T
£"00321
TWEEDE EN LAATSTE BLAD.
PLAATSELIJK NIEUWS
VAN DINSDAG 23 OCTOBER 1928.
BEZOEK COMM. DER KONINGIN.
De oommissarls dier Koningin in Noord-
Holland, jbr. mr. dr. Roëli, vergezeld door
jhr. mx. Asoh v. Wjjck, bracht gistermiddag
een bezoek aan onze gemeente. De hoeren
bezochten enkele plaatsen in den omtrek en
maakten van de gelegenheid gebruik het
Heldersche Raadhuis te bezichtigen en
tevens een afscheidsvisite aan den burge
meester te brengen. In de Marineclub werd
door den burgemeester den heeren een diner
aangeboden. Zij zijn dienselfden avond1 we
der doorgereisd naar Alkmaar.
MAKLVEVLIEGTUIGEN NAAR INDIE.
De minister van defensie heeft thans
beslist, dat begin April 1929 een groep
van drie Dornler-Wallvliegbooten van de
Koninklijke Marine naar Ned.-Indi6 zal
vliegen, onder bevel van den luitenant ter
zee eerste klase W. H. Tetenburg.
OPGEPAST1
Gedurende deze week, te beginnen met
heden, zal door Hr. Ms. torpedojager met
zoodanige snelheid in het Marsdiep wor
den gestoomd, dat door de als gevolg
daarvoor ontstane golven gevaar voor een
verblijf op het strand bestaai
Men zij dus op zijn hoede.
WEDEROM EEN TACHTIGJARIGE.
Overmorgen (Donderdag) den 25sten
Octobor, zal Den' Helder woderom een
tachtigjarige in zijn midden tellen, voor
wien een kort woord van vermelding
wel op zijn plaats Is. Want de oud-schip
per J. Duit is niet iemand, die aan den
weg timmert, al heeft hjj dan ook en staat
van dienst, die getuigenis aflegt van een
lang, welbesteed leven.
Wij hebben Druit in zijn huisje aan den
Parallelweg 27 opgezochtt, waar hij met
zijn ruim twaalf jaar jonger echtgenoote
woont 't Hangt er niet vol met diploma's,
kransen en andere tropeeën. Want, we
hebben het al eens meer gezegd: heel vee
waardeering was er in de jaren van Duit
en Doms Rijkers niet voor dit reddings-
week. Maar in de mooie kamer, die uit
ziet op de spoorlijn, heeft een groot diplo
ma van de Belgische regeering een eere-
plaata gekregen in een lijst. Duit kreeg
dit in 1897 wegens het redden van 10 Bel
gen en 1 Nederlander op 5 November 1896
van den Belgischen stoomtrawler Louise
Marie bij strandpaal 8. Zelf vertelt hij er
als volgt van:
„Tot driemaal toe werd een poging ge
daan met de reddingboot van Callantsoog,
waarvan M. Mooij schipper waa Bij den
derden tocht raakte de reddingboot op
een oude mijlpaal, zoodat deze door de
boot heenging. Ik zelf wist het strand
zwemmende te bereiken. Er werd toen
getracht met'de groote vlet d'e beman
ning te redden. De voormalige schipper
van de reddingboot, Jacob Eakkor, was
eigenaar van die vlet en stond er op als
schipper mee te gaan. Twee tochten wer
den gedaan zonder dat men het schip, dat
hevig werkte, en waarvan nu eens de
voorkant, dan weder de achterkant onder
water kwam, te bereiken- De bemanning
der vlet wilde wel voor de derde maal
gaan, mits Jacob Duit het bevel der vlet
overnam. Ik bracht nu de vlet boven-
strooms in zee, en zoo gelukte het mij het
schip te bereiken. De bemanning zat in
den mast Om verbinding te krijgen
moesten vrij het anker in het want wer
pen en om de mensohen er af te krijgen
moesten zij een voor een worden inge
nomen. Telkens als het gedeelte, waar wij
bij konden, omlaag ging, sprong er een
over Wij moesten dan haast je rep je
maken, dat we weg kwamen, anders had
den we de boot boven op ons gekregen.
Enfin, we kregen ze erin en brachten de
mannen in een rijtuig naar Callantsoog.
Duit was in zijn tijd een geweldig
zwemmer. Zeer veel reddingen heeft haj
dan ook remmende volbradrt- Beloo
ning? Nihil. Ja toch, h«beeftereen be
looning voor gehad. En Duit delft uit
zijn paperassen op de strook van een
rmUwiföfil van f 50.—, hem door de
Uoord- en ZnId-Hollandsche Redding-
maatschappij gezonden voor zijïi redding-
werk. Maar dat betrof reddingen, zoo zegt
hij, en er flikkert iets van humor in de
oude, pientere oogen, van vijftig jaren
11'in do'1 andere kamer hangt boven de
deur nog een diploma. Het ij» een gekal
ligrafeerd en niet onverdienstelijk gete
kend stuk. Een oude keukenstoel wordt
aangedragen, opdat wij bet op ons gemak
kunnen zien. Het is een .dankbetuiging
van drie opvarenden van een botter,
weïkeïar Duit gereden. Maar hfl deed
meer; hij was In die dagen lichtwachter
van het kustlicht „Falga" en hij ver
leende de mannen hulp niet alleen, hij
gaf hun voedsel, verleende hun gastvrij
heid, offerde een gloednieuwe Jas op om
een gekwetsten arm van een der mannen
te sparen.Hijzelf vertelt het in zfln
sobere taal aldus:
„Op 6 October 1904 was Ik behulpzaam
bij de redding van de visschuit H.D. 89,
welker bemanning bestond uit drie kop
pen, met name J- Wezelman, schipper, J.
Vos en O. Labes, matrozen. Deze Vos zan
mot zijn arm geklemd tusschen een
ijzeren conveinagel en de helmstok van
het roer en ging allerverschrikkelijkst te
keer. Wat moest ik doen?"
Duit beschrijft dan hoe hij na veel
moeite er in daagde den man te bevrij
den en in de vlet te krijgen. Al aar daar
mee was ik er niet. De mannen moesten
verpleging, voeding, kleeding hebben. Ik
besloot ze bij me in huis te nemen. De
arm van Vos zag er leelijk uit, hij was
vreeselijk gekneusd. Ik bedacht me niet
lang en offerde een gloednieuwe jas, pas
veertien dagen tevoren voor 14.ge
kocht, om den man van kleeren te voor
zien. Mijn vrouw en ik hebben ze ver
pleegd, en we ontvingen later het loffe
lijk getuigschrift, dat u daar ziet hangen"
Veel medailles bezit Duit niet; een vier-
tal werden ons getoond, een vijfde is uit
geleend en nooit teruggekomen. Onder
die medailles is er een van de regeering.
Duit heeft ook in den mobilisatietijc
nog diensten verricht als sergeant-kust
wachter. Hij toonde ons een photo me
de jongens van de kustwacht, waarop hj;
vereeuwigd is.
Al aar Duit, toen was je.laat 'a
kijken67 jaar!"
„Dat klopt, meneer. In 1907 had ik van
de regeering reeds de bronzen eere-me-
dallle der Orde van Oranje Nassau ge
kregen met oen eervolle onderscheiding,
'k Heb ook nog eens een ouden man ge
red van 78 jaar, heelemaal alleen, meneer.
Opvarende van een Sohevoningsohe bom-
schuit."
„Vertelt u eens, Duit, de Koningin1 is
ook eens bij u geweest, nietwaar?"
En Duit gaat weer aan vertellen. Hij
woonde toen in Jiulianadorp. 80 Mei 1919
brachten de Koningin en ae Prins een
bezoek aan Hoorn om een krans neer te
leggen bij het standbeeld van Jan Pietersz
Coen, ter herinnering aan de stichting
van Jacatra voor 800 jaar. Van die ge
legenheid maakte HAL gebruik een vroe
ger gedane belofte om het naar hare
dochter genoemde dorpje, een bezoek
te brengen. Hare Majesteit en Z.KJ3.
Prins Hendrik -bezochten den gepension-
neerden lichtwachter Duit en zijn vrouw,
spraken hem allerhartelijkst toe en na
men vol belangstelling kennis van de me
dailles en getuigschriften. Na een bezoek
van ruim 12 minuten namen de hooge be
zoekers afscheid met een hartelijken
handdruk.
Duit wordt nu a.s. Donderdag 80 jaar.
Hij Is nog gaaf en pittig als iemand in
de kraoht van zijn leven; zijn oogopslag
helder en tintelend, zijn handdruk krach
tig. Een bril Is een voor hem ongekend
luxe-voorwerp.
Hij is van het IJzersterke ras van ons
voorgeslacht. Duit geniet naast zijn pen
sioen als lichtwachter een uitkeeiïng uit
hot Garnegie-heldenfondis.
CONCERT MEVR. NOORDEWIER—
REDDINGIUS.
Ook Den Helder, waar Mevrouw Noor-
dewier vroeger ©enige malen was opgetre
den, had gemeend hij de huldiging der zan
geres niet te mogen achterblijven en het
was een comité uit de burgerij gelukt van
de zangeres toestemming te krijgen voor
een ooncert hier ter stede, waarbij haar
zoon, de heer M. Noordewier Jr., als fluit
solist, en de heer G. Robert als organist zou
den medewerken. Zeer velen hadden van de
gelegenheid de laatste wellicht die hun
feboden werd, gebruik gemaakt, zoodat het
erkgebouw aan de Weststraat geheel was
gevuld
Vóór den aanvang heette de heer ir. Mon-
hemius de talrijke aanwezigen welkom. Hij'
deelde mede, dat het Dubheknannenkwartot
dn/ter Noa" onder leiding van den heer
Leewens der zangeres Adama van Schel-
tema's „Bede" zal itoeatagen bij haar binnen
komen, (dit geschiedde aan het ©inde).
Voorts verzocht hij de aanwezigen dan
te willen gaan staan als stille hulde aan
Mevrouw Noordewier. Na afloop zal de hul
diging in de consistoriekamer der kerk
plaats hebben.
Het programma was met zorg samenge
steld en bevatte zeer veel moois en onge
meens. Van den Amsterdainschen organist
en componist van beteekenis, Jan Pietersz.
Sweelincfc, die van 1561—1621 leefde en
werkte, hoort men niet eiken dag wat; de
heer Robert vertolkte een fantasie van de
zen meester, en gaf ons gelegenheid Swee
lincfc te vergelljkon met A. Gabrieli, die
ongeveer zijn tijdgenoot was (15101586).
Wel zeer stak daarbij onze tijdgenoot
A. Honegger (geb. 1892), af, die in zijn fuga
en (koraal1 bitter weinig te zeggen had. Is
het niet een toevallige coïncidentie, _in het
avondblad van „De Telegraaf' van gisteren
de Macht te lezen van den thans in ons land
vertoevenden Russischen meester Rachtma-
ndnoff, een zeer belangrijk componist, over
een te veel aan musici?
Voor fMt-soló was J. Quant® vertegen
woordigd (1697—4778), fMtleeriaar van Fre-
derik den Groote, van wleni de heer Noor
dewier een arioso vertolkte.
Dit alles evenwel waren 'bijgerechten. De
hoofdschotel werd opgediend door de 60-
jarige zangeres, die met een vitaliteit en een
kracht, die menig jongere haar benijden zou
'kunnen, ons een aantal liederen schonk, die
eveneens van klassiek naar modem liepen,
om tenslotte met G. F. Handel te besluiten.
Al dadelijk de inzet bracht sterke ontroe
ring; het was een aria van Bach en de lang-
aangehoudem, steeds zwellende Inzet stelde
aan de techniek en ademhaling hooge
eischen. Maar bij Iemand als Mevr. Noor
dewier spreekt men niet meer over zulke
materieel© dingen. Twee aria's van Bach, be
geleid door orgel met fluit, werden gevolgd
door „An Evening HymnT van A. PuroeJl
(1658—1696) en een fragment uit een can
tate van Buxtehude, (1687-4707). Daarna
Ingezonden MededeeUng,
VLEKVRIJE
Lepels en Vorken
vanaf f 6.60 per doz.
met volledige ga
rantie van de fabri
kanten van het
Gero-Zilver.
kwam de zangeres tot onzen landgenoot
Diepenbrock» in 1921 overleden, van wien
■Rij de ,A-bendmahlShymn©" vertolkte, en
Mahler, ln 1918 overleden, van wien „Urn
Miittornachf* gezongeni werd. De Oostenrij
ker wint het o- i. van den Hollander, al geldt
Dlepenbrocfc ook voor een belangrijk mees
ter en ln deze mooie compositie van Mahler
was in de sterke stijging aan het eind weder
dezelfde ontroering van het begin. Twee
moderne bewerkingen van middel-Noder-
landsche liederen (A. van der Horst), ge
volgd door G. F. HHndel met- een van diens
prachtige liederen besloten den avond. Bij
laatstgenoemd had1 alleen de fluit de bege
leiding.
Het spreekt vanzelf, dat wij ons van
eenlge kritiek onthouden: wij hadden slechts
te aanvaarden, wat geboden werd, om te be
treuren dat het uit was.
Na afloop zong het Dubbelmannenkwartet
winter Nos" der zangeres de ,3ede* (woor
den van Adama van Schéltema) toe.
De huldiging.
Na afloop van het ooncert had de huldi
ging plaats in de consistoriekamer der kerk
zooals wij boven reeds zeiden. Nadat mevr.
Noordewier, door de leden van het huldi-
gingsoomité begeleid, en terwijl het publiek
zich van zijn zitplaatsen verhief, dit vertrek
bereikt had, nam wederom de heer Monhe-
mius het woord. Spr. stelde allereerst de
dames en heeren van het comité aan mevr.
Noordewier voor, mi. de dames De Boeiv-
Jongkees, Houwing—Oalten, Quant—Stie-
ler, Rappartl—van Dijk, BrumsenHoger-
zeil, Dekker—Klik, Grunwald—-Poppers,
Teunevan der Vijgh. Mevrouw Van Maa-
nenMartin, (Mevr. De HooghBaueor.
Voorts de heeren Leewens, De Böck, Hee-
ris, De Hoogh, dr. Kelner, ds. Van der Poel,
dr. Vroom. Verhinderd was de burgemees
ter, alsmede mr. Essers.
Schout-bij-nacht Quant niet zijn adjudant,
don heer Hettersohtf, was op het laatste
oogenbhk nog gekomen om der kunstenares
zijn buide te betoonen. De heeren waren
door het bezoek van den commissaris der
Koningin in beslag genomen, doch konden
nog jbist hier tegenwoordig zijn.
Ook de broeder der zangeres, de dichter
Joannes Reddingius, tevens «xrganlsator van
het meer zakelijke deel der tournée, was
aanwezig.
Spr. spreekt dus ook namens den burge
meester. Er zijn niét veel woorden noodig om
de gevoelens te vertolken, die een groot
doei onzer burgerij en mij bezielen, nu wij
deze gelegenheid aangrijpen, gedrongen
door dankbaarheid, u bij' uw veertigjarig
jubileum onze hulde te brengen voor alles
wat u in al die jaren aan het Nederlandsche
volk hebt geschonken. Uw jubileum, is een
zeer zeldzaam jubileum en slech ts weinigen
is het gegeven een veertigjarige loopbaan
ais de uwe te herdenken. Heerlijke rijke
gaven zijn u geschonken, waarmede gij op
de beste wijze bewoekerd hebt. Ook op het
gebied der gewijlde muziek heeft u getoond
een kunstenares te zijn bij God's genade. En
uw veelzijdigheid is verder alom bekend en
herdacht. Wij hopen, dat de Almachtige u
nog vele werkzame jaren moge doen beleven.
Wij willen geen afscheid nemen, maar, u
dankend voor de schoone liederenikeur, een
tot weerziens toeroepen.
Het comité heeft aan deze woorden, ver
ondersteld door den burgemeester te zijn
uitgesproken, niet veel toe te voegen; Spr.
zinspeelt op een mogelijke herhaling, dankt
der zangeres voor hetgeen zij gaf, de bur
gerij', die door haar opkomst dezen' huidi-
gingsavomd mogelijk heeft gemaakt. Temeer
zijn wfj dankbaar, daar wij mevrouw Noorde
wier hier geen dom of kathedraal kunnen
aanbieden. Gij hebt in1 onze eenvoudige kerk,
evenals reeds meermalen vroeger, gezongen
als die echte Hollandsche nachtegaal, die
trouw bleef aan zijn omgeving en beloften.
Iets van eeuwige' jeugdi vinden wij' terug in
uw stem. Wij danken ook uw 'begeleiders,
waaronder uw eigen zoon, voor hetgeen zij
gaven: Ook danken wij u, zegt spr., dat gij1
uw stem niet alleen binnen onze landsgren
zen hebt doen klinken, maar tot ver daar
buiten eveneens, waardoor u geworden zijt
een nationale figuur en een internationale
persoonlijkheid. Wij. danken u voor de waar
digheid van uw optreden, al die jaren door
en de groote waarde uwer toewijding, waar
door de naam van Holland is verhoogd onder
de volkeren'. Voor uwe zelfverloochening
om! de echte kunst, waardoor gij zijt een.
jeugdige zestigsten Wij danken u, dat gij
de Godsgaven op de rechte wijze gebruikt,
den adem, dien Hij u in de neusgaten1 blies
en dat, wanneer de klankeü van uw stem in
1 iet Godshuis zijn weggestorven, ons gemoed
vol is en daar zekere verborgen tonen (na
klinken, ook om Hem en u te eeren, met
stamelende woorden, echte geluk- en hiedï-
wouschen voor uw jubileum en uw verder
leven. Wij denken u, dat gij' de geieede
schare rustig hebt gemaakt, hier was nie
mand, die u of uw medewerkers afleidde.
Wij danken u voor uw veelzijdigheid, welke
ik niet ga trachten te omschrijven, omdat
het te armelijk en te gebrekkig zou zijn.
Als men in1 Indië generaal Snyders den
grand old man" noemt, dan noem ik u (met
weglating van bet woord old), de grand1
Dutch woman". Geen wonder, dat de groote
muziekcentra u altijd hebben vereerd als
weinigen. Gij hebt Holland's naam groot
gemaakt en hooggehouden door uw stem.
Wij danken u tenslotte, dat gij ons veroor
looft onzen dank te voegen! bij dien van de
duizenden elders, vooral in onze kunst'le
vende oentra Teruggeven kunnen wij' u
uiterlijk nieta De bescheiden bloemenhulde,
welke mevrouw De Boer—Jongkees u na
mens het comité wil aanbieden^ moge u
alleen symbolisch doen gevoelen, hoe wij
uwe stemgaven vergelijken met de orchi
deeën en al hare zusteren. Een plant uit de
oorspronkelijke natuurwouden, van de tro-
perulanden, maaT bloeiend' ini 2000 variëtei
ten, tot de grootste, treffendste schoonheid
ontwikkeld, gekweekt met de teerste zelfver-
loochendst© zorgen; getooid met de verras
sendste, heerlijkste kleuren!
Wij beschouwen u als de schoonste en
beste, de Wlankste en de grootste onzer
zangeressen, de Koningin onzer vele uitne
mende Hollandsche liederenvertokstere, de
vrouw, die kan eni kom Uw zang gaat ais
een koninklijk woord van hart tot hart, uw
roem van mond tot mond: Ook onzen per
soonlijken dank. dat gij dezen beteekends-
volleni avond' ons hebt geschonken. Wij dan
ken u voor alles met ons geheel© hart. Moge
u als kunstenares,als vrouw, aib moeder,
gezegend en ten zegeni blijven. Zoo zij het.
(Mevrouw Noordewder dankte met een
enkel woord voor dese woorden.
Er werd thee met gebakjes gepresenteerd
en m enlbeef nog eenigen tijd gezellig bij
een. Mevrouw Noordewier werden bloemen
aangeboden.
Inbraak te Hulsduinen.
Een bedrag van 1000 gulden
gestolen. Was de Inbreker een
bekende? Geholpen door de
duisternis ln het dorp.
Mijn lezer(es) griezel niet. Er is weer
ingebroken en ditmaal hoeft de inbreker
een goeden slag geslagen, waar hem
een bedrag van 1000 gulden in handen
viel. Slaolitoffer van deze inbraak is de
heer D. v. d. Brande, Huisduinen 47. De
heer v. B., die met zijn 24-jarigen zoon
dit perceel bewoont, was Zondagavond
om ongeveer 8 uur de deur uitgegaan,
om den avond door te brengen bij ken
nissen op het Galgenveld. De zoon was
reeds vroeger van huis gegaan. Toen deze
om ongeveer kwart voor elf uit de stad
kwam, vond hij het poortje van het erf
open, de achterdeur was echter gesloten
en onraad bemerkte de heer v. d. B. Jr.
eerst toen hij in de kamer was en de
deur van de voorkamer open zag staan.
Toen hij deze binnenging, ontdekte hjj
tot zijn niet geringe schrik,, dat de lin
nenkast gedeeltelijk leeggehaald was en
het goed in de kamer op den grond ge
gooid. Oogenblikkeiyk begaf hij zich naar
de buren, die de politie opbelden, waarna
de jongeman zijn vader haalde. Wat deze
vreesde, n.1. dat zijn spaarduitjes, ten
bedrage van pl.m. 1000 gulden, gestolen
zouden zijn, bleek bittere waarheid.
In de linnenkast, in de voorkamer, was
het geld in een bruin lederen portefeuille
opgeborgen. De inbreker (laten we ten-
j minste maar veronderstellen dat het er
een is, hoewel de mogelijkheid ook zeer
wel bestaat dat er twee waren) is door
de achterdeur de woning binnengekomen
Hij heeft daartoe zeer waarschijnlijk den
sleutel gebruikt die van deze deur in de
boet hing en dit bevestigt het vermoeden
dat hier een goede bekende aan het werk
is geweest. Na de deur geopend te hebben,
is hij regelrecht naar do linnenkast in
de veerkamer geloopen. Hij heeft echter
eerst zijn voorzorgsmaatregelen genomen,
om bij het minste onraad te kunnen vluch
ten, door de voordeur op een kier open
te zetten en het raam op te schuiven.
Daarna heeft hij zijn slag geslagen, en
is door de achterdeur verdwenen, na deze
gesloten te hebben en de sleutel op zjjn
oude plaats te hebben gehangen.
Het was een hard gelag voor den heer
v. d. Brande, die parkknecht is op het
fort Erfprins, toen hij bemerkte dat zijn
spaarcentjes van de laatste twee jaar
waren gestolen.
Wij merkten op dat het toch tamelijk
onvoorzichtig was om zooveel geld in
huis te hebben, waar het hier onveilig
en renteloos lag en op de bank veilig,
voor diefstal gevrijwaard was en zijn
rente opbracht.
»Ik heb er nooit aan gedacht meneer.*
Juist, zoo is hot, er nooit aan gedacht,
niettegenstaande de vele berichten over
inbraak in onze stad. En met den heer
v. d. B. zijn er wellicht nog tientallen
burgers, die hun spaarduitjes in een
kastje opgeborgen hebben en het daar
in goed vertrouwen laten liggen, jaar in
jaar uit, tot ze misschien ook eens tot
de bittere ervaring moeten komen, dat
hun geld, waar zij zoo langen tijd over
gespaard hebben, door een of ander laag
sujet is gestolen. Laat deze les nu ter
leering zijn en breng uw geld, dat u niet
noodig hebt voor dagelijksch gebruik
naar de spaarbank, waar het veilig ge
borgen is.
Zeer waarschijnlijk was deze inbraak
ook niet zoo gemakkelijk gepleegd, wan
neer de verlichting te Huisduinen beter
ware geweest, maar bij de Egyptische
duisternis die er heerscht, had de inbre
ker het al zeer gemakkelijk. Vlak voor
het huis van den heer v. d. B. staat een
gaslantaarn, doch deze heeft nog geen
enkele avond gebrand, niettegenstaande
dit reeds eenige malen door de bewoners
van het dorp verzocht is, daar deze
lautaurn op een kruispunt staat en haar
Ingezonden Mededeeüuj.
Vraagt Uw leverancier
uitsluitend eieren van de
Wekelijks versche aanvoer
uit de stad en omgeving.
licht dus onmogelijk gemist kan worden.
Waai Huisduinen, wat de verlichting
betreft, toch al niet al te ruim is bedeeld,
hopen wij, dat de autoriteitep ook daar
aan eens hun aandacht zullen besteden,
FUSIE-CONGRES DER MARINE
BONDEN.
Vrijdag hield de Korporaalsbónd zjjn
congres, waarin over de fusie-voorstellen
zou worden beslist In zijn openingswoord
releveerde de voorzitter, korp.-mach. M.
Noest, de groote moeilijkheden, waarvoor
de besturen en ook het Cambo hebben ge
staan in verband met het conflict in den
Bond van Mar.-O.O. Het fusievoorstel
werd met 12 tegen 8 stemmen en 2 blanco
aangenomen.
Omtrent het congres van den Bond v.
M. M. P., dat Zondag en Maandag gehou
den werd, vermeldt „Het Volk":
Ook de Bond v. M. M. P. verklaarde
zich, met bijna algemeene stemmen, vóór
de fusie, in zijn vergadering van Maan
dag. De op den beschrijvingsbrief voor
komende voorstellen om te komen tot één
organisatie van personeel beneden den
rang van officier, zoomede uittreden uit
het Cambo, werden ingetrokken, on het
voorstel om met den Korporaalsbond te
lusioneeren met 11 tegen 1 stem aange
nomen. Met dezelfde stemmenverhouding
werd het voorstel aangenomen, om dil
besluit door een referendum te laten
sanctloneeren, waarbij 75 van de uit
gebrachte stemmen vóór het voorste! zal
moeten zijn. Tevens werd besloten, om, als
de fusie er op deze wijze niet komt, de
samenwerking, zooals die thans bestaat,
te handhaven. Ook werd aangenomen het
voorstel om de leden van den Bond auto
matisch lid te doen zijn van het M.S.F.
aangenomen.
De afdeeling Oost-Indië werd met deze
besluiten telegrafisch in kennis gesteld.
HELDERSCHE HOCKEY CLUB.
Hier ter plaatse is thans opgericht een
hockey-vereeniging, welke den naam
draagt van „Heldersche Hockey-club". De
vereeniging heeft voorloopig op Zater
dagmiddag de beschikking over een
deel van het terrein van de voetbalclub
„Helder" aan den Bolweg. De oefeningen
onder deskundige leiding vangen aan op
Zaterdag 27 Oct. a.s. Het Secretariaat is
gevestigd bij Mr. Arn. Veldman, Kanaal-
weg 7, Tel. 823, waar gaarne alle moge
lijke inlichtingen aan belangstellenden
worden verstrekt
SARDIENVANGST.
Weer puffen ze door de haven, het net
tusschen zich in sleepende. Vlak bij honk
gaan de botters weer hun geluk beproe
ven met de vischvangst naar sardien.
Er was allang op gevlast, doch de om
standigheden waren nog niet van dien
aard geweest, dat een poging om sardien
te bemachtigen sucoes scheen te zullen
hebben.
Het weer was te mooi; er zat geen
roezemoes in het water en bovendien was
de wind te Oostelijk.
Vergeleken bij verleden jaar kon men
zeggen, dat de sardienvangst laat was.
En al zoo'n poos had men reikhalzend
naar de invasie van de sardien uitgekeken.
Er was al niet veel, dat wat geld in het
laad je bracht en daarom was de hoop ge
vestigd op sardien en daarna op de haring.
Tot tenslotte een span botters de poging
ondernamen en met flink succes, want
vooral de eerstaangevoerde sardien is
flink in prijs, zoodat hoewel de vangst
niet overweldigend groot was, er toch
een flinke besomming werd gemaakt.
Het spreekt van zelf, dat dit resultaat
ook anderen aanspoorde hun netten in
gereedheid te brengen.
En nu de weersomstandigheden zoo
danig zijn, dat de sardien zich gedrongen
gevoelt zich naar onze zeegaten te spoeden,
staat de hoop in het Zenith-teeken en
ziet men de botters, broederlijk getweeën
uittrekken om óf in de haven, óf op
Texelstroom en op de reede hun geluk
op de sardienvangst te beproeven.
We weten dat de laatste jaren door de
motorkracht der schuiten de kansen van
vangstresultaat voor de vletten geringer
is ge worden. Zij toch hebben af te wachten,
terwijl de botters de visch tegemoet
stoomen. En bovendien is door de grootere
hoeveelheden sardien, die somtijds wor
den aangebracht, de prijs minder stabiel,
zoodat ook daaronder het vletbedrjjf lijdt.
Doch laat ons hopen, dat beide, botter
en vlet, een stuk brood aan de sardien
verdienen.
GEMEENTERAAD.
Verschenen is een
Vervolg-agenda
voor de vergadering van den Raad der
gemeente Den Helder, op Dinsdag 28
October 1928.
Ingekomen stukken.
Goedkeuring van de Kroon op het
raadsbesluit van 24 Juli 1928 tot wijziging
van de Verordening tot het heffen van
belasting wegens vermakelijkheden;
Goedkeuring van de Kroon op het
raadsbesluit van 14 Augustus 1928, waar
bij het heffingspercentage voor de plaat
selijke inkomstenbelasting werd vastge
steld op 6.1;
Volgens in dit nummer voorkomende
advertentie zal de heer Hoek van den
Rijksvoorlichtingsdienst voor schoen
makers en leerlooiers Donderdag een
lezing met lichtbeelden houden in het Ge
bouw der O. J. V., Spoorstraat. Deze ver
gadering die uiterst leerzaam zal zijn, is
toegankelijk voor ieder vakgenoot.
,En wat was uw belooning!?" vroeg de
™JeT&n medaille mot getuig
schrift van de Belgisdie regeenng'.
Verkrijgbaar lo alle
goede zaken.