HELDERSCHECOURANT
Eug. GOYARTS,
Is Uw borst
beklemd?
AbdusiroOP
Derde Blad.
Gevestigd
BINNENLAND
BUITENLAND
VAN ZATERDAG 13 NOVEMBER 1926
De spoorwegramp WJ Vink".
Woensdagmorgen is in een dier zalen van
het Ministerie van Waterstaat het openbaar
onderzoek vanwege dé commissie-Kraus aan
gevangen inzak© het spoorwegongeluk nabij
d© Vink, waarby, zooals men weet, vier per
sonen heit leven lieten en negen reizigers
meer of minder ernstig werden gekwetst.
Hiervoor waren 06 getuigen opgeroepen.
De machinist H. Miiller, die met den ver
ongelukten hoofdmachinist Van Rhoon $n
den eveneens omgekomen leerling-machinist
Ettikoven op de machine van dézen trein
heeft gestaan, verklaart vóór *het vertrek
van den trein aan het station Rotterdam
D.P. dé machine te hebben geïnspecteerd.
Toen was alles in orde. De ontsporing kan
niet veroorzaakt zijn door dén toestand van
het materieel, meent deze deskundige, De
A- en O-borden, die aangeven waar lang
zaam moert worden gereden op een baanvak,
waren dien dag niet aangebracht, de snelheid
van den trein was tusschen dé 85 en 90
KjM. Getuige voelde een schok en hoorde
een knal. Eikeis seconden later ontspoorde
de locomotief, sloeg plotseling om en begon
heviig te sissen, Vooraf had get. dé rem zoo
krachtig mogelijk aangetrokkea Hij is di
rect naar zijn bedde collega's gaan zoeken,
en zag, na door een gat te zijn gekropen,
tenslotte een harwji Toen hij1 deze wilde aan
pakken, hield hij, slechts het verschrompelde
vel vast. Het was van1 EbtJikoven. Den in
specteur Van Rhoon heeft get. niet kunnen
vinden, ook niet nadat hij- weer door het gat
was gekropen, dat tusschen de locomotief
en den grond waa
Op de verdere vraag van dén presidénit,
waaraan naar zijn meeniing het ongeluk
moet worden toegeschreven, antwoordt get,
dat dit kwam, omdat de grond onder de rails
(de ballast) was weggezakt. Bij een onder
zoek op een andere lijm hebben we gezien,
dat uiterlijk aan dén grond! niets te zien
was, doch wanneer een trein passeerde, gin
gen de rails een stuk naar beneden. Get.
Tjjidt nog dit traject, doch doordat er lang
zamer gereden wordt, gaat het wat beter.
Overigens rijden wij, zegt spr., liever op
de Oostelijke lijnen dan op dé lijn Atoster-
damRotterdam.
De hoofdconducteur van den trein ver
klaart het volgende: Hy zat in het hokje,
dat boven de wagens uitsteekt, op den uit-
kyk. Voordat het ongeluk plaats had, was er
niets te merken. Het ongeluk kenmerkte
zich door een helsch lawaai, get. kreeg
©enige stompen door het schokken van de
wagens. Doordat eenige wagens dwars over
den weg lagen, kon hij aanvankelijk niet hij
de locomotief komen, Hij vertelt verder zijn
aandeel bij de hulpverleening. Hij heeft al
tijd de lijn vertrouwd! en voelde zich even
gerust ais in zijn woning.
De hoofdioonducteur-pakmeester voelde
eveneens schommelingen en schokken; een
tweetal conducteurs verklaren iets derge
lijks en hebben geassisteerd bij een kind,
dat tusschen de biels was geraakt De trein-
oontroleur kreeg van een der reizigers aan
jas in bewaring, waarin „een vermogen zat".
Hij durfde déze- jas niet te veria ten, uit
vrees, dat men hem verantwoordelijk zou
stelen voor eventueele vermissing en kon
eerst weer wat doen toen de reiziger zijn jas
met het vermogen1 erin in ontvangst nam.
Toen is hij op weg -gegaan om te waarschu
wen, dat geen volgende trein op den veron
gelukten zou loopen. De assistent van den
stationsdienst heeft a a. getracht de familie
leden van het echtpaar Lobo, dat stervende
was, bericht te zendén. Omtrent de oorzaak
van het ongeluk heeft hij' geen meening.
Een der passagiers was des morgens langs
diezelfde plaats gekoineni; hij kreeg thans
dén indruk, dat de rails aan één zijde wat
gezakt waren. Een motoxherstelfér uit Delft
heeft het ongeluk niet meegemaakt, doch
heeft zich aangemeld om eenige Mdchtingen
te geven1. Hij houdt een beschouwing over
moerplaten en moerbouten en meenit, dat er
onregelmatigheden op de rails te constatee-
ren zijn, is bereid1 deze aan te wijzen. Men
vindt deze niet als men er per lorrie langs
rijdt, men moet dan kalm de lijn afwandelen.
Enkele weken geleden heeft hij per brief
den ingenieur nog bericht, dat uit een rail
by dé Binnenwaitersloot een hoekje is weg
gevallen. Hieraan is echter tot nu toe gem
aandacht geschonken.
Nog verschillende andere getuigen wer
den gehoord, dbch hun verklaringen, zijn
mindér belangrijk dan de andere.
Uit déze verklaringen blijkt o. a., dat de
hulpverleening zeer vlot verliep; zoo heeft
de stationschef te Leidén onmiddellijk het
academisch ziekenhuis' opgebeld, en ^binnen
tien minuten was reeds een ambulance-groep
op weg. Twee wagenmeesters hebber, den
trein eveneens nagezien en alles in orde
bevondén. De rijfcsinpecteur dér spoor- en
tramwegen, die te 6 uur op de p'aats van
het ongeluk kwam, constateerde een moet
van pl. m. I1/, meter in dé rails op dé plek,
waar het ongeluk ls begonnen. De buiten-
rail lag ongeveer 8 oM. lager dan dé binnen
rail. Get. meenit, dat het ballastbed nog we!
wat vqrsch was; hij vermoedt, dat het niet
voldéende ingeklonken is geweest om daar
over met een snelheid van 90 KIM. te rijdén
Het ballastbed' was vier wéken oud, hetgeen
niet genoeg is. Het toezicht van dé spoor
wegen strekt zdchi niet uit tot het leggen van
ballastbed den, daar dit werk wordt aanbe
steed.
Er waren verschillende vakveree-
nlgingen ingeschreven om personen
aan te wijzen, die eventueel voorlichting
aouden kunnen geven. De Ned. Ver. van
spoor- en tramwegpersoneel had de vader
cd de weduwe v«n den vAw>ne,eIu1rto!!
Van Ettikhoven aangewezen. Laatstge
noemde is wegens haar toestand verhin
derd, de vader is evenwel ter zitting ver
schenen en wordt thans allereerst gehoord.
Hij deelt mede, dat zijn zoon herhaaldelijk
gezegd had een voorgevoel te hebben
omtrent een ongeluk, dat hem zou over
komen op deze lijn. Op een andere plek,
tusschen Amersfoort en Zwolle, had hy
een dergelijk voorgevoel ook al eens ge
had en toen hij daarover had geklaagd,
is verbetering aangebracht. Bij de lijn
Rotterdam—-Amsterdam bleef verbetering
achterwege,' ondanks zijn klachten. De
schoonvader, eveneens gehoord, heeft die
uitlatingen nooit ernstig opgevat.
Een ingenieur verklaart hoe z. i. het
ongeluk is ontstaan.
Op een vraag, of er klachten waren
Ingekomen over den toestand van den
weg, antwoordt getuige, dat klachten ge
regeld inkomen. Er bevinden zich gere
geld werktuigkundigen op den weg en
op hen rust de plicht, gebreken e. d. op
te nemen en om te constateeren hoe de
weg ligt. Zulke rapporten komen herhaal
delijk binnen en de klachten worden dan
ter verder onderzoek doorgezonden, in
dien de aard der klacht er aanleiding toe
geeft. Zoo heeft spr. op 16 Aug. een klacht
van een werktuigkundige ontvangen, dat
de weg bij Delft slecht lag. In de vol
gende maand heeft hij vier klachten ont
vangen, waarvan ook enkele vóór het
ongeval. Getuige achtte deze klachten
echter niet van dringenden aard en hij
heeft ze daarom op de gewone wijze door
gezonden.
Op de vraag van den voorzitter, of er
van getuige een aanschrijving is uitge-
geau om niet te spoedig te klagen, ant
woordt getuige bevestigend. Hij gelooft
echter niet, dat hierdoor ernstige klach
ten achterwege zouden blijven uit vrees
van de zijde der machinisten. Dezen toch
hebben voldoende verantwoordelijkheids
gevoel om werkelijke klachten niet te
verzwijgen.
De ingenieur van tractie te Rotterdam
heeft den indruk, dat het ballastbed nog
versch was, dat het grint grof van samen
stelling was en dat een tiental dwarslig
gers vrijwel onbeschadigd bijeen lagen,
als waren zij opgeschoven. Dit laatste
zou er volgens hem op wijzen, dat de
dwarsliggers niet voldoende werden vast
gehouden door het ballastbed. Bij een
goed ingereden ballastbed laten de dwars
liggers by een ontsporing niet zoo ge
makkelijk los.
Getuige schrijft het kantelen van de
locomotief toe aan een ongelijke sterkte
van het ballastbed.
Op een vraag van prof. Meyers ant
woordt getuige, dat hij zéér veel klachten
over den toestand van den weg heeft
ontvangen. Vooral na Mei, toen het bal
lastbed werd vernieuwd, namen de klach
ten toe. De klachten z^jn doorgezonden
naar den wegingenieur, die ze echter niet
ernstig genoeg achtte om directe maat
regelen te nemen. Overigens worden de
klachten over den weg steeds in handen
van de betrokken Ingenieurs van den
weg gesteld.
■Nog vele andere getuigen worden ge
hoord, hun verklaringen komen in het
algemeen overeen op dit eene punt, dat
de trein schommelde en dat er aan den
weg iets haperde. Zaterdagmorgen wordt
de zitting voortgezet.
Ingelanden MedatfcaUng,
Tandheelkundige,
Loodsgraoht 37.
toestond van dén weg. Hedenmorgen zul
len o.a. gehoord worden prof. van der
Eloes, ir. Maas Geesteranus en overste
Haokstroh, 4»
Het Engelsche invoerverbod van vleesch.
Reuter seinde Donderdagavond uit
Londen:
In antwoord op een vraag in het La
gerhuis heeft de financieele secretaris
van de Engelsche schatkist gezegd, dat
behoorlijk kennis zou worden gegeven
van elk voornemen om het verbod op
den invoer van buitenlandsch vleesch in
te trekken.
Gezien het heerrehende mandi- en klauw,
zeer in Europa, lijkt het niet waarschijn
lijk, dat de voorwaarden voor opheffing
spoedig bereikt zullen worden.
TWEEDE KAMTffft
Het verdrag met België.
Het verdrag met België is door de
Tweede Kamer Donderdag aangenomen
met 50 tegen 47 stemmen. Het Handels
blad spreekt van een Pyrrhus-overwin-
ning voor den minister (dat is een over
winning, die zeer twijfelachtig mag wor
den genoemd en veel op een nederlaag
lijkt),en hoopt, dat de Eerste Kamer
daarop de nederlaag moge brengen. Voor
de heeren Heemskerk en Albarda is dit
een voldoening, aldus het blad, voor
monseigneur Nolens de zegepraal. Het
blad beschouwt het resultaat met groote
bekommering en meent, dat het stellig
niet wordt gedragen door de overtuiging
van de groote meerderheid des volks. De
heer Kortenhorst (r.k.) en de plattelander
Braat verklaarden door de rede van den
minister overtuigd te zijn en hun aan
vankelijke afwijzende houding te ver
anderen de katholieke heer Van Vuuren
(tegenstander) merkte op, dat vóór den
oorlog niemand vóór dit verdrag zou
hebben gestemd, Nederland heeft wegens
zijn houding in den oorlog aan niemand
iets goed te maken, en een verdra g van
reciprociteit |(waarbij aan weerszijden
concessies gedaan worden) ware goed
geweest, niet dit zeer eenzijdige, dat
voortgekomen is uit de militaire en po
litieke eischen van België. De chr. hist.
heer de Visser merkte o.a. op, dat de
beteekenis van het Moerdykkanaal voor
België wel zeer groot moest zijn, anders
zou het er geen 100 tuillloen goudfranken
voor over hebben. En hij bezwoer den
minister de motie Marchant niet af te
wijzen.
De Minister wees er in zijn repliek op,
dat men moest bewijzen, dat Rotterdams
bestaan door hst Moerdijkkanaal zou
Het „Hbl." (lib.) schrijft
11q 'Woyf.Tnh»» AA" ??t".le
dag voor de Nederlandsche staatkunde
te moeten zijn. Machtswaan te eener,
politieke kortzichtigheid ter andere zijde,
ontketende het vorig jaar op dezen datum
een parlementaire crisis, die nog voort
duurt feitelijk. Dit jaar dreigt de 11e
November een crisis in de staatkundige
betrekkingen van Nederland tot de mo
gendheden te veroorzaken.
En weer ls het monseigneur Nolens,
die den boog wil overspannen. Weer zijn
het een groot deel onzer demooraten, die
meenen een ontwikkeling in die door hen
gewensohte richting te kunnen foroee-
r e n.
Anders dan het vorige jaar evenwel is
er ditmaal nog een kans, dat beter inzicht
de gevolgen van den Hen November 1926
minder ernstig maakt. De Eerste Kamer
staat geheel vrij tegenover een beslissing
als die Donderdag door de Tweede Kamer
met de kleinst mogeUjke meerderheid
werd genomen.
Waren allen aanwezig geweest, dan
zou het minstens 51 tegen 49, wellicht
50 tegen 50 stemmen zijn geweest.
Er is nog hoop, dat de fout van Don
derdag wordt goedgemaakt.
Te meer, omdat men, naar wtj hopen,
in de Eerste Kamer waarschijnlijk meer
oog zal hebben voor de hoofdvraag, die
een antwoord behoeft, c.1. of wij in Neder
land een zelfstandige politiek zullen
voeren voortaan, of geleidelijk aan instru
ment zullen worden van de staatkunde,
die de Fransche hegemonie moet schoren.
Zooals België dat werd en Polen.
Wat het resultaat 'betreft, wij meenen,
zegt' het blad, dat in de gegeven omstandig
heden goedkeuring van het verdrag te ver
kiezen was boven goedkeuring der motie,
iie, na het scherpe debat, dat van de zyde
ier vrijzinnig-democraten en van denl Vrij-
aeidsbond gevoerd1 werd, voor gunstige in
ternationale verhoudingen moeilijk bevor-
lerlijk zou kunnen zijin geweest
„De Tijd" (r.-k.) somt bij de besprekingen
van het Kamer besluit d© .politieke en econo
mische voordeelen op, die- door het Ned.-
Belgisch Tractaat verkregen wordeii
Wat de politieke voordeelen betreft:
1. De afwijzing van de ©ischen van
terrltorialen en militairen aard, het vol
komen krachteloos maken van dl© eischen,
ook als zij door "iln al meer officieuze,
zelfs officieel© personen nog zouden ge
steld worden.
2. Nederland heeft na het tot stand
komen van dit verdrag, den Scheldemond
sterker dan ooit ia de handen.
8. De verhoudingen tusschen België
en Nederland worden voor goed onttrok
ken aan de verdrag-rechterlijke bemoeiin
gen dvr mogendheden,
et Nederlandsch-Belgisch verdrag, aldus
SSU25S'-
Ingerond Meds<tadln&
worden bedreigd, doch voegde er in éénverklaart „De Tijd" verder, is geen ruilcon-
Vrijdag werd het getuigenverhoor over
deze zaak nog dfen geheelen dag voort
gezet Ook een hoofdwerktuigkundige
der maatschappy heeft verschillende
klachten gerapporteerd over den weg en
zegt, dat de baan slechter was dan an
dere. Belangrijk is de verklaring yan
den machinist E. van Hinte, die mededee-
lingen doet omtrent de wijze waarop
vapk aan dezen weg gewerkt wordt Hy
heeft den indruk, dat de voorschriften
veel veiliger bewerking verlangen. Het
nieuwe ballastbed zal over een paar jaar
uitstekend zyn, meent get In de practijk
geschiedde tot nu toe anders dan goed
was. De Voorzitter vraagt dezen getuige
of het volgens hem noodig is uitsluitend
vakmensohen voor dit werk te gebrui
ken. (Er werd1 nl. veel werkloos personeel
voor genomen, waaronder natuurlijk van
allerlei menschen). „Mijns inziens," al
dus de Voorzitter, „kan met losse arbei
ders, mits onder behoorlijk toezicht dit
eenvoudige werk wel worden verricht".
Get antwoordt hierop: „Juist, meneer de
voorzitter, onder behooriyk toezicht. Maar
toch geloof ik, dat grondwerkers zulke
gekke dingen niet zouden doen".
De ingenieur van den weg geeft uit
voerige technische inlichtingen omtrent
den toestand en het onderhoud. Hy heeft
na het ongeluk een onderzoek ingesteld
en constateerde, dat het ballastbed vol
doende was. Als eenige afwijking consta
teerde hy dat de rails aan beide zijden
waren uitgeweken. Hij geeft toe, dat de
ondergrond op dit baanvak wat meer
trilt dan die op andere banen, doch acht
dit niet verontrustend. Hij heeft omtrent
de oorzaak van het ongeluk geene mee
ning. Ook de afdeelingschef van den
dienst van weg en werken heeft niet den
indruk gekregen dat het ballastbed niet
voldoende was. De hoofdbouwkundige
van dezen dienst zegt, dat wanneer dfl
arbeiders met het vernieuwen van de bal
last bezig zijn, zy daarby moeten blijven
tot de boel weer aangestampt ls. In wer
kelijkheid! komt het wel voor, dat dé
ploegen de baan verlaten. Telkens op
nieuw moest get. óp deze nalatigheid wij
zen. Een drietal ploegbazen had bij ba
ron van Eek (den ingenieur) geklaagd
over aanmerkingen, die get. gemaakt
had. Deze had geantwoord: wees voor
zichtig daarmee, want als je ongelijk
krijgt haal je jezelf naar benedèn. Dit
gold het baanvak den Haag—Delft. Des
gevraagd antwóordt ook deze deskun
dige, dat de algemeene toestand van de
zen weg niet gunstig was.
Nog vele andere getuigen worden ge
hoord, die inlichtingen geven over den
adem bij, dat het niet te bewijzen was.
Onder groote spanning werd eerst de
motie Marchant verworpen met 53 tegen
44 stemmen en daarna het verdrag aan
genomen met 50 tegen 47. Tegen stemden
alle chr. hist., alle aanwezige Vrijheids-
bonders (de heer Dresselhuys was|ziek),
alle Vrijzinnig-democraten, 10 soc.-dem.,
6 katholieken, 2 anti-revolutionairen, 2
staatkundig gereformeerden, de Her
vormd Gereformeerde en de communist.
En nu, aldus de hoefijzer-correspondent
van het Handelsblad, „rest nog de
Eerste Kamer. Gelukkig."
UIT DE PERS.
Het N ederlandsch-Belgische verdrag.
De Nw. Rott Ort. (lib.) schrijft:
De motie-Marchant verworpen 1
Het tractaat met België aangenomen 1
Ziet daar de droevige beslissingen,
waartoe de Tweede Kamer ten slotte is
gekomen,
De beslissing is gevallen met klein
stemmenverschil. Waren niet drie leden,
door ziekte verhinderd, afwezig gebleven,
van welke twee als besliste tegenstanders
van het tractaat golden, dan zou het
fatale besluit juist met geringstmogelijke
meerderheid zijn genomen. Het is eene
bijkomstige omstandigheid, die aan de
zaak zelve niets verandert, doch overigens
toch niet zonder beteekenis is, en niet
zonder Invloed kan blijven, wanneer straks
het tractaat in de Eerste Kamer aan de
orde zal komen.
Doch wij geraken hiermee op een ter
rein, waar wij later nog wel op zullen
vertoeven. Welke is de taak en de roe
ping van de Eerste Kamer ten aanzien
van de ook van haar vereischte goed
keuring van traktaten Welke inzonder
heid, indien zij zich bevindt tegenover
een tractaat, dat voor ons land wordt
geacht van overwegende beteekenis en
belang te zijn, dooh dat in de Tweede
Kamer maar zóó op het nippertje eene
meerderheid wist te behalen Het vraag
stuk is moeilijk, en wij zullen ons er wel
voor wachten onder den indruk en de
emotie van eene juist gevallen uitspraak,
die wij bij uitstek betreuren, er een ant
woord op te geven.
Eene eenigszins pijnlijke beslissing ver
wachtten wij, toen wij eenige weken ge
leden de balans opmaakten. Het is helaas
eene zeer pijnlijke beslissing geworden,
omdat zij menig vaderlander getroffen
zal hebben in het hart. Aan wie er toe
medewerkten, en die de toekomst van
ons land eraan waagden, rest daartegen
over slechts de magere hoop, dat nu
de Belgen eindelijk tevreden mogen zijn
Wel bekome het hun.
,ract Nederland had aan België weinig of
niets te vragen; Doch de voordeelen, staat
kundig en economisch, wegen ruim tegen
ie nadoelen op.
Daarom meent het blad!, dat de meender-
ïeid in de Tweede Kamer een verstandig
«sluit nam» Moge, zoo wordt tenslotte ge
legd, de Eerste Kamer spoedig haar voor
oeeld volgen.
Belgische persstemmen.
De Belgische avondbladen bhjken maar
matig belang te hechten aan de goedkeuring
van het Belgisch-Noderlaadsch verdrag door
de Tweede Kamer.
De „Peupte", hoofdorgaan van de sociaal
democratische party en de katholieke ,flihre
Belgtque" vermelden het feit zonder meer.
De flolr" plaatst het portret van' minister
Van Karnebeek onder een telegram van vyil
regels uit Den Haag.
De liberale JDerrdère Heure" reprodu
ceert de voornaamste bepalingen van he
verdrag; heet de aanvaarding een nieuwen
stap op den weg van internationale pacifi
catie en hoopt, dat de Eerste Kamer op haar
beurt in bet gemeenschappelijk belang van
België en Nederland een goedkeurend votum
zal uitbrengen.
Het katholieke blad „Les Dernlères Nou
velled', dat feitelijk niets anders is dan de
avondeditie van ,fle Vtngttème Siècle", pu
bliceert de mobie-Marchant en constateert,
dat dé meerderheid,, weilke zich voor de rati
ficatie van het verdrag heeft uitgesproken,
zeer klein' ia Deze geringe meerderheid, al
dus het Brusselsche blad, bewijst hoe ge
weldig de campagne was, door Rotterdam en
Amsterdam, geleid; maar zij bewyst ook hoe
zeer, trots de meest formeel© verklaringen,
zekere gevoelens van wantrouwen biii het
Hollandsche publiek blijven voortbestaan.
Dit in overweging genomen, zou het voor
barig zyn van een nieuwe oriemteering der
politiek van belde staten te spreken.
Eenigszins uitvoeriger is het commentaar
van de annexlonistische flation Beige1". Ook
deze krant legt nadruk op het feit, dat het
verdrag slechts met drie stemmen meerder
heid is goedgekeurd, maar schrijft verder:
Dit votum beteekeni' voor de Hollanders een
overwinning van het gezond verstand; voor
ons bevestigt het dé meest gevoelige verza
kingen, tot welke de diplomatie van het
Europa van Palmerston en Metternich ons
in 1889 heeft' verplicht.
Hijgt gij bij de minste inspan»
ping? Wentelt die last van U
af en versterkt borst en lucht
wegen met de krachtdadige
welke uit geneeskrachtige
kruiden is bereid en beroemd
ls om haar slijmoplossende
en krachtige werking. Onge
ëvenaard bij bronchitis, kink
en slijmhoest en aandoenin
gen der ademhalingsorganen»
Dve»l verkrijgb. in kokers f 1.50, f2.75, f4.18
De groote flacons sija voordftllgtA
ENGELAND.
Het zelfstandlgheldsbesluit
der regeering.
Londen, 12 November. Het belangrijk
ste punt in de onderhandelingen over de
mijn werkersstaking is, dat de regeering
1 hans definitief haar besluit om zelfstan-
iig op te treden heeft openbaar gemaakt,
d.w.z. om buiten de mijneigenaren om een
beslissing te nemen en bet vergelijk met
le mijnwerkers, zoo dit bereikt wordt, in
en wetsontwerp; neer te leggen. Het
enige zwakke pünt hierbij is, dat als de
aijnwerkers en de regeering het eens
vorden over de instelling van een na-
ionaal hof de eigenaren deze arbitrage
kunnen laten mislukken door te weigeren
iistrlctscontracten- te sluiten en te be-
luiten 'alleen persoonUjke contracten
tusschen mijneigenaren en mijnwerkers
te erkennen. Dat is evenwel onwaar-
chynlijk. De koppige houding van de
aijneigenaren, die weder is gebleken In
de sensationeele verklaring van heden-
ohtend, waarin zij zeggen, dat het re
geringsvoorstel niet steunt op een over-
enkomst tusschen de regeering en de
werkgevers, heeft in en buiten het Lager-
uis een slechten indruk gemaakt, en het
jdt geen twyfel of de regeering zal
dellig zonder moeite een wetsontwerp
.ls het bovenbedoelde door het parlement
ekrachtigd krijgen.
Een nlenwe belemmering.
Londen, 12 Nov. Hedenmiddag ls de
bestand opnieuw vertroebeld door een
ffideele mededeeling van de zyde der
i ïijneigenanrs, waarin gezegd wordt:
„De z.g. voorwaarden voor een rege
ling, die heden in de pers zijn gepubll-
eenï, hebben de mijneigenaars niet ge
ien, voordat zij deze tn de bladen heb
ben gelezen, zy vertegenwoordigen geen
enkele overeenkomst tusschen de mijn
eigenaars en de regeering, en de mede-
deelingen, welke zij bevatten en welke
aan de mijneigenaars worden toegeschre
ven, zyn onjuist"
Men verwacht evenwel algemeen, dat
het bezwaar der eigenaars tegen deze be
perkte nationale arbitrage niet onover-
komeUjk zal bUjken.
Het poetsmiddel „Cllnderella Sllver
Slipper Cleaner", een oplossing van een
hevllg vergif (blauwzuur, na'trium en zil
ver) mag sléchts imet de allergrootste
voorzichtigheid worden gebruikt en be
waard. Kindéren mogen het nooit ln han
den 'krijgen. 1
1 Gezondheidsraad.
DUIT8CHLAND.
Geen verhuisplannen ln Doorn.
Bij bevoegde autoriteiten is niets be
kend van een voorgenomen verhuizing
van de voormalige keizerlijke familie uit
Doorn. In het kasteel Homburg wordt
een gedeelte als museum ingericht, en
in een ander deel zetelt een staatsbureau
van financiën, dat ongestoord voort-
werkt. Geruchten over andere verbou
wing zijn onjuist; het verdrag met de Ho-
henzollerns treedt trouwens pas 1 April
1927 in werking.
De regeeringspartijen en de socialisten.
De groote coalitie op komst?
De onderhandelingen tusschen Marx
en Essen en de sociaal-democratische lei
ders, om uit de impasse te geraken, waarin
de regeering is geraakt door de aanne
ming van het soc.-denn. voorstel tot ver
hooging van den crisis-bijslag voor werk
loozen, zyn gisterenmorgen voortgezet en
men gelooft een uitweg gevonden te heb
ben waardoor het ontwerp, ln den door
de regeering gewenschten vorm, nog
gistermiddag in eerste lezing in den
Rijksdag zou kunnen afgehandeld wor
den.
Het wetsontwerp Inzake den
steun aan werkloozen aange
nomen.
De sociale commissie van den Rijksdag
heeft gisteravond, zooals verwacht werd,
het wetsontwerp inzake den onderstand
der werkloozen aangenomen. De socialis
ten stemden met de regeeringspartijen
voor, de Dultsoh-nationalen, volksphen
en communisten stemden tegen. De cri
sis is hiermede bezworen.
Het verhoor van Donderdag.
Spreekuren dagelijks ven 10 tot 4 uur,
behalve Dinsdag en Vrl|dag.
Avondspreekuur Donderdags van 7 tot 8 u,
Het verhoor van Vrijdag.
„Het Volk", de Kamer-beslissing bespre
kende, zegt o.a„ dat de tegenstanders van
het Tractaat aanstonds nu hun hoop zullen
vestigen op d© Eerste Kamer. Het blad
spreekt den wensch uit, dat een actie niet
ontketend zal worden in een hetze tegen d©
voorstanders en tegen het naburige volk.
Zoo'n hetze zou voor de verhoudingen
in ons éigen land even verderfelijk zijn
als voor. dé bevordering van wat minister
Van Karnebeek met een veelbeteekenend
woord de internationale rechtsorde pleegt
te noemen.
