1EL9ERSCHECOURANT
St. Nicolaas-
Verrassingen
Herman Nypels,
VIJFDE EN LAATSTE BLAD.
PLAATSELIJK NIEUWS
Altijd Iets aparts,
daarbij ruim gesorteerd,
ziet de étalages.
HEERENMODEMAGAZIJNEN,
VAN ZATERDAG 27 NOVEMBER 1928.
Aanbesteding,
Vrfldtaigmiorgen werd ten raadhuize al
hier aanbesteed de levering voor het jaar
1927 van de schoolbenoodigdlieden voor
de O. L. scholen, die Avondvakteeken-
schooL Hiervoor was ingeschreven door
de firma's H. de Wit Jr.. H. J. P. Egner,
O. Prins m A, J. Maas. Bedragen zullen
Wtf, wegens de uitgebreidheid der artike
len, niet noemen, doch verwijzen belang
stellenden naar de ten raadhuize ter in
zage liggende stukken.
Verder werd aanbesteed do levering
voor de benoodlgdhedon voor het onder
wijs In de nuttige handwerken voor de
O. L. scholen. Hiervoor was ingeschreven
door de firma's M. G. de Groot voor
f 702.1Q1/» totaal, G. de Barbanson Zoon
voor 822.74, L GninwaM voor f 890.17,
a Bui» msa
Doros Rijkers naar Parijs,
Naar wij vernemen, zal Dörus Rijkers
hedenavond om 7.20, met den heer Levy
Grunwald naar Parijs vertrekken. -
Het Trlanon Theater in den Haag, dat
Sheel vrijelijk het Haagsche publiek zijn
roxiet liet kiezen, heeft zeker ©er van
zijn werk, en wij Helderscben zijn er
trotsch op, dat ©en onzer plaatsgenootón
die ©er to beurt vlek
Nedcrlandscho Mlzxachlo.
Do Nederlandscho Mizracble, bond) van
wstagetrouwe Zionisten, belegt op Zon
dagavond 29 November ars. te 8 uur 16
's avonds, !n hotel Bellorvue oen openbare
vergadering, waar het woord' zullen voe
ren' Dr. B. L Ricardo, adj. Rabbijn der
Port. Isr. Hoofdsynagoge te Amsterdam,
voorzitter der Ned. Mlzrachie en Rabbijn
B. Ph. die Vries, Haarlem, over het on
derwerp: „Onze plicht tegenover Kreta
EAbmt.
St Nlcolaasfeeetvlerlng.
Blijkens de advertenties en strooibil
jetten ruilen de leerlingen van den heer
Boelens op Vrijdag 6 December as. we
derom eene uitvoering geven van de
sprookjes-revue „Prinses Astra". Voor
deze gelegenheid is de aanvang op 9 uur
des avonds bepaald, en ook Is speciaal
St Nioolaas geëngageerd met zijn knecht,
die aan leder kind! een cadeautje zullen
uitreiken..
Do entróepriJa is voor de kinderen 25
en BB cents, voor de begeleidende ouders
60 en 40 oent Ieder kind ontvangt van
61 Nioolaas, zooals gezegd, een cadeautje
en een taai-taai-pop, zoodat waarschijnlijk
goedkooper St Nicolaasviering niet zal
bestaan, Zorge ieder dus voor tijdige
Slaatsbespreking in Casino op 29 en 80
ov„ 1 en 0 Deo. van 8—6 uur.
Maatschappij tot Nol van 't Algemeen.
Op de algemeene vergadering van het
Departement Helder is besloten bij vol
doende deelname gedurende dezen winter
weder een cursus te houden in oarton-,
pitriet- en kleiarbeid.
Het ligt in het voornemen te geven
een cursus voor jongens en meisjes in
den leeftijd van 10 tot 16 jaar en ook
een in dezelfde vakken voor ouderen.
Het lesgeld van de jongens en meisjes
bedraagt i 2.50, waarin alle onkosten zijn
begrepen. Voor de ouderen bedraagt het
lesgeld f 6.ook alles Inbegrepen, doch
deze cursus gaat alleen door als er min
stens 16 personen zich aanmelden. De
lessen zullen gegeven worden des Dins
dags van 68 uur, in een der lokalen
van de openbare school aan den Parallel
weg. Liefhebbers kunnen zich aanmelden
Maandag 28 November, 's avonds van
half acht tot half negen, bij den Secre
taris van het Nut, den heer Kottman,
Binnenhaven 87.
Ouderavond School 8.
Men schrijft ons:
Op Dinsdag 23 November werd door de
Oudercommissie, in samenwerking met
het onderwijzend personeel van School 3,
•en zeer geslaagd© ouder-avond gehou
den. Niet minder dan 62 ouders hadden
aan de uitnoodiging gehoor gegeven, en
dat zij en genoten hebben bleek uit het
applaus der aanwezigen tijdenq de uitvoe
ring der verschillende nummers.
Bet Hoofd dor School, die hoer A. Tref
fers, opende de druk bezochte vergade
ring met een kort woord, uiteenzettende
doel, streven werkwijze en nuttigheid van
het instituut Ouderoommissio, en vestig
de speciaal de aandacht op de aanwezig
heid! van den heer O. Hojjblok, lid van
die Commissie van Toezicht op het Lager
Onderwijs.
Hierna zongen de kinderen (kr fa en
flo klasse dezer school „poömofgerr en
«Vrede*. Een hartelijk applaus was hun
belooning voor de heldere en frissche
zang.
Drie onderwijzers van genoemde school
vormden een strijkje en voerden „Herz-
wundlenv uit. Ook dit strijkje oogst/te een
welverdiend applaus. Met nog ©enige
zangnummers „Afscheid van den Zomer"
an „Afscheid van Bosch en Veld", gingen
wo de paiuze in.
De pauze werd benut om de oudera In
de gelegenheid te stellen met de onder.-
wjjzers en onderwijzeressen hunner kin
deren te spreken. Hiervan werd een zeer
druk gebruik gemaakt
Nadat nog doo» meergenoemde onder
wijzers enkele nummers op hunne violen
wwrdaai gegemon, hield het Hoofd1 der
Ingezonden Medodoellng.
Heidór Schagen.
Sohool een rede over het nut van het
zevende leerjaar, niet alleen voor het
kind zelve doch ook voor de 'geheele
maatschappij, die alleen met do kennis
der Individuen gebaat was. Spreker door
spekte zijn rede met uitspraken van be
kende paedagogen en bracht in dit ver
band tevens het psycho technisch onder
zoek, ter sprake.
Sprekers conclusie was ten slotte dat
het de taak der ouders was hun kinderen
aan het zevende leerjaar te doen deelne
men, zoodat zo beter toegerust de maat
schappij konden betreden. Na deze, door
applaus onderstreepte rede, werd de on
voltallige commissie aangevuld met mevr.
Grande en de hoeren W. Snijders en Tij-
deman, zoodat de commissie thans bestaat
uit den heer Zuiderbaan, voorzitter, Mid
denstraat; mevr, van Teeckelenburgh,
secretaresse, Oude Kerkstr. 2; mevrouw
Grande en de heer en Snijders en Tijdo-
man.
Na nog eenlgo woorden van dank van
den heer Heljblok on den voorzitter aan
de medewerkers dezer zeen geslaagde
avond, werd de vergadering gesloten.
Mozart-canccrt «Kunst aan 1 Volk".
Onze plaatselijke zangvoreen. „Kunst
aan 't Volk" gaf Donderdagavond voor
een goed-gevulde zaal een concert, dat
geheel gewijd was aan Mozart. Een belang
rijke avond dus in de geschiedenis van
ons plaatselijk muziekleven, die ons beter
dan enkele, verspreide werken, die op een
of ander oonoert worden gegeven, een
Inzicht zou geven In het universoele genie
van dezen grootmeester der tonen. Want
wie meenerj mocht, dat wellicht zooveel
werk van één enkelen onmponist tot een
tonigheid zou leiden, die heeft aan het
einde wel begrepen, dat van eentonigheid
geen sprake was en dat het rijke genie
van Mozart een zoo overvloedig vloeiende
bron van klank is geweest, dat schier
alles van den meester interessant en oor
spronkelijk was.
Nadat de Voorzitter dervereeniging,
de heer Schmit, de aanwezigen het welkom
had toegeroepen en hen gewezen had op
de groote kosten, waarvoor de vereeniging
kwam te staan (zij had voor dezen avond
niet minder dan drie solisten geëngageerd,
terwijl de heer Van de Weg als bege
leider fungeerde), welke speech natuurlijk
ten doel had te wijzen op de noodzakelijk
heid van toetreding van donateurs en
leden, werd met de afwerking van het
programma begonnen.
Op dit Mozart-concert, dat, wij herhalen
het, wij qualifleeeren als een gebeurtenis
In ods plaatselijk muziekleven, kregen we
achtereenvolgens te hooren 's meesters
„Ave Verum" voor koor, strijkorkest en
piano, drie koren uit zijn laatste, onvol
tooide werk, het prachtige „Requiem",
eveneens voor koor, orkest en piano, aria's
uit „Don Juan" en „Figaro", de „Hymne
aan de Zon" voor Mannenkoor, terwijl
nagenoeg drievierde van de opera „Die
Zauberflöte" in oratoriumvorm na de
pauke werd opgevoerd.
Allereerst eenige opmerkingen. Het
strijkorkest, bestaande uit leden van het
„Arbeiders-Strijkorkest", versterkt met
eenige stafmusici (de heer Van de Weg
had, zooals gezegd de pianobegeleiding)
was niet altijd opgewassen tegen zijn
uiterst zware taak. Bovendien schoot het
ook in geluidssterkte to kort. Men had
beter gedaan een of twee blaasinstru
menten er aan toe te voegen. Het koor
is vrij groot en ontwikkelt een flink ge
luid, dat soms de lichte, parelendeibego-
leiding overstemde. Ook ontbrak het, 't
orkest aan voldoende oefening; hier en
daar haperde het inzetten (eenmaal moest
zelfs worden afgetikt) en ook was het
spel nog al eens slordig. De fluit kwam
af en toe het koor helpen, men had daar
een groote steun aan.
Van de drie voor deze gelegenheid ge-
engageerde solisten bleek do tenor, de
heer Oor Henken van Amsterdam, in het
bezit van een mooi, zjj het niet of weinig
geschoold, geluid. Hij zong vóór de pauze
een aria uit, „Don Juan" in het Duitsch,
welke taal hij evenwel niet voldoende be-
hoerscht en dientengevolge slordig uit
sprak. Hij zong na de pauze de Tamino-
rol, voor zoover die in deze fragmenten
voorkwam, nl. het tenor-solo van de intro
ductie, het Andante, „Hoe sterk is niet
uw toovermacht", en buiten het programma
om, de aria „Dies Bildniss ist bezaubernd
schön". Nu hij hier Hollandsoh zong, kon
hij ons veel beter voldoen.
De heer J. O. M. Slinkert van Nijmegen
(bas-bariton) heeft ongetwijfeld oen om
vangrijk, krachtig geluid, maar zijn grap-
penmakorijtjes en quasi komische airtjes
vonden bij het publiek veelal geen goed
onthaal. Men kwam voor serieuze kunst,
waarde heer, en al zijn de door u go-
zongen aria's ongetwijfeld zeer geestig,
het geeft u geen recht die geestigheden
te misbruiken on te spelon op de laag-
komlsche instincten van het publiek.
Trouwens, het publiek liet er zich niet
door beïnvloedenhet luisterde met intens
genot naar het zeer geestige|tevens buiten-
gëwoon-mooic duet „Papapapapapageno",
dat men natuurlijk wel kent, alsmede
naar de andere grapjes van dezen gjap-
penmaker. Maar het publiek bleef zich
volkomen bewust dat netgeen hier door
Mozart gegoven werd, met laag-komischo
grapjes niets te maken fiad, doch .dat
net do verheven humor was ln de volste
on schoonste boteekenls van het woord.
En wij vroezen, dat de heer Slinkert zich
daarvan niet altijd bewust was. Hij zong
voor de pauze een komische aria uit den
„Don Juan", waarbij h|j zich tevens voor
deed als aoteur. Na de pauze vertolkte
hij, zooals we al zelden, de,rol van Papa-
geno in dleriB verschillende liedjes.
De beste van het drietal was onge
twijfeld de sopraan, mejuffrouw Jans
Bierma van Amsterdam. Haar diep, mezzo
sopraanachtig geluid was zeer geschoold
en besohaafd. vóór de pauze zong zij uit
den „Figaro" een recltutlef en aris van
Suzanne in uitstekend Italiaansch. (Als
Oostenrijker gebruikte Mozart steeds twee
talon voor zyn werken, nl. Duitsch en
Italiaansoh), en had ln do opera-frag
menten na de pauze Pamina's liederen
te vertolken.
De solisten traden ook nog in verschil
lende duo's op, doch dit alles afzonderlijk
te vermelden, zou ons verslag to uitvoerig
maken. Want wil moeten nog van veel
andere dingen melding majeen. Allereerst
onze eigen plaatselijke solistische kraoh-
ten. De heer Otto vertolkte een tweetal
sololiederen, n.1. de party van Sarastro
ln eenige solo's. Doordat hy byvoorbeold
de bekende aria „O Isls und Osiris" met
pianobegeleiding in plaats van met orkest
moest zingen, viel de lago f niet mee.
In „In diesen heiligen Hallen" was het
tenminste nog een fis. |Met een orkestje
gaat het vanzelf wat boter, omdat dio
instrumenten hooger staan. Maar de heer
Otto heeft hem cehaald. Papageno werd,
in den boven reeds genoemden samen
zang „Papapapapapageno" enz., vertolkt
door mevr. Van der JagtBakkej, die
met gemak haar party tegen don heer
Slinkert zong en van het dankbare publiek
een hartohjk applaus ontving.
wy kunnen najtuuriyk niet op alles
ingaan en moeten het, wat de solisten
betreft, hierby laten. Alleen willen wy
nog vermelden met hoeveel spontaniteit
do sopraan haar bes haalde, die byna
vier maten aangehouden moet worden en
hoe zy ovqr het algemeen de vaak moei-
ïyke coloratuur, die in Mozart's dagen
in zwang was, wist te zingen. Men moet
daar niet te licht ovér denken, als men
woet, dat de oomponisten dikwyis een
ooloratuur-aria schreven voor een be-
Saaide zangeres of zanger, die zich daar
us speoiaal op gotraind hadden.
Tenslotte hot koor. Nadat het eoneert
geopend was met den „sooiallstlsohen
psalm" „Morgenrood" (hot koor kent dit
sublieme koorwerkje door en door en
enkele bizonder fraaie sopranen deden
zich hlor vooral gelden), werd, zooals
we reeds zeiden, het „Ave Verum" en
drie koren uit het „Requiem" gezongen.
Van deze drie beviel ons het prachtige
„Sanctus" het bestde inzet reeds was al
aanstonds subliem en ook hot „Osannah
in eioelsis", de Blotsatz werd met een
gloed en een overtuiging gezongen, die
deze zangvereeniging van haar beste zyde
deed kennen als een der belangrykste
koren in onze stad. Ook hot „Agnus Dei"
voldeed wel, minder het „Lacrymosa",
dat, ook wat de begeleiding betrof, wat
zwaar was. Het mannenkoor uit de zang
vereeniging zong tenslotte de „Hymne
aan de Zon". Zooals wy reeds zeiden,
waren de gekozen stukken wel in staat
ons een denkbeeld to geven vandeveel-
zydigheid en universaliteit van Mozart.
De Priestermarsch van het orkest mis
lukte vrijwel, althans er werd nogal ge
knoeid en het statige rythme kwam o. 1.
onvoldoende uit. Het klokkenspel was
aardig, deze sublieme vondst van den
meester, werd vertolkt by het bekende
lied van Papageno. Het Priesterkoor „O
Isls und Osiris" was by den inzet wat
onzeker, doch gelukkig greep de fluit
bytyds in. Zeer mooi daarentegen werd
door de dames het koor „Ha, ongeluk
kige, houd opl" ingezet. Het daaraan
voorafgaande terzet voor jongensstemmen
„Biy licht de frissche, held're morgen"
werd driestemmig door het vrouwenkoor
gezongen, een vry neid, die misschiem maar
eventjes door den beugel kan, omdat het
geheele lied als terzot is gedacht en ge
schreven, en het lichte, fragiele karakter
met een vol koor wel ietwat verloren gaat.
Resumeerende kunnen wU constateeren,
dat ondanks vele, zeer vele gebreken,
toch hier een poging is gedaan om ons
muziekleven op hooger peil te brengen
en een der allergrootste meesters te eeren,
welke poging, afgezien van de uiterlyke
resultaten, geslaagd is. In de eerste plaats
omdat het publiek de beteekenis van
dezen avond volstrekt niet onderschatte,
zich muisstil hield en blijkon gaf van
oen goed onderscheidingsvermogen om
trent het gehoorde. In de.tweede plaats
omdat men hier minder de buitenzyde
dan wel de binnenzyde der dingen moet
beluisteren: Liefde tot de muziek, Toe-
wyding aan den meester, die ze ons gaf,
Genegonheid voor wio zo met piëteit en
naar de mate van hun capaciteiten,
trachtte weer to geven, Dankbaarheid
voor do bevrijding voor eenige uren van
do zorgen en de laag-by-de-grondscho
dingen van ons dageiyksoh leven. En ik
vraag u: heeft deze avond daaraan niet
voldaan Zyn wy niet getroost en gesticht
heengegaan P En is niet het gebrekkigste
instrument, met Liefde bespeeld, schooner
dan de schoonste harp
Het is gemakkeiyk te glimlachen om
tekortkomingen. Voor wie achter de
uiteriyke dingen de ziel ziet, glimlacht
niet, doch buigt het hoofd.
Wy moeten tenslotte nog melding
maken van de uitstekende vertaling der
Duitsphe en Italiaansche teksten door
iemand, die zich besoheidenfljk achter-
de letter R. verschuilt, doch die natuuriyk
aan onze lezers wel bekend is. Maar die
nochtans te bescheiden was het extra
applausje ln ontvangst te nemen, dat hem
van de zyde van het publiek aan het
einde van dezen avond gewerd.
Lezing over Suriname.
Vanwege de Kamer van Koophan'del
werd Donderdagavond ln „Musis Saorum"
een lozing met liohtbeelden gehouden
over onze kolonie Suriname door den heer
W. O. de Oook Bunlng.
Deze voordracht was bedoeld als pro
paganda voor eon mogeUjko uitbreiding
van het handelsverkeer tusschen moeder
land en kolonie, en wy gelooven weldnt
de hoer Oock-Bunlng mot zyn interes
sante en boeiende, lezing, to doelmatiger
wyi genoemde heer onlangs van een
studiereis is teruggekeerd en geheel en
al met de landeiyke toestanden op de
hoogte bleek te zyn, het zyne er toe
bygedragen heeft.
öfsohoon de belangstelling van de zyde
van het groote publiek voor dergeiyk
soort lezingen meestal niet groot is, was
de zaal van „Musis Saorum" toch vry
goed bezet met een aandachtig gehoor.
De heer D. H. Grunwald, lid van de
Kamer van Koophandel, opende dezen
avond mot een woord van inleiding en
uiteenzetting van het doel van deze
lezing.
Hierna is het woord aan den heer De
Oook Buning, die hoopte met deze lezing
de korst van onverschilligheid, waarmede
het grootste gedeelte van ons volk Suri
name beschouwt, te doorboren. Immers
op het oogenblik ls Suriname voor ons
een'armlastige kolonie, die ons een jaar-
ïyksoho subsidie kost van ruim 2& mll-
lioen gulden. Dit is niet altyd zoo ge
weest, vroeger was Suriname zelfs voor
het moederland een rijk wingewest. Spr.
gaat eerst na wat de oorzaken van ver
val zyn van dit eens zoo welvarende land,
en zal vervolgens zyn meening ten beste
geven, hoe Suriname weer tot bloei te
brengen. Spr. schetst hierna de historische
ontwikkeling van Suriname.
De eerBte bezitters van bet land waren
de Spanjaarden, die dit land hoofdzake-
ïyk veroverden, omdat zy meenden er
goud te zullen vinden. Hun verwachtin
gen evenwel werden totaal teleurgesteld,
waarom zy het aan hun opvolgers, de
Engelschen overlieten.
Na de Engelschen, die hot land in cul
tuur brachten, en er de landbouw, hoofd
zakeUjk de suikercultuur toepasten, kwam
het land ln handen van de Hollanders.
De bevolking van Suriname bestond toen
uit de oorspronkelijke inwoners, de In
dianen, en versohillende Europeanen.
Men probeerde eerst de Indianen voor
hot werk op de plantages en in den nfljn-
bouw te gebruiken, doch deze bleken
daarvoor geheel ongeschikt te zyn. Hier
na importeerde men gevangen negers
uit Afrika, die als slaven op de plan
tages moesten werken. Deze waren voor
dit werk uitermate geschikt, eu de nu
volgende periode was er een van grooteh
bloei voor Suriname. Men verbouwde toen
hoofdzakeUjk suiker en cacao.
Dooh deze bloeiperiode was sleohts van
korten duur, de slaven werden slecht
behandeld en vluchtten by tientallen
naar de bosschen, waarvan afstamme
lingen nu nog in Suriname wonen onder
den naam van boschnegers. De plantages
werden slecht beheerd, de planters leef
den er maar op los, en het gevolg was
dat de plantages verwaarloosd werden.
Men raakte weldra geheel in de put, en
het gevolg was dat men by Europeesche,
hoofdzakeiyk Amsterdamsche bankiers,
terecht kwam om voorschotten, en de
plantages zwaar verhypothekeerd voort
sukkelden. In eenige sporadisch voor
komende tyden van hoogconjunctuur
leefde het wel weer iets op, doch het
gevolg was slechts dat het gdschokte
vertrouwen in deze plantages weer eenigs-
zins hersteld werd en er weer meerdere
voorschotten verstrekt werden.
Meer en meer verloren de planters hun
zelfstandigheid, zy waven zelfs zoo in de
macht van enkele Amsterdamsche geld
schieters, dat zy zelfs verplicht waren
hun |produkten in Amsteglam ter njarkt
te brengen, in plaats van naar de voor
hen meest voordeelige wereldmarkt,
waardoor de planters groote verliezen
leden. De nekslag voor hen was het be
sluit om de slav.en vry te maken, en toen
dit besluit werkeiykheid was geworden,
kwam er natuuriyk een nypend gebrek
aan arbeidskrachten, daar de vrijgemaakte
slaven als één man van de plantages
vertrokken. Het gebrek was zoo dringend,
dat de rogeering zich met de zaak ging
bemoeien, en probeerde Britsch-Indiërs
naar deze streken te krijgen, doch ook
dit ging niet naar wensch, mede omdat
het niet krachtig genoeg ter hand ge
nomen werd. Den laatsten tyd probeerde
men het meer en meer met Javanen, die
als z.g. contract-koelies voor 5 jaar in
dienst van den een of anderen planter
gesteld worden.
Na afloop van dezen termijn worden zy
voor de keus gesteld te blyven als vrij
kolonist, of naar het moederland terug
gebracht te worden, en merkwaardig
genoeg blijft net grootste gedeelte, waar
zy zich op de cultuur van cacao toeleggen,
welke cultuur steeds toeneemt, zoodat
zich op den duur een lang niet onbelang
rijke klein-landbouw ontwikkeld heeft,
die met voldoende regeeringssteun, finan-
oieele steun en b.v. door het opriohten
van proefstations op een veel hooger peil
gebracht zou kunnen worden.
Naast deze klein-landbouw heeft zich
uit do verschillende kleinere en grootero
plantages een groot-landbouw gevormd,
die zich hoofdzakeUjk toelegt op de
cultuur van suiker en koffie. De koffie
cultuur op Suriname is altyd kwynend
geweest, men verbouwde de z.g. Ooffea
Arabica, welke hier niet kon gedyen.
Tegenwoordig heeft men er de Libera
koffie uit Java overgebracht, welke veel
beter voldoet. En zoo, zegt spr., kunnon
er op Suriname nog vele verbeteringen
aangebracht worden, waartoe natuuriyk
de regeering het initiatief moet nemen.
Met het aanleggen van besproeings werken
en van behooriyke verkeerswegen, het
weder instellen van houtvesteryen, daar
deze vanwege de bezuiniging opgeheven
zyn en Suriname voor een groot gedeelte
uit boseh bestaat, kan de produotie aog
PREDIKBEURTEN.
ZONDAG 28 NOVEMBER
Nieuwe Kerk (Weststraat):
Neö, Herv. Gemeente.
'e Morgen» 10.80 uur, Ds. Plug, van
Oookseorp.
Westerkarfci
's Avonds 6.80 uurs Ds. O. O. de Kloet.
Onderwero: by de rijken en by
de armen
Evangelisatie (Palmstraat):
'b Morgens 10 uur en 's avonds 5.80 uur,
Ds. J. de Pree.
Huisduinen:
's Morgens 10 uur, Ds. Janzen, van Texel.
Jullanadorp:
's Middags 2 uur, Ds. Janzen, van Texel.
Zendingsgebouw „Ster der Hoop"
's Avonds 7.80 uur, Ds. Doevendans.
Geref. Kerk (Spoorstraat):
's Morgens 10 uur en 's avonds 5.80 uur,
Ds.' H. Steen.
Chr. Geref. Kerk (Steengracht):
's Morgens 10 uur en 's avonds 5 uur,
Preeklezen.
Oud Geref. Kerk (Hoogstraat):
's Morgens 10 uur en 's avonds 6.80 uur.
Ds. v. Vliet, van Dordrecht.
Maandagavond 7.80 uur, Dankstond.
Ds. v. Vliet.
Luthersche Kerk:
's Morgens 10 uur, Ds. J. E. B. Blasé,
Oost-IndiBch predikant.
Doopsgezinde Kerk:
's Morgens 10 uur, H. v. d. Vegte Jr„
van den Haag.
WlERINGEN.
Hlppolytushoef.
's Morgens 10 uur, Ds. O. L. van dor Veen.
Leger des Hells (Spoorgracht 88),
(Voor iedoreen toegankeiyk).
's Morgens 10 uur, Helligingsdienst.
's Namiddags 3.30 uur Opeuluohtmeeting,
b. h. Koningsplein.
's Avonds 8 uur, Opwekkingssamenkomst
en Verlossingsbyeenkomst.
veel meer opgevoerd worden.
Een ander belangrijk punt is de ge
zondheidstoestand van de bevolking, die
nog veel te wenschen overlaat Hdt Aller
grootste gedeelte van de bevolking lijdt
aan de een of andere ziekte, waarvan de
voornaamste wel zyn de z.g. mynworm,
tuberculose en de lepra. Al deze mensehen
worden op den duur ongeschikt voor hun
werk, en moeten door de regeering onder
steund worden, wat met groote kosten
gepaard gaat.
Na de pauze werden de lichtbeelden
vertoond, waarby de heer Gock Buning
de noodige explicaties gaf. Onder de
duideUjke kieken waren heel mooie, er
waren er by over de verschillende cultures
op Suriname, ook proeven met nieuwe
producten, zooals b.v. de teelt van bacoven
(bananen).
Verder over de bevolking, de krachtige
boschnegers en de Javanen met hun
gamelang, de eeuwig dansende bonte
negerinnen. Verder waren er opnamen
van de breede rivieren met hun boschrijke
oevers, de stroomversnellingen en de
watervallen, die de negers in hun uitge
holde boomstam gezeten met de grootste
behendigheid trotseeren. De ontzagiyke
hoeveelheden bosch waren ook in beeld
gebracht, Suriname is voor het aller
grootste deel met bosch bedekt. Ook van
de hoofdstad Paramaribo met haar houten
gebouwen waren vele kiekjes, en tot slot
kregen wy in beeld een overzicht van een
der grootst e suikerfabrieken van deNederl.
Handel My., n.1. Mariënburg.
De heer Oock Buning besloot zyn rede
met de hoop uit te spreken, dat de regee
ring eens wat meer aandacht aan Suriname
zal besteden, wel zal dit voorloopig groote
offers kosten, doch deze zullen later met
dubbele interest weer terugvloeien, daar
in Suriname nog talrijke rijke velden braak
liggen, die in alle mogeiyke opzichten
voor exploitatie in aanmerking kunnen
komen. f
Hierna sloot de heer Grunwald met een
woord van dank tot den heer Oock Buning
voor zyne duideiyke lezing en tot do
aanwezigen voor hun opkomst, den avond.
Halve Stuiver»-Vereeniging
„De Macht van het Kleine",
De afdeaUng Helder van bovengenoemde
Vereeniging Meld' gisterenavond in het
Evangelisatiegebouw, Palmstraat, een'e open
bare vergadering, Waarbij' als spreker op
trad de heer Smit, evangelist te Heemstede,
propagandist der Vereeniging, terwijl me
dewerking werd verleend door den heer J.
Lagas, van Heemstede, die eenlige lederen
ten gehoore bracht, 'begeleid door dien heer
J. A. van der Vliet, piano.
Doel enl werk dezer philantaopisohe ver
eeniging is de verzorging dier auppletieka»-
sen van d'e stichtingen' voor lijders aan val
lende ziekten to Haarlem en Heemstede.
De 'byeenikomst werd geopend met het
zingen van Ps. 103 1, gebed en het lezen
van eenige bijbelverzen, waarbij die -Voor
zitter der aideeling, die heer Jb. de Jonge,
vóórging.
Het doet spr. veel genoegen, aldus gaat
hij voort, de aanwezigen te zien, en hij
dankt hen voor hun aanwezigheid Veel
amusants zal er niet verteld worden van
avond; het is een verhaal' van lijden, dat wij
te hooren krijgen. Als wij evenwel' denken
aan die memschen daar in Heemstede en
Haarlem, waar sipr. ook een tiental jaren
heeft gearbeid, is er veel reden tot dank
baarheid voor oma Als wij daar wat meer
aan dachten, zouden we Wijder zijn en meer
ter eere Gods leven. En met meerder dank
baarheid komt er vanzelf ook meer behoefte
ora van het onze mede te doelen. De liefda
digheid li een groote steun in het christelijk
Leven,
Spr. dankt alen, die tot bat wtlalagan vaa
