende „Ich harfete des Herrn" uit Men- delssohnB Lobgesang. De beide stemmen klonken zeer fraai en zoo .vormde dit num mer als toegift een waardig slot van den waardigen avond. Noorder Kunstkring. op de schoone resultaten, die „Halleluja' bereikt heeft. Achtereenvolgens wordt het woord geü de Dijkstraat zouden gaan. speeld door den heer van der Vliet, terwijl Kerkeraad der Geref. gemeente en wijst verder de viool-en celpartijen door eenige -- J -1 dames en heeren musici werden vertolkt. In het oratorium komen eenige declama ties voor, waarvoor de heer A. Coppens zich beschikbaar stelde. Daar er veel meer te prijzen dan te la ken valt, willen wij, onze opmerkingen achter elkander afdoen: het onaangename moet zoo spoedig mogelijk worden afge daan, omdat het prettiger is aan de aan- Ë-name dingen te denken. Die aanmer- ngien betreffen vooreerst het begelei dend orkest. Natuurlijk doet dit de mu ziek niet tot haar recht komen. Nu is dat bij den zang niet zoo erg, maar speciaal in de tamelijk omvangrijke ouverture kwam dit uit Men had dan ook gerust in In Juni van dit jaar tred de nog niet lang tevoren opgerichte kunstkring „Hel der" voor het eerst in het publiek met een expositie van werk der verschillende lei den. Wij hebben er destijds melding van gemaakt zooals men zich 'herinneren zal; er was veel verdienstelijk diilettantenwerk 'bij, ook serieuser werk van inensdhen van 't vak, maar er was nog te veel naar voor beelden gewerkt 1 Die tentoonstelling weid voor de jonge vereeniging een groot suoces, en düt suc ces was oorzaak, dat reeds thans, weinige maanden na deze eerste expositie, een weede gehouden wordt Het Bestuur ïeeft thans alle niet-oorspronkelijk werk geweerd, zood'at de geëxposeerde stukken van die verschillende inzenders thans alle zelfstandig naar de natuur gemaakt rijn. Dit verhoogt natuurlijk het peil der ten toonstelling aanmerkelijk. Op deze tweede tentoonstelling rijn 86 verschillende wenken, op een enkele uit zondering na geheel nieuwe, geëxposeerd. Van den heer J. Bakker vinden wij er viertal doeken, van den heer Bossen niet iminder dön 18 verschillende stukken, be nevens divers schabloonwerk. De heer Bomte zond eenig boetseerwerk in, de heer J. Karsten een aquarel, de heer Ellemers twee olieverfschilderijen, een krijitteeke- ningi en zes aquarellen. De heer Go es stond een aantal olieverfschilderijen af, de heer Pinkhof een aantal uiteenloopend wenk (schetsen, aquarellen1, houtsneden), de heer Petersen vier aquarellen, Slijker- irnan eenige olieverfschilderijen, Schoon hoven aquarellen en sohabloonwerk, D. Waker, de Waard en van Wou olieverf- schild'erijerL Verder vinden wij nog de namen van de heeren Haakman, Kuiper en Noot Alle inzenders zijn plaatsgenoo- ten en hun werk is, voor zoover het land schappen of zeegezichten betreft uit onze onmiddellijke omgeving. Wjj onthouden ons van het geven van eenig oordieel, doch raden iedereen aan eens een kijkje te nemen. Het tentoonge stelde is te koop tegen billijke prijlzen. De tentoonstelling wordt gehouden in het voonm alge weeshuis, eh is kosteloos toe gankelijk. Slechts dient imen zich te voor zien! van een programma A 20 cent dat behalve de namen der vervaardigers, van de meeste tentoongestelde werken ook den prijs vermeldt. Het stemt prettig dit werk te zien; er is veel verdienstelijks onder en men ziét er uit, dat inderdaad hard' gewerkt wordt en <fat het gezegde alsof Helder geen plaats zou zijn, waar aan kunst gedaan wordt, niet juist ia Want de zestien in zenders, die hier exposeeren, zijn voor het meerendeel dilettanten, voor wie dit werk zuiver 'liefhebberij is. Én dat rij 'hun werk serieus opvatten, zal ieder opmerken, die er een kijkje komt nemen. Men vindt er schilder-, teékent- en boetseerwerk, alsook sch abloneniwerk. De tentoonstelling wordt hedenmiddag te 4 uur geopend. Op de daarvoor rond gezonden uitnoodigingskaarten is ver zuimd te vermelden, dat rij gehouden wordt in het voormalig weeshuis, en aan gezien bekend is, dat 'het atelier der ver eeniging in het gebouw der voormalige Handelsschool aan de Dijkstraat is geves tigd, mag hierop wel de aandacht worden gevestigd, daar velen anders allicht naar of andere beweging, of een gebeurtenis muf!» mot do VlrirtwTAn henpi-eVen ken Zoo'n" voorstelling wordt dan ook geheel als les beschouwd en is opgenomen in het lesrooster der scholen. Hier zijn we nog zoover niet. Deze fllm- vertooning miste de klassikale voorbe reiding en de verschillende jongens en meisjes vatten het geheel nog te veel op als een „uitje". Bovendien hadden de onderwijzers, hetzij doordat zij niet wisten, dat er explicatie bij zou zijn, hetzij omdat zij wellicht dachten, dat „Scala" vol zou loopen, de kinderen allereerst in de loge gedirigeerd. Zoo bleven de voorste rangen leeg, en dientengevolge een kind is nu eenmaal rumoerig ging er van het verklarende woord veel verloren. Dit is nu wel jammer, maar we zullen maar denken: aldoende leert men. De explicatie en vertooning van de (films was bovendien ook wat te snel; de kinderen konden het niet allemaal zoo gauw ver werken. Maar men moet deze geheele fllmvertooning meer als een proefneming opvatten; in ieder geval hebben de kin deren er meer aan gehad dan aan de electrische film van onlangs. De keuze was gevallen op een film uit Zuid-Limburg, en dat deze keuze een alleszins goede was, zou al aanstonds blijken. Na een allergrappigst teeken- fllmpje, dat vooraf ging (de Amerikanen zijn eenig in dit soort trucfilmshet was een droom van een meneer, die zich door een ijsbeer achtervolgd waant, en heele- maal aan de Noordpool terecht komt, waar hij tenslottevan zjjn ijsbeer be vrijd wordt om in handen te vallen van een zeehond, enz. en buitengewoon geestig geteekend) kwam een vierbedrjjvige film uit Limburg. 'De beide eerste gedeelten gaven fraaie kieken uit dit schilderachtige deel van ons landje. We zien eerst Val kenburg met het schilderachtige, geheel in het klimop begraven station; bezich tigen het dorp en de fraaie omgeving. Er is een watermolen, een ruine, er zijn prachtige, thans nog bewoonde, kasteelen en de magnifieke waterval van St. Gerlach ontlokte een bewonderend „och!" aan al die kindermonden. Andere watervallen passeeren wij, bezichtigen een Limburg- sche boerderij, zoo geheel verschillend van die in Noord-Nederland, en we zijn er getuige van hoe hier uit de groeven het mergel wordt gehaald én hoe de Lim burgers zich daarvan woningen bouwen. Het vormen van den steen, het metselen der huizen, dit alles toonde de mooie opnamen zeer duidelijk. Het tweede gedeelte der film roert ons op den grooten weg naar de kolenmijnen. We komen op het hoogste punt van Ne derland, waar men vóór den oorlog in vier verschillende landen kon zien: Ne derland, België. Duitschland en het kleine Moresnet. Sindsdien is Moresnet bij België ingelijfd zooals men weet. Even verder zijn we aan de grens, en de jongens en meisjes keken zich de oogen uit. Daar stond de bekende Hollandsche militaire politie met de witte uitmonstering, en daarnaast de Belgische grenswacht met hun vlugge paardjes en de sierlijke petten. En wij dachten bij onszelf, dat de tegen woordige jongens en meisjes het toch zoo goed hebben, dat zij al die djngen zoo maar kunnen zien. In vroeger jaren be hoorde een schoolreisje <en dan nog maar in de onmiddellijke omgeving) tot de zeer groote uitzonderingen en wat een bioscoop was wisten we niet eens. Over Ubachsberg bereiken we een Lirn- burgschen korenmolen en het mooie kasteel Hoensbroek, waar thans, in plaats ridders en jonkvrouwen, kakelende iBfttonden mededeeling. Al* Uw in den aanvang onbetee- kenende verkoudheid i* verergerd tot bronchitis, talm dan niet langer, neem de beproefde Akker'* Abdij siroop die de prikkelende hoest- aanvallen zal temperen, de slijm zal oplossen en Uw ontstoken slijmvliezen volkomen genezen. AKKER'* verzacht AJoa tetnóba» ƒ1.50 550 gr-jn lm kok*. 250 gra ƒ2.75 «s S 1000 «na 4.50 aangewezen werd. en dat de visschers Zaterdags dikwijls bezoeken. Duizenden meeuwen vliegen er rond en scheren over het water, en de kinderen genoten van dit schouwspel. In Lerwick wordt kerkdienst gehouden, en des Maandags vaart de „Hoop" weer weg. Midden tusschen de visschersvloot blijft zij kruisensoms gaan er twee sein vlaggen tegelijk omhoog aan boord van een of ander schip. Dat is het teeken voor „De Hoop", dat er hulp verlangd wordt; dan gaat de sloep omlaag en do minee en dokter varen het schip tegemoet. Straks keeren zij terug met een patiënt in dit geval een welgedanen visscher, wiens arm gebroken was, en die op het hospi taalschip wordt gezet. Is het een ernstige patiënt, dan wordt hij in IJmuiden aan wal gebracht. Ook hiervan zijn we ge tuige. Zoo leefden we mede voor een wijl dit nuttige leven der bemanning van het hospitaal-kerkschip „De Hoop", dat we zonder de bioscoop zeer zeker nimmer hadden leeren kennen. Tot belooning kregen de jongens en meisjes nog een. humoristisch teekenfilmpje cadeau, en tot op heden is de vraag nog niet opgelost wie er harder lachten, de kinderen of uw onderdanige dienaar. Het was een aller- idiootst grappig verhaal van een hondje en een poesje, maar het duurde te kort, dat is het eenige wat er op aan te mer ken viel. Zeer zeker zal, na deze proefneming, de auto hier wel terugkomen. Voor een proefneming lijkt deze ons alleszins ge slaagd; men zal natuurlijk de kinderen een andermaal klassikaal dienen voor te bereiden. Ambachtsschool. voerd door afgevaardigden van de zang vereenlging „Zingt den Heer", de Luther- sche Zangvereenigjng „Een vaste burch", het oud-lid der vereeniging Jengkees, die een geestig speechje houdt, dat herhaal delijk de lachspieren in beweging zet Van de plaats waar wij zaten waren niet alle sprekers even goed te verstaan; Jongkeee beschouwt zichzelf als een oud, maar nog jeugdig lid. Hjj vertelt van den ouden tijd, toen maar eenvoudige versjes werden ge zongen, maar de samenwerking niettemin uiterst prettig was. „We waren klein, maar toch dapper", zegt spr. Toen reeds schre ven we in onze banier „Excelsior", thans is de vereeniging wel in het zenith geko- die ouverture kunnen ooupeeren; het ge heel voldeed niet, en was te lang. Ten J tweede de tempL De heer Asrpa is uit den men. Wat spr. betreft, ofschoon oud van aard der zaak gewend met een als „kerk"-' koor opgerichte vereeniging te werken, en meestal zijn de gezongen liederen ook meer speciaal als kerkzangen bedoeld. Maar in een oratorium als dit, hoezeer ook van godsdienstigen oorsprong en strek king moet men zich toch losmaken van het begrip van uitsluitend kerkzang. De tempo's waren ove£ 't algemeen veel te langzaam; niet alleen, dat dit op de toe hoorders vermoedend werkte maar voor de solisten was het schier, met te doen de dikwijls lange soli in zoo'n langzaam tem po te zingen. Aan mevrouw Brumsen, di wel het leeuwenaandeel van den solozang had was nu en dan duidelijk te merken, dat zij moe werd. Ditzelfde langzame tem po volgde de heer Asma ook bij den pries- termarsch; dit is wel een atatiKe majes- tueuse marsoh, maar men dient zmh tooh voor te stellen, dat de priesters hierbij in marsch-tempo loopen. Door eeni en ander nam de uitvoering voile slag, hetgeen zoo voor hoorders als zan *Maar ditVdan ook het eenige, wat wij- te critiseeren hebben. Over den zang zelf Sets ZZ-, frisch, jachtig en zuiver was al dadelijk de inzet en ook de ver schillende stemmen kloiikengo ver. Bij het slotkoor van hel^?f,f8^nirT' bizonder mooi daarentegen klonk het Ko raal aan het eind van hét koor „o H hoe isngi toeft A*n Uw wraak' jaren, is zijn hart nog jong en hjj zou nog beet een solo kunnen zingen. En nu lachen we wel allemaal en hebben een jo lige bui, maar laten we niet vergeten, dat de naam „Hallelujah" beteekent „loof den Heer" en dat we steeds ter eere van God zingen. Nog komen qen afgevaardigd© van „Winnubst" en van de. „Oranje flannonie- kapel", terwijl voorts schriftelijke geluk wenschen waren ingekomen van „Helderis Gem. Koor", „Morgenrood", „De Lof- zang", het R.K. kerk- en zangkoor, heit Dubbelmannenkwartet „Inter Nos", „Hel deris Mannenkoor", de Meisjeevereeni- ging „Lydia", „Bid en Werkt", alsmede van de heeren Theilman en Fuldner. Een aantal bloemstukken werden over handigd; zoo van de gemeente Helder, van „Winnubst", van de Meigjesvereeni- gingen, en van vele anderen, waarvan wij de namen niet altijd konden verstaan. Twee mede-oprichters waren in het kerk gebouw aanwezig, t. w. de heer Dekkers en mej. Bruin. Na deze huldiging van het koor volgde een huldiging van den directeur. De Voor zitter, de heer de Leeuw, wees op het zeer vele, dat de heer Asma voor de vereeni ging gedaan heeft en bood hem namens de vereeniging een fraai muziekkastje aan. Aan mevrouw Asma werd een thee tafel gegeven. Dat de directeur door deze geschenken aangenaam verrast was, laat zich denken. Hierna werd mot de verdere afwerking Voor de overige dagen de tentoon stelling is geopend' tot Woensdag raad plege anen de advertentie in dit nummer. Schoolffimvertooning In de Scala bioscoop. Sedert kort is hier ter stede opgericht een afdeeling van het Instituut vobr Arbeidsontwikkeling. Daar dit Instituut in het bezit is van een auto, waarmede de van spoor en tram verwijderde plaatsen gemakkelijk kunnen worden bereikt, kan het ook in de verat afgelegen hoeken van ons vaderland ontwikkeling en kennis brengen. Het heeft daarbij gebruik gemaakt van de bioscoop, die als opvoedend instituut van zoo onschatbare waarde ia, en daar men op die afgelegen plaatsen natuurlijk geen bioscopen bezit, voert de auto een eigen installatie ifiede. De jonge afdee ling wilde gaarne ook hier met deze mooie fiims komen en daar de gemeente er veel voor voelde, nam deze de kosten daarvoor op zich. Daar wjj bioscoopthe aters rijk zjjn, behoefde natuurlijk de geheele installatie niet te worden opge steld, maar kon worden volstaan met het afhuren der Scala-bioscoop. Dat het nog niet zoo gemakkelijk bleek Helder per auto te bereiken, zou u de heer Last, die de vertoonde films zou uitleggen, kunnen vertellen. Den vorigen avond was hij van Purmerend vertrokken, maar de zware auto bleef in de modder steken, en, toen men deze eindelijk bevrijd had en den tocht ging vervolgen, bleek de benzine op. Eerst Vrijdagmorgen te half vier kwam men in Helder aan. Te 10 uur 's morgens en te 2 uur 's mid dags hadden Vrijdag de voorstellingen plaats voor de leerlingen der hoogste klassen. Deze flmlvertooning week af van de eigenlijke schoolbioscoop, omdat voor deze laatste de schoolklassen eerst wor den voorbereid. Na de voorbereidende les wordt dan de bioscoop gebruikt ter illustratie. Zooals men zal' weten, bezit de gemeente den Haag zoo'n instituut, en de heer Van Staveren, die hier als paedagoog optreedt, kan een film op een bepaald punt stilzetten, zoodat men een van kippen en waggelende ganzen rondloopen. Dit kasteel dateert uit 1644. We zijn nu op den grooten weg naar Heerlen, het centrum der mijnstreek en we gaan straks de staatsmijnen bezichtigen. Aan die bezichtiging was het verdere deel van de film gewijd. Het is een ge weldig bedrijf, dat der staatsmijnen en de film laat u de uitgestrektheid der boven- grondsche' werken dnidelijk zien. Vrien delijke mijndorpen, waar vele der arbei ders met hun gezinnen leven, liggen in de rondte. Daar komt een trein met ar beiders aan, en nauwelijks staat hij stil, of we zien al groote groepen over het perron hollen. In de mijn Emma werken er op het oogenblik 7000. Zij gaan zich dan allereerst verkleeden voor hun werk in de mijn; de werkpakken zijn in een groote kleedzaal, waar zij nog zijnopge- trangen aan touwen. Die pakken zijn erg vies, en ze zouden de andere kleeren ver ontreinigen, vandaar dat ze bijeengebon den, omhoog worden eeheschen. Na de verkleedpartij vangt de afdaling in de mijn aan. In het laatste gedeelte der film zien wij den arbeid in en ook boven de mijn het zou te ver voeren dat alles te ver tellen, maar bet is zeer uitvoerig opge nomen en geeft werkelijk een volledig beeld van dezen arbeid. Tot een volledige smidse toe is daar onder den grond, waar de paarden, die in de mijn verblijf- houden, worden beslagen. De jongens vonden 't wel een beetje zielig, dat die paarden, nooit meer het daglicht zien, tenzij om naar den slager gebracht te worden als ze oud zijn. Maar overigens hebben ze 't er best; warme stal, goed voer, goede verzorging Na deze film kwam er eene, die uit het hart der jeugdige jutters en jutsters gegrepen was, namelijk een tocht met het hospitaalkerkschip „de Hoop" op de Noordzee. „Ha!" riepen ze allemaal, toen de woeste Noordzeegolven zagen en ze toen ze daar die kleine „Hoop" en de visschersvaartuigen zagen dobberen op de golven, vonden ze 't wel even ietwat angstig. Maar weldra kwamen we aan boord zelf en toen was er veel te zien en te genieten. We zagen den predikant, den dokter, den kapitein, in hun verschillende werkzaamheden aan boord. Prachtig wa ren de avondopnamen van de^ zee; de ondergaande zette alles in rozen gloed en onverdeeld was de bewondering der jeugdige toeschouwers. Prachtig ook is de invaart in de baai van Lerwick, dat eerat duidelijk op de kaart van Engeland school van Kinderoperette Alb. Boelens. Mogen wij nog even herinneren aan de opvoering, welke de heer Boelens hier Woensdagmiddag, 2 December, in Casino geeft met zijn leerlingen, waarbij tevens op een bezoek van St. Nicolaas mag worden gerekend Opgevoerd wordt het mooie kindersprookje „Sneeuwwitje" in eigen costuums die gedeeltelijk door den neer Boelens ontworpen zijn. Het belooft een mooie middag voor de kin-

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1925 | | pagina 13