«II DE OUDE DOOS.
Populair Bijvoegsel van de
HELDERSCHE COURANT,
van ZATERDAG 25 FEBR. 1928.
318. (AUTEURSRECHTEN VOORBEHOUDEN),
HUISDUINEN EN DEN HELDER IN
'T BEGIN DER 17e EEUW.
Een oude reizigers-meening.
In een oud handschrift afkomstig van
Ernst Brinck uit de 17e eeuw, troffen wij
de volgende merkwaardige raededeelin-
gen omtrent bovengenoemde plaatsen
aan, die wij onzen lezers hierbij aan
bieden.
„Het dorp Huysdynen lloht zeer fray
m een valley in die lengte ls het bezet an
d'ene syde met seer hoge duynen als ber
gen aen malcanderen contlnueerende ende
voeraen na die see met een „ommecrite
of elbboge" 't weick is een uytnemende
hoge dyune alt een seer hoge berg. Hier
op bernt men vyer (vuur) als die sohuyten
in see zyn visschen.
Dat dorp
?P
zyn
dorp vermach omtrent 80 of 70
scheepkens hefft omtrent 200 huysen,
hier ls zeer fraeyvrouwenvolck, die vry- T
sters ende onge„houwde" dochters gaen ®?d® d®8® alle 8taen mee8t op duynen. In
meest met'blote hayren ende seer oorte Holland noemt men se „capen", maer an-
sandt bestoven als die corenmeulens ende
sie moeten daer dickwjjls verhusen, om
't sandts willen.
Op dese dorpen ende oeck op Texel ge-
bruycken sie «2 derley scheepkens, daar
mede sie ter see vaeren met een seyl ende
met sprieten ende vocken, oeck wel met
riemen, die twede sorte syn groter, vae
ren met een 4 cant seyl dwers voor de
mast, oeck roeyen sy se well, men noemt
se gallioten, ende hebben al over die 100
iaer soo geheten. Deze gallioten worden
anders nergens hier te lande gebruyckt,
als alleen op Huysduinen ende Texel.
Te Huysduynen staen oeck 2 baken als
Phari (vuurtorens). Hiernae moeten sich
die schepen regulieren, die de gaten wil
len uytlopen, deze baken syn well veel
hoger als menige kercktoren, van groote
lange masten opgericht ende naeboven
met twee dwarshouten aen malcanderen
vast. Bove syn 2 vleugels van houten
sparren an malcanderen geslagen, op-
werts scherp gaende, syn seer breet, op
dat men daerdoor de baecken beter soude
sien, ende noch boven op het hoogste
stoet een Jerusalemscruys van hout ende
met een vlagge.
Op Texel staan oock 8 sulcke bakens
clederen, en de met clompe
blote voeten.
een haere
ders niet. Voer ende eer den dach compt,
moeten sie haer (zich) van daer packen,
Een half uhr gaens hiervan licht nog
een dorp, gênant „den Heller", mach heb
ben omtrent 50 scheepkens ende 150 huy
sen ende wordt met Huysduynen ge-
reckent voer één dorp.
Daer wint die see so aen, dat vast men
dan alle iaer sy die huysen moeten ver-
setten, beter lantwaerts in. Te Huysduy
nen syn alle die huysen boven wit met
opdat sie niet gesien en worden. Die ol-
ders moeten oeck die vryers niet buyten
keeren, anders mogen sie die deure op
die flout werpen. Dit spell van doen heten
sie queeslen ende sie vryen ende quees-
len wel altemet een half jaer lanck ende
gemeinlik crygen sie dan malcanderen
net den olderen consent.
nen, die al spoedig een harer Ijverigste
vereerders werd. Men maakten gemeen
schappelijke auto-tochtjes; op een hof-bal
week de jonge koning niet van miss
Kelly's zijde en de geruchten, dat het
tweetal zich wel spoedig zou verloven,
namen steeds vaster vorm aan. Maar ko
ning Alexander had al eerder Amor's pa
den bewandeld; een Grieksche jonge
DOLLARPRINSESSEN EN VORSTEN- 'dai?®> mejuffroüw Manos, had oudere
rechten op hem dan miss Kelly. Zij rustte
niet voor ze haar mededingster verslagen
KRONEN.
De roman van een hertog.
De dochters van Amerikaansche dollar
koningen vergenoegen er zich niet langer
mede, de blazoenen van verarmde graven
en baronnen te vergulden; zij strekken
thans de hand uit naar de kronen van re*
geerende en onttroonde vorsten. Vóór den
oorlog, toen de meeste tronen nog muur
vast stonden op onze oude aarde, gingen VQli
de droomen van eerzuchtige dollarprin- jj.0I1ing van Italië, leerde kennen. De her
had en toen de Amerikaansche tenslotte
mistroostig het oude Hellas verliet, bleek
dat Alexander met mejuffrouw Manos in
het geheim was gehuwd. De Grieksch-
Amerikaansche droom was uitgedroomd!
Een zeer romantische geschiedenis was
ook die van Catharine Elkins, doohter van
een Amerikaansche senator, die te Napels
den hertog van Abruzzen, neef van den
sessen, die echte prinsessen wilden wor
den, zelden of nooit in vervulling. Maar
na den oorlog werden de kansen om al
thans een lid eener onttroonde vorsten-
familie buit te maken, wat grooter. Toch
zijn er, ook in vroegere tijden, reeds
eenige voorbeelden aan te wijzen.
De eerste verbintenis tusschen een
Amerikaansche dame en een Europeesch
vorst is geweest met den broeder van Na
poleon, die koning van Westfalen wes.
Miss Mary Lee uit New. York was om
streeks de helft der vorige eeuw eenige
maanden lang de gemalin van prins Fre-
derik van Sleeswijk-Holstein. En in 1917
huwde Mrs. Philip van Volkenburg uit
Florida met den hertog van Oporto^ oom
van koning Manuel van Portugal. Toen
de Portugeesche dynastie verdreven werd,
heette het, dat koning Manuel, met behulp
der dollartante zijn troon zou heroveren.
Dit plan viel echter in duigen door den
nlotselingen dood van den hertog van
Crto £>e weduwe trok zich uit het po
litieke leven terug en Manuel ^°8"ezieh
met de herinnering aan de mooie tfaoj
Dealyl.
Tot de Amerikaansche nieisjes. die
bilna" de gemalinnen van heusche
feuropeesche vorsten ge w°B^ln
hflpft ook behoord miss Maud Wlliing,
v«n een Amerikaansohe millio-
SJSjf JgtfPSZS Sng
dochter! Meer dan een halve eeuw later
werd wederom het hart va|\ ean ^^oon-
peesch monarch getroffen e
held van een der doc^f X J \0nmg
XX ffielnHia jerUe.Ü
r9l8il^amenzUinm1tKhe1ty Amerikaansche
Rn1^ Kr is mPe naar Athene en zij was
kringen in de Grieksche hoofdstad. Op
een ihé-dansant leerde ze Alexander xen-
tog bekend door zijn belangrijke ont
dekkingsreizen en miss Catherine ge
voelden zich sterk tot elkander aange
trokken en verloofden zich ook,, in de
hoop dat eventueele bezwaren tegen een
huwelijk wel door de machtige familie
leden van den bruidegom uit den weg ge
ruimd zouden worden. De koning van Ita
lië eischte echter, dat het jonge meisje tot
het Katholieke geloof zou overgaan.
Hierop stuitte alles af; de verloving werd
verbroken, de hertog ging naar de Noord
pool en miss Catherine keerde naar haar
vaderland terug. Niet lang daarna huwde
ze er met een Yankee. Wel is waar werd
dit huwelijk later weer verbroken door
echtscheiding, maar, ofschoon de hertog
nog steeds vrijgezel is, schijnt van een
hernieuwing der Napelsohe idylle wel
niets meer te zijn gekomen. De belang
rijkste vertegenwoordigster van Amerika
in Europeesche hofkringen is intusschen
ongetwijfeld geweest de voor kort over
leden prinses Christoffel van Grieken
land, eene mrs. Leeds geboren Molly Ste-
wart uit Cleveland, Ohio. Haar geschie
denis is, geromantiseerd, verwerkt in een
boek van den Engelschen auteur Charles
Klngstown, getiteld „De Huwelijksmarkt".
Molly viel, als jong ding reeds op door
haar aristocratische smaak en haar intel
ligentie. Deze gaven konden zich nog
beter ontplooien toen het haar gelukte
den tinkoning W. B. Leeds te veroveren,
een dollarmagnaat, die een vermogen be
zat van niet minder dan 40 millioen dol
lar. Molly wist hem te bewegen om met
haar naar Parijs te trekken, doch de Fau-
bourg Saint-Germain en omgeving namen
aanvankelijk weinig of geen notitie van
het Amerikaansche echtpaar. Op een dag
echter kreeg mr. Leeds den gelukkigen
inval om Voor zijn vrouw een parelsnoer
van fabelachtige waarde te koopen. Dit
kwam in de bladen en verschafte hun
toegang tot de beste kringen. Toen de tin
koning overleed, was mrs. Leeds reeds
een toonaangeefater
heel Parijs.
lionair werd tydens en na den wereld
oorlog nog grooter. Met dit enorme kapi
taal achter zich zag de schrandere wedu
we Leeds kans om een rol te spelen op
het politieke schouwtooneel der wereld.
Te Parijs had prins Christoffel van Grie
kenland tot haar vrienden behoord en het
viel haar niet moeilijk, toegang te ver
krijgen tot het hof te Athene. Prins
Christoffel was een broeder van koning
Constantijn en men wist, dat hij steeds
sympathiek gestaan had tegenover de ge
allieerden. Spoedig ontdekte de prins de
hem geboden kans en hij vroeg mrs.
Leeds om haar hart en haar, mot millioe-
nen gevulde hand. Wonderlijk genoeg'liet
zij hem drie maal een blauwtje loopen,
voor ze „ja" zei. Na het vierde huwelijks
aanzoek werd, ondanks de heftige oppo
sitie van koningin Sophia uit Grieken
land, de bruiloft gevierd. Nu was Molly
Stewart uit Cleveland Ohio, Koninklijke
Hoogheid geworden! Haar macht was zeer
groot. Na Konstantijn's val financierde
zij, naar men beweert, met 10 millioen
dollars de volksstemming waardoor de
koning teruggeroepen werd. Ofschoon hij
later toch weer in ballingschap ging,
bleef prinses Molly ijverig voortgaan met
het uiteenzetten en uitspinnen van diver
se politieken intriges. Als bijzondere sport
hield zij zich bezig met de ondersteuning
van verjaagde vorsten! Haar hoogsten
triomf vierde zij, toen zij het huwelijk van
haar eenigen zoon met prinses Xenio wist
door te drijven .Wie weet wat zij nog tot
stand gebracht zou hebben, als zij niet in
1928 te Londen was gestorven.
DURE BOEKEN.
De „Fransche Banketbakker".
De hartstocht voor zeldzame boekwer-
ken, eerste uitgaven en manuscripten ls
misschien wel de zonderlingste en duur-
ste van alle liefhebberijen, waaraan de
maatschappij doet.
Zooals iedereen weet, maken de „Else-
viers" de hoogste prijzen; maar het is een
vrij algemeen verbreide vergissing dat
elk exemplaar van de Elsevier-pers een
juweel is het kan evengoed vijf duizend
gulden waard zijn als een rijksdaalder,
dat hangt van den datum van het boek af,
van den toestand waarin het verkeert en
van de breedte der onbedrukte randen.
Een duim „marge" meer of minder maakt
een verschil van wel vijfhonderd gulden
in den prijs.
Zonderling genoeg, is de kostbaarste
„Elsevier" een oud werk over Fransche
kookkunst ,JLe Patissier Francois"
van het jaar 1666. De inhoud, die op de
titelpagina vermeld wordt, bevat „de wij
zen om alle soorten van eieren voor Vas
ten- en andere dagen te bereiden;
dan zestig verschillende wijzen."
Voor een goed exemplaar wordt gaarne
drieduizend gulden gegeven en een Pa-
rijsche Messrs, Morgand en Fatout ver-
kocht onlangs een „Patissier" voor vijf
duizend gulden.
Elsevier is de naam van een beroemde
Hollandsche drukkersfamilie, die in de
jaren 15881680 vooral te Amsterdam en
te Leiden goede uitgaven der klassieken
leverde.
De sterkste vorm van bibliomanie is
wel gebleken bij de prijzen, die betaald
zijn voor verschillende eerste uitgaven
van „Pernault's Fairy Tales". Do origi-
neeie uitgave kost circa 1000 per exem
plaar; een uitstekende uitgave met goede
houtsneden, van het jaar 1742, maakt
slechts 100; en een exemplaar van den
herdruk van 1781, waarin de oude ge
bruikte platen van 1742 nog eens gebruikt
werden, wa3 1800 waard.
Vele boeken zijn ook kostbaar door den
band; die welke bijvoorbeeld door de oude
beroemde Fransche binders Padeloupe en
Derome zijn gebonden, zijn zeker van een
hoogen prijs, wat er ook in staat Een
overigens waardeloos theologisch werk
uit de bobliotheek van Henri III bracht
onlangs nog 1450 op om den band, en
een paar eeuwen geleden uitgegeven werk
van Bossuiet is in den oorspronkelijken
band 2400 waard.
Sommige boekenverzamelaars doen bui
tengewone vondsten aan de boekenstalle
tjes. Een exemplaar van „Tartuffe", dat
eenmaal aan Koning Lodewijk XIV van
Frankrijk behoorde en op zijn minst
1800 waard was, werd op straat gekocht
voor 65 cent, terwijl een mooie „Patis
sier", die nog meer waard was, door een
verzamelaar werd gekocht voor drie
stuivers.
Andere bibliomanen besteden fabelach
tige sommen om hun schatten meester te
"worden en de hartstocht is vaak duurder
gebleken dan dobbelen of weddeïl.
Natuurlijk hebben de -rijkste verzame
laars gewoonlijk de beste boeken. De
VAN DE GROOTEN DER
AARDE.
MARK TWAIN.
Deze beroemde Amerikaansche humo-
rist woonde indertijd' de eerste voorstel
ling van de Edisonsche fonograaf bij. De
groote uitvinder verklaarde zijn toehoor
ders, waaronder zich de allergrootste na
tuurkundigen, geleerden, schrijvere en
ook twee bisschoppen bevonden, zijn ap
paraat. Dan sprak, zong en floot
hij. er in en de cilinder van tin
(want toen ter tijde kende men de was- en
gummi-cilinders nog evenmin als de pla
ten van tegenwoordig), de stanioolcylin-
der alzoo nam het gesprokene, gezongene
en geflotene alles op en gaf het nauw
keurig weer, zij; het dan ook met den
snerpenden toon, die bij' de eerste phono-
grafen zoo storend werkte.
Desalniettemin stond alles paf. Mark
Twtein echter glimlachte, ging naar Edi
son toe. schudde hem de hand en zeide:
„Gij zijt een spitsboef. Ik had nooit ge
dacht dat ge zoo vlug zoudt leeren buik
spreken."
Edison lachte. Tezelfder tijd echter
merkte hij de ommekeer in de waardee
ring van het gezelschap. Zijn geleerde
collega's waren verontwaardigd, dat men
zich met hen zulk een grap veroorloofde.
Een beroemd natuurkundige en professor
aan de Havarduniversiteit verklaard*
met een veelbeteekenend lachje, dat hij
direct geweten had, dat het maar een
grap was; hij was er echter maar niet op
ingegaan. Geen verstandig wezen kon
immers er aan geleooven, dat een gewone
staniool-cylinder de menschelijke stem en
die andere tonen kon weergeven. Edison
was natuurlijk wanhopig, was woedend.
En eerst toen hij de anderen kon be
wegen in het apparaat te spreken, terwijl
hij, zelf heenging en het apparaat nog
sprak, zong en floot, kon hij het 'geloof
aan zijn uitvinding herstellen.
Natuurlijk keerde zich toen de toorn
ti gen Mark Twain. Deze echter lachte:
Mt was mijn wraak. Waarom zou Edi
s n zich ook niet eens over mij ergeren,
v aar ik mij dagelijks over zijn ver
v 3nschte telefoon moet ergeren."
KROKODILLEN-VEREERING
OP TIMOR.
Voor geen enkel dier heeft de Timorees
z oveel ontzag en eerbied als voor den
krokodil.
En geen wonder. Dit monster toeh is de
heer en meester van de zee, de rivier,
dun regen, in één woord: de god van het
water.
En dat niets onmlsbaarders is voor den
mensch en voor hot dier ëan water, dat
meer weet ook de Timorees. Hoe kan hij na een
7 of 8 maanden lange, alles verzengende
en uitdrogende hitte, verlangend uitzien
naar den eersten regen. Zonder regen
geen padi, geen gras, geen voedsel, geen
leven, voor mensch en dier.
Hij kent echter ook de verschrikkelijke,
vernielende kracht van het water, wan
neer bij hevlgen regenval de kalm vlieten
de beekjes aangegroeid tot breede, brui
sende bandjirende rivieren, die al wat los
en vast is, reuzenboomen, en soms een
heele kudde karbouwen, paarden en scha
pen, en ook dikwijls menschen in woeste
vaart grijpen en als grashalmpjes mee
voeren, een wissen dood tegemoet.
En waar de krokodil de heer is van het
water, de zee, de rivieren, den regen, is
het alleszins begrijpelijk, dat men voor
dit machtige monster, bij wien het wel en
wee, het leven en de dood berust van
mensch en dier, diep ontzag heeft, groo-
ten eerbied koestert en het vele offers
brengt
Een groot aantal geiten, karbouwen,
varkens, kippen, worden jaarlijks aan
den krokodil geofferd, om regen, gezond
heid of andere gewenschte dingen te ver
krijgen.
De offerdieren worden geslacht en met
of zonder toespraak tot den krokodil aan
den kant van rivieren of kolk, waarin
zich krokodillen bevinden, neergelegd, en
spoedig daarna door een der altijd loe
rende monsters opgemerkt, en verslon
den.
MINNEBRIEVEN.
Ik herinner me nog als de dag van
gisteren, die honey-moon van ons enga
gement. Ik woonde te Assen en mijn aan
staande te Amsterdam, en we schreven
elkander eiken dag, soms zes, acht zijd-
jes vol.... Dat duurde echter slechts
eenige weken, en toen werd de correspon
dentie bezadigder: twee, soms drie brie
ven in de week en zoo bleef het tot we
elkander eiken dag oog in oog en hand
in hand alles zeggen konden.
Maar, ik weet het, dat was geen record
Czaar van Rusland had het „Boek der op het gebied van minnebrieven. Ik las
uren" in zijn bezit, van Koningin Mary, zooeven, dat een jong Italiaan aan zijn
van Schotland, met verzen (door haar in meisje in Napels gedurende een engage-
de gevangenis geschreven) naast den ge-
drukten tekst.
Een zelfde werk, dat het wapen en het
naamcijfer van Catharina de Medicis
draagt, werd verkocht voor 80.000.—.
Een eerste uitgaaf van Montaigne's
„Essais" is voor geen geld van de wereld
te koop, omdat het de onbetaalbare hand-
teekening van Willem Shakespeare op de
eerste bladzijde draagt.
Het gedenkboek van Marie Antoinette,
koningin van Frankrijk, is ook van zeer
hooge waarde. Het bevat een korte aan-
teekening, door haar geschreven in de
gevangenis een paar uur voordat zij ge
guillotineerd werd.
B.
Het uitzicht
De teleurgestelde huurder: En u tel,
ment van 61/» jaar, 2890 brieven schreef.,
mooie, poëtische, innige brieven.... Dat
was nog in dien goeden ouden tijd, toen
er geen prentbriefkaarten bestonden....
Er wordt mij echter verteld, dat ook dat
getal in later tijd overtroffen is door een
Engelschman, wiens aanstaande een lij
dende invalide moeder had. De jonge
dame had aan de zieke beloofd haar, zoo
lang ze leefde niet te zullen verlaten. De
verloving duurde onder deze omstandig
heden vijftien jaar; en in dien tijd schreef
de geduldige minnaar aan de lieve zie
kenverpleegster 4580 brieven. Zou dit
niet het maximum zijn eener verliefde
correspondentie?.... In de echte wereld
misschien, maar op het tooneel niet, warit
Rostand liet zijn Cyrano de Bergerac
aan Roxane drie brieven per dag schrij
ven, en indien dit pronkjuweel aller min
naars dit bedrijf 15 jaar had volgehou
den, waartoe ik hem in staat zou hebben
Tob Nooit Hoekje.
PIJN.
Het was Bilderdijk, die in de „Ziekte
der Geleerden" een bekend' gedeelte
schreef over de pijn. Ook hij zag in de
pijn., evenals de hygiënist Buell, slechts
de waarsohuwer voor erger leed, den
bode, die den mensch kwam overtuigen,
dat er Iets met hem niet in den haak was
en dat hij op zijn hoede moest zijn, om
dat het and'ers wel eens zou kunnen ge
beuren dat er erger dingen gebeurden.
En wat de pijn is voor het lichaam, dat
ls de tegenspoed des levens voor de ziel.
Het vers, dat Vondel een middeleeuwsch.)
rei van maagden in den mond legt:
Gods roeden die het lichaam plagen.
Zijn bezems om de ziel te vagen,
is nog steeds waar. In alle rampen en
tegenspoeden, waarmee het lichaam van
ons gekweld en onze zei geteisterd wordt,
moeten wij zien evenzooveel reinigings
middelen voor onze ziel. Want de ziel
wordt versterkt en zij leert verharden ln
den strijd, terwijl zij anders „in blijde
weelde zou smelten".
Tegenspoed1 is de pijn voor de ziel, die
ons waarschuwt dat wij onze ziel moeten
louteren en sterken ln het verzengende
vuur van ons leed. Wie zoo de verdrie
telijkheden des levens ziet, moet over
tuigd zijn, dat Iedere smart hem beter zal
maken en hij zal de woorden van Alfred
de Musset doorvoelen:
„Niets maakt den mensoh zoo groot als
een groote smart!"
Dit is geen theoretisch' gezeur, dit is
geen troostpraatje voor menschen, die
met grootere of kleinere smarten beladen,
behoefte hebben aan een beetje opbeu
ring. Neen, het is een waarheid, die de
wereld oiis dagelijks te aanschouwen
geeft, dat de mensch, die gelouterd is in
het vuur van de smarten, er rijper voor
het leven uit te voorschijn treedt. Verzoen
u daarom met hetgeen het lot u te dra
gen geeft en voel er den zweepslag achter
voor een krachtiger en beter optreden,
waniieer de tijd' voorbij ls en het leed ge
dragen.
Wie zijn nederlagen leert beschouwen
als de voorbereidingen voor de overwin
ningen te behalen op zichzelf, vat den
diepen «ln dezer wereldorde.
Dr. JOS. DE COCK.
Boekhouder te H.
Voor u ls een geregeld leven het beste
en uw ontspanning moet gij niet steeds
zoeken in balzaal of schouwburg maar in
de frissche natuur. Vooral nu bet weer
lente wordt, geeft de natuur veel te ge
nieten.
Vader te H.
Ja, de ondankbaarheid is zeker groot
en wij begrijpen heel goed, dat u zich
zeer teleurgesteld' gevoelt, nu gij ln plaats
van dankbaarheid onverschiligheid on
dervindt. Maar misschien is het nóg een
troost voor u om te weten dat alleen zwak
kelingen ondankbaar zijn. Zij worden niet
graag herinnert aan het feit, dat zij een
maal niet ln staat waren zichzelf te hele,
pen en hebben daardoor een zekere vrees,
dat wanneer zij dankbaarheid toonen, ln
het geheel niets van hun figuur overblijft.
Valsche schaamte is het veelal die hen
belet zich uit te spreken en erkentelijk
te zijn voor hetgeen voor hen gedaan ls.
Maar er zijn ook zwakkelingen, die on
dankbaar zijn uit vrees, dat zij later Iets
zouden moeten terugdoen, die bang zijn.
■dat men later diensten van hen zou vra
gen, die zij uit zwakheid niet zouden
durven weigeren, terwijl zij voor zichzelf
voelen, dat zij toch niet in staat zijn,
iemand werkelijk bijstand' te verleenen.
Dit zijn de ware zwakkelingen onder de
ondankbaren, want zij twijfelen aan zich
zelf en aan den tijd van beterschap voor
hen en daardoor worden zij alvast on
dankbaar, omdat zij weten niets te kun
nen vergoeden. De krachtige mensch
daarentegen, die geholpen is, erkent zijn
misère als tijdelijk en treedt zijn helper
onder de oogen, vast overtuigd, dat hij
betere tijden moet krijgen en ln stilte ver
langend naar het oogenbllk, waarop hij
zijn dankbaarheid kan toonen.
Verzonden brieven:
8. te H.; Mevr. D. te H.; Onderwijzeres
te H.; Ouders te H.; Winkelier te N.
Voor de lezers van ons blad geeft onze
psychologische medewerker Dr. Jos. de
Cock, van Merlenstraat 120, 's-Graven-
hage gratis zielkundige adviezen, o.m.
over de wijze waarop zij hun geest kun
nen verfrisschen en hun wilskracht en
energie kunnen versterken.
De vragen worden geregeld in dit blad
behandeld. Mochten de beantwoordingen
te uitvoerig worden dan direct schrifte
lijk aan de aanvragers.
Stuwe konden hem anders óók raken, ge
tuige de lijvige bundel, dien zij met zoo
veel kleschheid en bescheidenheid, voor
eenige maanden terug het licht deden
zien.
dat Je van uit het raam hier mijlén ver geacht, zou hij dit hebben gebracht tot
geworden voor ge- kQn? u m 9tukSi een geheele bibliotheek vol
De verhuurder: Nou, ziet u de maan van zoete woorden en innige gedachten.
Het kolossale vermogen van den mil-1 dan niet? En la die niet mijlen ver weg. Willem Klooe en Jeanne Reyntka van
Er in geloopen.
Wel wat kijk Je grimmig! Wat ls er
gebeurd?
Och mijn loopjongen vroeg verlof
om z'n grootmoeder te gaan begraven en
toen zei ik, dat ik met hem meeging.
Nou, jij had hem natuurlijk leelijk
te pakken en was 't een intereeaante
match?
Interessante match? Hij ging wer
kelijk naar de begrafenis van z'n groot
moeder.
4 l
't Juttertje
(Uit „Ont Nederland").
m i. Ki l 11. n *t IjC'fin «rtMVaflT
Dit i» dan d« waarheid, die Ik u breng,
Dat ik u kwel om u te waarschuwen.
C. J. Buell