Eug. GOYARTS,
Gevestigd:
GEMENGD NIEUWS.
hun legera te vereenigen en Hankau te
hernemen. Japansohe, Fransohe, Ameri-
kaansche en Britsohe matrozen bewaken
de buitenlandsche concessies te Kioe-
klang.
OOST-INDIE.
OP EN OM HET BINNENHOF.
Week-b minlek.
Den Haag, 4 November.
De Kamer en het Verdrag. Pro en contra. Zedelijk verpllohtf
W. Muurllng.
Op een autotocht verongelukt WIJ hebben nu de Algemeen© Beschou- Zeker» er wès groote belangstelling,
■n« hoofdvertegenwoordiger van dewlngen over de ratificatie van het traktaat door Jan Publiek aan den dpg gelegd; voor
Biitnafsohe Petroloum-Maatsohappij ln 1 met België, wat die Tweede Kamer betreft, deze gewichtige aangelegenheid. De publieke
N«d indië de heer W. Muurllng, vertrok I in eerste instantie door-gemaakt. Inden tribune was zeer vol, de toeloop voor de
Donderdagavond naar Bandoeng ln eenmiddag van 8 November werd „de rekening gereserveerde veel grooter dan op ^normale
Buick De heer Muurllng zat naast den j opgemaakt", waren de neuzen geteld, j diagen"Toch kon men niet zeggen, dat
- - Kwam men tot de „officieus© conclusie", datechte, hevige spanning viel waar te nemen.
60 van de honderd Lagerhuizers niet te Voor een deel zal dat wel hieraan zijn toe te
vinden zijn voor het geven van hun stem schrijven, dat het pro zoowel als het contra
chauffeur. Vóór Paroengkoeda bij Soeka-
boeml Is de wagen, na het passeeren van
een bocht, blijkbaar den berm opgereden,
van den weg afgeraakt en drie meters
naar beneden gekanteld, waarna een boom
den verderen val stuitte. De chauffeur
werd den wagen uitgeworpen, eveneens
de heer Muurllng, die blijkbaar den wa
gen over zich heen gekregen heeft. De
Bataviasohe medicus dr. 011 vier, die vlak
achter den heer Muurling reed, kon alleen
diens dood vaststellen. De heer Muurling
is blijkbaar op slag gedood.
De tweede ohauffeur werd onder den
gekantelden wagen vandaan gehaaldhij
had slechts schrammen, eveneens de an
dere ohauffeur.
Het lijk van den heer Muurling is naar
Soekaboemi vervoerd.
Een windhoos.
Soerakarta, 2 November. Een windhoos
heeft tien loodsen en een gedeelte van den
aanplant van die tabaksondernomlna Djl-
wo, gelegen ln de afdeeling Klaten, ver
nield.
LUCHTVAART.
ONGELUK MET EEN MARINE.
VLIEGTUIG.
Vier dooden.
De Parijsóhe Solr meldt, dat bij ma
noeuvres van die Engolscho vloot bij
Malta oen marine-vliegtuig ln brand la
gevlogen.
Het toestel' viel1 Imi zo© en zonk diadloMjk
imiet die vier mum, dl© edim zatieni
Eoni luchthaven ln Twente.
Donderdag heeft te Ensohedo oen bij
eenkomst plaats gohad van burgtumuvstot-H
van Twentsoho gemoenten inzake de ves
tiging van oen luchthaven in Twente.
NIEUWE UITGAVEN.
In ©en keurig uitgegeven boekje, ge-
llustreert met vele photos van deze actrice
in haar bekendst© rollen, Vertelt d© be
kende journalist D. Hans van Annle van
Ees, d© echtgenoote vani Oor van der Lugt
Melsert. Zij zal binnenkort haar koperen
feest vieren, naar aanleiding waarvan cllt
gesohriftje is samengesteld; Nog staat zij
niet op den vollen bloeil van haar ontwik
keling. „Uit den iknop van haar talent
heeft de kelk zich meer en meer ontplooid,
en hij biedt nog toekomst-beloften. Zij is
op weg, de jonge kunstenares, naar dien
top. Of zij er komen zal? ZIJ is op weg."
Aldus de heer Hans. Ze heeft verwant
schap met Michiel Adiriaansz. de Ruyter,
aldus zegt de sohr. op een andere plaats:
hij werd als igroote lastpost, in zijn jeugd
van school gestuurd, Annde van Ees ook,
van d© Tooneolschool, wel te verstaan. Ze
had geen talent Ze wild© hoog in den
toren van haar idealen klimmen, tot vlak
bjji het haantje van de groote kunst, maar
irnen voorspelde, dat zij haar albasten
halsje 'zou breken. Ze vertelde dit aan den
schrijver. Toen liep ze al met een engage
ment bij Eoyaards in den zak.
Op prettige wijze vertelt de heer Hans
van zijn interview met het echtpaar (want
haar man was er bij tegenwoordig), en
van haar optreden en het moet dunkt ons,
voor de vele vrienden, die Annle van Ees
heeft ook hier te Helder! wei ver
leidelijk zijn zoo'n gedenkschriftje over
haar te bezitten. Want 'het Is nu eenimaa
waar, dat artdsfcen van het woord en het;
'gelbaar (reprodhoeerende musici en too-
neelspelers) hun werk mee in1 het igra'
neimen en dat het nageslacht slechts van
„hooren en zeggen" over hen ban mee
praten, Dit boekje, (en misschien straks
een film^gramofOonmuseum?) kwni mede
werken tot instandhouding ook voor een
nageslacht, van dien arbedd diuzer kunste
naars, die van zoo grooten Invloed is op
de geestelijke ontwikkeling en tot meer
dere waardeering door het levend) ge
slacht.
aan dit verdrag. Maar.... Minister Van
Kamebeek moest nog het woord voeren!
Zelfs de heer Merchant, die voorzitter van
de viüjzininiig-dem'ocratisohe fractie, gaf toe,
Zestien) afgevaardigden hebben bijna
het verdrag totaliter uiit- en doodgepraat Is.
allen ellenlange redevoeringen gehouden.
Men kreeg telkens de veelmaals gehoorde of
dat hij misschien door de rede des ministers j gelezen) betoogen terug. 'Over het algemeen
Bultenlandsche Zaken) zou „bekeerd" was het debat niet prikkelenid,_niet boeiend,
TELEGRAFISCH WEERBERICHT
naar wnnrnomlngen verricht fn dan
morgen) van d November.
Medegedeeld door het Kon. Nedcrlnndaoh
Motoorologlaoh Inatltuut te Do Bilt.
HVx»g*t|p «trnjd, 702.6 to ZllrWh,
Laagst© stond) 710.0 to Tiiorstoarvn.
Verwachting:
'Matige, tdjwêüjlk toenamend© Z. tot W.
wwycL, zwiutr bewolkt tot Imtrokikiern, waan-
•ohljrilljlk «©fllfl» rogenllvulani, weinig van-
nadering in temperatuur.
van
worden, schoon mr. M. dat weinig waar
schijnlijk oordeelde. Inderdaad!....
iMen heeft hier te doen met een traktaat,
dat het Belgische Parlement heeft goedge
keurd. Met koortsige haast heeft afgedaan.
Wat België betreft is *t hier dus een© „res
judioata". Van heropening der onderhande
lingen over dit verdrag kan dus gelen sprake
zijn,
Minister Van Kamebeek heeft in volle
vrijheid, zooals mr, Kortenihorst
Woensdagmiddag volkomen terecht zei,
te Parijs over de Belgische „desiderata",
wemsohen, eisohen, zoo men wil), on
derhandeld. Deze ingewilligd, In ruil voor
«lachen van terrltorialen, annexlonistlsoher.
aard), welke voor Nederland onaannemelhik
wareni. Die eischen liet België vallen. Ze
kert.... De heer Vliegen heeft in ztljinc
rede van Woensdag, waarin hij de ratificatie
met warmte verdedigde, verduidelijkt, dat
België de oorspronkelijk gestelde „deside
rataheeft laten vallen, omdat het „lamge
slagen was'", doordien twee ministers wei-
orden dlle te steunen. En zelfs de poite-
eullle-fcwestle stelden.
Waarmee dus nog niet gezegd is, dat hert
Belgisch© annexlonisme „dood is".
Minister Van Kamebeek was volkomen
vrij bijl de te Parijs gevoerde onderhande
lingen. Maar voegde de katholiek mr.
Kortenihorst, dde de ratificatie bestreed; er
Woensdag bij, dan Js óok de Kamer ge
heel vrij' in hare beslissing over dit traktaat.
Dit sterke argument volgde onmiddellijk na
de rede van den heer Vliegon, die zóó ver
was gegaan om uit te roepen, dat Nederland
zijn goeden naam „te grabbelen zou gooien"
door het traktaat te verwerpen). „Zoolang
het gevaar er was", zei die soc.Hd©mocra-
tische afgevaardigde, „gaf men schoon©
beloften, van economischen aard, in ruil
voor de aanvankelijk door Brussel gestelde,
die onaannemelijk waren. Doch zooidra het
gevaar geweken was, zou Nederland zich
terugtrekken, zijn woord brekenIP...."
De heer Kortenihorst merkte daartegen
op, hoe de Kamer,, wier samenstelling
sinds 1920 bovendien beduidend is veran
derd, moreel' te staatsrechtelijk volkomen
vTij is om het verdrag te aanvaarden of af
te wijzen. Deze regeling, voegde de katho
lieke afgevaardigde eraan toe, is Neder
land afgedwongen. In '10 hebbent wij „onder
pressie gehandeldr. En thans zouden wij
moeten' overgaan tot een© adoptie ondier
premie? Staat ons land onder de voogdij der
groote mogendheden?.... Nooit hebben
deze sinds 1889 zich bemoeid met de
verhouding tussoheni Nederland en België;
nooit hebben zij zich gemengd ln onze inter-
nationaüe verhoudingen. Wat in 1863 met
betrekking tot Luxemburg is geschied, ver
mindert niets aan de juistheid van deze stel
ling. Toen) de heer Kortenhorst diat zei,
stond minister Van Kamebeek op van zijn
stoei' aan de groen© tafel en maakte eene
beweging, waaruit viel af te leiden, dat hij
juist dat „Luxemiburgsche argument" zal
willen gebruiken.
Gedurende de geheele discussie heeft mi
nister Van1 Kamebeek zitten luisteren met
strak gelaat, zonder bij welke pro- of contra-
argumenten, die werden bijgebracht, iets
te laten bespeuren van wat er in hem om
ging.
Dat voor dezen) bewindsman de loop der
zaken in hooge mate onaangenaam is,
Wie kan *t betwisten? BJjna alle afgevaar
digden, die over het verdrag hebben gere
devoerd', brachten hulde aan dien minister
van Buiten!. Zaken voor hetgeen Z. Exc.
in 1919 heeft weten te 'bereiken ten opzichte
van de Belgische eischen. Daar bestaat zeker
ah© reden voor. Ook de hulde, aan prof.
Sfcruyoken's nagedachtenis gebracht), in ver
band met de geschiedenis van het traktaat,
is allerminst misplaatst of overdreven! Ze
ven jaar geleden is te Parijs goed werk
verricht voor ons land
Legt dat totussohen Nederland den plicht
op, toe te stemmen in eene regeling, iwelke
zeer velen in den' land© voor ons volk nood
lottig achten)?.... Mr. Merchant, die zijn
liefde voor sarcasme nooit d© baas kan zijn,
zinspeelde er zelfs op, dat 't misschien voor
Nederland beter ware geweest, indien een
ander dan mr. Van Kamebeek do onderhan
delingen had geleld. Dat woord was Mohte-
liljk-grievend voor den minister, maar onbe
twistbaar blijft, dat 'bijaldien in 1919 de
omstandigheden er inderdaad toe noopten
ln deze regeling te berusten, de Tweede
Kamer toch niet moreel gebonden kan wor
den) geoordeeld, er in 1920 haar zegel aan te
hechten!Mr. Kortenhorst heeft er
Woonsdag allon nadruk óp gelogd; dat de
opheffing van hot tmktnat-1880 volstrekt
geom „verlossing1" kan wordlon genoemd
voor ons land. B© opheffing dor Belgische
neutraliteit noemde hij voor Nederland be
denkelijk. T. o. van de voornaamste punten
besloot d'oze afgevaardigd©, lant de re
visie, hier aangeboden, ons in het onzekere.
Deze opvatting, mag men aannemen
in d© sfeer dier tegenstanders van het
raktnat overheerschond. En de heer Van
Kamebeek stond Donderdag-middag wel
voor de allerzwaarste taak, welke hij In het
openbare levom ooit te vervullen zal hebben
gekregen!, toon het moment aanbrak, waar
op hi|ji do argumenten, tegen zijn ontwerp
'Ugebracht, moest trachten te gaan ont
zenuwen!
maar wèl saai en afmattend1'. De rede, door
den heer Brautigam op 29 October gehou
den en door meer dan éta afgevaardigde
gehuldigd1; door den partijgenoot van den
heer Brautigam; den heer Vliegen, „de
beste" geprezen van alle speeches, over het
traktaat afgestoken, imaakt eene uitzon
dering ten-goede.
.Ook de red© van1 men. Heemskerk was
boeiend, van goeden en grooten) stijl. En
die van mr. Merchant stond ook op hoog peil.
Daarentegen gaf die red© van dr. Nolens,
ter verdediging van d© ratificatie, zekere
teleurstelling'. De leider van de katholieke
fractie kon niet namens deze spreken, want
zooala men weet, de gevoelens over
het traktaat zijn ln dde politieke sfeer ver
deeld. Men beweert, dat zeven katholieke
afgevaardigden tegen die ratificatie gekant
zijn. Dr. -Nolens ging inaoover hier paraM
met wat de heer Vliegon had 'betoogd, dat
ook hij redeneerde: „Naarmate het gevaar
kleiner wordt, neemt de moed om te weige
ren toe".
De vraag blijft: had de Regeerlng, toen
zij ln 1919 en 1920 met België onderhan
deld©, de overgroote meerderheid van het
Nedlerlandsohe. volk achter zich?.... De
beeren Nolens en Vliegen houden vol van
ja. De heer Marchant en vele anderen be
weren daarentegen: neen; ons volk gevoelt
deze regeling als een onrecht
Wie kennis nam van hetgeen to de Twee
de Kamer over deze zaak Is gesproken; zal
tot het besef zijn gekomen, dat de wenste
omi met België in vrede en vriendschap te
leven; algemeen la Ook: dat men) ge
voelt hoe op Nederland de zedelijke plicht
als goede buurman rust om Beigië, dat,
gelijk de. heer Vlagen terecht opmerkte,
geheel ingesloten is en voor zijne economi
sche ontplooiing uitweg naar zee en goec
contact met DuitSche afnemers en' produ
centen behoeft, zooveel1 mogelijk tege
moet te komen, t Gaat met aan om zich te
stellen' op het star-egoistische standpunt,
dat veel te lang bij de toternationale ver
houdingen „mode" is geweest.
Maar dat alles rechtvaardigt volgens velen
nog niet het 'berusten in iets als den aanleg
van het Moerdijk-kanaal, waardoor bovenal
Rotterdam ten voordeel© van Antwerpen
kan wordten geknakt in zijn bloei.
Niemand, ook niet onder de voorstan
ders van da ratificatie, zal durven be
twisten, dat er allerlei vaag- en onzekerhe
den blijven' ook nadat het verdrag zou zijn
tot stand gekomen, bronnen van twee
dracht welk© to de toekomst funesten in
vloed kunnen uitoefenen.
Dr. Nolens heeft dan ook, ondanks
zijne hartstochtelijke verdediging van het
verdrag, zeer duidelijk gezinspeeld op de
wenschetlijkhedd van1 eene nadere regeling
t o. van enkele punten.
Wat zou d© minister hierop antwoorden?
Z. Exc. besefte natuurlijk, dat het ver
overen van eene meerderheid; zonder meer.
voor dit traktaat vrijwel onbereikbaar wa3.
Meer dan eens was gezinspeeld op de „uit
spraak der Kamer©" dus dn oen vorm
van ©ene motie, welke men zou trachten
uit te lokken.
Aldus stonden de zaken, toen minister
Van Kamebeek Donderdag-middag het
woord kreeg. HJj is bekend als een der
best-getrainde worstelaars kt de parlemen
taire arena IZou hij, malgré teut, hier
tóch nog zegevieren!?.
Minister Van Kamebeek heeft Donder
dag van een tot) halfzes de ratificatie ver
dedigd.^ Voor een prop- en eivol' Huis. Op
wezenlijk magistrale manier. D© Kamer,
waar slechts enkele leden afwezig waren,
luisterde naar Z. Exc. van Buitenl; Zaken
in gespannen aandacht, tot het eind toe.
Toen de heer Van Kamebeek gereed was,
steeg daverend applaus op van alle 'banken.
Die huldiging was volkomen verdiend.
't Was eene echt-groot», geharnaste, su
blieme rede, deze meesterlijke improvi
satie. Zooals ieder kon verwachten, heeft de
minister zich niet 'bereid verklaard meê te
werken tot heropening der beraadslagingen
over het traktaat. Hij vindt daartoe geen
reden, geen) termen.
Hij trachtte te ontzentuwen al' wat tegen
het verdrag, dat het traktaat van 1889 moet
vervangen, is ingebracht
Zal deze rede machtig genoeg blijken om
de weifelenden' to d© hooge vergadering, die
vóór dezen 4en November nog overhelden
tot tegen-stemmen; te „bekeerenT?
De zeer-nablj© toekomst moet dat loeren.
Nogmaals: de rede-Van Kamebeek heeft
diepen Indijk gemaakt.
Voor de Vrijdag-vergadering waren
weet men bestemd de interpeiatlën over
de militaire redieMes.
Mr. ANTONIO.
Ingezonden Medert—llng.
Tandheelkundige,
Loodsgracht 37.
uur,
Bulten land.
De BflnHiflg op dien Keulschien sneltrein.
De doodstraf tegen de twee
hoofdbeklaagden gebiecht.
De officier van! justitie heeft Donderdag
morgen wagens den aanslag op den snel
trein Berlijn—-Keulen bij het dorp Lei-
ferd©, tegen beid© beklaagden Schlestn-
'gcr en Weber d© doodstraf en 6 jaar
jaar tuchthuis wegens poging tot moord
geëisch;
Tegen Walter ©n Weber is wegens me-
deplitetighcild) 4 jaar tuchthuis en 6 jaar
verlies van burgerrechten 'geëischt.
De oudste man van België overleden.
De oudste man van België, Jean, Pierre
Dupont, wiens 105e verjaardag zes maan
den geledien werd gevleid is, te Waloourt,
overleden.
Een enorme menigte wachtte op het af
kondigen van het vonnis. Daar zij duide
lijk te verstaan gaf de beklaagden te wil
len lynchen werd een sterke politiemacht
ontboden, die er in slaagde de ordie te
handhaven.
D© veroord)eeld©n zijn1 voornemens van
het recht vani 'beroep gebruik te maken.
Geraamten gevonden.
Op een landgoed van Van
Kaehne.
Op het landgoed Petrow nabfl het
Sohwielowmeer to Potsdam hebben Don
derdag landarbeiders bij het omspitten
van een stuk grond drie geraamten ge
vonden. Het eene geraamte is van een
kind, de belde andere vermoedelijk van
vrouwen. Veertien dagen geleden was op
hetzelfde terrein reeds een schedel gevon
den. De justitie onderzoekt d© zaak, die
des te geheimzinniger is, daar ln dezen
omtrek de laatste 20 jaar niemand spoor
loos verdwenen is. Volgens deskundig on
derzoek zouden de geraamten 8 a 4 jaar
onder de aarde liggen. Uit het onderzoek,
dat Donderdag ter plaatse zou worden
ingesteld, moest blijken of er van misdaad
sprake kan zijn.
De grond, waarin de geraamten gevon
den zijn, behoort toe aan den heer Kaehne,
die een pöar jaar geleden de held; van
oen aantal geruchtmakend© processen is
geweest, o.a. wegens zijn onmensohelijk
optreden tegen stroopers.
Bij dit onderzoek in loco versoheen de
heer van Kaehne zelf ter plaatse. Hij be
weerde dat joden de geraamten in zijn
grond hebben begraven „om weer eens
wat te dóen te hebben". BJj het onderzoek
werd nog een vierde geraamte ontdekt,
van een jongen man. Enkele aanwezige
deskundigen waren van meening, dat da
lijken wel 1B a.20 jaar in de aarde kun
nen hebben gelegen.
ONZE SPAARBANKEN.
Waarborgen voor betrouwbaarheid.
KLEINIGHEDEN.
Vrouwen zijn boeken, dl© op don' titel
gekocht worden; de Inhoud komt later.
De ondervinding is e©n genecteoor, <JI©
telkens komt al sdo ziekte voorbij Is.
De omstandigheden vormen don mersoh
niet, maar dj brengen aan hot daglicht,
wie hij eigenlijk la
De motiveering van hef vonnis.
Naar Wolff uit Hildesheim meldt, zegt
de rechtbank in de* motiveering van het
doodvonnis tegen Schlesinger en Weber:
Bewezen is, dat beide beklaagden, of
schoon zij vooruit wisten, dat hun daad
den dood van reizigers zou veroorzaken,
toch de ontsporing hebben gewild. Dit
blijkt uit uitlatingen vóór de daad, en te
genover de ambtenaren, die het onderzoek
leidden na d© daad.
Men heeft hier dus te doen met moord
met voorbedachten rade. De wet laat maar
één straf toe, n.1. de doodstraf, zij kent
geen verzachtend© omstandigheden. Het
vonnis is ook in zooverre rechtvaardig,
dat, wanneer een volk van imillioenen wil
leven, de enkelingen, die zijn belangen
tegenwerken, moeten sterven.
Een gouden schaf uit de vijfde eötrw.
In een ouderaardsche schat
kamer o! begraafplaats ln Hon
garije.
De Hongaarsche berichtendienst meldt:
Mora, directeur van het stedelijk mu
seum te Szeged, trof onlangs op straat
eenlge kinderen aan, die aan het spelen
waren met een voorwerp, dat zij voor een
langen koperen stok hielden. Hij ontdekte,
dat het een gouden staf van meer dan een
pond gewicht was, prachtig bewerkt en
vermoedelijk dateerend uit de vierde of
vijfde eeuw van onze jaartelling. Mora
vernam vervolgens dat ongeveer vijftien
jaar geleden bij grondwerk voor den aan
leg van een wijngaard arbeiders een groot
aantal voorwerpen hadden gevonden, die
naar zij dachten van koper waren en die
zij aan hun kinderen hadden gegeven om
mee te spelen. In verband met deze mede-
deelinig liet Mora op dezelfd© plaats opgra
vingen doen, waarbij een schat van 92
gouden voorwerpen: platen, gespen e.d.,
gedeeltelijk versierd met juweelen en
cloisonné-werk, te voorschijn kwam. Men
gelooft, dat men met deze vondst, die een
van de rijkste is welke in dit gedeelte van
Europa ooit zijn gedaan, te doen heeft
met een deel van een onderaardstee schat
kamer of begraafplaats van een vorst, die
geregeerd heeft, over een van de stammen
der Gepiden, de voorioopers in Pannonie
van de Hunnen. De opgravingen worden
voortgezet
Treinbotsing.
De express-trein van Londen naar Wey-
mouth van de Southern Railway is bij
Farnborough op een locomotief met twee
wagens geloopen.
De express-trein liep van het spoor,
maar de eerste berichten melden, dat al
leen een machinist gekwetst is.
Een snelle sneltrein.
145 KAL per uur, als hoogste
snelheid.
In Amerikaanstee spoorwegkringen was
men tot voor kort de meening toegedaan,
dat de snelheid, door den Twentleth-
Oentury Limited, den sneltrein tusschen
New York en Ohlcago bereikt, bezwaar
lijk overtroffen kon worden.
Kortgeleden deed zich echter een gele-
ïenheid voor, waarbij de stoomlocomotief
con toonen, tot welke prostaties zij in staat
is. In Boston was aan iemand een onge
val overkomen en zijn familieleden in
Chioago wildon zich zoo spoedig mogelijk
naar de plaats des onheils begeven. De
spoorwegmaatschappij had er ln dit geval
ook belang bij, dat de familieleden bin
nen den kortst mogeljjken tijd in Boston
zouden aankomen en stelde een extra-
troln ter besohlkktng.
Dezo extra-trein bereikte op verschillen
de gedeelten van het traject een snelheid
van 146 K.M. per uur, zoodat het traject
Ohlcago—-Boston werd afgelegd ln ©en
tijd, welke 1 uur en 67 iminuton korter-was
dan de offioleele rijtijd" van den Twentteth
Oentury Limited.
Men schrijft ons:
Thans weer te Zevenbergen 1 Volgens een
bericht, onlangs opgenomen to het Dagblad
van Noord-Brabant, heeft zlte ook daar
weder het geval voorgedaan, dat ©en parti
culiere firma, zich voordoend© als ©en Spaar
bank, tenminste spaarbankboekjes uitge
vende, ©en groot aantal' renteniers, midden
standers ©n anderen uit Zevenbergen,
Klundert, Fynaart en omstreken zoo niet
ongelukkig gemaakt, dan toch een groot
financieel verlies heeft bezorgd; o.a. door
middel van spaarbankboekjes, waarop zij
hun goede, dikwijls zuur verdiende spaar
gelden aan deze firma hadden toevertrouwd.
Heit is niet voor d© eerste maal, dat het
goed) vertrouwen van den ©envoudigen
spaarder, di« zijn geld overliet aan personen
en instellingen, die spaarbankje spelen,
maar die elkeni waarborg missen, dat ze ook
inderdaad Spaarbank zijn, danig werd te
leurgesteld.
lOnze wetgever heeft niet lang geleden de
volgend© omschrijving van het begrip
Spaarbank gegeven: „Onder Spaarbanken
worden verstaan inrichtingen, welke zich
het in bewaring nemen en rentegevend be
leggen der haar door de inleggers toever
trouwd© gelden uitsluitend ten doel stellen",
waaruit dus voortvloeit, dat bankiers, kas
siers en diergelijken; ook al geven ze spaar
bankboekjes uit, niet geacht kunnen worden
onder het 'begrip „Spaarbank" te vallen.
Immers hun doel' is winstbejag, het behalen
van voordeel voor de eigen portemonnaie!
De winsten, te behalen bij een uiterst
solide belegging der spaargelden, zijn veel
te gering voor wie, als bovengenoemde in
stellingen, het maken van winst hoofdzaak
en doel ls; zij zijn dus gedwongen naar
andere beleggingen om te zien, waarvan de
spaarders, zooais zjj ook thans te Zevenber
gen en omstreken tot hunne schade onder
vinden; het volle risico dragen. En men kan
in het algemeen er zeker van zijn, hoe hoo-
ger rente 'beloofd' wordt, hoe grooter het
risico voor den spaarder zal zijrn.
Wij willen er met dit schrijven nog eens
weer de aandacht op vestigen to het alge
meen© volksbelang, dat de sjÉarders voor
de plaatsing van hun geld góed' doen een
„echte" Spaarbank op te zoeken, dat is een
Spaarbank, welke het niet om winst te doen
is, doch uitsluitend om bevordering van het
sparen.
'Zulk een Spaarbank kan de meest solide
belegging zoeken voor de aan haar toever
trouwde gelden; zij: behoeft niet te zoeken
naar de hoogste rente hij deze belegging,
wetende dat hoog© rente meestal met hooge
risico samengaat.
Hare bestuurders stellen zich met het
oog op het nuttige doel der Spaarbank vrij
willig en belangeloos beschikbaar; aandeel
houders, welke uitkeeringen moeten ont
vangen; zijn er niet. De kosten dezer Spaar-
banken zijn daardoor gering en wat na af
trek der onkosten overblijft, wordt niet als
winst verdeeld; doch tot meerdere zekerheid
d©r spaarders, aan de reserve toegevoegd.
Vraagt men nu, hoe vindt men zulk een
Spaarbank, dan antwoorden wij, dat sedert
een paar jaren door samenwerking van een
groot aantal Nedi Spaarbanken is tot stand
gekomen het Nederlandsch Spaarbank-Bu
reau, opgericht door den NedL Spaarbank-
bond, gevestigd te Amersfoort; hy. <tt Bu
reau kunnen zich alleen aansluiten die
Spaarbanken; w©lke bovenomschreven doel
hebben: „Uitsluitend zorg voor de belangen
der spaarders" en niet: winstbejag. 114
Spaarbanken door geheel- Nederland ven-
spreid, waartoe behooren zoowel de grootste
als zeer kleine, zijn aangesloten en hebben
zich vrijwillig gesteld ondier jaarlijksche
financieel© en administratieve oontrol© van
dit Bureau. Do zekerheid voor de inleggers
dezer Spaarbanken wordt hierdoor belang,
rijk vergroot.
Eon soMldl aan dfen ingang d©r - Snaar-
bankgebouwen; of een lijst ln het zlttingo-
lokaal der Spaarbank, waarop vermeld1 staat
„Aangesloten bij het Ned. Spaarbank-Bu
reau stellen den spaarder to titaat deze
Spaarbanken te herkennen.
Nog zijn niet alle echte Spaarbanken aan
gesloten bij dit Bureau, doch gelukkig kan
geconstateerd worden; dat hun aantal in 2
Jaar tijds gestegen is tot 114 met een geza
menlijk bedrag aan spaargelden van onge
veer iÖO mllloen gulden.
De ^atmosfeer". Minister Van Kamebeek.
Annle van der Lugt Mélsert—van
Ees, door D. Hans. Prijö onbe
kend'. Uitgave Nijgh Van Dit-
mar's Uitg.-Mij., Botterdam.
„De Stad Amsterdam'
heeft op haar voorpagina een fraai en
welgelijkend portret van overste Prlile-
vitz, den directeur van het Marine-etablis
sement te Amsterdam, die met ingang van
4 November eervol ontslag heeft ge
vraagd1 uit zijn functies van onder-com
mandant der Marine on directeur van dit
etablissement. Ondor de vele opnamen,
die dit nummer vullen, noteeren wij hot
auto-ongeluk nabij Heldor, oen groot aan
tal kloken van hot feestvleronde ÏJmulden,
branden ln de omgeving van Behagen,
bet vllogongëluk bij Sohelilngwoude, do
voetbalwedstrijd Notlorland—Dutfcsohlnnd,
tweo gouden eohtpnron, oon to Broeznnd,
een to IToldor, enz. Ook zlln weder «enige
mooie knal. fi ytq'a pwprod'uocvotrvt,
Sprsakuran dagelijks van 10 tot 4
behalve Dinsdag en Vrijdag.
Avondspreskuur Donderdags van 7 tot 8 uj
