VOOR DE VROUWEN EEN 1I1AN, DIE NOOIT HAD GEWEKT. ZUn rijkdom va voor heem een vloek. Een van Afrika's rijkste mannen, Hol lander van origine, de heer Mlchael Hid- fflnph, la overleden, nalatend een reus achtig vermogen, dat hi) voor het groot ste gedeelte nan liefdadige ir^tellin^pn heeft nagelaten. De heer Hiddingh loefde in een voorstad van Kaapstad en was een der zonderlingste monschon, die op den aardbodem rondioopen. HiJ had zijn vermogen reeds als knaap van oen oom geërfd en ging en prat op, noodt te heb ben gewerkt. HU leefde slechts voor plei- zier, gaf jaarlijks duizenden ponden uit voor eten en drinken, was overigens bU tusschenpoozen een groot menschenhater, dan weer van een haast belaóholUke edel moedigheid. Zijn mensohenhaat uitte zich vooral tegenover de vrouwen en het huwelijk. Zijn eenige lectuur was Scho- penhauer, waarvan hU boeken bU hon derdtallen exemplaren liet komen. Met een cynisdhen lach gaf hU die boeken, waarin hU de voot het huwelUksgeluk niet direct aanlokkende passages had onderstreept, als geschenk aan verloof den, aan een bruidspaar, aan een geluk kig echtpaar. Veel dank oogstte hU hier- wel niet. >aarontegen grensde zijn edelmoedig heid vaak aan het krankzinnige. Liep hij op straat en zag hU een wagen vol vruch ten staan, dan kocht hU bijv. den heelen wagen op en schonk hem aan een niets vermoedenden armen stakker. Dan weer stuurde hU in een plotselinge vlaag een ohèque van een aanzienlijk bedrag aan een arme familie, die hem in het geheel niet kende. Doch vroeg Iemand hem om Iets, HJv. om een paar oude schoenen, dan gaf hij hem zes flessohen whiskey en een kistje sigaren. Men mag zeggen, dat zijn groote rijkdom dezen hypochonder-epi curist tot eon vloek werd. Voor niemand toonde hU eerbied, zelfs niet voor zijn beste vrienden, die hU soms zonder eenlgc reden uit rijn huls joeg, om daarna nooit meer met uen te praten. bU w Da do Ui Je li HOE ZIET DE WERELD ER TEGENWOORDIG UIT? Waar hooren onze dames onder? Van 1600 millioen menschen op de we reld, kleeden zich de helft nog Blechts ge deeltelijk en 260 000 000 dragen in het ge heel geen kleederen. Til Bita. De nu) j-voorraad. Da wereldvoorraad zulv radium be draagt ongeveer 100 gram. Het grootste deel daarvan, namelijk 60 gram bevindt zich in Amerika. Bert. Börsen Oourier. Bacil en geld. In een Antwerpsch laboratorium zifn honderd briefjes van een frand onderzocht Het bleek dat deze briefjes broeinesten voor bacillen zUn. Op 2 er van vond men griepbaoillen, op 21 tuberkelbacillen. De Schelde. Sterretjes zien. Met de telescoop van Mount Wllson heeft Midhelson de afmetingen van de ster Alpha uit het beeld Orion kunnen be rekenen. ZU staat vrij dicht bU ons; ze is nauwelijks L419.120.000.000.000 kilometer van ons verwijderd. Deze ster heeft een diameter van meer dan 416 millioen kilo meter. Het land der raadselachtigheden. Engeland is de bakermat van do detec tives en de detective-verhalen, Engeland is het land waar allerlei geheimzinnige schilderachtige en raadselachtige dingen aan de orde van den dag zijn, waar mein es wegraken, mannen hun geheugen ver ezen, juweelen op raadselachtige wijze verdwijnen. In overeenstemming hiermee is dat verleden week te Eastlelgh een bruid verdween op den ochtend van haar huwelijksdag en op Oudejaarsavond aan een dansende dame ln het Londonsohe Savoy-hotol haar paarlen halssnoer tor waarde van bUna een half millioen Hol- landsohe gulduns ontfutseld ia. N. R. O. Aunle zei geen woord, ze keek huive rend den anderen kant uit „Het spijt m]j ontzettend je te moeten zeggen," hernam hij, „dat je vader mij steeds veel te wei nig geld zond." „Ik ben overtuigd, dat je mU dit niet zou hebben verteld, als je er niet absoluut zeker van was," zei ze zacht „Neen, en zelfs indien je vader niet te gen ons huwelijk was, had ik het op den duur niet voor je verborgen kunnen hou den. Wat zullen we nu doen?" Ze glimlachte hem moedig toe. „Dit is heel duidelijk. Je moet papa natuurlijk dwingen, Je te geven wat Je reohtona toe komt." „Maar dan geeft hU nooit zijn toestem ming voor ons huwelijk." „Mijn beste jongen, ik kan nu ln geen geval met je trouwen. Ik moet papa trouw blijven. Hij heeft niemand op de wereld, behalve mij. Ik weet niet wat hU begin nen zou als ik hem den rug toekeerde. Door dit zaakje is hU hier natuurlijk ver der onmogelijk geworden, en zal moeten woggaan, dat begrijp je. Ik kan hem niet alleen laten vertrekken, noch de vrouw worden van den man die hem verdreven heeft," en ze barstte plotseling ln snik ken uit. „Zouden we het heele geval dan maar niet laten rusten?" „Neen neen!" zei ze met nadruk. „Als papa jou bestolen heeft, moet hij je alles tot den laatsten oent terugbetalen. Daar zit niets anders op Om de Traite nmenschen op te vido lijken. Een van mijn hulsgenooten heeft de kerstdagen in Capelle (Noord-Brabant) porgebracht. Om ons hier wat op te vtoo- ken vertelt zU het een en ander over de prijzen der levensmiddelen aldaar. Het eerste getal geeft de HaagBche, het tweede de Brabantsche cijfers van dit oogenblik: Melk (per liter) 24 o.16 a; karnemelk 15 a—-8 o.; eieren 22 a15 c.; roode kool 80 a—10 a; appelen (per KG.) 60 o. —26 Het Vaderland. De blooto hols als struikelblok. Een onderwijzeres komt zich presentee- ren bU 'n Noord-Hollandsóhen boer: raads lid. Als de jongedame haar speech heeft afgestoken, krijgt ze ten antwoord: „Nee, ik moet je niet." Hoe ze ook praat en vraagt, het eenige bescheid. Ten einde raad stapt ze op en de boerin is wel zoo goed haar uit te laten. ..Maidje, maidje, weerum hè je d'r ok gien gaassie veur deen," zegt de goedhartige boerenvrouw Het Schoolblad. Dultsche ondernemingsgeest. Te Leipzig ls een naamlooze vennoot schap opgericht tot stichting van een paleis voor den wereldhandel. De bouw van dit jaarmarktpaleis zal naar schatting een milliard mark kosten. Het gebouw krijgt tien verdiepingen en zal in zijn tontoosstellingszalen ruimte bieden voor 20.000 Messe-exposanten. Bovendien zal het duizend winkels, 4000 kantoren, 2000 hotelkamers, verder beurs- en vergader zalen, bioscopen en andere vermakelijk heden herbergen. Het paleis krijgt 6000 telefonen en een groot draadloos ontvang station. Op de tiende verdieping komen zwembassins en 'n inrichting voor zonne baden. De vennootschap heeft het ge meentebestuur verzocht haar een dicht bij het station gelegen gemeenteterrein voor dertig millioen mark te verkoopen. Lelp. Zeltung. Gelukkig kleeden z» zich weinig. Over het geheole Oongoland vond lk verhoogde prijzen voor levensonderhoud. Dit betreft niet alleen gelten en kippen als hoofdbestanddeel der voeding, doch zelfs vrouwen waren duurder. En dit ls werkelijk een ramp. Voor den oorlog kostte een eerste klas vrouw (een vrouw aan den Oongo wordt altijd gekocht) 60 francs. Thans is de marktprijs voor een uitgelezen echtgenoote 200 francs en het is zwaar werken voor een zwartje om dit bijna onbereikbare bedrag bij eikaar te krijgen. L F. Manossen. BABBHLUUBTJB OVER MODE. Gezellige warme pakjes voor de kinderen. Als men de nieuwe modellen voor de winterkleeding der Jeugd bekijkt, dan kan men nog steeds niet van den indruk los komen: „precies mama ln H klein" Want immers stof en model is zóó totaal gelijk aan wat de mama's dragen, dat al leen de maat het verschil oplevert, voor al nu de mama's zulke kinderlijke figu ren hebben. Al wordt er den laatsten tijd heel veel gesproken ln goeden en ln kwaden zin over al die jeugdig uitziende vrou wen, t ls en 't blijft voor die moeders, welke een flink opgeschoten dochtertje hebben, toch altijd een oomplimenteus ge voel, wanneer haar gevraagd wordt: Ja dat nu uw dochtertje of uw zusje." Wanneer ge dus tot die „iJdele" moe dertjes behoort, dan geef ge uw dochter tje zoo'n „petite maman"-kleedje. Zie dat kleine kokette ding eens boven aan de teekenlng. Ze weet niet goed te kiezen tusschen die twee mooie mantels, welke beiden bU haar jurk passen. Maar moedert beurs zal beslissen, want de met bont gegarneerde is natuurlijk veel duurder dan de andere. Maar lief zijn ze belden. De meest ge- Intussohen had de man, die het onder werp van hun gesprek was geweest, zijn eigen strijd gestreden, gezeten in de stille kamer, half kantoor, half zitkamer, die evenals de overige vertrekken, op de overdekte warande uitkwam. Het stervende daglicht bescheen het groote bureau voor het raam, en omUjnde scherp tegen het lichte gordijn, een kan delaar van oen oigenaardigen vorm, ©en pilaar van eikenhout, en daar omheen een slang die men op het eerste gezicht voor namaak hield, maar die bU aanraking een hard gemaakt en opgezet reptiel bleek te zijn, een groene maumba, zooals ze in Singapore veel gevonden worden, die be kend is om haar doodelijken beet. Den kop omhoog, de oogen glinsterend, den bek wijd open, zoodat men de giftige tan- don kom zién, krulde de stijf gebogen staart zich in natuurlijk* golven om den kandelaar. En terwijl Vlgoris donkere oogen er verstrooid naar keken, kwam Ohundra binnen met een verkoelenden drank, dien hU zijn meester presenteerde. „Heeft de Sahib verdriet?" zei hij, toen Vigor zich uit zijn peinzendend© houding oprichtte. „Ja, maar wat kan jou dat sohelen?" „De Sahib heeft al eens meer verdriet gehad, en toen heb lk hem van zUn last helpen bevrijden...." Versohrikt, doodsbleek, keek Vigor op. „Wnt bedoel Je, jij sohurk?" „Nu ben lk een schurk, maar toen de Sahib mij noodig had ln de moeilijke «la- schikte stof voor dit oompiet ls dunne ve lours de laine. Men kan deze stof krijgen met de smalle lijntjes er Ingeperst, maar men kan deze ook verkrijgen door ln de effen staf twee zeer fijn0 plooitjes te stikken. Een geschoren kontjnonvelletje kan gebruikt worden voor het bontgarni- tuurtje. Voor het blouse-gedeelte is het t aardigst oan een lichter en dunner stofje te gebruiken. Het volgende garnituur ls ook aller liefst Het voornaamste deel van het ma- zelfde oelntuurtje als om het jasje komt, aanbrengen; natuurlijk op heuphoogte dan. Het derde modelletje ls ook beeldig mooi en heerlijk warm. Hiervoor ls echte lekkere warme stof gebruikt Het jasje, dat zeer eenvoudig is, krijgt rin kokette effect door het garnituur van gegolfd ko nijnenhuid. Van het jurkje is alléén het rokje van de stof van dón mantel geimaakt Het lijfje is echter van de bijpassende fantasie stol. Hiervoor gobruike men teriaal is fluweel: zwart bruin-groen, tango, geheel naar verkiezing. Voor het Ujfje is een lichte zachte crêpe aan te be velen. Zooals men ziet is het maken van jurk en jasje zeer eenvoudig; materiaal en garneerlng maken alles goed. Voor hen, die het geborduurde bloemenmandje op de borst der kleine wat „zwaar" aan doet is de oplossing heel gemakkelijk te vinden ln, het mandje weglaten en een zeer goed de zg. compoeé-stoffen. De nardige geblokte rand geeft Iets zuer kinderlijks aan het geheel, en de lange mouwen maken het tot een vol maakte winterjurk. Het zal de vorige jurkjes inmiddels ook niet in t minst schaden, wanneer ook hierbij lange mouwtjes worden gedragen. Dominee: En hoe oud ben je? Jaap: Thuis vijf, op school zes, ln de tram drie. Een eenvoudig mannetje ging met zijn vrouw naar den dokter. De dokter plaatHte een koortsthermometer in haar mond. Hij wou dien er juist weer uithalen, toen de man, die aan een zoo langdurig zwijgen van zijn betere helft niet gewoon was, uit riep: Dokter, dokter, wat moet dat ding kosten, dat u haai in dan mond deedt? Jantje: Ik heb gezien, dat Je zus gis teravond hebt gekust. Hij: Zoo? Hier heb je een kwartje. Jantje: En dan heb ik ook gezien, dat je de meid in de gang hebt gekust Hij: Groote gunst hier heb je een riks. Onderwijzer: Hoe heette de keizer van Rusland? De klasse: Czaar. Onderwijzer: En hoe heette de kei zerin? De klasse: Ozarlna. Onderwijzer: En hoe heetten hun kinderen? Een klein jongetje: Bardlentjesl gen van weleer, heb ik hem de groene mainuba verschaft om hem uit den nood te helpen." Al sprekend nam Ohundra den kande laar met de slang op, zette hem op het ta feltje voor hem neer, en ging zonder ver der een woord te zeggen uit de kamer. En toen hij het gordijn liet vallen, en over zijn schouder aohterom keek, zag hij Vi gor er met strakke oogen naar staren, bU het laatste licht van den vlaramenden hemel. Onder dien starren blik soheen de maumba zich kronkelend te bewegen, en zijn kop met den geapenden bek naar hem toe te buigen, alsof hij hem iets wilde toe fluisteren, van nooit vergeten dingen uit het verleden.... van een oompagnon, die op zekeren dag plotseling uitgevonden had dat hij door zijn vriend bestolen werd; van een vriendschappelijk gezicht dat haat verborg ln het hart. Ja, het was waar, hij had Harwood ge haat, zoo bitter gehaat, dat hU hem zon der aarzeling uit den weg had geruimd, toen hij merkte, dat hij zijn bedrog ont dekt had. Op een gezellig diner te zij nen huize, had er op tafel een groote mand met de eerste ananassen gestaan, door Chundra gearrangeerd. En toen hij ze aan den geëerden gast gepresenteerd en Harwood er zijn hand in gestoken had, om er één van do geurigo vruchten uit te nemen, had, snel, als de bliksem, de groene memmha, die rustig in de Toen Jan op zekeren dag van school kwam, ging hU regelrecht naar het ko nijnenhok. Zijn moeder hoorde hem zeg gen: „Tweemaal tw ee?" Een poosje stilte. Toen nog eens: „Tweemaal twee?" „Waarom praat je toch zoo tegen de konijnen," zei zijn moeder. „De juffrouw vertelde vanmorgen dat de konijnen vlug vermenigvuldigen, maar ik dacht direct wel, dat het niet waar was." Een zenuwachtige dame ging naar een specialiteit om haar keel te laten onder zoeken. Terwijl deze de laryngosooop plaatste, merkte hij op: „U zoudt verstomd staan, als U wist hoe diep we met dit in strument kunnen kijken." „Is dat waar dokter?" zei de patiënte. En een poosje later: „Voor U begint, dokter, moet ik V even vertellen, dat ik werkelijk geen tijd heb gehad om het gaatje te stoppen in mijn kous voor ik naar U toe kwam." HET VER JAARPARTIJTJE VAN HET KOOLWITJE. Het Koolwitje, je weet wel, zoo'n aardig wit vlindertje, zou jarig zijn en hoewel hij maar een bescheiden, eenvoudig wezen tje was, vond hij zijn verjaardag toch go- verborgen had gelegen, zloh om zijn pols geslingerd en zijn giftige tanden diep in zijn vleesch gedrongen. Binnen een uur was Harwood gestorven, en Vigor voor goed van zijn achterdochtige vragen be vrijd. Maar een koude rilling was hem over z|jn rug gekropen, toen Chundra. kort na de begrafenis, den kandelaar met de slang had binnengebracht en zwijgend op het bureau neergezet. Het liefst had hU het ding vertrapt, maar iets in Chuudra's blik had hem daarvan weerhouden, en langzamerhand was hij er aan gewend geraakt. Hij zat nog te staren naar het reptiel, waaraan zulke onheilspellende herinne ringen verbonden waren, toen Annie en de jonge Harwood van hun wandeling thuis kwamen. En hij hoorde haar op de veranda tegen hem zeggen: „Je hebt groot gelijk, Michiel, papa moet er voor gestraft worden, al moet lk er hem en Jou ook belde door verliezen." „Ik wou, dat lk zijn bedrog maar niet ontdekt had," antwoordde Michiel moede loos. „Ik zou liever van alles beroofd worden, dan dit verdriet over jou te bren gen, Annie, en ten slotte niet met je te trouwen." De man, die in de stille kamer zat, de oogen op de doode slang gericht, welke hom zulk een uitstekenden dienst bewezen had, hoorde de woorden aan, zonder een Bpier van zijn gelaat te vertrekken. wichtig genoeg, om er een groot leest van te willen maken. HU sprak er over met zijn vriend, de Kruisspin, die het heelemaal met hem eens was. en die vond, dat je op zoo'n ver jaarpartij alleen deftig bezoek moest vra gen. De Kruisspin eohreef de uitnoodigin- gen met gal-appolsap op rose rozenblaad jes en mevrouw Kruisspin spon een beel- dig tafellaken van het allerfijnste spinrag De groote „Engelsohe Kapel" werd ge- vraagd, Prinses Atalanta, de familie Wa terjuffers, Graaf en Gravin „Vliegend Hert", de Koningin der bijen en meer zulke deftigheden. Alle vrienden van Koolwitje hielpen hem, om zijn verjaardag te doen slagen, zonder aan de mogelijkheid te denken, zelf ook mee feest te vieren met de hooge gasten. D©, Bijen-familie zond honing in overvloed, de nachtvlinders borstelden de paddenstoeltjes, waarop de gasten zou den zitten, keurig schoon met hun stof doek-vleugeltjes, de gloeiwormen leenden hun lantarentjes. Eindelijk was alles klaar en Koolwitje ging zitten wachten op zijn gasten. Maar... die verschenen niet. Koolwitje kon het haast niet gelooven. Het was dan ook heel leelijk en onbeleefd, om niet eens te be danken voor de uitnoodiging, maar al die deftigheden waren veel te trotsch om op bezoek te gaan bij een doodgewoon Kool witje. Ze lachten zich slap. Maar het arme Koolwitje lachte niet; hij huilde traned met tuiten. Gelukkig kwam Juist op dat oogenblik de Elfenkoningin den tuin rondvliegen, om te zien. of ook Iemand haar hulp noo-' dig had. Wat was ze boos, toen Koolwitje haar de oorzaak van zijn verdriet vertelde. Maar ze zei alleen: „och misschien hebben ze de uitnoodlglngen niet vroeg genoeg ontvangen, of mlssohien waren ze juist wel op reis. Maar hoe denk je er over mij op je verjaarpartij te vragen. En zou Je het niet gezellig vindon om je eigen vrien den er bij te noodigen, die je zoo goed geholpen hebben?" Dat vond Koolwitje een prachtig Idee. Vlug haalde hU zijn vrienden, terwijl de Elfenkoningin even haar feestkleedja ging aantrekken. De partU werd heerlU- ker dan Iemand had durven hopen. Maar de trotsohe genoodlgden hadden spijt en waren vreesHljk boos, toen ze zagen, hoe iedereen, behalve zijzelf een feest vierden met de Elfenkoningin. RAADSELS. Oplossingen der vorige raadsels. I Beter ten halve gekeerd dan ten beele gedwaald. A Spa leest Zeeland A p e I d o o r S o h o t e 1 toorn ark n Nieuwe raadsels. 1 Het geheel ls een spreekwoord van 6 woorden of 27 letters. 4, 18, 8. 6, 16. 7. 9, 28 is een dag. 8. 1. 26. 17, 24 8. 27 is een ander woord voor bluffen. 2. 6. 7, 11, 26 is een warm land Een 13, 10, 14, 16 is een groote kamer. Een 20, 21. 12, 22. 19 dient om iets in beweging te brengen i, 6, 27 ls een een metaal Welke beroepen staan hieronder. 1. g-r-o-l-i-d-o-e-t-e. 2. k-r-a- z-n-e-a-g-m-e-1. 8. o-l-i-e-e r-l-e-t-e-a. Goede oplossingen van belde raadsels ontvangen van: C. A.; A. v. d. B: J. en G. B.; J- B.; J. B.; M. B.; R. B.: A. C.; B. 0.;M.C.; B. en J. D.j D. en V. D.; G. en A. D.; J. D.; M. G. D.R. D.M. E.P. 8. E. G. A. H.O. H.; A. J.; A. K; B. en O. K| G. K; P. K; G. en W. L.; J.O. v.d. L.J J enM.de M.; J. O.; H. O. P.; J. J. P-i J. 8.; J. H. en F. v. 8 P. v. 8.; 8. T.; B. J. de V.; T. V.; A. W.; E. W.; M. W.j M. H. W.j W. W.; 8 eu M. v. Z. Dus Harwood wist alles, evenals zijn vader voor hem, en zou hem Gasbel Vigor vervolgen en sulneeren. En zijn dochter had daarin toegestemd! Zijn hand strekte zloh uit "««r de slang en hij sprak met het doode dier alsof hot leefde en mensoheljjk was: „Wat jij eens voor mij gedaan hebt is dus voor niets ge weest. Nu wil zijn zoon mij straffen. Ach, was je nog maar in leven, wat zou je Je dan nuttig kunnen maken." Terwijl hij deze woonden prevelde, aaide en streelde dij het dier over den kop, over de kron kel in^ van den hals en eindelijk over den open bek. „Deze tanden hebben mij eens van mijn vijand bevrijd, konden ze dat slechts weer doen." Opeens gaf hij een gil van pijn, want degene, die de slang bewerkt had, had ziJu grijnzenden bek niet aangeraakt, en terwijl OaaheTs hand over de scherpe tan den had gestreken, was zijn vel geschaafd en het vergif in het kleine wondje ge* vloeid. Toen Ohundra binnenkwam, vond hij zijn meester dood over zUn lessenaar ge bogen, en voor hij er iemand mee in ken nis stelde, zette hij den kandelaar op de gewone plaats terug. Want hU had zijn jonge meesteres lief, en had gekozen tus schen den man, die hem jarenlang uit gevloekt had en mishandeld, en het meis je, dat haar verdriet zoo moedig droeg. En deze keuze had den dood beteekend voor Oashei Vlgn®. Corrg Brem. 26,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1927 | | pagina 8