T
TWEEDE EN LAATSTE BLAD
PLAATSELIJK NIEUWS
VAN DONDERDAG 27 OCTOBER 1927.
SOC.-DEM. VROUWENCLUB.
Hedenavond houdt bovengenoemde
Vereeniging een Vrouwendag voor ont
wapening en internationale Verbroede
ring in het gebouw. „Musis Sacrum",
Koningstraat Als spreekster zal optreden
Mevr. H. Lodder, de avond zat opgeluisterd
worden door de medewerking van de
zangvereeniging „Kunst aan het Volk"
en Tableaux.
UITSLAG
van de openbare verkooping, gehouden
door Notaris J. W. J. Schreuder, gister
avond in Casino.
Verkocht werd het Café-restaurant ge
naamd „Dennenheuvel", met autostalling,
tennisbaan, uitzichttoren met glijbaan en
al hetgeen verder door do bestemming on
roerend is aan den Huisduinerweg te
Huisduinen, groot 64 aren, 10 centiaren.
Kooper de heer J. Kreuger voor 11.100.-.
Het perceel welland te Hulsduinen,
gem. Helder, groot 68 aren, 80 centiaren.
Kooper de heer D. S. Beek voor 1910.
UITSLAG
van de openbare verkooping door Nota
ris A. M. Engelmann, gehouden gister
avond in Casino.
Verkocht werd het Huis en erf aan de
Vijzelstraat nr. 19, groot 65 centiaren.
Kooper de heer K. Boon voor 680.—,
DUBBEL MANNENKWAHTET
•INTER NOS-.
Het Dubbel Mannenkwartet „Inter
Noe" gaf Dinsdagavond onder leiding
van haar directeur, den heer A. J. Loc-
wens, zijn eerste concert in de Nieuwe
Kerk voor een tamelijk goed bezet ge
bouw. Tevens was dit oonoert bedoeld als
afscheid van mejuffrouw Marcello de
Haas, die als leerares van de Muziek
school des heeren Leewens heeft bedankt
en van wier gaven als soliste het Helder-
sche publiek voortaan niet meer zal kun
nen profiteeren.
„Inter Noe" had een uitgebreid en va
rieerend programma; aangevangen werd
met het bekende „Jesua dulcis memorie"
van B. Kotke, waarna Fr. Abt's „Vineta"
gezongen werd met het plechtige refrein
„Salve Regina". In dit kerkgebouw met
de goede aoooustiek kwam de zuivere en
geschoolde zang van het kwartet goed
tot zijn recht Van Gounod werd vervol
gens vertolkt een muzikale bewerking
van het Lafijnsche kerkgezang „O salu-
taris hostia" en va ndeR iile de „Hymne
la nuit", „Sterrennacht" van Stöch en
„Verbeidende" van Georg Rijken. De zang
culmineerde in de aria uit de „Zauber-
flöte" „O Isis und Osiris", solo gezongen
door den heer van Weelde, gevolgd door
het statige priesterkoor. Hoezeer de heer
van Weelde een fraai basgeluid heeft,
werd hierin nog eens weer gedemon
streerd. Met „Traum der Liebe" van Rob.
Geyr en „Abendstfindchen" van O. Schie-
bokl werd het programma, voor wat „In-
ter Nog" betreft, gesloten. Samenvattend,
kunnen wij zeggen, dat bij het kwartet
van eenigen teruggang geen sprake is,
integendeel, in den loop der jaren van
samenwerking la de samenzang geschool-
der geworden, en daar men elkanders
capaciteiten kent, ook de klankeqpheid
beter geworden.
Mejuffrouw de Haas vergastte het pu
bliek voor de laatste maal op een sonate
van Locatelll, Bach's beroemde aria op,
de g-anaar, een melodie van Glnck-
Kreisler, een arietta van Bosmans en
een Andante van MartinDKreisler. Zij
toonde zich ook nu weder de begaafde
violiste, gevoelig en subtiel ln haar spel,
en wij kunnen het slechts betreuren, dat
Sons gaat verlaten en allicht zich hier
et zoo spoedig weer zal laten hooren. I
Tenslotte was het de heer Leewens met
een allegro pomposo van Bossl als ope-
nings- en een pogtludlum van Rlnck als
slotnummer. De heer Leewens weet met
het orgel ln de Nieuwe Kerk wonderen
te verrichten en toonde zich bij de solo
nummers van mejuffrouw de Haas even
eens een uitstekend begeleider. De Zau-
berflöte-aria kon uit den aard der zaak
niot door dezen heer worden begeleid.
Alles tezamen was het een dankbare
avond, waarmede „Inter Nos" het seizoen
goed Inzette.
•VOOR VOLKENBOND EN VREDE".
Door die afdeeling Helder van de Ver.
van Huisvrouwen was gisterenavond' eene
lezing belegd', waar de neer Van Mannen,
2o secretaris van <Je Vereeniging voor Vol
kenbond eni Vrede, over bovenstaand on
derwerp sprak.
IDe spreker werd ingeleid door Mevrouw
Dekker— Klik, voorzitster der afdeeling, die
bet comité van ontvangst, dat dezen spreker
tecepieerde, dank zegde voor haar arbeid
en den wensch uitsprak, dat de Vereenigi ng
'an Huisvrouwen het werk van de Vereeni-
JPng moge steunen.
Spr. ia de Vereeniging dankbaar, dat hij
te de gelegenheid wordt gesteld hier over
Gen en ander te zeggen, het ls evenwel geen1
gemakkelijk: onderwerp om over te praten.
*j»Pr. zal z^n rede zóó inkleeden, dat ook zij,
Gie weinig <xf niets van den Volkenbond
wtten, *tob kunnen oriAnteeron.
De Volkembondsgedachte is niet nieuw;
wel in dezen vorm, maar de gedachte om
Staten tot eenheid te brengen, is al eeuwen
oud.
Hugo de Groot was een der eersten, die
met nieuwe ideeén hieromtrent kwam. De
Groot durfde stellingen te poneerem, die
nog nimmer gezegd waren. De gedachte van
Hugo de Groot werd' in den loop der eeu wen
evenwel verminkt onder den schjjin van ze
te verwezenlijken.
Een gansche nieuwe leen van de Staats
soevereiniteit ontstond, nog wed onder den
naam van De Groot afkomstig te zijn. De
Italiaanscbe en Duiteche Staten zijn om
streeks 1870 uit oorlogen ontstaan. Als prac-
tisch gevolg van die oorlogen evenwel kre
gen we de toenemende bewapeningen, die
culmineerden in den groeten oorlog van
191418. De opgeschrikte volkeren vroe
gen zich af: is daar niets aan te doen}' duldt
de christelijke moraal dat? Men voelde, dat
het niet mocht, maar kón het anders? Pres.
Wilson was het, die voor zijn parlement een
aantal praktische punten ontw ikkelde, waar
in hij antwoord gaf op deze vragen. Er was
maar één antwoord: er moet recht gevormd
worden; de Staten moeten zich orgaaiseeren
daartoe. Van de beginselen van Wilson bleef
niet veel over te Veisailies. Toch spreekt
het vredesverdrag reeds van het volken
bondsprincipe. In Versailles waren evenwel
twee stroom ingen: die van het oude systeem
en die welke vóór een rechtsorganisatie
«-aren: Wilson en de zijnen overwonnen in
hoofdstuk I en XIII, de praotici hebben
evenwel vrijwel over de geheele linie ge
zegevierd. Wie den edsch stelt, dat de toe
standen onmiddellijk ten goede zouden ver
anderen, doet evenwel veifceerd; eerst lang
zame, historische voorbereiding kan verbe
tering brengen.
De Volkenbond ontstond: in een periode
van oorlog en diende aanvankelijk uitslui
tend om den vrede te bewaren. Al dadelijk
was de taak dus zeer moeilijk.
De Volkenbond1 is een vereeniging van
Staten, ongeveer een 70, waarvan 54 lid
zijn van den Volkenbond. Niet lid. zijn de
Ver. Staten, Rusland, Turkije en eenige
kleinere Staten.
t Voornaamste weik geschiedt in Genève,
daarnaast is het Intern. Gerechtshof in Dei-
Haag, en in Genlève de intern, arbeidsorga
nisatie ter bevordering van den socialen
vrede.
Omtrent het eigenlijk hoofdwerk vertelt
spr. allereerst een en ander.
Het Bestuur (Raad) vormt de maandelijk-
sche leiding van zaken. Op den len Maan
dag in September is de algemeene vergade
ring. De Staten, die daar bijeenkomen, zijn
gelijkberechtigd, wat hun stem en invloed
betreft. Dus de kleine landen krijgen daar
een goede kans het recht te bevorderen. Elk
land wordt in zijn onafhankelijkheid gehand
haafd. Als één Staat tegen het besluit is.
wordt het niet uitgevoerd. Toch wordt er
niettemin veel gedaan; de Staten worder
opgevoed in zelftucht. Een Staat, die zich
zelf respecteert, schikt zich tenslotte in het
onvermij Je. ijk c en dupeert niet de mede-
Staten. Er heerscht te Genève dan ook een
aparte sfeer.
Naast dien Raad is nog een secretariaat,
en dit bekleedt een belangrijke functie. In
den Bond zelf kunnen nog wel eens egoïs
tische wenschen of verlangens naar voren
komen, in het secretariaat is men objec
tief, en uitsluitend op algemeen belang in
gericht. We hebben dus de belangrijke fac
tor, dat we bij conflicten voorbereid zijn.
Voorbeeld: Oostenrijk, dat door dien Vol
kenbond gered werd, en dat tevens wel be
wijst, dat er iets nieuws is onder de zon, ni
dat een Staat door andere uit de put wordt
geholpen.
In den Raad is de verdeeüng van de zetels
evenwel niet gelijk. Dit is ook al weer uit
praktische overwegingen geschied, dat aan
de groote Staten een vasten zetel is toege
kend.
Het werk van den Volkenbond bestaat
uit twee gedeelten: het politieke en het niet-
polijieke. Het eerste omvat de directe po
gingen tot het voorkomen van oorlog; het
1 ,uman itair-teehnische werk dient om ver
broedering te ikweéken tuaschen Staten.
Van minstens evengroot belang is dit werk
als het politieke.
Op technisch-humanitair gebied1 bestaat
het in economisch wenk (opheffing van
Oostenrijk, steun aan Griekenland, enz„
eniz., bevordering van het reizen, van het
verkeer te water, intellectueel© samenwer
king, hygiëne, bestrijding van bet opium
gebruik, huisvesting aan vluchtelingen, be
strijding van den handel in vrouwen, etc.).
Het politieke werk bestaat voor een be
langrijk deel in het besüudeeren en oplos
sen van vraagstukken der minderheden: 50
millloen menschen leven nog onder andere
regeerlngeu dan hun nationaliteit ls. Voor
hen zijn regelingen ontworpen. Dat het
noodig is, bewijst wel de directe aanleiding
tot den oorlog, nJ. bet wroeten der Slavische
minderheden.
Ook is de Volkenbond opgetreden tegen
de jacht op koloniën en afzetgebieden:
Afrika bv. Is altijd strijdterrein geweest.
Een nieuw systeem (mandaatlanden) werd
ingevoerd door den Volkenbond. Volgens
dit systeem wondt aan elk land de grond
onder de voeten voor koloniejacht wegge
maaid.
Zeehavens. Rusland heeft oorlog op oorlog
gevoerd voor een haven aan de MiddelL Zee.
Thans is een nieuwe Staat ontstaan. Polen,
hetwelk een haven noodig had:; Danteig.
Een grooten Staat voortdurend in onrust
laten ging niet; men heeft er op gevonden
Dantzig tot Vrijstaat te maken onder de
auspiciën van1 d'en Volkenbond. Al is de op
lossing niet ideaal, het is voorloopig eene
oplossing.
Dergelijke problemen kunnen oorzaken
zijn totoorlogen. De Volkenbond as al meer
dere malen met succes opyateeedwu (Zwe-
denFinland!, Bulgarije rfeS'£i
De groote gedachten van den Volkenbond
vindt men in het grenriverdrag van den Vob
kenbond neergelegd: Vermindering van be
wapening, solidariteit tuaschen de Staten,
recht en rechtspraak. Spr. behandelt ze in
kort.
Hoe komt het, dat die vrede en de ontwa
pening nochtans niet verder zjjm gekomen?
Dit alles staat met elkander in verband.
Duitschland stond nog tegenover de Ge
allieerden; speciaal' Frankrijk voelde zich
niet veilig, wilde niet ontwapenen.
De meeste Staten wilden zich niet aan het
door lord Robert Oecil ontworpen stelsel
onderwerpen en men raakte vast. Totdat
Herriot en MacDonald naar Genève kwamen
en daar het beroemde protocol ontwierpen,
dat het onvoldoende recht tuaschen de Sta
ten trachtte aan te vullen.
'Het protocol ls evenwel niet in werking
getreden. Het verdrag is bestemd om den
vrede te bewaren, maar dat beteefcent tevens
handhaving van den bestaarden toestand. En
als de Volkenbond' geen wegen kan aan
wijzen om langs vreedzame wegen een
beteren toestand te verkrijgen, is zljin werk
vruchteloos.
Vooral Engeland heeft het protocol afge
wezen. Spr. zet nader uiteen, waarom het
dat op goede grond'en deed. Het protocol
weifct heel goed als alle Staten bjji dien Vol-
kenhnd zijn aangesloten.
De Volkenbondsraad moet preventief op
treden, door snel1 handelen, als het ware,
volgens het woord van de Brouckère, de
mobilisatie vóór zijn.
•Engeland kon het protocol niet aanvaar
den, maar op beperkt terrein kon het dit
weL De verdragen van Locarno hebben de
Z.W. grens van Duitschland gepacificeerd.
Alle vroegere overwonnenen zijn ten
slotte in den Volkenbond toegelaten, ook
Duitschland, dat zelfs een vasten zetel
kreeg. Het. was een groot moment toen dit
plaats had In ieder geval heeft de Volken
bond de wereld gebracht van Versailles
naar Locarno.
Nederland en Spanje hebben verkregen,
dat het ontwapeningsvraagstifk onder de
oogen wordt gezien. Dit vraagstuk heeft
veel technische problemen; het is niet lou
ter een vraag voor militairen, ook voor
technici en politici.
De Volkenbond kwam dit jaar niet onder
gunstige aspecten bijeen. En wel zeer sterx
kwam tot uiting, dat een kleine Staat plotse
ling het roer kan omgooien. Nederland
wensebte niL, dat men opnieuw die beginse
len van het protocol tor hand moest nemen
Het kreeg den steun van meerdere klein
Staten, later ook van groote, en men is me'
nieuwen moed begonnen.
De publieke opinie ls vredelievend, en
het komt er op aan, die publieke opinie op
te leiden en te voeren in vredelievende rich
ting.
Wij moeten zorgen deze dingen te weten:
de Volkenbond kan slagen, maar slechts als
de volken niet meer onwetend zijn. Van een
sterke publieke opinie hangt het slagen van
den Volkenbond al.
Vier factoren zijn er: le. op de hoogte
zijn; 2e. de volkeren opvoeden (aaneenslui
ting van de menschen ook boven de Staten,
oorlog alleen geoorloofd als ze onvermijde
lijk is, dat is als belangrijke geestelijke
waarden: godsdienst e. in gedrang ko
men); 3e. het stembiljet; 4e. organisatie. Er
moet een beweging zijn, die de vredesbe
weging leidt. De Vereeniging voor „Vol
kenbond en Vrede" heeft onder haar lede»
alle soorten van menschen.
Deze zaak is geen kwestie van liefheb
bers, gaat om onze kinderen, het is een
vraag van geweten, en als één man moet gij
opstaan en uw bijdrage geven.
(Met een opwekking tot de Vereeniging
toe te treden, eindigt spr.
Een groot aantal plaatjes werd vertoond,
alle betrekking hebbend op het werk van
den Volkenbond, zoowel bet politieke als
het technisch-fcumanitaire, en by elk plaatje
gaf de spr. uitvoerige toelichting. Dienten
gevolge was de druk-bezochte lezing, v die
evenwel later aan 't verloopen was, eerst te
11 uur afgeloopen.
(Mevr. Dekker dankte den spr„ onder op
merking, dat de behandelde stof eigenlijk
voor één avond te uitgebreid was geweest
Zij hoopte, dat de heer Van Maanen nog
eens terug zou komen om over den Volken
bond te spreken.
OUDERAVOND.
Men schrijft ons:
Woensdag werd in het gebouw „Gemeen-
tewenkenT Ouderavond gehouden voor de
ouders der leerlingen van school 14.
Het zaaltje was uitstekend bezet; zelfs
kan men spreken van tjokvoL
(De Voorz„ de heer Golpa, gaf daarover
dan ook zijn genoegdoening te kennen, dat
ondanks het slechte weer oe belangstelling
toch zoo groot bleek te zijn.
Een drietal heeren hadden zich beschik
baar gesteld om met viool, violoncel en piano
een tweetal muzieknummers ten gehoore te
lirengen. De heeren hadden een' zeer dank
baar gehoor voor hun inderdaad zeer muzi
kale prestaties.
De heer Kramer, hoofd der school te
Anna Pauiowna, hield een bespreking over
den bekenden paedagoog Jan ligthart en
zooals op zoöto avond haast vanzelf spreekt,
had hij het in hoofdzaak over de jeugdher
inneringen van Jan Ligtbart.
De scène van hoe Jan van zijn bijna onbe
middelde oudèrs een nieuw pak had gekre
gen (een gebeurtenis, dïe zoo ongeveer eens
in de drie jaar plaats had) en dat hij het
des Zondags aan mocht hebben en hoe hij,
zijn nieuwe pak totaal' vergetende, buiten
de stad ging ravotten over balken in die sloot
en het klauteren langs een wilgentronkl en
vanaf dien oudèn stronk te springen over
d'e sloot en hoe hij» dioor toevallige omstan
digheden, daarin verrast werd door zijn
vader, die hem een paar ferme oorvijgen
gaf en' naar buis stuurde.
Door da. De Kloet, voorz. dier Ouderoom-
missie, werd' naar aanleiding daarvan de
vraag gesteld, hoe de vader van Jan Lighart
anders had moeten handelen dan hjj deed
in dit geval.
De vraag werd' slechts gesteld om eenige
bespreking uit te lokken over het paedago-
gisch onderwerp: straf.
De heer Kramer antwoordde, dat htet pro
bleem „straf" niet zoo eenvoudig waa, om
dat men rekening had te houden met het
individu, dat een euveldaad had verricht.
De een heeft beslist een aframmeling noo
dig om tot andere, betere gedach ten te ko
men, hoewel de onderwijzer daarvan ver
dient te blijven, dat ls do taak der ouders,
terwijl de ander, wanneer je hem slechts
met den vinger aanraakt, zich al diep belee-
digd gevoelt. Daartusschen heb je de ver-
schillendie nuanceeringen en de taak van
den paedagoog is om door te dringen in den
aard der kindieren. Dat is juist het moei
lijke van „straf, omdat niet volgens vaste
regelen is te handelen.
Het, in de oogen dier jongens, helden-
stufcje van1 te loopen langs een tas steenen,
opgestapeld langs dén walkant, was aanlei
ding voor den heer Kramer om de meening
van Jan Ligthart sterk te doen uitkomen,
dat durf en wilskracht, dde de kinderen too-
neni in het spelen, niet moet worden onder
drukt, want dat die eigenschappen hen
juist paraat maken voor het leven, dat vaak
zooveel durf, eneogfie enl initiatief eischt.
De voorz., de heer Oolpa, bracht de hee
ren en dén heer Kramer dank voor het ge
boden©, welk woord van dank later werd
onderstreept door den voonz. der Oudier-
oommissie, ds. De Kloet.
In de plaats van Mevr. Bottema, die door
omstandigheden had bedankt, werd' tot lid
der Oudercommissie gekozen' Mevr. Slikker.
Het St. Nicolaasfeest kwam ter sprake en
aan de commissie werd overgelaten te be
sluiten hoe de kinderen bezig te houden.
Vermoedelijk zal Mevr. Schramade, hier al
geen onbekende, worden uitgenooddgd.
Een' lijst voor bijdragen circuleerde,
waa rop druk en met geef-animo werd1 getee-
kend. Eenige dames stelden zich beschik
baar bij de nieteanwezöge ouders rond te
gaan.
Daarna was er gelegenheid voor de ouders
om in contact te komen met het onderwij
zend personeel, waarvan dankbaar gebruik
werd gemaakt.
OOMITE VOOR ABONNEMENTS
CONCERTEN.
(Hedenavond Arnoid FöldesyX
Nog nooit, sedert de triomftochten van
Pablo Casals, had een cellist zoo een ge
weldig suoc-^s ia ons land, als de groote
Hongaar Prof. Arnoid' Földesy, die
terecht door de internationale pers word+
geroemd als één der allergrootste cellis
en van dezen tijd met oen tot nu to
mgekende techniek: „Een Paganini op
ie cello".
Uit de sdhitterende persbeoordeelingen
.Oello-Phenomeem.Een eigen
schoonheid, die tot het hart sprak, onge
hoorde techniek, geraffineerd passage-
spel. Gespeeld als alleen een Casals dat
vermag.
De Telegr„ 11 Od "2fl.
Een avond van Földesy behoort tot de
zeldzaamste genietingen, wonderbaarlijk
heden. Toovenaar. Wonderbaar schoone
bezieling. Een bezield muziekfeest van
intieme schoonheden,
(A. de Wal) Het Vaderland, 16 Od *26.
Enorm virtuoos: hij speelde met ver
bluffende gratie, niet te verbeteren, een;
fijnvoelend musicus.
N. Rott Ort, 11 Od '26.
Met Casals, Feuerman, Hekking be-
Euhoort Földesy tot de wereldcellisten
Wat hij uit zijn prachtige Guarnerius-
oello haalt grenst aan het wonderbaar
lijke. Diepvoelend kunstenaar.
De Courant, 11 Od *28.
Een duivelskunstenaar op zijn instru
ment, zulk spel vindt zijn weerga niet.
Haagsche Crk, 16 Od *28.
'Het is voor het comité wel ontmoedi
gend, dat de waardeering zoo verre blijft,
temeer, daar het comité zich blijft be
ijveren het allerbeste hier ln Helder te
brengen. Wanneer in dien loop der jaren
artisten als de Budapester-, Hon-
gaarsche-, Triestiner-, Dresdener kwar
tetten; de violisten Kathleen Parlow,
Eugenla Wellerson en Zal tan Zeckerly;de
zangeressen Birgitt Engel, Lotte Leo-
nard, Mia Peltenburg; de oeJlisten Judith
Bóhor, Marti Loevensohn, Földesy; en
de pianisten Willem en Henk Andries-
sen, Paul Schramm, Louis Schnitzler e.a.
optreden en men ziet het aantal abonné'e
van aanvankelijk ruim 200 naar 80 90
teruggaan, dan behoeft het geen nader
betoog, dat, teneinde de oonoerten niet!
te moeten prijsgeven, het comité alsnog,
een beroep doet op de oude abonné's en
verdere kunstlievende inwoners om he
denavond door groote opkomst het bewijs1
te geven dat men de oonoerten waardeert
AboniL-diploma's 6.— en toegang»-1
kaarten 2.50 zijn in Casino heden
middag van 8—6, aan de avondkas en bij
den heer Leewens verkrijgbaar.
CANDIDA AT8TKLLING HOOGHEEM
RAADSCHAP NOORDHOLLANDS
NOORDERKWARTIER.
Dinsdag zijn voor het Hoogheemraad
schap Noordhollands Noorderkwartier de
candidaten gesteld voor de verkizlng van
Hoofdingelanden en -Plaatsvervangers.
In het District Helder werden oandi-
daat gesteld:
Voor Hoofdingeland: Joh. Burger, Ha-
renkarspel; D. Duin Wz., Schoor 1; H. 6.
Eriks, Petten; Rutger Kaan, Wlerlnger-
waard: G. van der Sluija, Sohagerbrug;
Jb. van der Veer, Helder; A. G. A. Ver
stegen, Helder; P. Zeeman, Zuideohar-
woude.
Voor hoofdingeland-plaatsvervanger:
L. Bandsma, Helder; F. Dekker, Helder;
K. Francis Kz., Zijpe; Jb. Jimmink Hz.,
Baraingerhorn; H. Rezetoian, Zijpe: P.
Sluis Nz., Eukhulzen; P. J. Waiboer
Jao'szn., Anna Pauiowna; J. Westerhof,
Alkmaar.
KANTONGERECHT HELDER
Zitting van Dinsdag 25 October 1627.
In de wachtkamer was het deze zitting
een vroolijke boel. Of het kwam door de
aanwezigheid van een paar aardige meis-
kes of wel door de geestige tegenwoor
digheid van eenige komiekelingen weten
we niet, doch onophoudelijk klonk tot de
ernstige en statige rechtszaal het scha
terlachen door van de wachtenden. Enfin,
beter zou dan anders.
Schipbreukelingen.
De eerste beklaagden waren een paar
schipbreukelingen op de levenszee, die
door een geweldenaar van een rijksveld
wachter, van Alkmaar, geboeid naar hier
waren gebracht.
De bekende B. Meier, meer bekend nog
onder den naam van „Nardus", moest
terecht staan wegens openbare dronken
schap. Reeds 8 maal had de man daar
voor terecht gestaan en de ambtenaar
van het O. M. kwalificeerde dit geval dan
ook als „hopeloos", waarom hij 8 we
ken hechtenis vroeg en opzending naar
een rijkswerkinrichting voor den tijd van
één jaar.
Overeenkomstig dezen eisch veroor
deelde de kantonrechter den man.
De collega van bovenstaande M., die
aan hem vastgeklonken had gezeten met
onverbreekbare ketenen stond' terecht
terzake het veroorzaken van burenge
rucht. Hij had gezongen en aan de bel
getrokken.
De Kantonrechter: „Heb je gezongen,
v. d. R."
Beklaagde: „Ja meneer."
De Kantonrechter: „Zing je mooi?"
BefcL: (met overtuiging) „Ja, meneer,
ik heb een opgewekte natuur en zing
den heeien dag, als de dageraad in den
hemel komt, zing ik al."
Bekl. ontkent dat hy aan een bel ge
rukt heeft Een vrind van hem had ge
zegd dat hy even moest wachten toen hy
een huls binnen ging en dan zouden ze
samen naar huls gaan. Toen was bekl.
blijven wachten één uur, twee uur en nog
langer, hy had „zoo zoetjes mogelijk op
en neer loopen zingen" anders niet
Ben getuige wist niet anders te vertel
len dan dat hij den man in de straat had
zien loopen, terwijl hy zacht ln zichzelf
liep te „kankeren" het woord is van den
getuige.
De kantonrechter stelde de zaak uit
tot de volgende zitting om dan andere
getuigen te hooren.
UK goedheid.
Een winkelier werd veroordeeld tof 1
gulden boete subs. 1 dag hechtenis omdat
Üy na het aluitinfpuur melk had ver
kocht
De man voerde als verdediging aan
dat hy de melk verkocht had aan een
Juffrouw die een klein kindje had. Met
deze menscheüjke gevoelens hield de
kantonrechter by zijn strafmaat dan ook
zeker rekening, want de ambtenaar van
het O.M., die alleen het objectieve recht
liet spreken, had 4 gulden of 4 dagen ge-
eischt
Ook een motief.
De hotelier H. had aan een klant
jenever getapt, omdat zoo zeide hy
wanneer hy hét niet gedaan had, een an
der het zou doen, een motief waarmee de
kantonrechter echter geen rekening kon
houden, die dan ook bepaald gedachtig
aan het spreekwoord: „wie zijn
brandt moet op de blaren zitten", 2 gul
den of 2 dagen hechtenis vroeg.
Die kwam er goed at
De Heldersche componist G. d. H.
had op weg naar Wieringen een auto ge
charterd, die hem tegen den stevigen
wind moest trekken en dat zonder ecnig
bezwaar van den bestuurder deed. V. d.
H. zou zoo gemakkelijke wijze naar het
schier-eiland gekomen zijn, mits een
agent van politie deze verkeerszonde niet
had geconstateerd.
De ambtenaar van het OM. ging alle
mogelijke en onmogelijke ongevallen na
die er plaats kunnen hebben door deze
)vertreding en eischte tenslotte 8 gulden
boete, subs. 8 dagen.
De kantonrechter, die niet zoo ernstig
overtuigd' was v%n het verkeersgevaar,
sprak den beklaagde vrij.
Nog een verkeersgevaar.
De 19-jarige J. V. was op een avond
in een zoo wilde vaart op zyn fiets door
de Koningstraat gereden, dat hy op den
boek van de Loodsgracht niet meer kon
stoppen voor een meisje, dat Juist de
Koningstraat in wilde rijden. Het gevolg
was een aanrijding, die het jonge mensch
aan rijwielsohade op 10 gulden kwam te
staan, terwyi hy nu bovendien nog 8
gulden boete zal moeten betalen, tenzy
hy er de voorkeur aan geeft 8 dagen te
brommen.
Was dia nou schuldig of niet
Op den slechten Rijksweg had KL
Schr. op het meest berijdbare gedeelte
links van den weg gereden. Op een auto
signaal had Klaas niet gereageerd om
dat hy het voor beidien het veiligst acht
te, kalm door te rijden. Tot zyn niet ge
ringe schrik zat echter in het vierwielig
monster een dienaar van den heiligen
Hermandad, die onzen vriend een bon
gaf, met gevolg dat hy heden terecht
stond.
De kantonrechter voelde voor het ar
gument van S. dat hy moeilijk anders
had kunnen doen. Alleen gaf hij hem in
overweging voortaan ln zoo'n geval door
een annsignaal te kennen te geven wat
hy van plan is. 8. kwam er af met een
boete van 1 gulden, terwijl de ambtenaar
6 gulden had geëischi
Daar kon hfj eigenlijk niets aan doen.
Een vijftal graskalveren, die van het
land van hun heer en meester, M. R te
Texel, over een hek van 1.26 M. hoogte
waren gecharlestond ln het land' van een
buurman, waren oorzaak dat een twee
tal Texelaars, klager en beklaagde, voor
de balie moesten verschijnen.
De eigenaar van deze al te vroolijke
dieren zal 5 gulden boete moeten betalen
en zyn beestjes deze moderne dananel-
glngen moeten afleeren, wil hy niet ten
tweede mals voor den kantonrechter ver
schijnen.
