Eindelijk... Daar komt ie.
HELDER-Q. S. C. 1-1.
Grepen uit de geschiedenis van „HELDER11.
ff
»/k7N Zy.(
Ben zenuwachtig spel van de withemden. Q.S.C. voor rust de baas.
Het uithoudingevermogen beslist. Bak scoort den gelijkmaker. - Jelle
de ster van het veld. ^Strikt onpartijuige leiding.
Overzicht
Zoo ia dan eindelijk de (beslissing gevallen....
„Helder" ia 2e klaaser. Het oude „H.F.C.",
ontsproten uit de vereen. „Hard-gaat-ie" en
„Leonidas", gegrondvest door van Kalken Pol-
llng, v .d'. Poll, Boelsums, Taylor, Dorlijn,
Goes e.a. is dan na 12 jaar in de 8e klasse ge
speeld te hWben, gepromoveerd, naar de 2e
klasse N.. V. B.
.Helder" 2e klasseri Deze wensch van elk
rechtgeaard voetballiefhebber, reeds 10 jaar
geleden kon men hetzelfde lezen in dit blad'
ie dan vervuld.
Jammer echter, dat de promotie bewerkstel
ligd ia in een wedstrijd, waarin wij H. niet
op hun 'best gezien hebben. Juist in deze be
slissende match hadden we ons gesplitst op een
wedstrijd van hoogstaande kwaliteit, van su
perieur spel, kampioenen waardigi
Nu te meer, nu de imatah om. werd bijge
woond door de H.H. van Kalken en J. van de
Poll, 2 der twaalfen, die den stoot hebben ge
geven tot de oprichting der vereeniging. Zij
hebben „Helder" niet in haar groote kracht
gezien en dat ie wel jammer.
Den spelers zij echter veel vergeven; nu het
er om ging, wat er zou kunnen gebeuren als.
nu maakte men zich bezorgd, tilde er te zwaar
aan, wat oorzaak was, dat imen reeds zenuwach
tig op het veld kwam, imen kwam er niet over
hen en toen het einde daar was, was men zich
nog piet meester.
Bllnkhioff en Spar ken uitgezonderd, vooral
eerstgenoemde, speelden allen beneden hun
kunnen. In de 2e helft heeft men zich wel wat
hersteld, maar het spel was toch niet d&t, wat
wij er van verwacht hadden, Reitsima, wiens
voorloopige schorsing in een voorwaardelijke
gewijzigd; is en dus weer gerechtigd wae om
te spe&ei, heeft inzonderheid niet aan de ver
wachtingen beantwoord, howel erkend' moet
worden, dat hij met schieten niet fortuinlijk
was. Het plaatsen en aangeven in het alge
meen genomen, ging bepaald slecht.
QSC heeft zich dapper geweerd; in de le
helft waren zij de withemden steeds te vlug
af, waardoor zij meestal dien bal hadden. Een
productief gebruik wisten zij er niet van te
maken; evenals in Wormerveer waren ook nu
de vleugelspelers het gevaarlijkst voor Wit.
Hun enthousiast spel voor rust gegeven,
scheen te veel van hun krachten gevergd te
hebben, want na draalen waren zij zoo goed
als uitgespeeld. Door nu en dan te forsch spel
(de reobtshalf) trachtten zij zich toen te hand
haven, wat bijna gelukt is. De verdediging
heeft overigens kranig gespeeld; Rood en Thie
dienen in dit verband in de eerste plaats ge
noemd' te worden. Keeper Graveeteijn had met
hooge ballen niet de minste moeite; heel druk
heeft hij het echter, niet gehad.
De wedstrijd.
tD« temperatuur is drukkend, maar de zon
houdt zich schuil en als de tijd van beginnen
daar ie, is de tribune dicht bezet, terwijl het
terrein aan alle zijden imet een dichte haag
toeschouwer» omringd ie.
Als de heer Hauber, die zijn collega Breet-
hoff verving, heeft laten tossen, stellen' de
beide kampioenen zich aldus op:
Helder.
Gr rechter: Porei us.
Wit
Biere Sporten
Boogaard Blinkhoff Dijkshoorn
Bak Zomer Reitama de Boer Wieringa
O
Soederhuize.n J. Kuit C. Kat R. Bruin Mink
D. Boot D. Jongens F. Root
De Klopper K. Thie
Graveeteijn
Gr.rechter: Prine. Q.S.C.
Om 5 over half 3 geeft de raferee het sein
tot beginnen. Dadelijk een aanval van de
roodwitte voorhoede, een schot, doch Wit
keert. H. neemt den aanval over; Reitsma
maakt het leder mooi vrij, een center naar
Bak, die hoog voorzet, Wieringa loopt snel
toe en hoogopspringend.' kopt hij den bal
net naast! Dan Is het met Helder voorloopig
gedaan. De ormerveerders zetten er de spurt
v keerachen langen tijd het spel. Zij
hebben steeds den bal en nu merken we p&e
dat stuk voor stuk de withemden het geducht
met de zenuwen te kwaad hebben. Gelukkig
echter dat Blinkhoff zich niet laat intimidee-
ren, hij ieen voortdurend struikelblok voor
de Q.-forwards. Steeds duikt hij op, waar ge
vaar is en met zijn ijzeren kop zendt hij het
leder steeds retour. Hij heeft een trouwe hulp
in Sporken, zoodat midvoor Kat niet veel
weet in te brengen.' Hoewel dus goed verdedi
gend, slagen zij er toch niet In het spel te
verplaatsen, want al gebeurt het ook, dat de
voorhoede den bal heeft, de heeren daar weten
er niets mee te doen. Ze zijn gewoonweg over
rompeld. Een en ander wordt tenslotte de wit
hemden noodlottig; de druk is te sterk en na
langen tijd stand gehouden te hebben, mede
door treuzelen van het roodwitte blnnentrio
wordt Wit, die het eveneens leelijk met de
zenuwen te kwaad had tenslotte na 88 min.
spelen met een onhoudbaar schot gepasserd.
In al dien tijd bracht de witte voorhoede het
tot enkele doorbraken en alleen een schot van
Wieringa en een vrije schop door Blinkhoff
verdienen daarvan vermelding. QSC heeft dus
de leiding en een langgerecht Q-u-u-u door
hun supporters moedigt de gasten noé meer
aan. Een nieuwe aanval heeft bijna weer suc
ces, doch Harry voorkomt onhe'1. Mink ver
prutst daarop een vrije kans. Daa eindelijk, in
de laatste paar minuten, komt de witte voor
hoede' in actie; thans een mooi gecombineer
de aanval en na fraai spel tusechen Reitama
en Bak volgt een schot, maar Gravesteijn's
vingers reiken tot de lat en weg is de bal. Q.
breekt door en een schot volgt, het leder komt
terug, wordt weer opgevangen en dan onhoud
baar door Bruin ingezet, dochbuitenepél
Nog eenige verwoedie aanvallen van de H.-
voorhoede, waaruit we de Boer nog een hard
schot zien lossen en dan is het pauzeeren.
Rust.
Helder'e spel wekte algemeen teleurstel
ling, wie we ook spraken. Vooral was men
over de voorhoede niet te spreken, die in geen
enkel onderdeel van haar taak iets gepresteerd
had. Een poging om de verdediging te verlich
tten, werd' af en toe alleen door Zomer gedaan,
maar de rest was welwillend toeschouwer. Er
was door hen niet gewerkt, er werd niet ge
vochten om het bezit van het leder. Wij voor
ons zagen diesondanks de hervatting mot een
gerust hart tegemoet.
De 2e helft.
Helder is deze periode onbetwist de meer
dere geweest; het spel der voorhoede was als
het blad van een boom omgekeerd. De heeren
lieten dan toch zien, dat ze het nog wel konden
er was tenminste spirit in hun spel. De Q.-
verd. speelde echter fanatiek en nu en dan
wel wat te foreoh. Het wae niet voor niets dat
Blinkhoff menigen vrijen schop te nemen
kreeg. Door dat spel was van 'vrij spel niet
veel sprake en natuurlijk was het „Reits",
aan wie speciale aandacht geschonken werd.
Hoewel danig op zijn huid gezeten, heeft de
witte midden/voor toch menig verdienstelijk
schot gelost, maar telkens steeds Iets te hoog
of naast.
De eerste 10 uidn. is het een ware belegering
van de Q.-veete geweest, doch Rood en Thie
en niet te vergeten Graveeteijn die heel
wat te doen had zorgden er voor dat de
bal buiten het net bleef. TotdatWieringa,
na een doorbraak der roodwittep, het leder
te pakken krijgt en snel opbrengt; keurig is
zijn voorzet, Bak 'begrijpt de situatie terstond,
loopt naar binnen en via z'n hoofd verdwijnt de
bal in den bovenhoek; de stand is gelijkI Een
oorverdoovend applaus begrootte dezen prach
tige n goal. Maar er moet nog 33 minuten ge
speeld worden. Onmiddellijk hierop breekt de
Q.-rechter-vleugel snel door: ook hier is de
voorzet goed afgewerkt, Soederhuizen loopt
eveneens snel naar binnen, doch alvorens hij
aan schieten toe is, wordt de bal corner ge
werkt. Er treedt nu bij beide partijen eenige
•verslapping in, hoewel de thuisclub sterker
blijft. De rechts-half van Q. wordt nogal eens
met een vrijen trap bestraft en het is de spil,
die deze steeds neemt, doch de Q.-keeper kon
overal bij. Een, schuiver van Reitsma gaat net
naast. Voor Zomer moet voor de 2e maal even
gestopt worden. Q. weet een corner te foncee-
ren, terwijl Bruin naast schiet. De laatste mi
nuten nog een paar stormloopen van de witte
voorhoede; de Boer lost eindelijk eens een
goed' schot, doch die zwart hemd onder de lat
geeft niet thuis. Bak zoekt het doel verkeerd
en als Koen dan nog heeft getracht een gaatje
te vinden, fluit de heer Hauber voor het laatst
en ie .Jleider" 2e klasser!
Mt. iJhilian werd, of hij wou of niet, door een
schare geestdriftigen op de schouders geno
men. t
Nabetrachting.
Het is, we hebben het reeds gezegd, geen
mooie strijd geweest; daarentegen is er, vooral
topn die standi gelijk werd, ontzettend veel
spanning geweest. Helder begon en eindigde
zenuwachtig. QSO behield een meetderheid
totdat haar physiek kunnen uitgeput was.
Want we hebben het al eens meer geschreven,
deze ploeg laboreert aan een goeden schutter.
Ze hadden nu de beschikking over hun eigen
lijken middenvoor, maar van zijn gevreesd
schot hebben wij noch Wit iets bemerkt.
's Avonds hield het 'bestuur receptie in
„Musis Sacrem". 'Het ging*daar gezéllig toe;
er heerschte een opgewekte stemming, overal
waar we keken stralende en blijde gezichten.
De Jazz-band zorgde .bovendien voor verruk
kelijke dansmuziek, waarvoor veel liefheb
bers waren. De wedstrijd van 'e middags
vormde, kan het andere, de hoofdschotel van
de gesprekken: het doelpunt van Bak, Blink-
hoff's harde kop, de trui van Wit en wat al
niet meer was het wat nog eens opgehaald
Helder-nieuw®.
Adspiranten. Hedenavond uitsluitend trai
nen voor-Helder A, B en .C, van 7 tot 9 uur.
Denkt er om allen present
SupporterSvereeniging „Helder".
Woensdag 9 Juni a.s., des avonds half negen,
algemeene ledenvergadering in de bovenzaal
van Café „Centraal", Kanaalweg.
Deze vergadering is uitsluitend voor leden
v&q boivcn'ï'Wiocindc vcrccnijinj.
De tijd voor do oprichting.
Nu, met het behaion van het 2e klasse-schap,
kunnen wij er eindelijk toe overgaan aan oen
lang gekoostefdt» voornomen gevolg te gaven,
nJ. eens iets media te doelen uit Holder's g<y
sehiedenie, wolk© een tijdperk van 17 jaar be
vat, want 1 IJhini 1909 was de oprichtings
datum van de huidige 2e klassoT.
Wie echter mocht denkon, dat toen pas het
voetbalspel ({lier ter stede in zwang kwam,
heeft het mis. Vóór dien tijd waren hier al'
verscheidene olubs, zelfs was er een Helder-
sbhe Voetbalbond', die competities uitschreef,
nadat nóg daarvoor „Volksweerbaarheid", de
verzorger van dezen tók van sport was. Doch
geordend, georganiseerd^ was toen het spel
nog niet, men speelde in eigen milieu, voor
zijn genoegen èn op primitieve velden. Tooh
wae daarvoor de animo niet minder; er was
toen veel meer kameraadschap en saamhorig
heid tusechen die verschillende vereondgingen.
Het was toen minder een kijkspel, want de
belangstelling van de zijde van het niet-
spelendi publiek was toen niet zoo groot, wat
misschien de oorzaak was dat er sportief een
betere verstandhouding bestond.
De H. V. B.
Om op den Hld. Voetbalbond nog even terug
te komen, deze kwam voort uit de vereeniging
„Volksweerbaarheid", rwelke in 1907 na een
nuttig bestaan' ter ziele was gegaan. Do op
richtingsvergadering had plaats in café „De
Pool", 10 September 1907. Het bestuur werd
als volgt samengesteld1: Jan Eendenburg, pre
sident; v. Kalken, secr.-penn. en Schippers,
commissaris. Een ingezonden stuk in ,,'t Vlie
gend Blaadje" vermeldde dit telt: de Helder-
sohe Voetbalbond was gesticht. Het vinden
van een terrein had heel wat voeten in dé
aarde, doch tenslotte slaagde men er ln aan
den 'Polderweg een geschikt stuk grond daar
voor te vinden en spoedig was men het met
Stroomer, den eigenaar, eens geworden. Voor
.00.mocht men het land vier maanden
huren En toen na lang en moeizaam werken
door de leden zelf het terrein bespeelbaar was
gemaakt, kon met de competities een aanvang
worden gemaakt. Ingeschreven' hadden: HBS,
Hard-gaat-ie, Leonidas, AF en HO 8, Sommels-
dijk en 't Noorden. Daar laatstgenoemde club
ophield te bestaan, was de eindstand van het
le competitieseizoen (19071908) aldus:
Hard'-gaatte
H.B.S.
A.F. en H.C. 8
Leonidas
Sommei sdijk
8 0
8 4
8
8
6
5
2
0
1
3
1
1
0
1
1
2
5
8
26-e 18
25—7 11
32-10 11
18-19 6
2-69 0
Het is onze bedoeling niet upe and downs
van den H. V. B. nög verder te memoreeren;
hij bestond nog eenige jaren en ging toen op
de flesch. Hij heeft ongetwijfeld nuttig werk
gedaan en de grondslagen gelegd van onze
huidige voetbal-organisatie. Van Eendenburg,
Schippers, Poiling, v. Kalkoen, Bak, Doorman,
J. v. d. Poll, waren in die dagen die mannen,
die door hun opofferend werk er voor gezorgd
hebben, dat ons mooie spel ai meer verbreid
werd. We kunnen niet nalaten melding te ma
ken van het feit, dat de Held V. B. reeds in-
het eerste jaar van haar bestaan ook bulten
onze gemeente bekend werd, want in April
1908 werd door een vertegenwoordigend' elf
tal dleelgenomen aan seriewedstrijden, te Alk
maar gehouden. De H.V. B-ere wisten het tot
de finale te brengen, welke tegen Haarlem 8
met 32 verloren werd In totaal waren er 4
wedstrijden gespeeld waarvan _3 gewonnen,
eoore 1631 Waaruit 'blijkt dat er toen ook
rede schutters scholen onder de HeLdersche
speler».
De oprichtingsvergadering en
nog wat.
Uit Hard-gaat-ie en Leonidas is „Helder"
voortgekomen. In de gedenkwaardige verga
dering, gehouden in café „De Pool", op Dins
dagavond 1 Juni 1909, werd' de nieuwe ver
eeniging gesticht. 12 leden van bovengenoem
de veneenagingen kwamen daar bijeen; het
waren: W. C. van Kalken, Chr. en J. van de
Poll, Poiling, Ch. A. Taylor, H. Bak, O. Dito,
C. Goen, Reijnders, Broekhuizen, P. Koorn
en J. Boelsuims. Eerstgenoemde leidde de ver
gadering. De nieuwe vereeniging kreeg den
naam van „Heldersche Football Club" (HFC),
een naam, die tot in 1919 in ©ere bleef en
waarmede de vereeniging groote populair!teit
heeft verworven. Het inleggeld en dé maande-
lijkedhe contributie der werkende leden werd
vastgesteld op elk 25 cent, terwijl bovendien
ieder werkend lid 50 cent in de reservekas
moest storten, welk bedrag in termijnen kon
betaald' worden. Ondersteunende leden konden
hun contributie zelf bepalen, doch minstens
moest dat 1.per jaar zijn. Inzake het
tenue voor de spelers kon men het op deze
eerste vergadering nog niets eens worden en
op voorstel van Boelaums werd dit punt aan
gehouden voor de volgende vergadering. Het
bestuur werd, na ettelijke stemmingen, als
volgt samengesteld: A. Poiling, voorzitter; W.
C. van Kalken, le secretaris; P. Koorn, pen
ningmeester; J. Dorlijn (die niet op de ver
gadering aanwezig was) vice>-voorzitter; hij
bedankte echter. (J. van de Poll, 2e secretaris;
commissaris van materiaal werd Chr. van de
Poll', le en 2e captain van het elftal werden
resp. A_ Poiling en Ji van de Poll.
Aldus, geachte lozere, ontstond die HFC
..Helder". Het zou ons te ver voeren die ge
heels periode, van 1909 tot op heden, van al
wat er in de vereeniging ie voorgevallen, haar
groei en. ontwikkeling, haar voor- en tegen
spoed, stap voor stap te memoreeren. Dat
zullen wij dan' ook niet doen. -
Enkele punten verdienen echter onder dO
aandacht gebracht te worden. De notulen, die
bijna geen hiaten vertoonen, zijn ons hierbij
van veel dienst geweest. -H-et is wel eens aar
dig, vooral wat' de eerste jaren betreft, deze
oude bescheiden nog eens te lezen.
Men moest van den grond) af beginnen, ttnen
had 'geen geldl, .zoo goed als geen materiaal,
geen veld, geen tenue, letterlijk niets! Dat de
grondvesters der tegenwordig zoo bloeiende
vereeniging nochtans niet versaagden, doch
moedig volhielden en zich tenslotte déor de
moeilijkheden wisten heen te slaan, kon alleen
daarom geschieden, omdat hier waarachtige
clubl'iefde aanwezig was. Van Kalken, Poiling,
v. d'. Pol, Piet Koorn, Dorlijn, Goes, Taylor,
Boelaums, e.a., aan hen, die in de eerste jaren
het ranke scheepje in de goedé richting hiel
den, aan hen een woord van hulde voor de
pioniersarbeid door hen verricht. Veel klippen
en oneffenheden moesten Ontweken worden,
altijd! gelukte dat niet, docji ondier gaan' deed
imen dat niet. De HFC bleef en is er nógt
De terreinkwestie baarde het bestuur aan
houdend veel zorgen, men heeft zich de eerste
jaren altijd moeten behelpen. Er werd ge
speeld bij den windwijzer, aan den Middenweg
(bij de sluis) en daarna op het tegenwoordige
Geel Wit-terrein. Het terrein, waarop nu ge
speeld wordt, is vanaf 1915 in gebruik, ruiin
11 jaar dus.
Het tenue was de eerste 8 jaar rood jersey
en zwarte broek, door de laden zelf te bekos
tigen. Doch' ln de algem. vergadering van 7
Nov. 1912 werd' een voorstel van Goes aange
nomen, behelzende oen wit jereay met roodon
verticalen 'band, zooals nu nog Ajax en QSO
hbben. Tot 1919 is in dezo kleuren gespoeld;
toen kwamen do witte hemden dn gebruik.
Do kwestie dor jersey'a, n.1, of do loden die
zelf moesten betalen of wel de vereeniging,
zoomede het aanschaffen van oen „kleedka
mer", ze zijn het onderwerp van menige be-
stuurs- en huishoudelijke vergadering geweest
in dien eersten tijd.
.Altijd .weer belette het gebrek aam gold1 do
HFC liaar vleugels wijder uit te slaan. Hoo
groot het geldgebrek was, lllustreere het vol
gende feit: In de bestuursvergadering van
'Miaandlag 19 Juli 1909, gehouden ln café ,JDe
Pool", deelde van Kalken medé, dat de gyim-
nastieikvereenlging „Pro Patria" een ouden
builenbal van ons wilde koopen; doch daar zij
den prijs van 0.76 te hoog vond, die r. K.
$r voot vroeg, zou zij later wel uitslag geven,
schrijft v. d'. Poll in dé notulen, In dé notulen
van de bestuursvergadering van 20 Aug. lezen
we dan diat men het bewuste voorwerp voor
0.60 van de hond1 gedaan heeft. Om maar aan
geld' te komen! Nog een sterker staaltje. Het
reglement was gereed, „anaar", schrijft v. d.
Pol, „geen geidl in kas zijnde om de reglemen
ten te laten drukken, zal Ieder 'lid voor zich
zijn reglement overschrijven." (eic.1)
Zooals gezegd; de eerste jaren voerde dé
vereeniging een zworen» strijd om zich staande
te houden. Er schijnen zelfs plannen bestaan
te hebben om de_ oluib maar op te doeken, want
lezen we niet in de notulen van de- -bestuurs
vergadering van Febr. 1912: „dat na veel
overleg -besloten Is voorlobpig nog HFO te
blijven"?
In den N.-H. B. B.
'De eerste jaren werd' ln den Helderschen
Yoétlballkond gespeeld en daar "HEG over een
sterk elftal beschikte was zij de oudere clubs
al gauw dé baas. Hét 'bestuur dér toenmalige
„roodijakken" ondernamen toen dé stoute stap
te trachten in de 3e klasse N. V. B. uit te
komen. Doch het bleek, dot die kosten, welke
dat met zich zou brengen, niet voorzien waren.
In de aigem. verg. van 8 Juni 19l3, gehouden
in De Pool", schrijft H. Ji Riamers, de toen
malige scriba. ,De heer Goes (deze was toen
voorzitter) het woord nemende inzake toe
treding tot dén N'. V. B., zegt o.m., dat aleer
onze vereeniging wordt toegelaten, wij: doel-
netten moeten hebben en nog aan meerdere
eischen voldoen, zooals vergoeding aan de
spelers op de uitwedstrijden." Het kwam ech
ter zoover niet, HF-0 werd niet toegelaten,
niettegenstaande Goes en Taylor nog express
de reis naar Den Haag ondernamen om toe
lating te bepleiten.
Toen werd besloten in den N.-H. V. B. te
spelen; één seizoen (1913—1914) werd daqrin
doorgebracht. Van de le klasse, die toen
maals 1 afd. sterk was, werd het kampioen
schap behaald. Daar de competitie te klein
was, werd een naoompetitie ingesteld en ook
daarvan werd, ongeslagen-, het kampioenschap
behaald;
Het Stroow eg-terrein.
Dat was in die dagen een glorietijd, die
wedstrijden op het oude Strooweg-terrein
Alles was er zeer primitief, maar knus en
prettig! We herinneren ons nog de match
tegen ZFC 2, gespeeld op 7 Juni 1914, waar de
Zaandammers door de roodlwltten met -80
gekraakt werden. Vooral Taylor had een groot
aandeel in deze hooge score; liep hij niet een
maal keeper met 'bal en al in het doel?
Van1 vele fraaie kampen is dat terrein ge
tuige geweest en het was toenmaals C. van
Scheijen later zijn broer die de vereeni
ging een warm- hart -toedroeg, die er voor
zorgde, dat HFC's verrichtingen ook in broe
deren kring 'bekend1 raakten. En wel door
middel van de „Held. Cxt." Zijn enthousiasten
vol kwinkslagen gestelde verslagen zijn wel
de bewijzen van zijn medeleven met de ver
eeniging
iWSe herinnert zich niet de ampen tegen
de „Trekvogels" (Ajax-comb.) en de .Spreeu
wen" (AFC-oom-b), tijdens de Pinksterdagen
van dat jaar gespeeld? Wat werd er niet ge
noten, toen voor 1800 menschen een HFC-Ajax-
comb. een zeer sterke Haarletm-comb. -bestreed.
Dat was nog eens en match; hoewel de H-A.-C.
met 41 verloor. (14 Juni).
Ongetwijfeld deed de vereeniging toen reeds
veel voor dé propaganda; dé -beoefening en de
belangstelling voot het spel begon gaandeweg
toe te nemen. Kortom, HFÖ werd popul&irl
In den N. V. B.
Nu de vereeniging zoo glansrijk het kam
pioenschap van dén N.-H'. V. B. behaald' had,
werden door het 'bestuur wederom pogingen
in het werk gesteld om lid van dén N. V. B.
te worden. Weliswaar gelukte dit, doch niet
dan na veel strijd. Taylor moest er nog extra
voor naar dén Haag, Ten Henokel ging op
s-tap naar Enkhuizen en Hoorn om aldaar de
plaatselijke vereenigingen te polsen, want er
was gezegd; dat West-Frisia en Hollandia be
zwaren hadden tegen toelating van HFC, van
wege de verre reis. Nadat, dank zij de bemoeie
nis dezer leden; deze bezwaren ondervangen
waren, kon de heer Letschert, de voorzitter,
in de aigem. verg., gehouden op 8 Oct. 1914,
aan de leden mededeelen, dat het bestuur van
den N. V. B. goedgunstig beschikt had, zoodat
dus HFC 3e klasser wasl Een tijding, welke
mot veel vreugde werd ontvangen door de aan
wezigen.
Het was' in deze zelfde vergadering, dat dé
heer Chef Riemerts, zoo lezen we, „heeft
gemeend! om bet bestuur, voornamelijk de hee
ren -Letschret en Ten Herckel, te -bedanken
voor de moeite en ijver welke zij in het werk
gesteld hebben om de vereeniging toch nog in
de 3e klasse te krijgen. En hij hoopt tevens,
en met hem de dO-nateuTs en de honderden
„HFC-toeschouwers", dat dit bestuur nog
jaren lang mag aanblijven tot bloei van dé
vereeniging."
He eerste seizoen.
Met het 'lidtoaatschap van den N-. 'V. B.
moest tevens van naam veranderd worden,
want een HöFC bestond' reeds. Mén veranderde
dat toen in „Helder", en werd alzoo officieel
ingeschreven. Maar bij1 den aanhang wou die
naam er niet in. HFtO klonk beter en tot in
1919 bleef deze naam- dan ook populair. Van
dat jaar af is „Héldér" meer in zwang geko
men en thans weet men al niet beter.
De eerste N. V. B.-competitiewedstrijd werd
18 October 1914 in Purmerend gespeeld' tegen
Purmersteijn en' déor die HFC'ers met 4—1 ge
wonnen. Dat was dus een mooie inzet. Zeker
weten wij het niet, doch vermoedelijk wae dit
het elftal, waarmede gespeeld werd".
R. Riemerts
C. Goes S. Meerburg
H. Bak Ten Hefckel Ji Kikkert
J. Dorlijn Ch. Taylor Kiljan P. Koorn J. Groote
De le thuiswedstrijd, 25 October, werd tegen
ZFC gespeeld en onverdiend met 10 verlo
ren. Er werden in totaal 16 wedstrijden ge
speeld, waarvan 5 overwinningen (1 reglemen
taire) en 8 gelijke spelen, wat dus 18 ponton
was, score 8189 on de 60 plaats.
Hot dobuut was nog niet zoo kwaad. Ver
melden wo nog dat dit eoizoon een Noodoon»
petitie was. Er was toon gocn proinotio en
goen degradatie, terwijl do -clubs ingedeeld
waren naar hun geografische ligging. Zoo
kwam het dat dé 2o klasser Alcmaria Vlctrix
ook ln do ofdoollng F ingedeeld was. Doze
club behaalde hot kampioenschap na zware
ouncurrontio mot W'FC. 25 April 1915 «poolde
HFC tegen WFC den loatsiton competitiewed
strijd, welke prot 41 verloren werd'. Hot elf
tal, dat toen eenige invallers telde, zog er ais
volgt uit:
Persoon
Meerburg Roolvink
Goes H. Bak Kikkert
v. d!. Poll Taylor Grootte Feij' Dorlijn
Zoo eindigde het le seizoen niet onbevre
digd.
HFC op het terrein Bolweg.
Toen het 2e seizoen een aanvang had' geno
men, had HFC inmiddels een nieuw torrein.
Namelijk het tegenwoordigo. Rood» long had
het bestuur daarover met Helder's Belang on
derhandeld met het reeltuaat dat- men tenslotte
huurder werd. SHBQ had dit veld een paar
jaar in huur gehad, maar kon deze niet ver
nieuwen en verkaste later naar het Tuindorp,
waar thans HRC den scepter zwaait.
Na een 'grondige restauratie word besloten
heb terrein op (oostelijke wijze te openen. Er
zou een propaganda-wodstrijd gespeeld worden
tegen een sterke UVy-oombinatie. Schitte
rend geslaagd ln dit pogen; wij ouderen kun
nen ons dien zonnige 11 Gen Juni van liet jaar
1916 nog zeer goed herinneren. KFO, met
Steur als middenvoor, speelde een praehtwed-
strijd'. In reuzenoonditle waren de roodwitten
en slechts met dé uiterste inspanning wisten
de Utrechtenaren, die het internationale duo
VosBuitenweg im h/un midden hadden, met
3—(2 te -winnen. De doelpunten, door Taylor
en Steur gemaakt, waren werkelijk juweeltjes.
Eu JOn Vos verklaarde dan ook, na afloop,
dat het spel- vau HFO hem zeer verbaasd' had.
Er was reuz^nbetangsteliing: circa l'-OOO givst-
driftlgen waren getuige van een rnooien wed
strijd; Een getal, wat tevoren op geen stukken
na 'bereikt is geworden; er zouden nog 10
lange jaren moeten' verloopen alvorens de dub
weer voor een dergelijk groot puiblik zou spe
len. -Het elftal, wat deze mooie prestatie
leverde, zag er als volgt uit:
Persoon
Meerburg Hedjting
J. v. dl. Poll H. Bak Jl Kikkert
Aardweg Taylor Steur Groote Dito
Scheidsrechter was de heer A. Pelser.
Een slecht seizoen.
Het 2e seizoen i» bijzonder mager geweeet;
HFO eindigde op de 3o plaats van ouder en
wist zioh nog boven Hollandia en West-Frisia
te plaatsen. Mén zag aanvankelijk het seizoen
met veel' vertrouwen tegemoet; met 2 nieuwe
spelers in de voorhoede docht men hot een heel
stuk te brengen, n.1. Aardwég en Hans Steur
(van WA), doch laatstgenoemde liet de boel
leelijk ln den «teek. Een week voor de compe
titie zou beginnen, bleek dat hij weer lid vaa
zijn oud© club was geworden. Een jaar later
deed hij dat nog eens, ondanks herhaalde
plechtige verzekeringen. De le wedstrijd reeds
bracht de roodwitte aanhang een ware des
illusie, want met niet minder dan' 81-1 werd
H. iu Worm-ervoer door 'WFC gekraakt. Het
was een slecht jaar; KFFBS speelde dit seizoen
voor het eerst in den N. V. B., zoodat de oude
tegenstander® dus officieel ook tegenover el
kaar kwamen. 10 Oct. '15 had' dé le ontmoeting!
op het Bolweg-terrein plaats, welke door de
green-witten verdiend imeb 31 gewonnen
weid; doch HFO nam wraak op het Tuindorp»-
terreia, want SHBS werd met 52 geklopt I
Dat is trouwens ook de eenige mooie match
van H. geweest in dat seizoen, hoewel de uit-
overwinning op Hollandia ook vermeid dient
te worden, die met 21 gewonnen werd.
De Holdert-beker-wedstrijdem
HFC schreef dit seizoen ook in voor dan
Holdert-beker en hierin was het succes srroo-
ter (AprilMei 1916). Men bracht het tot 6
ronden, wedke allen op eigen grond werden
gespeeld. Eén match hieruit verdient speciale
venmelding, en wel die van d© 4e ronde tegen
RCH (30 April), welke met 48 gewonnen
Werd. Met rust hadden de Haarlemmers een
31 voorsprong, doch daarna was H. gewoon
weg niet te houden; het winnende punt, 5 min.
voor het einde door Groote gemaakt, was een
zeldzaam staaltje van begrijpen. Het elftal in
deze imatch was:
Persoon -
v. Arnheui Zalm
Bak Ti essen Kikkert
Aardweg Roolvink Dito Groote porthals
Het was een wedstrijd van de 'goede soort;
21 Méd werd' die 5e ronde tégen het Haagsche
Quick gespeeld, toenmaals een zeer sterke le
klasser (welke ook den Beker won). Em de
61 nederlaag tegen deze club wae dan ook
heusch geen schande.
Deze wedstrijden waren voor HFC een
goede oefening geweest en de E. C. slaagde
er ln bovenstaand elftal zoo te houden. Er
wae 'bijzonder veel animo en voor het seizoen
1916—(17 schreef het bestuur 'met 5 elftallen
in voor de ooimpetitiee van den N. V. B. en
den N.1H. V. B. Wat dus wel een bewije was
van geweldigen groei.
Bijna kampioen.
Het ie inderdaad een zeer eucoesvol seizoen
geweest, waar de vereeniging nu nog met
trots op kan terugzien. Het 'bestuur had het
klaargespeeld Reynolds, den Ajax-trainer, voor
2 dagen per wek te engageeren en diens les
sen zijn ongetwijfeld' van invloed geweest op
het mooie succes.
Het Bestuur bestond in die -periode uit de
heeren Letsohert, voorz., Ch. Taylor, le en
O. Goen, 2e secretaris; L. Schoonhoven le en
H. Keijzer, 2e penningmeester; J; van de Poll
en A. Broekhuizen, commissarissen. De Elftal
commissie aldus: Pelser, Goes, v. d. Poll,
Dorlijn en Doezie.
Er heerschte een uitstekende geest ln het
elftal en dé wedstrijden trokken, naar mate
het succes steeg, steeds meer publiek. Dat er
werkelijk een goede stemming heerschte,
blijkt wel uit het verslag van den wedstrijd
HFOHBS 20, gespeeld 12 November 1910
en voorkomende ln dé „Held. Crt", van W. v.
C., den toenmaligen correspondent. Daarin
lezen w© o.m. dit: ,Door dezen uitslag heeft
HFO haar plaats aan 't hoofd herer afdeeling
behouden. Met 13 punten ln 7 wedstrijden eu
een deelgemiddélde van 16—3 kunnen de rood
witten hoopvol dé komende wedstrijden tege
moet zien. Voorzeker komt den spelers ©en
woord van hulde toe voor den trouw, waar
mee zij eiken Zondag op 't appèl zijn. Zelfs
verlof laten zij er somtijds voor verloopen I
Dat ls eerst ware clubliefde, die t werken
van bestuur en elftalcommissie in niet geringe
mate verlicht en veraangenaamt. Gaat zoo
door, roodwitten, don zal misschien eindelijk