lflf'TSELIJK NIEUWS
D®n Helder.
DE GEHEIME ZENDING.
JjSI&ra#
V
^^CWBER1928
C' AI)RIAANSE. t
geleden 'n^tteS^ïegjj^^^ge jaren
vrij plotseling opkomend ?rj' 18 na een
ge weken duurde overlprf dat eeni*
metst bekende oud-iin».Jeen onzer
Comelis Adriaanse en'den heer
bereikte den lepftHd
doch wie hem kende ?n 64 Jareib
we-kzamen man zeker nl 1ei1 kwieken,
hebben toegekend g Jaren ,evena
T«n geboorte^ hTheefTwf6" ®eldersche
uStTü
wiarnemen in de --kunnen
fuictles, zoowel c
vele en veelsoortige
op politiek als maat-
la. -L tullen wel eens ver-
hebb.0 gnun, 0ïl3r de
r-en self.made man. dismal.»..
ll
te
nog aan wat
eieren «n jw I111"1» die met stoere
"n VeftHd °°v.erdrot®n yver (zelfa op
nat mÏÏ? Jaflr.op dö meesten daar
Cnardl L"? ^"k?) zloh kennls ve'-
S!f«aV - functies, waarin hij
fawai lTn n>^ bebooren te kunnen
i yBu die vole flguren, die,
en het lot hen ln hun Jeugd In een
naterleel betere positie had geplaatst
Bodat zij meer dan het beetje lager on
derwijs hadden kunnen genieten, zeker
®n schitterende positie in de maataohap-
PJ hadden kunnen verwerven.
Indien de overledene er dus ln geslaagd
trots dat gemis, te klimmen tot de
tetrokklngen, die hij in Den Helder met
jrioveel liefde en ijver heeft bekleed, dan
b dit niet het minst aan zijn helder ver
Itand en zijn geestelijke vermogens
tanken.
Maar ongetwijfeld ook
uiders.
Cornelis Adriaanse was bovendien een
ieminnelijk man. Iemand, die met de
nenschen kon omgaan en altijd klaar
itond, ieder, die het noodig had, met
«ad en daad bij te staan.
Dit deed hem slagen als raadslid en
naakte hem als aangewezen voor het
ldmaatschap van het Dagelijksch Bestuur
ier gemeente, een functie, die hij van
.919 tot 1928 met veel ambitie bekleedde
in waarvan Burgemeester Houwing in
(e laatste raadsvergadering, die de schei
lende wethouder bijwoonde (14 Aug. '23)
let volgende zeide:
„Reeds als raadslid was hij mü
sympathiek door zijne zeer correcte
wijze van debatteeren, waarbij hij
steeds vermeed den tegenstander on-
noodig té kwetsen of persoonlijk te
worden, terwijl hij toch dikwijls de
Euntjes aardig op de i's zette en in
et debat een niet te verachten te
genstander was.
Naar mijne meening was zijne be
noeming tot wethouder een wolver-
diende erkenning van den Raad voor
bewezen diensten.
Het wethouderschap is voor den
heer Adriaanse .niet zonder moeilijk
heden geweest. Bij de tegenwoordige
samenstelling van Raad en Ooilege
van B. en W. was het voor hem vrij wel
uitgesloten, streng anti-revolütion-
naire principes door te dryven en
hij politiek te goed geschoold was,
om dit niet te begrijpen. Dit mag
misschien zijne partijgenooten niet
altijd naar den zin zijn geweest, hier
door was echter eene vruchtdragende
samenwerking met de overige leden
van het college slechts mogelijk en
is het hem dan ook mogen gelukken,
de zaken als weezenverpleging, ge-
neeskUDdtge armenpraktijk en armen-
verzorging te hervormen.
A1* raadslid
samengewerkt-"flnoH J®lechtB ~drie Jaren
sChe1dswoordiarakteri?tiok' in de2e af'
uBwoorden, neergelegd.
schrijver0UdA^d0enl^k z^n' vooral voor
tour6 v!nWdentiSe^betrekking van Direc"
van ichfi d®n Middenstandsbank, die hy
Plotaehnn i 923 en die hem
ïeiïri r°0r een taak stelde' die ge-
staatlJ! Ian zij" krachten vergde,
credtetwlf' dtle met het Middenstands-
Mk hdder L ?anraklne kwam, zeker
funotiA V °°u den gee8t- Vo°ral in die
ÏS kwam bem zijn aanleg, om met
stade' LTSClen 0m te Saan> zeer te
t i zullen er weinigen ziin die
wSeeS WCrkkring niet bebben le'eren
n?0e2„Mr,verdiensten ten deze op
Fwv? j den 8esteld, bewees een af-
tr dl Tiartiikel in het or&aan Vflu de Cen-
«tÏÏi "ankvereeniging voor den Midden-
rij^^?1?. Juli 1923, waarin we namens
hoofddirectie o.m. het volgende lezen
Met den afgetreden directeur is
een teekenende persoonlijkheid uit 't
kader van het Neutrale Middenstands
Oredietwezen getreden. En wanneer
wij op de persoonlijkheid van den
heer Adriaanse den nadruk leggen
dan gaat het niet om 'smans bank-
teohnlsche bekwaamheid (zijn zelf
kennis en humor zouden de eersten
2 i.»ra zl0h tegen een dergelijke
quahflcatie, die h(j mystificatie zou
achten, te verzetten) maar om zijn
karakter, om zijn liefde voor de Mid
denstandszaak, liefde, aangevangen,
toen nog weinigen de Middenstands-
organisatie een blik waardig keurden,
liefde to eerlijk en te diep voor een
flirt, liefde sterk genoeg, om toewij
ding te worden. Van de eerlijke, dus
taaie liefde heeft de heer A. door
slaande bewijzen geleverd.»
En na er op te hebben gewezen,
het Bankwezen zeker niet tot de voor
uitzichten van den jeugdigen Adriaanse
zal hebben behoord, hoewel zijn intelli
gentie op de school wel reeds zal zijn
opgemerkt, veryolgt dit artikel
hoe
feuilleton
»In de sobool des levens leerde
Adriaanse met menschen omgaan en
in zekeren kring leider van menschen
worden. Toen dan ook in 1914/15 te
Helder het Middenstandscrediet werd
gevestigd, was daar de man als met
den vinger aangewezen, die als Direc
teur moest optreden
Het gebied echter, waarin ondergetee
kende Adriaanse het beste heeft leeren
kennen door een dertienjarige samen
werking was dat der Volkshuisvesting.
Hij behoorde in 1910 tot degenen, die
het initiatief namen tot de oprichting
van een Vereeniging voor Volkshuisves
ting, uit welke in den loop der jaren de
machtige Woningstichting is gegroeid,
die haar stempel voor goed op de ratio-
neele voorziening in de behoefte aan
goede volkswoningen heeft gezet.
Hij was er van den beginne af tot aan
zijn vertrek in 1923 de voorzitter van en
ook hier heeft hij steeds getoond, in staat
te zijn tot samenwerking met verschil-
ende partijen, tegenstellingen te over-
jruggen en het geheel te leiden tot de
jehartiging der belangen, die de Ver
eeniging zich ten doel stelde.
De jaren in deze Vereeniging doorge
bracht, en waarin zooveel nuttige arbeid
;ot tastbare resultaten heeft geleid, be
ïoorden, zooals mij bekend was, ook voor
ïem tot de meest aangename van zijn leven.
Sn zoo was ook op zooveel ander ter
rein het leven van Adriaanse altijd ge
vuld en het kost moeite, aan het denk
beeld te gewennen, dat aan dit werk -ame
bestaan thans een einde is gekomen.
Het lot heeft beschikt, dat deze man,
in politiek en religieus opzicht, mijn
tegenstander, tot mijn oprechte vrienden
is gaan behooren.
Geen vriendschap intusschen, die zich
afteekende in veel persoonlijken omgang,
maar een vriendschap, op veel hechtere
door
edgar frankun.
19)
„ja, waarachtig! Et gat?"
Jk dacht vertrouwelijk
„Wil je watIki
JkwUnWjjyMFd? het op Wall
vanwege de uitwerk g weg ,van
Street zou heiSooto stad! Een feit! Ik
mjjn flat ia d® baantje daar eraan
heb mijn J^^-jcht voor de aantak-
gegeven en beu oe(je geboortestadl
kingskracht van d york gestei<j is met
Je weet boe net' iu
de journalistiek minder luchtig
Jkchkamrze d ^a;^fi> Jochiel Mijn
lachend. .jMaar j«e de stadsredac-
oude kameraad bier J je hebt hem,
jat® «itSEf M
kracht die de Evenm* n;s je
het vergarenyanP nu eec3, JlarK,
dat mocht ^^^Vtrrijpen. Ze vertellen
ioopie
gehad door yn keel.
,jk weet niet, of ik jouw krant kan belet
ten het- het politiebericht van de zaak
op te nemen; ik zal dit aan mijin advocaat
moeten vragen. 'Maar ik kan je wel vertellen
dat als je probeert het tot een sensationeel e
geschiedenis op te blazen, Je in korten tijd
meer processen aan j© broek zult krijgen,
dan de Reoordi nog ooit gehad heeftl Be
grepen?'"
Er volgde een' korte pauze. Saylesr stem
was heelemaal verwezen.
jZeg eens, Mark-, je schijnt niet te besef-
fen of anders is iemand bezig geweest
om leugens te vertellea Jouw vrouw is er
immers met Jim Folsom- vandoor?"
„Ik heb niets te zeggen!"
jsfu, ik dacht anders van wel zeide de
vriend uit zijn jeugd verlicht. „Beste Mark,
dat is op zichzelf genoeg voor de grootste
letters die wjj in de zetkast hebben. Geef
mij nou
„Goeien avond!" beet Barrow hem toe.
acht!" riep Saylea.
„Waarop?"
,^este, ouwe snijboon", zuchtte de ander,
iet zal veel beter voor jou en voor iedereen
zijn, als je even probeert om redelijk te zy-n.
Je schijnt niet het flauwste benul te hebben
van de positie, waarin je verkeert, Mark. Je
kunt niet de heele wereld in een geval als
dit voor het hoofd stoeten".
,/Zoo, denk je dat?" zeide Barrow. „Nu,
dat zul je dan eens zien!"
„Nou, ik ben- vol belangstelling. Zeg eens,
weet je dat Kroner op deze zaak afgevlo-
g6JWelke Kroner? Die Hiram toch niet?"
bracht Mark ontsteld uil
„Ja, zeker Hiram, de president "van net
Brandburgsche Kuiuchheidagilde hervor
mer van het heelal tweevoetig en alo|«»
tegenwoordig zuiveraar van gebouwen ai
basis gezeteld, n.1. de onderlinge waar-
deeriog van eikaars werk. En het is dan
ook onder die indruk en in dat besef,
dat ik behoefte gevoelde, aan dezen mensch
bij zijn verscheiden een woord van wee
moedige en dankbare herinnering te
wijden.
Een goed echtgenoot en vader, een
braaf Heldersch burger, een harde werker
is van ons heengegaan. Zijn gezin, zijn
verdere familie en zijn ongetwijfeld groo-
ten vriendenkring zullen hem zeer missen.
Moge het die allen tot troost zijn, dat
zijn leven niet tevergeefsch is geweest
en zijn naam bij velen in zijn oude woon
plaats en ook daarbuiten in eer« zal
worden gehouden.
Hij ruste zach».
A. W. Michels.
Haarlem, 24/12 '28.
KEBSTUITDEELING IN HET
LEGER DES HEILSL
In de gezellige LegerzaaJ waren ze bijeen
gekomen, meest oudjes, met verschrom
pelde gezichtjes, met moed© oogen en ver-
eelde handen; uitgeleefd© menischjea. Er
was veel licht en het was ©r warm. De -trou
we heilssoldaten waren present en d© span
ning in de zaal groeide en het werd voller,
naarmate het uur van «even naderde.
Aan den rechterkant stond een lange tafel,
met daarop uitgestald' massa's levensmidde
len, ook voor in de zaal was zoo'n tafel; met
begeerenswaardiige artikelen.
De zaal was feestelijk versierd- met -twee
kerstboomen.
Dm 7 uur werd het feest geopend door de
bevelvoerend© officiere, zr. Veenes, die
sinds Juli de leiding van het Leger in onze
plaats heeft. Zij verzocht staande te zingen:
/Stille Nacht".
Dat klonk schoon eni plechtig. Nadien
sprak zij1 een kort en hartelijk woord, onder
wijl jjlverig© helpsters met groote ketels en
kannen chocolademelk rondgingen en de
door de feestvierenden' zelf meegebrachte
kopjes vol -schonken.
De zangbrigade, dlr. de heer Geus, zong
daarna eenige kerstliederen en toen nam
zr. Veenes weer het woord; om -mee te dee-
len wat ieder mee -naar huis zou krijgen, al
vorens zij1 dank had gebracht aan B. eh W.,
voor hun bereidwilligheid om de kerstpotten
weer te mogen plaatsen; aan de burgerij,
die zoo mild geofferd had, maar bovenal
aan God, die d© harten tot geven neigt en
die dit schoone feest van de geboorte van
Zijin Zoon gegeven heeft.
Aan een honderdtal gezinnen werd aan
ieder uitgedeeld: 1 kerstbrood, een half pond
vet, boterhammenworst, een half po-ndl boter,
een pakje pudding» 1 pond erwten, een
zakje ch-ocolade, 1 half pond suiker, 1 ons
koffie, 1 half ons thee, 5 kilo aardappelen en
een rood© kooL
„Tjonge, tjonge", zuchtte een bezoeker
hardop.
,Js het de moeite waard om te komen?"
vroeg zr. Veenee.
„Ja, zuster!" riep een stem uit d'e zaai,
„maar we kunoenl het allemaal -niet dragen".
En dat was zoo. Er -was zoo veel. Het
/Leger des Heils" heeft deze feestdagen
voor velen; die anders in zorg gezeten zou
den hebben over hun eten en drinken, -tot
blijde en zorgelooze dagen gemaakt. Denkt
u daar eens aan, als er van u een collecte
gevraagd' wordt voor deze nuttige en zegen
rijke instelling.
Behalve dit feest op Maandagavond heeft
het Leger aan meerdere menschen o-p de
Kerstdagen vreugde bereid. Zoo werd' aan
iedereni provoostbewoner een potje tulpen
en- hulst gebrlaeht.
In het hospitaal' werden gisterenmorgen
om 9 uur Kerstliederen gezongen en iedere
•patiënt ontving een pakje, waarin bonbons,
tabletten chocolade en andere heerlijkheden.
Door br. OBy'1 was daarbij een keurige tekst
gemaakt, waarop stond: „Vrede op aarde".
De bewoners van de Tehuizen/ van Ouden
van Dagen aan de Kerkgracht en in de Jan
in "t Velitstraat ontvingen zoo'n zelfd® ver
rassing. Zegt u dus maar, dat uw gave aan
het Leeer des Heils niet nuttig besteed is.
Wij begrijpen niet, hoe zij dit alies konden
doeni
De bevelvoerend© officiere deelde voorts
nog mede, dat van een on-bekerden gever
een> pak splinternieuwe kleeren was ontvan
gen!, door welke gave men in de gelegenheid
was geweest aan 25 gezinnen een warm
fcleedingstuk te verstrekken.
gezinnen ©enig uitvinder en patentbe-
zitter van het onzondige en aseptisch©
reven! Hij' zelf in eigen persoon, Mark. Hij
is hier op het bureau geweest, toen ik met
het groote nieuws van het hoofdbureau van
politie aan kwam zetten".
„Ja, maar wat heeft hü hiermee te Dia
ken?" bracht Mark benauwd uit.
,/Wat heeft hjji te maken met ©Ike over
treding, groot© ©n kleine van de erkende
zedenwet? 3ö wil de zaak in het reine
jrengen; natuurlijk. Dus, ouw© paai, je moet
nu wel begrijpen, dat het verstandig is, je
mond open te doen en -te vertellen?
„Nee", zeide Mark schor. „Ik ik heb
niets te zeggen1". En hil hing de telefoon
weer op den haak.
En zoo eindigde een tweede telefoonge
sprek, maar dit laatste had Barrow klamme
landen bezorgd mitsgaders het gevoel dat
zyin temperatuur plotseling niet tien of
waalf graden omhoog was gevlogen. Aües
vanwege Kroner!
Die Kroner was een vaste instelling t©
Brandburg geworden. Hij was een virulent
exemplaar van het type dat door het leven
stormt, sterk in de overtuiging dat het op
d© wereld is gebracht enkel en alleen om
die wereld1 t© verbeteren. Hij zag er niet
bepaald uit als een wereldverbeteraar, hij
was een gedrongen mannetje met roode
wangen en grijze oogen die onophoudelijk
door dikke brilleglazen gluurden, met een
schoenborstelknevel en de hebbelijkheid om
zijn eene open hand te bewerken met zijn
andere vuist, terwijl hij redeneerde.
Vreemden zagen hem aan voor een druk
doend zakenman, en dit was hij zeker; op
zijn geliefkoosde -terrein was hÜ een com
binatie van dynamo en. vulkaan.
fWimneer een stille drankleveranckr t«
werd» «mrvLelm Rww «a
Terwijl d© bezoekers genoten van een kop
warme chocolademelk (het was reeds de
derde) en een verrukkelijk krentenbroodje,
werd nog meegedeeld, dat aan hum kinderen,
op Donderdagmiddag, om 8 uur, ©en Kerst
feest zou wórden-bereid, waarop zij heerlik
onthaald zouden worden.
Daarna zong de zangbrigade nogmaals een
lied en werdi met dankzegging gesloten.
HET MORGENCONCERT VAN HET
STEDELIJK MUZIEKCORPS.
Aanvankelijk scheen het of ©r van de
uiterlijke Kerstfeest viering niet veel terecht
zou komen. Den geheelen morgen had het
geregend en tegen 9 uur begon het nog
harder- Echter liet het ,;9tedeiijk Muziek
korps", da-t de feeststemming ©r in bracht,
zich niet van de wys brengen. En ai' was
d© -publieke belangstelling bij d©n aanvang
niet- groot, naarmate het weer opklaarde,
werd ook het aantal toehoorders groot er.
'Het kléine, -maar mooie -programma werd
aandachtig gevolgd. Toen dan ook om half
tien dit concert was geëindigd, -ging het toen
aanwezige publiek voldaan naar huis.
KERSTFEESTVIERING IN HET
„VERPLEEGHUIS" KERKGRACHT.
De maand December was een muzikale
maand voor de verpleegden van het Tehuis
aan de Kerkgracht.
Den 13en December werden we vergast
op prachtige muziek, die welwillend ge
geven werd door het gezelschap H. O. V.,
onder leiding van den heer Hertsworm. In
de pauze werden allen getracteerd op cho
colade en koek.
Den len Kerstavond kwam genoemde
heer met de Mandolineclub „Ars etLabor",
welke de bewoners een echt gezelligen
Kerstavond gaf. In de pauze werden allen
getracteerd op chocolade met kerst
kransjes.
Den 2en Kerstavond kwam de beer
Glabbeek met zijn muziekclub D.O.K.
Op verzoek van den heer Glabbeek wa
ren verschillende leveranciers zoo vrien
delijk de verpleegden te traeteeren.
Vriendelijk dank aan de firma's Elte
en Pronk voor de lekkere gebakjes, Buter
voor de zakjes fondant, Postma voor de
keurige doosjes mandarijnen. De firma
De Goeij gaf aan alle mannen van het
Huis een zakjj sigaren, inhoudende vier
stuks. De heer Polak gaf de piano in
bruikleen, terwijl de firma J. Korver,
Spoorstraat, voor de tractatie bij de boter
ham zorgde.
Hartelijk dank ook aan het Leger des
Heils voor de mooie liederen die zij zon
gen en de aardige presentjes die aan de
inwoners van het huis werden aange
boden.
De kerstboom werd met behulp van den
heer F. Winter in orde gebracht.
Tevens zegt de Vader van het Huis
dank aan verschillende gevers van lec
tuur voor de oudjes.
KERSTFEEST VOOR DE OUDEN VAN
DAGEN.
De huismeester van het Tehuja in de
Jan in 't Veltstraat schrijft ons:
De oudjes van »Liefdadigheid naar
Vermogen* zijn met de Kerstdagen op
grootsche wijze getracteerd.
Vooreerst een koninklijke gift van den
heer P. A. de Zeeuw, 2de Vroonstr. 82,
bestaande uit een radiotoestel, waarvan
heerlijk wordt genoten. Behalve tractaties
van ons Bestuur van »L. n. V.» kwamen
nog gaven in van mevr. H., Weststraat,
den heer K, Nieuwstraat, den heer K.,
hoek Janzenstraat, voorheen Firma B.,
Breewaterstraat, den heer K„ Kroonstr.
Ook van een oude dame, die onbekend
wenscht te blijven, en ten slotte het »Leger
des Heils*, dat eenige liederen ten ge-
hoore bracht en voor elk oudje van dagen
een Kerstgave kwam brengen. Ook de
huismeester en z'n vrouw wilden zij niet
vergeten, zeiden zij in hun toespraak.
De oudjes zeiden -nog nooit zulke
dagen te hebben meegemaakt. Aan allen,
die de Kerstdagen voor onze oudjes tot
onvergetelijke feestdagen hebben ge
maakt, in het bijzonder aan den heer de
Zeeuw, onzen hartelijken dank.
re
feu
vrijwilligerscorps -hem eni zetten den. dom
per op hein, waarna hij vermoedelijk voor
altoos onmogelijk werd.
Wanneer een speelhol te luid met de
fiches kletterde, kwamen Kroner en zijn
kornuiten mot bijlen en mandaten tot In
hechtenisneming aanzetten en stuurde de
Evening Record er fotografen met kamero's
en veel bhksempoeder heen en- op zekeren
'keer 'had zelfs een- geïllustreerd blad een
film-camera ter plaatse en werd „heel
Brandburg" op d© g.voelige plaat in acti©
zichtbaar. Tusschentyds verdiend© Kroner
uitstekend den kost als makelaar in vaste
goederen; maar het Kuischheidsgilde was
zijin eigenlijke levenswerk.
En dit was de man die zich ging bemoeien
met de ontvluchting van Mabel en James
Henry Folsom! Barrow gromde luid en
rukte de telefoon weer van den haak; er
was een klein kansje, dat Kroner naar zijm
kantoor was gegaan.
(Dit was ook zoo. Hij antwoordde dadelijk.
„O! Mijnheer Mark Barrow! Ik was juist
op het nunt om -u op te bellen. Mag ik u
mijn oprechte sympathie betuigen, mijnheer
Barrow?"
„Dat mag j-e niet! Ik heb Je verwenschte
sympathie niet noodig!" snauwde Barrow.
Ik wil je alleen maar één- ding zeggen,
Kroner; je kunt overal elders waar je maar
wilt de peentjes opscheppen, maar je blijft
met je vurige haaknagels van mijn huiselijke
aangelegenheden-, nu en voortaan! Be
grepen?"
Er volgde een- korte -pauza Men kon
Kroner voelen glimla
,3m een hou/V onnatuurlijk
is, mijnheer Barwnf u zeker
verteld wat wij \%J[
,N«e, dat heef.ct er
ook guo boïmr "J. r. oom*,
KEBSTwnnw®-
Eet was voer de WW",*-™J
Serf» Zaterdagmiddag ried» beetormd
wat menschen Den Helder bb «roote
beste bewijs daarvan was welde grooe
drukte bi) het vertrek van den laatster
trein gisterenavond.
Langs de straten was het op beid
dagen gezellig druk, dank bet mouie
weer, dat de Kerstdagen ons bracht. 1
„Eugenia", een van Helders beziens
waardigheden, werd met een dr"k ^Züek
vereerd. Het schip werd van onder tot
boven doorkuist en menige bescheiden;?)
blik werd door de jongedames geworpen
naar de donkeroogige bewoners van c ezeu
zeebodem.
Ook de autobussen van Alkmaar en
die van Wieringen voerden heel wat
buitenmenschen aan.
FEESTVIERING HOTEL DE TOELAST, i
Höt wordt de laatst© jaren hoe langer
hoe meer gewoonte om- met de Kerstdagen,
door het -plaatsen1 van- -kerstboomen, het aan
brengen van dennengroen eni biüsttakk©§
en andere versieringen „kerststemming"
brengen. In hoeverre -men daar in slaajj
Laten we aan- de meening van onze lez
over.
In navolging van anderen heeft ookJ
heer Dallinga, van hotel „De Toelast", zy
versiering in zij-n zaak aangebracht;
versiering van rosé en rood en groen,
tal van lichtjes slingeren de groene guir
landes zich door de zaal. Een en ander levert
een aardig eff-eot. Deze versiering blijft tot
na Nieuwjaar.
Wij. verwijzen voorts naar eene adver
tentie van den heer Dallinga, waarin bij
bekend maakt, dat zijn zaak op Oudejaars
avond om 7 uur gesloten wordt.
Breezand.
BIJEENKOMST VRIENDENKRING.
Woensdagavond, den 2den Kerstdag,
hield de Nutsvereeniglng Vrienden
kring* een bijeenkomst met dames in de
zaal van den heer Jb. Borst. De heer
M. Broers, die als voorzitter fungeerde,
heette de aanwezigen welkom en sprak
er zijn voldoening over uit, dat he'
stuur der Nutsvereeniging aan de
buurt aan de uitnoodiging van «'j
denkring*, om hier hedenavond aaq j
te zijn, gevolg had willen geverii 1
heette dan ook in het byzondeil c
heeren welkom.Verder werdmedega
dat het Poldersch »Trio«, bestaanl
de heeren O. Weijers, O. op 't V$
O. Zwarts dezen avond zou opt:
Wegens ziekte van den heer Op
was echter de heer J. Wiggers zo
willend geweest voor hem in te
Met den wensch, dat dit voor »Vrie:
kring* weer een aangename avom
mogen worden, opende voorzitte
vergadering.
Hierna las de secretaris, de heer Jm.
Schoute, de notulen, welke onveranderd
werden goedgekeurd.
De lezing, die nu volgde, werd gegeven
door den heer B. Straathof, die daarvoor
gekozen had. De «Sollicitatie*, door G.
Nielen. De heer O. Looij gaf als verplichte
bijdrage een dichtstuk »Het Geheim*.
Lezing en bijdrage verwierven een har
telijk applaus.
Vervolgens trad het bovengenoemde
drietal op met een heele reeks van cabaret
liedjes, voordrachten, enz., waarmee ze,
blijkens het daverend applaus na ieder
nummèr, uitstekend in staat waren de
aanwezigen een aangenamen avond te
bezorgen.
De Voorzitter dankte na afloop de
heeren Straathof en Looij, bevevens het
»Trio« voor den genotvollen avond, die,
naar hij meende, ais uitstekend geslaagd
mocht beschouwd worden.
Anna Paulowna.
BIJEENKOMST NUTSVEREENIGING.
Zaterdag jJ. hleldi de Nutsvereeniging een
avond' -met diames in de Vlas- eni Korenlbeur»
van den heer P. Swaerts.
■s
-4Éi
T\
II
v.
doen, Kroner. Ik moet niets hebben van al
gemeen© ruchtbaarheid!"
,N©e, natuurlijk niet. Die faze is onge
lukkig, maar onvermijdelijk", zeide de ander
kwiek. JMaar mag ik u daartegenover vra
gen, of u onzedelijkheid eerlijk goedpraat?"
,/Wè blief? Nee, ik
„Neen, ik dacht ah WÜ evenmin-,, mijn
heer Barrow, en daarom- bemoeit het gilde
zich met deze en dergelijke zaken.
/Mettertijd hopen wij en ik geloof eer
lijk dat wij dit zullen bereiken een
Brandburg te krijgen dat even vlekkeloos
rein is als de sneeuw die door de lucht war
relt. En zoo lang wij dit heerlijke doel niet
bereikt hebben, mijnheer Barrow, verklaar
ik met mijn laatste» druppel bloed een on-
meedoogenden oorlog aan
„Ja, ik heb je dit alles al hooren zeggen
toen mjjn vrouw mü me© had getroond naar
de Academie, twee weken geleden, om je te
hooren uitpakken", zeide Mark onhebbelük.
„Dat heeft niets met deze zaak te maken,
Kroner. Ik kan o]d mün eigen zaken' passen
zonder hulp van- jou en je gilde. Verstaan?"
,Ik hoor j© natuurlijk^, antwoordde Kro
ner. „Wij, hadden veeleer op uw medewer
king gerekend, mijnheer Barrow. Maar u
zoudt ongetwijfeld van niet het minste nut
zyn, als u werkelük van meening bent dat
het algemeen© welzijn.' ondergeschikt ge
maakt kan worden aan het uwe Wel, nee!
Wij mogen geen tijd vermorsen met vruch
teloos geredeneer, vindt u wel? Wilt u mij
excuseeren, mijnheer Barrow? Ik heb een
paar drukke uren voor den boeg. Adieu!"
1
I
I
opgedaan io de ervaring daarbij
ralng met Ha T° °™en in overeenstem-
waarin h. v. om .van a^e functies,
werkzaam 1 Adriaanse met succes
te gaan ge*n tV0erige berinneringen
beschouwen, Mark n bekend wordt,
(Wordt vanolgd)i
