Een Liefde in de Wildernis
NIEUWSBLAD VOOR
HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
OcuUU
Eerste Blad.
Nr. 0304
ZATERDAG 26 FEBRUARI 1927
6Sste JAARGANG
ADVERTENTIEN:
WEEKOVERZICHT.
Binnenland
FEUILLETON.
KQFFI
theé
Buitenland.
«8)
Zij snakte naar adem om te kunnen
liegen.
Zijn heftigheid! maakte haar bang. „Ja,'"
xelde zij bevend. „Maar wat geeft dat?"
Bela bleef staan in een houding alsof
esai wiid haas la volle bcwaglflg
Bevrijd a van die rugpijn!
HELDER
COURA
p T rENT PER 8 BIJ VOORUITBETALING
r 0ffi f «Vfi* tD^^n.°76rWo landen f 8.20 Zondagsbed
Mn6deb,ad r6'p 10.95, f 1.26. f 1.26. f136
i»mo nummers der Courant 4 ct; fr. p. p. 6 ct
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur-Uitgever: 0. DE BOER Jr., HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 60 en 412
Post-Girorekeulog No. 16066.
20 ct. p. regel (galjard) Ingea. meded. (kolombreedte als redaction.
tek*t) dubbel tarief. Kleine advert. (gevraagd, te koop, te buur)v. 1 t/m 8
regels 40 st, elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau
v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bowijsno. 4 ct
Ingezonden Mededeellng.
Op* an ondergang van Zon en Maan
en tl|d van hoogwater (Texel).
Wintertijd.
Maan Zon Uoogwatei
Febr. op: ond.: op: ond.: v m.:n.ra..
Zo. 27 8.08 11 11 8.56 5.82 8.64 4 39
lia. 28 4.14 12.00 6.58 6.34 6.24 6 05
Vaart
Dl. 1 5 12 n 1.08 6.51 6.86 6.41 7 13
Wo. 2 6.00 9.18 6.48 5 88 7 41 8.05
Do. 8 6.87 8,48 6.46 5.40 8 28 6 49
Vr. 4 7.07 6.11 6.44 5 42 9 10 9.81
Za. 6 7.81 6.40 6.42 6 43 9.62 10.18
Lloht op
voor auto's en fietsen:
Saterdag 26 Febr6.01 uar.
Zondag 27 t 6.02
Maandag 28 6.04
Werkloosheidsbestrijding.
Het behoeft geen betoog, dat het werk
loosheidsvraagstuk steeds groote zorg
baart en dat men er steeds op uit ia de
werkloosheid zoo veel mogelijk te beper
ken.
Nu kan men het vraagst uk ruim opvat
ten en men zal er onder moeten rang
schikken elke maatregel, die de werkgele-
Senheid vergroot Het afsluiten van han-
elsverdragen, het openen van nieuwe
markten voor de producten van onzen
landbouw en onze Industrie, de handels
politiek, het belastlngvraagstuk, het so
ciale vraagstuk, het verkeerarvraagstqk,
het koloniale vraagstuk al deze groote
kwesties zijn ln laatste Instantie ten nauw-
Ingezonden Mededeellng.
ste verbonden met de blijvende werkge
legenheid in ons land
Wanneer men echter over werkloos
heidsbestrijding spreekt, dan vat men dit
meestal in meer engen zin op en bedoelt
dan de maatregelen, die kunnen worden
genomen om direct de werkloosheid te
verminderen.
In den laatsten tijd zijn door den Mi
nister van Binnenlandsche Zaken ver
schillende besprekingen gevoerd met vee
tegenwoordige» der vier groote gemeen
ten, waarbij de Minister in een bespre
king op 16 December 1926 vooral op den
voorgrond stelde, dat verbetering zou
moeten worden gezocht in uitbreiding
der werkverschaffing naast inkrimping,
zoo mogelijk der sfceunverleening. Br wer
den plannen geopperd voor woningbouw,
stichting van markthallen, wegenaanleg
en vooral aangedrongen op meerderen fl-
nancieelen steun van het Rijk.
Verder ontwikkelde de Minister een
plan om groote groepen van werkloozen
uit de groote steden over te brengen naar
streken, waar op groote schaal ontginnin
gen en andere werkzaamheden verricht
kunnen worden, waarbij vooral aan Dren
te en Overijsel gedacht werd.
Erg enthousiast blijken de wethouders
uit de grootste vier gemeenten van ons
land na hun gehouden onderzoek niet te
staan tegenover het plan om stads-werke-
loozen naar de Drentsche ontginningen
uit te zenden, een oplossing van het wer-
keloozen-vraagstuk, waartegen zeer velen
trouwens al soeptisch gestemd waren van
het oogenbllk af, dat het werd geopperd.
Het zal wel een onromantische begrafe
nis krijgen ondier een stapel ambtelijke
rapporten.
Juister lijkt ons het plan van den Mi
nister van Arbeid om ongeschoolde ar
beidskrachten tot vaklieden op te lelden,
want dat het gemis aan vakkennis een der
eerste en voornaamste oorzaken is, dat de
betrokkenen geen arbeid kunnen vinden,
staat wel vast De statistieken wijzen het
uit, dat de „losse arbeiders" het over-
■oote deel der werkeloozen uitmaken,
e voorgenomen opleiding kan dus wer
kelijk eenige bet eekenis hebben, wanneer
zij tenminste niet plaats heeft „per stoom
cursus", want daarvoor is de opleiding
voor een v a k te veel omvattend.
Een bedreiging voor eiken stand.
Het Is thans wed van algemeene bekend
heid, dat het Belgische verdrag voor Ne
derland zeer bezwarend la.
Dit nu geldt niet alleen voor de Na-
derlandsohe bevolking als geheel, maar
ook voor lederen stand! afzonderlijk.
In de eerste plaats zal het Verdrag voor
de welvaart van onze koopsteden als Rot
terdam en Amsterdam noodlottig worden.
Handel en industrie zullen achteruitgaan,
en daarmede zullen tevens de levens- en
bestaansvoorwaarden van de talrijke ar
beidersklasse op een lager peil worden
neergedrukt. Van arbelderszjjde is dan
ook op dien grond met kleim op verwer
ping van het Verdrag aangedrongen.
De achteruitgang van de kapitaalkradh-
tige koopmans- en industrie-oentra zal
voorts ook den middenstand1 gevoelig tref
fen. En het spreekt van zelf, dat <lo ver
mindering van welvaart bij groote groe
pen der samenleving ook voor den land
bouwenden stand noodlottig zal zijn.
Terwijl alle standen door het Verdrag
in welvaart zullen aohtuitgaan, moet Ne
derland bovendien groote kosten betalen
voor Schelde-verbetering en kanalen-aan
leg, ten voordeele van Belgiö.
De onbewaakte overwegen.
Al zal ongetwijfeld een ieder er zich
over verheugd hebben, dat het ongeluk
aan den onbewaakten overwaakten Ril
land Bath zoo goed is afgeloopen en Ir.
Kalff, een der directeuren der Spoorwe
gen, noch de hem vergezellenede hoofd
ambtenaren, beteekenend letsel hebben
bekomen, toch zullen velen, die zich den
laatste tijd bitter beklaagd hebben over
het wezen der onbewaakte overwegen,
een gevoel van leedvermaak niet hebben
kunnen onderdrukken, dat nu ook de di
rectie zelve het gevaar van het genoemde
instituut aan den lijve heeft ondervonden.
Biet kan goed zijn om er eens op te wij
zen, dat de kwestie der onbewaakte over
wegen geen speciaal Hollandsch probleem
ls, zooals het publiek wel eens meent; ln
alle landen bestaan die gevaarlijke pun
ten, en het zoeken naar een goede oplos
sing geschiedt er even intensief als hier.
Het publiek is vaak gauw klaar met
het zoeken naar een uitkomst en ook in
dit geval meent het alle bezwaren te kun
nen ondervangen met te decreteeren: ze
moesten aan eiken overweg een wachter
neerzetten. Afdoende zou deze oplossing
Inderdaad zijn, maar economisch niet; se
zou een uitgave van mlllloenen vergen en
eene opvc ring der tarieven noodzakelijk
maken, waartegen dan wellicht nog har
der gemeppird zou worden als nu tegen
de onbewaakte onverwegen.
Tenslotte mag men niet vergeten, dat
het spoorwegverkeer, dat toch in hoofd
zaak over eigen banen geleid wordt, voor
het publiek het minste gevaar oplevert
en slechts nu en dan een ongeval veroor-
Ingezonden Mededeellng.
zaakt, terwijl het ongebreidelde auto-ver-
keer dagelijksch slachtoffers maakt. Tal
van auto's passeeren voortdurend met een
trein-vaart allerlei kruisingen en zijwe
gen; ten opzichte van dat moordende
auto-verkeer is elke straathoek een „on
bewaakte overweg", doch daartegen mop
peren wij niet De zaak is ten slotte deze,
dat wij, wat de veiligheid betreft, door
het spoorweg-verkeer verwend zijn, en dat
wij uit gewoonte het onnoodig vinden om
bij het passeeren van een overweg bij
zondere oplettendheid te betoonen. Want
het is onze vaste overtuiging, dat nie,
mand, ook niet bij avond of bij mist, het
slachtoffer van een onbewaakten overweg
behoeft te worden, wanneer voldoende de
voorzichtigheid wordt in acht genomen.
De moord ln den Haag en de
roofmoord bi] Emmen.
Eindelijk hebben we weer eens wat ge
hoord over de twee Nederlanders, die in
verband met de Haagsche moord-affaire
te Brussel zijn aangehouden. Zij werden
naar den Haag overgebracht en daar aan
uitvoerige verhooren onderworpen. Hoe
de ontwikkeling van deze zaak zal zijn,
is nog niet te zeggen, omdat de justitie
wel niet alles zal loslaten, wat zij weet,
maar tot heden ia de indruk, dat men hier
met de werkelijke daders te doen heeft,
niet erg overtuigend. Zeker niet ten op
zichte van de jongste der twee. Die is
blijkbaar een wat men noemt „behoor
lijke" jongen, maar een die zich onvoor
zichtig! ijk door een ouderen .kameraad"
heeft laten beetnemen.
's Is overigens ernstig te wenschen, dat
de daders van deze moordzaak gauw ont
maskerd zullen worden, w/int het moorden
ia als een epidemie, die over ons land
waart Verdacht "vjtn medeplichtigheid aan
den roofmoord in de buurt van Emmen
is thans zelfs een 16-jarige jongen gear
resteerd. Werkelijk dreigt hier te worden
de fanatieke gruwel-romantiek Tilt het
Wllde-Westen. Zelfs de meest-principieele
tegenstanders zouden nu naar één-Jaartje-
doodstraf gaan verlangen.
De strijd om Sjanghai.
De strijd om Sjanghai ls begonnen en
met Inspanning worden alle berichten uit
het Verre Oosten tegemoet gezien. Twee
Chlneesóhe kanonneerbooten, die naar de
tegenstanders over waren g6gaan, hebben
van de week hun vuur op het tuighuis te
Sjanghai geopend, met gevolg, dat eenige
projectielen terecht kwamen ln de Fran-
ache concessie, die niet alleen vlak aan
de Chlneesche stad grenst, maar haar ten
deele zelf omvat Persoonlijke ongeluk
ken zijn hier gelukkig niet bij voorgeval
len en ook werden geen groote verwoes
tingen aangericht Bedenkelijker wordt
deze beschieting echter, nu achteraf blijkt
dat het „niet per ongeluk" gegaan is, doch
dat het een uitdaging was van Chlnee
sche zijde aan de buitenlanders, die echter
zoo verstandig geweest zijn hierop niet te
reageeren.
Begrijpelijkerwijs is de toestand door
dit voorval spannender geworden en heb
ben de mogendheden zich meer aaneen
gesloten, om zoo noodig met geweld, het
leven en het bezit der buitenlanders in de
internationale concessie te verdedigen.
Wanneer straks de strijd te Sjanghai wel
licht in volle hevigheid zal losbranden,
kunnen de vreemde concessies moeilijk
buiten schot blijven. Zooals we hierboven
reeds zeiden, ligt de Fransohe concessie
vlak achter de stad, als een vooruitgescho-
ven bolwerk voor de internationale neder
zetting, die daar weer achter ligt en zich
in Oostelijke richting ook nog een eind
langs de Wang-poe-rivier uittrekt.
In de concessie worden dan ook alle
voorzorgsmaatregelen genomen. Zooals
men weet is ook Hr. Ms. „Sumatra" mo
menteel te Sjanghai. Het bezoek aldaar is
met het oog op den kritieken toestand
verlengd geworden, opdat onze mannen, in
geval van nood), het leven onzer landge-
nooten te Sjanghai kunnen beschermen.
Laten we hopen, dat het zoover niet be
hoeft te komen, hoewel de toestand er niet
gunstig uitziet en het „gele gevaar"
dreigt
De Ver. Staten en Nicaragua»
De Vereenigdle Staten maken zich niet
bijzonder druk inzake China; ze hebben
d'r eigen „akkefietjes", trouwens, dichter
Ingezonden mededeellng.
!>- Is de menseh pas Is geboren
omen er al na en dan
walen, kwaaltjes, pijnen, pijntje*,
prj Ikeen weel er alles van.
edel(Jkerw(Js gesproken
y,1* taal het middel óók gereed t
p^ loosterbalsem, (die van Akker)
f— enlgt pijn, verzacht het leed.
Q ode wonden, nleawe pijnen,
pen plekken, wlntertetn,
CS) pil en Jicht, gesprongen handen,
rekkingen In bot of been.
m rg door mag en wesp gestoken f
pö agpijn, stijve nek of rag f
00 randwond, die niet wil genezen 9
Jp» kker's Kloosterbalsem. Vlagt
f-* aal U na eens overtuigen I
C/2 chaf direct ten potje aan,
n U zegt, als het verbruikt Isi
2! ensch I Dat heeft zijn dienst gedaan I
Roman van HULBERT FOOTNER.
Voor Nederland bewerkt door
W. J. A. ROLDANU8 Jr.
De volgende ronde was de laatste. Bij
hot Caribou-meer wordt er nu nog over
gesproken. Het wonder geschiedde voor
hun oogen. Davld overwon Goliath. Joe
kon zich door uitgeputheid niet meer
verdedigen, xoodat alle slagen van
doel troffen. Hij viel neer.
„Ik geloof, dat je nou genoeg gehad
hebt," zedde Saon grimmig.
Jack vervulde de formaliteit van het
tellen nog, ofschoon leder dluidedijk zag,
dat het afgeloopen was. Dan drukte hij
fiaxn de hand.
„Dat had ik niet achter ja gezocht,"
Mdde hij.
Dat was vleiend voor Sam.
Joe stond op en begon op Sana te schel
den, wat echter slechts een lulden spot
lach verwekte bij de anderen, die Saon ge-
lukwensdhend omringden. Een groote
kalmte maakte zdoh van Sam meester. Dat
was het oogenbllk, waarvan hij geduren
de zijn lange dagen op den weg en de
eenzame nachten te Grier'a Point ge
droomd1 had.
Hij wes nu weer een man ondier de
mannen. Zij erkenden dat. In hem jubelde
De aftHhuwaigiEe wmode,
die Bela hem toegebracht had, was gene
zen. Hij keek over zijn schouder naar
haar. Van uit haar hoek staarde zij naar
hem als naar een jongen god Ook haar
hart werd door een groote kalmte ver
vuld Joe was weg en haar geheim nog
veilig.
Zij hoorden Joe buiten in zijn wagen
kliimlmen en tegen zijn paarden schelden.
Lnplaats van dien weg op te gaan, reed'
hij naar de deur terug en hield daar zijn
paarden in. Bela werd bleek.
„Tn ieder geval wordt ik niet door een
vrouw onderhouden!'» gilde hu door de
deur.
„Wat bedoel je?" riep Sam.
„De kleeren, die je draagt, en het ge
weer, dat je hebt, heb je aan haar te dan
ken. De paarden, die je rijdt, zijn van
haarl"
„Je liegt!" schreeuwde Sam, naar die
deur springend.
Joe legde den zweep over zijn paarden.
„Vraag het maar!" schreeuwde hij
terug.
Rmm dlraalde zich ooi, greep de terug
deinzende Bela bij haar pols en trok haar
uit haar hoek.
„Is het waar?" vroeg hij. „De paarden,?
Antwoord me ln tegenwoordigheid van
allen!"
HU zag het „Als je me weer iets voor
liegt, vermoord ik je," schreeuwde hij.
„Antwoord, Ia het span, dat ik rijd, van
jou?"
(Da ii"" kaken oj^ vol srhaadalflles
nieuwsgierigheid naar deze onverwachte
wending. Een paar, fijngevoeliger, gin
gen naar buiten.
Saim's wond werd weer wijd openge
rukt. „Wat dat geeft?" schreeuwde hij,
doodsbleek en ziedend. „Dat 'beteekent,
dat je me voor de tweede maal belachelijk
gemaakt hebtl Het beteekent, dat ik na
al mijn inspanning en training alleen
maar beredkt heb, dat hij me per slot van
rekening nog belachelijker dan oodt go-
maakt heeft.
„Sam j© was toch zoo anml" prevel
de zij-
Het was olie op de vlammen. Hij slin
gerde bj»»r smeekende hand van zich af.
„Ik heb je hulp niet gevraagd 1 riep hij
hartstochtelijk. „Ik heb je gezegd, dat je
me met rust moet latent Je schijnt niet te
kunnen begrijpen, dat een man zijn trots
heeft. Ik kan je niet meer zien!"
Mahooley kwam met een goede bedoe
ling tuaschenJbedde. „Saim, je lijkt wel nleit
wijs. Wat voor verschil maakt dat nou uit?
Niemand vindt er iets in!"
„Houd je mond er buitenl* Beide Sam,
op hem aanvliegend.
En blind' van woede ging hij tegen Bela
voort: „Het span staat aan Griers Podnt
Ik zal het binnen een uur hier brengen.
Mijn saldo op de factorij is voor jou. Hoor
je het, Mahooley? Draag wat mij toekomt
op haar over! Het geweer, de bijl en de
dekens houd ik. Ik zal je betalen aoodra
ik geld genoeg verdiend heb. Wat ik met
rijden verdiend' heb geef ik je cadeau. En
lk hoop dat ik je nooit weer zien zal" En
hU vloog naar buiten.
Ingezonden Mededeellng.
Rugpijn waarschuwt u, dat uw nieren
verzwakt kunnen zijn. Uit rugpijn blijkt
dan ook, dat gij een specifiek niermiddel
dient te gebruiken om deze heilzame
levensorganen te versterken. Waag u niet
aan uitbelt Begin onmiddellijk Foster's
Rugpijn Nieren Pillen te gebruiken. Dit
middel kan aan de nieren nieuwe kracht
geven, sorg dragen voor goede bloedzul-
verlng, en rugpijn, blaasstoornissen, wv
terzuchtige zwellingen, pijn in de spieren
of gewrichten, duizeligheid so uxinestoos-
nissen doen verdwijnen.
T«1 van mannen en vrouwen, die gedu
rende de laatste 25 jaren leden aan i*er-
kwalen en de pijnlijke verschijnselen
daarvan, getuigden, dat Foster's Pillen
hun kracht en gezondheid herstelden.
Aarzel niet! De werking van dit speci
fieke middel ls rechtstreeks op de nieren
gericht en als deze organen goed werken^
wordt het bloed behoorlijk gezuiverd en
krachtig. Daarom worden Foster's Rug-
Nieren Pillen dan ook algemeen aan-
olen tegen rheumatiek, lendepijo,
ischias, rugpijn en andere ernstige gevol
gen van nierzwakte.
Verkrijgbaar (in glasverpakking met
gt>el etiket let hier vooral op) bij apo
theken en drogisten 1.75 per flacon.
verstard had. Er was geen beweging in
haar oogen. De mannen, die zich erg on
behaaglijk voelden, wiegelden1 van den
eenen voet op den anderen. Mahooley
achtte zich als hun leider verplicht iets
tegen haar te zeggen.
Duister eens, Bela," begon hij. „Trek
het je ndet zoo aan
Zijn stem bracht haar tot het leven
terug. Met een lach wierp zij haar hoofd
achterover. Die lach had een ongelukki-
gen, somberen 'klank, maar een lach ls
een lach. Zij waren blij, dat zij zich ver
zet hadden. Zij lachten met haar.
„Aantrekken?" riep Bela. „Wat kan mij
hot schelen? Ik ben blij, dat hij weg is. Ik
ben blij, dat zij allen weg zijn. Ik laat ze
hier niet meer toe. Misschien krijgen we
nu wat rust."
De anderen waren verrukt
„Je bent toch een flinke meid, Belal"
riepen zij uit „Je hebt gelijk, zij zijn niet
waardl, dat je je druk om hen maakt 'Wij
zullen Je wel helpen!"
Hun geestdrift maakte volstrekt geen
indruk op haar.
„Het is tijd om te gaan" zedde zij, ze
de deur dringend als een kudde
schapen. „Kamt morgen terug. Ik zal zor
gen diat er een prachtig diner ia."
Zij' gingen weg.
Alleen Musq'oosds zat nog op den grond
|in het vuur te staren. Hij keek ndet op
toen Bela van de deur terugkwam.
„Waarom ga je ook niet?" vroeg zij
1 op heeschen, bovenden toon.
„Ik dacht, dat je misschien met me wou
praten!"
„Praten!" riep zij uit „Er is ai te veel
gepraat Hat praten hangt ma da keel
uit!" Haar stem begaf „Ga wegl
Laat me met iust!"
Hij stond op. Al het geaffecteerde bij
hom was nu verdwenen. „Lieve kind
begon hij.
„Ga wegl riep Bela radeloos. „En gauw,
of ik sla je!"
Hij haalde zijn schouders op en ging
weg. Bela sloeg de deur achter hom toe
en grendelde die. Ook de andere deur
grendOlde zij.
Zij keek wanhopig het wanordelijk ver-
trek rond ging dan naar de dichtstbijzijnde
kist hot zich daarop neervallen, legde
haar armen op tafel en huilde sis eau
blanke vrouw.
HOOFDHTUK XXHL
Den volgenden dag had, wat de kolonie
betreft, Saüii Gladding opgehouden te be
staan. Zooals hij gezegd had', had hij de
paarden teruggebracht en die bulten het
restaurant aan een 'boom gebonden, waar
na hij door den nacht verzwolgen was.
In het eerst vermoedde men, dat hij
langs den Noordelijken oever weggegaan
was; maar de Indianen .beneden Gler's
Point, berichtten, dat er dien ikant geen
blanke geweest was. Eveneens hoorden
zij, dat hij niet naar Tepiskow gegaan
was. Hij kon de rivier niet overgestoken
zijn, behalve zwemmend1, wat imet een ge
weer ,en een bijl absoluut onmogelijk was.
Degenen, die van den anderen kant
van de baai kwamen, vertelden, dat hij
daar ook niet gezien was; ofschoon Joe
Hogiand', jwng voor een bezoek van hem,
ach in sijn hut gebarricadeerd had!
(Waadt vervolgd).
