WILT GELD VERDIENEN? Buitengewone Uitverkoop, Jb. HARJER ZOON. F-jJU.' Een YaoantlGzwerftocht Door Friesland, Onnüa)geD tn Dremte, Met het eindigen van de vacantle houdt net zwerven op. In het laatst van Augus tus hadden we nog een brokstukje vacan te te verwerken en, daartoe in de gelegen heid gesteld, trokken we met de boot naar Harlingen. Zwaar bepakt stonden de fiet sen op dek, want het lag in het voornemen door Friesland, Groningen en Drente te trekken. De jongens hadden de water prooftent meegenomen en zouden daarin bivakkeeren, terwijl vader zooveel moge lijk het hoofd op een bed zou ter ruste leggen. Het zeetochtje naar Harlingen was ge notvol. Wel dreigde de lucht en stond er een straffe wind, doch we hadden den wind achter en den stroom mee, zoodat er geen sprake kon zijn van zeeziekte. De schroef trok en duwde de boot met aardig vaartje voort en in een t"1'"1'™11171 van tijd hadden we Oudeschild met daarachter het heuveltje de Hoogeberg, dwars van ons. Veel beweging op het water was er niet. Een enkele garnalenvisscher lag te slin geren achter de kor en toen we verder kwamen ter hoogte van den Riepel, waren het de Wieringer palingvisschers, die de stoffeering aan het watervlak gaven. Hoe wel nog vroeg in den morgen, zwierven ze al ver van honk, ijverig doende om daar op de Wadden en in de sleuken een stuk brood te verdienen. De Friesche wal werd zichtbaar, Vlie land doemde op, Terschelling was in een vage streep zichtbaar en het tegenwoor dig veelgenoemde Kornwerderzand sta als een heuvel hoog boven den zeesplege De Terschellinger boot „Minister Kraus' koerste naar Harlingen en wij moesten nog de ronding door de geul maken vóór we dezelfde koers konden volgen. Langs den polderdam, die onder water stond en waartegen de golven woedend braken, konden we varen, omdat de talrijke ba kens de richting uitstippelen. Door den nauwen doorgang koersten we de haven van Harlingen binnen. Je krijgt nu niet den indruk dat Harlingen inder daad een zeehaven is, want heel breed en ruim ziet die haven er niet uit. Toch lagen er nog een paar zeebooten gemeerd, de „Heron" en do „Margot". Inderdaad zn 't niet gemakkelijk vallen voor die booten om in het ruime sop te komen, omda eerst een golfbreker moet gerond worden Doch het schijnt altijd te lukken, want van het tegendeel is niets bekend. Nauwelijks waren we aangekomen de fietsen werden op den wal gezet en weldra peddelden we Harlingen door, dat vele oude gebouwen met merkwaardige gevels nog bezit En toen we dit stadje achter den rug hadden, werden we, voort gedreven door den stevigen wind, krach 7, over oen prachtig verharden weg, ge stuurd in de richting van Franeker. Veel afwisseling biedt het landschap niet. Vlak bij Harlingen bevinden zich enkele steenfabrieken, die de daarvoor be- noodigde klei uit den omtrek betrekken, - Volgens een fietsenden „meelegger" lei den deze fabrieken een kwijnend bestaan door de concurrentie van zandsteen en beton. Het landschap heeft iets van het aspecl van Waterland. De huizen hebben een eenig3zins ander voorkomen, door de for sche sohoorsteenen met de platte afdek king en het miniatuurgeveltje, dat ge plant is op het hoogloopende schuine dak. Franeker was juist in foeBtdoson ter ge legenheid van den herdenkingsdag van den ontwerper van het planetarium- Eisinga. Ook wij hadden het plan dat planetarium te bezichtigen. En met vele Friezen, die een bedevaart maakten naar het huis, waar één hunner voorzaten in noeste vlijt en volharding en mot scherp zinnig vernuft dit bewonderenswaardig werk had tot stand gebracht. Het huis is in den oorspronkeljjken staat, z.a. do een voudige wolkrabber Eisinga dit bewoon de, gelaten. In het woonvertrek met den estrikkenvloor is aan den zolder en aan den wand het wonderwerk van het feil- looze bewegen der planeten aangebracht. Het raderwerk, waaraan Eisinga 8 jaar arbeidde, is vervaardigd van eikenhout, welk hout hij zelf prepareerde tegen molm en welke houten raderen nu nog geen spoor van molm vertoonen. Het koorndragershuisje, dat nu als brandspuithuisje dienst doet, is overigens in den oorspronkelijken staat gelaten en is één der vele oude huizen en gevels, die Franeker sieren. Maar we gunden ons geen tijd om dat allemaal op ons gemak te bekijken, want het doel voor dien dag lag verder. En met dezelfde windkracht ach ter ons sjeesden we langs den prachtig aangelegd en weg Leeuwardenwaarts. Veel afwisseling biedt ook hier het landschap niet. Hier en daar een typischen toren, overigens weide- en bouwland en enkele boomgroepen. Bij de halte van Zweins- Peins, terwijl we even waren afgestapt, passeerden ons twee jutters, die, al fiet sende een tocht rond de Zuiderzee gingen maken. En zoo zwierven 6 jutters over Friesland's bodem vol schadenfreude grin nikend om de „tegenleggers" die den hal ven storm op de fietsen haast niet konden verwerken. Met zeker welgevallen werd gekeken naar de beladen vruohtboomen en een onzer kon den wensch niet onder drukken om eens in zóo'n boomgaard te gaan grasduinen. In Leeuwarden scheidden onze wegen, zij gingen zuidwaarts; wij zetten onszelf en do karretjes op den trein en spoorden naar Groningen. Het landschap toont wat meer geboomte, vooral door de afschut ting der landerijen met laag struikgewas, zoodat de veestapel prachtig beschermd is tegen de felle winden. Dat leek nje al een heel practisch middel om beschutting te krijgen. En bovendien verlevendigt het het landschap zeer. Ook hier overal haast dezelfde huizenbouw. Bij Zwaagwestelnde verandert dat. Daar de lage huizekens met de rieten daken. Een beeld van de schraalheid van den grond. Uit hst oog- Eunt van schilderachtigheid zag hot or ier echter belangwekkender uit. Het duurde niet lang of we stonden met onze bepakking op het Groninger station en weldra peddelden we in de richting van het Winschoterdiep, waar veel beweging van tjalken was en aan welks boorden tal rijke scheepswerven zich bevinden, waar op druk werd gewerkt aan nieuwbouw en reparatie. Overal waren het dwarshellin- gen, hetgeen ook noodzakelijk is, daar de breedte van het vaarwater geen langs- helling toelaat Even vraag je Je af, hoe het mogelijk Is, dat daar de soheeepsbouw floreert en dat er hier, in particulier beheer, geen schijn van bouw te bespeuren valt Wat Is daar van de reden? Bij Hoogezand sloegen we rechts af en stevenden langs een flinken weg naar Veendam. Het landschap is ook onge veer als dat van Waterland. Landbouw en nog eens landbouw. Het koren was ge zicht en stond aan schoven of was reeds geheel van den akker verdwenen en op schelven gezet zoodat het hier en daar wel, kafferdorpen geleken. De oogst moet zeer overvloedig zón geweest. Naar ik hoorde, meer dan 100 pet beter dan het vorige jaar. Aardappelen zijn in geweldige hoeveelheden gewonnen. Toen het veenbedrijf daar stagneerde en de scheepvaart met kleinere vaartuigen niet rendabel meer was, heeft men het roer dadelijk omgegooid en zich dadelijk toegelegd op het fabriekswezen, zoodat ettelijke fabrieken daar in de omgeving hun sohoorsteenen verheffen. De plaats Veendam heeft het stempel van welvaart Groote moderne gebouwen, breed aangelegd, geven den indruk; dat er geld in het laadje komt De toenmalige burgemeester, Berensteyn, later Kamerlid, heeft het durven bestaan de breede lijnon voor de plaats uit te stippelen en vond hij eertijds stevige bestrijding, thans getuigt men, dat zijn kijk op de zaak juist is ge weest en is men hem voor zijn doorzetting dankbaar. Van Veendam trokken we langs het Oosterdlep naar Wildervank. Een lang gerekte strook, aan weerszijden van de vaart huizen. Beide wallen zón door tien tallen van bruggen verbonden zeer tot on gerief van de talrijke tjalkscheepjes, die door-het diep moeten varen. Hier zie je nog druk het scheepsjagers bedrijf uitgeoefend. Hoewel er ook veel motorschepen zijn, z]jn er nog meer motor- looze, zoodat daardoor het jaagbedrijf nog kan tieren. De Indruk is, dat er in deze streken ge weldig wordt gewerkt, industrie, land bouw, veenbedrijf en klein-scheepbedrijf. Overal verbrande en verweerde koppen, knokige handen en stoere, doch verwerkte lichamen. Langs Bareveld naderen we den Honds rug en in Drente. Van verre is de Honds rugheuvel al zichtbaar en het aspeot van het landschap wijzigt zich aanstonds. Een enkel schaap, zuiver Drentsch, met het Iet wat teere lichaam en de zijige wol, graast die met oen auto vol kinderen Juist uit het bosch naar Apsen reed. Het was mijn eerste kampeeraacht en ik voel nog den harden grond, waar ik op lag. De jongens sliepen als beren, doch ik was blij, dat he daglicht door do tent scheen. Het had hard geregend dion nacht. Wel waren we droog gebleven, doch do primus" werkte niet en een houtvuurtje was slechts met groote moeite en met veel spiritus aan te krijgen. Toch hadden we na niet te lan gen tijd een bakje heete thee. Dat deed den burger goed en na het prachtige, on gerepte bosch wat nader bekeken te heb ben, stapte ik op het stalen ros en ped delde via Beilen, Spier, Kril, Ruinen en Ruinerwold naar Meppel, terwijl de jon gens nog wat nakampeerden in Hoog halen, Haleveld en Rouveen. In Meppel zette ik de fiets op den trein en de jongens keerden van Zwolle per nachtboot naar Amsterdam om later fiet sende huis-toe te komen. Een zwerftocht, vol van variatie, begun stigd door veel zon en een beetje te veel wind, die iets eigenaardigs bekoorlijks had, en die een brok van het vaderland voor ons openvouwde. De slip van de vacantle was voor ons nog lang niet het onbelangrijkste ge deelte. M, LUCHTVAART. DE VIJF FOSTVLUOHTEN NAAR INDIE. Daar do vijf vliegtuigen, welke op 18, 20, 27 September, 4 en 11 October met post aan boord naar Indië zullen vertrek ken, met hun bemanningen 12 September voor de laatste maal in Nederland bijeen zullen zijn, hebben de Nederlandsch- Indisohe Luchtvaartmaatschappij en de Kon. Luchtvaartmaatschappij besloten, op dien dag, van des namiddags 2 uur af, het publiek In do gelegenheid te stel len, deze vliegtuigen op het vliegveld Schiphol in oogensohouw te nemen. De belde maatschappijen hebben bovendien eenige overheden uitgenoodlgd. Escadrilles van Soesterberg en van de Kooy met do commandanten der lucht- vaartafdeeling en van den marine-lucht vaartdienst aan boord zullen op Schiphol neerstrijken, en de Kotterdamscho Aero- Olub zal met eenigo Pandervliegtulgon vertegenwoordigd zijn. Het eerste vliegtuig, onder commando van Koppen, zal Donderdag 13 Septem ber om tl uur 'b morgens mot zijn lading post en met den heer Zimmermann, hoofd redacteurvan d'Orient, aan boord,Schiphol verlaten. Er wordt aan herinnerd, dat de eerste vier vliegtuigen behooren anndeNede landsch-Indische Luohtvaartmaatschapp en dus in Indië blijven, teneinde aldaar dienst te doen Ingezonden Medcdesllng. Bezoekt dan nog heden HARJ£R's waar thans een groote hoeveelheid courante en prima goederen met kortingen van 10 tot 25 °/o worden omgezet. Denkt aan Uw Winterkarpet. Denkt aan Uw Dekens. N.V. BehangeriJ en StoffeerderIJ vlogen dienzelfden dag naar Boesjir aan de Perzische Golf door. De woestijn tot Aleppo werd Maandag en Dinsdag in twee fazen overgevlogen en Woensdag vlogen wij van daar naar Sofia. Daarop zijn wij vatndaag (Donderdag) in één ruk van So fia naar Croydon (2140 K.M. gevlogen. Barnard is een bekend vlieger op lange afstanden en fungeert als bestuurder van het lichte vliegtuig van de hertogin van Bedford. Zijn vliegtuig is blauw en goud geschil derd en in Nederland door de Fokker fabriek gemaakt. De motor is een Brit- Bche Brlstol-Juplter van 000 P.K. en heeft luchtkoeling. Nieuwe Uitgaven. „Duikelaartje" (zesde druk). „Ingrid, de Dochter van Duike- laartje". Door G. van Nee— Uilkens, Van Holkema en Waren- dorf. DE MISLUKTE FRANSOHE OCEAAN VLUCHT. Uit Gasablanoa wordt gemeld, dat het vliegtuig van Assolant en Lefebro bij do laatste poging om te vertrekken is bo- soliadigd, zoodat de vlucht naar Amerika la opgegevon. Assolant zou gisteren «net een ander vliegtuig naar Parijs terug- koeren! oim zijn superieuren verslag uit t brengen. |^j. DE L. Z. 127 NAAR ENGELAND I I Ion de lijnen Batavia langs don weg. Langzaam stijgen we, tot BemarangSoerabaja en Batavia—Ban we in Gieten het hoogste punt bereiken. loeng, welke eind Oètóber worden ge Een typisch dorp, rond den wijden brink j jpend. gebouwd, met nog veel met stroo bedekteHet vijfde vliegtuig maakt deel uit van boerenhuizingen. De nieuwbouw is heel 3e vloot der K.L.M. en keert uit Indië anders, al zit er in den schoorstoenbouw ?veneens met post geladen naar Neder- nog vaak het type van het Noordon. De boschpartijen nemen hier toe en er zit golving in het terrein. Even buiten Gieten strekt zich hot heideveld wijd uit ea nu het in bloei stond, was het een machtig schouwspel, hoewel er ook eenige eentonigheid in ligt, wanneer geen boom partijen de afwisseling bi-engen. Bij het Eenterstation zagen we het eerste hunne- )ed, een verzameling geweidig groote keien, die kris en kras door elkaar lagen, In Rolde werd de tent in een ongerept boschje opgeslagen, dicht bij een zand verstuiving, waar omheen bramen in over vloed groeiden en de kamperfoelie zich slingorde om de boomtakken en de e ïeverbessen het eigenaardig cachet aan N geheel gaven. Naar ik ter plaatse vernam is deze vege tatie te danken aan het initiatief der boe ren, die eindelijk van de regeering het recht van eigendom kregen op het terrein om met eigen kracht de verstuiving te beteugelen. Niet aan de gemeente werd deze grond ter beschikking gesteld, doch aan de bewoners der gronden. Dit zijn de markgerechtigden, die gevolmachtigden verkiezen. Deze hebben het bestier dier gronden in handen en staan daar naar bo ieven van af; zelfs aan de gemeente wor den door hen terreinen afgestaan om het wegennet te kunnen uitbreiden. Een tame ijko macht- dus. Die hebben ze dan ook verdiend, want ze zijn er in geslaagd van een armoedig dorp te maken een wel varende plaats, alleen door het vastleggen er verstuivingen, die vroeger telkens hun oogst ten gronde richtten. Rolde bezit twee hunnebedden, die door het eigenaardige van de geweldige steen- groepen en de geschiedenis, die daaraan verbonden is, als je in de buurt bent, wel even het bezichtigen waard zijn, evenals de Balloërkuil, die eertijds diende als strafreohtplaats. Links en rechts zijn nog heidevelden, met daartusschen veel ontgonnen land. Overal sneed de ploeg weer door het af- gezichte land of stond de stoomdorsch- machine klepperend en stootend gereed om de groote hoeveelheden koornschoven te ontdoen van het stroo, zoodat de rijke oogst weldra gesplitst was in kostbaar koren en in tot pakken gevormd stroo. Slechts eenmaal onderweg heb ik op do ouderwetsche manier zien dorsohon met den vlegel, doch dat was op een keuter- boerdorijtje. Onze weg ging door Assen, wnar zoo juist, de Koningin was geweest en er nog iets hing van de feeststemming. Langs de Smilder-vaart een onafzien bare huizenriflangs die vaart eentonig en langdradig, zoodat we ten, slotte links afsloegen en peddeldon tot Hooghalen, waar we in het bosah, totaal ongerept, bivakkeerden ln een groote tent, land terug, Deze heen- en weer-vlucht staat onder rommando van Aler, chef van den vlieg 'eehniscbcn dienst der K.L.M. DE OPSPORINGEN IN HET POOLGEBIED. Men zal in hot ijs niet verder naar de Latham zoeken. Het NoorSeh tol. bureau meldt uit Oslo (Lat Donderdag op hot ministerie vau ver. dediging besprekingen zijn gehouden tut- «.•hen den minister van verdediging, ad miraal Berglund, den opperbevelhebber, prof. Hoel, deskundige voor pooloruder zoekingen, kapitein Hermannen, die heeft deelgenomen aan de expeditie van de Mi- chael Sara en kapitein Lerche, marine- attadhé. Men hield zich bezig met het voor stel van den Franschen admiraal Hesrr, aan boord van den kruiser Strassbourg, om te eindigen met het zoeken in het ijs- gebied' naar de Latham, het vliegtuig van Amundsen en Gilbaud. Men was het er over eens, d'at men met de opsporingen in het ijs kan ophouden; het onderzoek langs de Noorsche kust zal worden voortgezet. DE VLUCHT VAN DE PRINSES XENIA. Kapitein Barnard is In 51/, dag van Karachl naar Londen gevlogen Kapitein Barnard, die op den heenwef zoo'n pech met do Prinses Xenia gehot toeft, ls Donderdagavond met zijn vlleg- ,uig onverwachts to Londen teruggekeerd na de vlucht van Karachl in 51/, dag te hebben volbracht, waarmee hij alle re cords met stukken geslagen heeft De 'uiste tijd moet nog geverifieerd worden, maar bedraagt ongeveer 188 uur. Op don vliegtocht blijken zij oen af stond van 9000 K.M. afgelegd te hebben, waarover zij 4V, dag (niet 51/» dag zooals hierboven gemeld ls) gedaan hebben. Hun vliegtuig, de Princess Xenia, is een Fokker-Jupiter-eendokker. Verleden jaar hebben de AmeriJrann- vlicgers Broek en Schioe over den afstand van Croydon naar Karachl zeven dagen gedaan en Bert Hinokler, die in Februari J.L in zijn eentje den tocht deed, had er ook zeven dagen voor noodig gehad. Ons doel, zoide kapitein Barnard, toen hij uit het vliegtuig klom, ls de mogelijk heid van een snellen passagiers- en post en goederendienst tuw-tohon Engeland on Britsoh-Indlë te bewijzen. Wij hebben daarom ook een kist thao in het vliegtuig ons I meegebracht Wij verlieten Karachl *Zon" I beschermd en leg op den grond een mol Zbools bekend is, heeft het Engelsche ministerie van luchtvaart vergunning ge geven, dat de nieuwe Duitsche Zeppelin L. Z. 127 op zijn eersten proeftocht boyon Engiand zal komen. Daarbij zal het lucht schip zióh oa aar Cardlngton begeven, waar op het oogenblik het Toote Engel- sohe luchtschip R. 101 zijn voltooiing radert Wellicht zul Pen Engelsche en Duitsche luchtschippers dan Iets van elkaar kun nen loeren. BRUSSEL—LONDEN IN 78 MINUTEN. De Engelsche vlieger Êteholflold van den gewonen passaglersdienst, heeft Don derdag het traject Brussel-Croydon, een afstand van procies 822 K.M., in 78 mi nuten afgelegd, dus met een snelheid van 248 K.M. per uur. Hij heeft hiermee alle luchtreoords over dien afstand geslagen. HEEN EN TERUG NAAR KAAP DE GOEDE HOOP DOOR DE LUCHT. Een Fransch vliegtuig van 120 P.K. be stuurd door Mauler, is gisterenmiddag te Le Bourgot gedaald. De vlieger was te Pa rijs opgestegen met twee helpers, en heen en terug naar Kaap de Goede Hoop ge vlogen. Hij heeft dien afstand met een gemiddelde van 800 K.M. afgelegd. Alleen aan de Kaap is hij gedaald. DRIE ITALIAANSCHE VLIEGERS VERDRONKEN. Btf een noodlanding in de nabijheid van Rovigno stortte het Italia arische water vliegtuig S 69 naar beneden en viel ln het water. De drie vliegers verdronken. De lijken der slachtoffers konden tot nu toe niet worden geborgen. VERKEERSVLIEGTUIG VERONGELUKT. Donderdagmiddag is de D 180 van de luchtlijn ErfurtDlunchen, bij een nood- anding in de buurt van Rorchheim ver ongelukt De bestuurder en twee passa giers zijn gedood. WEER EEN VLIEGTUIG-ONGEVAL Rockford, in den staat Illinois, is een xxroomdle naam in de geschiedenis van iet vliegwezen. Van daar waren de vlie gers Hassell en Cramier vrtrokken met ïun vliegtuig Greater Rockford, om to trachten Zweden to bereiken. Men weet, dat die poging op de Westkust van Groenland een ontijdig eind vond. Thans wordt de naam Rockford ge noemd wegens een vliegtuigongeluk, dat daar Woensdag is voorgevallen. Een vliegtuig, waarmee gepoogd wordt het record van den-tocht-om-Amerika to ver eteren, viel ln de Rookford-rivler. De drie beroepsvliegers, die eor in waren, kwamen om. I)e drie passagiers zijn ge red; een1 die drie was echter zoo ernstig gewond, dat men voor zijn teven vreest vriendelijk aangaboden door een dame, dag bij het aanbreken van dan dag entondeken, mei een schoon leken bedekt. Eenlgen tijd geleden hebben wtj op deze plaats de verschijnng aangekondigd van „Ingrid, êe> Dochter van Duikelaartje". Wij drukten daarbij den wensch uit nog eens door den uitgever in de gelegenheid te mogen worden gesteld tot vergolijklng van beide, ln zekeren zin, één geheel vor- mende, werken, teneinde daarnaar de geestelijke wuarde van de blinde Ingrid to kunnen toetsen aan de persoon der moe der. De uitgever heeft dien wenk begre pen en zond ons kort daarna ook het veel besproken „Duikelaartje" toe. WU meenen goed te doen, beide werken alsnog te zamen te bespreken. Ofschoon dus in zekeren zin één geheel vormende - moeder cn dochter immers zijn beide geesteskinderen van dezelfde auteur is er tusschen beide scheppin- ?en een groot en zelfs principieel verscliiL Iet best kan dat naar onze meening aldus worden gekenschetst: „Duikelaartje" ls inspiratie, „Ingrid" is een interessant „geval"; „Duikelaartje" is een schepping, „Ingrid" eeu opzet, „Duikelaartje" is een levende, „Ingrid" een doode roman figuur. Het moet, dunkt ons, mevrouw van Nes ongeveer gegaan zijn als Pygmalion, den Griekschen beeldhouwer, die een zóó schoone vrouwenfiguur schiep, dat hij verliefd werd op eigen sohepping. Al schrijvende en werkende aan „Duikelaar tje" is de blinde Ingrid ontstaan, als vijfde en laatste kind van „Duikelaartje". En mevrouw van Nes, verliefd op dit blinde dochterkljn, heeft gemeend aan haar een afzonderlijk boek te moeten wijden, waarin lngrlo's geestelijke groei zou worden ver haald. Helaas I Ingrid ls wèl zielig, tragisch, sympathiek en meelijwekkend, al wat gij maar wilt, maar.... zij is niet, als haar moeder, een persoonlijkheid. Daartoe mist zij het spontane, origineele, artistieke van Theo. Trouwens,, wij maken ook tegen de geboorte van de hopeloos-blinde Ingrid, principieel bezwaar. Want wetenschappe lijk zal de schrijfster dit geval wel niet kunnen verdedigen. Blindheid ontstaat meestal na de geboorte en dan is het nog veelal eeu degeneratie-verschljnsel. Reeds dit stempelt Ingrid tot een literair „geval" zonder meer, waarvoor geen enkele nood zaak bestond. Want de schrijfster tracht zich nu wel ln het ziele- en gedaohten- leven van zoo'n bllnd-geborene ln te den ken, maar het zal ledereen duidelijk zijn, dat zij daarbij subjectief, dat ls, van het standpunt van den ziende uit, moet te werk gaan. Op zichzelf Is Ingrid een flinke, sympathieke, door haur zieligheid meelijwekkende figuur, maar ir. doorsnee is zij slechts een dood-gewoon meiajo. Haar drang naar een „gelijkwaardige", dus ook blinde, vriendin, kunnen wij aan vaarden, maar als deze later „herstelt" van haar blindheid, dit, om Ingrid niet te kwetsen, eenigen tijd weet te verzwijgen en voor haar ziende omgeving te verber- gan alsmede wat er verder op volgt, dan zijn wij, mevrouw van Nes moge ons de uitdrukking vergeven, toch bedeiikelijk dicht bij de melodramatiek van den oolpor- tageroman aangeland. Dit ls misschien niet erg vriendelijk, maar wij zijn het aan Duikelaartje verplicht te zeggen. Tenslotte nog een woord over deze zelf. Men kan naar onze meening Ingrid's moe der Theo onder de persoonlijkheden in onze hedendaagsche literatuur rekenen. Zij heeft karakter, originaliteit, humor, gevoel (wat wel eens in sentimentaliteit ontaardt), tact, kortom, zij is een uiterst merkwaardige figuur, van wie het alleen maar onbegrijpelijk is, dat zij het met zoo'n sukkel van oen man zoo lang en zoo goed uithoudt, dat zij hem na veoljarigen echt nog op stiekeme paadjes midden op z'n gezicht zoenen kan. Van het boek „Duikelaartje", dat het dorpolevta met zijn klein gedoe en zijn achterklap behan delt, valt vrijwel niets dan goeds to zeg gen. Er komen bovendien fijne en Innige trekjes ln voor, soms van een verwonder- derlükij diept». Lang erover uitwijden gaat niet, maar de lectuur van „Duikelaartje" is een geestelijk genot van den eersten rong. Ondanks wat we hierboven zeiden, vormt „Ingrid" het vervolg op den roman; we vinden er hot gezin der Huysmans-en te rug, Duikelaartje wat ouder, wat minder uitbundig en spontaan, Dirk, haar man, wat menschelljkor en minder harkerig, maar toch nog dorpwh-klelnzielig. En zoo kan nicn, ondanks deze - en meerdere! bedenkingen, toch gerust belde werken b!.° één geheel lezer omdat er de gecat van een fijnvoelende, hocgataande vrouw als de echrdiewr le, uit epreekt, Moeder, laat uw kleintje niet over den grond kruipen. Deze la vuil en stoffig en de kans dat het vallen en zich bezeten zal, is groot. Een looprek, kinderbox, ia voor hem een geschikte verblijfplaats. Zet deze neer op een zonnige plek tegen tocht

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1928 | | pagina 12