«II DE OUDE DOOS. Populair Bijvoegsel van de HELDERSCHE COURANT, van ZATERDAG 25 FEBR. 1928. 318. (AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN), HUISDUINEN EN DEN HELDER IN 'T BEGIN DER 17e EEUW. Een oude reizigers-meening. In een oud handschrift afkomstig van Ernst Brinck uit de 17e eeuw, troffen wij de volgende merkwaardige raededeelin- gen omtrent bovengenoemde plaatsen aan, die wij onzen lezers hierbij aan bieden. „Het dorp Huysdynen lloht zeer fray m een valley in die lengte ls het bezet an d'ene syde met seer hoge duynen als ber gen aen malcanderen contlnueerende ende voeraen na die see met een „ommecrite of elbboge" 't weick is een uytnemende hoge dyune alt een seer hoge berg. Hier op bernt men vyer (vuur) als die sohuyten in see zyn visschen. Dat dorp ?P zyn dorp vermach omtrent 80 of 70 scheepkens hefft omtrent 200 huysen, hier ls zeer fraeyvrouwenvolck, die vry- T sters ende onge„houwde" dochters gaen ®?d® d®8® alle 8taen mee8t op duynen. In meest met'blote hayren ende seer oorte Holland noemt men se „capen", maer an- sandt bestoven als die corenmeulens ende sie moeten daer dickwjjls verhusen, om 't sandts willen. Op dese dorpen ende oeck op Texel ge- bruycken sie «2 derley scheepkens, daar mede sie ter see vaeren met een seyl ende met sprieten ende vocken, oeck wel met riemen, die twede sorte syn groter, vae ren met een 4 cant seyl dwers voor de mast, oeck roeyen sy se well, men noemt se gallioten, ende hebben al over die 100 iaer soo geheten. Deze gallioten worden anders nergens hier te lande gebruyckt, als alleen op Huysduinen ende Texel. Te Huysduynen staen oeck 2 baken als Phari (vuurtorens). Hiernae moeten sich die schepen regulieren, die de gaten wil len uytlopen, deze baken syn well veel hoger als menige kercktoren, van groote lange masten opgericht ende naeboven met twee dwarshouten aen malcanderen vast. Bove syn 2 vleugels van houten sparren an malcanderen geslagen, op- werts scherp gaende, syn seer breet, op dat men daerdoor de baecken beter soude sien, ende noch boven op het hoogste stoet een Jerusalemscruys van hout ende met een vlagge. Op Texel staan oock 8 sulcke bakens clederen, en de met clompe blote voeten. een haere ders niet. Voer ende eer den dach compt, moeten sie haer (zich) van daer packen, Een half uhr gaens hiervan licht nog een dorp, gênant „den Heller", mach heb ben omtrent 50 scheepkens ende 150 huy sen ende wordt met Huysduynen ge- reckent voer één dorp. Daer wint die see so aen, dat vast men dan alle iaer sy die huysen moeten ver- setten, beter lantwaerts in. Te Huysduy nen syn alle die huysen boven wit met opdat sie niet gesien en worden. Die ol- ders moeten oeck die vryers niet buyten keeren, anders mogen sie die deure op die flout werpen. Dit spell van doen heten sie queeslen ende sie vryen ende quees- len wel altemet een half jaer lanck ende gemeinlik crygen sie dan malcanderen net den olderen consent. nen, die al spoedig een harer Ijverigste vereerders werd. Men maakten gemeen schappelijke auto-tochtjes; op een hof-bal week de jonge koning niet van miss Kelly's zijde en de geruchten, dat het tweetal zich wel spoedig zou verloven, namen steeds vaster vorm aan. Maar ko ning Alexander had al eerder Amor's pa den bewandeld; een Grieksche jonge DOLLARPRINSESSEN EN VORSTEN- 'dai?®> mejuffroüw Manos, had oudere rechten op hem dan miss Kelly. Zij rustte niet voor ze haar mededingster verslagen KRONEN. De roman van een hertog. De dochters van Amerikaansche dollar koningen vergenoegen er zich niet langer mede, de blazoenen van verarmde graven en baronnen te vergulden; zij strekken thans de hand uit naar de kronen van re* geerende en onttroonde vorsten. Vóór den oorlog, toen de meeste tronen nog muur vast stonden op onze oude aarde, gingen VQli de droomen van eerzuchtige dollarprin- jj.0I1ing van Italië, leerde kennen. De her had en toen de Amerikaansche tenslotte mistroostig het oude Hellas verliet, bleek dat Alexander met mejuffrouw Manos in het geheim was gehuwd. De Grieksch- Amerikaansche droom was uitgedroomd! Een zeer romantische geschiedenis was ook die van Catharine Elkins, doohter van een Amerikaansche senator, die te Napels den hertog van Abruzzen, neef van den sessen, die echte prinsessen wilden wor den, zelden of nooit in vervulling. Maar na den oorlog werden de kansen om al thans een lid eener onttroonde vorsten- familie buit te maken, wat grooter. Toch zijn er, ook in vroegere tijden, reeds eenige voorbeelden aan te wijzen. De eerste verbintenis tusschen een Amerikaansche dame en een Europeesch vorst is geweest met den broeder van Na poleon, die koning van Westfalen wes. Miss Mary Lee uit New. York was om streeks de helft der vorige eeuw eenige maanden lang de gemalin van prins Fre- derik van Sleeswijk-Holstein. En in 1917 huwde Mrs. Philip van Volkenburg uit Florida met den hertog van Oporto^ oom van koning Manuel van Portugal. Toen de Portugeesche dynastie verdreven werd, heette het, dat koning Manuel, met behulp der dollartante zijn troon zou heroveren. Dit plan viel echter in duigen door den nlotselingen dood van den hertog van Crto £>e weduwe trok zich uit het po litieke leven terug en Manuel ^°8"ezieh met de herinnering aan de mooie tfaoj Dealyl. Tot de Amerikaansche nieisjes. die bilna" de gemalinnen van heusche feuropeesche vorsten ge w°B^ln hflpft ook behoord miss Maud Wlliing, v«n een Amerikaansohe millio- SJSjf JgtfPSZS Sng dochter! Meer dan een halve eeuw later werd wederom het hart va|\ ean ^^oon- peesch monarch getroffen e held van een der doc^f X J \0nmg XX ffielnHia jerUe.Ü r9l8il^amenzUinm1tKhe1ty Amerikaansche Rn1^ Kr is mPe naar Athene en zij was kringen in de Grieksche hoofdstad. Op een ihé-dansant leerde ze Alexander xen- tog bekend door zijn belangrijke ont dekkingsreizen en miss Catherine ge voelden zich sterk tot elkander aange trokken en verloofden zich ook,, in de hoop dat eventueele bezwaren tegen een huwelijk wel door de machtige familie leden van den bruidegom uit den weg ge ruimd zouden worden. De koning van Ita lië eischte echter, dat het jonge meisje tot het Katholieke geloof zou overgaan. Hierop stuitte alles af; de verloving werd verbroken, de hertog ging naar de Noord pool en miss Catherine keerde naar haar vaderland terug. Niet lang daarna huwde ze er met een Yankee. Wel is waar werd dit huwelijk later weer verbroken door echtscheiding, maar, ofschoon de hertog nog steeds vrijgezel is, schijnt van een hernieuwing der Napelsohe idylle wel niets meer te zijn gekomen. De belang rijkste vertegenwoordigster van Amerika in Europeesche hofkringen is intusschen ongetwijfeld geweest de voor kort over leden prinses Christoffel van Grieken land, eene mrs. Leeds geboren Molly Ste- wart uit Cleveland, Ohio. Haar geschie denis is, geromantiseerd, verwerkt in een boek van den Engelschen auteur Charles Klngstown, getiteld „De Huwelijksmarkt". Molly viel, als jong ding reeds op door haar aristocratische smaak en haar intel ligentie. Deze gaven konden zich nog beter ontplooien toen het haar gelukte den tinkoning W. B. Leeds te veroveren, een dollarmagnaat, die een vermogen be zat van niet minder dan 40 millioen dol lar. Molly wist hem te bewegen om met haar naar Parijs te trekken, doch de Fau- bourg Saint-Germain en omgeving namen aanvankelijk weinig of geen notitie van het Amerikaansche echtpaar. Op een dag echter kreeg mr. Leeds den gelukkigen inval om Voor zijn vrouw een parelsnoer van fabelachtige waarde te koopen. Dit kwam in de bladen en verschafte hun toegang tot de beste kringen. Toen de tin koning overleed, was mrs. Leeds reeds een toonaangeefater heel Parijs. lionair werd tydens en na den wereld oorlog nog grooter. Met dit enorme kapi taal achter zich zag de schrandere wedu we Leeds kans om een rol te spelen op het politieke schouwtooneel der wereld. Te Parijs had prins Christoffel van Grie kenland tot haar vrienden behoord en het viel haar niet moeilijk, toegang te ver krijgen tot het hof te Athene. Prins Christoffel was een broeder van koning Constantijn en men wist, dat hij steeds sympathiek gestaan had tegenover de ge allieerden. Spoedig ontdekte de prins de hem geboden kans en hij vroeg mrs. Leeds om haar hart en haar, mot millioe- nen gevulde hand. Wonderlijk genoeg'liet zij hem drie maal een blauwtje loopen, voor ze „ja" zei. Na het vierde huwelijks aanzoek werd, ondanks de heftige oppo sitie van koningin Sophia uit Grieken land, de bruiloft gevierd. Nu was Molly Stewart uit Cleveland Ohio, Koninklijke Hoogheid geworden! Haar macht was zeer groot. Na Konstantijn's val financierde zij, naar men beweert, met 10 millioen dollars de volksstemming waardoor de koning teruggeroepen werd. Ofschoon hij later toch weer in ballingschap ging, bleef prinses Molly ijverig voortgaan met het uiteenzetten en uitspinnen van diver se politieken intriges. Als bijzondere sport hield zij zich bezig met de ondersteuning van verjaagde vorsten! Haar hoogsten triomf vierde zij, toen zij het huwelijk van haar eenigen zoon met prinses Xenio wist door te drijven .Wie weet wat zij nog tot stand gebracht zou hebben, als zij niet in 1928 te Londen was gestorven. DURE BOEKEN. De „Fransche Banketbakker". De hartstocht voor zeldzame boekwer- ken, eerste uitgaven en manuscripten ls misschien wel de zonderlingste en duur- ste van alle liefhebberijen, waaraan de maatschappij doet. Zooals iedereen weet, maken de „Else- viers" de hoogste prijzen; maar het is een vrij algemeen verbreide vergissing dat elk exemplaar van de Elsevier-pers een juweel is het kan evengoed vijf duizend gulden waard zijn als een rijksdaalder, dat hangt van den datum van het boek af, van den toestand waarin het verkeert en van de breedte der onbedrukte randen. Een duim „marge" meer of minder maakt een verschil van wel vijfhonderd gulden in den prijs. Zonderling genoeg, is de kostbaarste „Elsevier" een oud werk over Fransche kookkunst ,JLe Patissier Francois" van het jaar 1666. De inhoud, die op de titelpagina vermeld wordt, bevat „de wij zen om alle soorten van eieren voor Vas ten- en andere dagen te bereiden; dan zestig verschillende wijzen." Voor een goed exemplaar wordt gaarne drieduizend gulden gegeven en een Pa- rijsche Messrs, Morgand en Fatout ver- kocht onlangs een „Patissier" voor vijf duizend gulden. Elsevier is de naam van een beroemde Hollandsche drukkersfamilie, die in de jaren 15881680 vooral te Amsterdam en te Leiden goede uitgaven der klassieken leverde. De sterkste vorm van bibliomanie is wel gebleken bij de prijzen, die betaald zijn voor verschillende eerste uitgaven van „Pernault's Fairy Tales". Do origi- neeie uitgave kost circa 1000 per exem plaar; een uitstekende uitgave met goede houtsneden, van het jaar 1742, maakt slechts 100; en een exemplaar van den herdruk van 1781, waarin de oude ge bruikte platen van 1742 nog eens gebruikt werden, wa3 1800 waard. Vele boeken zijn ook kostbaar door den band; die welke bijvoorbeeld door de oude beroemde Fransche binders Padeloupe en Derome zijn gebonden, zijn zeker van een hoogen prijs, wat er ook in staat Een overigens waardeloos theologisch werk uit de bobliotheek van Henri III bracht onlangs nog 1450 op om den band, en een paar eeuwen geleden uitgegeven werk van Bossuiet is in den oorspronkelijken band 2400 waard. Sommige boekenverzamelaars doen bui tengewone vondsten aan de boekenstalle tjes. Een exemplaar van „Tartuffe", dat eenmaal aan Koning Lodewijk XIV van Frankrijk behoorde en op zijn minst 1800 waard was, werd op straat gekocht voor 65 cent, terwijl een mooie „Patis sier", die nog meer waard was, door een verzamelaar werd gekocht voor drie stuivers. Andere bibliomanen besteden fabelach tige sommen om hun schatten meester te "worden en de hartstocht is vaak duurder gebleken dan dobbelen of weddeïl. Natuurlijk hebben de -rijkste verzame laars gewoonlijk de beste boeken. De VAN DE GROOTEN DER AARDE. MARK TWAIN. Deze beroemde Amerikaansche humo- rist woonde indertijd' de eerste voorstel ling van de Edisonsche fonograaf bij. De groote uitvinder verklaarde zijn toehoor ders, waaronder zich de allergrootste na tuurkundigen, geleerden, schrijvere en ook twee bisschoppen bevonden, zijn ap paraat. Dan sprak, zong en floot hij. er in en de cilinder van tin (want toen ter tijde kende men de was- en gummi-cilinders nog evenmin als de pla ten van tegenwoordig), de stanioolcylin- der alzoo nam het gesprokene, gezongene en geflotene alles op en gaf het nauw keurig weer, zij; het dan ook met den snerpenden toon, die bij' de eerste phono- grafen zoo storend werkte. Desalniettemin stond alles paf. Mark Twtein echter glimlachte, ging naar Edi son toe. schudde hem de hand en zeide: „Gij zijt een spitsboef. Ik had nooit ge dacht dat ge zoo vlug zoudt leeren buik spreken." Edison lachte. Tezelfder tijd echter merkte hij de ommekeer in de waardee ring van het gezelschap. Zijn geleerde collega's waren verontwaardigd, dat men zich met hen zulk een grap veroorloofde. Een beroemd natuurkundige en professor aan de Havarduniversiteit verklaard* met een veelbeteekenend lachje, dat hij direct geweten had, dat het maar een grap was; hij was er echter maar niet op ingegaan. Geen verstandig wezen kon immers er aan geleooven, dat een gewone staniool-cylinder de menschelijke stem en die andere tonen kon weergeven. Edison was natuurlijk wanhopig, was woedend. En eerst toen hij de anderen kon be wegen in het apparaat te spreken, terwijl hij, zelf heenging en het apparaat nog sprak, zong en floot, kon hij het 'geloof aan zijn uitvinding herstellen. Natuurlijk keerde zich toen de toorn ti gen Mark Twain. Deze echter lachte: Mt was mijn wraak. Waarom zou Edi s n zich ook niet eens over mij ergeren, v aar ik mij dagelijks over zijn ver v 3nschte telefoon moet ergeren." KROKODILLEN-VEREERING OP TIMOR. Voor geen enkel dier heeft de Timorees z oveel ontzag en eerbied als voor den krokodil. En geen wonder. Dit monster toeh is de heer en meester van de zee, de rivier, dun regen, in één woord: de god van het water. En dat niets onmlsbaarders is voor den mensch en voor hot dier ëan water, dat meer weet ook de Timorees. Hoe kan hij na een 7 of 8 maanden lange, alles verzengende en uitdrogende hitte, verlangend uitzien naar den eersten regen. Zonder regen geen padi, geen gras, geen voedsel, geen leven, voor mensch en dier. Hij kent echter ook de verschrikkelijke, vernielende kracht van het water, wan neer bij hevlgen regenval de kalm vlieten de beekjes aangegroeid tot breede, brui sende bandjirende rivieren, die al wat los en vast is, reuzenboomen, en soms een heele kudde karbouwen, paarden en scha pen, en ook dikwijls menschen in woeste vaart grijpen en als grashalmpjes mee voeren, een wissen dood tegemoet. En waar de krokodil de heer is van het water, de zee, de rivieren, den regen, is het alleszins begrijpelijk, dat men voor dit machtige monster, bij wien het wel en wee, het leven en de dood berust van mensch en dier, diep ontzag heeft, groo- ten eerbied koestert en het vele offers brengt Een groot aantal geiten, karbouwen, varkens, kippen, worden jaarlijks aan den krokodil geofferd, om regen, gezond heid of andere gewenschte dingen te ver krijgen. De offerdieren worden geslacht en met of zonder toespraak tot den krokodil aan den kant van rivieren of kolk, waarin zich krokodillen bevinden, neergelegd, en spoedig daarna door een der altijd loe rende monsters opgemerkt, en verslon den. MINNEBRIEVEN. Ik herinner me nog als de dag van gisteren, die honey-moon van ons enga gement. Ik woonde te Assen en mijn aan staande te Amsterdam, en we schreven elkander eiken dag, soms zes, acht zijd- jes vol.... Dat duurde echter slechts eenige weken, en toen werd de correspon dentie bezadigder: twee, soms drie brie ven in de week en zoo bleef het tot we elkander eiken dag oog in oog en hand in hand alles zeggen konden. Maar, ik weet het, dat was geen record Czaar van Rusland had het „Boek der op het gebied van minnebrieven. Ik las uren" in zijn bezit, van Koningin Mary, zooeven, dat een jong Italiaan aan zijn van Schotland, met verzen (door haar in meisje in Napels gedurende een engage- de gevangenis geschreven) naast den ge- drukten tekst. Een zelfde werk, dat het wapen en het naamcijfer van Catharina de Medicis draagt, werd verkocht voor 80.000.—. Een eerste uitgaaf van Montaigne's „Essais" is voor geen geld van de wereld te koop, omdat het de onbetaalbare hand- teekening van Willem Shakespeare op de eerste bladzijde draagt. Het gedenkboek van Marie Antoinette, koningin van Frankrijk, is ook van zeer hooge waarde. Het bevat een korte aan- teekening, door haar geschreven in de gevangenis een paar uur voordat zij ge guillotineerd werd. B. Het uitzicht De teleurgestelde huurder: En u tel, ment van 61/» jaar, 2890 brieven schreef., mooie, poëtische, innige brieven.... Dat was nog in dien goeden ouden tijd, toen er geen prentbriefkaarten bestonden.... Er wordt mij echter verteld, dat ook dat getal in later tijd overtroffen is door een Engelschman, wiens aanstaande een lij dende invalide moeder had. De jonge dame had aan de zieke beloofd haar, zoo lang ze leefde niet te zullen verlaten. De verloving duurde onder deze omstandig heden vijftien jaar; en in dien tijd schreef de geduldige minnaar aan de lieve zie kenverpleegster 4580 brieven. Zou dit niet het maximum zijn eener verliefde correspondentie?.... In de echte wereld misschien, maar op het tooneel niet, warit Rostand liet zijn Cyrano de Bergerac aan Roxane drie brieven per dag schrij ven, en indien dit pronkjuweel aller min naars dit bedrijf 15 jaar had volgehou den, waartoe ik hem in staat zou hebben Tob Nooit Hoekje. PIJN. Het was Bilderdijk, die in de „Ziekte der Geleerden" een bekend' gedeelte schreef over de pijn. Ook hij zag in de pijn., evenals de hygiënist Buell, slechts de waarsohuwer voor erger leed, den bode, die den mensch kwam overtuigen, dat er Iets met hem niet in den haak was en dat hij op zijn hoede moest zijn, om dat het and'ers wel eens zou kunnen ge beuren dat er erger dingen gebeurden. En wat de pijn is voor het lichaam, dat ls de tegenspoed des levens voor de ziel. Het vers, dat Vondel een middeleeuwsch.) rei van maagden in den mond legt: Gods roeden die het lichaam plagen. Zijn bezems om de ziel te vagen, is nog steeds waar. In alle rampen en tegenspoeden, waarmee het lichaam van ons gekweld en onze zei geteisterd wordt, moeten wij zien evenzooveel reinigings middelen voor onze ziel. Want de ziel wordt versterkt en zij leert verharden ln den strijd, terwijl zij anders „in blijde weelde zou smelten". Tegenspoed1 is de pijn voor de ziel, die ons waarschuwt dat wij onze ziel moeten louteren en sterken ln het verzengende vuur van ons leed. Wie zoo de verdrie telijkheden des levens ziet, moet over tuigd zijn, dat Iedere smart hem beter zal maken en hij zal de woorden van Alfred de Musset doorvoelen: „Niets maakt den mensoh zoo groot als een groote smart!" Dit is geen theoretisch' gezeur, dit is geen troostpraatje voor menschen, die met grootere of kleinere smarten beladen, behoefte hebben aan een beetje opbeu ring. Neen, het is een waarheid, die de wereld oiis dagelijks te aanschouwen geeft, dat de mensch, die gelouterd is in het vuur van de smarten, er rijper voor het leven uit te voorschijn treedt. Verzoen u daarom met hetgeen het lot u te dra gen geeft en voel er den zweepslag achter voor een krachtiger en beter optreden, waniieer de tijd' voorbij ls en het leed ge dragen. Wie zijn nederlagen leert beschouwen als de voorbereidingen voor de overwin ningen te behalen op zichzelf, vat den diepen «ln dezer wereldorde. Dr. JOS. DE COCK. Boekhouder te H. Voor u ls een geregeld leven het beste en uw ontspanning moet gij niet steeds zoeken in balzaal of schouwburg maar in de frissche natuur. Vooral nu bet weer lente wordt, geeft de natuur veel te ge nieten. Vader te H. Ja, de ondankbaarheid is zeker groot en wij begrijpen heel goed, dat u zich zeer teleurgesteld' gevoelt, nu gij ln plaats van dankbaarheid onverschiligheid on dervindt. Maar misschien is het nóg een troost voor u om te weten dat alleen zwak kelingen ondankbaar zijn. Zij worden niet graag herinnert aan het feit, dat zij een maal niet ln staat waren zichzelf te hele, pen en hebben daardoor een zekere vrees, dat wanneer zij dankbaarheid toonen, ln het geheel niets van hun figuur overblijft. Valsche schaamte is het veelal die hen belet zich uit te spreken en erkentelijk te zijn voor hetgeen voor hen gedaan ls. Maar er zijn ook zwakkelingen, die on dankbaar zijn uit vrees, dat zij later Iets zouden moeten terugdoen, die bang zijn. ■dat men later diensten van hen zou vra gen, die zij uit zwakheid niet zouden durven weigeren, terwijl zij voor zichzelf voelen, dat zij toch niet in staat zijn, iemand werkelijk bijstand' te verleenen. Dit zijn de ware zwakkelingen onder de ondankbaren, want zij twijfelen aan zich zelf en aan den tijd van beterschap voor hen en daardoor worden zij alvast on dankbaar, omdat zij weten niets te kun nen vergoeden. De krachtige mensch daarentegen, die geholpen is, erkent zijn misère als tijdelijk en treedt zijn helper onder de oogen, vast overtuigd, dat hij betere tijden moet krijgen en ln stilte ver langend naar het oogenbllk, waarop hij zijn dankbaarheid kan toonen. Verzonden brieven: 8. te H.; Mevr. D. te H.; Onderwijzeres te H.; Ouders te H.; Winkelier te N. Voor de lezers van ons blad geeft onze psychologische medewerker Dr. Jos. de Cock, van Merlenstraat 120, 's-Graven- hage gratis zielkundige adviezen, o.m. over de wijze waarop zij hun geest kun nen verfrisschen en hun wilskracht en energie kunnen versterken. De vragen worden geregeld in dit blad behandeld. Mochten de beantwoordingen te uitvoerig worden dan direct schrifte lijk aan de aanvragers. Stuwe konden hem anders óók raken, ge tuige de lijvige bundel, dien zij met zoo veel kleschheid en bescheidenheid, voor eenige maanden terug het licht deden zien. dat Je van uit het raam hier mijlén ver geacht, zou hij dit hebben gebracht tot geworden voor ge- kQn? u m 9tukSi een geheele bibliotheek vol De verhuurder: Nou, ziet u de maan van zoete woorden en innige gedachten. Het kolossale vermogen van den mil-1 dan niet? En la die niet mijlen ver weg. Willem Klooe en Jeanne Reyntka van Er in geloopen. Wel wat kijk Je grimmig! Wat ls er gebeurd? Och mijn loopjongen vroeg verlof om z'n grootmoeder te gaan begraven en toen zei ik, dat ik met hem meeging. Nou, jij had hem natuurlijk leelijk te pakken en was 't een intereeaante match? Interessante match? Hij ging wer kelijk naar de begrafenis van z'n groot moeder. 4 l 't Juttertje (Uit „Ont Nederland"). m i. Ki l 11. n *t IjC'fin «rtMVaflT Dit i» dan d« waarheid, die Ik u breng, Dat ik u kwel om u te waarschuwen. C. J. Buell

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1928 | | pagina 11