T
lepjas-Demisaison
F1Ï1» IS, M.2S.3D.3&,'SI gü
HERMAN NYPELS'
TWEEDE EN LAATSTE BLAD.
PLAATSELIJK NIEUWS
GEMENGD NIEUWS
VAN DINSDAG 14 AUGUSTUS 1928
Onze plaatsgenoot, do heer W. M. de
praaljer, leeraar aan de Ambachtschool,
is geslaagd voor do akte NX. (Instru
mentmaken en praotyk electro-techniek).
VLIEGKAMP DE KOOY.
De werkzaamheden geëindigd.
De werkzaamheden op het luchtvaart
terrein De Kooy (nabij Den Helder) zijn,
blijkens een „Bericht aan Luchtvarenden"
geëindigd, in verband waarmede dit ter
rein weder geheel kan worden gebruikt.
CHRISTEN-GEMEENTE,
Breewateretraat 16.
DE WETHOUDERS VERKIEZING.
OVER JEUGDBEWEGING EN
JEUGDIDEALEN.
CIRCUS STRASSBURGER.
Moeten wy nog herinneren aan de voor
stellingen van het circus Strassburger,
die hedenavond geopend worden? Wi,
schryven dit Maandag en wat is er sedert
dien al niet gebeurd! We hebben heden
morgen de binnenkomst van den extra
trein met de levende have bygewoond, we
hebben de olifanten bezig gezien de zwa
re wagens van het stationsemplacement
te halen. By duizenden en duizenden heb
ben we op dezen overschoonen vacantie-
morgen langs den Polderweg geschaard
gestaan en de drukte en bedryvigheid ge
zien van het uitladen der wagons. We
hebben daarenboven vele dagen lang de
geweldig-groote aanplakborden gezien die
op verschillende punten der stad zyn neer
gezet; we zyn iedere vyf minuten aange-
loopen tegen een of andere reclame, op
een winkelruit, een schutting, een muur,
een aanplakzuil.... De afdeeling reclame
van deze "groote onderneming heeft haar
werk grondig en degebjk gedaan.
Wat zullen wy dan nog verder de zaak
aanbevelen? De jongens spreken nu ner
gens anders van als van het paardenspel,
de ouderen vragen elkaar in het voorby
gaan „ga je ook naar het circus?" en het
onveranderiyke antwoord is „natuuriyk
wat dacht je?" Stel u voor, lezer, stel u in
vredesnaam voo», dat één enkele Nieuwe-
dieper thuis zou biyven by zoo'n gelegen
heid. Ook al weet-ie, dat het allemaal maar
humbug en drukte van niks is, tooh wil-ie
en moet-ie het zien. Zoo zyn we. En daar
enboven hebben ter Hall ook nog, en die
kun je evenmin overslaan, zoodat er van
de week in de spaarpenningen een flinke
bres zal worden geschoten. Reken maar.
Wat doet het er toe? het geld is er om
te rollen.
Het zal vandaag heel den dag een enor
me drukte geven langs den Polderweg, en
er zullen meer olifanten voorbytrekken
dan weggeloopen poesjes. Dat is vast. En
wy weten niet wat meer te bewonderen: de
organisatie en de arbeid, die het mogelyk
maakt des avonds te Amsterdam een voor
stelling te geven, des nachts af te breken
en in te laden, des morgens in Den Hel
der op te bouwen en des avonds aldaar
weder te openen, dan wel de aanpas
sing van het publiek, dat alles in den
steek laat om deze voorstellingen te
kunnen bywonen.
Neen, het circus Strassburger heeft
geen aanbeveling noodig: het beveelt zich-
zelve aan.
Wy kunnen aan het bovenstaande nog
toevoegen, dat men rekent, dat de opbouw
van het circus des middags te 2 uur gereed
is. Te 4 uur zal de controle van gemeente
wege geschieden, om 7 uur precies begint
de openstelling voor 't publiek en prompt
8 uur de voorstelling.
Woensdagmiddag 2 uur heeft eveneens
een voorstelling plaats, die geheel hetzelf
de is als de avondvoorstellingen, doch
voor halven prys gegeven wordt, voor de
kinderen. De overige avondvoorstellingen
zyn eveneens geheel aan die van Dinsdag
geiyk, ook de laatste voorstelling van
Vrydag wordt met onverkort programma
gegeven.
Het dierenpark is geopend: Woensdag
van 101 uur en 's nam. 4V»8 uur,
donderdag- en Vrydag van 10d uür on
afgebroken.
Na afloop van de voorstelling van Vry
dag wordt weder afgebroken en Zaterdag
avond heeft ln Beverwyk weder de ope
ningsvoorstelling plaats.
Na een verfrissohend onweersbuitje
waa de zomerzon weer hoog aan den hemel
gerezen en reedis vóór het aangekondigde
uur van aankomst stoofde zy de vele
ongens en meisjes, die zioh rondom de
afrastering van hei stations emplacement
ïaddën verzameld. Helaas! hun geduld
werd zwaar op de proef gesteld, want de
extra-trein, die te 9.21 hier moest aan
komen, was op dat uur eerst uit Alkmaar
vertrokken, zoodat het ongeveer elf uur
werd vóór hy' hier arriveerde.
OPENLUCHT-VOORSTELLING TE
BERGEN.
Wy herinneren aan de door de Ver. t
Bevordering van het Vreemdelingenver
keer te Bergen te geven openluchtvoor
stelling van het openluchtspel „Didoler".
Dit vangt hedenavond half tien aan* en
wordt vertoond door de drie plaatseiyke
tooneelvereenigingen en T.O.P. te Alk
maar met medewerking van den acteur
Kommer Kleyn in de hoofdrol. Het or
kest staat onder leiding van den heer Jac,
Jansen te Bergen.
REVUE HENRI TER HALL.
Voor de laatste maal zal het gezelschap
ter Hall hier zyn jaariyksche revue-voor
stellingen komen geven. Als datum is
daarvoor vastgesteld Maandag, Dinsdag
en Woensdag der volgende week. Zooals
men weet, wordt het gezelschap ontbonden
aan het einde van deze tournée; de voor
stellingen in den Helder worden dus
tevens afscheidsvoorstellingen.
Ongetwyfeld zullen zy een leegte ach
terlaten, ter Hall's revues hoorden by de
Heldersche vermakelykheden en voor
loopig zullen ze nog niet kunnen worden
vervangen. Want al die andere revues
die we hier hadden: Bouwmeester en de
latere; „ach, meneer, het is toch ter Hall
niet". Dat was menigmaal de klacht, die
wy te hooren kregen. Ter Hall was bi;
uitstek geschikt voor de provincie; hi,
kende zyn pappenheimers en wist wa
men in de provincieplaatsen noodig had
"Wat er na de ontbinding van het gezel
schap terechtkomt? wy weten het nog
niet. „De Komeet", het vakblad van de
artisten, dat min of meer als officieel or
gaan kan worden beschouwd, heeft Buziau
hieromtrent geïnterviewd, doch deze kon
zyn ondervrager niet antwoorden. Er is
een oogenblik sprake van geweest, dat
Köhler Jr. tezamen met Buziau de zaak
zouden voortzetten, maar daar komt niets
van. Mogeiyk, dat Buziau thans meer weet
omtrent zyn verdere plannen (dit inter
view is al weer eenige weken oud).
Intusschen rust op ons de plicht den
lezer iets omtrent de laatste revue, die
we te zien krygen, te vertellen. Deze 80ste
revue staat natuuriyk „In het teeken der
Olympiade" en zy brengt een overzich
van de negenentwintig vorige revues
door ter Hall ten tooneel gebracht. Wa
is in die dertig jaren op dit gebied nie'i
veranderd en verfraaid! Wat was de on
overtroffen „Doofpot" van Reyding, die
zulk een overweldigend succes had (een
succes, dat trouwens voor het grootste
deel te danken was aan den zeer geesti-
gen tekst, waarvoor Reyding bekend
stond) vergeleken by het schitterende
kykspel van thans, dat zich voor onze
oogen ontwikkelt. Terecht kan ter Hall
dan ook, terugblikkend op zyn .levens
werk, daarvan getuigen, dat het geslaagd
is. De revue is erin gekomen, ter Hall was
de eerste, die ze aldus bracht en heeft zich
temidden van soms geduchte concurren
tie, weten te handhaven. Bovendien heeft
hy een eigen cachet weten te behouden,
hetgeen steeds moeihjker werd.
In ons volgend nummer zullen wy een
en ander uit den inhoud vertellen.
LOTELINGEN-GEJOEL.
EEN AANRIJDING.
NIET GEWENSCHTE ZORG.
Ingezonden Mededeellng.
Voor belde doeleinden geschikt.
Gegarandeerd waterdicht.
De nieuwste soorten»
Zeer gemakkelijke pasvorm.
KLEEDINGMAGAZIJNEN,
DEN HELDER - SCHAGEN.
EXTRA-VOORSTELLING.
Binnenland.
BIJ HET ZWEMMEN VERDRONKEN.
By het zwemmen in do Waal te Nyme-
gen is verdronken, de 27-jarige kantoor
bediende P. M. G., wonende aldaar.
Donderdag heeft de zee by Schevenln-
gen wederom een slachtoffer geëischt
De 17-jarige R. v. d. S. uit de Gabriel
Vletsustraat te 's-Gravenhage, was gaan
baden en had zich daarby nogal ver in zee
gewaagd.
Hy wilde toen terugzwemmen, maar dit
gelukte hem niet meer. Door den sterken
stroom werd hy meegesleept Zijn lijk is
nog niet aangespoeld.
DIEFSTAL.
Uit een auto, staande ln de Leldsche
straat te Amsterdam en naderhand in de
Warmoesstraat is een valies ontvreemd,
'nh. een colbert costuum, waarin 400, een
damestasch, waarin 80, een paarlen speld
»w. van 8000, een gouden damesarm-
3andhorloge, 2 gouden ringen met juwee-
en, een paarlen dasspeld, t.w. van 500,
twee zilveren schuiers, 2 zilveren kam
men, 1 idem handspiegel, 1 paar heeren
schoenen, 1 paar damesschoenen, 1 mar
terbont, 1 hoed, 1 dames japon, 1 boorden-
dooa, 1 overhemd en eenlg ondergoed.
TWEE KINDEREN VERDRONKEN.
Zaterdagmorgen zyn er te Egmond aan
Zee twee kinderen van de Christeiyke
Vacantie-kolonies verdronken.
Omtrent het ongeluk verneemt de NÜ.C.
nader:
Zaterdagochtend waren eenige kinderen
uit het koloniehuis Het Zeehuls te Eg-
mond aan Zee aan het baden, toen plotse
ling de geleidster bemerkte dat twee kin-
In de j.1. gehouden bestuursvergadering
van de vrije Evangelisatie der Christen
gemeente Breewaterstraat is besloten om
het vergaderlokaal met spoed te vergrooten
en verschillende onderafdeelingen in het
leven te roepen.
Door het bestuur der Anti-Rev. Kies-
vereeniging is in de vergadering van giste
ren de volgende motie aangenomen:
Het Bestuur der Anti-Rev. Kiesvereeni
ging te Helder in vergadering bijeen op n
Aug. '28;
gelezen het rapport der met algemeene
stemmen ingestelde commissie door den
Raad der gemeente Den Helder;
overwegende dat een gezonde principieele
politiek slechts gedragen mag worden door
een ongerepte moraliteit;
betreurt de houding van den wethouder
Van Breda inzake de wethoudersverkiezing
en evenzoo die van den heer Van Dam als
representant der Réchtsche Raadsfractie,
waardoor de moraliteit met voeten getreden
en de Rechtsche politiek ernstig geschaad is;
besluit haar afkeuring daarover uit te
spreken, van deze afkeuring kennis te geven
aan de ledenvergadering om in deze een
beslissing te nemen, en den A.-R. Raads
leden te verzoeken, het daarheen te leiden,
dat de wethouder Van Breda zijn functie
neerlegt, en eveneens de heer Van Dam,
als fractie-voorzitter, en bij weigering
de samenwerking met deze heeren te ver
breken.
Voor het Bestuur voornoemd,
<(w. g.) E. H. BOS, Voorzitter.
:(w. g.) W. DE BOER, Secretaris.
Nietwaar, we worden allemaal een dagje
ouder. Het gaat zoo zoetjes aan, zoo onge
merkt. Op zekeren dag komt u een goed
vriend tegen, zoo een, dien men eens in de
tien <jaar ontmoet. „Ben je 't of ben je
't niet, Janssen?" zegt hij. Natuurlijk ben
je 't. ,,'t Is maar vanwege je eertijds zwarte
haren", zegt hij.
Je ontmoet de vrouw, die eertij d's het
meisje van je droomen was: slanke blon
dine, met kuiltjes in de wang en lachende
oogen. Nu een dikke matrone geworden
met onderkin in duplo; drie kinderen
rondom zich, het vierde of is het soms
het kleinkind? in den kinderwagen.
Of ook: u moet een nieuw pak hebben.
„De kleermaker heeft mijn maat van vroe
ger". Jawel, maar daar kan hij niets mee
beginnen. De buik, weet-u.
En zoo zou ik door kunnen gaan, uren
lang. Ja, we worden allemaal ouder, dat
feit hebben we te aanvaarden. Maar de
vraag, waarop het voor ons aankomt, is
dezever-ouderen we ook desondanks?
Houden we ons hart, ons geloof, ons ideaal,
ons enthousiasme jong? There s the rub,
zou Hamlet zeggen.
Ook onze aarde wordt ouder, met
ons. Maar zij wint het van ons natuurlijk;
zij heeft al ettelijke eeuwen op ons voor, en
zij zal ook wel ettelijke eeuwen na ons het
uithouden. De vraag of onze aarde, de pla
neet waarop wij leven, ook ver-oudert, is
dan ook eigenlijk geen vraag en als we de
zaak zoo in het algemeen bezien en voor
„de mensch" lezen de „menschheid zullen
de vragen houden wij, menschheid, ons
hart, ons geloof, ons ideaal, ons enthou
siasme jeugdig, volmondig met ja moeten
worden beantwoord.
Ondanks alles wat wij in de laatste
jaren meegemaakt hebben ondanks alles
wat schijnbaar in ons gcdood aan illusies
aan hoop, aan verwachting,.is het 1bestte in
den mensch levend gebleven. En hoe ook,
schijnbaar verdrukt: het dringt zich ten
slotte weer naar voren. Misschien in andere
1 weer na»» aar m wezen
vormen dan die wy Kenden, w_.r
dezelfde gebleven: de drang tot hooger,
beter, mooier leven.
En waar ander, dan in de jengdbewe-
gingen, die tej— ailen^t
Sdrnanghï4srbelichaamd? Wij ade
ren ach, zijn vaak strij densmoe moe van
zoré van 's levens strijd, van ondergegane
idealen. Wij hebben veelal met meer de
veerkracht opnieuw te beginnen: phdosc
fisch aanvaarden we het leven-zooals-het-is
met zijn teleurstellingen en zijn vervullin
gen (want die zijn er ook), zijn duistere
en lichte momenten.
Maar de jeugd, daarop hebben we onzt
hoop gebouwd: is niet de jeugd de hoop des
vaderlands? En voor zoover dan ook, on
danks uw grijze haren of de rimpels in uw
gezicht, uw hart nog jeugdig en frisch is
gebleven, zult gij met ons de frissche, op
kamende jeugdbewegingen steunen.
We hebben ze ook hier ter stede: de pad-
vindsters en padvinders, de A.J.C.-ers met
hun mooie dansen, en schier elke richting
heeft tegenwoordig haar jeugdgroep, die:
elk op eigen trant, van zich doet spreken,
Van hoe ontzaglijke beteekenis zoo'n jeugd
beweging is, zal een volgend geslacht be
seffen. Als het waar is, dat deze jeugdbe
weging ontstaan is uit de oortogsmisère van
de afgeloopen jaren, dan heeft de oorlog
in dit opzicht althans iets goeds uitge
werkt: de gewetens zijn wakker geschud,
we zijn ons schuldbewust geworden en we
hebben gezegd: alles moge ons overkomen
maar zoo iets vreeselijks als deze oorlog
niet weer!
We willen thans iets vertellen van een
nieuwe jeugdgroep, die eigenlijk al heei
oud is. Duitschland is van oudsher het lanc
van de jeugdige wandelaaxs; jongelui, die
een of andere betrekking gaan zoeken, trek
ken vaak wandelend van stad tot stad, van
dorp tot dorp. Deze typisch Duitsche ge
woonte is al oud, en tal van liederen bevat
de Duitsche taal, waarin de Wandervögel
dat is de kernachtige naam voor deze
tippelaars bezongen of het wandelen ver
heerlijkt wordt. Uit die behoefte om te voet
van stad tot stad te trekken, zijn geboren
de Jugendherberge, die men ook vóór den
oorlog over geheel Duitschland reeds ver
spreid vond, en waarin de jeugdige zwer
vers voor zeer goedkoopen prijs onderdak
vinden en voeding. Thans telt het Duitsche
rijk welhaast 3000 van zulke tehuizen, die
op een afstand van ongeveer 5 tot 10 K.M.
van elkaar liggen.
Zondag waren hier een aantal Duitsche
jongens en meisjes, „Wandelvogels" aan
wezig, die hun liefde voor het wandelen tot
over de grenzen van het Duitsche rijk
trachtten te propageeren en tevens de Hol-
landsche jongens en meisjes deden hooren,
wat zingen is. Maar deze jongelui hadden
nog een andere bedoeling; zij willen name
lijk trachten het instituut der jeugdherber
gen, (in het Nederlandsch zou men eigenlijk
niet van „herberg", maar van „tehuis"
moeten spreken) ook in ons 'land te doen
inburgeren. De heer J. H. van Twisk, die
hier vroeger onderwijzer was aan de school
met den bijbel, en die thans te Amsterdam
in dergelijke functie is, heeft ze op zoo'n
wandeltocht met zijn leerlingen meege
bracht uit Duitschland.
Van het doel, waarmede zij naar Holland
waren gekomen, vertelde de heer Van
Twisk Zondagavond in een bijeenkomst in
iet Geh.-Onth. Koffiehuis aan de Spoor-
gracht. Meer en meer is door de eeuwen
leen de internationale gedachte ontwaakt,
zoo zeide hij. Aanvankelijk onder dwang
der Bourgondiërs, werd in later eeuwen
onder den Prins van Oranje in de Unie van
Utrecht eene eenheid verkregen, geen
jolitieke evenwel. Groote staten, het Duit
sche Rijk, de Vereenigde Staten, vormden
zich en steeds ging de internationale ge
dachte verder. Kerkverbonden ontstonden,
jeugdverenigingen, links zoowel als rechts
georienteerd, het Internationaal Vakveree-
nigingsverbond trachtte de arbeiders te ver
eenigen, en tenslotte is,voorloopig althans,
alles geculmineerd in den Volkenbond.
Het komt er nu maar op aan het in den
Volkenbond gesymboliseerde streven uit te
mouwen tot daden. Alleen de jeugd, al
dus de heer Van Twisk, heeft tijd en lust
dit te ondernemen, en aan de jeugd is de
taak weggelegd het werk van den Volken
bond te voltooien. Door het instituut der
jeugdherbergen worden reismogelijkheden
geschapen, die vroeger niet bestonden, er
ontstaat inniger contact tusschen de jon
gelui van verschillende landen, en vanizelf
ook meerder waardeering en beter weder-
zijdsch begrijpen. Dus internationale ver
broedering.
Deze tehuizen bieden den jongelui goed
koop en eenvoudig logies en maaltijden.
Ook eenvoudige genoegens zijn er aan ver
bonden; drankgebruik, alsmede rooken, is
er verboden. Politiek wordt absoluut ge
weerd. De bedoeling is dan ook, dat elke
richting er gebruik van kan maken, en in
Duitschland zijn ze voor de helft ongeveer
onder christelijke, voor de andere helft
onder neutrale leiding. Het zijn geen hotels
in den zin van onze logementen; als regel
kunnen de jongelui er slechts één nacht
doorbrengen, en moeten zij den volgenden
dag verder trekken naar het volgende logies.
Maar als regel zal er dan ook steeds onder
dak te vinden zijn voor wandelende vogels.
Op het 0ogenblik zijn in ons land een
drietal van zulke tehuizen in exploitatie;
de A.J.C. zal binnenkort een vierde openen.
Men wil nu trachten deze Tehuizen in fede
ratief verband onder ééne organisatie te
brengen, en daartoe een comité oprichten.
Uit elke organisatie, van welke richting
ook, kan zich een jeugdgroep constitueeren,
die gebruik kan maken van deze tehuizen,
van de fiets gebruik wordt gemaakt, kun-
Wellicht zou in Nederland, waar zeer veel
nen worden volstaan met afstanden van 15
K.M. voor elk tehuis, hoewel -de bedoeling
is door dergelijke tehuizen tevens de wan
delsport, de oudste van affle sporten, te be
vorderen.
Nog zeer veel zouden wij hierover kun
nen vertellen, maar wij zijn reeds vrij uit
voerig geweest en zullen eindigen. Dat men
op deze manier uiterst goedkoop in zijn
vacantie veel zien en genieten kan, bewijzen
enkele cijfers. Gemiddeld betaalt men in de
Duitsche tehuizen voor logies 18 a 24 cent.
Heeft men geen eigen slaapzak bij zich, dan
komt daar nog bij 5 cent voor lakens. Het
middageten komt op 40 ct., ontbijt op 25
cent. Dat ondanks deze prijzen de tehuizen
zich bedruipen kunnen, bewijst het fraaie
bijna luxueus ingerichte tehuis te Wetter
aan de Roer, een der faaiste van Duitsch
land, dat ruimschoots zijn exploitatiekos
ten dekt. Nu moet wonden gezegd, dat
Duitschland in dit opzicht bevoorrecht is
doordat de Duitsche regeering vele oude
kasteelen, enz. heeft afgestaan voor Jeugd
herbergen. Zondagavond werd een aanta
plaatjes vertoond, die daarvan wel een
denkbeeld gaven. Ook boerderijen, villa's:
enz. zijn ervoor ingericht.
Er bestaat reeds een comité voor de op
richting, dat' te Enkhuizen is gevestigd, ter
wijl te Alkmaar de grondslag voor de stich
ting is gelegd.
Tenslotte dit. Men zal trachten hier te
Helder zoo'n Tehuis te stichten; jaarlijks
komen hier veel jongelui, die naar Texel
gaan, het bezoek aan Huisduinen wordt
drukker en ongetwijfeld zou een Jeugdher
berg hier wel reden van bestaan hebben,
Reeds heeft men het oog op een gebouw
laten vallen, maar wij kunnen hieromtrent
nog geen nadere mededeelingen doen. Wel
licht hooren wij er later wel meer van. Het
daghet in den Oosten, het lichtet overal.
Den geheelen avond gisteren werd het
gedeelte Spoorgracht, tusschen de Wagen
straat en de Nieuwstraat onveilig gemaakt
door lotelingen, die hun vrijloting vierden
door het afsteken van een groot aantal voet
zoekers, zevenklappers, rotjes e. a. vuur
werk, dat een helsch lawaai maakte en niet
ongevaarlijk was voor de voorbijgangers.
De politie stond er machteloos tegenover,
want niettegenstaande geregeld eenige
agenten aanwezig waren, klonken de knal
len onophoudelijk, dan hier, dan daar, tot
laat in- den avond.
Zaterdagavond hebben de brugwachter
Lokkers en zijn zoon, die op de Spoor
gracht voor hun woning van het schoone
weer zaten te genieten, minder aangename
kennis gemaakt met een auto, die aldaar
aan het manoeuvreeren was.
Lokkers zag op een gegeven moment de
auto recht op hen afstevenen en op zijn
lijfsbehoud bedacht, maakte hij een vluggen-
zijsprong om den wagen te ontkomen.
Edoch, het was te laat. De auto smakte hem
tegen de winkelruit van den winkel van den
heer Van Praag, waar hij eenigszins ver
suft bleef liggen. De stoel, waarop de brug
wachter had gezeten, volgde den meester.
De zitting werd er uitgeslingerd en zoo
kwam het zittinglooze overblijfsel juist om
den hals van den brugwachter terecht, die
daar, nu omlijst, tegen den winkel lag. Ge-
ukkig 'bleek de verwonding van Lokkers
niet ernstig te zijn. Hij had wat blauwe
plekken, schrammen en bulten opgeloopen,
doch was overigens, na van den schrik be
tomen te zijn, in goede conditie. Lokkers'
zoon, die ook aangereden was en op den
motorkap van den auto was terecht geko
men, had zijn voet bezeerd, zoodat hij gis
teren nog mank liep.
Het ongeluk schijnt gebeurd te zijn door
dat de chauffeur abusievelijk op de gas
pedaal trapte inplaats van op de rem.
Gisterenmiddag was L. Dekker, die de
aatste wéken met zijn vigelante Helder's
straten siert, een toertje aan het maken met
eenige passagiers. Voor een café op de Bas
singracht werd gestopt om in te nemen en
daar had de hierboven genoemde, niet ge
wenschte zorg, plaats. Niet gewenschte
zorg n.li. voor Dekker's paard. Een juf
rouw met een medelijdend hart, ach, welke
juffrouw heeft geen medelijdend hart,
zult u zeggen, vond, dat het beest er te vtr-
moeid uitzag en meende daarom goed te
doen, de pooten van het dier met water te
verkoelen, net als de kinderen die vermoeid
zijn gaan pootje baden. Dekker was van
deze teedere zorg echter niet gediend en
het slot van de zaak was, dat voerman en
Toen nam D. het verstandig besluit, legde
de zweep over zijn knol en ging er vandoor.
Maar zoo gemakkelijk kwam hij er niet af.
Een matroos, die in het café zat en de
situatie spoedig had overzien, koos de partij
van de juffrouw, alzoo rende hij uit liet
café te voorschijn en met een geweldigen
sprong, die hem op de Olympiade ongetwij
feld een wereldkampioenschap bezorgd zou
hebben, kwam hij in de vigilante terecht.
Met zijn vuist bedreigde hij den voerman,
die echter doorreed en of de matroos trek
kreeg in zijn hartversterkinkje, dat nog in
het café stond te wachten of wel een andere
reden had om den tocht niet langer mee te
maken, weten we niet, maar met een even
enormen sprong verdween hij weer uit den
wagen en stevende op de kroeg toe, waar
hij in vrede zijn neutje gebruikte.
Het publiek, diat natuurlijk in dichte
drommen getuige was van dit drama, was
voldaan en trok af naar huis.
Strassburger Circus mag nog zooveel
wonderbaarlijkheden ten toon mogen stel
len, wat hij nog niet heeft „daargesteld",
hebben vele bevoorrechten Maandagmiddag
mogen aanschouwen, die hun pantoffel-
paradetje maakten langs den buitenkant.
De forsche wind of welke oorzaak
dan ook had het klaargespeeld om een
korf of kist, vol met kippen en haantjes,
op den Texelschen steiger ondersteboven te
wippen, met het gevolg, dat de kakelende
en de zich panklaar-bereidende inhoud de
minder gewenschte vrijheid terugkreeg.
Ze hadden het daar schijnbaar naar hun
zin, want er viel nog wel wat te pikken en
te krabbelen.
Edoch hoe keurig sommige der haan
tjes zich ook prepareerden om een tournooi
te organiseeren dergelijke nafuifelijke
Olympiade-uitwassen konden niet worden
gedoogd en het sterkere deel der schepselen
trachtte het gevederde tweepootige deel op
te vangen.
In de zenuwachtige vlucht stortte toen
een kip zich te water en dreef weldra haast
midden 'in de haven.
Het onvrijwillige bad stond haar schijn
baar niet aan1 en daar ze niet behebt was
met Braunsche capaciteiten, trachtte ze zoo
vlug mogelijk vasten grond onder den poot
te krijgen.
En wat nog nimmer was aanschouwd:
een zwemmende kip in de Buitenhaven, dat
werd nu den bevoorrechten getoond.
Voor velen was dat iets nieuws onder
de zon en naast de buitelingen der bruin-
visschen of het zich wagen van een zeehond
in de havenmonding, was deze kip-zwem-
demonstratie een voorstelling, die zelfs
Strassburger niet zal kunnen „daarstellen".
verzorgster elkaar begonnen uit te maken. I deren door de see werden meegesleurd.
