VOOR DE VROUWEN.
ders, el het andere 1s slechts bijzaak. De
tengere en zwakke meisjes komen niet
ln aanmerking.
Een reiziger, die daar vaak kwam, ver
telde hoe hij hoorde dat een oude vrijer
nog ging trouwen. „Maar hoe kom Je er
toe op uw leeftijd?" vroeg de reiziger
hem.
„Weet gij dan niet," was het antwoord,
„dat ik drie weken geleden mijn paard
verloren heb, wie zou anders mijn werk
moeten doen?"
HOE ZIET DE WERELD ER
TEGENWOORDIG UIT?
Duur katjesspel.
Het Landensche havenbestuur geeft
6000 gulden per Jaar uit vor het onder
houd van katten in de diverse pakhuizen.
«Matin".
Slachtoffer van den woningnood.
De rechter van Matlook, Engeland, kan
niet worden gepensionneerd, omdat het
onmogelijk blijkt een huis voor hem te
vinden.
„limea Weekly".
Ideale woning.
In de Times wordt een vuurtoren te
koop aangeboden. Net een geschikt woon
huis voor een langen man roet afhangen
de schouders.
«Punch".
De sobere plelzlerreizlger.
Een jeugdige Schot, die op een „plei-
zlerreis" was, en met de politie in aan
raking kwam, werd in het bezit gevonden
van „een fluitje, een pijp, een vulpen en
zes pence".
«Timet".
Water naar de zee dragen.
Alle scheepvaartlijnen op Zuld-Afrlka
hebben hun agenten last gegeven alle
kolenladingen uit Transvaalsche mijnen
vla Delagoabaai aan te nemen. Steenkool
in aio haven, vrij aan boord geleverd, bo-
relkt Engelsohe ha vens nu goedkocper
dan steenkool geladen ln Engokwhe
haver:*.
„DftUy Telegr."
In Holland rijden wel gevaarlijker
gekken!
Te Bakewell werd een vervolging In
gesteld tegen een doofstomme wegens het
berijden van een motorrijwiel op den
openbaren weg op een wijze, die gevaar
voor het publiek opleverde. De Voorzitter
van de Rechtbank zeide dat het sohande
was, dat men een rijbewijs had uitge
reikt aan een men die hooren noch spre
ken kon.
«Times Weekly*.
„Zeker, mijnheer. Ik heb er gelukkig
nog een kunnen bemachtigen."
„Wilt gij het mij overdoen? Ik heb er
heel wat voor over!"
„Wat denkt gij wel?"
„Ik geef u vijfhonderd franks, Ja ik
geef u zeshonderd."
Met een verachtelijken blik over zijn
schouder ging de gelukkige bezitter van
het entrée-biljet er van door, zander een
woord te zeggen.
JU) heeft gelijk, dat hij mij zoo be
handelt," sprak de Rus tot zichzelf. Toen
hij zoo stond te denken, voelde hij op
eens een hand in zijn linker vestzak. Zijn
rechterhand trof een vreemde hand, die
in het bezit was van zijn horloge.
De zakkenroller trachtte vergeefs ziph
los te rukken.
„Uw wederstand is tevergeefs, riep
hij, ,4k zal u aan de politie overleveren."
„Hebt medelijden, ik deed het uit
nood," smeekte de dief.
„Goed," antwoordde de Rus, „ik zal je
vrijlaten, maar slechts op voorwaarde dat
je mij een entrée-biljet voor deze opera
bezorgt
„O met veel genoegen zou ik dat doen,
sprak de dief, „maar ik heb er geen."
„Dat hindert niet Gij hadt toch ook
geen horloge, toen gij het mijne stal,
wend hetzelfde middel aan om een opera
biljet te krijgen, maar een beetje ge
schikter."
„Hoe bedoelt u.ik zou een biljet
stelen?"
„Zeker, den eersten den besten opera
bezoeker, die hier passeert ontneemt g!J
zijn biljet en ik betaal er u vijfhonderd
franks voor, onder bedinging dat gij mfl
ook den naam en het adres van den per
soon kunt geven, dien gij het entrée-
biljet afhandig maakt."
„Vijfhonderd franks!" herhaalde de
zakkenroller. „Het !s de moeite waard de
proef te nemen, mijnheer de graaf of de
prins, ik zal uw vertrouwen rechtvaar
digen. Hebt slechts vijf minuten geduld."
En do dief toonde zfln bedrevenheid,
want er waren nog geen vijf minuten
honderd franks aan den zakkenroller, en
ijlde overgelukkig het gebouw binnen.
Den morgen daarop schreef hij den
volgenden brief aan zijn slachtoffer:
.Mijnheer!
Jtk heb mij gisteren uw entrée-biljet
van de opvoering van „De Profeet" we
ten te verschaffen. Ik voel mij echter tot
dankbaarheid' gestemd en wil u zooveel
mogelijk schadeloos stellen. Daar lk weet,
dat de plaatsen zeer duur verkocht zijn,
en u voor uw biljet mischien wel vijf en
twintig louis d'or betaald hebt, zoo stuur
lk u hierbij die som en verzoek u tevens
bijgaand entrée-biljet voor de tweede op
voering van «De Profeet" van mfl te wil
len aannemen. Doe geen moeite mijn
naam uit te vorsohen. Als u dezen brief
ontvangt, ben ik reeds ver van Parijs.
Uw dankbare onbekende."
Is er aan de rechterkant een bloote arm,
de linker- wordt half verscholen ln een
ruime los-vallende pellerine-vorm. De
oud-blauwe mousseline de soie Japon
was bezet met slingerfiguren van pail
lette in dezelfde tint en werd gedragen
over een rosé mousseline de soie onder
japon. Het meest opvallende van deze
japon echter was de kolossale roBe roos
en oeintuur met een enorme touf van
rose veeren.
wijde rokje kwam Juist soo erg wfld uit
te staan doordat het onderstuk van
mooie zijde was. Aan dit zijden stuk was
weer een tulen zoom gezet, die weer be
zet was met ruches van tule. De groote
strik met zeer lang einde verleende hét
geheel een statig effect. De beide andere
japonnen waren van kantstof en bflpas.
send galon gemaakt Ze waren beide be
duidend langer dan de onderjapon,
eerste van de twee was een
worden en alle hotels waren tjokvol.
Janus, die eerst laat in den avond aan
kwam. kon nog alleen een slaapgelegen
held vinden op een kamer, die hij moest
deelen met een neger-zanger,
«i Dat trof al heel gek, want gedurende
voorbij'of"deRnTvM nefrIn het'bertt den nacht smeerden twee zijner vrienden
van het zoo vurig gewenschto opera-biljet Janus R^ant met roet in, zonder dat hU
Mislukt
„Ik kom by U, meneer, omdat ze me
onderweg verteld hebben, dat U zoo goed
bent voor arme menschen", verklaarde
de bedelaar.
„Zoo, en ga je denzelfden weg terug?"
„Ja, meneer...."
„Zeg ze dan maar, dat ze er niets van
weten, dat het niet waar is".
De verkeerde.
Er zou ln het stadje een feest gevierd
en van een kleine iv>rtefeuille waarin
zich de visitekaarten bevonden van den
ongelukkige, die door de vereonigd»
krachten van een Russiachen muzieklief
hebber en een Parijsohen zakkenroller,
het genot van dezen avond had moeten
missen. De Rus betaalde de beloofde vflf-
er wakker van werd.
's Morgens werd hij wakker geroepen
op t uur dat hij had aangegeven en toen
hij aan z)jn tollet begon en zich ln den
spiegel zag, riep hy uit:
„Daar hebben ze me waarempel den
verkeerde gewekt I"
BABBELUURTJE OVER MODE.
De moderne schilderkunst
Over deze groep, welke ditmaal D za
len en omstreeks 4C0 nummers omvat,
heb lk zoo "goed als niets te zeggen.
Slechts voor gevoel zeer vatbare men
schen kunnen hier de phrase van den
overmoed eener stormachtige jeugd na-
bebbelen. Zelfs zou het overschatting zijn,
van waanzin te spreken. Hoe groot de
nood aan materialen ook ls. toch blijft
het nog altijd loonend uit lapjes stof,
oourantenknipsels, lucifersdoosjes, ver
droogde hambeenen en vlschgraten schil
derijen te plakken, die tegen de duizend
Mark kosten. Dit zijn namelijk, o lezer,
de stoffen, waaruit vele werken der aller-
modernsten bestaan. Wacht even, knoo-
pen en loovertjes heb ik nog vergeten te
noemen.
Kunstcriticus Fritz Btahl
ln het ,3eriiner TagebL"
Zonderlinge lotgevallen
in het Dagelijksch leven
Moderne Avondtoiletten.
....Wat het meest typische is, bij de
moderne avondtoiletten, is: dat het satij
nen onderjurkje kort en nauw is en het
overkleed daarover heen gedragen tame
lijk lang en van zeer dunne stoffage is,
zoodat de beenen minstens 110 a 116 C.M.
door de dunne rok heen schemeren. Bo
vendien zijn vele van deze modellen nog
gemetaliseerde fluweelen en zijde, crêpe
satin, crêpe de chlne, etc. etc.
Het eerste model van onze teekenlng
was gemaakt van ragfijne oud-blauwe
kant over een ooraal-kleurig satijn on
derkleedje. Dit onderkleedje was nauw
en hing nauwelijks over de knieën, ter
wijl de kanten japon zeker wel 12 of 16
c.M. verder reikte. De boogvormige rok-
in Lodewljk XV stijl, d. w. z. met j garneering en de ceintuur bestond uit
een zeer wijde rok, die daarenboveneen zilverband bezet met duizenderlei
HET OPERA-BILJET.
De zakkenroller.
Toen op ld April 1874 „De Profeet"
van Meycrbeer voor hot eerst te Parijs
zou worden opgevoerd* wat die belangstel
ling van het publiek zoo groot, dat voor
entróe-biljotten ongehoorde prijzen ge
vraagd werden en ook betaald werden.
Zoo werd voor een plaats in een loge 700
800 fancs gegeven. Men verhaalt de
gekste dingen, die werden uitgevoerd,
om nog een entrée-biljet machtig te wor
den. Het sterkste stukje ls evenwel door
een Rus geleverd. Gewoonlijk zijn de En-
gelschen de helden van dergelijke avon
turen, ditmaal was het een muzieklief
hebber uit Moskou, die, nadat hij met veel
moeite van den Tsaar de vergunning
voor een reis naar Frankrijk had gekre
gen, per extra post uit Petersburg kwam.
Niettegenstaande hij met de grootst mo
gelijke snelheid had gereisd, gelukte het
hem niet eerder te Parijs te komen, dan
juist op dén dag der eerste opvaerlng van
„De Proeer en wel om zes uur 's avonds.
Om half zeven stond de Rus in de voor
hal van de groote opera. Maar tot zijn
ontzetting kwam hij te laatl Te laat, om
voor nog zooveel geld een entréebiljet
machtig te worden. Zelfs de handelaars
hadden al hun biljetten voor enorme
prijzen van de hand gedaan.
De Russlsohe muziekliefhebber was de
vertwijfeling nabij. Honderden mijlen in
razende vaart te hebben gereisd en dan
nog te vergeefa
Besloten geen middel onbeproefd te
laten sprak hij een heer aan, die, geluk
kiger dan hij. Juist op het punt stond, deze winter n.1. velourschiffon en me-
door een zijdeur naar een der loges te taai-doorweven crêpe georgette. Maar
Dan was er een tolletje voor een Jong
meiaje. Gebruikt was rose tule en zijden
moiré, werkelijk een zeer groot oontrast
van stoffen. Maar daaraan juist waa het
karakteristieke model te danken. Het
tollet, maar de ander» was een allerlief
ste en vlotte Jongemelajeajurk, welke ook
van eenvoudig materiaal een beeldig re
sultaat kan geven.
hebben wij nog nooit gemaakt" En een
derde voegde er aan toe: „En dat kun
nen w]J ook nooit maken!"
„Je zou het kunnen p robe eren," zei
de Elfen-koningin zachtjes.
„Bent U niet boos op onaf vroegen
de kleuren-elfjes. „Geeft U ona aan
alstublieft onze verfpotjes en penaeelen
weer. Dat spelen en luieren la toch ai te
vervelend. En laten we probeeren de
bloemen te verven in alle kleuren van
den regenboog. We zien wel, dat we
toch niet onmisbaar zijn," voegden ze er
De kleuren-elfjea hadden op zekeren j beschaamd aan toe.
dag afgesproken, dat ze niet meer zou- „Jullie bent wel onmisbaar," zei de
den werken. Ze wisten wel, dat ze onmia- Elfen-koningin. „De menschen kunnen
baar waren en dat vonden ze zóó gewich- de mooie kleuren, die Jullie
tig, dat ze zich plotseling heel vermoeid in de wereld brengt Maar weten Jullie
voelden en een vaoantio hard noodig heel zeker, dat Je liever verft dan
schenen te hebben. Bpeelt en dat je niet ongehoorzaam weer
De arme Elfen-koningin waa er wan- zu^ wozen
hopig onder. Wie moest er nu het gras "*'a' 0 Ja* Heve Koningin," riepen de
groen, de hemel blauw en alle andere Elfj®8 nu in koor. Z® kregen elk hun ei-
DE KLEUR EN-ELFJES.
(En hoe ze een lesje kregen van de Zon).
dingen in de wereld gekleurd maken?
Vóór dag en dauw stond ze op, om de
verfpotjes en de penaeelen klaar te ma
ken: ze wilde traohten alléén al het werk
van haar ongehoorzame onderdaantjes
te doen, maar toen overal de menschen
ontwaakten, was de kleine Elfen-konin
gin nog niet half klaar, terwijl ze toch
doodmoe was, zóó moe, dat ze wel even
moest gaan zitten.
De zon, die medelijden met haar had,
kwam achter de wolken vandaan, om
haar wat op te vrooiyken, en vroei
„Waarom kijk je zoo bedroefd, lief E
fen-koninginnetje? En ook, Je rozen
blad-schoentjes en je spinrag-japonnetje
zijn heeleinaal gescheurd. Wat heb je
toch gedaan?"
„Ach, lieve Koning Zonneschijn, lk
ben toch zoo ongelukkig," zei het Ko
en nu vertelde ze alles.
gen verfpotje en hun penseel en daar
vlogen ze naar alle kanten, om de open
springende bloemen te kleuren en de
bleeke grasspiertjes heldergroen te ver
ven en alles in de natuur mooi te maken.
De Elfen-koningin ging naar haar pa
lels terug, vermoeid, maar heal geluk*
klg.
eerst bedankte ze vriendelijk
haar vriend „Koning Zonne*
g:
51-
nog op heuphoogte over een hoepeltje
(de meeste ovaal-vormig) ls gespanneu.
Dit geeft natuurlijk een zeer elegant en
apart effect. Van zelfs zeer eenvoudig
materiaal geeft deze opvatting van model
nog een chique resultaat.
Inmiddels is het materiaal wat voor
deze soort avondjaponnen gebruikt
wordt, zeer uiteenloopend. Ik zou haast
zeggen alles komt in aanmerking. Twee
stoffen echter hebben het groote woord
gaan.
„Mijnheer,"
entree-biljet.11
«prak hij. „U heeft een
naast deze twee domineerende stoffen
wordt van allerlei gebruikt: effen crêpe
georgette, fijne kant, gebrocheerde en
kleurige bloempjes. Aan de onderkant
was de voorbaan nog rijkelijk gebor
duurd met zilverbloemen en bladen.
Het volgende toilet was een samenstel
ling van fijn groen eu zilver. De eigen
lijke groen mousseline de soie japon was
nauw en kort, maar de liJke kant en zil-
vergarneering brachten er de „volte"
aan. Het beeldige garneerstuk vóór op
den rok bestond uit groene steenen op
zilver appliques gezet en dezen waren
weer te samen verwerkt op een net van
zilverdraad. Verder was er gebruikt een
fijn 3 c.M. breed zilvergalon en dan nog
beeldig groene kant aan de zijkanten.
Het derde toilet houdt van een grapje.
ho," antwoordde de Zon. „Dus
denken ze, dat ze onmisbaar zijn en dat
niemand anders dan zij kleuren kunnen
maken. Dat zal ik ze wel eens anders
laten zien. Ik verdwijn nu even, om'er
met mijn vriendjes, de regendroppels
over te praten. Goeden dagl En wees
maar niet meer bedroefd, klein vriendin
netje."
De Elfen-koningin zag, hoe de Zon
achter een wolkje vêrdween en bleef zit
ten wachten, heel benieuwd, wat de Zon
nu zou doen.
Daar viel plotseling de regen neer ln
dikke droppels, maar, nog vóór de Elfen
koningin tijd had, om een schuilplaats te
zoeken, soheen al weer de Zon. „Let nu
eens op," zei de Zon triomfantelijk. En
de Elfen-koningin zag, eerst heel zwak,
maar al spoedig sterker en helderder,
een prachtige regenboog verschijnen ln
de luoht.
„Kleuren-elfjes", riep ze. „Gauw,
gauw, kom eens kijken, hoe mooi."
De luie kleuren-elfjes, die nog alle
maal in hun bloemenbedjes sliepen,
deden nu nieuwsgierig hun deurtjes
open, keken naar buiten en zagen daar
de prachtige regenboog.
„O," zei er een beschaamd. „Er sohij-
nen toch nog andere schepsels te zijn,
die kleuren kunnen maken."
„Ja," zei een ander: „Zoo iets moois
och
lachend
schijn."
B A AD8ELS.
Oplossingen der vorige raadsels.
Bram, brem, braam, broom.
n.
Achter de wolken schijnt toch de ton.
Nlenwe raadsels.
W elke middelen van vervoer lees Je
hieronder:
1- o» a, g, e, 1, e, h, 1, m, n, 1, v,
3. m, i, d, 1, o, u, b, o, e, t.
H
X Op de krulsjeslljnen
X komt een naam, die
X hier kort geleden veel
X genoemd werd.
XXXXXXXXX öp de le rij een mede-
x klinker; op de 2e rij een
X stof die gebruikt wordt
X om iets goed te sluiten
X op de 8e rij een tro
pisch dier; op de 4e rij een vak, dat le
op school leert; op de 6e rij het gevraagde
woordop de 6e rij de woonplaats van
den man, wiens naam gevraagd wordt;
op de 7e rij nog een tropisch dier; op
de 8e rij een uitroep; op de 9e rij een
medeklinker.
Goede oplossingen van belde raadsels
ontvangen van:
A. v. d. B.; G. D.; D. en V. D.J A. E;
T*H w G;; f H": A- K- G- K-»p%;
J- de M.; J. J. p.; A. en J. 8.; S. T;
T. V.; A. W.; M. W. en M. W. W.
BH
B.
Corry Brena.
L
2. k, o, u, d, b, 1, t, o.
