I
Zware sneeuwval op de Kerstdagen.
TWEEDE EN LAATSTE BLAD.
PLAATSELIJK NIEUWS
VAN DiNSDAB 27 DECEMBER 1927.
was het de Kerstdagen) ook in omb ver-
Ome plaatsgenoot, de heer H. Toes,
behaalde op de piuimveeteriftoonstellliig te
Haarlem, met de Kerstdagen aldaar gehou
den, met 2 xmimmetrs wit wyamdotte kriel',
2 eerste en 6 eenepritoen, tevens mooiste
krielhoen.
JUBILEUM.
Naar wij vernemen zal de heer A. G.
van Gunst alhier op 1 Januari a.s. den dag
herdenken zijner 80-jarige dienstvervul
ling in Hótel Bellevue.
DE GLADDE STRATEN.
Wij herinneren aan de in, de Politiever
ordening voorkomende verplichting, om de
voetpaden te bestrooien met zand of aech.
NED. VER. VAN HUISVROUWEN.
Aangemoedigd door het succes, dat de
heer Kellenboet hier vóór 2 en 8 jaren,
ook in de Kerstvacantie, had, met de
voorstellingen van zijn poppenkast, heeft
de Huisvrouwenvereen. het plan doen
opvatten, bovengenoemde heer Kellenboet,
onderwijzer te Den Haag, nogmaals naar
hier te laten komen.
De overvolle zalen en de ademlooze
stilte, waaronder de kleinen luisterden,
terwijl zij dikwijls zóó meeleefden met de
gebeurtenissen op het tooneel, dat ze
spontaan soms antwoord gaven of vragen,
den poppen gedaan, was wel een bewijs,
hoe dit beschaafde poppenspel in den
smaak der kleinen, en ook van de aan
wezige grooten viel.
De voorstellingen beginnen in Casino
om half 2 en half 4, a.s. Woensdag 28
December. Kaarten, 20 ct., ook voor
geleiders, zön verkrijgbaar bij de boek
handelaars Duinker, Maas en Spruit, bij
het bestuur, bij vele leden der Hulavr.-
vereeniglng en 'n middags bij het begin
der voorstellingen aan de zaal.
MUZIEK- EN ZANGUITVOERINGEN
OP DE KERSTDAGEN.
Stedelijk Muziekcorps.
Het la een schoone traditie van het
„Stedelijk Muziekkorps" om aan den
Eersten Kerstdag wijding te geven, door
het ten gehoore brengen van een aantal
▼an de mooiste Kerstliederen. Dat deze
gewoonte ten zeerste op prijs gesteld
wordt blijkt wel altijd uit het zeer groote
aantal toehoorders dat, op dit voor Zon
dagmorgen zoo vroege uur, het oonoort
bijwoont.
Ook nu, Zondagmorgen, was de be
langstelling zeer groot, hoewel er niet
zooveel boorders waren als andere jaren,
en dat was jammer. Door de sneeuw was
de stemming nog fijner geworden. De
donzig witte vlokken, die als blanke vlin
ders Kwamen aangezweefd en die zich
neerzetten op de takken der boomen en
overal, brachten een stille, schoone kerst
stemming, een stemming die de menscben
ontvankelijk maakte voor hoogere indruk
ken. En ontroerend plechtig klonk dan
ook ln den vroegen morgen het »Stille
nacht*. De menschen stonden stil en aan
dachtig te luisteren en voelden de koude
■iet die in de natuur heerschte, door den
warmen gloed, die van binnen straalde.
Een zevental liederen liet „bet Stedelijk"
hooren en tot bet laatste lied dat gespeeld
werd bleven de luisteraars aan hun plaat
sen gebonden en achter de ramen van de
omliggende straten van bet Stationsplein
genoten velen.
Het gereformeerde evangelle-
satlekoor
was op den eersten Kerstdag ook reeds
vroeg op pad gegaan en op verschillende
punten ln de stad werd halt gehouden
en werden eenige kerstliederen, die al
lang van te voren waren ingestudeerd,
gezongen. Ook dezen zang werd zeer
gewaardeerd en velen kwamen in de deur
■taan om de liederen aan te hooren.
En natuurlijk trok
het Leger des Hells
op de Kerstdagen de stad in. De groote
activiteit van het Leger is bekend en
vooral op deze dagen is het verbazend
druk voor de leden van het L. d. H. Dan
hebben zij in den vroegen morgen de
Kerstviering in hun gebouw op de
Spoorgracht en later op den dag hun
bijeenkomsten daar en dan bovendien
nog den zang op verschillende plaatsen
in de stad. Op dageu als dezen zijn er
velen die d© instelling van het Leger des
Heils zegenen. Denkt u maar eens aar
de arme gezinnen die doo" een keretgave
van het Leger verblijd worden.
Vermoedelijk zullen nog wel meer zang
vereenigingen op de Kerstdagen de stad
rond geweest zijn, doch wij konden van
morgen daar niet meer- achter komen en
wanneer we iets vergeten hebben, neemt
men ons dat maar niet kwalijk.
KERSTFEESTVIERING.
In het Verpleeghuis voor Ouden
van Dagen aan de Kerkgraoht
Mem schrijft ons:
Reedis eenige dagen tevoren was in een
der con/vensatieoalen/ van t Tehuis, ter op
luistering van diilt Heest, een) toenstiboom ge
plaatst, die met rijn eleotriaohe ventichtii
en versiering op dlie dagen) die bewoners
van' (het huls fa die rechte stemming bracht.
En zooals, wanneer buiten de wind loeit
sn dikke sneeuwvlokken je ln de oogen
waaiem en de weg met een natte massa b
iWritwni bet thuis fee aiwaHiliig fcs» «tffa 800
at deze KerStfeepMering dam wel zoo
goed deed slagen is düt: Op dien eersten dag
bracht des namiddags het Zangkoor van dien
heer Storm- eenige Mederen -ten gehoore, die
bij die. oudjes zeer in dleni smaak vielem ern
waarvan zij dankbaar genoten. Des avonds
weid een tombola gehouden (zonder nieten-
natuurlij*) waarvoor dfe prijzen beHangel'oos
beschikbaar wareni gesteld door eenige in
woners der Stad, terwijl met zang, decla
matie em orgelspel de avond gezellig, weid
doorgebracht.
Op dem tweeden dlag wend- des namiddags
gezongen door het Leger des Heils, welke
liederen den verpleegden! im rechte kerst
stemming brachteni
Vervolgens hield de heer O. de aanwe
zigen bezig met eenige voordrachten- 'van
ernst en, luim, waaidoor die lachspieren- dier
oudjes dikwijls fa beweging werden- ge
bracht, totdat tegen acht uur de heer Glab-
beek met rijn Mandoline- em Muziekclub
,/D.O.K." kwam om de bewoners, waaronder
vele bestuuraHedeni em gemoodigden, te ver
gasten op eenige muzieknummer®, waarvan
zeer veel werd genoten. In- de pauze werden
die verpleegden door- d>eze club onthaald op
gebak, diverse versnaperingen! en sigaren,
en werd hun- een kop chocolade of thee aan
geboden:
Uit vrees dat iemand «al worden verge
ten, wil het Burgerlijk Armbestuur geen
persoonlijken dank uitspreken, 'doch betuigt
allen, diie hebben -medegewerkt die dagen
voor onze oudjes zx> recht gezellig te ma
ken, rijm oprechten dank.
MUZIEKVEREENIGING „D.O.K.".
Men schrijft ons:
Bovengenoemde vereenlging gaf Zater
dag 24 Deo. j.1. onder leiding van haren
directeur Joh. van Glabbeek, baar 8de
Concertuitvoering in Casino. De voorzit
ter opende dien avond met de mededee-
ling, dat in tegenstelling met vorige con
certen, de nummers, uitgezonderd van
eenige dezer, door beide afdeelingen van
«D.O.K.» ten geboore gebracht werden.
Medegedeeld werd door hem, dat door
het succes, dat de vereeniging 17 Sept.
j.1. in Musis Sacrum in ontvangst had
te nemen, het bestuur van «D.O.K.» be
sloten had deze Concertuitvoering in
Casino te doen plaats hebben, waaraan
dien avond gevolg was gegeven. Verder
wekte h]j de bezoekers op, hen die nog
geen donateur waren van «D.O.K.», zien
alsnog op te geven aan het bestuur, om
door hun bijdrage de vereeniging finan
cieel te steunen en wenschte het publiek
een genoeglijken avond met prettig bal
toe.
Over de nummers die gespeeld werden,
willen wij er eenige noemen die zeer in
den smaak vielen bij het publiek. Deze
waren o.a. No. 8 van het programma,
«Concert Ouverture» door J. B. Kok en
No. 6, «Th» doek is|playing»>door Pierre
Blaauw, een piano-solo gegeven door
mej. O. Kossen, leerlinge van den Weled.
heer A. v. d. Weg
De piano-solo was het laatate nummer
pli
voor de pauze; hiervoor werd namens
de Vereeniging aan mej. Kossen een
bouquet bloemen aangeboden
Na de pauze werd gespeeld No. 6,
«Drifting» (Valse Hawaienne) door Edg.
Rosty. In dit nummer werd een zeer
mooie cello-solo' ten gehoore gebracht.
No. 8 was de «Cavalleria Rustlcana»
(Fantasie) door P. Mascagni (arr. Th.
Bitter) en als slot van het programma,
No. 10, «La garde de la reine» (Marsch)
door Th. Henricchi, welke marachnahet
applaus nog een keer herhaald werd.
Tot slot, niet op het programma vermeld,
werd gegeven «Kerstlied» door Louis
Noiret. Voor dit nummer was het tooneel
rood verlicht en de zaal in duister ge
huld. Nog dient vermeld te worden, dat
na de pauze de Directeur der Vereeni
ging door de penningmeesteresse namens
de Vereeniging een grooten krans werd
aangeboden, voor den onvermoeiden ar
beid, dien hij aan de Vereeniging schenkt.
Verder besloot een aardig bal, waaraan
een feestpolonaise verbonden was, den
avond.
UITZENDING WERELDREVUE
„HALLO PARIJS".
De groote wereldrevue «Hallo Parijs»,
welke reeds maanden achtereen wordt
opgevoerd in Scala, Den Haag, te Rotter
dam en thana in «Flora» te Amsterdam,
komt hier op 10 en 11 Januari ln Helder.
De opzet, aankleeding en monteering
van deze revue is bijzonder grootsch en
schitterend. Een leger van medewerken
den artisten, orkest en ballet zijn aan
deze praohtrevue verbonden, terwijl de
hoofdrollen in handen zijn van de bekende
Louis Davids en Louisette. Als bijzon
derheid vermelden wij nog, dat morgen
(Woensdagavond) de voorstelling van
deze revue per Radio Hilversum uitge
zonden wordt en de luisteraars dus reeds
een voorproefje krijgen.
Gemeenteraad.
Vergadering van den Raad der ge
meente Helder op Woensdag 28 Decem
ber 1927, des namiddags 8 uur, ten Raad-
huize.
Agenda:
Voortzetting van de behandeling der
agenda van 18 Deo. 1927 en van de daar
op verschenen vervoigagenda.
Bovendien worden aan de agenda toe
gevoegd de volgende punten:
Subsidie.
Voorstel tot het verleenen van subsidie
aan het Nederlandsch Olympisch Oomité.
Benoeming.
Voorstel tot het benoemen van leden
en plaatsvervangende leden der Commis
sie van Advies voor den Dienst der Ar
beidsbemiddeling en Werkloosheidsver
zekering.
Aanbevolen worden:
AS. dooi és att. HsLde® vtm da* Alge-
meenen Nederlandschen Bouwarbeiders-
bond:
als lid: G. Dol,
als plaatsvervangend lid: J. A. van Rijn;
2e. door de afd. Helder van den Alge-
meenen Nederlandscihen Typografenbond:
als lid: K. O. Valkenburg,
als plaatsvervangend lid: W. A. Erke-
lens;
3e. door de afd. Helder van den Neder
landschen Aannem ensbond
als lid: J. Smit,
als plaatsvervangend lid: H. Riemers;
4e. door de afd. Helder van den Bond
van R.K. Vereenigingen van den Handel-
drijvenden en Industrieelen Middenstand:
als lid: P. Luijokx,
als plaatsvervangend lid: A. J. van
Haaren.
Benoeming:
Voorstel tot het benoemen van leden
van de Commissie van Toezicht <yp het
Middelbaar- en Nijverheidsonderwijs:
Aanbevolen worden:
le. in de vacature O. O. de Kloet:
L Dt. H. W. van Urk, mil apotheker.
2. P. J. Smidts, Doopsgez. Predikant
2e. in de vacature Mevrouw J. Grun-
waldPoppers:
1. Mevrouw J. GrunwaldPoppers.
2. Mevrouw M. V. NieasinkHoutkoop.
8a in de vacature J. J. Verfaille:
1. J. J. Verfaille, landeigenaar.
2. F. Dekker, koopman.
4a in de vacature A. M. Engelmanen:
1. A. M. Engelmann, notaris.
2. S. Jaring, correspondent Nedertand-
sche Bank.
Een witte stad. Stagnatie in het telefoonverkeer. Groote trein-
vertragtog. Moeizaam zwoegen van het treinpersoneel
.Dus tóch' een witte Kerstmi»?.
Na de eerste periode van dezen merk-
waardigen winter, de periode waarin we,
na enkele onaangename ervaringen, ten
slotte allemaal met een paar oude sokken
over de schoenen, of, aks wijten de oude, ridL
deriijke voorvaderen (vooropgesteld natuur
lijk, dat giji, vriend lezer, ook buiten de
periode van wintersche koude blauw bloed
in die aderen hebt) sporen onder de hakken
schroefden en gewapend met den bergstok,
symbool van zonniger tijden, voetje voor
voetje de gladheid trotseerden en het veege
lijf trachtten te beschermen voor el te In
tieme, ongewenschte aanraking met de
straat, na die periode kregen we de lang
verwachte, dbor bepaalde categorieën onzer
medeburgers vurig verbeide vorst.
Ha, die vorst! Waar die schaatsen, ergens
in een vergeten hoekje op den zolder, on
der in een kist met rommel weggestopt,
geroest of beschimmeld, zoo gauw vandaan
kwamen, hoe ze zoo ©ogenblikkelijk weer
tot gebruik gereed zijn, hiet wintersport-
lustigen hebben daar zoo geen kijk op.
Maar ze waren er: al dadelijk dien eersten
dag den bestenv 'toen het ijs boog als een
ijzeren pllaat, zag men velen langs de baan
tjes zwieren. Én naarmate de baantjes
banen weitten en dat ging gauw genoeg
kwamen er meerderen rich bij die baan
brekers voegen, en in één enkelen dag was
heel Jong-Holland fa actie. Van onwennig-
held was geen sprake; het was al dadelijk
net Of je je leven lang faerta anders gedaan
had dan schaatser,gc reden, al' zal aan uiteen-
genekte en pijnlijke beenspieren' heel wat
fa stilte gedragen leed rijn geleden.
En mèt de schaatsenrijders kwamen de
weenprofeten. Zij keken naar de lucht, met
bar-geleerde gezichten en ze zeiden, dat
deze vorst lang zou aanhouden. Wamt, riet-u,
fa de hoogere regionen van den! dampkring
heerschte een geweldige kou, eni die had
rich over nagenoeg geheel Europa uitge
strekt, en zou die oorzaak zijn van een lang
aangehouden vorstperiode. En die schaatsen
rijders juichten enriepen hoeral de ijs
mutsen kwamen voor den dag, alles stelde
rich fa op dem winter; ook onze stad ver
toonde al spoedig het beeld van den oud-
Hollandlschen winter, dht we bennen van
de schilderijen van' Pieter Brenghel en an
dere oudere meesters. Koek-en-zoopjes
werden fa elkander getimmerd, en zooalS
des zomers aan het strand een tentendorp
oprijst uit het niet, zoo kwamen thans, als
het ware vanzelf, de tentjes met koek en
warme melk. Waarlijk, het begon er op te
lijken, dat we die huig-vergeten verzen van
onze grootouders, met het refreintje:
JLeg
Lekk
'ris aan, leg 'ris aan,
■kkere koek en melk met saffraanl"
weer zouden kunnen clteeren. Reuze-knap
perds toch, die weenprofeten!
Helaas! helaas! daar waren wijze mannen,
die naar de lucht keken en met den School
meester citeerden:
„De lucht wordt ln t Westen hoe langer
hoe dikker,
Daer is een zeker iets, dat ik niet noemen
zal, aan den knikker."
Om kort te gaan o.'iaangenfem© dingen
moeten) fa zoo weinig mogelijk woorden
worden meegedeeld fa één nacht hield
de natuur een radicale schoonmaak van al
dien ijsrommeL Wet een mooie ijsbaan had
kunnen worden), waa des anderen daags een
onooglijke, weake massa, en binnen vieren-
twuiutiig uur was de mienachheid weer ver
anderd fa een blazende, proestende en snui
vende verzameling van aan' lichte bronchitis,
angina en spit fa den rug liaboreerende in
dividuen.
Slechts een paar hongerige meeuwen'
zagen ons van onze voormalige, zoo schoone
beloften van een wfatensahen winter bren
gende ijsvlakte, spottend., maar tevenB
smeek end aan, ons toeroepend: Jcrè, krè,
ik heb honger!"
IWe voelden ons weer in ons element, het
vochtige Hollandsche klimaat en daar een
zoel westenwindje was gaan waaien, hadden
we alle verdere verwachtingen omtrent een
voortzetting van den winter laten varen.
Tot we Eeröteru Kerstmorgen ontwaakten
en de wereld vüiekkeloos-wit voor ons uitge
spreid zagen. Wit was de straat, wit waren
de -velden, de dakem, de torens, de boom
takken, de telefoondraden. Wit was alles,
vlekkeloos, ongerept wit, en tiloor den krach-
tigen wind hier en daar opgestuwd, lag fa
schilderachtige hoopen de sneeuw hier en
daaT derimetens hoog. Het was een verras
sing, al was die voor velen niet bepaald
aangenaam. Want die bergen van sneeuw
beteekende straks natten doorweekte schoe
nen, modder, nieuwe kou en narigheid:
'Maar gelukkig: 't was Eerste Kerstdag en
kan dus lijden. Wie niet naar buiten moest,
bleef voorloopig binnen. Een pad banen
voor de deur was vooralsnog onbegonnen
werk, want fa dichte vlókken bleef de
sneeuw vallen en faooger werd hel sneeuw
kleed, dat de aarde dekte. Dat was acg eens
eea witte Keattatia!
Eenmaal bulten, viel het mee, wat de kou
betreft. Maar buiten waren die sneeuwballen
en buiten was ook die Hollandsche jongen,
die ze kneedde. Natuurlijk, welke Holland
sche jongen blijft binnen/ aks er bengen
sneeuw liggen? En zoo waren t de meisjes,
aan wie het eerst die aanwezigheid dezer
beide dlkander aantrekkende natuurmach
ten: sneeuw en een Hollandsche jongen,
werd gedemonstreerd, en al heel gauw was
er menige meisjeewang, voorrien van een
extra-blos op dezen eersten Kerstdag 1
Buiten was ook de wind, die u de scherpe
sneeuw fa het gericht blies, en wie niet
naar buiten moest, en op dezen algemee-
nen feestdag waren er slechts weinigen
bleef binnenshuis, waar, als steaks de korte
schemerachtige dag zou zijn verdwenen, de
in taliooze variaties pri^cende Kerstboom
zou worden orftstoken en waar dlan, terwijl
de wind' floot' rondlom de woningen en de
sneeuw steeds bleef valen, dé kerstliederen
misschien zouden klinken, het Stille nacht"
en „de Herdertjes" en de véle, velé anderen.
En den volgenden dag was de situatie
weinig veranderd Vroor hét Zondagavond
nog flink, zoodat dé straten, op de leegge-
waaide plaatsen, weer glad. waren al» tevo
ren, 's Maandags dooide het flink en was
veel van het mooie srneeuw-llandschap al
verdwenen Maar wie meende, dat we spoe
dig door dén sneeuwrommel heen zouden
zijn, vergiste rich alweer, want heel den
dag door bleef het lustig sneeuwen, af en
toe afgewisseld door wat negenachtigen
hagel of hageflachitlgen regent Zoodat uw
mooi-geschrobde straatje alweer bedekt was
met een wit laagje en uw vaste klantjes^ de
musschen, ime/ezen, spreeuwen en meeuwen,
het hun toekomende rantsoen alweer uttt de
sneeuw moesten opdelven. En de natte,
kleverige sneeuw leendé rich natuurlijk bij
uitstek voor de prachtigste sneeuwpoppen,
die men bedenken kan.
iWat nu? welke streken heeft heer Winter
nog meer op zijn kompas? Welke poetsen
zal hfj ons nog bakken? Want hij ia pas
goed aam dén gang; de tradMoueele winter
moet eerst na de jaanswisselfag komen.
Voorloopig maken we onB muur geen Illusie
over zijn verdwijnen meer, houden de 'an-
thraciet diroog en de kachel a*n, en rédden
ons mét het electrisch licht, dat wel een
paar maal erg raar dééd, maar zich de beide
Kerstdagen goddhdettd,totdat we weer
wat beter tijden krijgen, zonder Kerst
kransen en krentenbrood.
.En toch nog een witte Kerstmis, zoo-
als ook de traditie wil
De Reinigingsdienst Is tweeden Kerst
dag des morgens te half zes uitgerukt met
een tweetal sneeuwploegen, een met de
motortractie van de auto, de andere met
twee paarden. Daar er dien dag een be
grafenis moest plaatshebben, en de kerk
hoflaan geheel onbegaanbaar was wegens
de daar gevallen sneeuw, werd een groot
deel van den morgen besteed deze laan te
ruimen. Ook de hoofdstraten werden ge
reinigd, voor zoover dat, bij den voortdu
renden sneeuwval, mogelijk was. Heden
morgen vroeg is men opnieuw begonnen,
terwijl de dienst voorloopig is uitgebreid
met een veertigtal werkeloozen.
Wij vernemen, dat deze zware sneeuw
val zich uitsluitend beperkt heeft tot het
noordelijk gedeelte van ons land, n.L de
provincies Noord-Holland, Groningen en
Friesland. Berichten uit Utrecht gewagen
van zeer geringen sneeuwval of zelfs van
regen, en behalve op de lijn Amsterdam-
Helder, hoorden wij nergens van ernstige
vertraging. Maar op die Hjn is de vertra'
ging, tengevolge van den sneeuwval, zeer
ernstig geweest WIJ vernamen hierom
trent het volgende:
De trein, die te half twaalf van Amster
dam vertrekt, had gisterenavond ongeveer
een kwartier vertraging. En even voorbij
Zaandam begonnen zich moeilijkheden
voor te doen, doordat de telefoondraden
waren gebroken wegens het ijs, dat zich op
draden had vastgezet Deze hindernissen
werden gestadig ernstiger, doordat steeds
meer draden afknapten, welke met een ge
weldigen slag soms op de wagens stuk
sloegen. Tot Alkmaar was dit het ergst,
zoo zelfs, dat een locomotief van een naar
Amsterdam vertrekkenden trein geheel in
het dradennet verward raakte.
Een en ander was oorzaak, dat slechts
met een geringe vaart gereden werd, ter
wijl de stations onderling geen verbinding
hadden en elkander dus geen inlichtingen
omtrent den toestand van den weg konden
geven. Het was dus voor de velen, die zich
na de feestdagen, weder naar hun werk
begaven, een ver van prettige reis.
De trein, die hier gisteravond aankomen
moest te 23.86 (5 minuten over half twaalf),
arriveerde te 1.60 dus met 2 uur en een
kwartier vertraging; de laatste trein, die
hier moet aankomen te 1.04, kwam eerst
te 8.10 binnen, dus eveneens met meer dun
twee uur vertraging.
Naar wij vernemen, Is het geheele tele
fonisch verkeer tussahen Helder en het
overige deel vu ons laad gsstooiri; *8
zeiden boven reeds, dat vele draden af
knapten tengevolge van de zware sneeuw-
last. Telegrammen ondervinden groote
vertraging. De meeste draden tussahen
twee palen waren gebroken; soms zaten
stukken draad aan de wagons,
Omtrent den gewéldigen sneeuwval en
Op den avond van dén Bersten KecrHtdag
was er zooveel sneeuw en ijzel op de lijn»
dat geem enkelé wissel kon worden overge
haald. Daar in dergelijke gevallen speciale
signalen gelden, moest het treinpersoneel
o ader zeer verzwarende omstandigheden
dienst doen; voortdurende bevond; rich de
hoofdéonducteur op dé machine.
Dit alles was evenwel nog nileta vergele
ken hij den toestand op den Tweeden Kerst
avond. Zooals men weet met dé sneltrein,
die te 21.26 vani Amsterdam vertrekt, te
Uitgeest de reizigers van Haarlem oprennen.
Daar tusschen Heiléo eni Oasitricum plotse
ling een orkaanachtige wind' was opgesto
ken, waren de telefoondraden op dit ge
deelte van dé spoorbaan, die zwaar beladen
waren! met ijlaeJ, afgeknapt en fa bossen
over de spoorlijn gevallen. Zij' geraakten fa
het mechaniek van dé machine, zoodlat er
van verder gaan geen/ sprake wa®. Hét trein
personeel moest eerst al deze diaden afvij
len en uit dé machine venwjjdéren. Dit 'be
trof dén vóórtrefa. Daar nu ook dé telefoni
sche verbinding verbroken wa® met Uit
geest, kfon dit station, niet gewaarschuwd
worden. Behoedzaam werd dóór dén twee
den trein opgestoonud naar Castricum, waar
men spoedig ülchtfakfcefls zag en de seinen
van den voortrein, die was opgehouden. Op
hétzelfde oogenlbïïk geraakte ook de tweede
trefa naar Helder fa dé afgebroken dimden
verward. Met vereendé krachten heeft het
treinpersoneel zich losgewerkt, waarna de
reis kon worden voortgezét. Voorbij' Castri
cum werd dé toestand van dé lijn beter.
'In dén snijdenden wind! was de bezigheid
oim den tr«eln te bevrijden van dé verwarde
massa telefoondraden nu juist niet aange
naam, zooals rich deniken laai Bovendien
waren de bermen van den dijk door den
ijzel zeer glad geworden, zoodat hét meer
dan eens voorkwam, bij het loswerken van
een draad', dat deze met paal en al naar
beneden ging. Voor hét treinpersoneel waa
het dan een heiele toer op den gladdén
spoordijk weer omhoog te klauteren.
Naar wij voorts vernemen, werd van tte
zijde dér reizigers, die In goed-verwarmde
coupé's zaten/, geen enkele klacht vernomen.
KERSTMORGEN.
Het vlokte op den Kerstmorgen ge
stadig door. Over een donzen tapijt togen
de kerkgangers naar hun tempel, waar
ze eere brachten aan Hem, die een nieuw
Licht in de wereld had gedragen.
De sneeuw dempte alle nevengeluiden.
Het was, voor het daarvoor ontvankelijk
gemoed, een zuiver stemmingsbeeld. Het
was de stilte, die een groote gebeurtenis
voorafgaat. Alles, natuur en sohepselen,
houdt den adem in, want men voelt, men
tast de zekerheid, dat er groote dingen
op til zijn. Alles is blank en rein, vlekke
loos. Het lawaai van de wereld is ver
stomd; men voelt zich ver boven ds
aardsche beslommeringen, waar geen
zorg en smart worden gekend.
Smetteloos rein, geen scherpte van
grenzen, één groot gedempt geluid, dat
spreekt van afwachting en vertrouwen.
Want het Licht, het groote Licht zal
komen. En is dat groote Licht gekomen
en werpt zijn stralen waar ook ter wereld.
Het is de drager van het groote Ideaal,
dat de menschheid in haar hoogste sn
diepste verlangens zal kunnen bevredigen.
Wat zou de wereld zijn zonder dit
Ideaal Is dit het niet, dat de wereld
draagt en onafgebroken belicht met zijn
glans
Wat is er van geworden vraagt men
duizendvoudig rondom ons. Doch dat is
niet de schuld van het Groote Licht, dat
ons, bewust of onbewust, gewild of niet
ewild, torst en drijft naar hooger plan.
'et is het volkomen volkomene, waar
naar wij reikhalzen en grijpen als naar
de prijzen hoog gehangen in den top
van den glibberigen mast, dien wij om
knellen en pogen te beklimmen, dooh
telkens afglijden, maar toch trachtend te
komen, hooger steeds hooger.
Deze gedachten bestormden me op dien
besneeuwden Kerstmorgen.) Was het de
lijkwade, die lag gespreid over het oude,
doch onder welks dek reeds broeiing
was van nieuw leven, dat aanstonds zou
uitbreken in niet te keeren drang, per
send en barstend, splijtend en dringend
overal waar men meende, dat alles ver
stard was en verdord.
Aan winter dacht ik niet, één groote
gedachte hield me slechts bezig. Overal
klonken de roepende klokken en ze
schenen met z'n allen te doorzoemen de
onbegrensde ruimte, aankondigend het
nieuwe geluid, dat was gehoord sn het
nieuwe Licht, dat was gezien.
Waar je ook liep in de straten, telkens
klonk van achter de met sneeuwbeplakte
ramen gramofoon- of radiomuziek, doch
de hsofdtoon was de wijdingsmuziek van
«Stille Nacht* en Eere zij God.
Links en rechts zag men, door de niet
met sneeuw beplakte gleuven op de ramen,
kerstboomen en kerstboompjes glanzen
in hun groen en schittering en hier en
daar hieven de vlammetjes der kaarsen
hnn licht omhoog en spreidden de stralen
rondom zich.
Er is gevaar van modezucht en er is
een gedachteloos volgen dier kerstmode.
Het is zelfs wel zichtbaar hier en daar
waar de grens is overschreden, soodat
het al een bespotting lijkt van hetgeen
de kern van het gebruik eigenlijk is.
Toch zullen er velen, door het navolgen
der modezucht van te hebben een kerst
boom, de gedachte bij zich voelen opko
men, wat nu eigenlijk zoo'n kerstboom
in wezen te vertellen heeft. En velen
zullen tot nadenken komen en zullen gaan
onderzoeken. En ze zullen vragen en
sullen die vragen beantwoord krijgen door
■smash»a vaa velerlei imueht Ba se sullen
dé daaruit ontstane Stagnatie op de spoorlijn
vernemen wjji nog het volgende:
