fi4&9
Fietstochten
Ingezonden Mededeeling.
verkrijgbaar bu
u alle erkende
rijwielhandelaren
*7*81
villen komen halen. Toen Nardi haar ge
zegd had, dat ze katholiek moest vorden
en met hem mee moest gaan naar Italië,
wilde ze niets meer van hem weten. Ze
was den lnatsten tijd erg zenuwachtig en
durfde niet meer alleen op wtrnat komen.
Drie dagen voor den moord werd zo gil
lend wakker en droomde, dat Nardl haar
wilde vermoorden. Verdachte zelf zegt,
dat ze wel verliefd deed en dat hij haar
nooit bedreigd heeft. Als laatste getuige
komt de vroegere „stille" verloofde van
het vermoorde meisje, dl» vertelt dat hli
zich begin Februari weder met haar had
willen verloven.
Hou getuige k décharge (Italiaan) ver
klaarde, dat z.L het door verd. gegeven
verhaal volkomen waar la. Hij schrijft het
drama toe aan rudlmentairen hartstocht.
Het O.M. meende, dat hier veroordee-
ling wegen» moord *al moeten volgen al
is het moeilijk in dezen de strafmaat te
bepalen. Het is hier een anak van liefde
en hartstocht, waarbij de vord. iemand is
uit het zonnige, amoureuze «uldon. Ge-
lisoht werd zes Jaar gevangenisstraf, een
«teoh, door verd onbewogen aangehoord,
De verdediger hield een sympathiek be
toog ten gunste van tien verd, Deze hoeft
geen enkele poging gedaan zichzelf vrij
te praten om oen lichtere straf to krijgen;
hij gedroeg rleh volkomen als een „ver
kikkerde H.H.Ö.-er", moest tenslotte wel
tot het Inzicht komen, dat het meisje van
hem hield en begreep van haar gednch-
tengang, dat tif met katholiek wilde wor
den en hem niet volgen naar Italië, niets.
Van voorbedachten rade li dan ook geen
sprake, zegt ds verdediger. Iedere Itali
aan zou ln een dergelijk geval de kluts
kwijtraken.
De uitspraak wordt bepaald op 7 Juni.
DB ONTVLUCHTING UIT DH
GEVANGEN 18 TB SCJÏEVRNINGEN.
De &4-<Jarige kleermaker 0. Groeneveld,
<ie Zaterdagavond '81 Maart ji. met een
medegevangene ontsnapt ls uit de 'bijzon
dere strafgevangenis te Scbevertlngen en
rioh Woensdagavond heeft gemeld «au het
hoefd-eommilfirtarlaat van politie te Amster
dam, heeft toüi het verhoor door oommlsaaris
Kramer lln Den Haag venteidl, dat hij en
zijn kameraad na de ontvluchting langen
tijd ln de omgeving der gevangenis hebben
rondgedoold.
SWf wleten den weg niet, want zij waren
Amsterdammers. Na veel omzwervingen
kwamen.' zW op den Pompstaitlonsweg, Toen
«U b]J de Witte Brug kwamen, wilden «ij
deze overgaan. Maar ze zagen er trams
rijden en mensohen loopent. Daarom von
den zij het veiliger maar links al te «mm
en den Raamweg te nemen. In hun gevan
gen lsMeeren zdjn zij toen naar de Java-
etraat gegaan, wa&r een kennis van G.
woonde.
Op een of andere xnanler is bet hun ge
tókt, later in de stad' eeni auto te krijgen,
waarmee zij naar Amsterdam gebracht wer
den. Gr. wilde niet loslaten, wie hier de
behulpzame hand geboden had'. Bedde man
nen wisten wel, dat die politie de stations
in Den Haag en Amsterdam „ln de gaten"
'zou houden. Daarbiji hadden zij: ook geen
geld. Het gebruik mogen maken van den
auto was du» het gevolg van een „vrienden
dienst".
Gr. vertelde, dat de ontsnapping gehee'
gegaan was, zooals de politie ondersteld had
en- Zaterdagmiddag» hadden beiden gewerkt
in de kleermakerij). Toen heeft Gr. kans
gezien een steekbeitel te krijgen. Of een
eerde daarvoor gezorgd had?. Daarover
wilde Gt. zich niet uitlaten, 's Avond» na
het eteni wisten zij zich even af te zonderen
ln een klein vertrekje, dat bij' de wasch-
ald'eellng hoort. Met behulp van den beitel
hebben zij toen een deur geforceerd, die
toegang gaf tot een 'binnenplaats.
Uit zijn cel was Qt. gekomen door ook
de celdeur te forceerem Met, zijn vuist heeft
hij haar opengekregen.
Kon niemand dat hooren? vroeg de heer
Kramer.
Neen, zei Gr„ want boven ons was de
drukkerij1, en die maakte veel leven.
En wanneer de bewaker kwam?
Dan hield 'ik. op met slaan.
Wie waarschuwde), al» hij kwam?
Dat zeg ik niet.
Vermoedelijk is er in de recreatiezaal,
naast de oei van Gr., Iemand! geweeet, die
op onbekende manier „seintjes gaf.
wel slim, maar zonder
RESULTAAT.
Een Jongmensch uit Amsterdam, zon
der vaste woonplaats, was eenige dagen
in Den Haag geweest en wou toen weer
naar Amsterdam terug. Zijn financiën
lieten echter niet toe een spoorkaartje te
koopen, «j ln wandelen had htt weinig
zin; dit zou hem ook te lang duren.
Vrienden en kennissen, die hem het be-
noodigde bedrag konden voorschieten,
had hij in Den Haag niet. De jongeling
bedacht een slimmigheidje. Hij ging naar
het hoofdbureau van politie en beweerde
daar, dat hij gezocht werd terzake van
een in Amsterdam gepleegde verduiste
ring. Toen een der inspecteurs der Haag-
sche politie hem een voorloopig verhoor
afnam, hield hij stijf en strak vol, zich in
Amsterdam aan ernstige verduistering te
hebben schuldig gemaakt en naar Den
Haag gevlucht te zijn. Hij had echter nu
groot berouw over zijn daad, zoodat hij
zich kwam aanmelden.
De politie besloot, hem op transport te
stellen naar Amsterdam. En zoo gebeur
de het, dat de jongeling door een recher
cheur naar Amsterdam werd overge
bracht met den trein, waarvoor hij nu zelf
geen kaartje behoefde te koopen.
Het jongmensch was bijzonder opge
ruimd toen hij in de hoofdstad aan
kwam. Zijn onschuld zou nu wel spoedig
blijken en dan moest men hem weer vrij
laten.
Maar de Amsterdamsche politie daoht
er anders over. Al spoedig bleek, dat van
verduistering geen sprake kon zijn, maar
wel had hij zich schuldig gemaakt aan
valsche aangifte bij de Haagsche politie.
En zoo werd de jongeling tot zijn groo-
te ontsteltenis weer, nu onder het geleide
van een Amsterdamschen rechercheur,
naar Den Haag overgebracht om zich
daar voor de valsche aangifte te verant
woorden.
Nadat tegen hem proces-verbaal was
opgemaakt, liet de politie hem vrH. Hij
was nu eohter nog even ver als bij het
begin van de uitvoering van zijn plan en
la toen maar gaan wandelen.
EEN BOTTER DOOR DEN BLIKSEM
GETROFFEN..
Donderdagmiddag la de botter U.K. 184
voor Lemmerhaven door den bllkaora ge
troffen. De top van den maat werd afge
rukt, de fokkeatag knapte af en werd
verwrongen, terwijl de voorateven eni
atlg beschadigd werd. De botter kon op
eigen kraoht da haven bereiken.
ZWENDELAFFAIRE BIJ DB
N.V. „DISCONTO VOOR
CREDIETINBTELLINGEN".
In Juni 1927 worden 960 aandeelen
Veendammer Hypotheekbank verkocht
non de Diaoontobank voor Oredletlnatel
lingeti ln den Hang, een inatelllng, waar-
vun 00 van de 100 aandeelen ln het bezit
waren van oen zekeren Salomon Lleber
mann. Met een jaohijn-cotilraot werden
deze aandeelen in Hept. 1027 overgedra-
5en en zekere P. Llobermann werd ge-
eblteerd voor ruim 2 mlllloen in de blie
ken. Lm ter nam mr. L. P. D. de Disconto-
bonk, dua ook de aotiva en passiva, van
Llebermann over voor ruim 2 m 11 Hoon
gulden. Aan Ltebermann werd décharge
verleend voor dit bedrag, hetgeen tot
Justitieel» vervolging van mr. D. heeft ge
leld. Llebermann zelf waa n.1'. zeer goed
ln ateat dl» vordering te voldoen, terwijl
de nieuwe debiteur dat geenazina wn»,
Deze 1» reeds sedert half Februari in
voorlooplge hechtenis, beschuldigd vnn
onttrekking van gelden aan een faillieten
boedel. Zoonla men weot zijn èn de Dleoon-
tobank en de Veen dammer Hypotheek
bank failliet vertelaard.
Do «aak kwam Donderdag voor do
Haagnche rechtbank. Verdaohte kreeg
aanstonds «elf het woord' voor «ljn verde
diging; hij betoogde, dat het aanstellen
van een anderen debiteur nimmer nis ont
trekking aan een boedel kan worden ge
kenschetst. Hij bepleitte dientengevolge
ntet-ontvankelljkverklarlng ven het O.M.
of nietigverklaring vnn do vordering.
Het 031. concludeerde tot verwerping
van dit verzoek. Aln er ln bekl.'s betoog
een «ehjjn van waarheid was, zou er ont
slag van rechtsvervolging of vrijspraak
moeten volgen, niet nietigverklaring der
dagvaarding. Na drie kwartier in raad
kamer te zijn geweest, deelde de reoht-
bank mede, dat de door bekL Ingeroepen
gilet-ontvankelijkheid van het OM. ia
verworpen.
Getuige Kloppenburg doet een boekje
open van het „werken" der hoeren van die
Veendammer Hypotheekbank. Hij ls het,
die met een zekeren Paardekooper de actie
tegen de Veendammer begon. Zijn plan
was te trachten de bedragen, die z.g.
deposito waren geplaatst, en verdere acti
va, los te krijgen.
De president vraagt dezen getuige: Hebt
u ook over de transactie» gesproken als
misdadige onvoorzichtigheid en zorgeloos
heid? waarop deze leuk antwoordt: Deze
woorden liggen mij in het algemeen nog
al in den mond in die soort zaken. Ik heb
trouwens nog wel sterker gesproken over
deze heeren, n.1. als van een rooversben-
de.
Het eenige wat tenslotte bereikt ls. was
storting van een bedrag voor couponbe-
tallng. Van andere plannen tot terugstor
ting voor aandeelen door Llebermann ls
niets gekomen. Men schoof het van den
een op den ander. De verdediger valt
dezen getuige telkens ln de rede, hetgeen
een nijdlgen uitval van het O.M. tot ge
volg heeft. Getuige heeft met Llebermann
gesproken over mogelijke saneering van
het bedrijf; diere bood' toen twee ton,
waarop get. hem uitlachte en zelde: als u
er een nul achterzet, heb ik juist genoeg
voor de pandbriefhouders. Er ontstaat
hierop een scherpe discussie tusschen ver
dachte en getuige.
Nadat nog verschillende getuigen zijn
gehoord, wordt de zitting verdaagd tot
Vrijdagmiddag.
Ingezonden Mededeeling.
Het Doorzitten bij Wielrijden, een door
de zon verbrande Huid, Schrijnen en
Smetten verzacht en geneest men met
Doos 80, 60, Tube 80 ct. PUROL
.er echter niets voor om to poseeren. Hij
zette het op een loopen, achtervolgd door
den fotograaf, die hem bij den Princesse-
Schouwburg inhaalde. Hier richtte hij
zijin gevaarlijk wapen opnieuw, maar juist
nog wist de ander weg te duiken en ver
school zich achter een boom. Toen de fo
tograaf naderde, draaide hij in allerlei
bochten om den boom om vervolgens ach
ter een auto te diuiken, met het hoofd naar
beneden. De fotoman had zich eveneens
verdekt opgesteld en sloop onzichtbaar
van tegenovergestelde richting op zijn ob
ject aan. Juist toen deze meende veilig te
kunnen ontsnappen, schoot de fotograaf
uit zijn hinderlaag en was de man ge
knipt. Een daverend' gelach steeg op uit
de talrijke schare, die dit grappig tooneel-
tje had gevolgd, dat in een overwinning
van den hardnekkigen fotograaf was ge
ëindigd. (Tel.)
Vrijdagmiddag nam het Openbaar Mi
nisterie requisitoir tegen den verdachte
mr. L. P. D., advocaat en procureur te
'fi-Gravenhage. Deze zaak is eigenlijk
maar een staartje van die der Veendam
mer Hypotheekbank. Van begin af was
dit een minderwaardig zaakje, zegt de
officier; toen het misliep is door mlddo
van een contract het geld van de Veen
dammer overgeheveld ln de zaak van de
heeren Woltman en Llebermann. Daar
roor werd deze Dlsoontobank opgerloht
Het ls één groote zwendelaffalre geweest,
Do situatie was tenslotte zoo, dat een vor
dering van de Veendammer Hypotheek
bank op de Dlsoontobank bleef van
mlllloen gulden. Toch zat de heer Llober
intuin nog altijd met een schuld van
mlllloen op de Dlscontobank, tot hij den
verd. mr. D. bereid vond' de bank over te
nemen. Hot treurige is. dat zoovele ad
vocalen met een goeden noem bereid
waren tegen grof geld hierbij bun bij
stand te verleenen. De Justitie vond ten
slotte termen ln te grijpen, met gevolg
dat nog veel gelden kondon worden aolv
terhuald. Woltman en Llebermann dedon
afstand van een deel der onrechtmatig
verkregen geldon. Hot is te wensohen, dat
strafrechterlijk Ingrijpen succes zal mo
gen hebben, daar straks weer andere
schavuiten gereed staan op dezelfde wijze
voort to gaan. D<< verdachte had aanvan
kelijk nlot» met de- zaak te maken; door
eigen schuld heeft hij zloli nl den last
op don hals gehaald. Hij woonde de
sc-liurkerljen to Brussel bU en koos niet
den verstandlgsteu wog door zich terug
to trekken.
Komende tot de vraag of verd. schuldig
Ja, uiun iiet O. M. aan, uat deze reeds lang
mot Llebermann ondier één deken lag,
Hetgeen ln hot eerste deel der dagvaar
ding Is ten laste gelegd, ls bewezen,
nicciit do officier, minder sterk ls het be
wijs voor het tweede deel, wat betreft be
drlegelMke verkorting van de rechten der
soh/uldelschem Rekening houdend me
positie en stand vtui don verdaohte, oon
cludéert het O. M. tot gevangenisstraf
voor den tijd van één Jaar.
Verdachte'» advocaat doet de opzien
barende mededeeling, dat Llebermann
aangeboden had' to vcrnchiJnen, wanneer
het hevel vnn aanhouding werd Ingetrok
ken. Do minister van Justitie heeft dnt,
na overleg met het O. M. niet gewild.
Ok hoeft L een bedrag van 180,000 wLl
Ion storten als waarborg, dat hij zloh aan
een eventueels veroordeeling nlot zou
onttrekken. Ook dat heeft men niet ge
wild. Thans worden door den raadsman
van L. bij de Amsterdamsche rechtbank
pogingen aangewend om opheffing van
het bevel tot aanhouding te verkrijgen.
Nu heeft men echter alleen de opinie
van de ééne zijde gehoord en niet die van
de andere. Llebermann, die door curato
ren volledige gedéchargeerd ls, heeft zich
hereld! verklaard, de fransactie met ver
dachte weer ongedaan te maken en weer
in diens plaats te treden. Hij is van mee
ning, dat men niets meer van de Disconto-
bank te vorderen heeft.
Na beraadslaging in raadkamer, besloot
de rechtbank verdachte's onmiddellijke
invrijheidstelling te gelasten.
Uitspraak 7 Juni.
Een vermakelijk incident speelde zich
af na de pauze:
Het gebeurde op het Korte Voorhout,
voor het Paleis van Justitie. Een foto
graaf, die de hoofdpersoon uit deze zaak
op de gevoelige plaat wilde vereeuwigen,
trachtte ook een compagnon van mr. D. te
„neme®". Het slachtoffer ln spé voelde
AUTO EN SNELTREIN IN BOTSING.
Donderdagmiddag heeft op den onbe-
waakten overweg gelegen op den Frie-
schen Straatweg nabij Den Horn (Gronin
gen) een ernstige aanrijding plaats ge
had, waarbij een chauffeur zwaar ge
wond werd. De sneltrein welke om 4.87
uur uit Groningen in de richting
Leeuwarden vertrekt, kwam in volle
vaart ln botsing met den auto van de
Margarlnefabriek uit Haarlem, bestuurd
door den heer J. van der Schaaf. De
auto, die den overweg bijna was gepas
seerd, werd gegrepen en bijna 100 meter
meegesleurd. De wagen werd totaal ver
nield. De chauffeur werd zwaar gewond.
Het uitzicht ter plaatse ls zeer goed.
RUSTIGER TIJD?
Eindelijk schijnen de ijsheiligen te zijn
afgezwaaid. Eigenlijk heb ik nooit kunnen
begrjjipen, dat men sprak van ijsheili&en.
Het leek me beter, dat er werd gesproken
vian- ijs-duivels.
Maar misschien is het er* mee als met
sommligeni, die doorgaan voor hellig-fooont-
tjes, jdoch die, b® nadere kennismaking,
bl'ijklen ware duivels te zijn eni omgekeerd
ri}, die den naam hebben van duivel, blij
ken iets van een heilige in zich te dragen.
Zoodat toch misschien de naam ijehei-
ligen nog wel kan bliiken de juiste te rijm.
•We zullen elkaar maar niet vertellen van
hoe koud het de laatste dagen is geweest,
want als je in het laatst van Mei nog be-
tagelij'k biji de brandend'e kachel kunt zitten,
dan hapert er toch Iets aan de normale
temperatuur van de veellbêaongen Mei
maand.,
Maar op het (moment, dat Ik dit schrijf,
begint het er toch 'inderdaad op te lijken,
dat het beter wil gaan worden,
'De windi heeft zlich gelegd,, de wolken
zijn weggevaagd en een diepe blauwe lucht
welft zich als een vertrouwen wekkende,
beschermende muts over het hoekje grond,
dat w£ met onze oogen kunnen aftneten.
En zoo tegen Pinksteren heb je dan een
gedachte, dat het hopelijk een paar zonnige
feestdagen zal geven.
En als de wensch de vader der gedachte
al mocht zijn, dan hoop lk, dat die beide
hun verwantschap niet mogen verloochenen
en ze, zooals het in een goede familie-ver
houding moet zljin, een zuiver harmonisch
geheel mogen vormen.
Aan voorspellingen zich te bulten te gaan
ls nooit goed en vooral' de laatste tijden
niet, want het ie, als met zooveel thans,
zoo'n geweldige hutspot, dat je er geen
wijs meer uit leunt worden.
'Daarom is het, meer dan anders nog,
maar goed1 van het gunstige moment te
proflteeren en niet te wachten of zich geen
betere gelegenheid zai voordoen.
Het schijnt of ieder dat eoo bekijkt, Want
la er eeni glimp van een eenflgazlns besten
dig weer, la de wind gaan liggen, zoodat de,
ondanks alles, toch heerlijk frlsoh groene
boomen hun prachtig looverdak als een ge
weldige parasol houden boven het piete
peuterig gedoe daar beneden hen, onbe
wogen en ruatlg in bun bewuste kracht,
dan komen de wandelaars on vooral de fiet
sers los en1 bevolken de buitenwegen, den
buitenkant en den seedijlk, dien we eigen
lijk wel kunnen noemen onze zeeboulevnrd.
Het gezicht over de zee toch, vanaf onzen
boulevard' heeft Iets buitengewoon interes
sants en vemioedaiyik wel hierdoor, omdat
ons oog niet alleen geboeid' wordt door den
aanblik van de zee, doch dat het oog boven
dien een rustpunt vindt ln de zandplaat
Onrust mot het daaranngrensende Texel.
Het oog ziet de Hchitterlng van de licht
effecten op de eltyd haast roerige zee; men
niet de kleurschakeringen, die -de onder
gaande aon rondi rioh toovert, doch het oog
zoekt bovendien een rustpunt en het tuurt
naar den horizon of slch daar niet «al ver
toon an een rookpluim of een mast of een
rolltje en men is bevredigd als men derge
Hfk» dingen tegen den einder riet afge
ti ekend.
En behalve dat alle», hetgeen we ook
hier kunnen bewonderen en waarvan we
kunnen genieten, hebben we bovendien
nog voor het te bevredigen oog het tflam
lexel, dat door de wolflceffeoteu ook steeds
een' ander aspect biedt.
Dat alles moet men kunnen en voora
willen zien.
Prachtig vind lk ook altijd op de reede
bil den doorkomenden vloed, <fe schuim'
streep, die zich vanuit het zeegat voortplant
tot ver op Texelstroom en die men zich
kan zien splitsen de eenc helft naar
Iexelstroomi en de andere naar den kan
van den C)ever.
Die schut mst reep sohljnt te ontstaan bul
l?'iTu wa„r de noordelijke vloed' en de
zuidelijk» elkaar ontmoeten' en door de
botsing het achulnt verwekken en splits:
t ch weer op Texelstroom door die ontbin
ding van den eens saamgedrongen vloed-
stroom.
Maar interessant blijft dat en het aan
schouwen waard.
DE RAT.
Zaterdag heeft de internationale con
ferentie voor de ratten-bestrijdlng haar
zittingen beëindigd.
Men bestrijdt de rat ln hoofdzaak om
twee groepen van overwegingen: de eoo-
aomische en de hygiënische. Hij eet onze
bezittingen op en deelt ons zijn ziekten
mede. Aangezien daar geen enkel voor-
®tfat,h6€ft, van men-
sclielijk standpunt uit dubbel en dwars
den dood verdiend.
Het is vooral sinds de groote volksver
huizing van de Aziatische rat, de bruine,
die de vroeger in Europa alleen voor
komende kleinere zwarte rat bijna overal
heeft verdrongen, dat deze beesten tot
zulk een plaag geworden zijn. Als gevolg
van een grooten en langdurigen hon-
ge»nood ln Indië zlin de bruine ratten
Ln het begin der achttiende eeuw in dichte
gelederen den Wolga komen overzwem-
Den.hebben ze zlch aanvankelijk in
Zuid-Rusland en Oost-Pruisen, later over
geheel Europa verspreid. Deze beesten
zijn van een enorme vruchtbaarheid; men
schat de progenltuur van één enkei rat-
tenpaar ln één jaar op meer dan acht
honderd! Wanneer er dus niet wat aan
gedaan werd zouden ze ten slotte den
menseden geen plaat» meer overlaten.
Overbrengers van pest
schade die ze aanrichten is onge
looflijk groot; ze wordt alleen in Frank
rijk per jaar op een mllllard goudfran-
ken, vijfhonderd mlllloen guldens, ge
raamd. Dat komt omdat de rat letterlijk
alles eet. en zoowel de voorraden handels
goederen als den, te velde stannden oogst
aantast. Daarom vormt het geld dat men
uitgeeft om de ratten te verdelgen zulk
een goede belegging het is nooit meer
dan een percentage van wat ze vernielen.
ook al wordt per staart een behoorlijke
premie uitgeloofd. Het ls wel gebleken in
Denemarken, het land waar do bestrij
ding het eerst en het meest systematisch
schijnt te zijn aangepakt, en dat op deze
conferentie den anderen landen steeds
als voorbeeld is voorgehouden. Als ge
volg van den strijd in dat land met cul
tures van speciale bacillen en met zware
vergiften tegen de ratten aangebonden
is hun aantal reeds in het eerste jaar,
1921, tot op tien, vijf en «elf» .soms één
procent van hun oorspronkelijk getal
verminderd. Dat vertegenwoordigt een
besparing van' vele malen do 60.000 kro
nen, die de staat daar jaarlijks voor de
bestrijding uitgeeft.
Naast de materieele schade staat die
welke de ratten aan de volksgezondheid
toebrengen. Sinds d'e onderzoekingen van
Yersln en Beaumont weet men dat de
ratten, door middel van hun parasieten,
de vlooien, de voornaamste overbrengers
zijn van de pest Maar ze bezorgen den
mensdh en zijn huisdieren nog heel wat
andere kwalen: hondsdolheid, mond- en
klauwzeer, allerlei huidziekten, een spe
ciaal soort 'geelzucht, en zoo meer. Ook
uit dien hoofde is de strijd tegen de rat
ten dus een sociale noodzakelijkheid-
In Frankrijk en in het bijzonder in
Parijs valt er ln dit opzicht heel wat te
doen. Het aantal ratten in de Fransche
hoofdstad wordt op eenige millioenen ge-
schat. Ze leven voor het grootste gedeelte
ln de riolen, waar ze het rijk alleen heb
ben, Maar ook ln de voorraden der vod
denrapers, in de kleine gemeenten der
Noordelijke banlleue. Maar ze zit
ten ook ingegraven onder de roos
ters die de boomen ln do straten omge
ven, en komen 's nachts voor den dag
om hun voedsel te zoeken en een ge-
«ondheldswandellngetje te maken. Bh mij
ln de buurt zie lk ze 's avond» herhaal
delijk op straat, en eens ben lk er pen
tegengekomen op de gemeenschappelijke
trap van ona huis. ZIJ zijn waarschijnlijk
de oorzaak dat men de pest hier nooit ge
heel heeft kunnen wegkrljgen; er zijn
nog altijd enkele gevallen per Jaar van
de «lekte, die men hier officieel euphe-
mlstlsoh als „malaria No. 9" aanduidt.
Toen die ziekte lu 1921 een oogenbllk
een zekeren omvang ging aannemen
heeft men den strijd teften de ratten een
beetje aangepakt; er werden toen pro-
mies uitgeloofd voor de rattenvangers,
die ln de rlolon een grooten buit wisten
te bemachtigen. Heel veel hielp dat niet,
hetgeen niet te verwonderen Is als men
weet dat sommige jagers als ze drachtige
vrouwtjes vingen die weer loslieten, uit
vrees dat er anders te gauw een elrül zou
komen aan deze lucratieve broodwin
ning. Toen de «lekte weer verminder
de heeft men nlle systematische bestrij
ding weer vrywel opgegeven. Er sou
echter heel wat te doen «yn, al was het
maar alleen door do oonoterges te nood
zaken de groote vuilnisbakken van de
hulzen van deksel» te voorzien, waardoor
de ratten des nacht» nlot langer een ge
dekte tafel «ouden vinden.
Het is vooral sinds- dén oorlog, toen In
de loopgraven de ratten «lch ln onge
looflijke hoeveelheden hebben voortge
plant, dat hun aantal ln Frankrijk «oo
verontrustend groot geworden ls. Ze vor
men een ware plaag, waaraan noodlg
wat gedaan moet worucn.
De strijd wordt aangebonden.
Een van d« middelen waarmee men het
groote publiek hoopt te bereiken, en het.
van het gevaar dat de ratten vormen te
doordringen, Ja do film, ()p het oongrej
I» er een vertoond, uit Denemarken af
komstig, waarin allo misdaden van d»
rat aansuhouweiyk worden voorgesteld.
Men ziet het osoutohouc van lsoleerlngen
doorknagen, en daardoor kortsluitingen
en brand veroorzaken; men ziet ze nan-
vallen doen op kippenhokken, de eieren
weghalen, de kuikens dooden en zelfs
den strijd aanbinden tegen kippen «elf.
In dlohte rangen trekkén ze de schuren
binnen om den oogst aan te tasten, en
ook ziet men voor «yn oogen hoe te hun
vieze en gevaariyke «lekten aan de var
kens en het vee overdoen. De veldratten
ziet men te velde staande gewassen ver
nielen, de stadsratten kleine kinderen ln
hun wiegjes bedreigen. Dit is waariyk
een uitstekende propaganda, en het ln
zoo wyd mogeiyken kring vertoonen van
de^e voorstellingen -een goed werk.
Met nationdle maatregelen komt men
er echter niet, want natuurUjk trekken
de ratten zich niets van grenzen aan. De
strijd' moet internationaal gevoerd wor
den. Men wil de regeeringen officieel
voor de zaak interesseeren.
Men mag verwachten dat dit contact
van internationale geleerden, onder wie
ook de voorzitter was van de gezond-
ïeids-commissie van den Volkenbond,
tengevolge zal hebben dat in alle landen
de strijd tegen de ratten opnieuw krach
tig zal worden aangepakt
De mensch heeft op het oogenbllk
geen erger, vernuftiger en gevaariyker
vyanden! (Hbl.)
NIEUWE UITGAAF.
Wy ontvingen het Mei-nummer (22e
aargang no. 1) van „Boekenschouw", ge-
llustreerd letterkundig Maandblad. Dit 1a
voor de katholieken vrywel het'toonaan-
i tevenede tydachrlft, waar zy alles om
rent voor hen geschikte literatuur kun
nen vinden. Hoofdredacteur ls pater A. B.
I i. Gielen 8. J. en de op het titelblad ver
melde medewerkers hebben op het gebied
van katholieke literatuur een goeden
naam. Dit nummer bevat o.a. artikelen
over Timmermans' „De Pastoor uit den
ïloeyenden Wyngaerdt", den katholie
ken Engelschen schrijver Arnold Bennett,
overzichten betreffende Engelsche, Duit-
sohe en Fransche boeken en vele korte
boekbeschouwingen, referaten, enz., die
den katholieken lezer wegwya maken. Het
tydschrift is uiterst goedkoop 6.46 per
jaar verhoogd met port); uitgeefster 1» de
Uitgeverij Joreholte" te Voorhout
Roblruon.
Moeder, geef uw kinderen op geregelde
tijden hun maaltijd en geef ze niets tus-
schendoor. ook zoetigheid tusschen de
maaltijden niet dan bij hooge uitzondering.
Gij zult dan zelden over slecht eten van
uw kinderen te klagen hebben. Zorg dat
het schoolkind na een stevig ontbijt naar
school gaat en let zelf op. dat het daaraan
den noodigen tijd besteedt. Naast brood,
boter, slappe thee met gekookte melk, is
een bord warme pap des morgens voor
uw kinderen een zeer geschikte spijs.
Gezondheidsraad.