Eindelijk... Daar komt ie. HELDER-Q. S. C. 1-1. Grepen uit de geschiedenis van „HELDER11. ff »/k7N Zy.( Ben zenuwachtig spel van de withemden. Q.S.C. voor rust de baas. Het uithoudingevermogen beslist. Bak scoort den gelijkmaker. - Jelle de ster van het veld. ^Strikt onpartijuige leiding. Overzicht Zoo ia dan eindelijk de (beslissing gevallen.... „Helder" ia 2e klaaser. Het oude „H.F.C.", ontsproten uit de vereen. „Hard-gaat-ie" en „Leonidas", gegrondvest door van Kalken Pol- llng, v .d'. Poll, Boelsums, Taylor, Dorlijn, Goes e.a. is dan na 12 jaar in de 8e klasse ge speeld te hWben, gepromoveerd, naar de 2e klasse N.. V. B. .Helder" 2e klasseri Deze wensch van elk rechtgeaard voetballiefhebber, reeds 10 jaar geleden kon men hetzelfde lezen in dit blad' ie dan vervuld. Jammer echter, dat de promotie bewerkstel ligd ia in een wedstrijd, waarin wij H. niet op hun 'best gezien hebben. Juist in deze be slissende match hadden we ons gesplitst op een wedstrijd van hoogstaande kwaliteit, van su perieur spel, kampioenen waardigi Nu te meer, nu de imatah om. werd bijge woond door de H.H. van Kalken en J. van de Poll, 2 der twaalfen, die den stoot hebben ge geven tot de oprichting der vereeniging. Zij hebben „Helder" niet in haar groote kracht gezien en dat ie wel jammer. Den spelers zij echter veel vergeven; nu het er om ging, wat er zou kunnen gebeuren als. nu maakte men zich bezorgd, tilde er te zwaar aan, wat oorzaak was, dat imen reeds zenuwach tig op het veld kwam, imen kwam er niet over hen en toen het einde daar was, was men zich nog piet meester. Bllnkhioff en Spar ken uitgezonderd, vooral eerstgenoemde, speelden allen beneden hun kunnen. In de 2e helft heeft men zich wel wat hersteld, maar het spel was toch niet d&t, wat wij er van verwacht hadden, Reitsima, wiens voorloopige schorsing in een voorwaardelijke gewijzigd; is en dus weer gerechtigd wae om te spe&ei, heeft inzonderheid niet aan de ver wachtingen beantwoord, howel erkend' moet worden, dat hij met schieten niet fortuinlijk was. Het plaatsen en aangeven in het alge meen genomen, ging bepaald slecht. QSC heeft zich dapper geweerd; in de le helft waren zij de withemden steeds te vlug af, waardoor zij meestal dien bal hadden. Een productief gebruik wisten zij er niet van te maken; evenals in Wormerveer waren ook nu de vleugelspelers het gevaarlijkst voor Wit. Hun enthousiast spel voor rust gegeven, scheen te veel van hun krachten gevergd te hebben, want na draalen waren zij zoo goed als uitgespeeld. Door nu en dan te forsch spel (de reobtshalf) trachtten zij zich toen te hand haven, wat bijna gelukt is. De verdediging heeft overigens kranig gespeeld; Rood en Thie dienen in dit verband in de eerste plaats ge noemd' te worden. Keeper Graveeteijn had met hooge ballen niet de minste moeite; heel druk heeft hij het echter, niet gehad. De wedstrijd. tD« temperatuur is drukkend, maar de zon houdt zich schuil en als de tijd van beginnen daar ie, is de tribune dicht bezet, terwijl het terrein aan alle zijden imet een dichte haag toeschouwer» omringd ie. Als de heer Hauber, die zijn collega Breet- hoff verving, heeft laten tossen, stellen' de beide kampioenen zich aldus op: Helder. Gr rechter: Porei us. Wit Biere Sporten Boogaard Blinkhoff Dijkshoorn Bak Zomer Reitama de Boer Wieringa O Soederhuize.n J. Kuit C. Kat R. Bruin Mink D. Boot D. Jongens F. Root De Klopper K. Thie Graveeteijn Gr.rechter: Prine. Q.S.C. Om 5 over half 3 geeft de raferee het sein tot beginnen. Dadelijk een aanval van de roodwitte voorhoede, een schot, doch Wit keert. H. neemt den aanval over; Reitsma maakt het leder mooi vrij, een center naar Bak, die hoog voorzet, Wieringa loopt snel toe en hoogopspringend.' kopt hij den bal net naast! Dan Is het met Helder voorloopig gedaan. De ormerveerders zetten er de spurt v keerachen langen tijd het spel. Zij hebben steeds den bal en nu merken we p&e dat stuk voor stuk de withemden het geducht met de zenuwen te kwaad hebben. Gelukkig echter dat Blinkhoff zich niet laat intimidee- ren, hij ieen voortdurend struikelblok voor de Q.-forwards. Steeds duikt hij op, waar ge vaar is en met zijn ijzeren kop zendt hij het leder steeds retour. Hij heeft een trouwe hulp in Sporken, zoodat midvoor Kat niet veel weet in te brengen.' Hoewel dus goed verdedi gend, slagen zij er toch niet In het spel te verplaatsen, want al gebeurt het ook, dat de voorhoede den bal heeft, de heeren daar weten er niets mee te doen. Ze zijn gewoonweg over rompeld. Een en ander wordt tenslotte de wit hemden noodlottig; de druk is te sterk en na langen tijd stand gehouden te hebben, mede door treuzelen van het roodwitte blnnentrio wordt Wit, die het eveneens leelijk met de zenuwen te kwaad had tenslotte na 88 min. spelen met een onhoudbaar schot gepasserd. In al dien tijd bracht de witte voorhoede het tot enkele doorbraken en alleen een schot van Wieringa en een vrije schop door Blinkhoff verdienen daarvan vermelding. QSC heeft dus de leiding en een langgerecht Q-u-u-u door hun supporters moedigt de gasten noé meer aan. Een nieuwe aanval heeft bijna weer suc ces, doch Harry voorkomt onhe'1. Mink ver prutst daarop een vrije kans. Daa eindelijk, in de laatste paar minuten, komt de witte voor hoede' in actie; thans een mooi gecombineer de aanval en na fraai spel tusechen Reitama en Bak volgt een schot, maar Gravesteijn's vingers reiken tot de lat en weg is de bal. Q. breekt door en een schot volgt, het leder komt terug, wordt weer opgevangen en dan onhoud baar door Bruin ingezet, dochbuitenepél Nog eenige verwoedie aanvallen van de H.- voorhoede, waaruit we de Boer nog een hard schot zien lossen en dan is het pauzeeren. Rust. Helder'e spel wekte algemeen teleurstel ling, wie we ook spraken. Vooral was men over de voorhoede niet te spreken, die in geen enkel onderdeel van haar taak iets gepresteerd had. Een poging om de verdediging te verlich tten, werd' af en toe alleen door Zomer gedaan, maar de rest was welwillend toeschouwer. Er was door hen niet gewerkt, er werd niet ge vochten om het bezit van het leder. Wij voor ons zagen diesondanks de hervatting mot een gerust hart tegemoet. De 2e helft. Helder is deze periode onbetwist de meer dere geweest; het spel der voorhoede was als het blad van een boom omgekeerd. De heeren lieten dan toch zien, dat ze het nog wel konden er was tenminste spirit in hun spel. De Q.- verd. speelde echter fanatiek en nu en dan wel wat te foreoh. Het wae niet voor niets dat Blinkhoff menigen vrijen schop te nemen kreeg. Door dat spel was van 'vrij spel niet veel sprake en natuurlijk was het „Reits", aan wie speciale aandacht geschonken werd. Hoewel danig op zijn huid gezeten, heeft de witte midden/voor toch menig verdienstelijk schot gelost, maar telkens steeds Iets te hoog of naast. De eerste 10 uidn. is het een ware belegering van de Q.-veete geweest, doch Rood en Thie en niet te vergeten Graveeteijn die heel wat te doen had zorgden er voor dat de bal buiten het net bleef. TotdatWieringa, na een doorbraak der roodwittep, het leder te pakken krijgt en snel opbrengt; keurig is zijn voorzet, Bak 'begrijpt de situatie terstond, loopt naar binnen en via z'n hoofd verdwijnt de bal in den bovenhoek; de stand is gelijkI Een oorverdoovend applaus begrootte dezen prach tige n goal. Maar er moet nog 33 minuten ge speeld worden. Onmiddellijk hierop breekt de Q.-rechter-vleugel snel door: ook hier is de voorzet goed afgewerkt, Soederhuizen loopt eveneens snel naar binnen, doch alvorens hij aan schieten toe is, wordt de bal corner ge werkt. Er treedt nu bij beide partijen eenige •verslapping in, hoewel de thuisclub sterker blijft. De rechts-half van Q. wordt nogal eens met een vrijen trap bestraft en het is de spil, die deze steeds neemt, doch de Q.-keeper kon overal bij. Een, schuiver van Reitsma gaat net naast. Voor Zomer moet voor de 2e maal even gestopt worden. Q. weet een corner te foncee- ren, terwijl Bruin naast schiet. De laatste mi nuten nog een paar stormloopen van de witte voorhoede; de Boer lost eindelijk eens een goed' schot, doch die zwart hemd onder de lat geeft niet thuis. Bak zoekt het doel verkeerd en als Koen dan nog heeft getracht een gaatje te vinden, fluit de heer Hauber voor het laatst en ie .Jleider" 2e klasser! Mt. iJhilian werd, of hij wou of niet, door een schare geestdriftigen op de schouders geno men. t Nabetrachting. Het is, we hebben het reeds gezegd, geen mooie strijd geweest; daarentegen is er, vooral topn die standi gelijk werd, ontzettend veel spanning geweest. Helder begon en eindigde zenuwachtig. QSO behield een meetderheid totdat haar physiek kunnen uitgeput was. Want we hebben het al eens meer geschreven, deze ploeg laboreert aan een goeden schutter. Ze hadden nu de beschikking over hun eigen lijken middenvoor, maar van zijn gevreesd schot hebben wij noch Wit iets bemerkt. 's Avonds hield het 'bestuur receptie in „Musis Sacrem". 'Het ging*daar gezéllig toe; er heerschte een opgewekte stemming, overal waar we keken stralende en blijde gezichten. De Jazz-band zorgde .bovendien voor verruk kelijke dansmuziek, waarvoor veel liefheb bers waren. De wedstrijd van 'e middags vormde, kan het andere, de hoofdschotel van de gesprekken: het doelpunt van Bak, Blink- hoff's harde kop, de trui van Wit en wat al niet meer was het wat nog eens opgehaald Helder-nieuw®. Adspiranten. Hedenavond uitsluitend trai nen voor-Helder A, B en .C, van 7 tot 9 uur. Denkt er om allen present SupporterSvereeniging „Helder". Woensdag 9 Juni a.s., des avonds half negen, algemeene ledenvergadering in de bovenzaal van Café „Centraal", Kanaalweg. Deze vergadering is uitsluitend voor leden v&q boivcn'ï'Wiocindc vcrccnijinj. De tijd voor do oprichting. Nu, met het behaion van het 2e klasse-schap, kunnen wij er eindelijk toe overgaan aan oen lang gekoostefdt» voornomen gevolg te gaven, nJ. eens iets media te doelen uit Holder's g<y sehiedenie, wolk© een tijdperk van 17 jaar be vat, want 1 IJhini 1909 was de oprichtings datum van de huidige 2e klassoT. Wie echter mocht denkon, dat toen pas het voetbalspel ({lier ter stede in zwang kwam, heeft het mis. Vóór dien tijd waren hier al' verscheidene olubs, zelfs was er een Helder- sbhe Voetbalbond', die competities uitschreef, nadat nóg daarvoor „Volksweerbaarheid", de verzorger van dezen tók van sport was. Doch geordend, georganiseerd^ was toen het spel nog niet, men speelde in eigen milieu, voor zijn genoegen èn op primitieve velden. Tooh wae daarvoor de animo niet minder; er was toen veel meer kameraadschap en saamhorig heid tusechen die verschillende vereondgingen. Het was toen minder een kijkspel, want de belangstelling van de zijde van het niet- spelendi publiek was toen niet zoo groot, wat misschien de oorzaak was dat er sportief een betere verstandhouding bestond. De H. V. B. Om op den Hld. Voetbalbond nog even terug te komen, deze kwam voort uit de vereeniging „Volksweerbaarheid", rwelke in 1907 na een nuttig bestaan' ter ziele was gegaan. Do op richtingsvergadering had plaats in café „De Pool", 10 September 1907. Het bestuur werd als volgt samengesteld1: Jan Eendenburg, pre sident; v. Kalken, secr.-penn. en Schippers, commissaris. Een ingezonden stuk in ,,'t Vlie gend Blaadje" vermeldde dit telt: de Helder- sohe Voetbalbond was gesticht. Het vinden van een terrein had heel wat voeten in dé aarde, doch tenslotte slaagde men er ln aan den 'Polderweg een geschikt stuk grond daar voor te vinden en spoedig was men het met Stroomer, den eigenaar, eens geworden. Voor .00.mocht men het land vier maanden huren En toen na lang en moeizaam werken door de leden zelf het terrein bespeelbaar was gemaakt, kon met de competities een aanvang worden gemaakt. Ingeschreven' hadden: HBS, Hard-gaat-ie, Leonidas, AF en HO 8, Sommels- dijk en 't Noorden. Daar laatstgenoemde club ophield te bestaan, was de eindstand van het le competitieseizoen (19071908) aldus: Hard'-gaatte H.B.S. A.F. en H.C. 8 Leonidas Sommei sdijk 8 0 8 4 8 8 6 5 2 0 1 3 1 1 0 1 1 2 5 8 26-e 18 25—7 11 32-10 11 18-19 6 2-69 0 Het is onze bedoeling niet upe and downs van den H. V. B. nög verder te memoreeren; hij bestond nog eenige jaren en ging toen op de flesch. Hij heeft ongetwijfeld nuttig werk gedaan en de grondslagen gelegd van onze huidige voetbal-organisatie. Van Eendenburg, Schippers, Poiling, v. Kalkoen, Bak, Doorman, J. v. d. Poll, waren in die dagen die mannen, die door hun opofferend werk er voor gezorgd hebben, dat ons mooie spel ai meer verbreid werd. We kunnen niet nalaten melding te ma ken van het feit, dat de Held V. B. reeds in- het eerste jaar van haar bestaan ook bulten onze gemeente bekend werd, want in April 1908 werd door een vertegenwoordigend' elf tal dleelgenomen aan seriewedstrijden, te Alk maar gehouden. De H.V. B-ere wisten het tot de finale te brengen, welke tegen Haarlem 8 met 32 verloren werd In totaal waren er 4 wedstrijden gespeeld waarvan _3 gewonnen, eoore 1631 Waaruit 'blijkt dat er toen ook rede schutters scholen onder de HeLdersche speler». De oprichtingsvergadering en nog wat. Uit Hard-gaat-ie en Leonidas is „Helder" voortgekomen. In de gedenkwaardige verga dering, gehouden in café „De Pool", op Dins dagavond 1 Juni 1909, werd' de nieuwe ver eeniging gesticht. 12 leden van bovengenoem de veneenagingen kwamen daar bijeen; het waren: W. C. van Kalken, Chr. en J. van de Poll, Poiling, Ch. A. Taylor, H. Bak, O. Dito, C. Goen, Reijnders, Broekhuizen, P. Koorn en J. Boelsuims. Eerstgenoemde leidde de ver gadering. De nieuwe vereeniging kreeg den naam van „Heldersche Football Club" (HFC), een naam, die tot in 1919 in ©ere bleef en waarmede de vereeniging groote populair!teit heeft verworven. Het inleggeld en dé maande- lijkedhe contributie der werkende leden werd vastgesteld op elk 25 cent, terwijl bovendien ieder werkend lid 50 cent in de reservekas moest storten, welk bedrag in termijnen kon betaald' worden. Ondersteunende leden konden hun contributie zelf bepalen, doch minstens moest dat 1.per jaar zijn. Inzake het tenue voor de spelers kon men het op deze eerste vergadering nog niets eens worden en op voorstel van Boelaums werd dit punt aan gehouden voor de volgende vergadering. Het bestuur werd, na ettelijke stemmingen, als volgt samengesteld: A. Poiling, voorzitter; W. C. van Kalken, le secretaris; P. Koorn, pen ningmeester; J. Dorlijn (die niet op de ver gadering aanwezig was) vice>-voorzitter; hij bedankte echter. (J. van de Poll, 2e secretaris; commissaris van materiaal werd Chr. van de Poll', le en 2e captain van het elftal werden resp. A_ Poiling en Ji van de Poll. Aldus, geachte lozere, ontstond die HFC ..Helder". Het zou ons te ver voeren die ge heels periode, van 1909 tot op heden, van al wat er in de vereeniging ie voorgevallen, haar groei en. ontwikkeling, haar voor- en tegen spoed, stap voor stap te memoreeren. Dat zullen wij dan' ook niet doen. - Enkele punten verdienen echter onder dO aandacht gebracht te worden. De notulen, die bijna geen hiaten vertoonen, zijn ons hierbij van veel dienst geweest. -H-et is wel eens aar dig, vooral wat' de eerste jaren betreft, deze oude bescheiden nog eens te lezen. Men moest van den grond) af beginnen, ttnen had 'geen geldl, .zoo goed als geen materiaal, geen veld, geen tenue, letterlijk niets! Dat de grondvesters der tegenwordig zoo bloeiende vereeniging nochtans niet versaagden, doch moedig volhielden en zich tenslotte déor de moeilijkheden wisten heen te slaan, kon alleen daarom geschieden, omdat hier waarachtige clubl'iefde aanwezig was. Van Kalken, Poiling, v. d'. Pol, Piet Koorn, Dorlijn, Goes, Taylor, Boelaums, e.a., aan hen, die in de eerste jaren het ranke scheepje in de goedé richting hiel den, aan hen een woord van hulde voor de pioniersarbeid door hen verricht. Veel klippen en oneffenheden moesten Ontweken worden, altijd! gelukte dat niet, docji ondier gaan' deed imen dat niet. De HFC bleef en is er nógt De terreinkwestie baarde het bestuur aan houdend veel zorgen, men heeft zich de eerste jaren altijd moeten behelpen. Er werd ge speeld bij den windwijzer, aan den Middenweg (bij de sluis) en daarna op het tegenwoordige Geel Wit-terrein. Het terrein, waarop nu ge speeld wordt, is vanaf 1915 in gebruik, ruiin 11 jaar dus. Het tenue was de eerste 8 jaar rood jersey en zwarte broek, door de laden zelf te bekos tigen. Doch' ln de algem. vergadering van 7 Nov. 1912 werd' een voorstel van Goes aange nomen, behelzende oen wit jereay met roodon verticalen 'band, zooals nu nog Ajax en QSO hbben. Tot 1919 is in dezo kleuren gespoeld; toen kwamen do witte hemden dn gebruik. Do kwestie dor jersey'a, n.1, of do loden die zelf moesten betalen of wel de vereeniging, zoomede het aanschaffen van oen „kleedka mer", ze zijn het onderwerp van menige be- stuurs- en huishoudelijke vergadering geweest in dien eersten tijd. .Altijd .weer belette het gebrek aam gold1 do HFC liaar vleugels wijder uit te slaan. Hoo groot het geldgebrek was, lllustreere het vol gende feit: In de bestuursvergadering van 'Miaandlag 19 Juli 1909, gehouden ln café ,JDe Pool", deelde van Kalken medé, dat de gyim- nastieikvereenlging „Pro Patria" een ouden builenbal van ons wilde koopen; doch daar zij den prijs van 0.76 te hoog vond, die r. K. $r voot vroeg, zou zij later wel uitslag geven, schrijft v. d'. Poll in dé notulen, In dé notulen van de bestuursvergadering van 20 Aug. lezen we dan diat men het bewuste voorwerp voor 0.60 van de hond1 gedaan heeft. Om maar aan geld' te komen! Nog een sterker staaltje. Het reglement was gereed, „anaar", schrijft v. d. Pol, „geen geidl in kas zijnde om de reglemen ten te laten drukken, zal Ieder 'lid voor zich zijn reglement overschrijven." (eic.1) Zooals gezegd; de eerste jaren voerde dé vereeniging een zworen» strijd om zich staande te houden. Er schijnen zelfs plannen bestaan te hebben om de_ oluib maar op te doeken, want lezen we niet in de notulen van de- -bestuurs vergadering van Febr. 1912: „dat na veel overleg -besloten Is voorlobpig nog HFO te blijven"? In den N.-H. B. B. 'De eerste jaren werd' ln den Helderschen Yoétlballkond gespeeld en daar "HEG over een sterk elftal beschikte was zij de oudere clubs al gauw dé baas. Hét 'bestuur dér toenmalige „roodijakken" ondernamen toen dé stoute stap te trachten in de 3e klasse N. V. B. uit te komen. Doch het bleek, dot die kosten, welke dat met zich zou brengen, niet voorzien waren. In de aigem. verg. van 8 Juni 19l3, gehouden in De Pool", schrijft H. Ji Riamers, de toen malige scriba. ,De heer Goes (deze was toen voorzitter) het woord nemende inzake toe treding tot dén N'. V. B., zegt o.m., dat aleer onze vereeniging wordt toegelaten, wij: doel- netten moeten hebben en nog aan meerdere eischen voldoen, zooals vergoeding aan de spelers op de uitwedstrijden." Het kwam ech ter zoover niet, HF-0 werd niet toegelaten, niettegenstaande Goes en Taylor nog express de reis naar Den Haag ondernamen om toe lating te bepleiten. Toen werd besloten in den N.-H. V. B. te spelen; één seizoen (1913—1914) werd daqrin doorgebracht. Van de le klasse, die toen maals 1 afd. sterk was, werd het kampioen schap behaald. Daar de competitie te klein was, werd een naoompetitie ingesteld en ook daarvan werd, ongeslagen-, het kampioenschap behaald; Het Stroow eg-terrein. Dat was in die dagen een glorietijd, die wedstrijden op het oude Strooweg-terrein Alles was er zeer primitief, maar knus en prettig! We herinneren ons nog de match tegen ZFC 2, gespeeld op 7 Juni 1914, waar de Zaandammers door de roodlwltten met -80 gekraakt werden. Vooral Taylor had een groot aandeel in deze hooge score; liep hij niet een maal keeper met 'bal en al in het doel? Van1 vele fraaie kampen is dat terrein ge tuige geweest en het was toenmaals C. van Scheijen later zijn broer die de vereeni ging een warm- hart -toedroeg, die er voor zorgde, dat HFC's verrichtingen ook in broe deren kring 'bekend1 raakten. En wel door middel van de „Held. Cxt." Zijn enthousiasten vol kwinkslagen gestelde verslagen zijn wel de bewijzen van zijn medeleven met de ver eeniging iWSe herinnert zich niet de ampen tegen de „Trekvogels" (Ajax-comb.) en de .Spreeu wen" (AFC-oom-b), tijdens de Pinksterdagen van dat jaar gespeeld? Wat werd er niet ge noten, toen voor 1800 menschen een HFC-Ajax- comb. een zeer sterke Haarletm-comb. -bestreed. Dat was nog eens en match; hoewel de H-A.-C. met 41 verloor. (14 Juni). Ongetwijfeld deed de vereeniging toen reeds veel voor dé propaganda; dé -beoefening en de belangstelling voot het spel begon gaandeweg toe te nemen. Kortom, HFÖ werd popul&irl In den N. V. B. Nu de vereeniging zoo glansrijk het kam pioenschap van dén N.-H'. V. B. behaald' had, werden door het 'bestuur wederom pogingen in het werk gesteld om lid van dén N. V. B. te worden. Weliswaar gelukte dit, doch niet dan na veel strijd. Taylor moest er nog extra voor naar dén Haag, Ten Henokel ging op s-tap naar Enkhuizen en Hoorn om aldaar de plaatselijke vereenigingen te polsen, want er was gezegd; dat West-Frisia en Hollandia be zwaren hadden tegen toelating van HFC, van wege de verre reis. Nadat, dank zij de bemoeie nis dezer leden; deze bezwaren ondervangen waren, kon de heer Letschert, de voorzitter, in de aigem. verg., gehouden op 8 Oct. 1914, aan de leden mededeelen, dat het bestuur van den N. V. B. goedgunstig beschikt had, zoodat dus HFC 3e klasser wasl Een tijding, welke mot veel vreugde werd ontvangen door de aan wezigen. Het was' in deze zelfde vergadering, dat dé heer Chef Riemerts, zoo lezen we, „heeft gemeend! om bet bestuur, voornamelijk de hee ren -Letschret en Ten Herckel, te -bedanken voor de moeite en ijver welke zij in het werk gesteld hebben om de vereeniging toch nog in de 3e klasse te krijgen. En hij hoopt tevens, en met hem de dO-nateuTs en de honderden „HFC-toeschouwers", dat dit bestuur nog jaren lang mag aanblijven tot bloei van dé vereeniging." He eerste seizoen. Met het 'lidtoaatschap van den N-. 'V. B. moest tevens van naam veranderd worden, want een HöFC bestond' reeds. Mén veranderde dat toen in „Helder", en werd alzoo officieel ingeschreven. Maar bij1 den aanhang wou die naam er niet in. HFtO klonk beter en tot in 1919 bleef deze naam- dan ook populair. Van dat jaar af is „Héldér" meer in zwang geko men en thans weet men al niet beter. De eerste N. V. B.-competitiewedstrijd werd 18 October 1914 in Purmerend gespeeld' tegen Purmersteijn en' déor die HFC'ers met 4—1 ge wonnen. Dat was dus een mooie inzet. Zeker weten wij het niet, doch vermoedelijk wae dit het elftal, waarmede gespeeld werd". R. Riemerts C. Goes S. Meerburg H. Bak Ten Hefckel Ji Kikkert J. Dorlijn Ch. Taylor Kiljan P. Koorn J. Groote De le thuiswedstrijd, 25 October, werd tegen ZFC gespeeld en onverdiend met 10 verlo ren. Er werden in totaal 16 wedstrijden ge speeld, waarvan 5 overwinningen (1 reglemen taire) en 8 gelijke spelen, wat dus 18 ponton was, score 8189 on de 60 plaats. Hot dobuut was nog niet zoo kwaad. Ver melden wo nog dat dit eoizoon een Noodoon» petitie was. Er was toon gocn proinotio en goen degradatie, terwijl do -clubs ingedeeld waren naar hun geografische ligging. Zoo kwam het dat dé 2o klasser Alcmaria Vlctrix ook ln do ofdoollng F ingedeeld was. Doze club behaalde hot kampioenschap na zware ouncurrontio mot W'FC. 25 April 1915 «poolde HFC tegen WFC den loatsiton competitiewed strijd, welke prot 41 verloren werd'. Hot elf tal, dat toen eenige invallers telde, zog er ais volgt uit: Persoon Meerburg Roolvink Goes H. Bak Kikkert v. d!. Poll Taylor Grootte Feij' Dorlijn Zoo eindigde het le seizoen niet onbevre digd. HFC op het terrein Bolweg. Toen het 2e seizoen een aanvang had' geno men, had HFC inmiddels een nieuw torrein. Namelijk het tegenwoordigo. Rood» long had het bestuur daarover met Helder's Belang on derhandeld met het reeltuaat dat- men tenslotte huurder werd. SHBQ had dit veld een paar jaar in huur gehad, maar kon deze niet ver nieuwen en verkaste later naar het Tuindorp, waar thans HRC den scepter zwaait. Na een 'grondige restauratie word besloten heb terrein op (oostelijke wijze te openen. Er zou een propaganda-wodstrijd gespeeld worden tegen een sterke UVy-oombinatie. Schitte rend geslaagd ln dit pogen; wij ouderen kun nen ons dien zonnige 11 Gen Juni van liet jaar 1916 nog zeer goed herinneren. KFO, met Steur als middenvoor, speelde een praehtwed- strijd'. In reuzenoonditle waren de roodwitten en slechts met dé uiterste inspanning wisten de Utrechtenaren, die het internationale duo VosBuitenweg im h/un midden hadden, met 3—(2 te -winnen. De doelpunten, door Taylor en Steur gemaakt, waren werkelijk juweeltjes. Eu JOn Vos verklaarde dan ook, na afloop, dat het spel- vau HFO hem zeer verbaasd' had. Er was reuz^nbetangsteliing: circa l'-OOO givst- driftlgen waren getuige van een rnooien wed strijd; Een getal, wat tevoren op geen stukken na 'bereikt is geworden; er zouden nog 10 lange jaren moeten' verloopen alvorens de dub weer voor een dergelijk groot puiblik zou spe len. -Het elftal, wat deze mooie prestatie leverde, zag er als volgt uit: Persoon Meerburg Hedjting J. v. dl. Poll H. Bak Jl Kikkert Aardweg Taylor Steur Groote Dito Scheidsrechter was de heer A. Pelser. Een slecht seizoen. Het 2e seizoen i» bijzonder mager geweeet; HFO eindigde op de 3o plaats van ouder en wist zioh nog boven Hollandia en West-Frisia te plaatsen. Mén zag aanvankelijk het seizoen met veel' vertrouwen tegemoet; met 2 nieuwe spelers in de voorhoede docht men hot een heel stuk te brengen, n.1. Aardwég en Hans Steur (van WA), doch laatstgenoemde liet de boel leelijk ln den «teek. Een week voor de compe titie zou beginnen, bleek dat hij weer lid vaa zijn oud© club was geworden. Een jaar later deed hij dat nog eens, ondanks herhaalde plechtige verzekeringen. De le wedstrijd reeds bracht de roodwitte aanhang een ware des illusie, want met niet minder dan' 81-1 werd H. iu Worm-ervoer door 'WFC gekraakt. Het was een slecht jaar; KFFBS speelde dit seizoen voor het eerst in den N. V. B., zoodat de oude tegenstander® dus officieel ook tegenover el kaar kwamen. 10 Oct. '15 had' dé le ontmoeting! op het Bolweg-terrein plaats, welke door de green-witten verdiend imeb 31 gewonnen weid; doch HFO nam wraak op het Tuindorp»- terreia, want SHBS werd met 52 geklopt I Dat is trouwens ook de eenige mooie match van H. geweest in dat seizoen, hoewel de uit- overwinning op Hollandia ook vermeid dient te worden, die met 21 gewonnen werd. De Holdert-beker-wedstrijdem HFC schreef dit seizoen ook in voor dan Holdert-beker en hierin was het succes srroo- ter (AprilMei 1916). Men bracht het tot 6 ronden, wedke allen op eigen grond werden gespeeld. Eén match hieruit verdient speciale venmelding, en wel die van d© 4e ronde tegen RCH (30 April), welke met 48 gewonnen Werd. Met rust hadden de Haarlemmers een 31 voorsprong, doch daarna was H. gewoon weg niet te houden; het winnende punt, 5 min. voor het einde door Groote gemaakt, was een zeldzaam staaltje van begrijpen. Het elftal in deze imatch was: Persoon - v. Arnheui Zalm Bak Ti essen Kikkert Aardweg Roolvink Dito Groote porthals Het was een wedstrijd van de 'goede soort; 21 Méd werd' die 5e ronde tégen het Haagsche Quick gespeeld, toenmaals een zeer sterke le klasser (welke ook den Beker won). Em de 61 nederlaag tegen deze club wae dan ook heusch geen schande. Deze wedstrijden waren voor HFC een goede oefening geweest en de E. C. slaagde er ln bovenstaand elftal zoo te houden. Er wae 'bijzonder veel animo en voor het seizoen 1916—(17 schreef het bestuur 'met 5 elftallen in voor de ooimpetitiee van den N. V. B. en den N.1H. V. B. Wat dus wel een bewije was van geweldigen groei. Bijna kampioen. Het ie inderdaad een zeer eucoesvol seizoen geweest, waar de vereeniging nu nog met trots op kan terugzien. Het 'bestuur had het klaargespeeld Reynolds, den Ajax-trainer, voor 2 dagen per wek te engageeren en diens les sen zijn ongetwijfeld' van invloed geweest op het mooie succes. Het Bestuur bestond in die -periode uit de heeren Letsohert, voorz., Ch. Taylor, le en O. Goen, 2e secretaris; L. Schoonhoven le en H. Keijzer, 2e penningmeester; J; van de Poll en A. Broekhuizen, commissarissen. De Elftal commissie aldus: Pelser, Goes, v. d. Poll, Dorlijn en Doezie. Er heerschte een uitstekende geest ln het elftal en dé wedstrijden trokken, naar mate het succes steeg, steeds meer publiek. Dat er werkelijk een goede stemming heerschte, blijkt wel uit het verslag van den wedstrijd HFOHBS 20, gespeeld 12 November 1910 en voorkomende ln dé „Held. Crt", van W. v. C., den toenmaligen correspondent. Daarin lezen w© o.m. dit: ,Door dezen uitslag heeft HFO haar plaats aan 't hoofd herer afdeeling behouden. Met 13 punten ln 7 wedstrijden eu een deelgemiddélde van 16—3 kunnen de rood witten hoopvol dé komende wedstrijden tege moet zien. Voorzeker komt den spelers ©en woord van hulde toe voor den trouw, waar mee zij eiken Zondag op 't appèl zijn. Zelfs verlof laten zij er somtijds voor verloopen I Dat ls eerst ware clubliefde, die t werken van bestuur en elftalcommissie in niet geringe mate verlicht en veraangenaamt. Gaat zoo door, roodwitten, don zal misschien eindelijk

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1926 | | pagina 7