VERDWENEN DOCUMENTEN
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Eerste Blad.
BUITENLAND
Nr. 6233
DINSDAG !4 SEPTEMBER 1926
64ste JAARGANG
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag, en Zaterdagmiddag
Redacteur-Uitgever: O. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 50 en 412
z'i» die zich van
heden af voor min
stens 3 maanden op dit blad
abonneeren, ontvangen het tot
1 October GRATIS.
DE ZEVENDE ALGEMEENE VERGA
DERING VAN DEN VOLKENBOND
TE GENEVE.
Men kan zeggen, dat de Assemblée van
den Volkenbond uit een drietal' elemen
ten van wel zeer onderscheiden aard' is
samengesteld. Allereerst bet bureau van
de vergadering. Het bestaat uit een pre
sident, die door haar zelf gekozen wordt;
wiens aanwijzing geheel vrij is, maar
waaromtrent, gelijk gebruikelijk en ge-
wenscht, tevoren onderling overleg wordt
gepleegd. Daarnevens uit een zestal vloe
presidenten, als zoodanig door de verga
dering gekozen, eü voorts uit de presi
denten der zes oommissiën, waarin zij
zich den eersten dag van haar bijeenko
men reeds splitst teneinde de resoluties
voor de voltallige bijeenkomst voor te
bereiden. In den regel wordt dan nog de
voorzitter van de zoo belangrijke oom
missie voor de dagorder, aan het bu
reau toegevoegd. Gedurende de Assem
blée komt zoo nu en dan het bureau sa
men; de beslissingen, die bet heeft te ne
men, zijn in den regel van formeelen
aard. Zij worden voorbereid door den se
cretaris-generaal, Sir Eric Drummond,
een typisch Engelsche persoonlijkheid.
Geen man om op den voorgrond te tre
den, gelijk Albert Thomas met zijn ge
weldig redenaarstalent het in de jaarlijk-
sche Arbeldsconferentie doet, maar een
harde werker, een, wien men het, met zijn
bijkans onverschillig gezicht, niet zou
aanzien, dat geheel het raderwerk om
hem draait. Rustig, bijna onbewogen, zit
hij daar naast den Voorzitter in het groo-
te gestoelte, wisselt handdrukken, maakt
praatjes, schijnt nimmer verstoord of bij
zonder belangstellend, maar is daar, waar
zijn aanwezigheid, zijn aandacht vereisoht
wordt
Beneden in de zaal zijn er de gedele
geerden. Formeel zijn zij te onderschei
den in gedelegeerden en plaatsvervan
gende gedelegeerden. Het Pact toch van
den Volkenbond schrijft voor, dat ieder
land slechts door drie gedelegeerden kan
zijn vertegenwoordigd; het meerendeel
der landen hebben daarnevens een gelijk
aantal plaatsvervangende gedelegeerden,
die volkomen gelijkwaardig zijn aan de
andere, met deze op de banken der gede
legeerden zitting nemen, en in de ver
schillende ooonmissiën hun respectieve
landen vertegenwoordigen. Maar niette
min, er is verschil tusschen gedelegeer
den en gedelegeerden. Er zijn er bij, van
groote bekwaamheid ongetwijfeld, wier
naam aan de vergadering niets zegt; er
zijn er bij, die zich reeds spoedig na hun
verschijning in deze internationale sa
menleving bekendheid hebben verwor
ven. Dat is al .dadelijk het geval met de
achtereenvolgende presidenten dezer As-
semblées: den Belg Hymans, den Neder
lander van Karnebeek, den Chileen Edr
wards, den Cubaan de la Torriente, den
Zwitser Motta, en den Canadees Dandu-
rand. Maar dat is in niet mindere mate
het geval met persoonlijkheden van ver
schillende nationaliteit, die hetzij als
voorzitter eener oommissie, hetzij als rap
porteur, hetzij als spreker op den voor
grond zijn getreden; persoonlijkheden,
om wie een deel van den arbeid dezer
Assemblée draait. De Tsjecho-Slowaak-
sche minister Benesj is een der zoodani-
gen; lord' Robert Oecil, thans Viscount of
Chelwood, een andere; Prof. van Eysinga
vervult een zoodanige rol; de Noor Lan
ge, secretaris-generaal van de Interparle
mentaire Unie, eveneena Naast hen allen
stond, tot in de vijfde vergadering, de
sympathieke Zweed Branting; de man,
die reeds onmiddellijk in de eerste ver
gadering opkwam tegen het voorstel om
als voorzitter der vergadering den fun-
geerenden voorzitter van den Raad te
kiezen. Niet omdat hii tegen Hymans, die
in deze kwaliteit de vergadering opende,
bezwaren had, maar wel, omdat hij de
vrije keuze der vergadering ook formeel
wilde vastleggen. Zoo is elk jaar ge
schied; het lid van den Raad, dat het
voorzitterschap waarneemt, opent de ver
gadering met een rede, die tevens een
overzicht van den Volkenbondsarbeid in
het afgeloopen jaar bevat; eerst daarna
beeft de verkiezing van den werkelijken
voorzitter der vergadering plaats, die zijn
oratorisch meesterstuk aan het einde, in
de sluitingsrede, waarin hij den arbeid
der vergadering resumeert, levert. Daar
is tusschen al deze gedelegeerden een
voortdurend overleg; daar is een regel
matig® uitwisseling van gedachten met
de technische gedelegeerden en de secre
tarissen der delegaties, die onmiddellijk
achter hun banken plaats nemen, voor
zoover zij niet in de nauwe zijpaden zit
ten. Bepaalde zich het publiek In de on
middellijke omgeving dér gedelegeerden
maar daartoe, maar op deze zelfde plaat
sen worden familieleden, politieke vrien-
Ingezonden Mededeellng.
SRDOGH-
FEUILLETON.
Uit het Engelsch van
GARDNER HUNTTNG.
Mrs. Griggs, de huishoudster, was in de
kamer bezig. Aan het voeteneinde van het
bed stond de oude John.
„Zoo, kom je weer bij, jonge man?" wa
ren de eerste woorden van den dokter.
„Bon ik flauw gevallen?" vroeg ik.
„Het was bijna veel erger geweest dan
dat," zei hij ernstig. „Je ibent opmerkelijk
sterk."
„Ja," ze 1 ik. „Wat is er geibeurd?"
,J)e sohouderwond is niet ernstig. De
kogel in je zijde heeft een diep gat ge
maakt. Ik weet nog niet hoeveel last die
ons nog zal veroorzaken."
„Niet veel," antwoordde lk hem. ,J>aar-
voor deed hij niet genoeg pijn."
Hij1 glimlachte.
Jelui kerels van het reuzentype weten
niet wanneer jelui gewond zljt."
Maar lk wist het weL
„En Miss Fhilbric?" vroeg lk.
„Zij is niet' gewond. Het was uw bloed
bijna je hartebloed jonge vriend dat
op haar was neergedruppeld. Maar zeg
eens, hoe konden ze Je zoo laag in je zij
raken over het achtergedeelte van den
wagen heen?" vroeg JiiJ mij met een
vreemden blik in zijn oogem
Jjk stond," zei ik.
den van de gedelegeerden geïntrodu
ceerd, die ongetwijfeld belangstelling
voor den loop der Assemblée hebben,
maar haar toch min of meer als een kijk
spel beschouwen. Waarnaar zij zoolang
kijken als het hun lust. Vandaar onrust,
rumoer, beweging, die zelfs door den
besten president niet kan beteugeld wor
den I
En als derde element is er het publiek
op de twee groote galerijen van de Salie
de la Réformation, waarin de Assemblée
plaats beeft. Dat publiek is professioneel
of amateur. Het professioneels, is de pers
aller landen, welke op de eerste galerij
een goede zitplaats heeft; wie verneemt,
dat deze allen pers zijn, wordt recht go-
troffen door de belangstelling, die er,
blijkt voor den arbeid van den Volken- j
bond te bestaan. Op het midden der eer
ste galerij wordèn dikwijls plaatsen open
gehouden voor zgn. distlnguished foreig-
ners; die in een gewoon parlement in de
loge van den voorzitter die er hier niet j
is zouden plaats nemen. Dan zijn er de1
stille werkers voor den vrede, bestuurs
leden en vertegenwoordigers van - Vol
kenbondsorganisaties uit de verschillen
de landen, onder wie er zijn, die reeds
jaren achtereen voor hun ideaal gestre
den hebben; die het deden ook, toen er
geen eer en roem mede te behalen viel,
en die men, voor een deel althans, gaarne
in de zaal, onder de werkelijke gedele
geerden zou willen zien zitting nemen.
En daarnevens komen er eiken dag be
langstellenden, maar ook toeristen, die,
sedert Baedeker hun heeft aangeraden
hier een kijkje te nemen, slechts zelden
ontbreken als ze althans erin slagen
kaarten te krijgen. Want, het blijkt meer
dan eens hoe moeilijk het ls om zich, zij
het slechts voor een enkelen dag, zulk een
kaart te veroveren. De Volkenbond ls
slecht behuisd1; wie het nog niet wist, ga
eens naar den ingang voor de gedelegeer
den kijken. Tegen de Salie de la Réfor-
maion is gebouwd het Hotel Victoria;
men heeft, sedert de Volkenbond jaarlijks
bijeenkomt, de muren, die belde gebou
wen scheidden, doorgeslagen. Gedele
geerden, secretariaat en pers treden door
het Hotel Victoria binnen; hebben kans,
zoo zij niet den weg bennen, er te ver-
dwalen; hebben moeite om door een zgn.
Salie dés pas perdus waar men overi
gens nauwelks loopen kan in de zit
tingszaal te komen. Daar is bet een echt
democratisch dooreen gewarrel; daar
wachten de journalisten op de bekende
persoonlijkheden; daar worden politieke
en meer frivole gesprekken 'gevoerd';
daar dringt, aan het einde van de zitting,
de eenvoudige journalist naast dén meest
beroemden Btaatsman van Europa naar
buiten! Dat zal ongetwijfeld anders wor
den, als er een nieuw gebouw is gezet,
maar daartegenover moet men bedenken,
dat alle de jaren door de belangstelling
groeiende zal zijn.
Het publiek op de tribunes, wij zeiden
het reeds, kan teekenen van goedkeuring
geven. Of het ook veroorloofd ls om tee
kenen van afkeuring te geven, is een
vraag die, voorzoover bekend, in de
practijk nog niet is opgelost. Het feit op
zichzelf heeft het nadeel, dat de spreker
op het podium maar al te zeer wordt
verleid om voor de galerij te spreken. De
opmerkzame toeschouwer echter maakt
een onderscheid tusschen applaus, dat
vanuit de zaal, vanuit de banken der ge
delegeerden dus, opstijgt, of van boven
af op den spreker neerdrup pelt. Het eer
ste houdt meer met den inhoud van bet
gesprokene; het laatste met den vorm
daarvan rekening. Naast de sprekers, zit
ten de vertalers, die het Fransch in het
Engelsch en het Engelsch in bet Fransch
omzetten.
Zij moeten uitstekende languïsten zijn,
want stenografisch maken zij hun'
aanteekeningen, en van hun stenogram1
lezen zij de redevoering in de andere taal
uit. Voor het publiek en voor de gedele
geerden is deze tweetaligheid' vervelend;!
voor de belangstelling vormt zij inder
daad een nadeel, dat zich wellicht zal
vergrooten, wanneer zoo straks op dit
gebied nog andere eischen worden ge
steld. Eigenaardig is het te zien, dat een
groot gedeelte van de galerijen, veelal
met Engelschen gevuld, onbewogen blijft
bij een Fransche redevoering om dan aan
het einde der vertaling, die zij hebben
kunnen verstaan, in applaus los te bar
sten. Het is opmerkelijk, reeds dadelijk
voor den bezoeker, die slechts één keer
zich naar de Volkenbondsraad begeeft, j
om te zien in hoe sterke mate bet vrou-j
welk element in het gewone toehoorende
publiek de overhand heeft.
(Wordt vervolgd).
„Terwijl Donna de auto bestuurde?"
„Ja, zij zal u er alles van vertellen."
„Dat heeft zij al gedaan. Maar dat wist
zij niet. Zij wist niet dat je gewond was,"
voegde hij' erbij.
„Neen. Maar vertelt u haar niet meer
dan noodig is. Kan ik morgen opstaan?"
„Zeker niet. Je moet stil blijven liggen
tot ik weet waar de kogel is, die dat gat
in je zij heeft gemaakt."
Ik keek hem aan. Ik wilde niet stil blij
ven liggen. Ik lachte.
„U gelooft toch niet dat ik mij op die
manier uit het spel laat dringen?" vroeg
ik.
Hij antwoordde niet op mijn vraag. In
plaats daarvan deed hij een andere.
„Wanneer heb je het laatst gegeten?"
Ik dacht na. -Ik 'had dien dag zeer zeker
niets gehad. Dat herinnerde ik mij gaan
deweg.
„Gisteravond," zei ik grinnekend.
„Dat dacht lk wel. Donna heeft sedert
van onorgen niet (gegeten. Waren jelui van
plan je te laten doodhongeren?" Maar het
meisje heeft 'het grootste deel van den tijd
geslapen. Jij niet, en wat meer zegt, je
hebt een paar pinnetjes bloed verloren,
zooals uit je kleeren blijkt. Ik denk dat
zelfs jij1 wel een poosje wil blijven rusten
om op verhaal te komen."
Hij keerde zdch naar de huishoudster, die
glimlachend naderbij kwam.
„Voelt ge u beter, mijnheer?" vroeg zij
vriendelijk en stak haar hand uit om met
een moederlijke beweging mijn kussen
glad te strijken.
„Ja," zei ik, „ik voel mij best."
Ik knikte den. dokter toe, die naar be
neden ging en mij volstrekte rust voor
VOLKENBOND.
Het uittreden van Spanje.
De Spaansche consul te Genève is Za
terdag op het secretariaat van den Vol
kenbond verschenen ter overhandiging
van een in den loop van den nacht van
zijn regeering ontvangen nota, waarbij
Spanje zijn lidmaatschap opzegt.
De brief aan den Volkenbond.
In bet formeel bericht deelt Spanje me
dé, dat het zich in overeenstemming met
het Pact na afloop van een termijn van
twee jaar, te rekenen van het tijdstip van
ontvangst van de nota door den secreta
ris-generaal, uit den Volkenb. zal terug
trekken. Volgens 'bepaalde inlichtingen I
geeft Spanje in hoffelijke termen te ver
staan, dat het verschil in 'behandeling van
Dultschland en Spanje zijn besluit om uit t
den Volkenbond te treden motiveerde.
Dultschland in den Volkenbond.
Opmerkingen van de Times.
De Times verwacht dat Dultschland in
den Volkenbond moeite zal doen om ver
lichting te krijgen van de verschillende
voorwaarden die het te Versailles opge
legd zijn (terugtrekking van de militaire
oomm. v. (xyntrole, spoedige ontruiming
van den Rijnoever, materiale en territo
riale bepalingen). De wijziging van den
tegeniwoordlgen toestand in Europa is het
erkende doel van DuitschlancL „De Vol
kenbond zal staan of vallen, al naar de
mate waarin zijn leden het vooruitzicht
op winst zullen opgeven, welke alleen be
haald kan worden ten koste van anderen
en den stelregel zulen belijden dat het
gemeenschappelijk welzijn de beste waar
borg voor persoonlijk voordeel is.
Indien Dultschland het déél wil berei
ken dat het zich gesteld heeft, heeft het
de meeste kans op slagen wanneer het
getoond heeft dat het voor het bestwil van
Europa is. Het zal alle gelegenheid krij
gen."
Het verkiezingsreglement
Genève, 11 September. De onderoom-
missie van veertien uit de eerste, de ju-
ridisch-oonstitutioneele oommissie van de
volkenbondsvergadering, heeft vanoch
tend de algemeene beginselen van het
ontwerp-kiesreglement voor de negen
niet-permanente raadsleden, zooals het
door de commissie voor dé reorganisatie
van den volkenbondsraad1 was voorge
steld, goedgekeurd.
Men verwacht, dat het ontwerp-kiesre
glement Woensdag in de voltallige vol
kenbondsvergadering zal kunnen behan
deld worden en dat tegen het einde der
volgende week de verkiezingen voor den
volkenbondsraad zullen kunnen plaats
vinden.
De kwestie der Raadszetels.
Genève, 18 September. Het staat thans
vrijwel vast, dat de verkiezing voor de
negen niet-vaste Raadsleden aanstaan
den Donderdag in de Volkenbondsverga
dering zal plaats vinden. De vermoede
lijke uitslag der verkiezing houdt thans
natuurlijk aller gemoederen bezig. Alge
meen is men van opvatting, dat Neder
land thans een Raadszetel zal verkrijgen,
waartoe stellig de omstandigheid bij
draagt, dat men weet, dat wij, behalve in
minister van Karnebeek, ook in de per
soon van 'jhr. Loudon, die dezer dagen
weder dé algemeene hoogachting, die
men in Völkenbondskringen voor hem
koestert, versterkt heeft, een voortreffe-
lijken vertegenwoordiger voor de Raads
zittingen hebben.
Men heeft te Genève dus de overtui
ging, dat Nederland twee staatslieden be
zit, die een plaats in den Raad ten volle
waardig zijn, hetgeen de Nederlandsche
kansen natuurlijk versterkt.
Er bestaat nog eenige twijfel of Neder
land voor drie jaar of voor twee jaar ge
kozen worden. Polen is vrijwel verze
kerd voor drie jaren gekozen te worden,
doch voor de overige twee plaatsen zal
de strijd waarschijnlijk gaan tusschen Ne
derland, Chili en Roemenië, waarbij Ne
derland over het algemeen geacht wordl
met Chili een goede kans te hebben.
Volgens de Duitsche correspondenten
te Genève staat hët vrijwel vast, dat Ne
derland een raadszetel voor twee jaar zal
krijgen.
Een katholieke groep ln den Bond.
Volgens de Germania zouden de Ka
tholieke gedelegeerden in den Volken
bond zich hebben aaneengesloten tot een
groep, ter betere behartiging van de Ka
tholieke belangen.
Ingezonden Mededeellng.
schreef. Oude John was vol attentie voor
imij' en toen at ik van hetgeen Mra Griggs
op een blad' voor mij bracht. Maar mijn
gedachten verwijlden niet bij deze dingen.
En ik wist dat de liefde haar wortels te
diep in mijn hart had- geslagen, dan dat
zij er ooit weer uitgerukt kon worden.
Maar Mrs. Griggs wilde praten.
„Ik dacht ook dat zij haar broer was,
Mr. Randall," was de opmerking, die xnijn
aandacht trok.
„U?"
„Ja, ik zag haar nadat zij zijn kleeren
had aangetrokken en de muts opgezet. Ik
dacht geen oogenblik dat zij' Hal niet was.
Niemand dacht iets anders behalve Mr.
King. Bn toen u haar meenam' dachten wij
allen dat het Hal was. En de politie dacht
'het ook en vervolgde u."
Eensklaps kwam' een herinnering in
mjj' op.
„Het meisje!" riep ik uit. „En het
meisje Alleen? Zij' gaf het alarmsein."
„Alarm?" herhaalde de huishoudster.
„Ja, ik passeerde haar in de hal, toen
ik op weg naar de garage was. Voor lk
met den wagen wegreed^ hoorde ik haar
de politie oproepen.
De vrouw keek imij' vreemd aan.
„O," sprak zij. Neen, neen! Dacht u dat.
Weet u wat zij deed?"
„Ik hoorde haar om hulp roepen."
„Neen, dat hebt u niet gehoord!" riep
Mrs. Griggs verontwaardigd uit. „Luis
tert u: Ik zag dat door het raam van de
binnenkamer. Ik zag u weggaan en ik zag
Alleen bij mij' ln de kamer terugkomen
en stil wachten om te zien wat er verder
gebeurde. En toen holde een van de agen
ten langs het raam en wilde het laantje
De meest hinderlijke kwaal
naar de igarage Inslaan. En wil u weten
wat dit meisje toen deed? Zij rende terug
naar de hal en naar de buitendeur en gil
de alsof zij vermoord werd. En zij riep
den agent terug en zei: „Hier is hij, hier
is hij, tot de man de stoep oprende. En
zij bracht hem naar boven en half dioor
de hal voor hij vermoedde dat hij beet
genomen was. En toen was het te Iaat.
Toen was u weg."
Ik ging op mijn elleboog leunen, niet
tegenstaande het verbod van den dokter.
,JAeve halp!" riep ik. „Ze is' n kraan. Zij
moet een 'belooning hebben."
„Zij verlangt er geen, Mr. Randall," zei
de huishoudster. „En wat meer ls, ik weet
nu wat het met dien plattegrond ls. Zij
heeft 'het papier 'gevonden bij diezelfde
trap waar u langs bent gegaan. En dat is
een nieuwe aanwijzing voor dat vreemde
geval met die sigaretten."
„Sigaretten?" vroeg ik. „Wat weet u
van sigaretten?"
„Van 'de sigaretten, die Mr. King op de
vliering vond," antwoordde zij, mij ver
baasd' aankijkend.
„O," zei ik, „heeft King ook sigaretten
gevonden? Ik ook. Op de vliering zegt u?"
„Ja, op den 'grond vier."
„Welk merk waren zij?" vroeg ik.
„Peacherino," sprak zij.
,000, zoo. Ik heb er vanmorgen een op
het zijpad gevonden. Ons spook rookt.
Maar de vliering, zegt u? Wat beteekemt
dat?"
„Ik weet niet wat het beteekent," ank1
woordde zij. „Niemand schijnt het te we
ten. Mr. King heeft den heelen avond na
dat hij hier terugkwam, emaar rond ge-1
snuffeld."
,0oo, zoo, is er een weg van de vliering
naar de hal?"
„Weineen, mijnheer, geen directe weg."
„Neen? Nu dan is het geheim opgelost, 4
nietwaar?"
„Ja," sprak zij.
Ónder het spreken stond zij óp. Er was
iemand bij de deur en ik keek op toen er
geklopt werd.
Het was Donna. Een oogenblik was
mijn beker van tevredenheid vol, maar
bijna onmiddellijk werd hij mij van de lip
pen gerukt. King kwam bij haar. Samen
kwamen zij op imij toe. Het meisje snelde
vporuit.
„Dan Randall!" riep zij uit. „Je 'bent ge
wond! Je 'bent 'gekwetst daar op den weg,
en je hebt er mij niets van verteld!"
Ik lachte en uit het diepst van mijn
hart dankte lk den man, die op mij had
geschoten. Ik kon niet nalaten de hand te
grijpen, die op het kussen rustte.
,Het is gelukkig," zei ik, „dat de man,
wien wij een koud bad gaven, niét zoo
vlug met izij'n geweer was ais dp vriend,
die hem te hulp kwam."
Zij glimlachte niet. Zij rilde.
>Jk wist niet hoe diioht hij erbij was je
te dooden," sprak zij.
„Hij was er niet dicht bij," antwoordde
ik; „Zijn oogen waren vol modder, maar
hij moest schieten. In blinde hulpeloosheid
haalde hij alleen maar den haan over."
Ik keek naar haar op, terwijl de liefde
voor haar mij blind maakte voor alle an
dere dingen, nu zij zoo dicht bij imij stond
en haar hand in de mijne liet rusten. Zij
zag vriendelijk glimlachend op mij neer.
(Wordt vervolgd).
COURANT
ABONNEMENT PER 3 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Holderscbo Courant f 1.50; fr. p. p. binnenland ƒ2.—, Ned. Q. en W.
Indiö p. zeepoet f2.60; id. p. mail en overige landen f 3.20. Zondagsblad
resp. 0.50,f 0.70, f 0.70, fl.—. Modeblad resp. f 0.95, 1.25, f 1.25, f 1.35
Losse nummers der Courant 4 et.; fr. p. p. 6 ct.
Poet-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct p. regel (galjard) Inge®, meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbel tarief. Kleine advert. (gevraagd, te koop, te huur) v. 1 t/m 3
regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adree; Bureau
v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct
DE ADMINISTRATIE.
HL
Ingezonden Mededeellng.
D'eerste Hulp 'n huls Is
Vaseline Chesebrough
Onmisbaar in tal van gevallen: voor gevoe
lige huid van Bables; om schrammen, snij.
en brand wondente verzachten en te genezen,
om de huid tegen scherpen wind en verbran
ding door de zon te beschermen. Voor roode
en ruwe handen na het dagelljksche werk.
voor menschen op
leeftijd ls verstopping.
Posters -Maagpillen
geven baat vanaf de
eerste dosis. Een ide
aal laxeermiddel voor
ouden van dagen.
Poiter'i Maagpillen
Alom verkrijgbaar f 0.65 per Bacon.