T
Tweede Blad.
van zaterdag 22 october 1927.
GEMENGD NIEUWS.
Een logger aangevaren.
doodelijk getroffen.
ontrouwe ambtenaren.
snelverkeer op het boden-
meer.
20,000,00a
AMSTERDAMSCHE BRIEVEN.
Binnenland
Het schip gezonken en één
opvarende omgekomen.
Over de aanvaring van den logger
„Nederland" 2 KW. 165, waarvan we in
ons nummer van Donderdag onder „Laat
ste Berichten" melding maakten, wordt
nader gemeld:
De aanvaring had plaats Woensdag
avond tusschen 11 uur en hall twaalf, 700
meter uit de pieren te IJmuiden, door het
Engelsche stoomschip „Auda City", op
reis van Amsterdam naar Hamburg. De
logger was drie weken geleden ter ha-
ringvisscherij vertrokken en was met 23
last haring op weg naar IJmuiden- Het
stoomschip kwam recht op hem til. De
logger hield over bakboord om binnen te
komen. Het stoomschip was verplicht ge
weest, den logger te mijden. Toen men op
het stoomschip zag, dat het misliep, gaf
men nog stuurboord roer, doch het was
te laat. De logger werd van achteren ge
raakt en kreeg een groot gat. Men riep
het stoomschip aan om hulp te ."erleenen,
daar men vreesde, dat de logger zou zin
ken, doch het stoomschip voer door zon
der eenige hulp te verleenen. Gelukkig
maakte de logger niet snel water, zoodat
het schip de haven kon bereiken; toen het
eenmaal binnen de pieren was, steeg hf t|
water echter onrustbarend, en nabij oej
semaphore was de toestand zoo, dat li? j
stuurman half in het water stond. Het 1
schip zonk zoo snel weg, dat alleen <k
schipper, D. Haasnoot, de stuurman er
2 jongens van 18 jaar kans zagen, in het
want te komen. De stuurman, G. de Hol,
nam zijn eigen jongen in den arm en
klom met hem in het want De andere
jongen kon langs de beenen van den
schipper omhoog kruipen. De andere acht
opvarenden, die met de zeilen bezig waren
hadden geen tijd meer, in het want te
klimmen; z]j kwamen allen in het water
terecht Twee van hen wisten zwemmen
de den oever te bereiken en weiden door
de kustwacht opgenomen. De andere wis
ten zwemmende te blijven, behalve een der
koks die niet kon zwemmen. Deze had zich
vastgegrepen aan den Matroos j. Goe
man, uit Middelburg, die het daardoor te
kwaad kreeg- Tien minuten hebben de
beide mannen, elkaar vast houdend, ge
worsteld om lijfsbehoud, toen moest de
kok loslaten en zonk hij weg. Goeman
werd geheel uitgeput aan boord van een
sleepboot geheschen. Ook waren vletter-
lieden te hulp gekomen. Alle anderen
werden gered.
De negen opvarenden werden naar het
reddingsgebouw van het Witte Kruis
overgebracht. Het lijk van den kok is
vanochtend vroeg door vletterlieden op
gehaald en door de politie naar de alge-
meene begraafplaats overgebracht. De
man was 53 jaar oud en laat een vrouw
met 6 kinderen achter. Het was zijn laat
ste reis; na 40 jaar te hebben gevaren
wilde hij nu aan den wal blijven.
De beide jongens waren het meest on
der den indruk. Een van hen verklaarde,
niet meer naar zee te zullen gaan.
Het Engelsche stoomschip is eenige
uren later te IJmuiden teruggekeerd met
eenige lekkage en naar Amsterdam op-
gestoomd om te dokken.
Onverklaarbaar mag het heeten, dat
het Engelsche stoomschip, ondanks de
kreten van de opvarenden van den log
ger, is doorgestoomd. Eveneens wekt het
bevreemding, dat de schipper van den
logger niet tijdig een boot heeft gereed
gemaakt, opdat de menschen zich kon
den redden. Vermoedelijk zal hij gedacht
hebben, den logger met de goede vangst
haring nog te kunnen binnenbrengen.
Reeds vanochtend is men begonnen met
de berging van den logger, waarvan al
leen de masten boven water uitsteken.
De 17-jarige havenarbeider Bongers is
.Woensdag, toen hij te Amsterdam werk
zaam was aan boord van het stoomschip
Johan de Witt, van de Stoomvaart Mij.
Nederland, door een ijzeren balk op het
hoofd getroffen. De jongen werd in be-
wusteloozen toestand per auto naar zijn
huis in de Kleine Kattenburgerstraat ver
voerd, van waar hij per auto-brancard
van den geneeskundigen dienst naar het
Binnen-gasthuis is gebracht, waar hij
Woensdagavond is overleden.
Buitenland.
Te Duaseldorp zijn twee kassiers van
de gemeentelijke kas wegens verduiste
ring van 250.000 mark gevangen genomen.
-r is kans dat een deel van het geld, dat
sedert 1924 is verduisterd, nog terecht
komt.
Met gtybooton.
Op het Bodenmeec gaan gHjbooten va-
*en. Ze hebben een aiepgang van slechts
f0 °M.. zijn 20 M. lang en 4 M. breed, zul
len 60 personen en bovendien nog een
lading vrachtgoed kunnen vervoeren. De
Snelheid van deze booten, die hun bruik
baarheid reeds op den Beneden-Rijn be-
VSben, bedraagt Zfl ff M P« UUC.
DE MOORDPARTIJ OP DE
SALOMONSEILANDEN.
Uit Soeva, op de Fidzji-eilanden, komt
bericht dat thans gebleken is wie de da
ders van den jongsten moord op blanken
en op Inlandsche politie-agenten zijn
geweest Het zijn eenige honderden in
boorlingen van een stam die op het eiland
Brousse woont.
Achthonderd inboorlingen hebben hun
diensten aangeboden om mee te helpen
bij het ontdekken van de schuldigen.
DE CHAUFFEUR EN DE KEUKEN
MEID.
Een chauffeur en een keukenmeid wa
ren beiden in betrekking bij mevrouw
Agar te Londen. De keukenmeid had
allerlei leeljjks tegen de andere dienst
boden verteld van den chauffeur, o.a.
dat hij zich misdroeg met een vrouw en
's avonds ritjes met haar deed in de auto
van mevrouw. De keukenmeid haaide
ook een andere vrouw over om een ano
nieme brief aan hun meesteres te schrij
ven, waarin dezelfde beschuldigingen
geuit werden. Dientengevolge kreeg de
chauffeur zijn congé.
De chauffeur eischte schadevergoeding
voor den rechter en Woensdag nam de
King's Bench zijn voorstelling! van het
geval als waarheid aan, aangezien de ge
dagvaarde keukenmeid niet verschenen
waa De rechter kende hem een schade
vergoeding van 350 toe. De chauffeur
is dus in zijn eer hersteld, maar het is
natuurlijk de vraag, of de klappei goed
voor dit geld is.
DRAMA IN EEN ZIEKENHUIS.
In een ziekenhuis te Nizza heeft een
patiënt, een 27-jarige Griek, zijn 22-
jarige verloofde doodgeschoten en daarna
zelfmoord gepleegd. Ze waren verloofd,
maar vijf maanden geleden had de man
zich met tuberculose in het ziekenhuis
laten opnemen. Dientengevolge had het
meisje weinig haast met het huwelijk en
dit moet de aanleiding tot de daad ge-
DE MILLIOENEN VAN MEVR EMERY.
Phllantrople op groote schaal.
Blijkens een telegram uit New York
aan de Engelsche bladen is het testament
openbaar geworden van den te Cincinnati
overleden zeer vermogende philantrope
mevr. Mary Emery. Er zijn legaten aan
personen, kerken, instellingen van open
baar nut en musea tot een bedrag van
6,000,000. Zoo ontvangt b.v. een achter
neef te Londen 100,000, een Britsche
dame 8 100,000; het Cincinnati Art Mu
seum krijgt de schilderijen (oude mees
ters) ter geschatte waarde van 8,000,000
8 6,000,000. Wat er dan over is wordt
bestemd voor een Thomas J. Emery Me-
morial Oorporation, welke tot taak zal
hebben het philanthropische werk van
mevr. Emeiy voort te zetten. Die stich
ting zal de beschikking krijgen over
WANNEER KOMT DE OORLOG?
In tegenstelling met West-Europa, waar
alleen van de mogelijkheid van een nieu
wen oorlog wordt gesproken, is in Rus
land vrijwel iedereen overtuigd1 van de
onafwendbaarhèid van een nieuwen oor
log. Deze overtuiging van de onvermij
delijkheid van een oorlog is voor een
groot gedeelte het gevolg van de propa
ganda der bolsjewiki, die den tegenwoor-
digen tijd als een soort wapenstilstand
beschouwen. De bolsjewistische leiders
spreken over een oorlog in al hun rede
voeringen, de sovjet-bladen schrijven eri
over in hun ellenlange artikelen, de;
bolsjewistische propagandisten zetten de
onvermijdelijkheid van den oorlog in
hun voordrachten en lezingen uiteen.
Wanneer komt de oorlog? Deze vraag
stelt iedereen in Rusland. De autoritei
ten geven er een zeer vaag antwoord op,1
hetgeen overigens volkomen begrijpelijk
la In een van de laatste nummers van
de „Izwestia" werd opnieuw een uiteen
zetting van den internationalen toestand
gegeven. Het staatsblad kamt tot de vol
gende conolusie
„Wij zijn van alle kanten omringd doo
25-jarig jubileum prof. Lanz. Italiaansche en Indische kunst
Waar reclame wèl en waar zij niet past Mode en de gedekte tafel
weest zijn, waarvan de man in briever s. T ...n,
aan den vader van de jonge vrouw er. J'
aan den commissaris van politie, die li en K ifwr,i l3
zijn kljeren gevondnn «ff kennl. 2222^
geven heeft
OM TIJDELIJK VAN DEN KNELLEN-
DEN HUWELIJKSBAND VERLOST
TE ZIJN.
Op de bank der beklaagden te Berlijn
koortsachtig aan de voorbereiding va
een oorlog tegen de Sovjet-Unie. Nie
mand kan echter dag en maand, zelfs;
niet het jaar bepalen, wanneer de oorlog 1
zal uitbreken. De arbeiders en boeren van
de Sovjet-Unie moeten echter steeds klaar
zijn. Het is zeer en zeer waarschijnlijk.
zat een schuchter man. Deze man werd dat de oorlog in het eerstvolgende half-1
nog schuchterder, toen de voorzitter van jaar zal uitbreken, in het allergunstigste
de rechtbank opmerkte, dat zijn broek,
als zijnde onrechtmatig verkregen, eigen
lijk in beslag moest worden genomen. Hij
pakte met beide handen het kleeding-
stuk vast, als wilde hij zich er tegen ver
zetten, dat men het hem op stel ei.
geval over anderhalf jaar. Een grooter
uitstel zullen onze vijanden ons niet ge
ven. Onze rustperiode loopt ten einde.
De oorlog klopt aan de deur".
Is het wonder, dat dergelijke verkla
ringen (de provinciale bladen leggen het
sprong zou uittrekken. Gelukkig kon de er veel dikker op) ln het knd een paniek-
verdediger hem onder algemeene vroo- j stemming scheppen?
lijkheid verzekeren, dat van een onmid
dellijke inbeslagneming in geen geval
sprake was Deze en andere broeken ver
klaarde de man te hebben verduisterd,
om eens een poosje van huis weg te ko
men. „Maakt u de straf vooral zoo hoog
mogelijk," was zijn laatste woord, „ik zou
liever niet zoo gauw weer naar huis
terugwillen." Een verwijtende blik naar
de tribune waar zijn vrouw zat, verge
zelde deze woorden. Anderhalf jaar ge
trouwd en dan bij wijze van vlucht vijf
maanden in de gevangenis!
LUIPAARDEN IN PRETORIA.
Die Volkstem verneemt uit Bapsfontein:
Ongediertes het op verskeie plase hul
verskyning gemaak en skape en donkies
stukkend of doodgebyt Vannag was daar
nog ongediertes onder die skape van die
Oppermans. Vanmore vroeg is 'n klopjag
georganiseer onder kapt. M. Opperman,
altesame was daar 100 man met geweers
en hande. Die geselskap het hom begewe
na die plantasie van mnr. Rietskin, waar
die goggas boer. Na 'n rukkie soek, het
hulle twee van die ongediertes geskiet
nogal hiiperda Die ltengte van die luiperda
is, van kop tot stert, 6 voet, en die hoogte
3 voel Na gesê wondt is daar meer onge
diertes Later sal og 'n klopjag georga
niseer word. Van komdt ven der Walt is
oor die twintig skape verskeur, van mnr.
J -G. Roos agt skape en ook donkies; ook
van die Oppermans is vee verscheur.
BRANDEN TE KONSTANTINOPEL.
Branden zijn in de stad aan den Gouden
Hoorn niet zeldzaam. Bijna dagelijks rij
den de roode brandweerwagens met luid ge-
bel door de straten, alle verkeer tot stlstaan
dwingend. Meestal gelukt het het vuur snel
te beperken, maar 'tot tweemaal toe in den
laatsten tijd heeft het element met alle po
gingen tot blussching den spot gedreven.
Den eersten keer ging de schilderachige
wijk van Skoetaia in de vlammen op, waar
aan 800 huizen ten prooi vielen, den twee
den keer was het een heele straat in de
zakenwijk van Stamboel, die in vlammen
opging, waarbij 200 huizen en winkels en
63 hou'tparkenl vernield werden. Meer dan
zes millioenl mark schade hebben deze beide
branden aangericht De nauwe bebouwing
in de oude wijken, de houten huizen, uit
gedroogd door de gloeiende zon, het te kort
schieten van- de waterleiding waren even-
zoovele oorzaken), dat deze branden, die door
onvoorzichtigheid ontstaan zijn, zoo'n om
vang namen. In het jaar 1871 zijn eens 8000
huizen een) prooi van het vuur geworden,
in deze eeuw gingen o.a. in 1906 1200, in
1914 1830 en in 1917 zelfs meer dan 7600
huizen in vlammen op. Sinds den oorlog
heeft Konetaotoopel echter «en moderne
brandweer terwijl voordien handspuiten de
eenige reddingsmiddelen waren. Deze hand-
spuiten hadden een vaste bedten^ maar
toch bestond er voor hen, net als bij de vrij
willige brandweer te Rotterdam' eeni Pro-
miestelsel om het vlug ter plaatse zijnte
bekronen. Hard loopen konden de Stamboe-
w brandweerlieden' dan ook, maar ook tot
andere dingen, van weinig gunstigen aard,
w^n zij &d. Voor een flinke bekroning
kaapte rij elk
DE BRAND IN HET KASTEEL AFFING
<Een defect aan een schoorsteen blijkt de
oorzaak geweest te zijn van den brand die
Zondag het kasteel Affling, op 30 KM. van
Augsburg gelegen, heeft vernield. Het vuur
moet reeds geruimen tijd hebben gesmeuld,
Uren een boerin 's middags zag dat er bfj
den schoorsteen rook uit het dak opsteeg.
Even later sloegen de vlamen uit het 14 M.
booge dak en verspreidde het vuur zich zoo
snel dat binnen bet uur het geheele 35 M.
booge gebouw in lichte laaie stond.
Aan blussching viel niet te denken1; de
vrijwillige brandweer in bet dorpje stond
met haar gebrekkige hulpmiddelen volsla
gen machteloos tegen den feilen brand.
Daarom moest men zich beperken tot het
redden van kostbare meubelen, boeken en
kunstschatten. Terwijl men daarmee bezig
was, stortte plotseling de toren in en ver
sperde het trappenhuis geheel, zodat tal
van menschen in de bovenverdiepngen wer
den opgesloten. De meeaten zijn nog met
ladders en touwen gered doch zes men
schen zijn verbrand en 80 gewond. Vier der
gewonden zullen het leven er wel niet af
brengen en acht anderen zullen blijvend
letsel houden. Bij de reddingspogingen van
gewonden hebben zich vreeselijke toonee-
len afgespeeld. Een der redders raakte zelf
in het puin beklemd en is levend verbrand.
Het kasteel behoorde toe aan den grond
eigenaar baron v. Gravenreuth, die juist
na een jachtpartij met vrienden aan tafel
zat toen de brand uitbrak.
HET EINDE VAN EEN VEETE.
Het is bekend; dat onder misdadigers de
meest onverzoenbare veeten vaak heer-
schea De correspondent van de Dolly Mali
te New York beschrijft het einde van een
tiergeLijken 'twist in de kringen van de on
derwereld van deze stad „Little Augie",
wiens ware was Jacob Organ, had
reeds gedurende meer dan vier jaar een
veete met de bende van Kid Dropper. Deze
sttrijid was ontstaan, toen Little Augie het
monopolie van Kid Dropper trachtte te ver
breken voor het aanbod van gewapende
boeven, die als stakingshrekers optraden.
Vier jaar geleden was Kid Drop per dood-
geschoten door een lid van de bende van
Little Augie. Sindsdien was de strijd ont
brand en ieder bendelid, die de plaats van
Kid Dropper ais hoofdman had ingenomen,
viel ton offer aan Little Augie"s mannen.
Ook van dezen werden er velen gedood',
maar Little Augie kwam er steeds aroed af.
Drie weken geleden was de laatste leider
van de bende van Kid Dropper vermoord en
de politie zoekt weer naar Little Augie als
den dader.
Maar voor ze hem heeft kunnen pakken,
is hij op zijn beurt eindelijk aan de wraak
van zijn tegenstanders ton offer gevallen.
Op een avond klonken schoten in een druk
ke straat in *t Oosten van New York. De
voorbijgangers vluchtten naar alle kanten
weg. Men zag twee mannen hard wegloo-
pen, gevolgd door vier jonge kerels in een
auto. Uit den auto werd nogmaals gevuurd
en de twee mannen vielen dood' neer. Een
van hen was Little Augie, die zijn tegen
standers ditmaal niet had weten te over
troeven.
Het was wijlen prof. Hector Treub, de
bekende leider van onze Vrouwenkliniek^
die eens, min of meer schorsend, van zijn
collega Lanz sprak als van den directeur
van de „Vergulde Appendix", daarmede
doelend op de door prof. Lanz en dr.
Mendes de Leon opgerichtte en geleide
Boerhave-kliniek die groote luxueuse zie-
kenlnrichting aan I het Museum-plein
waar duizenden in den loop der jaren
van hun appendix, oftewel blindedarm,
tegen een nogal „vergulde" vergoeding,
verlost werden.... En het Is zeker dat
prof. Lanz dien we hier dezen Donderdag
ter gelegenheid van zijn 25-jarige werk
zaamheid aan opze Gemeentelijke Uni
versiteit in de Aula der Hoogeschool ge
huldigd hebben, onder het groote publiek
het meest bekend is als Blindedarm
koning....
De blindedarm-operatie ls heden ten
dage een zoo gewoon iets, dat men er
nauwelijks meer over spreekt; en als men
er nog over spreekt, dan is het dikwijls
wat monkelend, in termen als „mode
ziekte", waarbij dan speciaal prof. Lanz
niet ontkomt aan de leelijke en stiekeme
verdenking, dat hij deze mode handig
weet te exploiteeren.. En de achterdoch-
tigen, die zóó denken, vinden dan een ze
keren steun in het feit, dat de modern
ste opvattingen in de medische wereld
weer gedeeltelijk doen terugkomen van
een „dadelijk-opereeren" bij het gering-'
ste ontstekings-verschijnsel van het be-1
roemde en beruchte aanhangsel-van-de-
twaalf-vingerige darm.... Men doet
echter, zóó denkenden, prof- Lanz een
groot onrecht Om dit in te zien is het
slechts noodig om een 25-jaren terug te
kijken en ons den toestand voor oogente
halen, zooals deze was op het tijdstip, dat
curatoren van onze Universiteit den jon
gen Zwitserschen operateur Lanz var
zijn assistentschap in Zürich wegriepen,
eneinde hem hier op den leerstoel vooi
ïeelkunde te plaatsen.
De blindedarm-ontsteking was toenter
ijd, een kwart eeuw geleden, een der
meest gevreesde ziekten en het sterfte
cijfer onder de lijders aan deze kwaal, die
men toen bijna uitsluitend met rust en'
dlëst trachtte te genezen, was buitenge
woon hoog. Toen kwam Lanz met zijn
strijdkreet: direct, bij het eerste begin,
operatief ingrijpen! En hij overwon,
na een jaren lang volgehouden gevecht
tegen veel tegenstand zoowel van ool-
lega's als van leeken, tenslotte volledig.
Ook al doordat hij, met de invoering van
zijn aseptische methode en zijn aether-
naroose, die de oudere chloroform-nar-
cose, in ons land althans, zoo goed als ge
heel verdrong, het opereeren veel en veel
minder gevaarlijk maakte. Het gevolg
van dit zijn optreden was, dat het sterf-
te-cijfer voor blindedarm-ontsteking,
waar het eertijds bovenaan stond, thans
op een der onderste nummers van de lijst
staat.En aan zijn verdienste in dezen
doet niets af het feit, dat de allermodern
ste chirurg tegenwoordig in sommige
blindedarm-gevallen weer iets minder
gauw klaar staat met het mes Deze ver
dienste ware op zichzelf al genoeg ge
weest om hem op dezen dag te huldigen
en erkentelijkheid te betuigen. Maar ook
nog op ander gebied heeft hij ons land
en vooral onze stad aan zich verplicht: op
het gebied der schilderkunst namelijk.
Lanz toch is, naast beroemd heelmeester
(ook op het terrein der operatie van
krop-gezwellen is hij een pionier) ook
een kunsthistoricus en verzamelaar van,
internationalen naam. Vooral is hij be-|
kend als kenner der Italiaansche school
en aan hem, die een tijdlang tot de advi
seurs van ons Rijksmuseum behoorde, is
het dan ook grootondeels te danken, dat
men hier thans ln onze collecties een be
hoorlijk aantal representatieve kunst
werken uit die school kan bewonderen.
Van Italiaansche kunst gesproken: een
propaganda-vlaag voor Italiaansche kunst
en kunstnijverheid gaan we hier be
leven. Het begin is er al: het optreden
van de Italiaansche actrice Emma Gra-
matica met haar gezelschap. Zij vierde
deze week in den Stadsschouwburg haar
eerste triomfen als waardig opvolgster
van haar wereldberoemde kunstzuster en
landgenoote Eleonora Duse. Zij speelde
met haar groot spel alle hinderpalen weg,
ook de hinderpaal van de taal, het ItalT-
aansch, dat hiér, ondanks Romano Guar-
nleri, dan tooh nog maar weinig gekend
wordt.... Ja, met dat „ondanks" verklap
ik U eigenlijk een geheimpje uit onze
Am8terdamsche, mondaine, dameswereld!
Is Guarnieri, privaat-docent voor het
Italiaansch, als „mooiste man" ln onze
goede Amstelstad, niet de aangebedene,
de held van al wat als Jong vrouwtje
nog idealen van romantisch-Zuidelijke
mannentypes heeft?.... Gezegde Itali
aansche vlaag waart echter niet alleen
over onze tooneelplanken, ook over bet
Concertgebouwpodium voer een Itali
aansche vleug in den vorm van een spe
ciaal Italiaansch concert dat hier dezer
dagen gegeven werd. Bovendien zullen
we binnenkort ln het Stedelijk Museum
een speciale tentoonstelling van Italiaan
sche schilderkunst en kunstnijverheid te
aanschouwen krijgen waarbij Mevr.
Margherita Sarfatti, die jaren achtereen
tijdens 's dictators krantenbestaan, de
journalistieke medewerkster van Mussoli-
nl was, verschillende voordrachten zal
houden. Annex aan deze exposities krij
gen we dan ook nog, als toegifte, 'n ten
toonstelling van Italiaansche affiche-
kunst Dit laatste moest er wel noodza
kelijk bij; wie kan het tegenwoordig Ita
lië zonder affiches, zonder.... reclame
denken?....
Naast deze Italiaansche kunst-propa-
ganda-vlaag woel er de laatste dagen nog
een andere, die mlasohlen sympathieker
waa omdat zij minder gewild-aangeblazen
kwam opzetten. Eaa Indische vlaag dit
maal. Het begon met de Mataram-film,
waarover ik U den vorigen keer al schreef
Daarna kregen we twee Indische avon
den die toevallig en jammer, maar het
was tevens een bewijs voor het ongewilde
der vlaag! op denzelfden dag vielen.
De eerste een dansavond voor Kunst aan
Allen door Jodjana, de voortreffelijke
Javaansche danser, de ander een voor-
draoht-avond in het Vondelpark-pavil
joen van Raden 8. Hardjodiringgo- Men
vraagt zich af, waar Indische kunst en
andere propaganda zulk een goed ding
is, of samenwerking tusschen deze beide
artistieke Javanen niet hun en ons ten
goede zou komen....
Van dansen, voor zoover het dan ons
„dansverbod" betreft, hebben we den
laatsten tijd niet veel meer vernomea
Maar weldra zal de zaak dan toch weer
opnieuw op de proppen komen. De
nieuwbenoemde Commissie voor de Straf
verordeningen zal n.L, naar verluidt, een
dezer dagen het nog steeds „in portefeuil
le" vertoevende voorstel van het raadslid
v. d. Bergh tot opheffing van genoemd
verbod in behandeling nemen.... En de
kans schijnt groot, dat de heer van den
Bergh zijn zin krijgt Als tenminste van
„zekere zijde" maar weer niet zulk een
overdreven en onwaardige actie wordt
gevoerd, dat de zaak bedorven wordt....
Zooals één van onze weekbladen, terecht
oL, schreef: „Even zwijgen dus, heeren
in de Sint Nicolaasstraat! Dan komt 't
voor de dansgrage Amsterdammers wel
in orde. Anders.."
Er is gewenschte en óngewenschte
reclame. Gepaste en ongepaste. Hiér
hadden we al de voorbeelden. Gepaste:
le Italiaansche en Indische kunstpropa-
ganda. Ongepaste of althans ónge
wenschte: die van de heeren in de St Ni
colaasstraat.." ....Ik wil even nóg twee
undere voorbeelden noemen. Daar hebben
we dan allereerst de gepaste, zeer ge-
venschte voor ons land, voor onze in-
iustrie die echter nog maar altijd teveel
achterwege blijft Waren we in dezen niet
veel ten achteren, het had niet kunnen
voorkomen, dat b.v. een buitonlandsch
blad als de Hamburger Correspondent
onlangs van de Postduif-vlucht van luit
Koppen schreef dat dit de éérste vlucht
ïaar Nederlandsch-Indië was. Onze pres
taties, en dat niet alleen op vlieg-gebied,
zijn werkelijk in het buitenland te weinig
bekend. Er is wel een Nationaal Bureau
voor Documentatie, en een vereeniging
als Nederland in den Vreemde, die zoo nu
en dan en op bescheiden wijze, wat
nieuws over ons land uitzenden, maar
een officieel of half-officieel niéuws-bu
reau dat geregeld het buitenland van on
ze „feiten-die-er-wezen-mogen" op de
hoogte houdt, een instelling die men
in andere landen reeds jaren kent ont-
oreekt hier nog steeds. Er ia thans een
beweging gaande om enkele Kamerleden
in deze richting te mobiliseeren en zoo
doende de Regeering tot het instellen of
medewerken aan een dergelijk bureau te
bewegen. Hopen wij op succes!
En het tweede voorbeeld, dat van onge
paste of ten deele óngewenschte reclame
is.... de „publieke tribune" in onze
rechtzalen. Ër is op het oogenblik in de
juristenwereld een beweging gaande om
tot gedeeltelijke sluiting van die publieke
tribune te komen. De controle-functie die
de publieke tribune vroeger, toen de z.g.
Standenrechtspraak nog op verkeerde
wijze na-werkte, uitoefende, kwam, nu de
rechtspraak geen standenrechtspraak
meer is en de rechters voortkomen uit
allerlei kringen der maatschappij, wel
min of meer te vervallen, redeneert
men van sommige zijden. De tegenwoor
dige publieke tribune wordt voor het
overgroot© deel bevolkt door een slag
lieden die in den beklaagde een „held"
zien die zij in stilte kunne ntoejuichen en
terwijl z]j tevens kunnen leeren hoe zij t
zelf later moeten aanleggen. Het werkt
als een soort reclame voor de misdaad;
en aan den anderen kant wordt de be
klaagde zelf dikwijls in verkeerden zin
door de aanwezigheid van de publieke
tribune beïnvloed, waar zij hem inspi
reert tot onware grootspraak en onver
schilligheid. En zoo zijn er nog meer ver-
keerd-werkende reclame-kanten aan deze
zaak. Het streven van vele deskundigen
ls dan ook om te komen tot een beperk
te publiciteit, een „beperkte" publieke
tribune-
I t
En ook dit streven verdient o.L succes!
Maar ik wil dezen keer eindigen met
wat vroolijker, luchtiger onderwerp. De
mode en de gedekte tafel!.. Vroolijk,
luchtig, de mode?.. Ik hoor al 'n veront-
waardlgde damesstem die mij tegenvoert:
Zoo zijn jullie mannen nu eenmaal; je
begrljpe er niets van! De mode luchtig,
vroolijk?.... 't Is een hoogst ernstig,
gewlohtig iets en heusch maar niet zoo
iets om zoo luchtigjes over heen te loo
pen!.... Er moet héél ernstig bij ge
peinsd en gedacht worden. Iedere om
geving elscht een toilet dat er precies bij
past Dat gaat maar zóó niet!".... Ik zou
hier op willen antwoorden: het moet met
de mode toch heusch altijd een beetje
„zóó" blijven gaan, mevrouwtje.. Pas op
voor teveel logica, te veel denken in de
zen.... Dat en uws gelijken bij sen
zeil- of boottochtje een matrozenpakje
aantrekt en een Zuidwester opzet, kijk,
dat is nog wel een aardige logica. Maar
ik begin hier ln onze modehuizen nu ook
al tonnis-jurken te zien, waarop rackets
en ballen geborduurd zijn; oostuums voor
bezoeken aan badplaatsen met speel
tafels, bewerkt met munten en speelpen-
nlngen.. En één onzer magazijnen eta
leerde dezer dagen zelfs een toilet voor
de danszaal waarop natuurgetrouw de
leden van een jazz-band geconterfeit wa
ren! Dat gaat aaa „logica" te ver!
