Een Liefde in de Wildernis nm Verlaging buitenlandsche posttarieven. De kleine genoegens DatsKWATTA Eerste Blad. JAVA REEPEN BUITENLAND. Nr. 6240 DONDERDAG 30 SEPTEMBER 1926 64ste JAARGANG Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur-Uitgever: O. DE BOER Jr., HELDER Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: fc" en 412 DE ZEVENDE ASSEMBLEE VAN DEN VOLKENBOND TE GENEVE. IX. De aigemeene indruk is wel deze, dat men later niet onverdeeld gunstig van de leiding van deze zevende Assemblée zal gewagen. In hoeverre de Voorzitter Ninsjtisj daaraan schuldig is, moge in het midden worden ge laten. Er waren, naar aanleiding van het incident, dat zich korten tijd geleden bij eenRaadsvergadering met den Hongaar- schen premier RetMen heeft voorgedaan, die een oorvijg kreeg van een politiek te genstander, reeds scherpe maatregelen ge nomen1 om onbevoegden toegang tot het Volkenbcxndsgebouw te beletten. Nu zijn er ook nieuwe maatregelen genomen, die be trekking hadden op het binnenkomen en uitgaan van de Volkenbondszaal tijdens de discussie. Men moet daarbij op den voor grond stellen), dat de Reformatiezaal geen ideale gelegenheid is om te vergaderen; de bouw is onpractisch; de aooustiek vrij slecht. Aangezien elke redevoering tenminste één beer moet worden vertaald, en een enkelen keer zelfs tweemaal, komt het voor, dat de- genern, die haar in de eerste taal reed» ver staan hebben;, wegloopem, wanneer de ver taling begint en daardoor onrust, rumoer veroorzaken. Om dit te verhinderen, heeft de Voorzitter, ook ten opzichte van- de jour nalisten, maatregelen van orde voorgeschre ven. Aangezien deze niet 'ten volle bekend waren, werd een aantal journalisten gedu peerd), wijl zij, terwijl daarbinnen een be langrijke redevoering werd gehouden, de deur gestoten vonden. Ongetwijfeld onaan genaam, maar of het middel, dat zij toe pasten: een dusdanig gebrul aanheffen, dat de vergadering er door gestoord' werd, het juiste en voor de pers meest passende mid del is, dienit betwijfeld. De pers vraagt en terecht waardeering voor haar werk en eerbied voor degenen, die haar vertegen woordigen, maar ook daarbij kan niet alles van één kant komen. Het merkwaardige is wel, dat Voorzitter Ninsjttisj in' plaats van wat zijn goed recht zou zijn geweest. dezen journalisten in het openbaar althans een afstraffing toe te dienen een veront schuldiging uitsprak, die erop neerkwam, dat de desbetreffende maatregelen zander edjo voorkennis zijn genomen. Initusschen was dit 'incident slechts een der uitingen van de Slechte stemming, die er ten opzichte van den Voorzitter heersch- te. Want deze was, in tegenstelling met de FEUILLETON. Roman van HULBERT FOOTNER. Voor Nederland bewerkt door 1) W. J. A. ROLDANUS Jr. HOOFDSTUK I. meeste zijner voorgangers, autoritair; er kende weinig het gezag der vergadiering, en heeft in de laatst verioapen week getracht datgene wat nog al te doen was, er jachtend door te krijgen. Een der NederJandsche cor respondenten zocht de aanleiding reeds in het feit, dat hij beloofd had den daarepvol- genden Maandag te Warschau *te zijn, en nu deze belofte zal moeten henzien. De prak tische macht van den president is een vrij groote, maar het werd Lord Robert Cecii en het werd ook onzen landgenoot Loudon te erg; zij protesteerden ertegen in de ge matigde termen, die men in deze vergade ring kent, maar zij protesteerden niettemin. Het heelt in zooverre geholpen, dat de voor genomen avondvergaderingen van commis sies zjjn uitgesteld; dat de Assemblée nog een paar dageb langer zal' bljeenbhjfven, zoodat men tenminste niet al de moties, die niet behoorlijk behandeld kunnen worden, in een vloek en een'zucht zal afdoen. Maar Voorzitter Ninstisj heeft geen goede pers. Zelfs het mede door hem afgekondigde be sluit, dat applaus van. de tribunes niet meer zal zijn toegelaten, wordt door sommigen bekritiseerd. Inderdaad was het eigenlijk een anomali, dat in deze vergadering, die toch in zekeren zin ook een parlement ia, het publiek vrijelijk mocht applaudisseeren. Wanneer men teekenen van instemming toelaat, kan men dan, zoo is menigmaal ge vraagd, teekenen van afkeuring verbieden? Stel voor, dat men deze vraag ontkennend beantwoordt, welk heidensch spectakel zou dan niet mogelijk zijn geweestl Bovendien, waarom applaus alleen aan het etinbe van een redvoering; waarom niet tusschenin? Het ergste was bovendien, dat het applaus der tribunes meer dan een spreker ertoe verleidde, om niet meer voor de Assemblée, maar voor de tribune te spreken. Nu wordt er wel geklaagd, dat de vergaderingen saai en vervelend zullen worden, maar een Vol kenbondsvergadering Jb nu eenmaal geen pretje Wie naar de zitting van een recht bank gaat om het pleit tusschen twee par tijen langs de regelen van het recht te hoo- ren beslechten, zal ook de sensatie missen, die vroegere kamp- en vuistgevechten on getwijfeld ooleverden. Maar wel niemand zJ toch durven beweren, dat daarom een achteruitgang te oonstabeeren valt. Het wil er bij ons niet in, dat de Assemiblée te Ge- nève zoozeer zou worden geschaad, indien zij, wijl men niet meer applaudisseeren mag, eens wat minder het bezoek waardig werd gekeurd van de rondtrekkende toeristen, van welke de Amerikanen met hun brillen, maar met weinig goeden wil gewapend, nog altijd het voornaamste contingent vormenl Zooveel is zeker, de zevende Assemblée, die er aanvankelijk op werd aangezien, dat zij „slechts" de reorganisatie van den Raad zou opknappen!, begint al heel aardig werk te doen. Daar is reeds dadelijk de aandrang, door haar uitgeoefend, opdat toch vooral de Economische conferentie, waarmaar geheel de wereld met belangstelling ziet, binnen zoo kort' mogeldjken tijd zal worden samen geroepen. Loucheur, de bekende Fransche economist, die haar een vorig jaar, vrij plot seling en tot verder verrassing voorstelde, heeft nu haar bespoediging verdedigd. Ook in verband met de verwachtingen, die door de volkeren worden gekoesterd, mocht men z. i. niet langer riskeeren al te veel tijd met voorbereidende werkzaamheden te verhezen. Loucheur zou hebben gewenscht, dat de conferentie reeds in het voorjaar van' 1927 zou zijn bijeengekomen), maar de Assemblée is het tenslotte op grond van practüsche overwegingen eens geworden over de for mule: binnen den kortst mogelijken tijd, Uit de tepee van Oharley Whitefish weerklonk het lawaai van wn huiselijke twist. Die kwam meermalen voor in die tepee. Mannen, die voor de deuren van andere woningen 'bezig waren met het schoonmaken van hun geweren of met an dere bij hun manlijke waardigheid pas sende bezigheden, haalden minachtend de schouders op voor den man, die zijn vrou wen niet onder den duim kon houden. En tegelijkertijd wierpen zij waarschuwende blikken op 'hun eigen druk-bezige vrou wen. Maar de minachting van lederen, man mocht wel getemperd worden door dank baarheid, dat hij niet „gezegend" was met een dochter als Qharley*s Bela. Bela was een stokebrand in het dorp, een schande voor den geheelen stam. Sommigen zel den, dat zij' door een duivel bezeten was; volgens anderen was zij' 'een meisje, gebo ren met 'het hart van een man. Dit verschijnsel was iets eenigs in hun ervaring en daar zij een eenvoudig volk waren, voelden zij' zioh daar gebelgd over. Bela weigerde zich in het gewone lot van vrouwen te schikken. Het liet haar volkomen koud, of dit of dat altijd zoo geweest was bij den staan. Zij verkoos geen vrouwenwerk te doen (tenzij het toevallig in haar smaak viel); zij verkoos niet te zwijgen in tegenwoor^ digiheid van mannen. Integendeel, hef was algemeen hekend, dat zij zelfs het hoofd van öen stam tegengesproken had. Niet tevreden met haar wangedrag, liet Bela geen gelegenheid voorbijgaan om de andere vrouwen, de hard werkende meis jes, de stille, lijdzame squaws J) te hoo- nen, dat zij zoo onderdanig waren vóór haar vaders, broeders en mannen. Dat wekte natuurlijk de woede van alle man nen op. Oharley Whitefish kreeg daarover het noodige te hooren, maar hij was een zwak ke iman, die Bela niet aandurfde. Gezegd dient echter te worden, dat Bela niet veel sympathie bij' de yTouwen vond. De mees- ten haatten haar met een ongewone bit terheid. Het was zooals Neenah, Hooliams trouw tegen Eelip Moosa, die eens in het kamp kwam kijken, zeide: „Die Bela ls weh-to-go, gek, geloof ik. Zij heeft een •boos oog. Haar oog maakt Je stom als ze je aankijkt. Je kan niets zeggen. Haar tong la als een hondenzweep. Ik haat haar. Ik 'ben 'bang voor mijn kinderen, als zij in de 'buurt komt 'Misschien' wil zij' een baby stelen, want ze zeggen, dat weh-te-go's het bloed van balbies drinken om het ijs ln hun hersens te laten 'Smelten. Ik wou dat zij wegging. Wij' zullen hier geen rust Vrouwen van Noord-Amerlkaansche Indianen. teneinde de eenstemmigheid der Assemblée niet te verbreken. Loucheur wees in zijn redevoering ook op de onderhandelingen over de oprichting van een internationaal staal- cartel, waaraan momenitc-el Duitschland, Frankrijk, België en Luxemburg deelne men. Hij betoogde, dat zulke onderhandelin gen slechte achterdocht wekken, indien zij buiten het kader van de aigemeene plannen worden ondernomen. Dit cartel is tegen niemand gericht; het zal voor alle Staten openstaan en als dienende den eoonomi- schen/ vrede van' Europa moeten worden opgevat. Maar die economische vrede kan slechte verzekerd worden, indien de interna tionale economische conferentie die brengt. De Duitsche gedelegeerde von Rheinbaiben pleitte zijnerzijds voor het sluiten van inter nationale overeenkomsten ten aanzidh van de productie, den afzet d. gedurende een overgangstijd, maar onderstreepte nadruk kelijk wat Loucheur met betrekking tot het internationaal staalcartel had betoogd Het cartel komt niet, althans niet uitsluitend ten gunste der verbruikers tot stand;, want zijn oprichting geschiedde in overeenstemming met de ijzerverbruikende industrie zelva 'Maar .niet alleen ten aanzien van <te eco nomische conferentie heeft de Assemblée op spoed aangedrongen, ook ten aanzien van de nog belangrijker Ontwapeningsconferen- Ingezonden Medwteellng. veraangenamen het werk. Erdal poetst zoo licht uit en geeft zulk een mooien glans, dat het een genot is om er mee te poetsen. tie deed zij zulks. De heer Loudon, ais Voor zitter en rapporteur van de voorbereidende commissie, heeft voor zfjin arbeid van de zij'de der derde Commissie veel waardeering ondervonden. Van Fransche zijde is door Boncour 'betoogd, dat het nutteloos zou wezen om hét nog eens opnieuw met het Protocol en de daarin belichaamde drie- eenheden. Ontwapening, veiligheid eni arbi trage, te probeerenl Toch zou z.i. het Pro tocol een bron van inspiratie kunnen blijven voor regionale verdragen, en de som van zulke regionale verdragen kan tenslotte een staat van zaken teweeg brengen, dat het resultaat van het Protocol ware dlït aanvaard, zeer dicht zal benaderen. Deze gedachte, die door de Engelschen niet geheel werd aan vaard', werd door de Servische delegatie warm ondersteund en uitgewerkt tot een ontwerp-resdlutie, welke de derde Commis sie heeft aanvaard. Daarin worden de be ginselen van het Protocol nog eens met name genoemd, evenals de daarop geba seerde verdragen van Locarno. Vervolgens wordt'de meening uitgesproken, dat zulke verdragen ook voor andere Sta tongroepen als voorbeeld kunnen dienen tot verzekering der veiligheid door wedenzjjdsche waarbor gen tegen ongewettigde aanvallen, en dat alle Bondsleden goed zullen doen, om uaar moodig, zulke verdragen te sluiten, desnoods ware „hij voorkeur" 'niet beter door bemiddeling van den Raad. Want' op het oogenblik gaat het met deze verdragen w el geweldig vooruit, maar wanneer men hoort vani vele dezer verdragen zooals dat tusschei Italië en Spanje, dat tusschen Roemenië en Frankrijk en nu weer dat tusschen Po len en Zuid-Slavië, maakt men zich over de uitsluitend1 defensieve 'bedoeling dezer ver dragen wel eens ongerust In zooverre mag de aangenomen resolutie reeds dadelijk ge acht worden geen vrome wensch zonder meer te zjjn, wijl de Oommissie bijna tege lijkertijd aandrang beeft geoefend, dat de Ontwapeningsconferentie toch zoo spoedig mogelijk zal bijeenkomen. Frankrijk heeU een motie in deze richting ingediend. Het oogenblik is aangebroken, aldus heeft d' Jouvenel gezegd, waarop leider zijn verant woordelijkheid zal hebben te dragen. Wat Frankrijk betreft, onze deskundigen zijn gereed. Locarno is geratificeerd; Duitsch land ls hier opgenomen. De Fransche dele gatie wenscht dus, dat met het werk der onlüwapenlng een spoedig begin zal worden gemaakt Weliswaar is daartegen van Eng sche en Italiaansche zijde tegenstand gebo den; werd1 een zoo spoedige bijeenroep ing van de conferentie zelfs onverstandig ge noemd, maar Frankrijk hield, gesteund door Noorwegen en België, vol Tenslotte heeft een bemiddelend Roemeensch amendemmt de overeenstemming gebracht: de woorden, zoo mogelijk zijn in' de resolutie ingevoegd om te doen) uitkomen, dat men niet in elk geval de spoedige bijeenkoming van de Ont wapeningsconferentie men sprak reeds van den zomer 1027 mag verwaoLten. (Wordt vervolgd). ENGELAND. 1 De mJönwerkersetaklng. Terugkeer van mijnwerkers ln een schacht van Baldwln. Maandag zjjn die eerste groep mijn' weikers weer aan het werk gegaan in een schacht van de mijnen van de firma Baldwln (een onderneming waarin de eerste-mlnlster aandeelen heeft) te Ken- fig-htn (Glamorgan). Het waren er maar ongeveer twintig, maar men verwacht dat dit aantal snel zal toenemen vóór het ein de van de week, daar een groot aantal del vers gezegd hebben dat zij weer aan den slag zullen gaan. In normale tijden werken er 4000 man in de schachten. Biet debat ln het Lagerhuis. Het debat over de verlenging van de buitengewone bevoegdheden van de re hebben voor zij weg is." „Beneden op de rivier vinden ze Bela een heel mooi meisje," zeide Eellp. ,3ahl Wat heb Je er aan of ie mooi ■bent, als je hersens niet 'goed zijn?'' ant woordde Neenah. „Ze ls nou twintig en heeft nog geen man. En zij' krijgt er ook geen, omdat iedereen aan het meer weet, dat zjji gek is. Een paar Jaar geleden lie pen de jonge mannen haar ria, omdat zij een blanke huid heeft en een kleur op haar wangen. Maar ik vind haar zoo iee- lijk ais het gras dat op een boomstam groeit. Er komen vele jonge mannen om haar, dat zeg lk Je, maar Bela lacht om ze en noemt ze Idioten. Zij' gelooft, dat zij betor is dan ieder ander. „Het vorige najaar ls Oharley naar het begin van het meer gegaan en heeft daar rondverteld wat een mooie dochter hij had. Daar was een Jonge iman uit de streek van de Spirit River en zegt, dat hl; ze neemt. Hij komt van zóó ver, dat hl nooit gehoord had, dat zij gek is. Hl geeft uharlle een paard) om de koop te bezegelen. Zij komen samen terug. Het was een sterke Jonge man en de zoon van een hoofd. Hij droeg een met goud gebor duurd vest en hertenledereA mooassins met roode en blauwe zijde bewerkt Hij heette Revertail. JSij is blij, 'wanneer hfl Beia's blank' voorhoofd en roode wangen ziet. Mannen zijn nu eenmaal zoo. Niemand vertelt hem, dat zij gek is, omdajj allen graag willen, dat zij weggaat. Hij spreekt heel lief te gen haar. Zij laat hem echter haar tanden zien antwoord hem ruw. Zijl zegt: „Je denkt l) Een soort Indifansche pantoffels. dat je een man bent, hè? Ik kan harder Joopen dan jij. Ik kan een kano sneller roeien dan jij. Ik kan beter schieten dan jijl" Heb je ooit zooiets gehoord? „^Langzamerhand wordt Bevertall smoor op haar en hij zegt, dat hj| met haar om het hardst wil roeien1. Iedereen gaat naar het meer óm te kijken. Zij hopen, dat fee- vertall flink zal winnen. De mannen gaan weddenschappen aan. Zij beginnen 'bij Big Stone Polnt en roeien naar de rivier. Het was precies konlnginneverjaardag in de kolonie. Tot daar roeien zij bijna ge lijk. Dan komt Bela voor en verslaat hem makkelijk. Wanneer zij dan weer bij zijn kano komt, geeft zij dien een klap met haar riem en hij valt in het water. Zij lacht en roeit weg. De mannen gaan hem eruit halen; Dien nacht neemt hij zijn paard van Oharley terug en rijdt weg. „Iedereen' om het meer kent de geschie denis. Zij krijgt nu geen man meer, denk ik. Wij «omen misschien nooit van haar af. Zij' ls trotsch ook. Zij wasoht en kamt zich al maar door. Onzin I Zij behandelt ons als drek. Zij is gek. Wij haten haar." Zoo was het aigemeene oordeel over Bela. In het geheele kamp was de eenigs, die dien oohtend bij het hooren van de ru zie ln de tepee van haar vader medelijden toonde, de oude 'bultenaar Musq'oosis. Zijn tepee stond langs de rivier, een weinig van de anderen verwijderd. Hij zat als een kleine oude verschrompelde beverrat ploh, rookend en peinzend, in het zonnetje voor zijn deur te koesteren. Zonder Musq'oosis zou Beia's lot ln den stam al lang onhoudbaar geworden zijn. Musq'oosis was haar vriend en hij was oen man vftn gezag. De ligging van zijn geering TV; uag in het Lagerhuis voortga jr Wllliaim JoynBon-Hicks, de mink., '-'n blnnenlandsohe zaken, zei, dat er -i T2 Augustus tot 22 Septem ber 809 pr- Ion zijn behandeld; krachtens de bul^ap-'i-otnie, bevoegdheden. Het deed spr. genoegen, toekunnen zeggen, dat de Inflemnctan Medetieeting. Slechts één merk kan 't beste ry'n rechters het slechts ln 18 gevallen heb ben noodijg geacht, gevangenisstraf op te leggen. In 160 gevallen is er 'boete opge legd en 61 gevallen zfjn nog in behande- s- ling. In'de andere gevallen zijn de ver dachten vrijgesproken. Raimsay MacDonald 'beweerde, dat 808 gevallen ln een land, waar een mülloen mannen niet werken, de hernieuwing van die bevoegdheden niet wettigt Het Lagerhuis heeft met 196 tegen 05 stemmen de motie aangenomen tot ver lenging met een maand van de geldig heid van de buitengewone bevoegdheden van de regeering naar aanleiding van de mijnwerkersstaking. Een referendum over Baldwln*» voorstellen. Men verwacht dat het oongres van mijn werkersafgevaardigden morgen zal be sluiten, tegen de volgende week een refe rendum- onder de mijnwerkers uit te schrijven! over de aanvaarding van het voorstel van Baldwln nopens gewestelijke onderhandelingen en die instelling van een verplicht scheidsgerecht Een verzoek om steun. De stakingsleiders hebben aan het be stuur van het vakvereenigingscongres Dinsdagavond positieve voorstellen ge daan om alsnog daadwerkelijke hulp voor de stakers te organiseeren. De bel de voornaamste, voorstellen; één van ver st rekkenden aard; de stakers vragen een half tot een percent van het weekloon van alle bij een vakvereeniging aange sloten arbeiders, en voor zoover de trans portarbeiders betreft een vervoerverbod van steenkool, zoowel voor binnen- als buitenland. Hét bestuur van het vakver- eenigingsoongres heeft dadelijk gezegd, dat op de naleving van een embargo ln het buitenland niet de minste k*™» be stond, doch dat het de beide andere voor stellen nader overwegen zou. Gebrek aan kolen. B]j gebrek aan kolen, zullen de ka toenspinnerijen in Lancashire te begin nen met 4 October twee weken op de drie stil gezet worden.' &r.9 Ingezonden Mededeeling. edVfltnd^^lnllw JtuiS tepee toonde zijn maatschappelijke posi tie. Hij was bij hen, maar 'behoorde niet tot hen. Htf was zóó oud, dat al zijn bloed verwanten dood waren. Hij bleef bij de Fish-Eatera, omdat hij' van het meer hield en zonder dat niet gelukkig zou kunnen zijn. Van hun kant waren zijn blij', dat hij 'bleef; hij deed den stam ln aanzien stijigen. Als een door God 'begenadigde en be giftigd met hoogere wijsheid, waren de menschen geneigd Musq'oosis te aanbid den; ja, zij kenden hem zelfs 'bovennatuur lijke eigenschappen toe. Musq'oosis lachte om hun bijgeloof en wilde daarvan geen gebruik maken. Dat konden N zij niet be grijpen, was het ,niet slechts voor zaken doen? Maar hoewel zij zioh over- zijn lachen boos maakten, bleven zij toch ontzag voor hom hebben en altijd hem om raad vra gen. En wanneer zij dien kwamen vragen, dan gaf Musq'oosis hun dien' zonder oenigo 'bovennatuurlijke bijvoeging. Tn vroeger dageh had Musq oosls een tijd lang gewoond ln Prince George, de stad der blanken, en daar had hij veel ge loerd van do wetenschap der blanken. Deze had hij meegedeeld aan Bela en daardoor was zij gek geworden, zeide men. Hij had Bela Engelsoh leeren spreken. Belas directe kennismaking met het groote 'blanke ras had 'zich 'beperkt tot een kloln aantal priesters, ptolitie-agenten en handelaren'. (Wordt vervolgd). HELDERSCHECOURANT Van heden af kunnen de couranten, bestemd voor Oost- en West Indlll, die per Zeepost worden verzonden, opgenomen worden In de frankeering bij abonnement. Daardoor wordt het port aanmerkelijk verminderd; In varband hiermede wordt de abonnementsprijs van ons blad, voor da per Zeepost verzonden exemplaren, met Ingang van 1 October f 2.10 In plaats van f 2.00. Da andere buitenlandsche tarieven, ook dia por mail, blijven dezelfde. Wij wijzen ar onze abonné'a op, dat dazs verminderde tarieven dus niet gelden voor de bultan Indit gelegen landen (Singapore, Amerika, etc.) De zeepost-verzending voor Nederl. Oost- Indli heeft wekelijks plaats, bedftellngs van Amsterdam en Rotterdam; voor West-lndl8 (Suriname, Curagao enz.) eenmaal per maand. Men houde steeds 'n fleschje bij de hand, het ia voor U van onschatbare waarde: voor roode en ruwe handen; het be schermt Uw huid tegen scherpen wind en verbranding door de ton. Versachtend en heelend voor Baby's teare plekken, 't Zuiverste en goedkoopste van aJles.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1926 | | pagina 1