HELDERSCHECOURANT
Uw Lippen
TWEEDE EN LAATSTE BLAD.
PLAATSELIJK NIEUWS.
VAN DONDERDAG 18 FEBRUAR11926
Op de 53e Init. Tenltoonsteliing in het
Niieuv» Paleis des Expo&ilti'ons te Partijs,
georganiseerd.1 door la Sociétió Oenltaale
dPAvicultiure, gethoudleni van 10—45 Fe
bruari, behaalde de heer G. J. H. Verstegen
met een zwart witlkmf krieltoen 1ste prijs
en, met een wit wtiltkiuiflien een Eervoll®
Vermelding.
Regeling vlschalslag.
Blijkens een in dit nummer voorkomende
advertentie, de door B. en W. een nieuwe
regeing getroffen betreffende dien afslag
van vlsch door d'en gemeenite-afslag.
Muziekschool „de Toonkunst".
In aanvulling op ons verslag betreffende
do 'Uitvoering dor zangklassen van de mu
ziekschool van' dien heer De Hoogh, kunnen
wij nog medodoelon, dat de leerlingen van
Mejuffrouw Roatiieb haar met een prach
tige lamp vereerden. Behalve die reeds ge
noemde twee werdlen na die pauze nog een
drièteli 'bloemstukken overhandigd als be
wijs van erkentelijkheid voor de zware taak
der beg leidingen. Ook die heer De Hoogh
werd! niet vergeten; twee bloemstukken en
een mondl werden hem overhandigd door
zijne leerlingen.
Gerei. Zangvereenlglng „Hallelujah".
Directeur; J. F. Asma.
Door de Gerei. Zangvereen. „HalMujah"
werd Dinsdagavond in de Geref. Kerk een
zanguitvoering gegeven, waarvan de baten
bestemd waren voor het comité van den
watersnood
(Het was een goede gedachte van het be
stuur op dezen avond, het oratorium „Atha-
lila", dlat ter gelegenheid van' het 50-jarig
bestaan der Ver. do Nov. gegeven werd;
nogmaals op te voeren^ Daardoor was een
goede opkomst verzekerd en hoewel de
Geref. Kerk niet geheel vol was, gelooven
we toch, dat een 500 600 mensdien het
concert bijwoonden.
De voorzitter van JEallelujah", de heer
A. J. Weijland, die dien avond opende, deel
de .mee, dat de Zangver. het voornemen had
gehad, ter gelegenheid van het 25-jarig
huwelijksfeest van het Konitoklijk echtpaar
een uitvoering te geven. Door de droeve
omstandigheden van den watersnood echter
was besloten een concert ten bate van het
watersnoodoomité te geven.
Het bestuur en de leden meenden niet
beter te kunnen deen, dan „Athaüa" nog
maals op te voeren, daar diSt het beste fiunan-
cieele succes zou zijn.
Spr. dankte die dames en heeren, die den
vorigen keer aan' het Oratorium hadden
meegewerkt en ook nu weer welwillend1 hun
steun hadden gegeven.
Voor de personen, die door ziekte of an
dere omstandigheden verhinderd waren, had
men plaatsvervangers. Zoo werd Mevrouw
BrumsenHogherzeil vervangen door Me
vrouw Zeilstra—'Bylo, die deze zeer zware
taak boven allen lof 'heeft vervuld.
Vóór het oratorium werden eenige
„Oranjeliederen" gezongen, o. a. Valerius'
-„Wilt heden nu treden", een „Feestlied"
van Leo Mens en „Neêrland's vreugde" van
G. S. v. Krieken. Bij het groote werk zon
ken deze liederen natuurlijk geheel in het
nieti, en het kan daarom dan- ook alleen ge
waardeerd wordten; dat deze nummers op
het programma stonden, waar het gold een
hulde aan' het Koninklijk echtpaar.
Wij kunnen over de uitvoering van
„Athalia" betrekkelijk kort zijn, omdat we
reeds, bij de vorige gelegenheid, een uit
voerig verslag gaven.
Het oratorium heeft tal van schoonheden
en is rijk aan variaties. Tijdens de getoeele
uitvoering, die meer dan l1/» uur duurde,
was er in de kerk de grootste aandacht.
Machtig suggestieve momenten' komen, er
in voor en de spanning stijgt, naarmate de
climax in het slotkoor bereikt wordt.
Het stuk is fijn muzikaal geïllustreerd en
hoewel de begeleiding met het orkest niet
zoo tot haar recht kwam, kon men toch be
wonderen en genieten de muziek, dile Men-
delsBöhn bij he't oratorium' Schreef.
Het tempo van het stuk was eenigszins
versneld, hierdoor kwamen verschillende
gedeelten beter tot hun recht. Over het al
gemeen was het invallen goed, doch zoo nu
en dan was het minder zuiver en was de
zang ook ni'et zoo fraai.
(Zoo was ook de samenzang van sopranen
en alt niet fijn harmoniëerend. Afzonderlijk
waren de stemmen heel mooi!, in het. bizon-
der Mevr. ZeilstraBylo met haar prachtig
vol en zuiver geluidl, wislt haar hoorders te
verrukken. De zware taak, die op haar
rustte, vervulde zij met het grootste gemak,
geen enkele keer teekenen van moeheid'
toornend.
Mej. Amniie Hoogenbosch voldeed' ook
zeer goed' in de solo's die zij alleen zong, wij
hebben in Mej. Hoogeriboëch een sopraan
van zuiver gehalte.
De stem van Mevr. GünthertBreet,
alt, was voor het groote kerkgebouw wat
zwak, hoewel zeer zuiver, in een kleinere
ruimte zal de stem dan ook veel beter tot
haar recht komen.
De heer A. Ooppens had de lang niet ge
makkelijke taak van de declamatie op zich
genomen. Heele stukken moest hij' voordra
gen, waarbij hij steeds de juiste intonatie
trof eni immer goed den klemtoon legde.
Zijn prachtig sonoor geluid was tot in de
achterste hoeken van de kerk te hooren en
met spanning volgden de menschen de voor
dracht. Niet weinig heeft de heer Ooppens
bijgedragen tot het succes van dien avond.
De begeleiding op orgel en piano waren
in goede handen bij de heeren Leewens en
Van der Vliiet.
Onder daverend applaus moest de solisten
aan het einde van die uitvoering bloemen in
ontvangst nemen, terwijl de heer Weijland
aden een woord van dank bracht, in het
bijzonder den solisten, dien pianist en orga
nist, den heer Ooppens en het orkest, be
staande uit eenige dames en heeren musici,
en het bestuur van de kerk, voor bet gratis
afstaan van het kerkgebouw.
Nadat door de aanwezigen staande twee
coupletten van het „Wilhelmus" gezongen
waren, sloot de heer Weijland met dank
gebed.
Gezelschap Nap de la Mar Speenhof.
Ou revienlfc ifaoujours ses premiers
amours. Nap de Ja Mar en Speenhof, die
voor een twintigtal' jaren met een klucht
„Z'n Edelachtbare" overal ito het land op
traden en successen behaalden, zijn, ma vele
jaren van' scheiding, tot elkander terugge
keerd. Gisterenavond traden zij' met Margin
Morris in' „Casino" op voor een groot pu
bliek, aan wie zijj' een uiterst genoeglijken
avond bereidden. Nap die la Mar heeft nog
niets van zijn oubollige genoeglijkheid' ver
loren, hij is vóór aie® de groote mimiiker,
die door gebaren en gelaatsexpressie meer
nog dikwijls dan door zijn woord', amuseert.
Nap en Speenhof: beiden zijn ouder gewor
den, wat ernstiger, zwaarwiohtiger. Nap de
la Mar was de conferencier;, de inleidende
spreker, en hoewel dit niet zijn eigenlijk
vak Is, heeft hij, toch zijn praatje klaar, even
als vroeger. Maar aan aleriel dingen is te
merken; dat hij ouder is geworden, er was
aanvankelijk een zekere matheid in zijn op
treden, hij is er blasé van geworden zoo
langzamerhandi Hetgeen niet wegnam, dat
hij, eenmaal ontdooid, weder de oude Nap
van vroeger was, levendig, geestig, met één
enkele gelaatsuitdrukking een voSe zaal aan
het brullen makenldL
Ook Speenhof is nog dezelfde van vroe
ger; maar hqji wisselt thans zijn liedjes al
meit een praatje; dat wei eens zwaarwichtig
Is, maar ook wel eens geestig. Mevrouw
Speenhof is beter dan haar echtgenoot en
zong, alleen en tezamen met hem; verschil
lende liedekens. Maigie Morris tenslotte
Margie Morris: teer, fijn vrouwtje,
dat allergrappigst het HollanÜBch brabbelt
en allerleukste liedjes achter den vleugel
zingt.
Speenhof had, naast enkele oude, tal van
nifeuwe versjes; ziin „Vaarwel Marie, ik
moet je gaan verlaten" moest dienst doen
als entréeliedl, het is het afscheid van een
marMfer aan zijn meisje; en was een twin
tigtal jaren terug zeer populair.
Nap gaf een parodie op het onlangs op
gevoerde tooneêlstuk Dr. StiegMtz: Dr.
Stiieglte als aanstaande grootvader, een
Napoleontische monoloog, waarin hij zich al
aanstonds de oude Nap toonde.
'Samen met haar man trad daarna Mevr.
SpeenhofPrinz op; de jaren hebben op
haar geen vat gehad en zij is nog dezelfde
sympathieke, frissche verschijning van
vroeger. Na Mievrouw Speenhof kregen we
Margie Morris, en- na de pauze de bekende
klucht „Z'n Edelachtbare". Hierin was niets
veranderd, het is precies hetzelfde diing van
vroeger en evenals voor twintig jaren lachte
zich een jonger geslacht ook thans weer
tranen dn de oogen om Nap's grollen. Ook
Mevrouw Speenhof werd het op sommige
momenten te kras, en dan lachte zij maar
met het pulbiek mee.
Het was dus een uiterst genoeglijke
avond en men zal' het gezelschap ongetwij
feld gaarne hier terugzien.
Alberto's Operette-gezelschap.
De heer Alb. Boelens trad Dinsdagavond
wederom met zijn leerlingen in Casino" op.
Thans werd het sprookje van Roodkapje en
de Wolf vertoond. Ditmaal was in plaats
van de gewone middagvoorstelling een
avond-voorstelling aangekondigd; hiervoor
waren voor den heer Boelens nogal klem
mende redenen; muur opzettelijk was het
uur van aanvang wat vervroegd, opdat de
kinderen niet te laat naar bedl zouden ko
men. Te half acht begonnen, was omstreeks
tienl uur de voorstelling afgeloopen. Steeds
■trekken deze operettes veel publiek; ook nu
weer was het kleine goed, zoo beneden d'e
tien jaar, sterk vertegenwoordigd.
De heer Boelens, die deze sprookjes zeil
bewerkt, noemde dit vain Roodkapje een
„pracht fantasie". Het bekende boelende
verhaal, waarnaar wij, in onze kinderjaren
in ademlooze spanning luisterden, is getrou
welijk gevolgd; maar uit den aard der zaak
met wat fantasie omkleed. We krijgen als
eerste tafereel Roodkapje'» verjaardag; hier
komen al' de buurmeisjes bij haar op bezoek
en brengen cadeautjes en drinken ranja.
Een aardige vondst was de figuur van Frits,
de vriend van Bekkers, Roockapjle's vader.
Wanit Frits, gepersonifi'eerdl in een klein
meisje, als jagertje verkleed, was liefhebber
van een- glaasje wijn, en hij' vermaakte het
publilek buitengemeen door zichzelf behoor
lijk van dien drank te voorzien. Een tweedte
aardige vondst was de creatie van Henry
den Stotteraar, tuinman van den baron. Dit
was natuurlijk behoeft het nog wel ge
zegd te worden? Eliilsabeth van dier Kuij'i,
en ze stotterde alsof ze het haar leven lang
gedaan had.
Het tweede tafereel is buitengewoon span
nend. Eerst krijgen we het boscb met) de
bloempjes, d'ie netjes op het tooneel ge
schaard stonden. En mooie oostuumpjes, dat
ze aan hadldenl Een meisje fungeerde voor
klaproos, ze had een kleedje aain van ajlemiaal
fel-roode klaprozenbladeren, een ander was
vergeebmij'-iiietje, viooltje, roos, enz. Rood
kapje ziet al die mooie bloempjes, plukt ze
en verdwaalt. U kent het verhaak Maar
eerst dansen die bloemetjes nog een sierlijk
dansje; gracieus bewogen zich al die kinder
lijfjes op het rhythme van de muziek en
Roodkapje danst mee. Dan wordt het tooneel
leeg; alle bloemen verdwijnen; niets te er
in het 'bosch dan de duisternis en de étiilte.
Dan komt de wolf. Ontzagwekkend, grijs,
geweldig. Onhoorbaar komt hij aansluipen,;
doodstil is het jeugdig auditorium in de
zaal; d'e hartjes kloppen van spanning. Wat
gebeurt er nu?.... Daar komt die wolf, de
verschrikkelijke. Naarmate hij meer het
midden van het tooneel' bereikt, stijgt de
spanning.. Dan plotseling brult het dier: een
verschrikkelijke, akelige brul, die de zaal in
opstand brengt en veel kinderkopjes in moe
de/s schoot döet 'bergen.
Gelukkig: de spanning wordt gebroken,
want de wolf .begint te spreken. Wat meer
zegt: hjj begint te mopperen; hjji is zoo hon
gerig en er is*niets voor hem te vinden.
Büj begint grappig te werden; die barre
wolf. Straks gaat hij weer weg en als dan
Roodkapje is gekomen, zal' hij haar ontmoe
ten en met haar praten. Hij' zal haar den
weg wijzen naar haar grootmoeder, aan wie
zij wafeltjes moet brengen, maar het is de
verkeerde. Hij' is slecht, diie wolf, want hij'
smeedt het booze plan eerst de grootmoeder
en dan Roodkapje op te eten.
'Dan het derde -tafereel In grootmoeders
huikje. Hier was, zoo mogelijk, de spanning
nog heviger dan- straks. Zal de wolf er wer
kelijk dn slagen Roodkapje, dat lieve meisje,
op te eten'? Of zullen ze haar nog bijtijds
redden? Er was dm de zaal een kleine jon
gen, die boven op den stoel was gaan staan
en daar handenwringend stondl Heel zijn
lijfje was in- actie; hij1 was zoo volkomen in
geleefd in de situatie, dat het een- pijniging
voor het kind1 zou zijn geweest als dit tooneel
te lang gerekt ware geworden. De heer
Boelens heeft de suggestieve kracht wel ge
voeld, want het spel verliep vlot en zoo kon
het kereltje spoedig tot rust komen.
Er waren een menigte jagertjes, die den
wolf zouden' jagen, maar aan Henry de stot
teraar was het voorbehouden den wolf te
doorsteken. Maar och, diie aardige jagertjes!
Hun entrée maakten ze op de wijize van het
jagerslied uit den Freischütz, ze hadden
roode en groene pakjes aan, de allerkleinste
zag er in zijn roode buisje, dat hem keurig
netjes zat, allerleukst .ufb. Toen de wolf een
maal dood was, moest-ie weggesleept won
den; ik hield' mijn hart vast, omdat ze alle
maal tegelijk door de nauwe opening van de
ooulisse wilden, en een verstopping direigde.
Maar het giing best. En een aardige groote
moeder, dat er was! Mét de'uilebril op ging
ze naar bed, en zoo kwam ze ook weer uit
de maag van den- wolf.
Namen! noemen van alle kinderen, die
meededen is onbegonnen werk; het pro
gramma vermeldt ze. Rika Pape speelde
voor Elsje (Roodkapje) en ze zag er, volgens
getuigenis van haar speelgenootjes, eenig
uit in haar aardige jurkje. Nelly van Es
was grootmoeder Bekkers, Mejuffrouw Wil
Middelkoop Roodkapje's moeder, en de
houtvester, later wolf, was de heer Boelens
zelf. Het jagertje dat zooveel van een glas
wijn hield, luistert naar den naam van AIS
de Boer. Aardig was ook het kapelmeestertje
Willy Groen, vooral ook wegens het leuke
jongenspakje.
De costuums, die speciaal ontworpen en
vervaardigd zijn door den heer Boelens,
waren uiterst smaakvol. Dat voor de voor
bereiding zeer veel werk veröisoht is, zal
ieder, die de voorstelling heeft meegemaakt,
ons toestemmen. De bloemendans was in
gestudeerd onder leiding van den heer Boe
lens; de muzikale arrangementen vervaar
digd door den heer Wessel Brouwer, ter
wijl mejuffrouw Brigetta Tabeling de piano
begeleiding op zich had genomen.
Het is natuurlijk de bedoeling meerdere
voorstellingen te geven, vandaar dat wij
thans eenigszins uitvoerig deze besproken
hebben. Zaterdagmiddag der volgende week
zal zij worden herhaald; dan kunnen meer
dere kinderen, die nu niét konden, meedoen.
Demonstratie met PevsU-waschpoedler
en Backln Bakpoeder.
Op initiatief van de afdeeling Helder
der NecL Vereenijging van Huisvrouwen
werd Woensdagmiddag en -avond op de
bovenzaal van het café van dén heer van
Weelde, Koningsplein, den demonstratie
gehouden met bovengenoemde poeders.
Deze demonstratie werd gegeven door een
vertegenwoordigster der firma Ostermann,
mevrouw Bergman
Persil is een zelfwerkend wasdhmiddel,
geen zeeppoeder, zooals andere in den
-handel zijnde middelen. Nadat^ eerst- dé
wasch (bedoeld wordt hier dé witte wasch)
op de gebruikelijke manier in het water
gezet is, wordt een weinig persil opgelost
in koud water. Vooral niet in warm water,
maar beslist in koud water; ook moet men
zorgen dat zich geen- kluiten vormen,
doch alles geleidelijk oplost Nu wordt de
wascb opgezet en laat men haar een kwar
tier kolken. Daarna in het warme water
laten staan, en; als men het er -met de
(hand uit 'kan krijgen; het 'goed afspoelen.
Heeft men geen waschketol, maar slechts
een tdjl, zoodat de wasch bij gedeelten be
handeld moet worden, dan mag de eerste
partij niet uit het water worden gehaald;
maar moet men de wasch met het water
overgieten in de kuip, om dan voor de twee
de hoeveelheid wederom nieuw waschwater
te maken. Noodig is ongeveer 1 pak per
sil op 25 L. water, doch deze hoeveelheid
wijzigt zich naarmate het goed vuiler of
minder vuil' is. Men' perse de wasch niet
te stijf in den ketel: persil' lost het vuil
op en scheidt het af, en het zou in zoo'n
•geval dan in het andere goed trekken.
Men is dan met de wasch klaar; geen
tweede sopje is noodig, geen blauwsel.
Het spoelen moot met zorg gebeuren;
eerst in warm water, daarna in koud,
zoolang, tot het water volkomen helder is.
Hét hier bedoelde persil met rood merk
neemt alle mogelijke vlekken weg; zelfé
thee-, wijn-, vetvlekken; enz. Spr. deelt
daarvan staaltjes uit haar ervaring mede.
De bonte wasch komt nu 'aan de 'beurt,
deze mag niet in1 sodawater worden1 gezet,
doch in 'gewoon schoon water. Men ge-
bruilke het sopje van de witte wasch hier
voor; het naar boven gekomen-vuil wordt
afgeschept, en als het water te koud is
geworden, wordt het warm 'gemaakt. Het
mag evenwel nooit koken. Men kam u wel
„waschecbte" Meuren garandeeren, maar
nimmer „kookeohte". Blijkt bij het in het
water zetten; dat een Meur heeft afge
geven, dan houde men dat stuk apart en
menige het niet tussohen de andére. Daar
na moet nog een beeje worden nagewa».
achen en gespoeld in water axuart «rijn
Ingezonden mededeeUng.
Alles kan met Persil behandeld worden,
ook wol en zij; spr. toont haar eigen wol
len vest, dat steeds met persil behandeld
wordt en nog volkomen den glans der
nieuwheid heeft. Van het café 'beneden
heeft zij twee zeer vuile doeken' geleend;
die vol wijn- en andere vlekken zitten en
op de 'boven beschreven wijze behandeld
worden. Zij worden later vlekkeloos en
schoon aan de bezoeksters getoond.
Wollen dekens worden niet met persil
behandeld; deze worden1 gewasschen in
een water, dat geheel verzadigd is met
zout Dit wordt zoo dikwijls herhaald, tel
kens in een schoon zoutbad, tot het water
niet meer vuil wordt. Dan even naspoelen
en voorzichtig uitslaan.
Backte. Dit vervangt in fijner gebak
de gist. Het is 'beter en gemakkelijker dan
deze; het wordt droog bewaard, behoeft
niet vooraf klaargemaakt als de gist, doch
wordt zoo in de pan bij' het beslag ge
voegd. Hiermede wordt door spr. een' ge
bak bereid, doch de aanwezige dames
hadden geen van1 alen1 geduld om te
wachten tot dit klaar was, zoodat de even
tueel© opvolgsters, die des avonds, kwa
men, het hebben opgepeuzeld.
Verschillende andere artikelen brengt
d'e firma Ostermann nog in den handel,
zooals Ata, schuur- en rel nlgl mggrn iddel,
portal, conserveermiddel voor eieren ter
vervanging van waterglas ed., atanol,
azijn-essence, vanillesuiker in korrelvorm,
tafelzout, enz. enz., welke ook in het kort
door mevr. Bergman worden besproken.
Bond van Arbeiders(sters) in het Bakkers-,
Chocolade- en Sulkerbewerklngsbedrljf.
De afdeeling Helder van bovengenoemden
bond! 'houdt Zaterdagavond1 in helt gebouw
.jMusis Sacrum", Koningstraat, een feeste
lijke propaganda- en liithtbeeldienavondl De
lichtbeelden zullen worden toegelicht door
den bondlsbestuurder B. Roeg. De Mamdb-
lime-Vereeniging „Ars et Labor", en het
Arbeiders-Strijkorkeöt zullen hlierbij mede
werking verieemen.
„Hef 7e Gebod".
Men schrijft ons:
Het Heijiennans-ensemble ouder leiding
van Willem van der Veer, dat hier reeds
met zulk een groot succes „Allerzielen",
„De opgaande Zou1" en „Dr. Stdeglite" heeft
gegeven, komt a^. Zondag in „Casino" met
Hejjermansf meesterwerk JHet 7e Gebod",
burgerlijke zeden-comedié in 4 bedrijven.
•Dit uitmuntende gezelschap, in Helder
welbekend geworden; geeft; met Willem
van der Veer aan het hoofd, weer
een uitstekende en welverzorgde opvoering
van dit boeiende Heijermans-stuk. Daarbij
zijn de entréeprijzen zoo laag mogelijk ge
steld, zoodat men voor betrekkelijk weinig
geld een zeer mooie voorstelling krijgt.
Voor verdere gegevens zie men de adver
tentie.
Openbare Leeszaal en Bibliotheek.
In Januari' werd' de Leeszaal bezocht door
1616 mannen en 118 vrouwen, totaal 1734
personen. A
Uitgeleend werdén 491 studiewerken,
1853 romans en 2413 kinderboeken, totaal
4757 banden.
Aangeschaft werden de navolgende "wer
ken: Abbing, Justine: Een kunstenaar;
Barclay, Florence: -De Witte zusters van
Woroester; Courths—Mahler: De mooie
Californische; Delédda, Grazia: De moeder;
D'henit: De erfenis van PierCies; Gogh
Kaulbach; Anna van: Het lichtende ver
schiet; Günther, Agnes: De heilige en haar
nar; Herbert: Vilttoria Oofonna; Herwer
den, Oharlotte van: In den Voorhof; Hedjer-
mans: De moordi in den trein; v. Halte
Gaerthé: Heit verstopte huuske; Klaver:
Rabindranaith Tagore; Lagerlöf, Seima:
Mèrbaéka; La Ohapelle—Roobol, Suze:
Ouders en kinderen; de Man: Het wassen
de water; Mensendieck: Functiloueele
lichaamsoef eningen voor de vrouw en het
ifcind'; Meyier, Fenma de: De zuivere bron;
Noordwal; Comélie: Freule Edli'th; Ptran-
dello e. a.: Zee verhalen; v. Praag: De weeg
schaal; Querido: Zegepraal; Rönne: De oon-
sulsvrouw; Salomons, Anjjie: Een meisjes-
studentje; Schamelhouit: De volkeren van
Europa en de strijd dér nationaliteiten;
Schreiner: Losse gedachten over Zuidt-
Afrika; StfiMberg, Ester: Zondag; Takes:
Hoe werkt toch zoo'n radio-toestel?; Tim
mermans: De paisteor uilt den bloeyenden
wjjngaerdlt.
Ten geschenke ontvangen:
Ariëns Kappers: Zielsiuziteht en levens-
opbouw; Barrett: The smuggler's secret;
üasimlir e.a.: De gouden poort; v. Derk:
Geheime genootschappen en orden; Dic-
kens: Martin Chuzzlewiit, 2 dln.; Erkes:
China; Grondijs: Episoden uilt den Russi-
schen revolutie-oorlog; Hugershoff: Karto-
grafiSche Aufnahmen.Land' e. a.: Meis
ter-novellen; v. 'Maanem: Theosof ie als ken
nis, liefde en handeling; Meijer: Geestelijke
gymnastiek; Meijér—-iWichmanm, Gara: In
leiding .tot de philésophde der samenleving:
v. Sendlen: De wijsheid dérWala; Wecrema:
Sociale ontwikkeling; Beton-kalender 1926;
Verslag der mijnen over het jaar 1924;
Provinciaal waterMd'ingbedrijf van Noord-
Holland: Verslag 1924; De NedieriamdBohe
Heide-Mij.: Wat zfij is, wat zij déet.
Uit het Politierapport
Dinsdagmiddag deed iemand aangifte,
dat, toen hij per motorrijwiel op den
Brakkeveldweg nabij den Overweg reed,
hij een bespannen groentenwagen moest
passeeren, die in dezelfde richting reed.
Hij wilde den wagen links paseeeiea en
gal bijtijds signaal. De groentenboer week
uit.
Juist op het oogenbllk, dat hij passeerde,'
maakte het paard een zijdelingsche be
weging, waardoor hij genoodzaakt was
van zijn motorrijwiel af te springen. De
motor reed tegen het hekwerk en prik
keldraad, dat ernstig beschadigd werd.
De motorrijder bekwam geen letsel.
Dinsdagavond werd op het Hoofdbureau
mededeeling gedaan, dat in een café op
den Kanaalweg gevochten werd. Twee
agenten begaven er zich onmiddellijk
heen. Toen zij er aankwamen, was de
twist, die tusschen een aantal burgers
en militairen had plaats gehad, juist be
ëindigd.
Het publiek, dat samengestroomd was,
werd tot doorloopen aangemaand, waar
door de orde was hersteld. Op den terug
weg naar het Hoofdbureau namen de agen
ten 2 rijwielen mee, die onbeheerd aan
den openbaren weg stonden. Later op den
avond werd nog een rijwiel opgepikt en
naar het Hoofdbureau gebracht.
ZEEKRIJGSRAAD HELDER.
Zitting van Woensdag 17 Februari 1926.
De berg die een muls baarde.
Matroos 8e- kl. H. A. was op 29 Nov.
zeuntje aan boord van de Uit pure
dienstijver was hij 's morgens om 7 uur
bij het „overal" direct opgestaan en met
de beste voornemens bezield, was hij aan
het werk getogen.
Zijn kooi, waarin hij in ongestoorde
rust den nacht had doorgebracht, borg
hij in het daarvoor bestemde kooienhok
op. Vóór dit hok lagen een zestal kooien.
De kwartiermeester van de wacht, wien
dezen kooienberg hinderde, gaf A. op
dracht ze in het hok op te bergen. A.
weigerde dit, omdat zijn „zeuntjesplicht"
hem riep en vroeg of een ander het niet
kon doen.
De kwartiermeester maakte van deze
„opzettelijke ongehoorzaamheid" rapport
op. A. mocht om te beginnen in drie
weken niet passagieren en stond gisteren
voor den Zpekrijgsraad terecht.
De processtukken, bestaande uit ette
lijke foliovellen papier, werden voorge
lezen, de fiskaal eischte 8 weken ge
vangenisstraf en Mr. v. Lookeren Cam
pagne, speciaal uit Alkmaar voor dit
geval overgekomen, hield een groot en
sympathiek pleidooi.
U ziet, dat is het bewandelen van den
gerechts-ambtelijken weg.
Wacht u voor het eerste glas!
Kwartiermeester A. P. en korp.-mach.
P. Chr, Gl. moesten op 26 Oct. van het
vorig jaar met een achttal mariniers en
miliciens van de Onderzeedienstkazerne
naar een kolenprauw aan de Buitenhaven,
om kolen te laden voor de Onderzee
dienstkazerne.
Om 1 uur gingen de beide korporaals
met het troepje marineschepelingen, dat
onder commando van kwartiermeester P.
stond, op stap. Al spoedig droeg P. de
leiding aan een ander op en bleef met
den korp. G., waarmee hij den laatsten
tijd bevriend was, achter.
Nu moet u weten, dat de heeren den
avond te voren samen op stap |waren
geweest en daarbij flink hadden gepim
peld. Zij voelden zich daarvan nog tame
lijk ellendig en meenden, door het ge
bruik van een pot bier op te zullen kik
keren.
„Maarvan één biertje kwamen er
meer," had G. heel wijsgeerig in zijn
verklaring ten processe gezet en het
gevolg was, dat toen zij om half vier het
café verlieten, G. die op het oog een
zeer sympathieken indruk maakte, dron
ken was.
De commandant van de O.zeedienst-
kazerne had beide korporaals gedegra
deerd tot matroos le kl., wat in het bi
zonder voor G. een groote teleurstelling
was, daar hij door zijn leeftijd dan niet
meer voor sergeant in aanmerking kan
komen.
De fiscaal verwees beide beklaagden
weer naar hun commandeerende officier.
Verdediger in deze zaak was Mr. Vink,
die in een uitvoerig pleidooi clementie
pleitte.
Die heeft het ook niet ver gebracht
Nadat deze twee beklaagden van het
zondaarsbankje waren verdwenen, ver
scheen daarop een 43-j. marinier, die het
in zijn jarenlange loopbaan, niet verder
had kunnen brengen dan le klasser. Ver
moedelijk heeft de drank hem zijn pro
moties doen verspelen. Zijn conduite-
boekje stond tenminste vol met te groote
offers, die hij aan Bacchus had gebracht.
Gisteren stond hij ook voor dronken
schap en wederspannigheid, het gevolg
daarvan, terecht. De fiscaal eischte voor
het eerste feit f 5.boete subs. 5 dg.,
voor het tweede f 20.subs. 20 dg.
Onze plaatsgenoot Mr. Zegers, die voor
het eerst voor den Zeekrijgsraad pleitte,
hield een uitvoerig, zeer goed pleidooi,
waarop Mr. Tollenaar repliceerde en zijn
eisch bestendigde.
Uitspraak in bovenstaande zaken op
nader te bepalen datum.
VERGADERINGEN, VERMAKELIJK
HEDEN, ENZ.
Zaterdag 20 Februari.
Bal Marine-Oantine, 8 uur.
Zondag 21 Februari
Het 7e Gebod. Casino, 8 uur.
Dinsdag 28 Februari
Be Winteroonoecrt. Casino^ 81/» uur.
Zaterdag 6 Maart
8e <9h»ot Bal-MaaQué, Casino 8 uua
springen bij guur weer vaak stuk of
worden ruw en schraal. Dit is spoedig
te verzachten en te genezen door
Doos 80 ct. PUROI
Heijermans-ensemble.
