1
De witte Priester van Siva
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
iw
Eerste Blad.
BUITENLAND.
Nr. 6139
ZATERDAG 6 FEBRUARI 1926
64ste JAARGANG
ENGELAND.
De uitgaven voor de vloot
'i eerst elkgn morgen
m een pijp
FEUILLETON.
Aardbeving in Klein-Azië.
Storm aan de Oostkust der V. St
Mijnramp In de V. St
Een neger ter dood veroordeeld.
Ingezonden mededeellng.
LUCHTVAART.
De vlucht van majoor Franco,
De vlieger ls te Blo de Janelro
aangekomen.
Een vllegbootdienst tusschen Engeland—
Dultschland en Zweden.
„Als er een testament is, zal bet waar
schijnlijk bier rijn," sprak ik, laten wij
Ingezonden Mededeellng.
HOEDT U VOOR NIERZWAKTE!
Al wordt onnoemelijk: veel last veroor
zaakt door zwakke of zieke nieren, toch
worden de eerste verschijnselen vaak ver
waarloosd. De zorgen en eisoben van het
HELDERSCHECOURANT
ABONNEMENT PER 8 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Heldersohe Courant f 1.50; fr. p. p. binnenland f 2.Nod. O. en W.
Indiö p. aeepoet f2.60; id. p. mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad
resp. i 0.50,10.70, f 0.70, II.—. Modeblad; resp. 10.95,1135,11.25, 11.35
Losee nummers der Ooammt 4 ct.; fr. p. p. 6 ct.
Verschijnt Dinsdags Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur-Uitgever: O. DE BOER Jr„ HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 60 en 412
PostrGïrarctoenin® No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. p. regel (galjard) Ingoz. meded. (kolombreedte als redaction.
teket) dubbel tarief. Kleine advert. (gevraagd, te koop, te huur) v. 1 t/m 8
regels 40 ct., elke regel meer 10 et. bi] vooruitbetaling (adres: Bureau
v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bowijeno. 4 et
Londen, 4 Febr. De Eerste Lord der
Admiraliteit, Bridgeman, verklaarde beden
in een rede voor de Constitutioneel© Club,
dat de uitgaven voor de vloot volstrekt geen
verspilling kunnen worden genoemd, en dat
de Admiraliteit zooveel mogelijk beeft be
zuinigd. „Alle verstandige menschen zullen
tevreden zijn, indien bet resultaat der be
sparingen bekend wordt", vervolgde Bridge
man.
De Wasbingtonscbe overeenkomst Inzake
de verhouding der wereldtvlootsterkte is door
Engeland zoowel als door de andere landen
stipt in acht genomen. Wiji, aldus de Eerste
Lord der Admiraliteit, verkeeren echter niet
in precies denzelfden toestand als andere
landen. Wij hangen meer dan eeniig ander
land van onze kruisers al voor de bescher
ming van onzen handel. De Washingtonsche
conventie bepaalde^ dat de tonnenmaat van
nieuwe kruisers de 10.000 ton en de bewa
pening de 8-inch kanonnen niet zouden
overschrijden. Vandaar dat het noodzakelijk
is, dat onze kruisers up to date zijn en dat
wij. bij den aanbouw rekening houden met
de verbeteringen, welke die lessen van den
oorlog ons hebben geleerd.
Zouden wij tot een volkomen ontwapening
•komen, dan zou het een andere zaak zijn,
maar zoolang als andere landen een stevige
marine handhaven, zoolang is het voor En
geland' van het grootste belang betzelfde te
doen.
Bridgeman voegde er aan toe: Wij' worden
op edelmoedige wijze gesteund door het
Australische gem eenebest .Een bijdrage van
een kwart mMoen pdl sterling uit Hong
kong heeft de admiraliteit ia staat gesteld
een begin te maken met den bouw van een
drijvend dok in de Straits, hetwelk t dokken
der groote slagschepen mogelijk zal maken.
Wanneer de regeering voortgaat en hij
hoopte dit met de uitvoering van het vol
ledige program, dat' voor de vlootbasis van
Singapore is ingediend, dan zal zij niet
slechts de capaciteit der Britsche vloot tot
bet verdedigen van den Britscben handel in
die wateren verzekeren, dooh tot haar ver
dere „efficiency" bijdragen. Het zou hem
verheugen, verderen steun te krijgen van
andere doelen de® rijks, en hij geloofde, dat
dit den Britscben belastingbetalers ook wel
gevallig zou zijn.
De bevolking van Australië.
De bevolking van Australië telt thans
6.000.000 zielen. Australië kreeg baar zesde
miffioen in den, recordtijd van acht jaren,
tegenover het vijfde millioen, dat in 1918
werd bereikt, in 13 jaren, het vierde millioen
na 16 jaren, het derde millioen na 12 jaren,
het tweede millioen na 19 jaren en het eerste
millioen, in 1858, na 70 jaar. Volgens den
heer Wieken®, den statisticus van het ge-
meenebest, zal bij het tegenwoordige tempo
van den bevolkingsaanwas, Australië in 1934
7.000.000 zielen tellen, in 1951 10.000.000.
DUITSCHLAND.
Het linieschip Schleswlg-Holsteln.
Volgern de Duitsche bladen is bet in 1906
van stapel geloopen linieschip „Schleswig-
HoWein", dat o. a. aan den zeeslag in bét
Skagerrak heeft deelgenomen, geheel geres
taureerd en opnieuw als vlaggeschip van
vioe-admiraal Mommsen in dienst gesteld.
Briand en Stresemann.
Volgens een bericht uit Berlijn zullen
Briand en Stresemann aan het eind van deze
maand elkaar ontmoeten en' wel te Cannes
of Nice.
PORTUGAL.
De revolutionaire beweging.
Twee leiders van de revolutionnaire bewe
ging 'zijn geïnterneerd aan boord van ©en
oorlogsschip. De militaire leider van de sa
menzwering verklaarde, dat de beweging
slechts ten doel had een nationale regeering
te vormen ter hierziening van de grondwet.
In het geheele land heerscht kalmte.
RUSLAND.
De slaapziekte.
Te Moskou woedt opnieuw de slaapziekte.
De ziekte vertoont veel' verscheidenheid, het
geen de bestrijding er van' moeilijk maakt
De politieke gevangenen ln Sovjet-
Rusland.
De Sovjet-regeering en haar agenten
vertellen gewoonlijk aan de vreemdelin
gen, die er naar iniormeeren, hoe het met
de politieke gevangenen staat dat er
eigenlijk bijna geen politieke gevangenen
meer in Rusland zijn, dat de Sovjet-auto
riteiten verdraagzaam en lankmoedig als
lammeren zijn. Op den duur is natuurlijk
zooiets niet vol te houden, wijl iedereen
in Rusland weet, dat het niet waar is,
Daarom begon de regeering toe te geven,
dat er politieke gevangenen zijn, maar zij
beweerde, dat hun aantal zeer gering is.
Om het werkelijke aantal gevangenen
vast te stellen moet men alle berichten in
de bolsjewistische pers vergelijken en
dan een lijst opmaken. Op deze wijze ver
krijgt men 'een getal van meer dan 90.000
personen. De bolsjewistische bladen be
vatten vaak mededeelingen, dat de gevan
genissen overvol zijn, dat de meeste ge
vangenissen twee a drie maal meer men
schen huisvesten dan het uiterste maxi
mum toelaat. De beruchte Boutyrki, waar
voor de revolutie verschillende van de te
genwoordige regeerders zuchtten, heeft
nu een bevolking van meer dan 2000 per
sonen, de gevangenissen te Odessa her
bergen pl.m. 4000 personen, de gevange
nissen en kampen in het gouvernement
Archangel (in het barre Noorden) hebben
een bevolking van 11.427 personen enz.
Voor het grootste gedeelte zijn het poli
tieke tegenstanders van de tegenwoordi
ge regeering: sociaal-democraten, sociaal
revolutionairen, monarchisten, officieren,
priesters, stakers enz.
De overbevolking van de gevangenis
sen leidt tot vele ziekten, vooral scheur
buik en tuberculose.
De gevangenen zijn machteloos tegen
over de willekeur van de autoriteiten en
de directeuren der gevangenissen. Hun
eenig wapen is: de hongerstaking.
Officieel heet het, dat de verbannenen
slechts voor een bepaalden termijn worden
verbannen, maar in werkelijkheid is het
niet zoo, want als regel geldt het, dat de
verbannene nadat hij zijn termijn in een
kamp heeft doorgebracht, zonder eiken
vorm van proces naar een ander kamp
wordt overgebracht, waar hij opnieuw
jarenlang moet doorbrengen enz.
De verbannenen worden gedeporteerd
naamver afgelegen streken, waar zij geen
Ingezonden Mededeellng.
door
BURTON E. STEVENSON.
42)
Maar ik stond plotseling ongeduldig
op. Lette zij op hein of op mij of op wien
dn ook? „Je spreekt onzin," zei ik. „Je
moest liever aan je eigeni gevaar denken;
dat is wezenlijker dlan het hare." Ik voel
de een opwelling oon erbij te voegen, dat
zij haar eigen weg had gekozen en dat
het dwaasheid was medelijden aan haar te
verspillen, maar het gelukte mij: die te be
dwingen. „Zijln je nog nieuwe dingen1 in
gevallen omtrent den moord?" „Neen,"
antwoordde hij treurig, „ik heb er niet
over nagedacht. Wanneer ziet u haar
weer, Mr. Lester?" „Ik ga haar vanavond
(bezoeken." „Wil u haar een 'briefje van
mij geven?" „Ja," sprak ik.
Zijn gelaat verhelderd© en hij 'ging zit
ten1 om een briefje te schrijven. Hij vouw
de 'het op en deed het in een couvert, dat
hij mij: toestak. „Ziezoo!" sprak hijl hoop
vol, „ik denk dat .dit haar wel zal over
halen." Ik was daar lang niet zeker van,
maar ik stak de envelop in imJjln zak en
keerde naar mijn kantoor terug. Juist
toen' ik mij gereed maakte om vandaar te
vertrekken, 'kwam Mr. Royce binnen met
een1 verdrietigen! trek op zijn 'gezicht „Mr.
Royoe heeft mij zooeven getelefoneerd,"
middelen van bestaan kunnen vinden,
waar zij geen boeken^ geen kranten heb
ben, waar zij temidden van een halfwilde
bevolking van inboorlingen moeten leven,
ver van de cultureele centra, en na eenige
jaren geheel ten gronde gaan, zoowel
geestelijk als physiek.
De gevaarlijkst geachte tegenstanders
van de Sovjet-regeering worden niet ver
bannen maar doodgeschoteh. In Maart
1924 heeft de G.P.O.E, zooals bekend,
weer het recht gekregen anti-bolsjewisten
zonder vorm van proces dood te schieten.
De G.P.OE. maakte dankbaar gebruik van
dit recht en laat elkeen fusileeren, van
wien zij weet, dat hij een actief anti-bol
sjewiek is. De socialist Meljgoenow heeft
op grond van de gegevens in de bolsjewis
tische bladen vastgesteld, dat in 1924 o
deze wijze 1804 personen werden gefus:
leerd. In deze cijfers zijn niet begrepen
de duizenden personen, die in Georgië
werden gefusilleerd en de boeren, die
door straf-expedities worden doodgescho
ten.
TURKIJE.
Dorpen vernield.
Volgens een bericht, dat te Berlijn is ont
vangen, via Moskou, heeft in de buurt van
Angora (Klein-Azië) een krachtige aard>-
beving gewoed. Verscheidene dorpen zijn
totaal vernield.
VEREENIGDE STATEN.
De drankverbodSwet
Geheelonthouders ageeren voor
wijziging van de wet.
Het genootschap van tempelieren, be
staande uit geestelijken en leeken van de
Episcopale Keik en eenentwintig bisschop
pen omvattend, waarbij dè bisschop van
New-York, is een campagne begonnen ten
gunste van wijziging van d'e drankverbodS
wet. Het genootschap verklaart zich voor
den verkoop van bier en lichte wijnen.
De inspecteur van het Genootschap der
Tempelieren verklaart, dat hem bij een per
soonlijken inspectietocht door Amerika ge
durende de laatste achttien maanden is ge
zei bijl, „d'at zij, zooals ik haar had ge
vraagd naar Elmhurst was 'gereden, maar
dat Miss Vaughan weigerde haar te ont
vangen." „Swain wil dat wij baar scha
ken,"zei j.k met een gedwongen glimlach.
„En diaarin heeft hij gelijk," zei mijn com
pagnon en' ging peinzend heen.
Ik ging naar mijn kamer, trok andere
kleeren aan, dineerde in' een' rustig res
taurant en nam toen de trein naar d'e
Bromx. Het was over achten toen ik aan
de 'hel trok van het hek dat naar Elmhurst
leidde. De tuinman wachtte mij' blijkbaar,
want hiji verscheen bijna dadelijk en liet
im}j binnen. Zonder op hem te wachten
liep ik de oprijlaan door naar het huis.
De lichten waren op in' de bibliotheek en
ik stapte naar de open deur.
Toen bleef ik stilstaan en mijn hart
kreeg een schok. Want er waren twee in
'bet wit gekleedd© gestalten dn de kamer.
De eene was Miss Vaughan en die andere
was Francisoo Silva. Het melsrje zat aan
zijne voeten. Zij, haddien klaarblijkelijk
mijn voetstappen' gehoord, want zdji keken
naar de deur, en Miss Vaughan stond op
zoodra ik binnen den lichtkring kwam.
Maar als ik verwachtte dat zij eenige ver
legenheid zou toonem, vergiste ik mij-.
„Ka™ binnen, Mr. Lester," sprak zij. „Ik
geloof dat u Senor Silva nog niet hebt
ontmoet." De Yogi was opgestaan en boog
nu voor miji. „Onze ontmoetingen zijln tot
nu toe zeer formeel geweest," sprak hij
glimlachend' ik ben; blij' kennis met u te
maken, Mr. Lester." Zijn optreden was
vriendelijk en eenvoudig, en onmerkbaar
verdween mijn wantrouwen tegen hein.
„Ik heb Senor Silva verteLd," vervolgde
bleken, dat het „onmogelijk is moraliteit af
te dwingen door de wet". Een, vragenlijst^
aan de 20.000 ledlen van het genootschap
toegezonden, bracht aan het licht, dat een
verpletterende meerderheid voor wijziging
van de drankverhodswet was.
Schepen vergaan; menschen
verdronken.
New-York en andere doelen van het Oos
ten der Ver. Staten zijn door een sneeuw
storm geteisterd. Aan de kust van New-
Jersey zijn twee aken vergaan. Acht lieden
zijn omgekomen. 4
Naar d.d. Woensdag uit Fittsburg wordt
gemeld, is in een mijn, waar de mijnwerkers
bezig waren met het 'bestrijden van een
brand, een ontploffing voorgevallen. Er zijn
drie dooden, vijf leden zijn gered, maar er
bevinden er zich nog twintig in do mijn.
Een later bericht meldt, dat ale hoop is
opgegeven, dat de zestien mijnwerkers, die
in de mijn zijn achtergebleven na de ontplof
fing, nog zuilen worden gered.
De miijn is hermetisch gesloten, teneinde
de brandy die verscheiden© ur enwoedde, te
verstikken.
De maatregelen voor een lynch-
schandaal te voorkomen.
Ed. Harris, een neger, is dezer dagen te
Lexington, in den staat Kentuckie, ter dood
veroordeeld'. De man had een vrouw geschof
feerd' na eerst haar echtgenoot en twee kin-
deren te hebben vermoord. De neger be
kende en werd, na een zitting, die precies
zestien minuten geduurd heeft, gevonnist.
Niemand had anders verwacht. De terecht-
•stelling is bepaald op 6 Maart; Harris zal
worden opgehangen. Het gebeurd© is o. m.
van belang voor de kennis der zeden in den
staat Kentuckie. Het was n.L te verwachten,
dat het grauw zou pogen zich van den moor
denaar meester te maken om hem te lyn
chen. Doch de overhead was op baar hoede.
Duizend man militie stand om het gerechts
gebouw op post, de geweren met scherp ge
laden. De ramen van bet gebouw waren met
zandzakken geblindeerd, De aanwezige politie
was goed' voorzien van traanverwekkende
gassen en de gouverneur van den staat
Kenty had te verstaan gegeven, dat hij ge
weld met sterker geweld zou keeren. De
overbrenging van den moordenaar van de
gevangenis naar het gerechtsgebouw en
terug geschiedde per geblindeerd© auto, en
op de hoeken der straten standen machine
geweren opgesteld.
De overbrenging geschiedde dan ook zon
der incidenten.
Er zijn tot nu toe twee pogingen geweest
om Harris te lynchen. De eerste poging was
hjj inhechtenisneming; de tweede geschiedde
in de gevangenis, waar Harris' medegedeti
neerden op hem aanvielen.
Beide pogingen werden verijdeld.
Het is nog een wonder, dat alles (tot dus
ver) zoo goed is afgeloopen. Er bestaat n.1.
tusschen de eteatsmiJitiO door den gou
verneur gestuurd en de inwoners van
Lexington e en oude veete, daar bij stakings-
onlusten in die stad in 1920 do militie krach
tig had ingegrepen en negen burgers had
neergeschoten.
Ditawal echter was het machtsvertoon zoo
dreigend, dat die van Lexington niet uit den
band durfden springen.
moeten on
middellijk verzorgd
worden, zorg er du*
voor nevenstaand doosje
steeds in huis te hebben.
Dan heeft U tevens een uitstekend
middel tegen wonden, huiduitslag, jicht,
rheumatiek, schrale en ruwe huid. Akker's
is onmisbaar, daar het door
zjjn veelzijdige eigenschappen
dagelijks te pas kan komen.
Reuter meldt uit Rio de Janelro, dat de
Spaansche vlieger, majoor Franco, daar
Donderdagavond om 8 uur Greenwichtijd
is aangekomen, na een onafgebroken
vlucht langs de Braziliaansdhe kust van
1200 mijl.
Donderdag werden de laatste bijzonder
heden geregeld voor den nieuwen passa-
M'isa Vauigban, nadat wjj pliaats genomen
hadden, „dat u erin hebt toegestemd ais
mijn rechtskundig adviseur op to treden.'
„En het is mijn bedoeling," zei Silva, „Mr.
Lester te verzoeken ook imjjn zaken te
willen behartigen. Ik ben overtuigd dat
ik zijin hulp zal behoeven." Ik was daar
volstrekt niet zeker van, want hij1 scheen
volkomen in staat alles van' dien aard al
leen te doen. „Het zou voor mij: niet moe
gelijk zijn uitaenloopenlde 'belangen te be
hartigen," sprak ik 'ietwat scherp. „Mijn
waarde heer, wierp de Yogi tegen', „er
zulten geen uiteenioopende belangen rijn.
Stel dat wiji de zaak op de volgende wijze
beschouwen: u vertegenwoordigt Miss
Vaughan en zult mijln belangen van dit
stand punt af 'bezien. Daartegen zou toch
■niets in te 'brengen zijn?" „Neen," ant
woordde ik langzaam, „maar voor wij
hierop ingaan, moet ik precies weten wat
die belangen zijlni Ik geloof dat Mr. Vaug-
bans bezittingen zeer uitgebreid zijln."1
Silva haalde zijn schouders op. „Dat ge
loof ik ook," zei 'hijl „(maar ik weet hier
van, niets behalve wat (Mr Vaughan zelf
miji beeft verteld1." „Wat was dat?"1 „D'at
het zijn bedoeling was dit landgoed als
een klooster na te laten voor het ibestudee-
ren van onzen godsdienst, en er een
schenking bij te voegen." „Noemde hij
ook bet 1}>edrag van die schenking?"- „Hij
vroeg mij niet lang geledOn, of een imil
lioen dollar voldoende zou zijn." „Had hij
een scbenkingsactie opgemaakt?" „Dat
weet ik niet" „Of een testament ge
maakt?" Silva trok rijn schouders op om
aan te dulden dat hij dit niet wist, en ik
keerde mij naar Miss Vaughan. „Ais er
een tostamenitr is," vroeg ik, „waar zou
Zich dat dan waarschijnlijk bevinden?'
„Er is een brandkast hier," sprak zijl
„waarin hij zijn waardepapieren bewaar
de." 'Eu zij 'liep naar den muur en trok een
deel van het beschot, op scharnieren
draaiend, openi. De deux van een 'brand
kast verscheen erachter.
Ik naderde en keek ernaar; toen pro
beerde ik de deur te openen), maar die
was gesloten. „Om' -die te openen moeten
wij de combinatie wetenl" zei ik, „anders
moeten wij er een expert 'bij' halen," „lk
ken die combinatie," viel zij mij' in de rede.
„Het isMaar ik 'hield haar terug.
„Mijn beste Miss Vaughan," zei ik
lachend', „men verteld niet zoo overluid
de combinatie van een 'brandkast. Hoe
weet u die zoo?" „Mijn vader liet mij' vaak
de brandkast voor hem openen." „Weet
niemand anders bet?" „Dat geloof lk
niet." „Nu," zei ik, „wij moeten eens zien
wat er in die brandkast is." En ik keerde
mij om terwijl zij 'ervoor op baar knieën
viel. Ik verlangde die combinatie niet te
kennen. Ik beschouwde het als zeker dat
Silva ze reeds wist.
Ik boorde bet omdraaien van den knop
en een scherp getik toen de grendels
warden weggeschoven. Toen knielde ik
naast Miss Vauigban' neer. Het inwendige
van die brandkast was in gewone afdeelin-
genl verdeeld, een ervan was voorzien van
eten Yale slot. De sleutel stak in bet slot
©n ik draaide hem om, trok het deurtje
open ©n baalde de lade eruit, die erachter
lag.
hedendaagsche leven lelden tot nier-
zwakte, tengevolge waarvan bet bloed niet
behoorlijk gefiltreerd wordt Zoodoende
blijven vergiften in het lichaam achter, die
de zenuwen aantasten, de gewrichten en
spieren doen ontsteken en tot pijnlijke en
zelfs ongeneeslijke nierkwalen aanleiding
geven. Rheumatisoh© pijnen, hoofdpijin,
rugpijn en kwellende blaaskwalen zijn er
het gevolg van, gij wordt zenuwachtig,
prikkelbaar en moedeloos, vermoeid, af
gemat ©n zwak, de eenvoudigste taak
schijnt u een zware last
Het is gevaarlijk deze waarschuwingen
te veronachtzamen bet verstandigst is
de nieren zonder uitstel bij te staan en te
versterken.
Fosterts Rugpijn Nieren Pillen verster
ken de nieren, rij maken u gezond en hou
den u gezond. Laat een flacon halen en
overtuigt uzelf: tal van menschen in uw
omgeving kwamen tot dezelfde onder
vinding
Let op de verpakking in glazen flacons
met geel etiket (alom verkrijgbaar), waar
door gij zeker rijt geen vertegen buiten-
landsch goed te ontvangen. Prijs 1.76
per flacon.
eens 'kijken." OBn' lk bracht d© lade bij' het
Hebt Mis Vaughans vol'gde miji maar Silva
was achterover in zijn stoei1 gaan liggen
en staarde verstrooid door de open deur
in bet duister, alsof betgeen wij deden,
hem' volstrekt niet interesseerde. Toenj ik
•in de lade keek uitte ik een kreet van ver
bazing, want zij' was bijna geheel gevuld
met pakken bankbiljetten. Er waren vijf,
netjes verpakt in verzegelde omslagen van
de National City Bank en elk voorzien
van een opschrift dat zij' tien duizend dol
lar bevatten. „Waarvoor had uw vader
al dat geld noodig?" vroeg ik, maar Miss
Vauigban; schudde het hoofd. „Hij; had al
tijd! geld bier," sprak rij, „ofschoon ik
nooit wist hoeveel".
Ik kek naar den Yogi, maar bijl bleef
aanhoudend in gepeins verdiept. Toen
legde ik de pakjes op die tafel en greep
dieper in de lade. Er waren twee ohèque-
boekjes, een lijst van hypotheken, een
kasboekje en heel onderaan een gesloten
entvelop met het opschrift: „Laatste wil
en testament van Worthingtan Vaughan".
„Zie zoo!" zei ik en haalde het te voor
schijn en legde do rest van den inhoud
weer in de lade. „Zullen wij1 het nu door
lezen?" „Ja, dat zou ik zeer goed vinden,"
sprak zij rustig.
Het document was zeer kort. Het was
blijkbaar dtoor Vaughan' zelf opgesteld,
wamt het was heel eenvoudig geschreven
en zonder wettelijke frasen. De getuigen
waren Henry en Katherine Schneider, en
bet stuk was slechts een week te voren
gedateerd' drie dagen voor den moord.
(Wordt vervolgd.)
