VOOR DE VROUWEN. VAN 'S LEVENS WIJSGEERIQEN KANT VOORUITGANG. Wie in den grond gelooft aan den voor- uitgang der wereld, laat zich niet ontmoe digen door tljdelöken teruggang, of aahHn- baren stilstand. Maar evenmin laat hij zloh op een dwaalspoor brengen door de voorspiegeling, dat de vooruitgang plotse ling en overal tegelijkertijd waarneem baar zal zijn. Hij weet het, daarvoor zijn de tegenwerkende invloeden te talrijk en te sterk, de gedachtensferen der men- schen te uiteënloopend, de inzichten vaak te beneveld. Daarenboven elk moet op zijn eigen paden voorwaarts gaan; gaat de vooruit gang bi) sprongen, is hij niet het gevolg van persoonlijk klaarder bewustzijn en in- wendigen groei, dan is hij noch blijvend noch waar en voert geen bouwsteen aan om het groote gebouw zijn bestemming nader te brengen. Van tijd tot tijd is een groote klare geest I zijn tljdgenooten ver vooruit; maar het kan geschieden, dat er eeuwen voorbij gaan, eer wat hij als waarheid heeft erkend, van velen het gemeengoed geworden Is. Als een bergtop boven de omliggende dalen verheft hij zloh boven het gedwarrel der wereld; hoe meer hij het ontstijgt, des te vaster, des te hoopvoller la zijn blik naar boven gericht. Slechts van daar wenscht hij licht te ontvangen en weldra omstraalt het hem met zlelverrukkenden glans. Ge lijk de sneeuwtop gedekt is met blanke eeuwige sneeuw, zoo schijnt hem de man tel eens profeten om de schouders gelegd te zijn. Maar hij voelt zich kind der aarde enl wil niet dat het door hem aanschouwde voor hemzelf alleen zij. Liefde en mede lijden doorgloeien hem voor de wereld en zijn niixlemenschen. En gelijk langs de zijden van denl sneeuwtop kleine stroomen leeken, die hun weg zoeken naar beneden, zoo zoe ken zijn detnkbeelden, in woorden en ge-1 schriften de wereld te bereiken. materiaal gemaakt worden met een afwer king met gips. Ook voor isoleerlng onder den vloer zijn die platen gesohlkt. In Frankrijk zijn reeds enkele huisjes op deze wijze gebouwd (met een flauw hel lend dak van mastiek boven de zoldering die er zeer aardig uitzien en heel weinig gekost hebben aan materiaal en aan bou wen. Het ls mogelijk door bedekken met gips en cement dergelijke hulzen min stens even brandvrij te maken alB de ge wone hulzen. ZIJ schijnen in de voorste den der groote steden zeer geschikt te zijn, al moet erkend worden, dat een der gelijke bouwwijze natuurlijk alleen ge schikt ls voor lage woningen. BABBELUURTJE OVER MODE. N amlddag-kleedl ng. Kent u ze welP die aardige kleine kriebel-patroontjes: men vindt ze op mousseline de laine, crêpe de chine, ve lours chiffon, op crêpe, eto. Als men zoo zwarte fond is een namiddag-jurk keurig, vooral wanneer er dan bovendien een fijn wit kanten garnituurtje op gedragen wordt en aan den schouder nog een groo te fleurige bloem. Ik zag eens een prachtig ensemble be- Zjj gaan langs verscheidene wegen; maar i lager z zijn de hindernissen die z]j hebben te over-1 hoe lager ze komen des te veelvuldiger winnen. Soms schijnen ze een tijd lang vei^geten, evenals het pas ontsprongen beekje op de schijnbaar vlakke bergweide nauwelijks schijnt voorwaarts te 6troo men. Maar door een vaak onbekende stuwkracht en telkens vernieuwden aan voer van boven, ontwaken ze tot nieuwe levenskracht en eindelijk komt er een oogenblik dat de gedaohtenstroom, die bezig ls zloh een weg te banen, zich met andere verwante stroomen vereenlgt Samen voelen se zloh dan sterk en winnen van lieverlede aan kracht, al naar mate zich meerdere bij hen aansluiten. Nu be staat er aan de levensvatbaarheid geen twijfel meer. De frlssche stroom voelt zljn|de .tof alléén ziet, dan denkt men onwille- wateren zwellen, onstuimig jaagt dewlnd keurig: wat een Mai patroontje, dat zal ze tot golven omhoog. IJlings spoedt hy wel aardig zijn voor een toiletje, zich nu over rotsen en steenblokken heen, Maar h0( daar verglflt u zlch dan toch want hy wordt zich bewust van wat hem wantdat Iellde Baaie kriebel-patroontje is wenkt daar beneden; hy verlangt er naar zich in dienst te stellen van de mensohheid haar nooden te lenigen, haar dorstende velden te drenken, haar lasten te dra gen, een lement te gaan vormen van haar bestaan. Maar bovenal wenscht hy haar den weg te wyzen, haar met zich te voe ren, hy, de sterke de zelfbewuste, naar de toekomstige eenheid, waar alles zal samenvloeien in den oceaan der eeuwig heid. Behoeft het ons,'zoo beschouwd, te ver-I wonderen dat de vooruitgang der wereld een proces ls, dat langzaam voorwaarts! gaat? Wy spraken van hinderpalen, die elke vernieuwde gedachtenstroom heeft te verduren. Laat ons slechts er aan denken hoe elk individu wordt omsponnen en om klemd door aangeboren of overgeërfde gebreken en vooroordeel en; hoe hy to kampen heeft met hartstochten, met eigengerechtigheid, met gebrek aan in- zloht, met onrypheid van verstand, hoe lang heeft het telkenmale by ons zeiven I geduurd eer een waarheid, die we thans; meenen te verstaan, tot ons ls doorgedron- Ïen en door ons kon worden erkend! ooh laat ons dankbaar terugzien ook op de kleinste sohrede; het komt er maar op aan er voor te waken, dat elke vooruit-1 gang een waarachtige zijl B. ne vlekjes. Losjes om de heup hing een zilver-suède ceintuurtje. Overigens een zeer somer model, maar heel erg chic. By diezelfde collectie zag ik ook nog een elegante mantel van donkerbruin- kleurige suède-satln. De coupe was hoogst elegant en de bewerking van ingezette lichtere biezen was kunstig. De smaak volle jas was eveneens afgezet met ohin- ohillabont Dan was er ook een keurig toiletje van zware zwarte crêpe-met-zachte-glans-er- over. Dit model had een groot bolóro-jak- je, dit was geheel geappliqueerd met teer- lederen bloem-figuurtjes. Ook de overslag en onderrand van het klok-vormige rokje was van deze garneering voorzien. De bruidsmeisjes kregen beeldige jur ken van teergroene crêpe-de-ohine. Het rokje bestond uit drie zeer ruime volants, welke aan de rechterkant wat omhoog liepen, zoodat onderaan wat fyne kant te zien kwam. In het lijfje waren verscheide ne fyne plooitjes aangebracht en de prach tige chinile gespen op strik en schouder gaven een rijk effect aan het overigens toch al elegante tolletje. De coupe van de zwart velours-chiffon- japon voor de zuster der bruid had heel veel weg van die der bruidsmeisjes. Ze was alléén wat minder bewerkt, omdat dit overeenstemde met het gebruikte materi aal. Zoo zyn we van de gebloemde stofjes verdwaald naar trouwparty-tolletten maar niemand verbied ons, de gegevens te gebruiken voor minder officleele ge legenheden en kunnen we dus best de ver schillende stukken ook voor namiddag ge bruik bestemmen. stemd voor een heel fyne trouw-party. De modellen waren hoogst sober, maar het materiaal wat er voor gebruikt was, be hoorde tot het fraaiste, 't Was beide velours-chiffon, de mantel en de japon. De LICHT BOUWMATERIAAL. De Société „La Construction Raplde", te Parijs, maakt reclame, voor een zeer licht bouwmateriaal, dat misschien ook by ons goede diensten kan bewyzen. Het mate riaal bestaat uit reepen zwaar karton,-dat heet gepikt is en waarop, terwyi de pik nog vloeibaar is, latjes worden gedrukt, die de doorsnede hebben van een trape zium. Met den smalsten kant Weven ze Dy het hard worden van de pik tegen het kar ton aan en ertusschen zyn dan zwaluw- staartachtige ruimten, zoodat b.v. cement, gips, zeer stevig eraan en ertusschen vasthecht. Die firma maakt nu llohte fun damenten met steunpalen, die sterk ge noeg zyn om het dak te dragen en om weerstand te bieden aan mogeiyk voor komenden sterkeren druk. In alt geraamte klaar met de ramen en deuren eenmaal in elkaar gezet, dan wordt het geprepa reerde karton in dubbele laag ertegenaan gespykerd en van bulten met cement en van binnen met gips bestreken, waardoor men een isoleerende luchtlaag tusschen de beide platen krijgt, die de woning in den zomer koel en in den winter warm houdt Met een weinig moeite is de holle juist zoo byzonder geschikt om er een ruimte, terwijl de pik allerlei andere gas- aardig en elegant visite-jurkje van te ten afweert, af te sluiten tegen ratten en j maken. muizen. Ook de rolder kas uit dergeUjk Van kleln-gebloemd erêpe-de-ehine op Moderne dienstbode. Hulsvrouw: Marle, dat nieuwe cos- tuum van je, zit prachtig...,. By welke modlste heb Ie dot laten maken? Dienstmeisje: O mevrouw, bh die kan u toch niets laten maken die ls met uw groot huishouden veel te duur voor u!" Het slimme doktersvrouwtje. Kyk eens schat, hoe vind je myn nieuwe hoedje? Verrukkeiyk, zooals altydl.... Maar kind, wie moet dat weer betalen? O, laat my daarvoor maar zorgen! Met dezen nieuwen hoed bezoek lk al je damespatiënten op de ry af en wek daar mee hun jaloezie op. De flauwtes, die zy dan natuuriyk krygen, tot dat haar man nen haar er ook zoo een gegeven heb ben, verschaft je het tiendubbele van wat de hoed kost? De oplossing. Kan je dan niet zoo'n eemjoudige rekensom oplossen, zei de onderwyzer. Ik zal het je duldeiyk maken. Als jelui met je achten acht-en-veertig appe len, twee-en-dertig perziken en zestien meloenen hadt, wat zou jelui dan elk krygen? Buikpyn, antwoordde Jantje. mantel was zwart en met chinchilla-bont EEN VERGISSING VAN SINTERKLAAS. Wat was me dat een drukte in Toover- land. Het was 5 December en als je nu weet, dat alle elfjes en kabouters Sinter klaas altijd helpen, dan begrijp je wel, dat ze het op zoo'n lnatste dag verschrik- keiyk druk hebben. De kabouters pakten de grootere, zwaardere stukken speelgoed ln, klommen en klauterden over treinen, vrachtauto's, vliegende Hollanders, pop- penmeubels, winkels en keukens, knoop ten touwtjes vast en sohreven met dikke stokken voor kabouters tenminste dik - de namen van de kinderen erop, waar Sint en Plet de knecht het speelgoed zou den bezorgen. De elfjes zorgden voor de fynste dingen: zakdoekjes, poppen en poppenkleedjes, marsepein en chocolade en nog veel meer, die pakjes kregen fyn gekleurd vloeipapier en zyden lintjes. Wat hadden ze een pret De kabouters maakten allerlei grappen en de elfjes lachten met hooge zilveren stemmetjes. Daar kwam Piet met zyn groote zak, om de laatste hoeveelheid pakjes te ha len. Hy liet wat lekkernyen achter voor het volkje van Toóverland en reed weg. Dat werd me daar een smulparty. Elfen en kabouters eten nooit andere zoetig heid dan honig, maar zoo eens in het jaar, op Sinterklaasavond dan is het groot feest na de inpakkerij. Plotseling echter werd de feestvreugde verstoord door een angstig geroep: „Win- kie, heeft Iemand Winkie soms gezien? O, o, waar is Winkie gebleven?" Allen keken heel ontsteld, want Win kie was de dochter van den Kabouter koning en de elf, die zoo angstig geroe pen had was Winkie's kindermeisje. „Zoeken," riep een kabouter. „Allemaal zoeken en over een uur weer hier by el kaar komen. Heel Tooverland werd doorzocht, geen hoekje, geen holletje werd overgeslagen, maar ook toen allen na een uur weer by- een kwamen was er geen Winkie gevon den. Eén knappe kabouter had echter Winkie's voetspoor ontdekt Dat liep van Dus Winkie had er stilletjes naar staan kyken, zonder dat iemand het ln de drukte bemerkt had. Maar waar was ze dan op eens gebleven? „O", riep het kindermeisje Ineens ang stig .„Als ze misschien mee in den zak van Piet ls gepakt, wat dan?" „Nu dan laat Sinterklaas haar dadelijk wel terugbrengen!" meende een kabou ter. „Als Sinterklaas haar gezien had, dan zou ze al lang terug gebracht zyn", dacht een andere. „Misschien heeft Sinterklaas haar voor een popje aangezien en in een sahoen van een kind gezet", jammerde het kindermeisje. „O, o, wat moet ik be ginnen. Die lieve kleine Winkie!" En het arme elfje snikte het uit „Kom, kom huil niet zoo", zei een wyze oude kabouter. .Tranen hooren niet ln Tooverland". „Er moet snel een legertje elfjes naar de menschenwereld vliegen en overal in alle schoenen kyken naar Win kie. Maar vlug, want als het twaalf uur slaat eer ze gevonden is, dan moet ze voor goed op de aarde biyven. Wie wil gaan zoeken?" „Ik, ik, ik!" riepen ze allemaal. „Nu goed, dan allen", zei de kabouter. Maar denk er aan, dat je voor twaalf uur zelf ook terug bent Het is nu acht uur. Zoek goed en snel!" „Rrrt", weg vlogen de elfjes alle rich tingen uit En ln de menschenwereld zoch ten ze in alle hulzen onder de schoor- staenen in alle kleine en heel kleine en grootere schoenen. Maar het werd negen uur, tien uur, elf uur, half twaalf en nog was Winkie niet gevonden. Om vyf mi nuten voor twaalf kwamen ze by het eenl- Ee huls, dat nog niet doorzocht was. Het indermeisje van Winkie ging met nog een elfje naar binnen, vlug, angstig, zochten ze ln het eenige schoentje, dat by de schoorsteen stond en.... ja, daar lag het snoesige kabouterprinsesje te slapen. „Kom Winkie", vlug mee naar Toover land. We komen Je redden 1" zei het kin dermeisje, terwyi ze Winkie wekte. Win kie sprong verheugd op, toen ze bet elfje zag. „Hoe kom ik hier?" vroeg ze ver baasd. Ik heb naar het Inpakken van de Sinterklaasgeachenken liggen kyken en toen...." ,3en Je zeker in slaap gevallen", vulde het elfje aan. „Maar kom nu vlug. Het la dndeiyk twaalf uur!" Winkie sloeg de vleugeltjes uit, maar klapte ze dadeiyk weer dicht en vroeg: „En het kindje van wie dit schoentje is, krygt dat nu een an der popje?" „Nee, dat zal wel niet Want Sinterklaas is al vertrokken", antwoordde het kinder meisje. „Dan biyf lk by haar en mag ze met me spelen", zei Winkie. „Dan biyf ik ook", zei het kindermeis je. „De laat je niet meer alleen". ik zorgen, dat de elfenkoningin aar verlost", zei het elfje, aat dermeisje was meegegaan. „Dan zal je na een met bet Ik ga". Juist begon de klok te slaan en net vóór de twaalfde slag waren alle elfjes weggevlogen naar Tooverland. Wat was Miesje biy met haar twee schat tige popjes, die „net kleine elfjes leken". Ze behandelde ze gelukkig heel zacht en de elfjes voelden zich niet erg ongelukkig waren toen zoo ver van hun land. Maar ze wel heel biy, toen de elfenkoningin hen iet volgende jaar zelf terugkwam halen. En Miesje had wel verdriet over het weg raken van haar popjes, maar werd troost door een nieuw geschenk van goeden Sint RAADSEL& Oplossingen der vorige raadsels. I Boot kurk b e \k haag been ,E mm a erwt kerk reet luit deel kruk Haan noot goud lauw geit Anna gans IL lyn, myn, pyn, rijn, wyn. I Nieuwe raadsels. Zoek uit deze zinnetjes verbojgen plaats namen. 1. Ziet U die dame daar? 2. Piet springt met zyn hengel over de sloot. 3. Moeder zei„Stoor Je er niet aan 4. Hij is nog maar kort generaal. 6. Waren de aardappels gauw gaar/ Ingez. door M. de Man. gegarneerd: een totaal recht model. Do het paleis van den kabouterkoning regel- japon hierby gedragen, had een fyn grijze recht naar de open plek in het bosch, fond met heel kleine zaoht-roode en groe- waar de Sinterklaaspakjes gemaakt waren. Op de kruiajeaiyn komt de naam van een sprook jesfiguur. Op de le rij een mede- lichaamsdeelop de 8e rij een dorp in Dverijsel, op de 4e rij een stad in N. Hollandop de 6e rij het gevraagde woordop de 6e ry een stad ln Z. Hollandop de 7e rij een metaal op de 8e rij niet wyd; op de 9e rij medeklinker. Rn,,r Ingez. door F. A. de Boer. Goede oplossingen van beide R8^,80'9 ontvangen van: J. A.; F. A. de B-, v. D.; A. K.; T. W. K.; L. v. d. M.J D. 8. T.; J. W.; P. W.; 8. J. v. Z.; M- Corry Brens. klinker; op de 2e rh een

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1928 | | pagina 16