Moderne zeerooverjj.
Er wordt gezocht naar drie moderne zee-
roovers, die hun bedrijf uitoefenen ia de
kustwateren en die zich uitgeven voor man
nen van de kustwacht De Amerikaansche
autoriteiten hebben thans stappen' genomen
om deze lieden op te sporen. Het h eet dat de
drie bandieten! de uniform van de kust
wacht dragen. Zij gebruiken een motorboot
en klampen vissohersvaartuigen en pleizier-
jachten aan. Daar zoeken zij naar sterken
drank en vinden zij dien niet dan' roo-
ven zij geld en iijfaieradeik
Ontploffing.
Uit Barl wordt gemeld, dat Donderdag
avond te Caborne in een fabriek van ont
plofbare stoffen een ontploffing heeft
plaats gehad., waardoor 7 personen ge
dood en 8 ernstig gewond zijn.
Aardstorting bij Widsjoe (Korea).
Dertig personen bedolven.
Bij een aardstorting bij Widsjoe in het
Noorden van Korea zijn gisteren 80 men
schen bedolven.
Er zijn 9 lijken geborgen.
Do gezonken duikboot
In het droogdok.
De duikboot EL 29 is thans voldoende
leeggepompt om1 in 't doogdok te kunnen
worden gebracht, zoodat de lijken van.de
zes omgekomenen, van welke er vijf
Woensdag waren gevonden, zuilen kun
nen worden geborgen.
Gestolen meesterwerken.
Onlangs zijn bij den zoon vau £en
Spaanschen ex-ininister Urzaiz drie kost
bare klassieke schilderijen gestolen, een
Christus van Velasquez, een monnik van
Titiaan en een vrouweportret van Van
Dijck, die tezamen een waarde hebben
van 2 millioen peseta s.
Drie mijnwerkers gedood.
Op de mijn Moltke bij Gladbeck zijn
gisteren drie mijnwerkers, allen gehuwd
en vader, door neerstortend gesteente ge-
<jood.
De Bylvla Moshor.
Regeeringsstoombooten en vliegtuigen
zijn van Halifax vertrokken ter opsporing
van de equipage der Sylvia Mosher, welk
vaartuig vermoedelijk bij het eiland
Sable is vergaan. Men heeft wrakstuk
ken gevonden en vreest, dat de geheele
uit 26 man bestaande equipage is verdron
kene
Smokkelarij van Juweelen.
In den sneltrein Brussel Parijs heeft
de douane voor driehonderduizend frank
juweelen ontdekt, welke een Perzisch on
derdaad, Sied Elloptoza, op frauduleuze
wijze naar Frankrijk wilde overbrengen.
De Pers is gearresteerd en opgesloten; de
juweelen zijn in beslag genomen.
HISTORISCHE PROCESSEN.
Het geding tegen Nicolaas Fouquet,
Minister van Lodewljk XIV.
De familie Fouquet kwam uit Angers,
waar door haar reeds in het midden der
vijftiende eeuw een bescheiden koophan
del werd gedreven. De vader van Nicolaas
bezat het vertrouwen van Richelieu, "onder
wien hij een belangrijke rol speelde in de
reorganisatie van de marine. Maar Nico
laas scheen de aangewezene om het oor
spronkelijk uithangbord, het later devies
van het familiewapen: Quo non asquen-
dam? waartoe kan ik niet stijgen?
geheel in vervulling te brengen. Op acht
tienjarigen leeftijd is hij raadsheer in het
parlement van Metz; op 21-jarigen leeftijd
wordt hij aangesteld tot intendant bij het
leger, waar hij door zijn intelligentie de
opmerkzaamheid op zich vestigt. Op 35-
jarigen leeftijd, in 1650, dankt hij aan den
steun van Mazarin de functie van procu
reur-generaal in het parlement te Parijs.
Drie jaar later benoemt de Kardinaal, in
middels almachtig geworden, hem tot
super-intendant der Staatsfinanciën, een
functie, die hij aanvankelijk deelde met
Abel Servien, die de uitgaven, terwijl
Fouquet de ontvangsten beheerde! Intus-
schen, reeds toen liet de toestand der
Fransche schatkist alles te wenschon óver.
Mazarin, bekwaam politicus, had voor zijn
regime veel geld noodig, en hij waardeerde
het in Fouquet, dat deze hem het geld ter
beschikking stelde, zonder te vragen waar
het vandaan kwam. De belastingen waren
in dien tijd verpacht; welke willekeur bij
de inniihg werd begaan, kan elk geschie
denisboek van dien tijd ons vertellen.
Leeningen, gelijk er onder Lodewijk XIV
en zijn opvolgers zoovele werden geslo
ten, waren niet openbaar als tegenwoor
dig; zij werden meestal in haar geheel bij
den een of anderen bankier opgenomen en
Fouquet dankte het aan het fortuin van
zichzelf en zijn vrouw, dat hij menigmaal
als bankier voor den Koning en den Kar
dinaal kon optreden. Zoo begon de ver
warring van eigen- en staatskas, die uiter
aard niet ten nadeele van de eigen kas zal
zijn geweest.
Aan Mazarin's persoonlijken dienst was
- verbonden zijn Intendant, Colbert, de man,
die later zoo hoog zou stiigen. Dat Mazarin
zelf ook profijt van den heerschenden toe
stand wist te trekken, blijkt wel hieruit,
dat Colbert, die het weten kon, in 1668 des
Kardinaals particulier vermogen, bijeen
gebracht aan kunstschatten, op acht mil
lioen livres schatte, wat met een 40 mil
lioen francs gelijkstaat. Fouquet had het
voorbeeld van den meester voor oogen, en
hij was noch deugdzaam noch intègre. llij
nam wat de gelegenheid hem bood. Het
was hem blijkbaar niet onbekend, dat Col
bert hem gadesloeg, jaloersch, wantrou
wend. Dezen was het, gezien het samen
weefsel der knoeierijen, niet moeilijk aan
den Kardinaal de bewijzen ervan voor te
leggen. Colbert probeerde het en zond
Duo-girls verbaden.
De verordening, waarbij het verboden
wordt op een motorrijwiel meer dan één
persoon te vervoeren is gisteren te Black-
pool in werking getreden. Den eersten
dag werden 43 personen bekeurd, die al
len op één na een lid van de schoone
sekse op de duo-zitting uneevoerdon.
Botsing van tram en bua
Te Londen zijn een tram en een bus,
beide vol passagiers, met elkaar in bot
sing gekomen. De bus werd totaal ver
nield, Twintig menschen liepen verwon
dingen op, van wie zes ernstig.
Een Bchlpbroukellngetje van den grooten
oorlog.
Bij de overijlde vlucht der bevolking van
Noord-Frankrijk voor de aanrukkende JJult-
ache troepen werden1 duizenden kinderen per
speciale treinen naar bet Zuiden in veiligheid
gebracht. Na aankomst te bestemder plaatse
werden omtrent de viuchtelingetjes zooveel
mogelijk gegevens ingewonnen, opdat zij na
den oorlog of eerder weder ter beschikking
hunner ouders konden worden' gesteld'.
Bij het transport, dat in Juni 1911? Ohauny
verliet, bevond zich ook een knaapje van
vier jaar, diat aan gezicht eni handen' zwaar
gewond was, doordat een Dultsch vliegtuig
op den vertrekkend en trein een bom had ge
worpen, waardoor vele kinderen warden ge
dood en 150 gewond. Het knaapje was blijk
baar zóó overstuur van het gebeurde, dat bij
als eanige inlichting slechts zijn naam kon
noemen, René Bourée. Ten slotte werd de
dreumes toen opgenomen in het „Secours de
Guerre" te Parijs, dat geleld werd door
rechter Paltier.
Met zijn groote zwarte kijkers, keek da
kleine René den heer Peitier aan, die pro
beerde iets meer te weten te komen over de
geboorteplaats en de ouders van den kleinen
man, doch alles vergeefs.
René werd- met 260 lotgencoten aan de
.zorgen van Madame Peitier toevertrouwd,
totdat de ouders zouden komen opdagen.
Langzaam verminderde het aantal pleegkin
deren, doordat men er in geslaagd1 was de
ouders op te sporen en ten slotte bleef alleen
René over. Niemand vroeg naar hem.
De brave familie Peitier besloot daarom
zalf het kind verder te verzorgen, doch toen
de schoolplichtige leeftijd naderde, begon
nen de moeilijkhedlen, René .had geen ge
boortebewijs, het hoofd van de school moest
eerst toestemming van boogerhanid vragen
voor de toelating van het kind De spaarbank
weigerde een boekje op naam af te geven,
elke officieele handeling was onmogelijk door
het ontbreken der papieren en de wet voor
ziet niet in een dergelijk gevaL Te langen
leste werd de uitweg-gevomien, dat René als
gevonden -kind zou worden aangenomen on
de heer Peitier hem zou adopteeren.
Nog een laatste poging wil de pleegvader
nu doen, om de ouders, die misschien hun
kind dbod wanen, terug te vinden. Hij hejft
de hulp van de „Matin" ingeroepen, die met
Mazarin in September 1669, toen deze in
St. Jean de Luz vertoefde, een uitvoerig
rapport. Maar Fouquet was gewaarschuwd,
en Colbert had vergeten, dat de super
intendant der financiën ook directeur van
de posterijen was. Het rapport werd on
derschept, door Fouquet's handlangers
overgeschreven on toen weder verzegeld.
Den volgenden dag kwam Fouquet zelf
te St. Jean de Luz en men kan zijn glim
lach begrijpen, toon hij den Kardinaal -bij
zijn binnentreden haastig onder andere
papieren zag wegschuiven een rapport in
folio formaat van Colbert's hand! Fouquet,
aldus gewaarschuwd, kon het gemakkelijk
van Colbert winnen; de Kardinaal kon hem
niet missen, en zijn verdediging behoefde
slechts kort en krachtig te zijn. Intusschen
beging Fouquet de onvoorzichtigheid die
verdediging op schrift achter te laten; in
een zijner particuliere archieven te bergen;
zij zou hem later noodlottig worden.
Zoolang Mazarin leefde was Fouquet
veilig en beschermd. Maar op zijn sterfbed
liet Mazarin den jorigen Koning Lodewijk
XIV komen; vertelde hem alles wat hy
van Fouquet wist. waarschuwde hem te
gen dezen en beval daartegenover Colbert
in zijn bijzondere aandacht aan. Tegelijk
prentte hij hem voorzichtigheid in; Fou
quet vormde wat wij thans niet goed meer
begrijpen kunnen: een macht in den Staat.
De tijd van de Fronde was nog niet zoo
lang geleden; men diende voorzichtig te
zijp. Fouquet werd door den Koning met
vertrouwelijke opdrachten belast, naar
Polen, naar Holland, naar Engeland, en
hij kwoet zich goed van deze taak. Toch
gevoelde hij het gevaar en dit bracht hem
tot bekentenissen aan Lodewijk XIV, die
zijn redding- zou zijn geweest, indien hij
de belofte, toen op zich genomen, had ge
houden. Maar hij deed het niet; het wan
beheer ging voort, en Colbert schonk den
Koning daarvan de overtuigende bewijzen.
Bijna eiken dag legde Fouquet den staat
van ontvangsten en uitgaven over, en
Colbert reconstrueerde dezen nog den
zelfden nacht, en toonde den Koning de
„vergissingen", die waren begaan. Er was
materiaal genoeg tegen Fouquet, maar
men moest voorzichtig zijn. Hij was pro
cureur-generaal van het Perijsche parle
ment; hij bezat een soort onschendbaar
heid; slechts dit parlement kon hem vér-
oordeelen. Dat zou nooit geschieden, want
Fouquet's Invloed reikte ver; zijn vrien
den waren velel
Dies zon men op een list. Hooger dan
de functie van procureur-generaal was die
van kanselier. Het gerucht werd verspreid,
dat de fungeerende kanselier zou aftreden
en dat het lii 's Konings bedoeling lag om
iouquet In zijn plaats te benoemen. Deze
liep er ln, bedankte als procureur-generaal
en was niet meer onschendbaar. Toen
waagde men den slag. Lodewijk XIV had
het reeds vroeger willen doen; op den dag
zeiven, dat Fouquet in het door hem schit
terend ingerichte kasteel van Vaux een
feest gaf, nog wel ter eere van den Ko
ning. Lafontaine, die een der door Fouquet
beschermden was, heeft er ons van ver
haald; het was een pracht, die ons thnn?
een foto den gewensehten oproep ver
spreidt.
Een mededinger voor Yoghurt.
B. Acidophilus.
Het ls al heel wat jaren geleden, dat
Metehnikoff meende, de oorzuuk van de
aunwezigheid van vele oude menschen in
den Balkan te hebben gevonden In het
gebruik van zure melk, die daar veel
wordt gedronken. Metehnikoff isoleerde
en beschreef eep bacillus-bulgaricus, die
in de melk gebracht, deze deed stollen
en zuur worden.
Dergelijke melk kunstmatige „Yog
hurt" zou bijzondere goede eigen
schappen aan het organisme verleenen
van hen, die haar geregeld gebruikton.
De theorie van Metehnikoff was, dat
de flora van den darm zou veranderd
worden door de yoghurtbacillen en de
eiwitaftrekkende bacillen, die bij vleesch-
eters aanwezig zijn in den darm, vervan
gen zouden worden door bacillen, die
meer op de vergisting van koolhydraten
zouden zijn ingesteld.
De theorie bleek eenvoudiger dan de
praktijk en bij nauwkeurig onderzoek
bleek er weinig van dat de bac. bulgari-
cus werkelijk darmbewoner wordt als men
Yoghurt gebruikt.
De Amerikanen hebben nu naar een
anderen bacil gezocht, die beter de rol
kan vervullen, die Metehnikoff had toe-
gedacht aan den bacillus bulgaricus en
zij meenen die gevonden te hebben in
den zoogenaamden bacillus acidopliilus,
die eveneens de melk zuur maakt en doet
stollen. Sindsdien wordt er in Amerika
een uitgebreide reclame gemaakt voor
bacill. acidopbilusmelk en bac. acldophi-
lus-preparaten. Men heeft deze een semi-
offlcieel tintje gegeven door ze op te
nemen in de „New and Nonofflcial Re
medies" van 1923 van de „Council on
Pharmacy and Chemistry" der Vereenig-
de Staten.
Deze „Council" heeft nu andere be
richten ingewonnen over deze quaestie
en in het „Journal of the Am. Med. Ass."
haar rapport gepubliceerd. Daaruit blijkt,
dat de droge preparaten van den bacill.
acidophilus waardeloos zijn en dat alleen
ais men bouillon- of melkculturen, ir
verschen staat nuttigt, er waarborgen
zijn, dat men bet goede aantal bacillen
naar binnen krijgt.
Of dan de flora van den darm inder
daad veranderd wordt, hangt nog af van
het verdere dieet.
Het beste is het de gewone karnemelk
te maken met den bacillus acidophilus;
een dergelijk preparaat smaakt even goed
als karnemelk ert is zeker het goedkoop
ste en aangenaamste in gebruik.
Misschien is zoo'n preparaat iets voor
onze melkinrichtingen," die nu reeds Yog
hurt maken?
sprookjesachtig in de ooren klinkt. In de
tuineü van dat kasteel van Vaux is Le
Nótre zijn groote loopbaan begonnen. De
Koningin-Moeder Anna van Oostenrijk
heeft her weinig delicate van zulk een
handelwijze gevoeld en er Lodewijk XIV
van teruggehouden. Maar korten tijd
daarna, toen het hof te Nantes zou zetelen,
werd van de omgeving gebruik gemaakt
om daar Fouquet te arresteeren. Het ge
beurde bijna zonder opzien; alles was goed
voorbereid; Fouquet werd door den Ko
ning in zijn kabinet teruggehouden, en
d'Artagnan van de musketiers zou het
de held van Dumas geweest zijn? voer
de de arrestatie uit. Hij werd over Angers
naar Parijs gebracht en diezelfde bevol
king, die hem den vorigen dag nog had
toegejuicht, eerbetoon bewezen, kon nu
niet genoeg op hem spuwen, in den let
terlijken en figuurlijken zin.
Nicolaas Fouquet had, wat men noemt
een slechte pers. Op hetzelfde oOgenblik,
dat men hem arresteerde, had men zijn
verschillende verblijven verzegeld en zijn
papieren in beslag gepomen. Men had er
compromitteerende dingen van allerlei
aard gevonden. De verdediging, door hem
opgesteld tegen het rapport van Colbert,
ditmaal 'ontdekt, zou hem vernietigen;
men zag er een soort aanslag op de veilig
heid van den Staat in, en na zijn val wa
ren zijn vijanden talrijk genoeg om hem
van alles toe te dichten. Maar men vond
ook een kist met liefdesbrieven, want
Fouquet was de man der galante avon
turen. Op zichzelf beteekende dat in het
Frankrijk van die dagen niets, maar hij
had de onkieschheid gehad er brieven
tusschen te doen van een vrouw als Mad.
de Sévigné, van wie bleek, dat zij hem
slechts een hartelijke vriendschap toe
droeg. Bovendien werden Fouquet's ge
heime aanteekeningen gevonden over de
personen, wier diensten hij door mooie
baantjes had gekocht en gewonnen; veelal
waren zijn aanteekeningen meer scherp
zinnig dan vleiend; deze aanteekeningen,
gaarne en in ruimen kring gepubliceerd,
bezorgden hem nieuwe vijanden. Totdat
plotseling de stemming zich scheen te
keer en; zijn secretaris, de dichter Pélisson,
liet vanuit Bastille, waar hij gevangen
wés gezet, dichterlijke smartkreten _te zij
nen gunste hooren; Lafontaine vergat niet
wat hij hem verschuldigd was. En aan het
hoofd van de afzonderlijke Kamer, inge
steld om hem te berechten en op wensch
des Konings tè vonnissen, stond' een on
kreukbaar magistraat, de moedige presi
dent Lamoignon, die te veel magistraat
was om zich eenigen dwang te doen op
leggen. Het baatte hem weinig, want kor
ten tijd daarna werd hij vervangen!
Miissohien zou Nicolaas Fouquet nu ver
geten zijn, vergeten als een der velen, die
in die dagen hun hoog ambt misbruikten
voor knoeierijen en wat niet al, ware niet
een zoo eigenaardig proces tegen hem
gevoerd. Men strekte de ondervraging,
waaraan hij werd onderworpen, zeer ver
uit, tot in de kleinste zijner particuliere
omstandigheden. Vergeefs vroeg hij aan
vankelijk t— toekent het niet den geest
radio-rubriek.
Het rapport van de Staatscommissie voor
dén radio-omroep.
Ruim 9 maanden yia het instellen van
de staatscommissie voor den Nederland-
schen Radio-Omroep is het betreffende
rapport gereed gekomen.
In de commissie werden benoemd ver
tegenwoordigers van de bestaande om-
roepvereenigingen en den voorzitter van
de Ned. Ver. voor Radiotelegrafle. Hier
nevens werd een 'technische commissie
ingesteld, bestaande uit radiotechnici en
den heer W. Vogt, omroeper-secretaris
van den Hilversumschen Draadloozen
Omroep. Verkort komt het rapport op 't
volgende neer.
De Radio-Omroep wordt ondergebracht
in een N.V. onder staatstoezicht, waarvan
het kapitaal, groot f 2500.verdeeld
wordt in 100 aandeelen van f 25.De
aandeelen zullen opgenomen worden door
de vijf bestaande omroepvereenigingen
en de Ned. Ver* V. Radiotelegr. De Ohr.
en R.Kath. radiover. krijgen ieder 26
aandeelen, de V. A. R. A. 20, de H. D. O.
13, de Vr(jz. Prot. ver. 12 en de Ned. Ver.
v. Radiotelegr. 5 aandeelen. De N. V.
Nederlandsche Radio-Qmroep zal 2 zen
ders ter beschikking krijgen, om'tegelij
kertijd verschillende programma's uit te
zenden.
Voorgesteld wordt vérder een „retri
butie" (bqlastingl) te heffen van f 6.
per haft jaar van iedeit ontvangtoestel.
Hieruit zullen de onkosten der N.V. be
streden worden. Het toezicht op den ge-
heelen Radio-Omroep wordt opgedragen
aan een „Permanenten Regeeringsraad
voor radioverkeer". Tot zoover het rap
port der Staatscommissie.
Er valt nog wel 't een en ander op te
zeggen. In de eerste plaats het kapitaal
der N.V. Men zal met f 2600.niet ver
komen. Hiervan moeten twee krachtige
omroepstations gebouwd worden, welke
in het geheele land op kristal goed hoor
baar zijn. Het kapitaal is nauwelijks vol
doende om de benoodigde microfoons met
versterkers aan te schaffen, laat staan
voor 2 complete zenders met studio's,
gebouwen, antennemasten etc. Indien het
de bedoeling js dat het kapitaal gevormd
wordt uit de radio-belasting-opbrengst,
zal er het eerste jaar niet veel overblij
ven voor het bekostigen van de program
ma's. Deze regeling zou ook wel zeer
eigenaardig zijn.
Het doet vreemd aan onder de aandeel
houders de Ned. Ver. v. Radiotelegr. te
bemerken (5 aandeelen). Waarom zit déze
zuivere radio-amateursver. in den Ned.
Radio-Omroep tusschen de religieuse en
politieke groepen Zü vertegenwoordigt
toch geen partij of richting. Verder is
de H. D. O. wel wat schraal bedeeld met
13 aandeelen. Men dient niet te vergeten
dat de H. D. O. den grondslag heeft ge
legd voor den straks officieel geworden
der tijden? om ©en advocaat; men wei
gerde hem rechtelijken bijstand. Maar on
danks de in beslag genomen papieren viel
er weinig tegen hein in te brengen. Zijn
financiën en die van den Staat waren dus
danig dooreengeloopen en verward, dat
wel viel te vermoeden, maar niet vast te
stellen, dat hij van deze verwarring had
geprofiteerd. Toen men heon onderhield
over de pensioénen, door ljem toegekend
op allerlei onwettige en willekeurige gron
den, dreigde hij met de nagedachtenis van
Mazarin, die men zou onteeren. Maar, zoo
vroeg hem naievelijk een der ondervra
gers, hebt gij dan geen bewijzen betref
fende deze pensioenen? Mazarin, zoo was
Fouquet wel zoo goed te antwoorden, gaf
nooit orders en nog minder requ's Voor
zulk soort zaken! Zoo ging de zaak voort,
totdat het den Koning, die brandde van
ongeduld, begon te vervelen, en men Fou
quet plotseling, roekeloos, zijn vroeger
op schrift gestelde verdediging voor
oogen bracht; een verdediging, waarvan
hij zich het 'bestaan nauwelijks meer her
innerde! Buiten de gevangenis was men
wonderwel op do hoogte van den gang
van zaken en wel verre van hem te scha
den, droeg de langzaamheid der justitie
ertoe hij om hem iets van zijn vroegere
populariteit te doen herwinnen. Toen La
moignon eenmaal was weggegaan, scheen
het sneller te zullen gaan, maar het ging
ook bedenkelijker. Telkenmale kon Fou
quet, van wien men vergeten aoheen, dat
hij jaren achtereen procureur-genera al by
het parlement van Parijs was geweest,
kleipe fonmeele fouten ontdekken, maar
fouten, die het om der wille van het recht
noodzakelijk maakten, dat men alles en
alles weer overdeed. Eindelijk, na maan
den ondervragen, kon men tot het verifl-
eëren der antwoorden overgaan door het
hooren van de getuigen; de confrontatie
met die getuigen duurdp meer dan twee
fnaanden. Toen kreeg Fouquet ook zijn
advocaten; het waren waarlijk niet de
eerste de beste; het waren de meest be
roemde van Parija, die voelden bier eer
te kunnen behalen. Op hun raad trachtte
Fouquet 'bijna geheel de over hem gestol
de reohtersohare te wraken, wat hem na
tuurlijk mislukte, maar hem opnieuw tiid
deed winnen.
En hoe voerde Fouquet zijn verdedi-
g T?\.7.e v6r' n den aanvang was hit ver
rast; hij' had na zoo langen tijd van ver
trouwen de arrestatie niet meer verwacht.
De koninkUjke ongenade trof hem te plot
seling! Maar spoedig herstelde hy zloh;
zijn vernuft en Intelligentie lieten hectl
niet in den steek. Als de kanselier Segui-
er nog altijd verbolgen, dat hy dezen had
de vraag stelt hoe
hij had gedacht zyn plan van verdediging
ten uitvoer te brengen en hein beschul
digt van een misdaad tegen den Staat,
vraagt hy dezen Ironisch of hy wel weet,
wat een misdaad tegen den Staat is! En
als Seguder min of meer verbaasd kijkt,
gaat hy voort: bekennen, dat zyn zelf-
verdediging een soort buitensporigheid
inhield, maar geen staatsmisdaad. Een
Omroep Het ware meer logisch geweest
den H. D. O. geen aandeelen in den z.g.
religieus-polltieken Omroep te geven'
doch de 2e zender, waarvan ln het rap
port sprake is, aan hem over te dragen.
Ongetwyfeld zou de II. D. O.-organi-
satie, die thans voorbeeldig werkt, de
zeud-uren kunnen bezetten. Dit zou voor
den H. D. O. de ruimschoots verdiende
belooning voor zijn pionierswerk zijn ge
weest en een eenvoudige oplossing &n
't omroepvraagstuk.
Op de luisterbolasting, in het rapport
„retributie" genoemd, is ook wel wat
uan te merken. Voor velen zal een „re
tributie" van f 10.— por jaar veel te
zwator zyn. Hoeveel kristal-ontvangers
zijn er niet in gebruik zeker duizenden.
Zoo'n installatie kost compleot c.a. f 8.—
en kan slechts dienen voor één telefoon.
De luisteraar met een luidspreker-toestel
kan 't geheele huis van radio voorzien.
Hoe dikwyis komt het niet voor dat op
het toestel van de le etage, zoowel in het
huis als 2 en 3 hoog, een luidspreker ls
aangesloten. Ook in dit geval bedraagt
de „retributie" f 10.— per jaar. Hierin
schuilt een onbillijkheid.
De oplossing van het omroepvraagstuk
hier is niet zoo eenvoudig als in het bui
tenland, omdat iedere stap in die richting
de goedkeuring moet wegdragen van vijf
verschillende groepen, die ieder hun deel
in den Omroep opeischen. Het is daarom
al een zeer te waardeeren prestatie van
de omroep-commissie dat zooveel partijen
het met elkaar eens zijn geworden. Het
rapport is. er, nu de Omroep nog, of
weer een nieuwe commissie.
Melkbeslult (Warenwet).
De melk, die de melkveehouder ver
koopt, aflevert of ten verkoop of ter af
levering in voorraad heeft, moet voldoen
aan de volgende eischen: zij moet gewon
nen zijn van melkvee, waarvan tijdens
het melken de uiers en naaste omgeving
daarvan niet verontreinigd zyn; op zin
delijke wijze gemolken, bewaard en be
handeld worden; omiddóllijk na het mel
ken doelmatig gefiltreerd zyn; onmiddel
lijk na het melken uit den stal verwij
derd zy en in een stahkvrije omgeving
bewaard zyn.
Gezondheidsraad.
TELEGRAFISCH WEERBERICHT
naar waarnemingen verricht ln den
morgen van 14 Aug.
Medegedeeld door het Kon. Nederlandsch
Meteorologisch Ipstituut te De Bilt.
Hoogste stand 763.7, te Miinchen.
Laagste stand 746.1, te Lerwidk.
Yerwachting:
'Matige, tijdeiyke toenemende ZAV. tot W.
wind, zwaar bewolklf tot betrokken, waar
schijnlijk nog regenbuien, mogelijk onweer,
weLmte veranderin" in temneratuur.
staatsmisdaad, zoo zet hy uiteen, wordt
dan begaan, wanneer men het vertrouwen
van den vorst geniet en zich eensklaps
aan de zijde zyner vyanden stelt en dan
een brug door zijn schoonzoon doet over
geven aan een vyandeiyk leger, opdat dit
het land kan binnenkomen. De Fronde
was, gelijk gezegd, nog niet lang geleden
bezworen en het was de schoonzoon van
Seguier zelf, de hertog van Sully, die met
medeweten van zyn schoonvader wie brug
van Mantes aan de Spanjaarden had over
geleverd. Seuier, getroffen door dezen
bliksemstraal uit den helderen hennel, had
geen antwoord; zijn koelbloedigheid ging
verloren en onder de nauwelflks verholen
lachjes der omstanders moest hy de zit
ting sluiten. Dienzelfden avond zong men
in de Parysche straten ter eere van
Fouquet!
De Koning wenschte, dat Fouquet ter
dood veroordeeld zou worden Maar, al
had hy Lamoignon laten verwyderen, an
dere magistraten van hooge portuur na
men dienst plaats in. Zoo de rapporteur
d'Ormesson, die in een conclusie, welker
voordracht drie dagen duurde, tot de straf
•van verbanning kwam. Na hem spraken
er vyf ten gunste van het doodvonnis;
men waande Fouquet reeds verloren, maar
toen sloeg de schaal am. Met een voldoen
de meerderheid werd de verbanning uit
gesproken, maar de Koning, woedend, dat
het speciaal ingestelde hof Fouquet aldus
goedertierend behandelde, veranderde de
ze straf ln leveqglange gevangenisstraf.
Naar de zeden van dien tijd was dat geen
verzwaring en er was wellicht een staats
belang bjj betrokken, dat Fouquet, die
veel van het lnneriyk van Frankryk wist,
niet in de gelegenheid werd gesteld om
zyn geheimen in het buitenland te ver-
koopen. Zoo word hy ln de versterkte ves
ting Pignerol ondergebracht, en daar
heeft hy jaren achtereen gezeten. Hy is er
hard, noodeloos hard, kan men gerust zeg
gen, behandeld, totdat hy ln 1680 stierf.
Zeker, Fouquet was een schurk; hy be
stal den Staat en des Konings onderdanen
ten bate van zichzelf. Maar deed Mazarin
anders; kon de Koning een anderen be
heerder der financiën verwachten ln de
omgeving, die hy zelf schiep? Colbert trad
°P KeUlke willekeurige wijze tegenover de
pachters op; allnen de winsten, die hij ver
wierf, besteedde hy niet voor zichzelf,
doch voor den Koning, wiens goede luim
hy van onveranderde beteekenls voor
den Staat rekende. Lodewijk XIV heeft
Fou^U€t Retoond in alle-
d V,1n z#n karakter; weinig
Zt Ve^eten wy ook
Ptei'nrtf V 0e, dat p<yu(iu«t zloh toe-
2™de' wel nuttige uitkomsten heeft
i'JfÜ er voor de kunst van die da-
J!?m ®n Fouquet heeft m*n was
ZnL lgenel«d h6t vergeten
ontn.Vf ai0110 J1 aan de vergetelheid
ST?' ,.A1 Zouden allf*n maar aan
oZJh Laf°ntalne de rustige
rm]uynkm> dlehemin
staat stelde rijn juweeltjes voort te bren-
Sdan reedf «rnden wy hein erkente-
Ujkhald verontschuldigd zijn!
