fi4&9 Fietstochten Ingezonden Mededeeling. verkrijgbaar bu u alle erkende rijwielhandelaren *7*81 villen komen halen. Toen Nardi haar ge zegd had, dat ze katholiek moest vorden en met hem mee moest gaan naar Italië, wilde ze niets meer van hem weten. Ze was den lnatsten tijd erg zenuwachtig en durfde niet meer alleen op wtrnat komen. Drie dagen voor den moord werd zo gil lend wakker en droomde, dat Nardl haar wilde vermoorden. Verdachte zelf zegt, dat ze wel verliefd deed en dat hij haar nooit bedreigd heeft. Als laatste getuige komt de vroegere „stille" verloofde van het vermoorde meisje, dl» vertelt dat hli zich begin Februari weder met haar had willen verloven. Hou getuige k décharge (Italiaan) ver klaarde, dat z.L het door verd. gegeven verhaal volkomen waar la. Hij schrijft het drama toe aan rudlmentairen hartstocht. Het O.M. meende, dat hier veroordee- ling wegen» moord *al moeten volgen al is het moeilijk in dezen de strafmaat te bepalen. Het is hier een anak van liefde en hartstocht, waarbij de vord. iemand is uit het zonnige, amoureuze «uldon. Ge- lisoht werd zes Jaar gevangenisstraf, een «teoh, door verd onbewogen aangehoord, De verdediger hield een sympathiek be toog ten gunste van tien verd, Deze hoeft geen enkele poging gedaan zichzelf vrij te praten om oen lichtere straf to krijgen; hij gedroeg rleh volkomen als een „ver kikkerde H.H.Ö.-er", moest tenslotte wel tot het Inzicht komen, dat het meisje van hem hield en begreep van haar gednch- tengang, dat tif met katholiek wilde wor den en hem niet volgen naar Italië, niets. Van voorbedachten rade li dan ook geen sprake, zegt ds verdediger. Iedere Itali aan zou ln een dergelijk geval de kluts kwijtraken. De uitspraak wordt bepaald op 7 Juni. DB ONTVLUCHTING UIT DH GEVANGEN 18 TB SCJÏEVRNINGEN. De &4-<Jarige kleermaker 0. Groeneveld, <ie Zaterdagavond '81 Maart ji. met een medegevangene ontsnapt ls uit de 'bijzon dere strafgevangenis te Scbevertlngen en rioh Woensdagavond heeft gemeld «au het hoefd-eommilfirtarlaat van politie te Amster dam, heeft toüi het verhoor door oommlsaaris Kramer lln Den Haag venteidl, dat hij en zijn kameraad na de ontvluchting langen tijd ln de omgeving der gevangenis hebben rondgedoold. SWf wleten den weg niet, want zij waren Amsterdammers. Na veel omzwervingen kwamen.' zW op den Pompstaitlonsweg, Toen «U b]J de Witte Brug kwamen, wilden «ij deze overgaan. Maar ze zagen er trams rijden en mensohen loopent. Daarom von den zij het veiliger maar links al te «mm en den Raamweg te nemen. In hun gevan gen lsMeeren zdjn zij toen naar de Java- etraat gegaan, wa&r een kennis van G. woonde. Op een of andere xnanler is bet hun ge tókt, later in de stad' eeni auto te krijgen, waarmee zij naar Amsterdam gebracht wer den. Gr. wilde niet loslaten, wie hier de behulpzame hand geboden had'. Bedde man nen wisten wel, dat die politie de stations in Den Haag en Amsterdam „ln de gaten" 'zou houden. Daarbiji hadden zij: ook geen geld. Het gebruik mogen maken van den auto was du» het gevolg van een „vrienden dienst". Gr. vertelde, dat de ontsnapping gehee' gegaan was, zooals de politie ondersteld had en- Zaterdagmiddag» hadden beiden gewerkt in de kleermakerij). Toen heeft Gr. kans gezien een steekbeitel te krijgen. Of een eerde daarvoor gezorgd had?. Daarover wilde Gt. zich niet uitlaten, 's Avond» na het eteni wisten zij zich even af te zonderen ln een klein vertrekje, dat bij' de wasch- ald'eellng hoort. Met behulp van den beitel hebben zij toen een deur geforceerd, die toegang gaf tot een 'binnenplaats. Uit zijn cel was Qt. gekomen door ook de celdeur te forceerem Met, zijn vuist heeft hij haar opengekregen. Kon niemand dat hooren? vroeg de heer Kramer. Neen, zei Gr„ want boven ons was de drukkerij1, en die maakte veel leven. En wanneer de bewaker kwam? Dan hield 'ik. op met slaan. Wie waarschuwde), al» hij kwam? Dat zeg ik niet. Vermoedelijk is er in de recreatiezaal, naast de oei van Gr., Iemand! geweeet, die op onbekende manier „seintjes gaf. wel slim, maar zonder RESULTAAT. Een Jongmensch uit Amsterdam, zon der vaste woonplaats, was eenige dagen in Den Haag geweest en wou toen weer naar Amsterdam terug. Zijn financiën lieten echter niet toe een spoorkaartje te koopen, «j ln wandelen had htt weinig zin; dit zou hem ook te lang duren. Vrienden en kennissen, die hem het be- noodigde bedrag konden voorschieten, had hij in Den Haag niet. De jongeling bedacht een slimmigheidje. Hij ging naar het hoofdbureau van politie en beweerde daar, dat hij gezocht werd terzake van een in Amsterdam gepleegde verduiste ring. Toen een der inspecteurs der Haag- sche politie hem een voorloopig verhoor afnam, hield hij stijf en strak vol, zich in Amsterdam aan ernstige verduistering te hebben schuldig gemaakt en naar Den Haag gevlucht te zijn. Hij had echter nu groot berouw over zijn daad, zoodat hij zich kwam aanmelden. De politie besloot, hem op transport te stellen naar Amsterdam. En zoo gebeur de het, dat de jongeling door een recher cheur naar Amsterdam werd overge bracht met den trein, waarvoor hij nu zelf geen kaartje behoefde te koopen. Het jongmensch was bijzonder opge ruimd toen hij in de hoofdstad aan kwam. Zijn onschuld zou nu wel spoedig blijken en dan moest men hem weer vrij laten. Maar de Amsterdamsche politie daoht er anders over. Al spoedig bleek, dat van verduistering geen sprake kon zijn, maar wel had hij zich schuldig gemaakt aan valsche aangifte bij de Haagsche politie. En zoo werd de jongeling tot zijn groo- te ontsteltenis weer, nu onder het geleide van een Amsterdamschen rechercheur, naar Den Haag overgebracht om zich daar voor de valsche aangifte te verant woorden. Nadat tegen hem proces-verbaal was opgemaakt, liet de politie hem vrH. Hij was nu eohter nog even ver als bij het begin van de uitvoering van zijn plan en la toen maar gaan wandelen. EEN BOTTER DOOR DEN BLIKSEM GETROFFEN.. Donderdagmiddag la de botter U.K. 184 voor Lemmerhaven door den bllkaora ge troffen. De top van den maat werd afge rukt, de fokkeatag knapte af en werd verwrongen, terwijl de voorateven eni atlg beschadigd werd. De botter kon op eigen kraoht da haven bereiken. ZWENDELAFFAIRE BIJ DB N.V. „DISCONTO VOOR CREDIETINBTELLINGEN". In Juni 1927 worden 960 aandeelen Veendammer Hypotheekbank verkocht non de Diaoontobank voor Oredletlnatel lingeti ln den Hang, een inatelllng, waar- vun 00 van de 100 aandeelen ln het bezit waren van oen zekeren Salomon Lleber mann. Met een jaohijn-cotilraot werden deze aandeelen in Hept. 1027 overgedra- 5en en zekere P. Llobermann werd ge- eblteerd voor ruim 2 mlllloen in de blie ken. Lm ter nam mr. L. P. D. de Disconto- bonk, dua ook de aotiva en passiva, van Llebermann over voor ruim 2 m 11 Hoon gulden. Aan Ltebermann werd décharge verleend voor dit bedrag, hetgeen tot Justitieel» vervolging van mr. D. heeft ge leld. Llebermann zelf waa n.1'. zeer goed ln ateat dl» vordering te voldoen, terwijl de nieuwe debiteur dat geenazina wn», Deze 1» reeds sedert half Februari in voorlooplge hechtenis, beschuldigd vnn onttrekking van gelden aan een faillieten boedel. Zoonla men weot zijn èn de Dleoon- tobank en de Veen dammer Hypotheek bank failliet vertelaard. Do «aak kwam Donderdag voor do Haagnche rechtbank. Verdaohte kreeg aanstonds «elf het woord' voor «ljn verde diging; hij betoogde, dat het aanstellen van een anderen debiteur nimmer nis ont trekking aan een boedel kan worden ge kenschetst. Hij bepleitte dientengevolge ntet-ontvankelljkverklarlng ven het O.M. of nietigverklaring vnn do vordering. Het 031. concludeerde tot verwerping van dit verzoek. Aln er ln bekl.'s betoog een «ehjjn van waarheid was, zou er ont slag van rechtsvervolging of vrijspraak moeten volgen, niet nietigverklaring der dagvaarding. Na drie kwartier in raad kamer te zijn geweest, deelde de reoht- bank mede, dat de door bekL Ingeroepen gilet-ontvankelijkheid van het OM. ia verworpen. Getuige Kloppenburg doet een boekje open van het „werken" der hoeren van die Veendammer Hypotheekbank. Hij ls het, die met een zekeren Paardekooper de actie tegen de Veendammer begon. Zijn plan was te trachten de bedragen, die z.g. deposito waren geplaatst, en verdere acti va, los te krijgen. De president vraagt dezen getuige: Hebt u ook over de transactie» gesproken als misdadige onvoorzichtigheid en zorgeloos heid? waarop deze leuk antwoordt: Deze woorden liggen mij in het algemeen nog al in den mond in die soort zaken. Ik heb trouwens nog wel sterker gesproken over deze heeren, n.1. als van een rooversben- de. Het eenige wat tenslotte bereikt ls. was storting van een bedrag voor couponbe- tallng. Van andere plannen tot terugstor ting voor aandeelen door Llebermann ls niets gekomen. Men schoof het van den een op den ander. De verdediger valt dezen getuige telkens ln de rede, hetgeen een nijdlgen uitval van het O.M. tot ge volg heeft. Getuige heeft met Llebermann gesproken over mogelijke saneering van het bedrijf; diere bood' toen twee ton, waarop get. hem uitlachte en zelde: als u er een nul achterzet, heb ik juist genoeg voor de pandbriefhouders. Er ontstaat hierop een scherpe discussie tusschen ver dachte en getuige. Nadat nog verschillende getuigen zijn gehoord, wordt de zitting verdaagd tot Vrijdagmiddag. Ingezonden Mededeeling. Het Doorzitten bij Wielrijden, een door de zon verbrande Huid, Schrijnen en Smetten verzacht en geneest men met Doos 80, 60, Tube 80 ct. PUROL .er echter niets voor om to poseeren. Hij zette het op een loopen, achtervolgd door den fotograaf, die hem bij den Princesse- Schouwburg inhaalde. Hier richtte hij zijin gevaarlijk wapen opnieuw, maar juist nog wist de ander weg te duiken en ver school zich achter een boom. Toen de fo tograaf naderde, draaide hij in allerlei bochten om den boom om vervolgens ach ter een auto te diuiken, met het hoofd naar beneden. De fotoman had zich eveneens verdekt opgesteld en sloop onzichtbaar van tegenovergestelde richting op zijn ob ject aan. Juist toen deze meende veilig te kunnen ontsnappen, schoot de fotograaf uit zijn hinderlaag en was de man ge knipt. Een daverend' gelach steeg op uit de talrijke schare, die dit grappig tooneel- tje had gevolgd, dat in een overwinning van den hardnekkigen fotograaf was ge ëindigd. (Tel.) Vrijdagmiddag nam het Openbaar Mi nisterie requisitoir tegen den verdachte mr. L. P. D., advocaat en procureur te 'fi-Gravenhage. Deze zaak is eigenlijk maar een staartje van die der Veendam mer Hypotheekbank. Van begin af was dit een minderwaardig zaakje, zegt de officier; toen het misliep is door mlddo van een contract het geld van de Veen dammer overgeheveld ln de zaak van de heeren Woltman en Llebermann. Daar roor werd deze Dlsoontobank opgerloht Het ls één groote zwendelaffalre geweest, Do situatie was tenslotte zoo, dat een vor dering van de Veendammer Hypotheek bank op de Dlsoontobank bleef van mlllloen gulden. Toch zat de heer Llober intuin nog altijd met een schuld van mlllloen op de Dlscontobank, tot hij den verd. mr. D. bereid vond' de bank over te nemen. Hot treurige is. dat zoovele ad vocalen met een goeden noem bereid waren tegen grof geld hierbij bun bij stand te verleenen. De Justitie vond ten slotte termen ln te grijpen, met gevolg dat nog veel gelden kondon worden aolv terhuald. Woltman en Llebermann dedon afstand van een deel der onrechtmatig verkregen geldon. Hot is te wensohen, dat strafrechterlijk Ingrijpen succes zal mo gen hebben, daar straks weer andere schavuiten gereed staan op dezelfde wijze voort to gaan. D<< verdachte had aanvan kelijk nlot» met de- zaak te maken; door eigen schuld heeft hij zloli nl den last op don hals gehaald. Hij woonde de sc-liurkerljen to Brussel bU en koos niet den verstandlgsteu wog door zich terug to trekken. Komende tot de vraag of verd. schuldig Ja, uiun iiet O. M. aan, uat deze reeds lang mot Llebermann ondier één deken lag, Hetgeen ln hot eerste deel der dagvaar ding Is ten laste gelegd, ls bewezen, nicciit do officier, minder sterk ls het be wijs voor het tweede deel, wat betreft be drlegelMke verkorting van de rechten der soh/uldelschem Rekening houdend me positie en stand vtui don verdaohte, oon cludéert het O. M. tot gevangenisstraf voor den tijd van één Jaar. Verdachte'» advocaat doet de opzien barende mededeeling, dat Llebermann aangeboden had' to vcrnchiJnen, wanneer het hevel vnn aanhouding werd Ingetrok ken. Do minister van Justitie heeft dnt, na overleg met het O. M. niet gewild. Ok hoeft L een bedrag van 180,000 wLl Ion storten als waarborg, dat hij zloh aan een eventueels veroordeeling nlot zou onttrekken. Ook dat heeft men niet ge wild. Thans worden door den raadsman van L. bij de Amsterdamsche rechtbank pogingen aangewend om opheffing van het bevel tot aanhouding te verkrijgen. Nu heeft men echter alleen de opinie van de ééne zijde gehoord en niet die van de andere. Llebermann, die door curato ren volledige gedéchargeerd ls, heeft zich hereld! verklaard, de fransactie met ver dachte weer ongedaan te maken en weer in diens plaats te treden. Hij is van mee ning, dat men niets meer van de Disconto- bank te vorderen heeft. Na beraadslaging in raadkamer, besloot de rechtbank verdachte's onmiddellijke invrijheidstelling te gelasten. Uitspraak 7 Juni. Een vermakelijk incident speelde zich af na de pauze: Het gebeurde op het Korte Voorhout, voor het Paleis van Justitie. Een foto graaf, die de hoofdpersoon uit deze zaak op de gevoelige plaat wilde vereeuwigen, trachtte ook een compagnon van mr. D. te „neme®". Het slachtoffer ln spé voelde AUTO EN SNELTREIN IN BOTSING. Donderdagmiddag heeft op den onbe- waakten overweg gelegen op den Frie- schen Straatweg nabij Den Horn (Gronin gen) een ernstige aanrijding plaats ge had, waarbij een chauffeur zwaar ge wond werd. De sneltrein welke om 4.87 uur uit Groningen in de richting Leeuwarden vertrekt, kwam in volle vaart ln botsing met den auto van de Margarlnefabriek uit Haarlem, bestuurd door den heer J. van der Schaaf. De auto, die den overweg bijna was gepas seerd, werd gegrepen en bijna 100 meter meegesleurd. De wagen werd totaal ver nield. De chauffeur werd zwaar gewond. Het uitzicht ter plaatse ls zeer goed. RUSTIGER TIJD? Eindelijk schijnen de ijsheiligen te zijn afgezwaaid. Eigenlijk heb ik nooit kunnen begrjjipen, dat men sprak van ijsheili&en. Het leek me beter, dat er werd gesproken vian- ijs-duivels. Maar misschien is het er* mee als met sommligeni, die doorgaan voor hellig-fooont- tjes, jdoch die, b® nadere kennismaking, bl'ijklen ware duivels te zijn eni omgekeerd ri}, die den naam hebben van duivel, blij ken iets van een heilige in zich te dragen. Zoodat toch misschien de naam ijehei- ligen nog wel kan bliiken de juiste te rijm. •We zullen elkaar maar niet vertellen van hoe koud het de laatste dagen is geweest, want als je in het laatst van Mei nog be- tagelij'k biji de brandend'e kachel kunt zitten, dan hapert er toch Iets aan de normale temperatuur van de veellbêaongen Mei maand., Maar op het (moment, dat Ik dit schrijf, begint het er toch 'inderdaad op te lijken, dat het beter wil gaan worden, 'De windi heeft zlich gelegd,, de wolken zijn weggevaagd en een diepe blauwe lucht welft zich als een vertrouwen wekkende, beschermende muts over het hoekje grond, dat w£ met onze oogen kunnen aftneten. En zoo tegen Pinksteren heb je dan een gedachte, dat het hopelijk een paar zonnige feestdagen zal geven. En als de wensch de vader der gedachte al mocht zijn, dan hoop lk, dat die beide hun verwantschap niet mogen verloochenen en ze, zooals het in een goede familie-ver houding moet zljin, een zuiver harmonisch geheel mogen vormen. Aan voorspellingen zich te bulten te gaan ls nooit goed en vooral' de laatste tijden niet, want het ie, als met zooveel thans, zoo'n geweldige hutspot, dat je er geen wijs meer uit leunt worden. 'Daarom is het, meer dan anders nog, maar goed1 van het gunstige moment te proflteeren en niet te wachten of zich geen betere gelegenheid zai voordoen. Het schijnt of ieder dat eoo bekijkt, Want la er eeni glimp van een eenflgazlns besten dig weer, la de wind gaan liggen, zoodat de, ondanks alles, toch heerlijk frlsoh groene boomen hun prachtig looverdak als een ge weldige parasol houden boven het piete peuterig gedoe daar beneden hen, onbe wogen en ruatlg in bun bewuste kracht, dan komen de wandelaars on vooral de fiet sers los en1 bevolken de buitenwegen, den buitenkant en den seedijlk, dien we eigen lijk wel kunnen noemen onze zeeboulevnrd. Het gezicht over de zee toch, vanaf onzen boulevard' heeft Iets buitengewoon interes sants en vemioedaiyik wel hierdoor, omdat ons oog niet alleen geboeid' wordt door den aanblik van de zee, doch dat het oog boven dien een rustpunt vindt ln de zandplaat Onrust mot het daaranngrensende Texel. Het oog ziet de Hchitterlng van de licht effecten op de eltyd haast roerige zee; men niet de kleurschakeringen, die -de onder gaande aon rondi rioh toovert, doch het oog zoekt bovendien een rustpunt en het tuurt naar den horizon of slch daar niet «al ver toon an een rookpluim of een mast of een rolltje en men is bevredigd als men derge Hfk» dingen tegen den einder riet afge ti ekend. En behalve dat alle», hetgeen we ook hier kunnen bewonderen en waarvan we kunnen genieten, hebben we bovendien nog voor het te bevredigen oog het tflam lexel, dat door de wolflceffeoteu ook steeds een' ander aspect biedt. Dat alles moet men kunnen en voora willen zien. Prachtig vind lk ook altijd op de reede bil den doorkomenden vloed, <fe schuim' streep, die zich vanuit het zeegat voortplant tot ver op Texelstroom en die men zich kan zien splitsen de eenc helft naar Iexelstroomi en de andere naar den kan van den C)ever. Die schut mst reep sohljnt te ontstaan bul l?'iTu wa„r de noordelijke vloed' en de zuidelijk» elkaar ontmoeten' en door de botsing het achulnt verwekken en splits: t ch weer op Texelstroom door die ontbin ding van den eens saamgedrongen vloed- stroom. Maar interessant blijft dat en het aan schouwen waard. DE RAT. Zaterdag heeft de internationale con ferentie voor de ratten-bestrijdlng haar zittingen beëindigd. Men bestrijdt de rat ln hoofdzaak om twee groepen van overwegingen: de eoo- aomische en de hygiënische. Hij eet onze bezittingen op en deelt ons zijn ziekten mede. Aangezien daar geen enkel voor- ®tfat,h6€ft, van men- sclielijk standpunt uit dubbel en dwars den dood verdiend. Het is vooral sinds de groote volksver huizing van de Aziatische rat, de bruine, die de vroeger in Europa alleen voor komende kleinere zwarte rat bijna overal heeft verdrongen, dat deze beesten tot zulk een plaag geworden zijn. Als gevolg van een grooten en langdurigen hon- ge»nood ln Indië zlin de bruine ratten Ln het begin der achttiende eeuw in dichte gelederen den Wolga komen overzwem- Den.hebben ze zlch aanvankelijk in Zuid-Rusland en Oost-Pruisen, later over geheel Europa verspreid. Deze beesten zijn van een enorme vruchtbaarheid; men schat de progenltuur van één enkei rat- tenpaar ln één jaar op meer dan acht honderd! Wanneer er dus niet wat aan gedaan werd zouden ze ten slotte den menseden geen plaat» meer overlaten. Overbrengers van pest schade die ze aanrichten is onge looflijk groot; ze wordt alleen in Frank rijk per jaar op een mllllard goudfran- ken, vijfhonderd mlllloen guldens, ge raamd. Dat komt omdat de rat letterlijk alles eet. en zoowel de voorraden handels goederen als den, te velde stannden oogst aantast. Daarom vormt het geld dat men uitgeeft om de ratten te verdelgen zulk een goede belegging het is nooit meer dan een percentage van wat ze vernielen. ook al wordt per staart een behoorlijke premie uitgeloofd. Het ls wel gebleken in Denemarken, het land waar do bestrij ding het eerst en het meest systematisch schijnt te zijn aangepakt, en dat op deze conferentie den anderen landen steeds als voorbeeld is voorgehouden. Als ge volg van den strijd in dat land met cul tures van speciale bacillen en met zware vergiften tegen de ratten aangebonden is hun aantal reeds in het eerste jaar, 1921, tot op tien, vijf en «elf» .soms één procent van hun oorspronkelijk getal verminderd. Dat vertegenwoordigt een besparing van' vele malen do 60.000 kro nen, die de staat daar jaarlijks voor de bestrijding uitgeeft. Naast de materieele schade staat die welke de ratten aan de volksgezondheid toebrengen. Sinds d'e onderzoekingen van Yersln en Beaumont weet men dat de ratten, door middel van hun parasieten, de vlooien, de voornaamste overbrengers zijn van de pest Maar ze bezorgen den mensdh en zijn huisdieren nog heel wat andere kwalen: hondsdolheid, mond- en klauwzeer, allerlei huidziekten, een spe ciaal soort 'geelzucht, en zoo meer. Ook uit dien hoofde is de strijd tegen de rat ten dus een sociale noodzakelijkheid- In Frankrijk en in het bijzonder in Parijs valt er ln dit opzicht heel wat te doen. Het aantal ratten in de Fransche hoofdstad wordt op eenige millioenen ge- schat. Ze leven voor het grootste gedeelte ln de riolen, waar ze het rijk alleen heb ben, Maar ook ln de voorraden der vod denrapers, in de kleine gemeenten der Noordelijke banlleue. Maar ze zit ten ook ingegraven onder de roos ters die de boomen ln do straten omge ven, en komen 's nachts voor den dag om hun voedsel te zoeken en een ge- «ondheldswandellngetje te maken. Bh mij ln de buurt zie lk ze 's avond» herhaal delijk op straat, en eens ben lk er pen tegengekomen op de gemeenschappelijke trap van ona huis. ZIJ zijn waarschijnlijk de oorzaak dat men de pest hier nooit ge heel heeft kunnen wegkrljgen; er zijn nog altijd enkele gevallen per Jaar van de «lekte, die men hier officieel euphe- mlstlsoh als „malaria No. 9" aanduidt. Toen die ziekte lu 1921 een oogenbllk een zekeren omvang ging aannemen heeft men den strijd teften de ratten een beetje aangepakt; er werden toen pro- mies uitgeloofd voor de rattenvangers, die ln de rlolon een grooten buit wisten te bemachtigen. Heel veel hielp dat niet, hetgeen niet te verwonderen Is als men weet dat sommige jagers als ze drachtige vrouwtjes vingen die weer loslieten, uit vrees dat er anders te gauw een elrül zou komen aan deze lucratieve broodwin ning. Toen de «lekte weer verminder de heeft men nlle systematische bestrij ding weer vrywel opgegeven. Er sou echter heel wat te doen «yn, al was het maar alleen door do oonoterges te nood zaken de groote vuilnisbakken van de hulzen van deksel» te voorzien, waardoor de ratten des nacht» nlot langer een ge dekte tafel «ouden vinden. Het is vooral sinds- dén oorlog, toen In de loopgraven de ratten «lch ln onge looflijke hoeveelheden hebben voortge plant, dat hun aantal ln Frankrijk «oo verontrustend groot geworden ls. Ze vor men een ware plaag, waaraan noodlg wat gedaan moet worucn. De strijd wordt aangebonden. Een van d« middelen waarmee men het groote publiek hoopt te bereiken, en het. van het gevaar dat de ratten vormen te doordringen, Ja do film, ()p het oongrej I» er een vertoond, uit Denemarken af komstig, waarin allo misdaden van d» rat aansuhouweiyk worden voorgesteld. Men ziet het osoutohouc van lsoleerlngen doorknagen, en daardoor kortsluitingen en brand veroorzaken; men ziet ze nan- vallen doen op kippenhokken, de eieren weghalen, de kuikens dooden en zelfs den strijd aanbinden tegen kippen «elf. In dlohte rangen trekkén ze de schuren binnen om den oogst aan te tasten, en ook ziet men voor «yn oogen hoe te hun vieze en gevaariyke «lekten aan de var kens en het vee overdoen. De veldratten ziet men te velde staande gewassen ver nielen, de stadsratten kleine kinderen ln hun wiegjes bedreigen. Dit is waariyk een uitstekende propaganda, en het ln zoo wyd mogeiyken kring vertoonen van de^e voorstellingen -een goed werk. Met nationdle maatregelen komt men er echter niet, want natuurUjk trekken de ratten zich niets van grenzen aan. De strijd' moet internationaal gevoerd wor den. Men wil de regeeringen officieel voor de zaak interesseeren. Men mag verwachten dat dit contact van internationale geleerden, onder wie ook de voorzitter was van de gezond- ïeids-commissie van den Volkenbond, tengevolge zal hebben dat in alle landen de strijd tegen de ratten opnieuw krach tig zal worden aangepakt De mensch heeft op het oogenbllk geen erger, vernuftiger en gevaariyker vyanden! (Hbl.) NIEUWE UITGAAF. Wy ontvingen het Mei-nummer (22e aargang no. 1) van „Boekenschouw", ge- llustreerd letterkundig Maandblad. Dit 1a voor de katholieken vrywel het'toonaan- i tevenede tydachrlft, waar zy alles om rent voor hen geschikte literatuur kun nen vinden. Hoofdredacteur ls pater A. B. I i. Gielen 8. J. en de op het titelblad ver melde medewerkers hebben op het gebied van katholieke literatuur een goeden naam. Dit nummer bevat o.a. artikelen over Timmermans' „De Pastoor uit den ïloeyenden Wyngaerdt", den katholie ken Engelschen schrijver Arnold Bennett, overzichten betreffende Engelsche, Duit- sohe en Fransche boeken en vele korte boekbeschouwingen, referaten, enz., die den katholieken lezer wegwya maken. Het tydschrift is uiterst goedkoop 6.46 per jaar verhoogd met port); uitgeefster 1» de Uitgeverij Joreholte" te Voorhout Roblruon. Moeder, geef uw kinderen op geregelde tijden hun maaltijd en geef ze niets tus- schendoor. ook zoetigheid tusschen de maaltijden niet dan bij hooge uitzondering. Gij zult dan zelden over slecht eten van uw kinderen te klagen hebben. Zorg dat het schoolkind na een stevig ontbijt naar school gaat en let zelf op. dat het daaraan den noodigen tijd besteedt. Naast brood, boter, slappe thee met gekookte melk, is een bord warme pap des morgens voor uw kinderen een zeer geschikte spijs. Gezondheidsraad.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1928 | | pagina 10