Zonderlinge lotgevallen
in het Dagelijksch leven
xxxxx xxxxxxSnt d'
LIEDJE VAN DE WEEK.
VAN EEN MEISJE.
Eens leefde, veel jaren geleden,
Een maagd als een engel schoon.
En alle vorsten in 't ronde
Die boden het meisken hun' troon.
Zij zeilde: „Hier staat er mijn korfje,
Laat zien wat uw liefde mij schenkt.
En 'k zal het bruideken worden
Van hem die mij 't liefste bedenkt.'1
Een koning, die bracht er zijn scepter,
Een ander zijn krone van goud.
Een keizer zijn purperen mantel.
In golvende plooien ontvoud.
Toen kwam er de laatste van allen,
Een herder zoo blozend en blij,
Die lei er, verbluft dcor die schatten,
Al bevend zijn harteken bij.
Nu dachten de koningen allen:
„Aan mij is de lieflijke bruid!"
Och 't meiske, Vat gaf ze om die schatten!
Zij koos er het harteken uit.
Van Kerckhoven.
WM
ECHT AMEBIKAANSCH.
De rekening.
Mark Twaln, de wereldberoemde humo
rist, had het dTuk gehad, en nam zich voor
een pleizierreisje te maken.
Canada trok hem aan, en. te Montreal, waar
hij in een kleine spijshuis-herberg was af
gestapt, genoot hij de rust en 't genoegen
Eindelijk kwam de sarcophaag in handen
van een fotograaf, die haar moest fotogra-
feeren. De iman ontdekte bij het ontwikke
len van het cliché, dat die plaat niet ver-
toondte het gelaat, zooals het met enkele
sobere, zwarte lijnen op de sarrophaag ge
schilderd was, maar het gelaat van een
lévende vrouw. De ongelukkige fotograaf
stierf enkele dagen nadat hij de foto had
genomen.
De man, die belast werd met de overbren
ging van het voorwerp naar het museum,
stierf plotseling, ert degene, die dje kist in
het museum plaatste, werdi daarbij ernstig
gewond.
Een zekere Mr. FHetscher schreef de his
torie der mummie en stierf enkele dagen
nadat zijn geschrift klaar was.
Kort geleden stonden een geleerde en
een ingenieur bij de sarcophaag en staken
:!em gek met de onheilbrengendie kracht van
de mummie. Weinige dagen daarna pleegde
'de geleerde zelfmoord en kwam de inge
nieur om bij. een ongeluk.
De mummie heeft ook biji de museum
suppoosten een slechten naam eiFzij weten
te verhalen van een groot aantal onheilen^
welke de priesteres van Ammon Rha reeds
berokkend heeft.
Niet zonder vrees doen zij. dienst in de
buurt van de sarcophaag en vertellen ieder,
die het hooren wil, dat de regeering er goed
aan zou doen, de mummie weer naar Tnebe
te brengen.
De „iMathiT-correspondent is naar het
museum gegaan en' heeft de suppoosten ge
sproken. ^Mijnheerf, zeide een bewaker,
spreekt U er alsjeblieft niet over. Er zijn
zulke verschrikkelijke dingen mee gebeurd,
dat het beter is, er zich niet mede te be
moeien".
In het museum was geen foto van de sar
cophaag te krijgen, In de buurt echter
woonde een photograaf, die er nog een paar
had. Daarheen ging de „Matlnf'-man en
vroeg om een foto van den sarcophaag, die
Indertijd door Clarke Davies, zoo heette de
gelijk hij het noemde, zonder vrienden te mam, gefotografeerd was. Lachend vroeg dé
leven, die je het leven zoo onaangenaam correspondent: „Gelooft U ook, dat de
maken. mummie onheil aanbrengt?"
Twaln was in zijn schik, en iedereen vond, fot0graaf antwoordde: „Lach alsje-
dat hij een prettig gehumeurd heer was. blieft niet, mijnheer! Tenminste lach niet in
Eindelijk moet hij weer naar huis. Een uit- mijn huis, want sedert ik haar gefotogra-
gever zat hem dwars en ook de centen1 min
derden stilletjes aan.
i— Mijn rekening? vroeg hij aan de waard.
Mijnheer is zoo vriendelijk geweest,
dat Ik zoo vrij ben hem een verzoek te doen,
«prak de man.
Voor mijn eenvoudig kosthuis is het een
roote eer geweest, Mark Twain te her-
rgen en nu zou het m]j genoegen doen,
als mijnheer in het vreemdelingenboek een
paar woorden wll'de neerpennen.
Geef hier, bromde de schrtiver wre
velig.
Haaetlg schreef hij:
„Het kosthuis X. ie een akelig hol Geen
ziertje gezelligheid. Niets geen comfort! De
baas is een onbescheiden heerschap, die zijn
neus In uw burgerlijken stand steekt, en
uw aangelegenheden vertelt aan ieder die
het maar hooren wil. Het doet mij genoegen
deze waarheden1 te mogen neerschrijven.
De baas las die „waarheden" en dankte
hartelijk.
Mijn rekening? vroeg Twain een twee
die maal.
Hij kreeg ze en overzag de posten:
Logies zonder comfort: 25 dollars.
Dienst zonder tact: 10 dollars.
Kost (smakeloos): 60 dollars.
Schadevergoeding wegens beleediging,
verdachtmaking en leugenachtige beoordee
ling: 16 dollars.
Geef hier het klachteniboek, vroeg
Twain,
't Werd hem gebracht
De humorist schreef:
„In 't vreemdelingenboek schreef ik de
waarheid! neer, een waarheid, honderd' dol
lars waard. In het klachtenboek schrijf ik
de volgende leugen neer:
„De baas is een fatsoenlijk mensch. Zijn
zaak is waard bezocht te wordenf.
Twain nam een velletje papier en pende:
„Voor geleverde reclame: 101 dollars!"
Hij betaalde de rekening, streek het be
drag op van zijn rekening en lachte zelf
voldaan:
Resultaat, 1 dollar verdiend1.
feerd heb, ben ik volslagen blind geworden".
En inderdaad: de man was bijna steke-
blind.
B.
WIE NIET RIJK IS MOET SLIM ZIJN.
Een nieuwe wijze van versleren.
Nog maar 2 a 2l/i maand, en de drukke
tijd Voor de schoonmaak komt weer aan
en tusschen al de dingen, die dan te voor
schijn komen en die „eigenlijk"nergens
meer voor dienen, maar V h zonde zijn
om weg te doen, bevinden zi waarschijn
lijk ook wel eenige rollen t vhang. over
gebleven van deze of een vorige kamer-
vernieuwing.
Hebt ge er wel eens over nagedacht,
hoeveel aardige dingen ge met zoo'n over
gebleven rolletje nog kunt maken?
De bloemen worden heel voorzichtig uit
geknipt, met wat lijm goed stevig vast
geplakt op het voorwerp dat men wil ver
sieren, en daarna, als de lijm droog is,
wordt het geheel bedekt met een laagje
doorschijnend, kleurloos vernis.
Niets is eenvoudiger en toch maakt
deze versiering een allergrappigst effect.
Wat zegt ge b.v. van deze aardige poe
derdoos, oorspronkelijk van wit hout, dat
eerst met Ripolin-verf is zwart gemaakt
en een heele tijd heeft staan drogen, voor
men het behangmotief heeft opgeplakt.
Het groote lossere-roos-motief lijkt ons
bijzonder geschikt voor de versiering van
een zwart- of bruin houten handschoenen
doos.
Een ten slotte nog een voorbeejdje voor
het versieren van steenen of porseleinen
voorwerpen, zooals wandbordje, bloem
vazen tabakspotten, enz., enz.
VAN EEN MUMMIE DIE EEN
ONHEILSBODE WAS.
Laeh niet, of er gebeurt een
ongeluk.
JUe Matin" bevatte eens een wonderlijk
verhaal. Ware helt In deni zomer in den
komkommertijd geweest, dan zou 't een
grap kunnen heetlens. Thans verdiende het,
al was 't maar om het curieuso, de aandacht
Temeer daar eenige feiteni, in dat verhaal
genoemd, inderdaad) waar zijh.
De geschiedenis luidt aldus:
Onder nummer 22542 staat in dte eerste
Egyptische zaal van het British Museum te
Londen, een sarcophaag met een mummie,
welllke, volgens de om het hoofd der mummie
gewikkelde beschreven doeken, het stoffe-
djik overschot is van de hoogepriesteres van
Amman Rha, dien Egyptischen zonnegod,
gestorven 16 eeuwen voor Christus in
r Tbebe.
■Reeus de overbrenging dier sarcophaag
naarJ ^geIand ongelukken ge
paard. De Engelschman, die de sarcophaag
zoent van een Arabier, verloor spoedig een
van zijn armen. Een ander lid van de- expe
ditie, aan wien de bewaking der mummie
was toevertrouwd, verloor zijn vermogen
en stierf spoedig daarna.
De derde, die voor het voorwerp moest
zorgen, stierf in armoede en dé vierde werd
doodgeschoten.
Voor een hooge vaas moet men een
forsch doch slank motief kiezen, voor een
modern grijs of blauw aarden bord ook
een moderne gestyleerde bloem-figuur.
Men gebruikt hierbij geen Ripolin, daar
de natuurlijke kleur van het voorwerp al
tijd het mooiste effect maakt, doch wel
een laagje vernis.
Zullen al die grappige gebloemde din
gen met haar sterk sprekende kleuren
niet bijzonder aardig staan ln ,Uw zo-
mersch landhuisje.
EEN 8PAANSCHE GESCHIEDENIS
Een Spaansch geteerde, die zich over een
riv'iter liet zetten, vroeg aan den veerman:
Weet je iets af van de wereldgeschie
denis?
Neen!
Nu, dan heb je de goede helft van je
leven verloren. Weet je iets omtrent wis
kunde?
Ook niet!
Welnu, dan heb je de drie vierden van
Je lieven zoek gesmaakt.
Pas had ons wijsgeertje die woorden
uitgesproken, of die boot kwam met een
boom in aanraking, kreeg een lek, en zonk.
Kan je zwemmen)? vroeg de veerman.
iNeen! riep de geleerde.
Nu, dan heb je je ganache leven ve
teren!
Zijn raad.
Smith: Ik zou willen trouwen. Wat raad
je mij aan? Een mooi meisje of een ge
voelig meisje?
Smoth (die getrouwd ia): Geen van
beidten.
Smith: Waarom?
Smoth: Mijn vrouw „was" mooi en ge
voelig. Nu is ze geen van beidten meer.
VOOR DE KINDEREN
IN HET LAND VAN WAT OF NIETS.
BABBELUURTJE OVER MODE.
ren ingprimpeld en een 6 c.M. lager is een
ba nd van smeek werk gemaakt. De steek
jes zijn in deeelfde kleur als de gekleurde
voile.
Het schortje daarnaast kan zeer ge
schikt van een lap afgepast borduursel
gemaakt. Aan dien bovenkant zijn wat
plooitjes gemaakt. Een klein snoepdg bosje
roofjes stempelt de kleine al tot een toe
komstige ooqoette.
Hierna komt het boezelaartje van ge-
c dzkz bloemd1 cretonne. Zocht gele fond met
roee bloempjes en groene blaadjes en
Eén der méést an-ontbeerlijke kleeding- steeltjes. Het modelletje is zeer simpel.
6tukken voor „robbedoes Bébé" is wel het Als garneering is aangebracht een
jurk-schort. kraagje van effen zaoht geel crêpe
Zoo graag als we het t kind gunnen en katoen,
zoo fijn als we het vinden oan de kleine Nu volgt 'het schortje van wit etaimine
peuter te zien rollebollenzou gauw met lila ruit en donkerder streepen. Het
krijgen we niet bezoek of we willen dan is een totaal recht lapje, waarin een paar
toch wel 't liefst benjamin's vuile jurk of openingen geknipt zijn voor de armpjes
kruippak verdonkeremanenOf, we en wat aan het halsje ingerimpeid is.
hebben juist voor de koffie of etenstafel 't Wordt boven de armpjes op de schou-
geen tijd' meer om de jeugdige smeerpoets diertjes vastgestikt.
nog een ander oostuuim aan te trekken.Het nu komend' schortje is van effen
Of, door allerlei omstandigheden is de licht blauw linnen. De sèihelpen zijn ge-
nieuwe garderobe van de jongste nog boord met jade-groen linnen. De boom-
niet klaargekomen en moet hij (of zij) het pjes zijn donkergroene lapjes, ln de
nog «ven „doen'' met de oude kleertjes.rondte vastgezet met de festonsteek, ter-
In al deze gevallen komt het jurk-schort, wijl de roode besjes er met «en vlot
als een redder in den nood, naar voren, steekje op geborduurd zijn evenals de
Want immer* we doen over het smoeze- hekjes, waarachter de boompjes staan.
In het Landl van Wat of Niets, h:er heel
ver.vandaan woonde eens een) heel eigen
aardige jongen, dte heette: „Hoe-heet-je-
ook-weer". Die naam is al vreemd genteg,
maar de jongen zelf was nog veel vreem
der. Hoor maar!
Hoe-toeet-je-ook-weer was heelemaal geen
arme jongen, maar toch zaten zijn haren
altijd even slordig, zijn schoenen waren
modderig en zijn kleeren vuil, terwijl hij
toch geld genoeg had om «en kam en bor
stel en alles, wat hij noodlg had te koopen.
lederen morgen kwam er een mijnheer
met kammen en borstels aan het huis van
„Hoe-heet-je-ook-weer1" bellen. Als „Hoe-
heet-je-ook-weer" hem dan vroeg, wat hij
wenischte, zeide de heer: „Kijk eens, jonge
heer Hoe-heet-je-ook-weer, hier heb ik wat
eèn prachtige kam voor U, en zoo'n handig
model én een borstel met echt haar".
„Hoe-heet-je-ook-weer" keek naar de aan
geboden voorwerpen en vroeg dan: ,JZttn
dat de beste kam en de beste borstel, die
ooit gemaakt zijn?"
„Nee, dat nu niet", antwoordde de heer
dan verbaasd': „Maar ze zijin toch uitste
kend!"
„Weg ermee, vooruit die d!ngenl", riep
Hoe-heet-je-ook-weer dan boos uit en sloeg
de deur hard dicht.
Na een poosje w«rd er dan weer gebeld
en als Hoe-heet-je-ock-weer dan ging kij
ken, stond er een man met doosjes schoen
smeer voor dte deur.
„Kijk eens jongenheer „Hoe-heet-je-ook-
weer", zeide de man: „Hier is schoensmeer,
waar uw schoenen van zuilten glimmen als
spiegels.
,yO", antwoordde Hoe-heet-je-ook-weer:
„Is dat de allerbeste schoensmeer, die er
ooit in de wereld gemaakt is?"
Dan lachte de man en zeide: „Ja, dat kan
ik U niet zeggen, maar goed is de schoen
smeer zeker".
„Pak je weg", schreeuwde „Hoe-heet-je-
ook-weer: „Ik wil niets hebben dan het al
lerbeste".
Een koopman met kleerborstels, die daar
na kwam, werd eveneoo behandeld. Niets
wilde Hoe-heet-je-ook-weer hebben, als bet
niet het allerbeste was, dat in de wereld ooit
gemaakt was. Gelukkig, dat de bakker,
melkboer en groenteboer het niet soo nauw
namen met de waarheid en Hoe-heet-je-ook-
weer steeds verzekerden, dst hun brood,
melk en groenten het beate was, wat er in
de wereld bestond. Andera was ds jongen
al heel gauw van honger gestorven.
Maar nu werd Hoe-heet-je-ook-weer
steeds slordiger en vuiler, zoodat hfl eerst
op school zijn vriendjes verloor en dssrna
weggestuurd werd, omdat meester zoo'n
vuile jongen niet in school wilde hebben.
Hoe-heet-je-ook-weer vond bet wel erg
vervelend, maar hjj had zich nu eenmaal in
't hoofd gehaald, dat hij van alle* alechts
het beate wilde hebben. En daaraan hield hjj
koppig vast.
Tenslotte was er geen mensch meer, die
zich met Hoe-fceet-je-ook-weer wilde be-
nne en.ende jor.gen stierf aan de
„eigenaaxdigheidaziekte".
Als later de menschen uK het Land van
at of Niets nog eens over hem aprJten
zeiden ze steeds:
-Het is heel verstandig vanalies het beste
te willen hebben, maar nog veel verstandiger
is het het gcede te nemen, dat je krijgen
kunt!"
liige of oude jurkje zoo'n gezellig schortje
en bébé ziet er weer als herboren en om
te steden: uit.
Alle mogelijke lapjes kunnen voor die
leuke schortjes dienst doen, als de model
letjes maar gezellig zijn. Nu en er is aan
modelletjes geen gebrek. In afwachting
op de vroolijke kinderschaar, maken de
schortjes alvast een rondedans.
Laten we ze eens op ons gemak gaan
bekijken1. We beginnen bij de bovenste
in het middenvak en gaan dan verder met
de zon jmee (zooals de kinders zeggen).
Welnu, het eerste schortje is gemaakt
van geruit linnen b.v. roode en witte
blokken. Mouwtjes en strook zijn door
stikt imiet zwarte stiksels. Op borst en
strook zijn een paar pittige puntzakjes
aangebracht met een paar roode kwastjes
eraan.
Dan volgt een heel fijn schortje van wit
katoenen voile met banden van rosé of
of oranje voile afgewerkt. Het meest be
werkelijke van dit modelletje is de sohou-
derpas. Aan het halsje is het «enige kee-
^Caast het schort met hoornen bevindt
zich het schort met geborduurde bloemen.
Dit is gemaakt van wit katoenen voile.
De bloemen en bladen zijn met de feston
steek opgewerkt in de kleuren oeriae en
groen. Ook de buitenranden zijn met oe-
rise afgewerkt.
Hebt u nog een klein lapje van een
groot-gebloemde tolle, maak daar dan die
gezellige tuinschort van voor de kleine
tuinierster. Zij kan haar zaden of onkruid ontvangen van:
dan bergen in die fijne groote zak op 'r H. a.: j a v
schort. - -
Voor uw kleine jongen, die graag met
de damschijven rolt, maakt u dat
en wit blokken-schort
RAADSELS.
OpIoeslDgen der vorige raadsels.
Aardbei,
IL
Het zijn niet alle koks, die scherpe mes-
sen dragen.
Henk, kers, aak, ra, schoon, Eist, rem,
zeker, ijs, poes, den, lied en nooit.
j Nieuwe raadsels.
Welk spreekwoord staat hier?
n h
IL
X
X
X
X
X
Op de staande
en liggende kruis-
jesiijnen komt de
naam van een be-
X klinker; op de 2e
X rij een naam van
X eendier;opde8e rij
X een jongensnaam
X op de 4e rü een
ander woord voor klein kind; op de öc
rij een der eerste en bekendste Neder-
landsche zeevaardeis; op de 6e rij het
gevraagde woord; op de 7e rij een ander
woord voor gaat verder weg; op de 8e
rf) lekkere dingen; op de 8e rij een plaats
ui Zeeland; op de 10 rij een lichaams
deel, op de lle rij een medeklinker.
Ingez. door Andreas Wiersrna.
Goede oplossingen van beide raadsels
T P U D "7't" A': B- t®r Bi R- B"'
T. B.; H. R; J. B.; M. ter B.; M. B.; A. v.
A at» i A' A* en A. B.; B. B.;
n J' A C-: c- A en M. A. D.;
G. D.; D. en V. D.; A. E.; J. E.; D. G.-
sprookjes J G.; A. G.; J. Q.; a. G.; P. 8.' E.' G.
Terwijl zusje, die veel van
houdJt, meer zal voelen voor *t "schortje N. v. 'd. G., M.'h *H "c de H *B ^n
met t huisje erop van „Hans en Grietje", D. L; G. J.; a. K.- 'c. on B. K.- 'j. K.-
hetwelk imams met een blauw steelsteekje P. K.; H. de L. W - L v d M A M
op het roode schortje geborduurd: heeft. D. N.; a. en N N - J O a P J J P
Tenslotte nog twee fijne sohortjes van C. b. P.; W. R.; P. v. 8.; W. en C. 8.;
wit organdie, beiden snoeplg versierd met
fijne steekjes en kleurtjes.
Corry Breng.
J. 8.; F. en J. H. v. 8.; K. 8.: A. en J. 8.;
C. T.; 8. T.; G. T.; W. T.; W. V.; M. en
Th. J. V.; R. V.; W. W.; E. W.; A. W.;
1 G- J. W.; P. r. d. WA. IJ.
Aüb dte menschen in het Land van vVat
of Niets elkander vroegen: „Waarom ziet
„Hoe-heet-je-ook-weer" er toch altijd zoo
u'lt?", dan was het antwoord: „Och ja, dat
Is nu eenmaal zoo'n eigenaardigheid van
hem". En zoo was het ook.
1
