De Bloembladen van Lao-Tez
KANNEWASSER
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS,
TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BS ALTIJD QOEDKOOPER
Eerste Blad.
WEEKOVERZICHT.
OOK VOOR DAMES-CONFECTIE
BUITENLAND.
Handwondjes
Nr. 6641
■wit
ZATERDAG 1 SEPTEMBER 1928
66ste JAARGANG
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur-Uitgever: O. DE BOER Jr., DEN HELDER
Bureau: Koningstraat 29 Telefoon: 60 en 412
Zomertijd.
Maan Zon^Hoogwater
op: ond.op: oud: v.mJn.m.:
8.48 n. 7.27 6.11 7.60 11.0811.27
2.54 11.04
11.48
12.84
Sept.
Z 2
D
W
D
V
Z
6
7
4.01
6.08
6.46
8.12 7.46 11.40 12.05
6.14 7.48 12.26 12.46
1.88
0.10 7.41
0.18 7.88
0.19 7.86
2.56 6.81 7.84
1.06
1.62
2.46
8.66
Zaterdag 1 Sept8.22 uur.
Zondag 2 8.20
Maandag 8 8.16
Binnenland.
Koninklijk bezoek aan Drente.
De Koninklijke familie heeft deze week
een tweedaagsch bezoek gebracht aan de
armste onzer provinciën, Drente, on heeft
daar het werk in oogenschouw genomen,
dat gedaan wordt tot opbouw van deze
px'ovincie en tot verbetering van del
levensoms andigheden van dr bevolking.
Het was al enkele jaren geleden dat
Drente door een vorstelijk bezoek werd
verblijd en al weet de bevolking dat het
vorgtuijk huis meeleeft en bela/igs.elt in
het werk van den opbouw, het heeft haar
tooh buitengewoon goedgedaan, dat de
koninklijke familie, door een persoonlijk
bezouk, den band heeft versterkt.
Wel Teer enthousiast is do koningin
ontvangen en door het aanbrengen van
versleringen, het uitsteken van de vader-
landsche driekleur en hartelijke toejui
chingen heeft de bevolking uiting ge-:
geven van haar aanhankelijkheid. De
vorstelijke familie heeft groote belang
stelling aan den dag gelegd voor den
arbeid ln de provincie en in het bizonder
prinses Juilana Interesseerde zich zeer
voor het veenbedrijf, waarbij de ko
ninklijke familie alle onderdeden van het
Ingewikkelde proces van het turfmaken
kreeg te zien.
Belde dagen werden begunstigd door
buitengewoon fraai weer, zooaat alle
voorgenomen excursies gemaakt konden
worden. Zeker zal dit bezoek, dat èn de
bevolking èn de koninklijke familie goed,
heeft gedaan, zijn nut afwerpen ln de
toekomst.
FEUILLETON.
door
J. ALLAN DUNN.
HOOFDSTUK XX.
Het Elixir.
Ingezonden Mededeellng.
61)
Keeler bezocht Ma Vea vroeg, in de
hoop er eerder te zijn, dan Mc. Adie. Hij
had nog geen vaste plannen gemaakt, hoe
hii den gedeerde de hand over zijn hart
zou laten strijken, maar hij zou zooveel
nogellik zijn best doen. Indien op de een
of andere wijze het elixir geen gevolgen
had want hij v-cxoirdor8tcld© wol, dat net
een' zekeren toestand' zoiu bewerkstelli
gen, beschreven ln de fonnule, en Mc.
Vea schadevergoeding pertinent weiger
de besloot hij zelf afstand te doen van
't geld, dat hij ontving en daarmee de
vriendschap van het meisje blijmoedig te
koopen. Maar de omstandigheden moes
ten hem lelden en hij vertrouwde op zijn
verstand voor de noodige diplomatie.
Twee oppassers waren in het kantoor
bulten en hij deelde hun z«n afspraak
mede. Een der belden raadpleegde een
AU. ,«T." J-
hij. „Niemand anders mag toegelaten
woiden."
U zult nog wel tien minuten te wach
ten hebben," vervolgde hij. „Den gehee-
len nacht is hij bezig geweest. Jim en ik
hielden de wacht. Hij scheen doodsbang,
dat er iemand bij h?m zou komen. Zelfs
van morgen hebben we hem niet gezien.
Hij wilde zijn ontbijt niet binnen hebben.
Om tien uur ontsnapte iets stinkends met
een slag, maar hij vloekte ons stijf, toen
we tegen hem spraken."
De man wachtte tot het afgesproken
uur, vóór hij op de binnendeur klopte.
Een kloek Initiatief.
Behoeft op de beteekenls van het lucht
verkeer voor Europa en Amrika niet
meer te worden gewezen, ook voor het
Oosten Is de behoefte aan goede lucht-
verblndlngen duidelijk gebleken. Dage
lijks kan men lezen, hoe het luchtverkeer
ln Australië, ln de Straits e.d. toeneemt;
van Engolsohe zijde is reeds ontworpen
een lijn SingaporeBatavia eenerzijds en
Singapore—Belawan anderzijds. Een en
ander heeft in nog grootere mate het
besef bijgebracht, hoe gewenscht het is,
dat Nederland, dat zoo groote beteekenls
als koloniale mogendheid heeft, het lucht
verkeer ln Indlë zelf in handen houdt.
Wij moeten Inderdaad zorgen de eersten
te zijn om ons eigen koloniaal gebied te
bevliegen; uit Internationaal oogpunt is
het van groot belang, dat de vreemdelin
gen, die boven ons terrein komen vliegen,
van onze zijde reeds een dienst aanwezig
vinden. Bovendien zouden later voor een
Nederlandsche maatschappij de condities
veel ongunstiger zijn, omdat de buiten
landers Inmiddels reeds de vaste klanten
zouden hebben gekregen en over vaste
kantoren, vast personeel e.d. zouden be-
soh i k.k om
Waar dus van alle zijden de vreemde
lingen komen opdringen en deze dïelgen
„over ons en zonder ons" te gaan vlle-
gen, verdient het groote toejuiching, dat
een aantal maatschappijen, bij Indlë be
trokken, zloh uit eigen beweging in 1927
tot een oomblnatie hebben gevormd ten
einde dit nationaal belang in eigen han
den te houden. Deze oomblnatie s'elde
zich ten doel een kapitaal van niet min
der dan 6 mlHioen bijeen te brengen en
dit ter beschikking van de luchtvaart in
Indlë te stellen. Zij elscht over dit kapl-
taal geen rente, doch verlangt alleen1
als waarborg, dat het kapitaal op zichzelf
onaangetast zal blijven, dat de Regeering,
zelf zoo nauw bij deze zaak betrokken,
zooveel subsidie zal geven, dat het kapl-
taal intact zal blijven. Want dit laatste is
in de eerste zaak ln het belang van de
zaak zelf; men waagt er geen 5 mlllloen
aan slechts om een proef te nemen, doch
het moet een blijvend bedrijf zijn.
En zoo is dan eenige weken geleden
verleden de acte van oprichting van de
Nederlandsoh-Indische Luchtvaart-Maat
schappij. Als oprichters traden op een
aantal maatschappijen, bij Indlë betrok
ken, en zij tezamen hebben aanstonds het
bedrag van 5 mlllioen bijeengebracht en
en het dus niet bij woorden ou voorne
mens gelaten. Dat deze ondernemers zich
waarlijk niet op een eng standpunt
plaatsen, blijkt wel uit het feit, dat zelfs
transportondernemingen, -die bij het
luchtvaartverkeer zelf practisch geen
belang hebben, ln het kapitaal hebben
deelgenomen.
Moge dit initiatief, voor Indlë van zoo
groot belang en ook voor Nederland' zelf
van beteekenls, met suco-is bekroond
worden I.
De ontsnapping uit Schevenlngen.
Niet lang hoeft de vrijheid van drie der
ontsnapte gevangenen geduurd. Twee er
van had; men al eenige dagen na de uit
braak te pakken en werden weer opge
sloten. Het tragi-comische van hun tocht,
nadat zij de gevangenismuren achter
zich hadden, heeft men kiunnen lezen in
onze krant. De derde uitbreker had men
niet zoo gauw te pakken, doch Woensdag
is hij gesnapt bij Arnhem1, waar bij na
veel' wederwaardigheden was aangeland
en nu zoekt men nog naar nummer vier,
die zeker ook wel op den een of anderen
dag tegen de lamp zal loopen en weer
naar Soheveningen zal worden getrans
porteerd. Als hij daar even vroolijk onder
Is als de Woensdag gearresteerde
Kraayenhof, zal hij het uur van zijn ge
vangenneming niet erg betreuren.
Buitenland.
Een verdrag voor den vrede.
Sinds de teekening van den vrede zijn
de groote mogendheden geregeld bezig
dezen vrede steviger te fundeeren. Daar
voor hebben zij opgericht den Volken
bond, waar men bijéénkomt tot bespre
king en regeling van internationale pro
blemen en waar de kopstukken van het
internationale staatkundige leven elkaar
ontmoeten en door onderlinge bespreking
veel bijdragen tot een goede verstandhou
ding onder de volken.
Een belangrijke stap om den vrede te
verzekeren is geweest de onderteekening
van het verdrag van Kellogg, den Ame-
rlkaanschen minister van staat, dat be
doelt den oorlog uit te bannen. Vijftien
mogendheden zijn Maandag te Parijs bij
een gekomen en hebben dit pact ondertee
kend en zeker zullen straks de 45 andere
naties ook tot onderteekening van dit ver
drag overgaan. Reeds hebben enkele dat
gedaan en ook Nederland heeft te kennen
gegeven het verdrag gaarne te willen ratl-
ficeeren.
Een wel opmerkelijke toenadering tus-
schen Duitschland en Frankrijk is de en
thousiaste ontvangst geweest van den
Duitschen minister van buitenlandsche
zaken, Stresemann, die bij zijn komst te
Parijs door honderden geestdriftig werd
toegejuicht. Het stemt tot verheuging,
want zeker zou den minister eenige jaren
geleden nog niet zoo'n ontvangst zijn be
reid. De besprekingen tusschen Briand
en Stresemann zullen er trouwens ook wel
veel toebijgedragen hebben, om juist den
persoon van dezen minister zoo enthou
siast te ontvangen.
Al deze teekenen wijzen op een geest
van verbroedering tusschen de vijanden
van 1914—1918. Of eohter de oorlog nu
ook al practisch uitgebannen is? Wij zou
den niets liever wenschen dan dat, doch
de practijk zelf laat het wel anders zien.
Wie b.v. de besprekingen gevolgd heeft
ln de Volkenbondsoommlssle over
het toezicht op de wapenfabricatge,
zal tot zijn leedwezen moeten hebben ge
constateerd, dat in het bizonder de groote
mogendheden, Engeland. Frankrijk, Italië,
Japan, doodsbenauwd z|jn om een juiste
opgave te doen van hun wapenfabricage.
Men speelt in dit opzicht schuilevinkje
voor elkaar en wij vragen ons af, wanneer
men het nu werkelijk en in ernst meende
met den vrede, waarom dan niet een zoo
volledig mogelijke opgave van den wapen-
aanmaak, opdat men weet waar men aan
toe is, en do volkenbond bij een al te
vruchtbare fabricatie in zou kunnen grij
pen, en maatregelen tot beperking zou
kunnen treffen?
Onze gedelegeerde ter oonferentie, prof.
Rutgers, heeft heftig tegen dit voorbehoud
van de groote mogendheden geageerd en
gepleit voor de grootst mogelijke open
baarheid. Hij vroeg terecht of het maar
niet beter was in het geheel geen oon-
ventie te sluiten inplaats van een waarbij
het mogelijk was de geheimhouding in
zake de bewapening te sanctioneeern,
Zoo ziet men dat de theorie van de
groote mogendheden ook al weer schoo-
ner is dan de practijk, en we nog verre
zijn van den heilstaat, waarin de oorlog
uitgesloten is.
De verschrikkingen van een
toekomstigen oorlog
zijn niet te overzien en het is te hopen, dat
we er voor bewaard zullen blijven. Het
theoretisch bombardement van Londen,
voor een tweetal weken gehouden, heeft
doen zien, dat van een afdoende verdedi
ging der groote steden geen sprake is. In
den tijd van een paar uren zal een millioe-
nenstad als Londen letterlijk uitgemoord
en gebrand zijn. Een aanval van vliegtui
gen, die een regen van bommen op de stad
werpt, "zal alles vernielen en vernietigen.
Denken we daarbij aan de verschrikke
lijke chemische middelen, die bij een toe-
Een onduidelijk gebrom was 't antwoord,
„'t Is één uur, Mr. Mc. Vea, hier 1b Mr.
Keeler volgens afspraak.
Mo. Vea wierp de deur open. Hij was
gekleed in een brocaat gewaad van Oos-
tersch weefsel en Oostersche teekening.
Zijn .gelaat straalde van een opwinding,
die 't meest uit zijn oogen sprak, welke
onder de borstelige wenkbrauwen als dia
manten glinsterden.
„Kom binnen, jongen, kom binnen,"
riep hij, de deur achter zich sluitend.
De lucht was doordrongen van scherpe
geuren, de tafel overladen met retorten,
bekerw met 'n tuit, smeltkroezen, graad<-
meters, en rekken met proefbuizen ge
vuld met verschillende gekleurde vloei
stoffen die gekurkt waren met proppen
katoen. De vloer was bezaaid met schil
len van bolgewassen en snippers van ge
droogde bladeren. Boven een alcohollamp
stond iets te pruttelen in een aarden pan,
waaruit een welriekende damp opsteeg,
w Ike zonderling versterkend werkte. Mo.
Vea wees naar een grooten beker van
fijn kristal, die lichtelijk dampte.
,,'t Nam meier tijd' dan ik vermoedde,"
zeide hij. „Maar er waren enkele oplos
singen moeilijk te verkrijgen. Nu wacht
ik slechts tot 't elixir bekoeld is. Bekijk
't eens, jongen." Hij hief den beker tus
schen zijn lange vingers op en hield hem.
tegen het licht. „Volmaakt de kleur van
levend bloed, het wezen van het leven
zelf, geen bezinksel, geen schuim, 't Is
niet gefiltreerd, 't is volkomen geregeld
door d'e scheikundige samenstellingen."
„Mc. Adie kan hier pas later zijn," ging
hij door. „Hij heeft een oonsult, wij zul
len niet op hem wachten. Neem plaats,
totdat het bekoeld is. Ik heb reeds van de
eerste proef gedronken, want er bestaan
twee mengsels en het leven bruist nu in
mijn aderen. Kan jeeenigszins benade
ren, wat het zeggen wil, man, een levens
drank? Macht, geboren uit het verleden
en uit het tegenwoordige, de ware lymphe,
een goddelijke drank, een beker vol god
delijkheid!"
Er viel niet aan te twijfelen, dat Ma
Vea een verjongingskuur had ondergaan,
hoe voorbijgaand, hoe zuiver verstande
lijk ook 't zou blijken te zijn. Hij stond
fier rechtop, de rimpels waren van zijn
gezicht verdwenen, de Ingezonken wan
gen vol geworden, zijn houding was
mannelijk en vol vertrouwen.
Keeler staarde in het glas met zijn
kostbaren doorzichtigen inhoud, welke
als een robijn schitterde in de zon. Bene
den in het museum waren de lichten ont
stoken. Het kistje, de bloembladeren be
vattend, stond! op tafel tusschen notitie
boeken en vellen papier. De zonneblin
den waren vastgesloten met ijzeren bou
ten erachter, voor t oog verborgen. De
safe was geopend. De geleerde volgde
zijn blik.
„Ik zal den talisman in de safe zetten,
zeide hij. „Ik heb hem niet meer noodig.
Maar ik zal de bladen veilig opbergen
en mijn formules vernietigen. Ma Adie
gaf [mjj slechts aanduidingen, weet je. Ik
las de runen. Het geheim behoort mjj
toe mijl Bezat ik maar jouw jeugd!"
Plotseling keek hij Keeler aan en deze
lachte tegen hem terug. Hij las waanzin
in Mc. Vea's blik, waanzin en een plotse-
lingen argwaan.
„Tlr zou niet met u willen ruilen," zeide
hij. ,jk ben tevreden met een leven, even-
lang van duur als diat mijner vrienden."
,,'t Zou je geen goed doen, begrijp dat,"
zeide Mc. Vea. „Want er moeten twee
dranken ingenomen worden en de eerste
Is tot den laatsten druppel toe geledigd.
Niet dat ik je wantrouw. Je hebt mijn
vertrouwen ondervonden en je bent bei-
laald geworden, je hebt.
Plo seling hield hij op. De beker had
opgehouden te dampen. Ma Vea naim hem
ln de hand.
„Ik drink voor het Leven," zeide hij en
slikte den inhoud door, het glas zoo
schuin houdend dat de laatste schitteren
de druppel, een bloedkraal gelijk, over
zijn lippen kon vloeien. Eén oogenblik
straalden zijn oogen en zijn gelaat was
één en ai glans. Een bovennatuurlijke
werking scheen in hem plaats te vinden.
Zijn gestalte werd recht als een toren.
„Ik hield
Een vreeselljke verandering greep mei
ongelooflijke snelheid bij hem plaats. Zijn
komstlgen oorlog een zoo groote en vree-
selijke rol zullen spelen, dan staat ons hart
stil bij de gedachte aan een eventueelen
strijd tusschen de volkeren.
Tenslotte moeten we nog vermelden dat
de Raad van den Volkenbond
Donderdag zjjn 51e zitting te Genève ge
opend heeft. Als belangrijkste punten ko
men op de agenda voor het Roemeensoh-
Hongaarsch geschil en de kwestie Polen-
Litauen. Dooh eerst als Briand, de vol
gende week, op de vergadering aanwezig
zal zijn, zullen de discussies van beteeke
nls worden. Twee voorname figuren Cham
berlain en Stresemann, kunnen deze zit
ting wegens ongesteldheid niet meemaken.
Onze minister van Buitenlandsche Zaken,
Jhr. Beelaerts van Blokland, ls present en
dit is tevens de laatste zitting, die onze
afgevaardigde als lid meemaakt.
VOLKENBOND.
De 51ste Raadszitting geopend.
Genève, 80 Augustus. Onder voorzitter
schap van den Finsohen minister van Bul-
tenlandsóhe zaken Procope is hedenmor
gen de Raad van den Volkenbond bijeen
gekomen.
In een geheime zitting werd de agenda
vastgesteld en werden verschillende ad
ministratieve zaken afgedaan.
Als eerBte punt werd het voor anderhalf
jaar door Frankrijk gedane verzoek om
maatregelen tegen valsohe munteds te be-
L'emen behandeld. Het rapport strekt om
Je directe maatregelen aan ieder land over
te laten, maar de uitlevering van valsohe
munters op internationalen grondslag te
regelen.
Over het tweede punt, de stichting van
liet Internationaal filminstituut te Rome,
ontspon zich zich een debat tusschen Scia-
loja en den directeur van het Internatio
naal arbeidsbureau. De raad sloot zich bij
Scolaloja's opvatting aan, dat ook bij een
vestiging te Rome de belangen van het
arbeidsbureau niet ln het gedrang zullen
komen.
De zaal van den Volkenbondsraad waa
Ingezonden Mededeellng.
trekken schrompelden ineen, samenge
trokken in den doodsstrijd. Nog rechtop
staande beefde zijn lichaam in verschrik
kelijke stuiptrekkingen. Zijn kaken zak
ten neer en zijn ton® hing naar buiten
als bij een hijgende bond. Zijn oogen
stonden wijd' geopend, ontzettend oan aan
te zien, het wit was plotseling met bloed:
beloopen. De ziel van den man scheen een
uitweg te willen zoeken door zijn goud
weefsels heen.
Vóór Keeler hem kon bereiken zonk hij
ineen, alsof zijn beenderen eensklaps ver
gaan waren. Slechts de huid van een
mensch sidderde een seconde aan Keeler'g
voeten.
Deze sprong naar de deur en wierp die
wijd open.
„Haai een dokter", sohreeuwd'e hij. De
mannen staarden hem een oogenblik aan.
Keeler herhaalde zijn bevel. „Hij heeft
zich vergiftigd Haal een dokter".
Ben der oppassers keek oogensohijnlyk
ontsteld door de deur, de ander snelde
naar de buitendeur.
„Binnen een minuut heb ik er hier
een", zeide hij'. „Er woont een in 't ge
bouw".
Keeler voelde wei dat deze daad over
bodig was. Mc. Vea was dood en zijn
levensgeesten konden niet meer opgeroe
pen worden, hij was zoo dood alsof het
mengsel' een tegenovergestelde werking
had en hem in de eeuwen had terugge
drongen toen Lao-Tze zijn eenvoudigen
cm zich vergaderde en zijn betooveringen
voltrok. Hij zocht in 't telefoonboek naar
Mc. Adie's nummer. De professor was mo
gelijk in staat de namen der kruiden te
noemen, misschien kende de dokter hun
eigenaardigheden en kon, mocht het nog
niet te laat zijn, een tegengif voorschrij
ven. Toen hij 't nummer opriep wist hij,
dat 't vergeefsche moeite zou wezen, maar
hij kreeg de aansluiting, toen de oppasser
terug kwam met een man, die vlug met
een kleine dokterstasch de binnenkamer
betrad.
Ma Adie beloofde oogenblikkelijk (te
rullen komen. „Ik verwachtte rooi ets der
gelijks", telefoneerde hij terug. „Mc. Vea
poogde zijn geheim zoo goed mogelijk te
verbergen, maar ik wist, dat hij de een of
andere proef aan 't nemen waa Ik ver
zocht hetm elk mengsel eerst te analysee
ren vóór hij 't probeerde, maar hij scheen
te denken, dat ik hem' trachtte uit te hoo-
ren. Arme duivel 1 In tien minuten ben ik
bij u".
Toen Keeler de telefoon ophing snelde
de dokter zonder zijn tasch naar buiten;
Keeler riep hem, maar hij gaf geen ant
woord.
,3üj ls wat van zijn kamer gaan halen",
zeide de oppasser.
Deze daad scheen zonderling ln zulke
omstandigheden. Keeler had maar een
glimp van den dokter opgevangen, maar
een vage verdenking kwam bij ham op.
„Loop hem achterna en breng hean
terug," 'zeide hij;. ,3reng hem teru& wat
hij' ook moge zeggen." Met een knik van
begrijpen holde de oppasser weg en Kee
ler liep de kamer in, waar het lichaam
van Mc. Vea nu in een stoel bij het raam
uitgestrekt 1'ag; zijn gelaat was spookach
tig als of een toovenaar de huid had be
werkt. Zijn jas, vest en hemdl waren los
gemaakt. De deur naar 't museum was
open. Het taschje van d'en dokter stond
op tafel, maar het juwuelenkistje met den
talisman was verdwenen. Keeler keerde
vlug naar 't kantoor terug, toen de op
passer hijgende terug kwam. „Ik kon hem
niet inhalen, meneer. Hij nam- de lift
naar de gang en liep de straat op. Hij
vertelde aan den portier, dat hij naar een
drogist ging."
„Hoe heet hij?"
,J)ri Lenz. Hij bewoonde de suite vlak
hier onder. De liftjongen zegt, dat hjj niet
veel praktijk heeft. Hij kwam hier pas
twee maanden geledlen, juist nadat hij"
hij duidde met zijn hoofd naar de kamer
„hierheen verhuisd was."
„Waar leek hjj op? Iets op een Chi
nees?"
Da man keek verbluft.
„Nu u 't zegt, ja en neen. Een soort
van ziekelijke, scheeve oogen. Maar ze
waren lichtbruin, niet zwart."
(Slot volgt.)
HELDERSCHE COURANT
ABONNEMENT PER 3 MAANDEN BIJ VOORUITBETALING:
Held' ~<»rh« Courant 11.50; Ir. p. p. binnenland 12.—, Ned. O. en W.
Indlë p. zee poet 12.10, ld. p. mail en overige landen 1 3.20. Zondagsblad
reep. 10.50, f 0.70,10.70,11.—. Modeblad reep. 10.95,11.25,11.25. 11.8'
Losse nummers der Courant 4 ct.fr. p. p. 6 ct.
Post-Giroreikening No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 ct. p. regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst)dubbe) tarief. Kleine advert. (gevraagd, te koop, te huur)v. 1 t/m 8
regels 40 ct., elke regel meer 10 ct. bij vooruitbetaling (adres: Bureau
v. d. blad en met br. onder no. 10 ct. p. adv. extra). Bewijsno. 4 ct.
Op- en ondergang van Zon en Maan
en tijd van hoogwater (Texel).
M
3
4
8
6.88
7.12
1.28
2.18
8.18
Lloht op
voor auto's en fietsen:
memorandum-zakboekje en keek daarna
do*n pijn bij den arbeid en leiden
vaak tot verzwering of bloed
vergiftiging. Reinig ze altijd dade
lijk an behandel ze verder met
Doos 30-60-90 ot. PUROL